ten einde raad

In welke omgeving woon je ongeveer? Dan kan je eventueel een oproepje doen voor een goede GT. Zoals iemand hier al eerder aangaf, iedereen kan zich GT noemen, dus het kan best dat je er nog geen hebt gehad die de juiste kennis heeft met dit soort situaties.

Ik ben absoluut geen deskundige, maar kan alleen vertellen wat voor ons werkt.

Wij hebben een maltezer reu van 11 jaar, een ridgeback teef van 2,5 jaar en een ridgeback reu van 10 maanden.

Tot een aantal maanden terug was de maltezer 'de baas', maar op dit moment lijkt dat steeds meer het teefje te worden.

Het teefje heeft een aantal keren de maltezer flink 'aangevallen', waarbij de maltezer tot 3x toe een klein bloedend plekje had (van een hoektand?).

Ik heb totaal geen trek in dit gezanik, dus advies gevraagd.

In eerste instantie werd ik alleen maar boos en verhief mijn stem, maar dat loste niets op, de 'aanvallen' waren dagelijks, soms meerdere keren per dag.

Daarna ben ik het anders gaan doen: als de ridgeback had aangevallen, pakte ik haar bij de halsband en zette haar (zonder iets te zeggen) op haar plaats, de gedachte hierachter is dat ik de communicatie tussen honden onderling niet (altijd) kan begrijpen (wie weet heeft de maltezer wel op een bepaalde manier uitgedaagd?), maar ik wil hoe dan ook geen ruzie in mn huis. Ik zei niets omdat iedere negatieve aandacht ook aandacht is.

Hiermee ging het al een stukje beter, maar nog niet goed genoeg.

We zijn toen, als er weer eens een aanval had plaatsgevonden, met beide honden gaan wandelen, weer niets zeggen, aanlijnen en lopen maar. Dit werkte echt wel en de aanvallen werden wat minder, maar nog wel 1x per dag/om de dag.

Op dit moment probeer ik zoveel mogelijk rust te creeren in huis, d.w.z. geen gespeel onderling (tussen de 2 ridgbacks) en ook mijn kinderen mogen alleen maar buiten met de honden spelen. Ook kan ik inmiddels heel goed zien wanneer de ridgback weer wil aanvallen, op dat moment gaat ze focussen en probeer ik die focus te verbreken door haar te vragen naar mij te kijken en waarschuw haar dan en stuur haar naar haar plaats.

Dit doe ik nu een aantal weken op deze manier en de 'aanvallen' zijn verminderd naar 1 a 2 keer per week en veel minder intens.

Voor ons geldt heel duidelijk dat als ik de leiding neem in huis en rust creeer, dit gedrag duidelijk vermindert.

 

Overigens wil ik er nog wel bij vermelden dat de ridgeback inderdaad onzeker is en de maltezer nu, door deze ervaringen, echt wel wat bang is geworden.

 

Misschien kan je hier iets mee, succes!!

Hoe is de gezondheid/medische toestand van de weimaraner? Als ik mag vragen..

Beste Nac,

 

Ik ga dit zeker proberen alle tips zijn welkom.

 

Beste Lady,

 

de Weimaraner is natuurlijk al wat ouder. hij vertoond de gebruikelijke kwaaltjes, wat minder goed stappen enz. maar is zeker niet ziek. Wij gaan héél regelmatig met onze honden bij de dierenarts. Wij kijken immers niet op een euro als het gaat om onze honden. 

Momenteel liggen ze al een paar uur bij elkaar en gaat het goed. De jongste is net bij de oudste gaan liggen zonder aanvallen en heb hem hiervoor beloond (snoepje)

Ik blijf hopen dat het stapje bij stapje zal beteren.

Beste Nac,

 

Ik kom nogmaals terug op jou reactie.

 

Ik herlas jou situatie al een aantal keren, en eigenlijk stemt dit overeen met de situatie bij ons.

Ik ga jou aanpak dus ook uitproberen. Ipv "nee" te zeggen tegen de aanvallende hond, ga ik hem gewoon in zijn bench steken en negeren.

