Positief trainen, zonder correcties

Bailey is heel gevoelig voor positief trainen.

Ze draagt nu 6 weken een retriever lijn, hiermee kan ik haar beter sturen in haar gedrag, zonder er iets bij te hoeven zeggen... het is dan de kunst om niks te zeggen en haar goed te belonen bij positief gedrag.

 

Toen we net een wandeling maakten buiten kwamen we 2 andere honden tegen... Bailey viel terug in haar gedrag... het was een kwestie van sturen met de lijn, waardoor ze volop aandacht voor mij had en natuurlijk haar beloning kreeg... 

 

Ik heb simpelweg geen ervaringen met grote honden opvoeden dus ik kan daar nu niks van zeggen. Mijn streven zou het ook zeker op deze manier willen doen maar of dat in de praktijk ook werkt?

Dat zal ook wel een reden zijn dat ik kleinere honden heb, dan kan ik ze opvoeden volgens een methode die ik zelf als erg prettig ervaar. Ik hoef voor mijn honden niet mijn eigen kracht te gebruiken, alleen wat geduld (soms heel veel) en consequent zijn. Zo kom ik een heel eind met mijn hondjes en ik vind het heerlijk.

 

@ Wakkere Husky, ik reageerde op het happen in de baas als spelenderwijs. Ik heb wederom geen ervaring met 2 honden die elkaar niet kunnen luchten en zien en waarbij een gevecht uitbreekt. Ik hoop ook nooit die ervaring te krijgen. Tijdens het wandelen weet ik welke honden ik moet vermijden en met welke honden ik op kan lopen. Dus ik hoop tijdens het wandelen ook nooit 2 vechtende honden uit elkaar te moeten halen. Correctie met duidelijke stem ben ik niet op tegen. Dat doe ik zelf ook met een Uh! of een He!. Uh! is vaak als ze iets doen wat niet mogen, He! gebruik ik vaak als ze ongewenst gedrag laten zien en ik hun aandacht wil hebben. Nu werkt dit lang niet altijd op deze manier aandacht trekken haha.

Bij Thalia en Gruul werkt de methode prima: Goed gedrag belonen en negatief gedrag negeren. Ik hoop dat ik deze methode altijd kan blijven toe passen. Ik voel me er prettig bij en mijn honden zijn behoorlijk netjes opgevoed. Nu ben ik van mening dat de opvoeding nooit klaar zal zijn, maar ik ben niet ontevreden met hoe mijn honden zich gedragen. Ze zijn ook zeker niet perfect hoor.

Straf krijgen kennen mijn honden niet.

 

Ik kan van mezelf zeggen dat ik een behoorlijk zachtaardig, geduldig persoon ben en schreeuwen in het algemeen niet echt in mijn repertoire zit.....MAAR.....als mijn kereltjes het echt te bont maken en er komt een keer een spontane welgemeende verbale correctie uit mijn tenen dan ga ik me echt niet schuldig lopen voelen voor de rest van de dag. Verre van zelfs. 

 

 

Helemaal eens met Manuela haha. Wilde precies hetzelfde zeggen. 

Ik heb echt gouden engeltjes geduld met ze. Ben sowieso niet iemand die schreeuwt. Kan me dood ergeren aan mensen die de hele dag tegen hun honden (of kinderen for that matter) lopen te schreeuwen. 

Ik probeer situaties die er niet moeten zijn voor te zijn. Bij me roepen en afleiden en dan belonen. Liever 20 keer belonen dat ik ze af kon leiden dan 1keer een correctie. Lichamelijk corrigeren heb ik nog nooit gedaan. Zou ik ook nooit doen, echt nooit. 

Maar omdat ik nog steeds geen ogen in mn achterhoofd heb komt er echt wel eens een ferme "Nee!" Uit als 1 van de meneren over de schreef gaat. Binnen een minuut is iedereen dat weer vergeten.

Ik zou me misschien ook niet schuldig voelen als mijn brul terecht was. Helaas zijn mijn brullen dat vaak niet. Wispa ligt op bed te spelen, dat mag. Daarbij hapt ze speels naar Cosmic en Luca, dat mag. Dat mijn vetrol in de weg zit kan zij, juist zij als blinde hond, natuurlijk ook niet zien. Daarom was mijn brul niet terecht, en was ik er niet bepaald trots op..

Nouja je kunt het ook zo zien...

Als honden met elkaar spelen en ze doen elkaar pijn word er ook een brul of schreeuw uitgedeeld om de grens aan te geven. Dus zo onterecht was jouw brul misschien niet.

