Lieve Jacqueline,
pfff......ik weet het even niet wat te schrijven van op het beeld staren komen geen woorden.....wat een ellende....ik kan het amper geloven ondanks dat ik van jou wist dat nog niks zeker was. De tijd gaat veel te snel....
Sinds vandaag eindelijk weer internet en dus ook HP. Ik had zo gehoopt op een envelopje met goed nieuws van jou, zo vaak aan je gedacht terwijl ik hier was. Het klinkt nog zo onwerkelijk.
Ik laat het voor nu hier bij en stuur je een hele dikke warme knuffel om er straks even persoonlijk op terug te komen. Heel veel sterkte voor jou en je man, in gedachten zijn we bij je.
Ik lees het nu pas , veel sterkte.
tango-golf.
veel sterkte vanwege tango-golf
Heel veel sterkte met het verlies van Gorby.
Las het nu pas.
Sterkte Goja, met het verlies van je gentle giant.
heel veel sterkte met dit grote verlies
Uit omzeggens alles wat je hier op HP ooit schreef bleek je liefde voor honden en je verbondenheid met Gorby.
Hij hoorde bij je alsof hij over je schouder mee keek, je inspireerde en het helemaal eens was met hoe je over jullie band schreef.
Die vertrouwde Gorby blijft, voor altijd, in jullie hart en in je gedachten. Zijn krachtige, mooie en lieve aanwezigheid zul je zeker nog naast je voelen. Maar wat zul je zijn fysiek daarzijn nu missen.
Ik wens je nog heel veel sterkte bij het verwerken van dit verdriet en leef met jullie mee.
Nu er wat afstand komt van het 1e heftige verdriet voelen wij ons enorm bevoorrecht deze prachtige en ook bijzondere hond bij ons te mogen hebben gehad.
Hij was ook nog doof (dankzij wat hem allemaal was aangedaan) en dat dwong ons tot intensieve communicatie -van beide kanten- , hij heeft ons geleerd wat een hond ook kan zijn, hij viel niet binnen normale patronen, hij ging volledig uit van zichzelf en was in die zin totaal niet van zijn stuk te krijgen, ik heb hem nooit van iets zien schrikken.
En toch had hij zijn "zwakke"plekken, danzij een gebrekkige en deels ook foutieve socialisatie, we hebben zoveel moeten leren, helemaal terug naar nul geschakeld in het besef dat we dus met deze hond eigenlijk opeens maar heel weinig van honden wisten (niet helemaal waar, maar hier zat zoveel kracht in, mentaal en fysiek, dat het wel zo voelde)
We zijn onze trainer heel erg dankbaar die ons elke keer coachte, tot het laatst toe.
Maar ook Arjen van Alphen van de roedelmethode, niet dat wij blinde fan zijn van de methode -overal is wel iets voor of tegen- maar wat maakte hij voor ons zichtbaar hoe Gorby in elkaar stak en wat Gorby nodig had, zijn laatste advies was "geef hem liefde, zoek fysiek contact met hem, knuffel en kroel, laat hem vooral "voelen" wie je bent", was goud waard. En verder was het totaal consequent zijn, 1x niet, en je had een groot probleem.
En hij liet ons zien wat geur voor een hond is, zeker een hond die niet horen kan.
Heel bijzonder was onze reis, en nog meer bijzonder om te zien dat Gorby ons op zeker moment durfde te gaan geloven, in ons geloofde, ons vertrouwde.
Hij had nog zoveel plannen, zn agenda stond al vol, maar helaas heeft dat niet zo mogen zijn, hij is er zomaar tussenuit geplukt. En er komt bij ons een zekere berustiging tot stand.
Het meeleven, ook in onze directe woonomgeving -ondanks dat Gorby echt geen gezellige aai hond was- is enorm, verbazingwekkend gewoon, maar iedereen blijkt hem te kennen en op iedereen heeft hij indruk gemaakt.
Wij inmiddels weten dat we niet goed zonder hond kunnen leven, en heel misschien komt er al op korte termijn een nieuwe herplaatser bij ons wonen (we gaan het ons zelf natuurlijk niet te makkelijk maken) we hopen dat dat allemaal doorgaat, want we verheugen ons erop een nieuwe hondenvriend te maken.
Gorby zal er niet minder om gemist worden, maar wij denken dat hij goedkeurend knikt daar bij die regenboog, en er vrede mee heeft.
Dat denk ik ook. Hij weet hoe goed t bij jullie vertoeven is.
Fijn dat jullie deur openstaat voor een nieuwe herplaatser!