Ik zie het ook aankomen wanneer er iets gaat gebeuren, alleen reageert ie dan niet op mij als ik hem probeer af te leiden. Hij is te "gefocust" op de andere hond, en valt dan meteen aan.

Dus hier moet ik nog iets op vinden.

Ik ben in ieder geval héél blij voor jou dat de aanpak bij jou schijnt te lukken. Ik hoop dat de verbetering zo verder gaat.

 

Nogmaals bedankt voor je tip

Het is altijd het proberen waard Joris.

 

Voor mij is het dan weer een 'voordeel' dat de 'aanvallende' hond een ridgeback is (qua grootte) en ik haar als ze focust, direct kan terechtwijzen, jij zal meer moeten 'duiken', zo' klein monstertje glipt overal tussendoor ;-).

 

O ja, wat ik tegenwoordig ook doe/zeg, is dat als de ridgeback gromt/lelijk doet (dus niet aanvalt), ik haar zeg dat ik het wel voor haar oplos en zij dit niet hoeft te doen.

klinkt wat zweverig misschien, maar doordat ik dit zeg, kalmeert ze.

 

Nogmaals heel veel succes (en laat nog eens horen hoe het gaat)!!

Hallo Joris,

ik hoop dat er echt heel snel een goede oplossing komt.

Elke aanval van de pup is er 1 teveel.

Dit is zo ontzettend triest voor de bejaarde weimaraner.

het zou ontzettend triest zijn om zo zijn laatste jaren te verslijten!!!

ik kan mij ontzettend goed voorstellen dat jullie de pup willen houden omdat het eigen is maar ik denk dat het geluk  en welzijn van de weimaraner op de eerste plaats moet blijven staan.

de pup wordt steeds sterker en de weimaraner steeds meer een lieve kwetsbare bejaarde hond.

Ik hoop dat je een goede keus maakt en dat deze zonder zorgen,pijn en angsten(en aanvallen)

een fijne oude dag kan hebben bij jullie.

Ik wens jullie veel succes toe!!!!!

I

 

En ik ook ik zou het pupje een andere thuis gegeven hebben. Wie weet is hij er beter af een thuis te hebben waar hij alleen is.Niet alle honden kunnen met elkaar opschieten.

Ik lees dat je kan zien wanneer de jongste besluit om de aanval in te zetten. In plaats van zijn aandacht te vragen zou ik zonder iets te zeggen tussen de bull en de weimaraner in gaan staan, zodat je letterlijk het fixeren doorbreekt omdat je in de bull zijn gezichtsveld staat. Dit is een kalmerend signaal die honden onderling ook gebruiken. Mocht de bull alsnog overgaan tot de aanval kun je hem gelijk blokkeren en zo dus de weimaraner beschermen, en ben je er tenslotte ook op tijd bij om de bull een time-out te geven (zonder iets tegen hem te zeggen, want inderdaad: negatieve aandacht is ook aandacht). 

Ik zou een huisje zoeken voor het bulletje, hij is nog jong, dus hij zal wel snel iemand vinden. Bij ons thuis ging het nooit goed, twee reuen en een teef, dat was vechten . Wel 1 reu en twee teefjes, dat ging heel goed.

Ook al lijkt een aanvallende hond zulke situaties zelf op te zoeken,ze doen het absoluut niet uit plezier,er is iets aan de hand.Als je de medische kant hebt uitgesloten,dan hou je de omgeving over en de balans tussen rust,lichamelijke beweging en geestelijke uitdaging.

 

Om te beginnen met RUST;hoeveel rust en echte slaap krijgt de kleine bull?Om je een mooie indicatie te geven om je pup/jonge hond stabiel en uitgerust te houden is het goed om 1 uur wakker,2 uur rust aan te houden.

