De avonturen van spanjaardje Bobby! 
Hoi HPers.
Ondanks dat ik niet zo heel actief ben geweest op HP de laatste weken (zegmaar radiostilte :P ) ivm persoonlijke dingetjes, wou ik nu toch even weer een updateje plaatsen over mn kleine spaanse menneke Bobby.
Op 26 augustus is hij naar NL gekomen om door ons geadopteerd te worden. Voor degene die het verhaal niet kennen hier het topic:
Het is allemaal niet zonder slag of stoot gegaan. Bobby heeft vanaf pup afaan in het spaanse asiel gezeten, 3 jaar lang.
Nog nooit had hij in een huis gewoond. Nog nooit had hij een mandje gehad.
Bobby was verschrikkelijk bang. Maar dan ook echt zo bang dat hij er compleet van in shock was. Als je ook maar aan kwam lopen vloog hij dwars door de muren heen. Hij kende helemaal niks. Geen tv, geen bank (waar hij overigens wel meteen mee getrouwd was haha ) geen riempje, geen uitlaten. Hij kon heel moeilijk wennen. Nooit ontspannen, nooit lekker een rondje lopen wat voor ons en onze hondjes allemaal zo normaal is.
Langzaam maar zeker ging het beter. Hij vond een aai toch wel leuk. Een rondje buiten rennen werd stiekem ook wel leuk spannend, in plaats van eng spannend!!
Tot een maand geleden ineens een ontzettende terugval. En dat was mijn schuld. Ik heb te horen gekregen dat mijn paard ongeneeslijk ziek is, werk stress en ik zat er helemaal doorheen. Bobby kon niet met mijn stress en verdriet omgaan en kroop weer helemaal in zijn schulp. Kroop tegen de muren omhoog en zat met grote ogen en snelle adem i n een hoekje gedrukt.
Inmiddels voel ik me weer een heel stuk beter. Oplossingen gevonden voor de problemen.
En met Bobby? Met Bobby gaat het echt helemaal super!! In de afgelopen week/ 2 weken is hij ineens zo uit zn schulpje gekropen! Hij vind het buiten met momenten ineens echt helemaal super. Staartje omhoog en rennen maar. In huis is het echt een hele dikke boef. Hij ligt languit te snurken, loopt lekker rond en komt zelfs bij me als ik hem roep!! Het geluid van de koelkast die opengaat en hij zit voor mn neus hahaha.
Als hij bang is, dan kruipt hij nu achter mijn benen in plaats van ver weg van mij!
Hij en Bailey hebben elkaar helemaal gevonden. Ookal heb ik er zwaar over getwijfeld omdat Bailey niet de makkelijkste is, het was de beste keus ooit een groter reutje erbij te nemen. Ze zijn aan elkaar gewaagd, spelen samen en hebben respect voor elkaar. Er is 2 keer een waarschuwing gevallen (ging over een botje) maar ze hebben echt nooit een conflict.
Na al die tijd plast en poept hij eindelijk buiten in plaats van tegen mijn tafel. Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat hij buiten poepte. We hebben samen een vreugdedansje gedaan hahahaa.
Ik zal nooit meer vergeten de eerste keer dat hij met mij speelde, met het touwtje trekken, kwispelen en even alle zorgen in die oogjes weg. De eerste keer dat hij 's nachts stiekum bij me op bed kroop en we smorgens samen wakker werden. Bobby op mijn voeten.
Ookal heb ik momentjes gehad waarbij ik dacht "komt dit ooit goed" geduld, rust en een heeeeeeleboel liefde en we komen er wel! Bobby is op zijn manier gelukkig hier, en ookal is hij nog steeds echt een bangepoeperd, bloeit hij echt open!!! Ik ben onwijs trots op het mannetje dat hij mij zijn vertrouwen geeft, dat hij gelooft dat ik er voor hem ben in plaats van hem op eet. Dat is het mooiste cadeautje dat ik ooit heb gekregen!!
Ik heb niet echt veel (spectaculaire) fototjes gemaakt in de afgelopen tijd, maar toch een paar voor de beeldvorming:
Dit was de eerste dag hier. Zo bang. Zo ontzettend bang..
De afgelopen weken.. Mij even stoer aankijken :P:
Rottigheid uithalen met mijn grote kleine broer, even overleggen wat we gaan doen hahaha:
mooi klein mannetje:
Mijn 2 kleine trotsjes, jut&jul:
Verstophoekje. If it fits, I sits :P
Tot de volgende keer maar weer!!
Dankjulliewel!
Ze zijn inderdaad vreselijk leuk samen. De kleine chi die de grote hond even leert hoe hij de boel op stelten zet hier 
haha
Bedankt voor de leuke reacties!
Hij zal inderdaad zijn rugzakje altijd wel houden, maar ik ben blij met hoe het nu gaat. Ik zie het aan zijn blik. De angst en zorgen is steeds meer weg uit zn oogjes.
@Anny, ze zijn helemaal niet verwend joh. Hoe kom je erbij hahahaha
wat leuk! En is het uit eindelijk een hondje uit het buitenland geworden?
De terugval was inderdaad wel heftig.. Hij reageert heel sterk op spanningen!
Hij is nu wel echt 180 graden gedraaid ook. Hij word een beetje zelfzeker en luistert ook echt nìet gewoon. (Logisch, gezien hij nog nooit geleerd heeft te luisteren)
Dus we sluiten compromissen.
jij rent niet over tafels en steelt geen dingen en schooit niet, dan mag je lekker op je bankje blijven, en dat soort dingen haha.
Ik heb er alle vertrouwen in dat het wel goed komt. Het is helemaal geen vervelend hondje. Integendeel. Hij sloopt niks waar hij niet bij kan (ok, zijn eigen speelgoedje ligt in 4 stukken maar soit) en er staan tandjes in de afstandbediening, maar dat is een kwestie van savonds voor bed je spullen even hoog op de kast leggen, zo simpel ben ik dan ook wel, dan doet hij ook niks.