Het blijft mooi hoe jij over Gorby schrijft.Sterkte en in de toekomst veel geluk met een nieuwe vriend gewenst.
Ik herken dat zo goed. Ik heb het twee weken zonder hond "gered".
De juiste hond zal wel op je pad komen. Ga je voor moeilijk, of zie je het wel?
Herplaatser is nooit een makkie, omdat er bijna nooit "voor niets' ge herplaatst wordt.
Maar zo moeilijk als Gorby, zo gecompliceerd, dat bestaat denk ik vrijwel niet, het was een wonder dat hij nog leefde toen wij hem overnamen.
Vergelijk bestaat denk ik niet, Gorby kende geen angst of onzekerheid vanuit zichzelf.
Hij kon wel onzeker worden in situaties omdat hij die niet op zijn hondse wijze sturen kon cq mocht. Maar dat hele stabiele maakte hem ook in veel opzichten weer "makkelijk", hij was werkelijk niet van zijn voeten te krijgen, met niks niet.
We zullen het zien, als er een nieuwe hondenvriend(in) is, en de zaken zijn wat stabiel, zal ik hem of haar zeker komen voorstellen hier.
Heel veel sterkte met dit grote verdriet.....
Ben er stil van
Ik kan me goed voorstellen dat jullie er al een beetje naar gaan hunkeren. Goh... wie weet welke herplaatser zich nu eigenlijk al mocht verheugen... moest hij weten...
En ja... moeilijk gaat ook. Het vraagt alleen wat liefde en inzet. Aan dat eerste zal het zeker zonder moeite niet ontbreken... Dat tweede... Je weet waarom je het doet en welke vruchten het kan afwerpen Wanneer ? Dat voel je zelf het beste aan en dan zal er volgens mij ook zeker die goedkeurende knik zijn.
Jacq, jullie hart is groot genoeg, Grote Gorb heeft jullie alle bagage gegeven die je moest weten.
Jullie waren één.
Hij zal er het volste vertrouwen inhebben van over zijn plekje aan de regenboog.
en een toekomstige herplaatser.....zal zeker......de vruchten plukken. (een bron van liefde en ervaring in jullie thuis door Gorb)
Gorby heeft dat zaadje geplant.
Veel sterkte met je groot verlies. Troost met de gedachte dat hij een mooie liefdevolle thuis had bij jullie
Tijdje niet op HP geweest en lees het nu pas.
Heel veel sterkte. En heel veel respect voor het mooie leven dat jullie hem hebben gegeven. Dat maakt het gemis natuurlijk niet minder, maar het geeft hopelijk wel veel mooie herrinneringen om te laten voortleven.
Gr. Alexandra
Oh Lieve Schat weet wat je door maakt ben ook mijn maatje kwijt was 12 jaar en 9 maanden en 1 dag oud
Je gaat door een hel
Geen betere vriend als je trouwe Viervoeter
Hou je sterk
Ria
Veel sterkte met het verwerken van jullie verlies.
Sterkte ,wat erg je zal haar wel missen
Oh wat erg. Ik lees dit nu pas.
Dat het nu zo moet eindigen.
Zoveel hebben jullie samen meegemaakt en met vallen en opstaan zoveel bereikt.
Ik heb er tranen van in mijn ogen.
Hoe trots waren en zijn jullie op de mooie man.
Een hond om nooit meer te vergeten.
R.i.p lieve, mooie, trotse en sterke Gorby.
Heel veel sterkte met jullie verlies.
Gaat het een beetje met jullie?
Is al even stil.....laat weten dat ik aan je denk
Het gaat wel, ik zal je gauw pb-en.
Er loopt eea door elkaar heen hier en dat moet even weer gaan ordenen.
Komt goed, je leest me
Heel veel sterkte met jullie verlies. Het zal erg moeilijk zijn.Vergeten zal je hem nooit. Ik heb ook nog steeds herinneringen aan beide honden die ik verloren ben. Ze blijven altijd in je hart. En ik kan me heel goed voorstellen dat je de leegte wilt vullen.Veel succes met het zoeken naar een maatje.Gorby zullen jullie nooit vergeten
veel sterkte in deze moeilijke tijden.
Gecondoleerd.
ach jee, wat een gemis zeg :(
heel veel sterkte voor jullie
Ach.. :( Heel veel sterkte!
veel sterkte met het verlies van gorby .
Sterkte.
Ik lees het nu pas en schrik ervan. Heel veel sterkte met het verlies van Gorby. Gelukkig nog mooie jaren bij jullie gehad.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?