Een hond die zwaar overprikkeld is kan zich behoorlijk gaan misdragen...puur omdat hij doodmoe is,niet meer weet wat hij moet,niet meer goed kán nadenken(om de goede kant te kiezen of rust te kiezen en op te zoeken) schiet snel in de verdediging.
Sommige honden moet/mag je helpen met de rust te vinden,door de hond met regelmaat te begeleiden naar zijn eigen slaapplek,zorg voor een eigen slaapplek die alleen voor die ene hond is bedoelt,zodat de hond dan ook echt de keuze kan maken voor échte rust(waar geen andere honden in komen liggen/of klieren),zorg dat de slaapplek op een hele rustige plek is/staat,neem een hoek in een kamer waar je eigenlijk amper langs moet lopen mocht je naar de keuken willen of je gewoon door het huis willen verplaatsen,door die rustigste plek te kiezen voor hem ,zal hij minder prikkels binnen krijgen en beter slapen(en zo prikkels kunnen verwerken..en zo dus opgeladen raken om in de toekomst dingen beter te kunnen filteren en rustig te zijn en goede keuzes te maken omdat hij weet dat er een andere keuze is,door de ruimte in zijn koppie) of als je een bench gebruikt kun je daar ook gedeeltelijk een dekentje overheen leggen,zodat alleen de voorkant nog open blijft,het wat donkerder wordt in de bench en als een veilig hol kan voelen.(bench mag nooit als strafhok gebruikt worden,wel als rustplek,dus ook als hij uitvalt neem je hem mee daar naar toe,strooi wat lekkers in de bench,laat hem er zelf in lopen,deurtje dicht en hij zal gaan tukken..en dit is een andere manier van doen,dan wanneer je een hond een bench in duwt met boosheid en het als strafhok gaat dienen)

Waar je ook naar kan kijken is wat is jullie gezinssamenstelling,zijn jullie drukke mensen,hebben jullie vaak ruzie/gekibbel,komt er veel/vaak visite,veel verloop in huis.Hoe veel zijn de honden alleen thuis?

 

 

Lichamelijk beweging:Hoe vaak gaat hij uit per dag,hoe lang zijn die wandelingen,gaan alle 3 de honden altijd samen tegelijk naar buiten?Hoe vaak zoeken jullie per week buiten plekken op waar veel andere honden zijn en hij veel mee moet spelen..of iets mee moet,omdat er nu eenmaal veel honden zijn?Gaan jullie weleens 1 op 1 met hem op pad?Samen buiten keutelen,struinen door blubber,snuffelen door het bos,samenwerking.

 

Geestelijke uitdaging:Zoek op google naar denkwerk voor honden en er gaat een wereld voor je open.Je hoeft er niks voor te kopen,behalve wat lekkere dingen.Als je wat oude handdoeken-kleedjes-washandjes-handschoenen,doosjes,keukenrollen,wc rollen in huis hebt dan kom je al een heel eind om je hond wat denken zoek werk te laten doen,daar worden ze namelijk rustig en voldaan van,en maakt juist goede hormonen aan bij de hond.Ze zeggen ook een kwartier denk-zoekwerk staat gelijk aan 45 minuten wandelen qua moe worden.
Een voorbeeldje,neem een handdoek en neem hele kleine stukjes koek/kaas/worst/gedroogd vlees en rol de handdoek op en verdeel de stukjes er in terwijl je de boel oprolt.Dan zal de hond de koekjes uit de handdoek gaan pielen/peuteren/graven/duwen.

 

Verder is het belangrijk dat jullie de honden kalm uit elkaar halen en niet mee gaan of voelen in de hysterie van het moment...en naar de bench begeleiden...voor nu,want als je de dingen gaat doen die ik hierboven omschrijf krijg je een andere hond,met meer rust in zijn lijf en koppie.

En als je het ziet gebeuren/aankomen,dan áltijd direct reageren,wat Billie Jean al zei,opsplitsen,en nog vlotter een halsband aan laten en die even rustig beet pakken en zeggen 'kom maar' en weg begeleiden.

Is het een optie de kleine Bull te laten castreren?

Heb begrepen dat dat een intacte reu is?

 

Heb je de Bull al eens neurologisch laten nakijken?ook ; pijn, heupen, allergie, het niet comfortabel voelen tout court.

 

Dat zou ik opteren(castratie) als verdere onderkoeling(time out in bench) en rust geven niet werkt.

