Tweede hond erbij, voor de eerste hond.

Ik hoor het vaker van hondenbaasjes. "Ja, we hebben een pup/hond erbij (of zijn opzoek), vonden we leuker voor ... heeft hij/zij een speelmaatje erbij voor als ik weg ben" ect. Of om de hond alleen te kunnen laten of andere reden.


Meestal natuurlijk, willen de eigenaren zelf er ook een hond bij haha. Maar wel altijd met een reden voor hun eerste hond dan ook.


Ben nieuwsgierig wat jullie hiervan denken of dat er hier HPers zijn die een tweede hond erbij hebben voor hun eerste hond (en dat ze het zelf wilde)

Ik wil over 1/2 jaar graag een tweede hond erbij. Omdat ik het zelf leuk vind, maar zeker ook omdat ik weet hoe leuk luna het vind. Hoe ze geniet van hondjes die op visite komen en hoe goed ze dat doet, omgaan met honden. En zeker met pups... Ze heeft een puppen verslaving! Bij hulphond zitten er vaak genoeg pups en luna is altijd meteen daar te vinden!

Ik had een aantal jaar geleden een jack russel. Zij kwam uit het asiel en was daarna altijd samen met mijn moeders vubara. Toen die vubara overleed heb ik er inderdaad een pup bij genomen. Omdat ik dat leuk vond, ja. Maar ook omdat zelfs mijn moeder zag dat Fenny toch een andere hond miste. Fenny was namelijk altijd erg bangig geweest door haar verleden, en aan een andere vriendelijke hond kon ze zich dan erg optrekken.

Sam was hier eerst. Er kwam toen een tweede hond, omdat we dat zelf graag wilden; Jip. Jip overleed helaas met 8 maanden. Wij wilden het toen eigenlijk bij Sam laten, maar daar dacht Sam zelf anders over. Hij heeft wekenlang met z'n hoofd door het kattenluik liggen huilen. Hij was echt zichzelf niet meer, en het rouwen ging maar niet voorbij. 

Toen is Tibbe bij ons komen wonen! Sam was direct weer vrolijk en blij, hij was weer de 'oude' Sam. 

Finch is erbij gekomen, omdat Eric (en ik ook hoor ;)) dat heel graag wilde. 

En als Finch nu alleen is merk ik dat hij erg uit z'n doen is; hij is een roedel om zich heen gewend. Maar toch zal er een dag komen dat hij alleen over blijft.. 

Ik wil er over een jaartje misschien ook een tweede bij, als alles volgens plan gaat ;-).

Maar dan vooral omdat ik het zo leuk vind...

Ik weet dat Max het niet erg zal vinden, maar ik denk niet dat het een must voor hem zal zijn... Alleen vindt hij het wel prima zo.

Dus, vooral voor mezelf. Maar er moet wel een voorwaarde zijn dat Max er echt mee kan, en zullen we een fokker moeten vinden die het goed vindt dat Max komt kennis maken met de eventuele pup....

Wij dachten ook, leuk voor Wopper, nog een bulletje erbij. Buiten was ze (en nu nog) gek van alles wat op 4 en (ook 2 poten trouwens) loopt. In huis waren alle honden welkom. Toch en dat ligt ook wel een beetje aan het ras, het staat in alle boeken beschreven, dat ze het liefst de enigste hond in huis zijn, bemerk zeker dat we het misschien beter alleen bij haar hadden kunnen laten. Ze zijn best gek op elkaar, maar het gaat lang niet altijd even leuk. Honden op visite is leuk, want die gaan ook weer weg.  Wij zelf vinden het wel fantastisch, 2 bullen, maar ik denk dat het in ons geval een beetje egoïstisch zou zijn om nog een keer die keus te maken. Uitzonderingen daar gelaten. 