Heb niet eens een bench in huis. Ook nergens voor nodig en verder is hij eigenlijk best beleefd.
Begint wel wat onnodig te waken soms en hij steelt dingen haha. Komt ie ineens aanrennen met een plastic zak ofzo.
Maar hij snapt gewoon ook niet hoe dat allemaal hoort, en dat hij regels heeft. Dat moet hij gewoon leren en daar beginnen we nu ook rustig aan mee :)
Dankjulliewel weer!!
Het is wel grappig dat hij buiten echt nog steeds perfect luistert. Ik had wel verwacht dat hij met uitlaten wat lastig zou gaan worden, maar hij loopt echt gewoon perfect naast, trekt niet, schrikt niet meer. Hij begint het zo waar leuk te vinden! Terwijl niemand hem dat ooit geleerd heeft.
Goed gemanierde hond hahaha!
Dapper stappen over de stoep
netjes wachten met oversteken. Ze worden nog wel een klein beetje opgevoed haha!
Ik snap dat het niet helemaal normaal gedrag is voor een hond die in 3 jaar niks geleerd heeft (op de mensen bij de stichting na, gelukkig)
maar ik heb liever dat hij zo doet dan telkens weg probeert te vluchten en panikeert. Dat deed hij eerst heel erg, zo hard weg vluchten dat hij zichzelfpijn deed.
Hij kijkt mij ook steeds aan, ook stukje bevestiging zoeken, oogcontact zoeken en dan verder lopen dus dat lijkt me een goeie zaak.
Ik laat hem niet los en weet ook niet of ik dat ooit wel ga doen, maar ik ren vaak met ze. Gewoon een stuk rennen, vind ie echt geweldig. Staartje omhoog en dan huppelt hij echt als een konijntje mee hahaha.
Ik had 1 plek waar als het heel rustig was Beauty wel los mocht en soms ging ze even los en lekker rennen maar over het algemeen bleef ze bij je in de buurt. En voor haar lekker op zich het loslopen niet heel veel meerwaarde te hebben. Ze heeft nooit gesnuffeld, echt spelen met andere honden no way draaide ze de kop weg>negeren, het enige dat ze heel duidelijk in was ze wilde bij ons zijn, was op ons gericht en ja was ook een hond die moeite had met alleen zijn maar ach dat was r niet kwalijk te nemen en er was tich vrijwel altijd iemand thuis en anders was oppas zo geregeld.
Maar het is echt heerlijk als je ze los ziet komen ook wat je omschrijft tijdens het rennen t startpuntje omhoog huppelend als een konijntje, geweldig. Das voor hem al zo'n enorme verruiming van zijn wereldje en beleving. Daar kun je alleen maar van genieten als je dat ziet. "
Buiten doet hij het echt constant. Oogcontact zoeken en weer verder. Binnen doet hij het ook wel. Soms als ik bij hem ga zitten kan hij het echt even niet. Kop wegdraaien, lippen likken. Ik laat hem dan ook met rust of loop weg. En soms kijkt hij me juist aan en dan is het goed. Dan wilt hij even kroelen en rustig bij me liggen. Dus even oogcontact zoeken lijkt me juist goed?
hij is buiten wel geintresseerd in andere honden, maar echt spelen doet hij ook niet. Hij blijft echt liever bij me. Het liefst ìn mijn benen eigenlijk.
Loslaten durf ik niet want idd er hoeft maar iets te gebeuren of hij kan kiezen voor wegrennen. Dat kan ik niet inschatten en het risico is me veel te groot.
Wel wil ik binnenkort ook gaan oefenen met in de auto want er zijn genoeg mooie plekjes alleen niet op loopafstand. Maar dan moet hij eerst nog iets relaxter zijn.
Pffff de horror!! Even bij de wei geweest, hondjes gezellig mee. Wurmt bobby zich inene uit zn tuigje!! Hond los op straat!! Neeeee!!! Aan de ene kant een stervens drukke 70 km. Weg, aan de andere kant een sloot.. Dan de sloot maar in. Hond pleurt in de sloot ik erachteraan.. Iedereen weer veilig thuis.. Me hart zat ergens in mn fontanel!!! Hij vond t zelf ook niet zo geslaagd geloof ik..
Echt ik begon spontaan te trillen en janken toen ik hem weer te pakken had. Gelukkig heeft hij niks, behalve een vervelende ervaring..
voorlopig dus weer met dubbele lijn. In elk geval op drukkere plekken.
Hij ligt nu weer rustig languit te slapen dus hopelijk valt het mee.. Vanavond nog maar een klein blokje om en hopelijk is hij niet helemaal van slag.
Ik anders wel. Jeetje mina dat was echt even een levende nachtmerrie.
Nee hij schrok ook niet ofzo want we stonden op de wei.. hij nam ineen keer een snoekduik achteruit en dan zat het tuigje blijkbaar niet strak genoeg want hij had 1 poot los en toen schoof de rest zo mee. Hij zit vooraan denk ik te los want om zn buik kan hij echt niet strakker.
Ik liet hem eerder met tuigje plus halsband plus 2 lijnen uit maar omdat het zo goed ging alleen nog met tuigje. Nu dus voorlopig even niet meer haha. Denk idd dat ikzelf harder ben geschrokken, hij ligt alweer te snurken.
Dankjewel Rachelle.
Nou na ons avontuur gister lijkt Bobby zelf zich van geen kwaad bewust. Hij doet helemaal niet raar of angstiger dan anders. Gelukkig! Ik was bang dat hij weer 3 weken van slag af zou zijn maar dat lijkt allemaal wel mee te vallen.
Het ligt inderdaad aan het tuigje. Hij heeft ook best wel een raar figuur haha, hele smalle schoudertjes en een dunne nek, en zijn buik is weer wat breder. Het tuigje zit aan de voorkant denk ik te los.
Ik had eerst een ander tuigje voor hem maar die passte helemaal niet goed, daar gleed zijn poot constant doorheen dus die hebben we snel weggelegd.