 

Ik zou het jonkie ook veel kordater aanpakken. (je moet je andere honden beschermen)

Bij voorbaat al niet bij de Weimaraner laten.

Even wat dat betreft en volledige time out, waarbij je de honden apart houdt, zonder de Weimaraner te straffen. (voor die hond mag er niks veranderen qua levensruimte en regelmaat)

De pup zou een tijdje apart moeten blijven tot hij zich weet te voegen.

 

Nog een optie;

Wissel met je vriend van hond.

Neem de vader terug en plaats de kleine daar. (als die maar een hond hebben en geen twee bijvoorbeeld)

 

 

ik lees dat de pup zijn vader tot bloedens toe heeft gebeten.... en de winnaar was....de pup.

Je hebt de vader weggedaan.

Nu heeft hij een paar dagen geleden de weimaraner aangevallen.

je schrijft dat hij aan het schudden  alsof hij een stuk los wilde trekken.....

Dit weer tot bloedens toe.

de weimaraner stelt zich onderdanig op in een hoek en gilt............en is bang(en dat thuis in zijn vertrouwde omgeving)

zo blijft er een oude angstige hond over als je niet uit kijkt. 

Dit is zo te horen/lezen niet de eerste keer.

Ik lees ook de andere tips ed  maar zelf vind ik dit zeer verontrustend voor de oude bejaarde hond.

Zo lijkt het bijna een soort pakwerker maar dan zonder bescherming.

Kun je de hond van 11 jaar echt maar dan ook echt 24 per dag beschermen tegen de pup??(aanvallen tot bloedens toe)

Een pup speelt en gaat weleens te ver in zijn spel maar normaal corrigeerd de oudere hond.

ik zou voor de pup een heel goed baasje zoeken en die in combinatie met een trainer hard aan het werk gaat.

Deze hond heeft heel veel aandacht nodig om toch een fijne huishond te worden.

Dit is niet aanvallend bedoeld maar maak mij echt zorgen om de bejaarde hond waar jullie ook gek op zijn begrijp ik.

 

 

ik snap ook niet waarom een GT aanraad om de vaderhond, de hond die jij al zovele jaren hebt en die eigenlijk geen "probleem" vormt, te herplaatsen omdat de pup aanvalt!?

 

en ik bedoel echt wel aanvallen wat een hond tot bloedens toe bijten is echt geen puppygedrag meer.

want wat heb je daar nu mee bereikt....? nix eigenlijk want de "pup" doet het nu gewoon bij de weimaraner....

dit is niet slecht bedoeld naar jou toe.

 

verder zijn er al wel goede tips gegeven maar persoonlijk, en ook al ben ik niet zo voor herplaatsen,  ik zou er toch over nadenken in het belang van de weimaraner om de pup toch te herplaatsen... mss maar tijdelijk of zoals Kiki, Wodan zegt wisselen met de vader?

Miss heb je hier nog wat aan

 

http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/canine-aggression-case-study-fall-2014

Ppff wat is dit een vreselijke situatie    Ik zou de pup herplaatsen bij mensen die er wel weten mee om te gaan of ergens waar de pup als enige hond in buis is     Ik heb zo medelijden met je oude hond     Hem gun je zijn laatste jaartjes toch niet dat bij steeds zo word aangevallen     Wens je veel succes maar ook sterkte   Dit is en word niet makkelijk

 

Even een kleine kanttekening hierbij : let wel op dat je dat KAN doen zonder de honden aan te raken. Zodra je je tussen de honden moet wringen, kan het juist ontploffen.

Ik zou dan ook meer voelen voor het doorbreken van het staren door af te leiden op dit moment (!).

Ben ik dan de enige die denkt dat met goed leiding nemen en duidelijk regels en grenzen stellen, dit misschien wel in goede banen geleid kan worden.

Denk inderdaad niet dat de 2 honden het zelf uit moeten vechten, maar bij ons is de situatie sterk verbeterd sinds ik (nog) duidelijk(er) de leiding neem en heel veel rust creeer in huis.