Finn is er vrij vlot bijgekomen met als een van de belangrijkste redenen een maatje voor Hayzel. Tuurlijk wilde wij zelf ook een 2e hond, maar eigenlijk direct na we Hayzel hadden hebben we ons op de wachtlijst laten zetten voor een corgi pup. Hayzel komt uit Spanje en heeft altijd tussen de honden geleefd en we merkte dat ze een hondenspeelmaatje miste.

Ons was verteld dat husky's altijd in pakketjes van minimaal 2 komen  want '1 husky is geen husky!' 

Ergens hier heb ik verteld hoe het hier ging.

We hadden een hond van 8 jaar die sufte wat in.

Daar kwam eem jrt pup bij ze hadden het leuk samen.

De jrt bleef over en de spaniel kwam erbij.

Omdat ik graag 2 honden tegelijk wil.

Vorig jaar ging het niet meer met ons oude jrt tje.

Oud en zwak.

De spaniel is 12 en miste de jrt zo erg dat ze niet meer alleen kon zijn,snachts joelen,zoeken in huis,alleen thuis ook janken.

Na een half jaar kwam de toy aussie erbij,en de spaniel leefde helemaal op,de problemen waren over.

De honden hier in huis heb ik gewild niet om een hond een andere hond te geven.

Alleen nu dus wel een pup aan de hond gegeven,omdat ik dat nu nodig vond,en ik het verschrikkelijk graag ook zelf wilde.

Wij hebben Kaleb met 7 maanden opgehaald bij een jong gezin, aangezien hij voor hun teveel beweging nodig had. Toen zijn we begonnen met schapen drijven, maar eigenlijk luisterde hij veel beter naar mijn moeder (het was ook meer haar hond door hem uitgekozen als het ware). Toen Kaleb 1,5 jaar was zei mijn vader dat ik ook een eigen hond mocht hebben, die echt van mij was. En dat is Ziva toen geworden  En zij is ook echt mijn hond. Zij heeft mij gekozen en ik haar (heel cliché :P ) 

Wij hebben dus eigenlijk heel egoïstisch gedacht  

Toen ik haar op deze foto zag was ik al verliefd op haar 

Ziva nu als volwassen meid 

Ik heb sinds de geboorte van Faya (mama van Myla) een bijzondere klik met haar en wilde of haar of een dochter van haar heel graag hebben... De klik tussen Tara (mijn oudste hond) en Faya is ook super goed... dus hoop je dat dit ook zo zou zijn met de pup. Dit is zeker zo, maar niet de hoofdreden van mij om haar te nemen... Ik wilde graag een actievere hond waar ik jachtraining mee kon gaan doen. Dus de voornaamste reden was toch echt wel voor mij zelf om er een pup bij te nemen

" Ik wil er over een jaartje misschien ook een tweede bij, als alles volgens plan gaat .
Maar dan vooral omdat ik het zo leuk vind...
Ik weet dat Max het niet erg zal vinden, maar ik denk niet dat het een must voor hem zal zijn... Alleen vindt hij het wel prima zo.
 
Dus, vooral voor mezelf. Maar er moet wel een voorwaarde zijn dat Max er echt mee kan, en zullen we een fokker moeten vinden die het goed vindt dat Max komt kennis maken met de eventuele pup.... "

R&M <3

 Een Golden of een ander ras?

Wauw! wat een heerlijke antwoorden. Ben ik wel blij mee.

Wij hebben Senna onze doodle van bijna 7 maanden. Gek op honden! trekt elke dag met honden op ook en gek op ons. Komt thuis niks te kort en verveeld zich niet thuis maar.. zodra hij alleen is gaat het helemaal fout. Dit is vooral middagen of avond. We kunnen niet normaal weg. Ben al heel veel aan het proberen en oefenen hoor. Bench, geen bench. Gewoon alleen laten en laten janken, tijd uitbreiden ect. Niks helpt.. ik vraag me dus af of het niet fijner, beter voor Senna is om er een vriendinnetje bij te nemen, uit het asiel van een jaar ofso. Die iets minder aanhankelijk is dan dit ras.