Ik ga zeker kijken voor een goed tuig. Eentje waar hij niet uit kan komen, en ik heb het vanmorgen zo gedaan: musketon aan de halsband, en over zijn rug heen door het ijzeren lusje van het tuigje.
En Ciska je heb gelijk want hij maakte weer een paar keer een duik. Hij heeft het nu door. Maar hij kon er niet uit komen! Gelukkig! Dit wil ik echt nooooit meer mee maken.
Ik ben niet snel in paniek maar op dat moment was ik in blinde paniek. Ik wist echt niet meer hoe ik het had.
Blijkbaar kon ik nog wel ergens helder nadenken want ik heb hem zelf die sloot in "gejaagd" het was wel een droge sloot gelukkig vol bladeren geen sloot met water. Dus hij viel heel zacht.Het enige wat ik kon denken was ik moet hem NU te pakken krijgen. Dan maar de sloot in.
Hij begon rondjes te rennen en was het fiets pad al bijna over, waar de 70 km weg begon. Het was ook nog eens echt druk op die weg.
Ik ben kei en keihard achter hem aangerend (roepen heeft echt 0.0 nut) en heb hem om weten te draaien richting de sloot waar hij dus in viel. Ben erin gedoken en hem eruit getild. Ik heb hem toen getild en niet meer los gelaten.
Hij is zich echt lam geschrokken ja. Het ging ook allemaal niet zachtjes . ik heb savonds nog bij hem gezeten en geaaid. Hij slaakte eens een zucht en is rustig gaan slapen. Hij heeft er lijkt het zo niks aan over. Hij is nu ook niet bang voor me.
Ik ben denk ik meer van slag af als hij haha.
Voorlopig heb ik hem zijn halsband er weer bij om en dan de riem vast aan de halsband en door het lusje van het tuigje heen. Daar komt hij niet uit. Heeft ie vanmorgen al even uitgeprobeerd.
Hij vind zijn halsband echt ontzettend vervelend om de 1 of andere reden maar ik vind een ontsnapte Bobby nog veel vervelender. Ik ga zoeken naar een echt goed tuigje en tot die tijd houik het even zo. Hij heeft het nu door dat hij eruit kan komen. Slimpie.
Ik kan wel een boek beginnen. "De avonturen van een spanjaardje" haha
Als toe nog maar even een hele onschuldige schattige "ikhebjouhelemaalgeenhartverzakkingbezorgd" Bobby. "Maar, ik deed toch niks?"
Met Bobby gaat het niet zo hoor.. Hij heeft last van zielsgelukkigge gekkegelukzaligheids aanvalletjes
"vrouwtje, stiekem hou Ik van jou :P "
Inmiddels al weer 4 maanden geleden dat we ons ventje van het vliegveld haalden. De eerste weken weet ik nog als de dag van gister. Zó bang, niet aangeraakt, niet eens aangekeken willen worden.
Terugkijkend was het allemaal toch best wel veel heftiger dan ik had bedacht!! Ik had wel ervaring met een bang hondje. Bailey is ook een portretje, maar die trok juist gelijk naar me toe. Bobby gaf het allemaal niet cadeau.
Zijn vertrouwen heb ik echt moeten winnen zeg!
Heb met momentjes wel emotionele inzinkingen gehad zo heftig kan zijn angst zijn haha.
maarrr we zijn op de goeie weg!! Het gaat zo goed! Een dikke knuffelkont is het. In huis helemaal relaxed. Hij blijft altijd wel een beetje een bangerdje. Als ik achter hem een stekker ergens indoe schiet ie weg. Maar met een aai is hij binnen een tel weer rustig. Ik ben ook inmiddels zo aan hem gewend dat ik zelf niet meer echt in paniek raak. We leren nog elke dag van elkaar, en ik heb weleens lichtelijk de moed verloren maar hij is echt happy de peppie! En ik met hem! Het is een vrolijke en soms een beetje stoute fluiterd!
Dit is ons ochtendritueel haha. Knuffelekonten en samen lekker wakker worden!
Kijk, ik heb alvast kleren voor je verzameld, goed hè?
Needs no words, knuffelkont!!
Met zijn aller beste vriendje. Wat is dat een match made in heaven. Ze zijn echt dol op elkaar!
Knappe jongeman.
Kerstmannen haha!
Buiten gaat ook steeds wat beter, maar voordat echt leuk word zal nog wel even duren!! Nog geen leuke buiten fotos, komt vanzelf. Overdag is het helemaal nog niet leuk. Al die geluiden... Savonds is het alweer wat leuker. Vooral op het grote grasveld! Dan gaat het staartje omhoog en huppelen en rennen maar!!
Zover weer even een updateje!
Ha-ha. Hij is inderdaad een beetje te dik. Hij doet ook niks hè. Hij loopt alleen maar aan de riem dus staptempo. Als we op een uur of anderhalf per dag komen is het veel!
Ik heb een rolriem (ik weet nooit hoe die dingen heten) voor hem gekocht, ik dacht dan kan hij ook wat rennen.
Maargoed die is dus echt héél eng. Zo eng dat hij dan niet meer durft te lopen. Beetje jammer haha.
Juist, dat woord zocht ik. Ja even flink mee oefenen, zou fijn zijn want los kan ècht niet.
Anny, daar is zijn angst echt nog tè groot voor. Fietsen zal hij echt ontzettend eng vinden. Hij is nog lang niet vertrouwd genoeg voor dat soort dingen helaas.Ben bang dat hij dan zovol in de ankers gaat dat we met fiets en al om liggen haha. En hij is sterk hoor. Even wat meer kracht dan een Bailey of Lance.
Hij mag een beetje te dik zijn maar verder gaat het enorm de goeie kant op. Met wandelen ben ik ook al aan het uitbreidden. In plaats van bij het eerste bruggetje weer terug ga ik nu tot de 2e, 3e en dan weer terug.