Wat pas onterecht zou zijn is als je een brul had gegeven en daarna nog even 5 minuten boos was gebleven of haar buiten had gesloten. Je hebt een brul gegeven en klaar. Toen was het voor de hond duidelijk en ging ze vrolijk verder. Toch? Dat is hoe ik het lees. 

 

Het is altijd goed om in de spiegel te kijken zoals jij doet. Dat zouden meer mensen moeten doen, en daar kan je weer van leren, en bedenken hoe je het een volgende keer wil doen!

trainen moet inderdaad zonder correcties.

Opvoeden mag best een correctie bij te pas komen.

 

Vergis je niet in het verschil tussen deze twee.

 

Daar zeg je iets heel goeds

Echter gebeurt beide hier zonder correctie, haha.

Honden corrigeren elkaar en mensen corrigeren elkaar dus ik begrijp niet waarom je je richting je hond in allerlei rare bochten zou wringen. Zolang de correctie maar niet gebeurt vanuit boosheid of frustratie.

 

En dan nóg?

"Last time I checked the mirror, I saw a human."

Een heel enkele keer val ik ook wel eens uit naar Elmo.

Puur uit frustratie inderdaad. 

(Weet zo even geen voorbeeld, maar zo'n moment van: "Wel verd....!!!! Zál je nu? Schíet op!") 

En net zoals ik dat bij mensen doe als ik "only human" ben geweest biedt ik ook hem mijn verontschuldigingen aan.

In de vorm van een knuf en zachtjes praten en zeggen dat hij lief is.

Jawel, hoor.

Dat begrijpt hij prima.

Hij is niet gek.

 

(Overigens schiet hij na zo'n uitval van me wel altijd op. Dat dan weer wel...)

 

Waarom zou het bij een grote hond anders zijn? Die leert toch ook op dezelfde manier. Juist op een positieve manier hoeft het niet anders te zijn.

En het heeft niets te maken met zoals iemand zei "in bochten wringen". Het heeft alles te maken met nadenken wat je doet. En van nadenken is nog nooit een mens of hond slechter geworden. Trouwens ook bij corrigeren zou je moeten nadenken(al wordt dat veel te weinig gedaan) dus zo veel anders is het niet.

En als je het nodig hebt om je honden uit elkaar te houden als ze een andere hond zien dan zou ik daar eerst maar eens mee aan de slag gaan voor dat ik ze weer samen zou uitlaten.

Als mens zijn we veel te veel op zoek naar snelle "oplossingen". Helaas bestaan die niet. Ik zie dagelijks mensen het zelfde gedrag van hun honden "corrigeren". Wat ik dan echt niet begrijp is dat die mensen niet zien dat het niet werkt. Dat het geen correctie is en in sommige gevallen zelfs een beloning omdat het alleen maar erger wordt.

Geen zin in een discussie hierover ivm bovenstaande post. Reactie verwijderd. 

Op zich was de hele positief trainen, wel of geen correcties, etc. discussie ook niet echt nodig.. Het was meer een grappig verhaal waardoor ik nu een blauwe plek in mijn zij heb..

Wat het trainen van je hond betreft - iedereen doet dat op zijn eigen manier en vindt zijn eigen manier ook passend bij zichzelf en bij zijn hond. Je kunt daar lang of kort over discussiëren maar het is moeilijk om iemand te overtuigen van een andere manier. Vergelijk het met de opvoeding van kinderen, geen enkele ouder vindt het leuk om daar kritiek op te krijgen.

Voor mijzelf geldt dat niemand op het forum mijn huiskamer in kan kijken of mij en mijn honden kan ervaren. Ik ben daarom van mening dat ik nog altijd degene ben die het best een oordeel kan hebben over mijn eigen Opvoedtechniek en het effect daarvan op mij en mijn honden. Ik begrijp dat andere mensen het misschien anders doen, en dat moeten ze zelf weten, zij kennen hun hond het beste dus zullen ongetwijfeld wel weten wat wel en niet werkt. Even goeie vrienden! Al doende leert men.

 Lijkt me verwarrend voor je hond.

 

Als een kleine hond in je broekspijp hangt gebeurt er niets, een grote scheurt 'm meteen van je kont.

 

Een kleine hond die hapt komt meestal niet eens door je kleding heen en als ze het doen is de druk zo veel minder groot en het gedoe dus minder pijnlijk dat je het misschien kan negeren. Maar een grotere hond?

 

Pauline's OP geeft het perfect weer, de realiteit. Je kan het niet negeren want het doet pijn.

 

Dus ja iedereen die beweert dat je happen makkelijk kunt negeren vind ik eigenlijk alleen maar heel komisch. 