(en ook omdat ik het zelf gewoon super graag wilt haha)

Nu kwam ik vanmiddag bij een klant (uitlaatservice) en die heeft er een nieuw hondje bij. Omdat zij het zo leuk vond, maar ook als speelmaatje voor haar eerste hondje.. dusja toen ging er wel wat dagen wat ik eerder had weg gedrukt haha.

Verhalen van tweede hond erbij en waarom zijn nog welkom! ben heel benieuwd!

 Wat voor soort hond zou je bij Senna willen?

 Uiteraard weer een Golden Retriever!

Weet ik nog niet. Middelgroot en een hond die zelfstandiger is.

 Een herdershond?

Border Collie of kelpie of een australian cattle dog?

Zoiets :) nog niks is zeker hoor haha nu benieuwd naar baasjes die inderdaad tweede hond hebben genomen

Australian cattle dogs 

Die zou ik ook nog wel eens willen.

Ik ga over een poos met mijn vriend samenwonen en die wil absoluut géén tweede hond. Omdat Obi zo groot is.... Maar af en toe denk ik wel eens het zou handig zijn als Obi een beetje een lijdraad had om zich aan vast te klampen omdat hij best onzeker kan zijn.  Als er toch een tweede hond kwam, dan zou ik weer een kleinere terrier of zo erbij plaatsen. Een hond met een sterker karakter in ieder geval, om het zo maar uit te drukken.

Onze golden was een doetje zoals Obi en Lady is gewoon een rasechte superzekere terrier-dame. Zij regelde alles en dat werkte gewoon echt supergoed met het karakter van Lobbes destijds. Lobbes was wat meer onderdanig en onzeker. Tijdens het spelen ging ie op de grond liggen en dan gingen ze samen stoeien. Die twee konden echt samen stoeien en van elkaars aandacht genieten. Het verschil in grootte heeft nooit ook maar iets uitgemaakt. Het was prachtig om te zien en heel vertederend, vond ik zelf dan. Nu is Lady oud en zijn de rollen tussen Obi en Lady niet zoals ze hadden kunnen zijn als Lady wat jonger was. Al merk ik dat de band tussen die twee ook nog steeds veranderd. En Obi steeds meer een soort van "verzorgende" taak op zich neemt? Eerst was het echt het ettertje dat eens even Lady ging wakker maken. Nu zoekt hij haar in de tuin als ze buiten is en begeleidt hij haar naar binnen lijkt het soms. Lady is slechtziend door staar...

In principe heeft Obi ook gewoon veel nodig... veel beweging, veel plaats, veel aandacht en véééél knuffeltjes. Ik moet er eigenlijk ook niet echt aan denken dat hij dat allemaal zou moeten delen met nog een andere hond en zie mezelf niet met nog een hond lopen, Obi zelf is gewoon teveel hond om er daar nog één bij te nemen tijdens het wandelen. 

Al zou het verder best gaan... Obi is een makkelijke hond. Kan eigenlijk wel wat alle andere honden samen, zelfs kleintjes. Hij is met kleine honden zelfs erg voorzichtig. 

Wij hebben thuis eigenlijk altijd meerdere honden gehad. En dat ging eigenlijk altijd wel goed samen, nooit ruzies of wat dan ook. Toch, echt spelen heb ik ze nooit zien doen, afgezien van Lobbes en Lady. Waarom weet ik niet... ? Misschien lag het aan de honden als individu en was de band tussen die twee toch meer bijzonder.  

Daarom denk ik wel, nu ik daar zo over nadenk, dat de keuze van een tweede hond niet zomaar ondoordacht moet zijn. Als je een hond kiest die goed bij de jouwe past... Denk ik dat je hond er zoveel meer aan heeft. 

Echt een kulreden. Als je hond behoefte heeft aan hondencontact kan je er op uittrekken en zorgen voor hondencontact.