Eerst konden we maximaal 10 minuten lopen dan was hij zo gestresst. Nu lopen we toch al een half uur in 1 rondje. Niet alles kan in een keer met hem. Kleine rollade :P
En oefenen met de flexilijn. Zal even duren maar als hij gewend is zal hij dat vast ook leuk gaan vinden.
Het kunnen echt ondingen zijn inderdaad haha. Bailey kan ook niet normaal doen ermee. Die rent ook rustig overal dwars doorheen.
Ik wil hem alleen gebruiken voor op veldjes. In de woonwijken hou ik ze sowieso kort en naast me. Maar omdat Bobby niet los kan, is gewoon ècht geen optie wil ik hem natuurlijk wel de benen zo af en toe laten strekken. En we hebben in de buurt wel mooie grote grasveldjes waar hij dan even een beetje kan "rennen" in plaats van alleen maar naast te lopen.
Ik bedoelde vooral qua prikkels auto's geluiden etc.
Zijn er geen landweggetjes of losloopgebieden waar je eerst heen kunt? Waar het niet al te druk is... Met hem aan de lange riem
Heeft hier ontzettend gewerkt. Eerst leren wandelen is leuk, erna prikkels zoals auto's etc (daar moet hier wel weer hard aangewerkt worden!) "
Zoiets als een longeerlijn misschien. Dat is ook een idee maar dan zou ik weer bang zijn dat hij zn pootje eroverheen zet en ineens trekt en zich bezeerd ofzo!
Nee. ik woon echt net verkeerd!! Ik woon midden in de stad. Niet een superdrukke stad maar druk genoeg voor een hele angstige hond. Ga je linksaf kom je in het centrum, ga je rechts af kom je wel in een mooi bos, hondenstrandje is daar en een mooi bos. Maar dan moet je wel eerst een dik stuk lopen en dan zit hij eigenlijk al aan zn max.
Toch dat doorzetten? daarheen en dan rustig gaan lopen. Het zal een kwartiertje 20 minuten zijn daarheen. Lopend.
Rechtdoor kan niet. Dat is water haha.
Wat ik nu doe is in de wijk, 2 grote grasvelden over, dan een stukje door de wijk en dan een grind paadje op, stuk rechtdoor en weer terug. Vrij rustig stukje is het. Het rustigste wat hier echt in de wijk te lopen valt in elk geval.
Ik blijf er in ieder geval maar gewoon mee bezig :) We zijn al van 1 minuut naar 10 minuten naar nu toch een halfuur aan het lopen. Beetje vooruitgang al. Steeds een stukje verder, tot we een uurtje kunnen lopen. Staartje zit al niet meer tussen de billen geplakt! Zolang er tenminste niks of niemand gek doet haha.
Yoop leuk dat je het ziet! Bobby zijn moeder was idd een podenco. De rest geen idee haha. Ik heb het ook gelezen over jullie hondje. Erg leuk!
Ciska ja dat is ook eng, vastgeklikt. Ik weet niet waarom.. Maar hij vind het zo eng dat ie geen stap meer wil zetten het liefst. En plassen durft ie dan ècht niet meer. Dus ik weet niet of ik dan tòch door moet oefenen. Een lus eromheen is een goeie tip ja! hij moet niet ineens wegschieten!
Ik richt me inderdaad alleen maar op de positieve vooruitgang! 4 maanden is ook weer niet superlang, en hij is enorm veranderd. Van doodsbang naar dikke knuffel! En buiten tja.. Het is echt zó eng voor hem dat het gewoon eenmaal niet sneller gaat dan dit. En daardoor is hij te dik. Nouja het is even zo. Zolang hij niet obesitas is, echt moddervet, is het maar even geen slank modelletje! We zijn vollop in de fase van vertrouwen winnen!
Bailey loopt bijna altijd aan de flexi. in ieder geval al zolang als Bobby er is. Dus je zou denken dat hij iig het geluid enzo al wel kent. Maar bij zichzelf, brrr nee!
Een loopband haha. Dan is meteen mn huis ook vol.
Ohh dat is vervelend. Qua dat heb ik wel geluk moet ik zeggen...
En tot dat gebied met de auto? En vanaf daar je ronde met hem lopen?
Je bent al goed op weg samen, vertrouwen is er. Heerlijk he, als je een hond zo ziet groeien en ontplooiien. "
Ja, Het is het echt nèt niet zegmaar haha. Je kunt ook nog wel 1 andere kant op, dan kom je ook in een groot park. Echt heel leuk. Maar dat is minimaal een half uur lopen. En dan moet je langs een basis school èn een wijk winkelcentrumpje dus die skip ik nog maar even haha.
Dat hij er nog niet was had ik bedacht gewoon lekker elke dag naar dat bos te gaan. Heerlijk. Maar het liep toch even iets anders! En dan loop ik idd niet de deur uit een landweggetje op.
Doordeweeks heb ik geen auto thuis. Alleen een brommer maar geloof niet dat ik dat uit ga proberen eerst haha. Ben wel in het weekend wat aan het oefenen met in de auto..
Maar je kan het eigenlijk zo zien : iets wat een 'normale' of 'blanco' hond in een week leert, daar doet Bobby minimaal 3 maanden over. Hij vind dingen héél lang eng. Zoals nu weer met de flexi. Gewoon omdat het nieuw is. Je kunt wel 3 maanden rekenen dat hij het gewoon eng vind. En zo gaat het met rondjes buiten ook. De grasvelden hier voor de deur zijn nu goed, en leuk. Ga je 1 bruggetje verder is het weer eng.
Wat ik nu eigenlijk doe is mijn rondjes lopen en ik ga wel richting het bos. Steeds een bruggetje verder. Ik ben nu al bij het laatste bruggetje voordat je afslaat dat weggetje op haha.
Dus over nog eens een week (ik noem maar wat) pak ik dat weggetje erbij, daarna een stukje bos. etc.
kan ook zomaar zijn dat we een ligfiets tegenkomen, of iets anders.. En dan is hij weer van de planeet vertrokken en kan ik weer terug. Dan lukt het gewoon niet. Ik zet gewoon door. Ik heb niet het gevoel dat hij echt wat tekort komt. Qua verveling ofzo dan. Naar buiten gaan uberhaupt is al een avontuur voor hem!! Soms zijn we 50 minuten weg. Soms 5. dan wil het gewoon niet.
