De avonturen van spanjaardje Bobby!

Hoi HPers.

Ondanks dat ik niet zo heel actief ben geweest op HP de laatste weken (zegmaar radiostilte :P ) ivm persoonlijke dingetjes, wou ik nu toch even weer een updateje plaatsen over mn kleine spaanse menneke Bobby.

Op 26 augustus is hij naar NL gekomen om door ons geadopteerd te worden. Voor degene die het verhaal niet kennen hier het topic:

http://www.hondenpage.com/hondenforum/190313/bailey-krijgt-een-grote-broer!!-update-daar-is-hij-dan!-foto's-pagina-6!!.php

Het is allemaal niet zonder slag of stoot gegaan. Bobby heeft vanaf pup afaan in het spaanse asiel gezeten, 3 jaar lang. 

Nog nooit had hij in een huis gewoond. Nog nooit had hij een mandje gehad.

Bobby was verschrikkelijk bang. Maar dan ook echt zo bang dat hij er compleet van in shock was. Als je ook maar aan kwam lopen vloog hij dwars door de muren heen. Hij kende helemaal niks. Geen tv, geen bank (waar hij overigens wel meteen mee getrouwd was haha ) geen riempje, geen uitlaten. Hij kon heel moeilijk wennen. Nooit ontspannen, nooit lekker een rondje lopen wat voor ons en onze hondjes allemaal zo normaal is.

Langzaam maar zeker ging het beter. Hij vond een aai toch wel leuk. Een rondje buiten rennen werd stiekem ook wel leuk spannend, in plaats van eng spannend!!

Tot een maand geleden ineens een ontzettende terugval. En dat was mijn schuld. Ik heb te horen gekregen dat mijn paard ongeneeslijk ziek is, werk stress en ik zat er helemaal doorheen. Bobby kon niet met mijn stress en verdriet omgaan en kroop weer helemaal in zijn schulp. Kroop tegen de muren omhoog en zat met grote ogen en snelle adem i n een hoekje gedrukt. 

Inmiddels voel ik me weer een heel stuk beter. Oplossingen gevonden voor de problemen.

En met Bobby? Met Bobby gaat het echt helemaal super!! In de afgelopen week/ 2 weken is hij ineens zo uit zn schulpje gekropen! Hij vind het buiten met momenten ineens echt helemaal super. Staartje omhoog en rennen maar. In huis is het echt een hele dikke boef. Hij ligt languit te snurken, loopt lekker rond en komt zelfs bij me als ik hem roep!! Het geluid van de koelkast die opengaat en hij zit voor mn neus hahaha.

Als hij bang is, dan kruipt hij nu achter mijn benen in plaats van ver weg van mij! 

Hij en Bailey hebben elkaar helemaal gevonden. Ookal heb ik er zwaar over getwijfeld omdat Bailey niet de makkelijkste is, het was de beste keus ooit een groter reutje erbij te nemen. Ze zijn aan elkaar gewaagd, spelen samen en hebben respect voor elkaar. Er is 2 keer een waarschuwing gevallen (ging over een botje) maar ze hebben echt nooit een conflict.

Na al die tijd plast en poept hij eindelijk buiten in plaats van tegen mijn tafel. Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat hij buiten poepte. We hebben samen een vreugdedansje gedaan hahahaa.

Ik zal nooit meer vergeten de eerste keer dat hij met mij speelde, met het touwtje trekken, kwispelen en even alle zorgen in die oogjes weg. De eerste keer dat hij 's nachts stiekum bij me op bed kroop en we smorgens samen wakker werden. Bobby op mijn voeten.

Ookal heb ik momentjes gehad waarbij ik dacht "komt dit ooit goed" geduld, rust en een heeeeeeleboel liefde en we komen er wel! Bobby is op zijn manier gelukkig hier, en ookal is hij nog steeds echt een bangepoeperd, bloeit hij echt open!!! Ik ben onwijs trots op het mannetje dat hij mij zijn vertrouwen geeft, dat hij gelooft dat ik er voor hem ben in plaats van hem op eet. Dat is het mooiste cadeautje dat ik ooit heb gekregen!!

Ik heb niet echt veel (spectaculaire) fototjes gemaakt in de afgelopen tijd, maar toch een paar voor de beeldvorming:

Dit was de eerste dag hier. Zo bang. Zo ontzettend bang..

De afgelopen weken.. Mij even stoer aankijken :P:

Rottigheid uithalen met mijn grote kleine broer, even overleggen wat we gaan doen hahaha:

mooi klein mannetje:

Mijn 2 kleine trotsjes, jut&jul:

Verstophoekje. If it fits, I sits :P

Tot de volgende keer maar weer!! 

Oh geweldig dat je een update geeft, al zo dikwijls aan jullie gedacht. Zo te lezen zijn jullie al een heel eind gekomen samen en dat zal nog beteren !