Natuulijk is het niet leuk voor de weimaraner (net zoals ik het vervelend vind voor onze maltezer), maar laten we niet onze gevoelens/gemoedstoestand vergelijken met die van honden.

ik weet niet wat er tussen de honden onderling gebeurt, daagt de weimaraner de pup uit met een bepaalde blik of lichaamshouding, zou zo maar kunnen.

In ieder geval zou ik er (nog) niet direct voor kiezen om de pup uit huis te plaatsen ...

 

ik denk dat datgene dat ook Soraya beschrijft een hele verbetering kan opleveren.

 

 

 

Lukt het je niet om de dingen terug te halen net voor de uithaal? Kan jaloezie een rol spelen? In ieder geval zeer zeker onzekerheid volgens mij van een van de honden.

Verder durf ik er niet om in te gaan.
Ik heb goede ervaringen met bachbloesem, maar of dit voldoende is om het te verhelpen, wellicht wel als ondersteuning?

Lastig hoor, ik heb dit ook eens ooit gehad, met twee terriers. Ik was ook ten einde raad, en heb toen eentje moeten herplaatsen. Vond het zo eng dat het echt een keer goed mis zou gaan. Er liepen toen ook twee katten rond.

Wat hier toen wel eens hielp, was een onverwachtse tik op het hoofd. Daardoor kreeg ik even grip, omdat er eentje omhoog keek, van hey wat gebeurd er nu? en kon ik ingrijpen.

Hier werden ze dan ook uit elkaar gezet, een soort van time out. En daarna mochten ze weer terug bij elkaar, niks aan het handje.
Zelf weet ik ook nog altijd niet wat er de oorzaak was, maanden is het goed gegaan.

Wens je veel succes en wijsheid toe. Het zal erg lastig zijn, maar denk aan de mogelijke gevolgen, is het je dat waard? Zeker omdat je al van alles geprobeerd hebt. Leef met je mee!

Het is de bench zetten als straf vind ik ook geen optie.Want dan gaat hij de bench alleen maar associëren als straf plek.
Probeer de aandacht van de pup af te leiden op het moment dat hij aanstalten doet de oude hond aan te vallen. Ga tussen je oude hond en de pup staan en stuur hem weg.En blijf hem corrigeren.Doet hij dat niet dan duw je hem weg met commando weg. Geef hem een vaste plek in huis.Zorg er wel voor dat jij zelf assertief bent.Want ik denk dat jij zelf erg onzeker bent over deze situatie.En de hond voelt haarfijn aan als je onzeker bent.De hormonen van de pup zullen ook een rol spelen maar om hem te castreren vind ik niet nodig. Ik vind castratie alleen noodzakelijk bij medische gronden.Want dominant gedrag van je hond heb je zelf in de hand door assertief te zijn.Wat ook veel mensen vergeten met en een pup dat ze soms te lang gaan lopen. Het aantal weken dat een pup is zolang kan je het beste wandelen. Als hij over zijn vermoeidheid heen is gaat hij zich vervelend gedragen. Zorg na de wandeling dat hij rust krijgt.
En zorg als hij wakker is dat hij een uitdaging heeft. Er zijn best veel opties om hem even bezig te houden.Succes!

 

 

wow.  mijn hond is geen robot, integendeel, maar ik heb een zeer goed luisterende hond, die nog nimmer een klap gehad heeft, kan ook zonder fysieke straf , een roedel is altijd anders dan een hond natuurlijk, maar om de aanvallende hond zo aan te pakken, ik denk dat deze hond nog feller zal worden. de topic opener doet er goed aan om goede hulp in te roepen, zonder lijfstraffen.

voor de topicopener, je hebt een roedel, vaak krijgt de roedel weinig ruimte, we beginnen met een hond dan komt er nog een bij en weer een, de ruimte is vaak te klein voor een roedel, maar als mens zijnde denkt men vaak het kan best, ruimte is voor mens maar ook voor een dier belangrijk, het op elkaar zitten geeft al heel snel wrijvingen.