Bailey laten we vaak apart uit of nemen we ergens mee naartoe. Die trekt dat niet 3 keer een half uurtje.
Lekker veel aan het oefenen met buiten lopen. Het begint steeds leuker te worden, vooral met een lekker weertje erbij. Steeds een klein stukje verder. Deze week komen we al op een 50 minuten/ klein uurtje wandelen, het word echt leuk! Hoe rustiger de omgeving, hoe leuker het wordt.
Het tuigje zit 'raar' omdat ik hem door de halsband heen heb gehaald. Ben opzoek naar een mooi tuig maar voor nu is dit even zo de houdini proof oplossing! Het zit verder niet strak of vervelend.
Nog heel spannend, duidelijk te zien hoe spannend alles nog steeds is.. dus goed bij mn kleine mattie blijven haha
Even doorlopen a.u.b. :P Hij heeft een groot gedeelte toch echt genoten!
Schaapjes bekijken
Helemaal moe.
Ja, die schaapjes waren echt "OMG" wat nu dan?! zijn bankje is helemaal goed. veilig haha.
Het is me wat, zo'n spanjaardje.
Kreeg ook een klein cadeautje voor kerst... Maar wat hier nou weer de bedoeling van is???
grr hp draait de foto weer.
Het balletje waar voertjes uitkomen als je hem rolt is gewoon veel leuker. Dat doet deze niet haha.
Toch is het erg grappig dat zijn grote steun en toeverlaat een chihauhau is met een blauw jasje en bontkraag/capuchon
"
Hahahaha echt he. De kleine chihuahua die de grote beer op sleeptouw neemt. Bobby kruipt echt vaak bijna in zijn kont, en Bailey dan zo van "kom maar joh!!" geweldig.
oh oh. Gister heeft ie zich maar weer van zn dapperste kant laten zien.
Met kerst hadden we al veel visite gehad, was niet echt leuk. Maar even de banken aan de kant, een mooi prive hoekje met mandje en eten&drinken erbij en lekker met rust gelaten worden en het ging prima.
Gister hadden we mensen te eten. Ook met een hondje. Het begon al goed. Nog even de hondjes uitlaten vantevoren. Stonden er 10 man bij de lift een theekransje te houden. Bobby vol in de ankers. Echt geen poot meer verzet. Maar even opgetild en erlangs.Buiten even gerend en toen ging het wel weer..
Terug thuis waren ze er al. Mèt hondje! wow dat was best wel intressant. Hij wist niet of het nou leuk was of eng!! De mensen waren eng en het hondje was leuk haha. Even snuffelen en kwispelen met elkaar en toen bang in een hoekje gaan zitten. Alleen het hondje zonder mensen was leuker geweest haha.
Toen kreeg ie een snoepje van de visite. Die zijn natuurlijk veeeeel lekkerder als je eigen snoepjes dus lekker smullen met zn 3en!! Wij gaan eten en Bobby lag na 10 minuten op de bank te pitten. Dat is alweer een grote stap vooruit, durven te gaan slapen met vreemden erbij!!!
Niet veel met het hondje gespeeld. Dat doen we wel een andere keer.
Is iedereen weg?!
Echt helemaal zekerweten?!
Mooi, dan plof ik hier neer.
Even de titel veranderd. Wel leuk om in één topic te blijven updaten.
Ja durven slapen is echt een goede stap vooruit!!
Ik ben me aan het inlezen over ttouch en soft touch. Het lijkt me wel bij ons passen. Sowieso een momentje op de dag creeren voor een massage vind ik een goed idee. voor de beide hondjes.
Gister heb ik zijn nek een beetje zitten masseren, hij ging dr helemaal scheel van kijken zo lekker vond hij het :')
Ik wil misschien naar een workshop ervan. Wordt vervolgd :)
Vanmorgen hadden we al een grote plas en poep en wandelronde gemaakt, maar aangezien ik zo even weg moet nog een blokje om. De plas nood is dan niet heel hoog dus ik dacht, ik probeer het even weer met de flexi!
En warempel, de flexi is leuk en goed!! Even op het veldje een stukje gerend met mijn lange lijn, het was voor Bobbys doen echt een leuk stukje lopen. Ik merkte dat hij ontzettend gefocust op mij blijft!! Uiteraard laat ikhem alleen 'los' op de plekjes die ik veilig acht, maar zelfs daar let hij vvoortdurend op en wacht hij op me. Zodra ik weer loop (Bailey moet ooooveral even snuffelen en huppelen) loopt hij dan zonder problemen weer mee.
Terug thuis in de gang was er iemand aan het verhuizen en dus met een kast aan het sjouwen. Bobby in de "ik verzet geen poot meer!!" Stand, flexi los, "kom maar ventje!!" En hij loopt er zo langs! Normaal moet ik hem dan echt tillen.
Eind middag nog even het bos in. Dan weer de flexi mee!!
Vandaag heb ik een bachbloesem mix voor hem besteld, dus dat gaan we ook starten. Ik ben benieuwd of dat hem fijn kan ondersteunen in zijn angsten.
En verder doen we lekker door met het liefje.
Fotos plaats ik later even als ik weer leuke heb!!
Ja dat idee had ik ook Rachelle!
Yoop, het zou super zijn als hij uit eindelijk los kan, voorlopig durf ik dat nog niet hoor. Hihi.
Foto's maken met honden uitlaten is dus echt niet mijn sterkste punt haha.
Maar het water is ook heul leuk! Plons!
@Rachelle niet het echte strand. Maar recreatie strandje toegestaan voor honden. Echt super!
Dank voor de tips!! Dat gaan we zeker oefenen, commando hier. Ik ben zo bang dat hij ineens weg schiet en dan ook echt weg is zegmaar..