Uhmm nou dips hebben we min of meer gekregen.. ze moest weg bij de mensen waar ze zat.. was al 3x herplaatst voor ze bij ons kwam!
En steeds terug gekomen.
Bij ons gaat het super met lola.

Door haar ben ik verliefd geworden
op de dalmatier en wist ik al snel er komt een tweede dalmaat! Em nu is liz erbij.

Niet als dat contact is voor de tijd dat de baasjes zijn werken ;-)

Wij zijn bijna altijd thuis maar soms moet hij ook alleen kunnen, als dit met tweede hond gemakkelijker maakt en wij willen zelf ook een tweede hond en het is goed doordacht en geven daarnaast een asielhond een warm thuis en een maatje. Vind ik het geen kulreden :)

maar is echt nog niks zeker hoor. Ik ben gewoon nieuwsgierig naar redenen van mensen voor een tweede hond :) naast dat ze het zelf wilde ;)

Ik heb een 2de hond erbij genomen omdat ik dat wilde en absoluut niet voor mijn andere hond, deze vond een pup in huis echt niet zo erg leuk in het begin ( en dit wist ik van tevoren ).

Ik wilde een 2de hond erbij omdat ik graag wilde blijven sporten ( flyball ) met de hond, met mijn eerste hond flatcoated retriever deed ik ook aan flyball en liep wedstrijden met haar, maar zij werd te oud en begon last te krijgen van artrose dus moest ik met haar stoppen.

In ons flyball team hadden wij 2 aussies, vanaf het begin was ik al verliefd op dit ras, en heb ik gezegd mijn volgende hond wordt een aussie, dit was iets eerder geworden dan dat er in eerste instantie gepland was, ik zou pas een andere hond nemen als mijn flatcoat er niet meer was.

Heb er nooit spijt van gehad, na 4 weken begon mijn flatcoat de pup erg leuk te vinden en speelde ze regelmatig met elkaar, ze leek weer meer op een jonge hond nu is mijn flatcoated retriever 11 jaar en 7 maanden oud en mijn aussie word in december 4 jaar en het zijn nog steeds dikke maatjes die nog steeds regelmatig met elkaar spelen.

De main reason dat ik een tweede hond wilde was voor Cosmic. Ze was doodongelukkig en onzeker nadat Punk overleed. En ze kan nog geen drie minuten alleen thuis zijn. Hard geoefend, maar nadat mijn vaders hond een week bij ons had gelogeerd, en ik zag hoe Cosmic opleefde, tegen hem aankroop, en met gemak een paar uurtjes alleen kon zijn, was het voor mij duidelijk dat Cosmic het beter deed met een hondenmaatje in huis. Ik wilde in eerste instantie van opvangen, dus kwam Wispa in de pleeg.. om nooit meer weg te gaan.

Sommige honden doen het gewoon beter in een roedeltje. Podenco's worden in Spanje in groepen gehouden en zijn dus ook echte roedel hondjes. Daarbij hebben ze vaak het nodige meegemaakt met mensen, waardoor een hondenmaatje juist veel steun en vertrouwen kan geven.

Ik denk niet dat honden bewust er over na denken,van goh,, wanneer neemt mijn baasje er een hond bij?
Je ziet het vaak, mensen zeggen ja we nemen er een hond bij, dat is een stuk gezelliger voor mijn eerste hond want die heeft verlatingsangst.
En vaak zie je dan 2 honden die aan het janken en aan het joelen zijn omdat ze hun baasje missen,
Zolang de hond goed uitgedaagd word en veel dingen te doen krijgt, dan zal hij een 2 e hond niet missen denk ik.
Ik zou ook graag nog een hond willen, maar dat is meer voor mezelf dan dat ik het voor sem doe.
Sem vind andere honden hartstikke leuk hoor! Maar aan 1 hond heb ik voldoende, en haal ik net zoveel plezier uit

Ik irriteer me altijd mateloos aan die reacties als iemand zo'n status plaatst. Natuurlijk neem je die 2e hond omdat je hem zelf wilt! Anders zou je hem niet nemen..