 

het is de laatste hond die er bij gekomen is, ga daar eens persoonlijk mee aan de gang, apart aandacht aan geven, desnoods met deze op cursus, wanneer je op de dag voldoende aandacht hebt gegeven kan je deze best wat apart zetten, het  mag toch niet zo zijn dat je oudere hond in een hoekje moet kruipen om deze belhamel te ontwijken, dat geeft een trauma bij je oudere hond, wegkruipen om niet in de buurt te zijn van de belhamel.

 

er zijn nou eenmaal honden die niet echt tolerant zijn naar andere soortgenoten, dat kan ook in een roedel bij je thuis zijn, vooral omdat ze niet allemaal tegelijk gekomen zijn, bij vlagen dan die en dan die er bij.

 

aandacht geven aan de belhamel, apart of op cursus en dan gescheiden houden binnen, zodat je oudere honden niet in een hoekje moeten kruipen.

 

Deze hond is 11 en in een veel zwakkere positie dan de jonge reu, die met zijn aftastingen volop succes heeft. Het is jouw plicht de oudste hond te beschermen en dit niet te laten uitvechten. Zoveel mogelijkheden waarbij situaties goed bepaald hadden kunnen worden, dan had de jongste reu de boodschap begrepen. De oudste gaat dit niet winnen. Als eigenaar zal je hier altijd bovenop moeten zitten, er wordt niet gevochten in jouw bijzijn.

Of voor altijd gescheiden houden op momenten dat er geen toezicht is, of mogelijk besluiten om de jongste te castreren. Maarja.........dat is een discussie waard.

Leuk stukkie over het gebruik van de bench. Herkenbaar, ik had van de week zo'n moment

 

 

Eens met wakkere husky. Hier moet je heel erg mee uitkijken. De timing moet precies goed zijn. Nu is de ene hond de andere niet, maar ik heb hier behalve een bij tijd en wijle een aanvaller, ook een frustratiebijter. Op zo'n moment is hij letterlijk blind. Hier is het dus gebeurd dat de timing niet goed was en hij mijn been te pakken had. Wij weten nu wat de triggers hier zijn en dat is alles wat met eten te maken heeft, ook ons eigen eten. En geen speeltjes in huis. Of de één in de kamer en de ander de gang. Je ziet het inderdaad aan zijn blik en dan moet je op tijd zijn met afleiden.En wat hier vooral averechts werkt is een hele harde brul te geven op dat moment, dan juist gaat hij er vol voor. 

Godzijdank hebben de leuke en gezellige momenten met zijn twee hier de overhand.

Sterkte en heel veel succes. 

  Ja herkenbaar he  ik ook...

Sorry voor het botte antwoord, maar twee reu's ,hanen,stieren, mannen .. zullen altijd vechten om het leiderschap, de beste te zijn, de stoerste, .. testosteron is de oorzaak en ze zullen  doorgaan tot de rivaal het onderspit zal delven of het teritorium verlaat.

Familie of niet doet bij weinig dieren veel ter zake. Je kunt al eens een uitzondering treffen,maar dat zijn er echt niet veel.

In jou geval wil degene die het laagste in rang staat zich wel gewonnen geven en buigen, maar hij gaat niet weg (omdat dat niet kan ) uit de leider zijn terrritorium, dus dat blijft problemen geven want die ziet dat eerder als hoogmoed.Er is geen echte oplossing voor dit probleem zolang je de hond niet gaat zien als een hond. Jij kan dan wel de roedelleider zijn, maar dat neemt niet weg dat de rest van de rangorde ook bepaald word voor het geval jij er eens niet bent en de volgend in rang moet het overnemen. (lees elke keer jij je rug draait) Ze doen wat een hond doet en straffen haalt de instincten niet weg.

Wie is dan die zogeheten beste honden therapeut van België kan er zelf ook wel een gebruiken 

Kristiaan: als je een eigen topic aanmaakt kun je wat gerichter vragen, en krijg je meer antwoorden. 

Beste Joris,

 

Veerle Goudenhooft
[email protected]
0495/460 711

 

Ik heb les gevolgd bij Veerle. Zij heeft een master in gedragsdeskunde.

Bel haar met mijn complimenten. Ik denk dat zij je meer zal kunnen helpen dan wij.

Veel succes.