Maar moet hem natuurlijk ook idd vertrouwen geven. Want hij blijft echt bij me. Juist als hij bang is zit ie aan mn been geplakt!
Ga zeker even oefenen op afgezet stukje. Dat is hier wel in de buurt.
Wel echt vette pret aan de flexi!! Het iszo heerlijk om hem te zien opleven na we de woonwijk uit zijn. Hij heeft echt de grootste lol. Vanmorgen:
Rennen en raussen met mn mattie
En dat water, ooooh dat water is zo leuk haha. Bailey denkt ben je gek ofzo
Knappie.
*gedraaid*
Dankje Yoop!
Ja hij blijft echt vooruit gaan joh.. Af en toe een stap terug en stress maar daar focus ik me niet op..
Deze lol die hij heeft is echt goud waard.
Kan me er elke dag weer over verwonderen.. Niet gesocialiseerd, 3 jaar oud en nooit in een huis gewoond.. en dan zo beleefd.. Een aanpassingsvermogen dat hondjes toch hebben!!!
Blik inderdaad wel eens 'terug' over deze 4, bijna 5 maanden en ik heb 1 of 2 momenten gehad dat ik het even niet meer wist.. Of hij wel echt gelukkig werd of dat ik hem echt iets ergs aandeed hier naar NL te komen.
Maar nu zie ik het alleen nog maar positief. Het is met terugvallen en al een grote stijgende lijn. Over een jaar herken je hem niet meer terug dat bange zielige hondje!
Sorry Maud 2 doggies ging perongeluk.
Ja super hè, helemaal geen zorgen gewoon lekker buiten zijn!
misschien kan bobby de lol van water aan bailey uitlggen? Kan hij eens wat terug doen
"
Haha. Bailey heeft afgelopen zomer veel gezwommen.
*ik krijg wat van HP die fotos steeds draait haha*
Maar was toen snikheet en alleen omdat ik het water in liep ging die mee. Uiteindelijk had hij best lol maar zelf erin ging hij ook niet.
Nu helemaal niet koukleum nummer 1. Bobby heeft het helemaal niet koud. Dacht ik wel van zuid spanje naar NL maar hij heeft t nooit koud!! Hij gaat van de zomer echt wel veel zwemmen weet ik nu al.
Ja leuk hè staartje omhoog! Hij had ook dikke pret. Eerder wel met stukjes staartje omhoog, maar snel weer naar beneden.
Sinds gister ineens zo vrolijk buiten. Sinds hij de flexi zo leuk vind.
Grappig dat hij 'ineens' kan besluiten dingen leuk te vinden. Net als met mij knuffelen. Eerst heel lang niet. En toen ineens helemaal!!
Ik upload de fotos vanaf mobiel. 8van de 10 gaan goed en dan net eentje die draait hij.
Staat hij al open voor koekjes buiten? Dan kan je mooi aan de flexi vast gaan oefenen met hier komen. "
Nee snoepjes neemt hij nog niet aan. Nog teveel geprikkeld. Maar hij doet het ook zonder snoepje zag ik net haha. Nog even stuk gelopen en als ik al "kom!" Zeg staat hij al naast me.
Stiekem heeft iemand hem gewoon ooit opgevoed. Kan niet anders.
Jaa Jut & Jul haha
Gisteren de bachbloesem binnengekregen en ook meteen gestart.
Ik hou het op toeval maar gister avond en vanmorgen heel vroeg heeft mn vriend de hondjes uitgelaten, en Bobby was extra bang. Nu zal dat misschien komen doordat hij alleen plasrondjes doet door de wijk en ik meestal de heel andere kant op loop richting strandje en bos, de lange wandelingen aan het eind vd ochtend en eind vd middag.. Bij mij gaat ook het staartje pas omhoog als we de wijk uitzijn. Maar hij schrok echt steeds en wilde niet volgens mn vriend. Dus jammer.
Vanmorgen kan ook nog toeval zijn maar ik merkte een subtiel verschil.
Normaal als ik binnenkom is de reactie anders. Wel meteen willen knuffelen maar op een heel gefocuste bijna zenuwachtige manier. Oren plat in de nek en helemaal op zn rug gaan liggen en mij likken.
Nu lag hij plat op zn plofbuik, ik aaide hem en hij ging onverstoord door botje kauwen lekker tegen me aangedrukt. Wel even een hallo goeiemorgen lik maar hij lijkt veel relaxeter. Kan het niet zo goed uitleggen. Zijn reactie is anders.
Ik ga
helemaal niks zeggen, maar gewoon de fotos plaatsen..
Pff ik vond het dood eng hoor. De gedachte zegmaar. Maar het moment was er gewoon en het voelde zo. En hij heeft er geen misbruik van gemaakt!!
Eerst commando hier wat hij met flexi super netjes deed, losgelaten en nog paar keer hier. Met blij hoofd hierkomen en toen heb ik ze laten raussen. Hij vond het echt he-le-maal geweldig en ligt nu te snurken als een bootwerker :-P
Dankje yoop!! Jaa bij niet op mij gefocust had ik het ook echt niet gedaan maar hij houdt me pas voor pas in de gaten en hier is hier!!
Ja die podenco actie kan ik hem aan de flex echt niet bieden!! Er was niemand, en het is een super overzichtelijk stuk plus commando zit erin dus het voelde echt van nu gewoon doen. Hij wijkt ook niet van Bailey zn zijde en die is makkelijk terug te roepen los, dus scheelt ook.
Echt super!! Dit is pas geluk voor een hond!
Oh ja dat heeft Bailey ook. Ben hem weleens kwijt geweest achter een konijn aan.. pfff gelukkig was hij uit eindelijk weer terug gekomen maar je hart zit in je keel als ze nìet meer luisteren. Ik laat alleen hier los, nooit in de wijk of parkjes vol fietsers. Gelukkig kan ik hier heen lopen. Ideaal!