Ik vind het hartverwarmend te lezen hoe zo'n bang hondje toch heel langzaam wat losser komt omdat hij zich nu geborgen voelt bij een lief baasje. Drie jaar in zo'n asiel is ook niet niets. 

En het tweetal is zo leuk samen, samen op ontdekkingstocht !! ;-)

Nog heel veel plezier samen en hoop later nog wat over hem te horen !

Wat fijn om te lezen dat het beetje bij beetje beter gaat!

Dankjulliewel!

Ze zijn inderdaad vreselijk leuk samen. De kleine chi die de grote hond even leert hoe hij de boel op stelten zet hier  haha

Wat fijn om te lezen zeg, bij mijn zoektocht naar een buitenlands hondje heb ik veel gelezen op dit forum en ook jullie verhaal. Dus leuk om nu een update te lezen.

Super zeg , zoals hij daar relax op de sofa ligt met de andere hond. Verwend al ? 

Ook al ben je voor muisjes niet echt dát , wat je met Bobby afbrengt , chapeau Robyn . Het zal vast niet makkelijk zijn , maar je houdt vol en kijk 

Super dat het weer ietsje beter gaat, met wat tijd en geduld komen jullie er wel 

Super, ook al zijn er dingen die veel geduld tijd en liefde zullen blijven vragen, jullie zullen nog veel dingen samen overwinnen en sommige dingetjes blijven misschien. Tis toch een rugtasje dat ie meedraagt. Maar die groei en alles wat je wel samen overwint is zo ontzetten mooi te ervaren en in mijn ervaring zo heel anders als wanneer je opgroeit met een gezonde onbeschadigde pup. Tuurlijk groei je dan ook. Maar elke kleine overwinning van een hond met een rugzakje voelt zoveel grootser en maakt de band onderling steeds sterker. In mijn ervaring sterker dan met een ongeschonden veilig opgegroeide pup.

Geniet er van en blijf er van genieten. En ja deze honden zijn zoveel gevoeliger voor stress/spanning dat het zichtbaar een terugval oplevert. Met Beauty destijds leerde ik het door haar sneller zien bij mezelf waardoor ik eerder kon proberen de situatie die de oorzaak was te veranderen. Zo heb ik ontzettend veel van haar geleerd.

Dankjewel voor de update

Bedankt voor de leuke reacties!

Hij zal inderdaad zijn rugzakje altijd wel houden, maar ik ben blij met hoe het nu gaat. Ik zie het aan zijn blik. De angst en zorgen is steeds meer weg uit zn oogjes.

@Anny, ze zijn helemaal niet verwend joh. Hoe kom je erbij hahahaha 

 wat leuk! En is het uit eindelijk een hondje uit het buitenland geworden?

Wat heerlijk dat je nu kan genieten van Bobby.Met veel liefde en geduld dat jij hebt kan je heel ver komen. Je bent nu al ver gekomen. En ja een hond voelt jou stress en spanning en daar word een hond als Bobby helemaal onzeker van. Gelukkig voor Bobby dat het ook beter gaat met jou.Zo zie je maar een hond haalt je uit de spanning en geeft je alle liefde. Geniet van die kleine doerakken.

De terugval was inderdaad wel heftig.. Hij reageert heel sterk op spanningen!

Hij is nu wel echt 180 graden gedraaid ook. Hij word een beetje zelfzeker en luistert ook echt nìet gewoon. (Logisch, gezien hij nog nooit geleerd heeft te luisteren)

Dus we sluiten compromissen. jij rent niet over tafels en steelt geen dingen en schooit niet, dan mag je lekker op je bankje blijven, en dat soort dingen haha.

Het is erg zoeken naar wat werkt, compromis kan een goede oplossing zijn.

En betreft spanningen ja gemiddeld gezonde hond kan er al sterk op reageren bij rugzakhonden is dat extremer.  Maar je gaat het steeds eerder leren zien en op een gegeven moment zie je aan de hond al dat er bij jezelf wat broeit zeg maar en zo leer je het steeds vroeger doorbreken. Ik heb echt mega veel leren zien door Beauty terwijl ik voorheen zeg maar altijd te laat was met gevolg dat ik soort van explosief gedrag kreeg (autisme) door Beauty heb ik dat eerder leren herkennen en zonder haar en haar rugzakje was dat nooit gelukt.

Maar vind het leuk jullie progressie met te mogen lezen. Ik blijf het mega bijzonder vonden dat je over bij wijze van spreken 8 jaar progressie blijft zien  als je terug blikt. Je blijft samen verder groeien ik vind dat wel heel bijzonder.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het wel goed komt. Het is helemaal geen vervelend hondje. Integendeel. Hij sloopt niks waar hij niet bij kan (ok, zijn eigen speelgoedje ligt in 4 stukken maar soit) en er staan tandjes in de afstandbediening, maar dat is een kwestie van savonds voor bed je spullen even hoog op de kast leggen, zo simpel ben ik dan ook wel, dan doet hij ook niks.

