Afscheidsgedicht bij het overlijden van Max 7-4-2014

Reglement: 

Als ik straks oud ben, ziek en zwak,

en pijn verjaagt de slaap,

als onrust neemt van mij bezit,

doe dan wat onvermijdelijk is,

en laat me gaan.....

de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf.

Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,

of uitstel...... tot het beter past bij een verloren strijd?

Ik ben niet bang tijdens de laatste gang.

Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,

je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.

vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....

wat jij liet doen, deed je voor mij:

je hebt me nog meer pijn bespaard,

voor zinloos lijden mij bewaard.

Een zwaar besluit?

Nee,..... huil nu niet.

Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:

jij bent mijn baas en ik jouw hond.

Dit gedichtje kreeg ik nadat wij onze lieve hond Max moesten laten inslapen. Hij is bijna 13 jaar oud geworden, onze lieve Jack Russell terriër. 

Max rust zacht. Ik zal je nooit vergeten!

Heel veel sterkte met het verlies van Max! 

Heel veel sterkte

Laat ook de mooie en leuke herinneringen aan Max bovenkomen.

Ik begrijp dat je op zoek bent naar een nieuw hondje.

Max blijft in je hart, maar er is ook plaats voor een nieuwe pup/hond.

De afleiding en plezier van een andere  pup/hond zal je goed doen.

Heel mooi gedicht, krijg tranen in mijn ogen het is zo waar wat er staat maar aan de andere kant ook zo zwaar.....

Ze zitten in ons hart en eens zien we elkaar weer.