Pffff wat ontzettend dood eng!!! Het jacht instinct zit er bij Bobby ook wel in en ik ben ook wel bang dat hij zo ineen keer weg is..
Je hoort ook zo vaak dat buitenlandertjes vermist zijn.. weggelopen en zijn gaan dolen. Ik hebdat wel in mn achterhoofd zegmaar..
Ja zijn angst is wel in mijn voordeel hier, wat heel lullig klinkt maar bij angst is het achter mijn benen verschuilen en hij heeft een houding van "ik kijk wel uit niet te luisteren"
Met deze pret zal hij snel zelfzekerder worden dus commandos oefenen is wel zaak. Dat hij niet straks denkt bekijk het maar Doei.
Dood eng haha maar die pretbek van hem is onbetaalbaar!
Pas toch maar op hoor. "
Ja we kwamen een DH tegen en hij ging er niet eens heen. Maar ik kijk heel goed uit hoor. Niet zomaal los en ga maar. Want ik vind het net zo eng. Dus als mn gevoel niet goed was had ik hem niet losgelaten!! Flink oefenen met commandos!
Dat kon bij mijn vorige hond dus wel eens mis gaan met haar angst! Ze was echt mijn schaduw en kon eigenlijk overal los lopen. Ze liep nooit van de stoep af, katten en honden boeide haar niet. Meeste honden ontweek ze liever. En doet makkelijk wat dat betreft. Maar ze was doodsbang voor het geluid wat een specht maakt... Als ze die hoorde had ik 1 hooguit 2 seconde om haar vast te pakken. Anders rende ze gewoon echt weg! Dus echt ontspannen wandelen op de veluwe zat er niet bij... Zo jammer. Maar je leert idd je hond lezen en eigenlijk ging het altijd (net) goed.
Maar wel heel erg prettig dus dat als bobby bang is dat hij bij jou steun zoekt en niet in paniek juist weg rent van het "gevaar" "
Ook mijn grootste angst dat hij ipv naar mij juist een keer echt in paniek gaat en weg is.. of bananen in de oren en een straat op rent.. of jachtinstinct het wint en hij weg is..
We hebben onze buitenlandertjes niet van pup af aan dus niet helemaal vanaf blanco kunnen trainen. Ontzettend stuk opvoeding wat ze hebben gemist en ze kunnen héél veel leren maar toch blijft er een stukje verleden in zitten.. Bobby is wel altijd al afhankelijk geweest van mensenin het asiel en nooit gezworfen/ zichzelf moeten redden maar toch..
Dus in deze vertrouw ik op mijn vrouwen instinct, voelt het goed of voelt het niet goed.. En gezond verstand. Heb ik overzicht, hoe goed luistert hij, zitten hier enorm veel konijnen of iets dergelijks nu... In het bos zelf of op de veluwe waar hij überhaupt de weg niet kent en waar veel wild is nee.. Had ik ook niet gedurfd/ga ik nooit durven hihi.
Dank jullie!! Het is inderdaad echt een super gevoel!! Ik heb hem vandaag niet los gehad. Hij word echt steeds blijer en doller buiten haha vandaag lekker winteren
Maar hij krijgt echt steeds meer lef en "kom hier" gaat dan ookalweer ietsje moeilijker
dus eerst nog even flink trainen op terugkomen. Was vandaag ook drukker met andere mensen en hondjes.
Ik geloof wel dat hij in een heel ander energie level zit als Bailey. Bailey vind het na een half uurtje echt leuk geweest en een paar keer in de week een echt lange wandeling is meer dan zat voor hem.. Bobby gaat daar eenmaal op conditie niet genoeg aan hebben denk ik.
Dus ik wil Bobby toch wel naast de fiets hebben zodat ik naast het uitlaten Bobby nog eens apart kan nemen om een stukje te gaan fietsen. Een podenco en een chi zijn qua energielevel ook wel anders natuurlijk. Dus daar was lekker over nagedacht
Het gaat echt met zijn humeur zowel binnen als buiten zoo enorm goed!! Het enige wat hij ècht niet leuk vind is de terugweg weer terug door de wijk. Verder is alles geweldig. Mede denk ik ook door de bach bloesem.
Vandaag sneeuw!! Nouja al half gesmolten dus natte zooi en wat sneeuw. Voor het eerst in zn leven sneeuw gezien! Helemaal niet meer te houden was hij hahaha. Als een wild konijntje aan het huppelen en Bailey vond het echt niet leuk. Die was het liefst binnen 5 minuten weer rechtsom keert naar huis gegaan whaha.
ennn weer gedraaid.
Ja een terugval kan weer gebeuren inderdaad. Hij heeft sowieso ook nog wel zijn bange momentjes.. Maar eenmaal de woonwijk uit in het uitgestrekte gebied, en hij vergeet alles en is een blij huppel konijntje. Ik denk dat hij daar echt op teert. Ik hoef de riem maar te pakken en hij gaat helemaal in de hyper houding. Zo leuk!
Het was echt een beetje sneu haha. Hij sjokte achter me aan met kop op standje chagrijnig. Vanmiddag maar even jasje aan want het is vooral dat hij alle natte derrie tegen zn buik aan krijgt.
Hahaha Bailey snapt waldo helemaal! Bailey was steeds aan het proberen dáarheen te trekken waar geen sneeuw was, en hij zit ook nog aan de korte lijn ivm klein beetje her opvoeding van hem. Dus uiteindelijk heel chagrijnig met een kop op protest achter me aan. En dan Bobby erbij als een blij konijntje aan het huppelen en rennen. Hahahaha oh het is maar goed dat het niet zo druk was.
Zag er heel komisch uit denk ik.
Bobby is echt een extreem gevoellig hondje en als je hem onrecht aandoet of een 'fout' maakt word je ook genadeloos afgestraft. Niet erg vergevingsgezind..