 Ja dat had ik dus van de week Sunny bijt richting kruis, ik draai weg en ze scheurt zo de voorkant uit die trainingsbroek. Ik stond alleen nog in de binnenbroek

 

 

 

Ik vraag me ook af of je het wel moet negeren, ik bedoel veel van dit soort dingen zijn toch een gebrek aan zelfbeheersing van de hond. Als ik zie hoe die twee van mij met elkaar kunnen stoeien zonder dat ze ook maar een krasje hebben, kunnen ze dat bij mij ook. Ik zie het corrigeren hiervan dan ook als een onderdeel van zichzelf leren beheersen. Honden moeten respect leren voor de persoonlijke zone van mensen. Ik speelde vroeger met Chenak het spelletje "hand om poot"  en die kon dan mijn hand vastpakken zonder dat ik een schrammetje had. Allevier mijn hussen kunnen een ei ronddragen zonder het te breken. Ik denk soms wel eens dat de lat wel erg laag gelegd wordt in wat we verwachten van onze honden qua zelfbeheersing en respect voor ons lijf en leden. 

 

Toen S2 nog pup was heb ik daar heel veel op geoefend, ook veel op moeten oefenen want mn Shadow kan nogal impulsief reageren. Dus trekspelletjes stoppen zodra mijn vingers ertussen komen etc. Ook wel een met een verbale correctie - waarbij je nogal kan twisten of dat een correctie is of gebruik maken van een "startle reflex". 

 

En tsja, wat ik dan ook nog denk: de keren dat ik het ergste uitgevallen ben, was dat vooral omdat ik daar OOK een bedreiging zag voor hun eigen veiligheid en schrok. Ik vergelijk het even met een ouder die ineens zijn peuter bezig ziet om een spijker in het stopcontact te steken. Ik mag toch hopen dat die ouder een brul geeft om dat gedrag DIRECT te onderbreken. En dan het huilende kind troost. Lijkt me toch gezonder dan eerst een speeltje gaan zoeken om het kind af te leiden met iets dat wel gezond voor hem of haar is. 

 

Wie heeft het dan over negeren? Positief opvoeden is echt iets heel anders dan negeren. Negeren werkt bijna nooit, dus dan kun je beter iets anders doen dan negeren. Iets anders aanleren bijvoorbeeld of de situatie voorkomen. Zoals met 1 hond tegelijk naar buiten i.p.v. met 2 als het met 2 nog niet kan.

Gedrag onderbreken is natuurlijk wel iets heel anders dan corrigeren. En zelfbehhersing kun je ook prima aanleren zonder corrigeren!!!

De mevrouw waarop ik reageerde. Die reactie van mij quote jij vervolgens dus gaat het bij mijn weten nog steeds over negeren.

 

Maar verder wil ik er niet op in gaan want ik hoor verder niet in dit topic thuis aangezien ik niet zo met mijn hond omga. Wilde Pauline alleen laten weten dat haar reactie heel logisch was.

 Dat is het wellicht ook.

Maar hij is intelligent genoeg.

Prikt er wel doorheen.

 

Het is ook niet zo dat het wekelijks gebeurd.
Niet eens maandelijks.

Soms een heel jaar niet.

Ik ben alleen zo eerlijk toe te geven dat het wel eens overkomt.

En dat ik niet het idee heb dat Elmo daar gelijk een trauma aan over houdt.

 

 

 Oh..okee, zolang John Williams nog niet bij Elmo voor z'n mand staat met een bos bloemen en een bot, valt het allemaal wel mee

 Brrr. 

Nee, dat moeten we te allen tijde voorkomen! 

Over trauma's gesproken. ...

 

Thanks, Sammy

Het boek Honden trainen volgens de regels van de natuur met de roedel methode (Arjen van Alphen & Francien Koeman) geeft een goed inzicht in hoe je hond(en) denken, en reageren met elkaar en mensen.  Als je dit lees en volg dan hoef je niet je hond te corrigeren met een harde stem of iets onders.

Ik probeer ook zo positief mogelijk te trainen zonder fysieke correcties. Maar toch wil dat niet altijd lukken. Gister was ik bijvoorbeeld naar het bos, zat achterin de auto en wilde Kahlua er uit laten, ( ze moet altijd ná mij de auto uit) zonder aanleiding stormt ze de auto uit (vóór mij) ze stormt weg, ik had haar riem vast, ik val mee de auto uit, kei hard op de grond.. dat was zonder dat ik er bij nadacht even een flinke ruk aan de riem en een flinke stemverheffing. Daarna voelde ik me inderdaad een beetje schuldig maar dit had ze niet zo hoeven doen. :) 

 

Alleen is dat absoluut geen positieve opvoedingsmethode. Hij gaat uit van negatieve bekrachtiging, vermijdingsleren en dat is nou niet echt positief!