Heb niet eens een bench in huis. Ook nergens voor nodig en verder is hij eigenlijk best beleefd. 

Begint wel wat onnodig te waken soms en hij steelt dingen haha. Komt ie ineens aanrennen met een plastic zak ofzo.

Maar hij snapt gewoon ook niet hoe dat allemaal hoort, en dat hij regels heeft. Dat moet hij gewoon leren en daar beginnen we nu ook rustig aan mee :)

Ik blijf jullie volgen en ben zo mega benieuwd dat als je over een jaar terug krijt wat jullie dan samen allemaal al over wonnen hebben en wat Bobby allemaal geleerd heeft/heeft leren kennen.

Wat vind ik het leuk om deze update te lezen :-)

Fijn voor Bobby !  En ook fijn dat jij je eigen leven ook weer op de rails kreeg.

Dat klinkt positief! Het is een lange weg maar jullie komen er wel, samen! 

Wat een fijne update om te lezen! Bobby heeft een top huisje gekregen.

Dat reageren op spanning doet Chica ook, ik merk dan dat ze meer aan mij hangt en vaak gaat ze savons als ik dan ga slapen ook een keer op de gang spoken... mja dat hou je ook met de buitenlandertjes he ;) je weet nooit precies waar de gekke fratsen vandaan komen!

Super hoe het met jullie gaat!! Doet me heel erg denken aan mijn Max, die de kleine Mila ook nodig had om alles voor te doen, en hem uit z'n schulp te halen! Komt helemaal goed!!!!

wauw wat mooi te lezen fijn dat je al zoveel bereikt hebt. Komt vast helemaal goed.

Ik volg ook weer

Dankjulliewel weer!!

Het is wel grappig dat hij buiten echt nog steeds perfect luistert. Ik had wel verwacht dat hij met uitlaten wat lastig zou gaan worden, maar hij loopt echt gewoon perfect naast, trekt niet, schrikt niet meer. Hij begint het zo waar leuk te vinden! Terwijl niemand hem dat ooit geleerd heeft. 

Goed gemanierde hond hahaha!

Dapper stappen over de stoep

netjes wachten met oversteken. Ze worden nog wel een klein beetje opgevoed haha!

Ik weet niet in hoever dat vaker bij rugzakhonden gezien word maar ons Beauty mocht ook wel eens een streek uit halen maar gelijkertijd had ze een onbeschrijflijke wil to please.  En achteraf als ik terug kijk hebben we aan haar een hond gehad die zelf onzeker was alles deed om het goed te doen, ze paste zich aan elk persoon aan. Liep altijd perfect mee etc. Achteraf denk ik had ik o.a. dat van kalmerende signalen eerder geweten had ik misschien haar leven voor haarzelf meer kunnen verrijken. Ze heeft echt voor ons geleefd andere mensen of dieren reageerde ze gewoon niet op. 

" Ik weet niet in hoever dat vaker bij rugzakhonden gezien word maar ons Beauty mocht ook wel eens een streek uit halen maar gelijkertijd had ze een onbeschrijflijke wil to please.  En achteraf als ik terug kijk hebben we aan haar een hond gehad die zelf onzeker was alles deed om het goed te doen, ze paste zich aan elk persoon aan. Liep altijd perfect mee etc. Achteraf denk ik had ik o.a. dat van kalmerende signalen eerder geweten had ik misschien haar leven voor haarzelf meer kunnen verrijken. Ze heeft echt voor ons geleefd andere mensen of dieren reageerde ze gewoon niet op.  "

Renate&Tjaard en Sadi de Berner - R.I.P.Beauty †

Ik snap dat het niet helemaal normaal gedrag is voor een hond die in 3 jaar niks geleerd heeft (op de mensen bij de stichting na, gelukkig)

maar ik heb liever dat hij zo doet dan telkens weg probeert te vluchten en panikeert. Dat deed hij eerst heel erg, zo hard weg vluchten dat hij zichzelfpijn deed. 

Hij kijkt mij ook steeds aan, ook stukje bevestiging zoeken, oogcontact zoeken en dan verder lopen dus dat lijkt me een goeie zaak.

Ik laat hem niet los en weet ook niet of ik dat ooit wel ga doen, maar ik ren vaak met ze. Gewoon een stuk rennen, vind ie echt geweldig. Staartje omhoog en dan huppelt hij echt als een konijntje mee hahaha.