Vanmorgen wou ik even een goeie lange wandeling maken en een 'we zien wel waarheen' wandeling. Hij kent de weg van onze dagelijkse grote wandeling op zn duimpje dus even links ipv rechts zodat hij ook op andere plekken leuk kan lopen. Daar ging het al een beetje fout want waar ik dacht een bospaadje op te lopen kwamen we toch in een woonwijk terecht. Klein rondje van gemaakt en weer terug langs onze normale route. Toen was het al half niet leuk meer dus rustig aan terug naar huis.
Eenmaal terug in onze straat was het he-le-maal niet leuk meer en wou hij ook niet meer aan mijn been lopen. Maarja heel smal stoepje en dan een weg met autos dus dan moet je voor de veiligheid wel even de hondjes bij je houden. Normaal gaat dat ook goed maar nu toch weer in de vluchtstand richting straat. Net op dat moment komt er een auto aan dus ik hijs bobby toch even met een "Nu hierkomen!" Bij me.
Oei oei dat heeft ie me niet meer vergeven kreeg geen knuffel meer met riem afdoen, geen springend hondje meer in de kamer terwijl ik hun eten maakte, geen likjes meer. Hij is BOOS..
Hij is echt zwaar beledigd.. ligt zo naast me. "Talk to the hand"
.
Vanmiddag maar even een poging twee met hopelijk weer een positieve wandeling. Hopelijk geen deuk in vertrouwen nu.
Ja ik ben verschrikkelijk. haha. Hij ligt alweer een dutje te doen. Laat hem maar even. Komt vast wel weer goed!
Ik dacht dat je je profiel niet meer terug kon halen.. Nouja blijkbaar wel dus.
Ik heb wat fototjes wel van de eerste dagen. Wel leuk voor de beeldvorming :)
Samen wakker worden <3
Jut en jul. Zo liggen ze nog steeds altijd. (BBobby krijgt nog steeds ontbijt op bed, dat is er ingeslopen. Maarja er zijn ergere dingen :)
Bailey die van het zonnetje geniet :)
Ja echt hè, hoekje van de bank. Dat is echt Bobby zijn ding.
Ze zijn enorm relaxed. Ik heb Bobby nog niet eerder zo snel ontspannen gezien.
En mn kindjes wegdoen anny, nooit..!!
Tuin is helemaal leuk. Lekker ravotten en relaxen!
En slepen met alles.. Dat is een nieuw spelletje.....
.Bailey wil niet spelen :')
Raar. Filmpje was eerst veel langer. Youtube kort hem in lijkt wel.
Maar dolle pret. Zal vandeweek een filmpje maken van in het bos. Het is net een konijntje dan. Bailey vind het inderdaad niet altijd zo leuk haha. Maar hij stuurt hem wel weg als hij geen zin heeft :)
We zijn nu uit logeren. Er is een bank waar hij op mag liggen dus: het is goed
Varkentje ja. Afvallen gaat nog niet zo hard. Ik denk er wel aan om daarmee naar de DA even te gaan binnenkort. Minder eten, meer lopen het maakt niks uit. Hij blijft dik.
Is Jeff ook een konijntje? :P
Het is heel jammer dat hij niet los kan, hij is tè veel in de jaag stand om hem los te laten. Dus aan de flexi in het bos huppelen. Is ook leuk!
Ik heb trouwens met hem gefietst laatst. Heel klein stukje. Ging echt héél goed en was leuk!!
Alleen nu is mn band lek -.-
Nu carnibest en wel een botje om de dag ongeveer. Gewoon een kaal wit botje. Omdat hij gewoon graag kauwt. Is echt zeer stressverlagend voor hem.
Bedankt voor de leuke reacties .
Het is echt mooi om te zien wat het met hem doet. Weg uit de stad en in een rustige omgeving!
Hij komt helemaal tot rust, hoeft zich niet meer druk te maken om allerlei prikkels, autos, hij is zelfs niet echt bang meer voor mensen. Loopt er normaal langs!
Hij heeft nog wel onzekerheden. Ik moet er wel zijn want alleen gaat hij bijvoorbeeld niet naar buiten als de deur open staat. Dus dan moet ik buiten gaan zitten en dan is het goed..
Maar helemaal prima. Laat hem zich eerst maar goed voelen met mij erbij en dan komt zelf durven later wel!!
ik kan het iedereen aanraden, zon omgeving in het bos, haha!
En niet alleen voor Bobby trouwens, ook Bailey is beduidend meer ontspannen. Bij hem merk je het aan andere dingen. Maar je merkt het zeker! Bailey is ook happy! :)
In de stad ging het ook wel steeds beter, maar hij had toch zoveel stress, ik weet niet of dat uiteindelijk weg zou zijn gegaan.
Voor een neurotisch spaans bangepoeperdje als Bobby is dit perfect. Ikzelf zou héél graag in Groningen stad willen wonen. Dat is echt mijn stad. Maar zolang Bobby er is doe ik dat gewoon niet :) daar doe ik hem ècht geen plezier mee.
Fijne zonnige pasen gewenst allemaal van de boeffies!!
over 3 maandjes is bobby alweer een jaar bij ons! soms krijg ik wel eens een bijnakussie.
Alleen op feestdagen hoor.
Herinneren jullie je dat kleine bange schuwe hondje nog? Dat hondje die niet durfde te bewegen, 24 uur per dag met zn pootjes strak onder zn lijfje gevouwen in een hoekje zat... niet durfde te ademen bijna.... Dit is hem nu, anderhalf jaar later
Hij is inmiddels inderdaad een kilootje of 6 afgevallen
Ja. Shaina (Nu Chloé) blijft ook permanent bij ons
Ja zo. Ik zat gisteravond de eerste topics Door te lezen. Weet nog precies hoe het was.. Echt momenten gehad dat ik dacht dit gaat niet meer goed komen. Hij valt er gewoon een keer bij neer van de stress..
En dan ging het even goed, en weer 2 stappen achteruit. Is niks meer van over. Hij kan nog steeds wel wat verlegen zijn. Maar echt maar heel af en toe. Gaat t staartje tussen de benen en huppelt ie weg. Om vervolgens weer blij terug te komen huppelen
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?