Toen wij er weer een 2e hond bij wilden zat ook wel in ons achterhoofd de hoop dat Lizzie er veel plezier mee zou hebben. Lizzie was echt een beetje ingekakt, terwijl ze nog geen 3 jaar oud was. Ze is van zichzelf al een erg rustig hondje, en een beetje té braaf. Buiten liep ze alleen maar recht naast me, ik kreeg haar niet bij me vandaan, terwijl we aan zo'n mooi losloopgebied wonen, ik vond het zo zonde! Dan en Lizzie kijken in huis niet veel naar elkaar om, wij zijn toch het leukst, maar zodra we buiten komen (of ze in de tuin zitten) gaan ze helemaal los samen, Lizzie is buiten echt helemaal opgebloeid sinds Dan er is, en om die reden zou ik nooit meer maar 1 hond willen hebben  

Mijn geburen hebben nu 3 honden, als de 1e uit verlatingsangst begint te huilen, doen de andere lustig mee . Verschrikkelijk is dat!Dus ik denk niet dat dit een oplossing is voor honden die niet goed alleen kunnen zijn, het omgekeerde kan ook gebeuren, en wat dan?

Wat ik bedoel, een hond nemen uit verlatingsangst van jouw eigen hond lijkt mij niet altijd een goede reden. Denk dat je het dan goed moet uittesten met een logeerhond of zo bijvoorbeeld.

Ik vraag me af of dat veel uitmaakt. Ik heb 2 heel aanhankelijke rassen, die al vanaf pup totaal geen problemen hebben met alleen zijn. Terwijl mijn sheltie zelfs samen heeft gezeten met onze oude sheltie die alles bij elkaar blafte als wij weg waren... Aanhankelijk ras of zelfstandig ras betekent dus niet direct niet alleen kunnen zijn of juist wel goed alleen kunnen zijn

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje met RVS eens ben, gezien hoe de vraagstelling is van TS.

De reden dat ze dan zo gezellig samen zijn als je ze alleen laat... voor veel honden gaat dit nauwelijks op, hun roedel is evengoed niet compleet zonder de mensen, menig hond kan zelfs niet alleen zijn in een roedel, maar goed.......

Wij hebben ook heel lang 2 honden gehad, maar nooit omdat we dat zo leuk vonden voor de andere hond, we wilden gewoon een 2e, waar ik een stuk training mee kon oppakken, we ieder een hond hadden. En dat was maar goed ook, want die 2 waren heel goed met elkaar, maar hebben NOOIT gespeeld.

Sterker nog, ze vonden het allebei prachtig als ze apart mee mochten, en toen de oudste hond overleed kwam er bij de jongste hond nog een hoop karakter tevoorschijn, speelsheid, openheid, aanhankelijkheid, die eerder niet zichtbaar was geweest, niet omdat de ander zo dominant was -want dat was hij beslist niet in hun relatie- maar gewoon, omdat hij 1 op 1 een andere hond werd.

Van mij hoeft het niet zo nodig meer eerlijk gezegd, ik zou er ook wel 10 willen, maar ik weet ook dat dan delen van karakters van honden minder zichtbaar kunnen blijven, ik geniet van die ene hond, en "inkakken" heb ik nooit iets van gezien, maar goed, misschien ligt dat ook een beetje aan het ras.

Onze huidige hond komt uit een situatie van een 2e hond die ouder was als zij, heel eerlijk, ze is totaal niet op zoek, sterker nog, ze geniet overduidelijk van het feit dat ze niets meer hoeft te verdedigen, en gewoon midden in de kamer een bot kan liggen slopen.

Ik zie echt wel dat het leuk kan zijn 2 of meer honden te hebben, ik heb er een tijdlang zelf 5 in huis gehad, maar of dat voor de hond nu altijd zo nodig is....... dat denk ik dus helemaal niet.