Dat bevestiging vragen doet ie dat alleen aan de lijn of met alles (is namelijk heel erg herkenbaar Beauty deed dat met vrijwel alles, steeds weer bevestiging zoeken) Als hij ook geniet als je samen rent en hij aangelijnd is zal dat ook volstaan lijkt me. In dit geval is denk ik toch ook een stukje van als er wat onverwachts gebeurd je niet weet of ie toch panikeert en weg vliegt of bij jou komt. En naar mijn idee kun je dat met een rugzakhond nooit helemaal voor zijn.

Ik had 1 plek waar als het heel rustig was Beauty wel los mocht en soms ging ze even los en lekker rennen maar over het algemeen bleef ze bij je in de buurt. En voor haar lekker op zich het loslopen niet heel veel meerwaarde te hebben. Ze heeft nooit gesnuffeld, echt spelen met andere honden no way draaide ze de kop weg>negeren, het enige dat ze heel duidelijk in was ze wilde bij ons zijn, was op ons gericht en ja was ook een hond die moeite had met alleen zijn maar ach dat was r niet kwalijk te nemen en er was tich vrijwel altijd iemand thuis en anders was oppas zo geregeld.

Maar het is echt heerlijk als je ze los ziet komen ook wat je omschrijft tijdens het rennen t startpuntje omhoog huppelend als een konijntje, geweldig. Das voor hem al zo'n enorme verruiming van zijn wereldje en beleving. Daar kun je alleen maar van genieten als je dat ziet.

" Dat bevestiging vragen doet ie dat alleen aan de lijn of met alles (is namelijk heel erg herkenbaar Beauty deed dat met vrijwel alles, steeds weer bevestiging zoeken) Als hij ook geniet als je samen rent en hij aangelijnd is zal dat ook volstaan lijkt me. In dit geval is denk ik toch ook een stukje van als er wat onverwachts gebeurd je niet weet of ie toch panikeert en weg vliegt of bij jou komt. En naar mijn idee kun je dat met een rugzakhond nooit helemaal voor zijn.
 
Ik had 1 plek waar als het heel rustig was Beauty wel los mocht en soms ging ze even los en lekker rennen maar over het algemeen bleef ze bij je in de buurt. En voor haar lekker op zich het loslopen niet heel veel meerwaarde te hebben. Ze heeft nooit gesnuffeld, echt spelen met andere honden no way draaide ze de kop weg>negeren, het enige dat ze heel duidelijk in was ze wilde bij ons zijn, was op ons gericht en ja was ook een hond die moeite had met alleen zijn maar ach dat was r niet kwalijk te nemen en er was tich vrijwel altijd iemand thuis en anders was oppas zo geregeld.
 
Maar het is echt heerlijk als je ze los ziet komen ook wat je omschrijft tijdens het rennen t startpuntje omhoog huppelend als een konijntje, geweldig. Das voor hem al zo'n enorme verruiming van zijn wereldje en beleving. Daar kun je alleen maar van genieten als je dat ziet. "

Renate&Tjaard en Sadi de Berner - R.I.P.Beauty †

Buiten doet hij het echt constant. Oogcontact zoeken en weer verder. Binnen doet hij het ook wel. Soms als ik bij hem ga zitten kan hij het echt even niet. Kop wegdraaien, lippen likken. Ik laat hem dan ook met rust of loop weg. En soms kijkt hij me juist aan en dan is het goed. Dan wilt hij even kroelen en rustig bij me liggen. Dus even oogcontact zoeken lijkt me juist goed?

hij is buiten wel geintresseerd in andere honden, maar echt spelen doet hij ook niet. Hij blijft echt liever bij me. Het liefst ìn mijn benen eigenlijk.

Loslaten durf ik niet want idd er hoeft maar iets te gebeuren of hij kan kiezen voor wegrennen. Dat kan ik niet inschatten en het risico is me veel te groot. 

Wel wil ik binnenkort ook gaan oefenen met in de auto want er zijn genoeg mooie plekjes alleen niet op loopafstand. Maar dan moet hij eerst nog iets relaxter zijn.

Is ook wel goed en het fijne si dat jij de kalmerende signalen kent, in mijn tijd met Beauty kende ik ze niet, en als ik terug kijk gaf ze o.a. de kop weg draaien vaak genoeg en had ik haar daar in bescherming kunnen nemen als ik had geweten wat het betekende maar toen wist ik dat niet. Veel was meer puur op gevoel maar het kennen van die signalen had ons nog verder kunnen helpen dan we uiteindelijk gekomen zijn 

Misschien eerst maar  gewoon met stilstaande auto zijn dekentje of kussen erin gewoon even samen zitten. Gewoon stap voor stap opbouwen, gewoon maken. En als je gaat rijden gelijk ergens heen wat superleuk is, dan leggen ze koppeling eerder 

Leuk om te lezen dit! Je doet t goed joh.

Goed om te lezen, ik volg weer mee