Discussie: Honden trekken geen conclusies

 Kl..e tablet!

Waar ik mee wilde eindigen is dus dat ik heel nieuwsgierig ben naar wat op dat moment zijn motivatie is.

Een vraag die min of meer bij mij hieruit voort borrelt:

Hebben honden gevoel voor humor?

Begrijpen ze een grap?

Begrijpen ze het als je om ze lacht als ze wat doms doen?

Kunnen ze een grap met jou uithalen?

Komt  u maar weer.

Oh hm! Goeie vraag. Onze hond heeft geen gevoel voor humor, in ieder geval. Wat niet betekent dat ze niet enorm grappig kan zijn. Maar wij vragen ons regelmatig af of ze geen stoornis in het autistische spectrum heeft, en minder of geen gevoel voor humor kan daar natuurlijk een uiting van zijn

Of ze een gevoel voor humor hebben weet ik niet, dat is denk ik ook moeilijk te bepalen.

Wel weten we, en dat kunnen we allemaal dagelijks zien, dat honden onvolwassen gedrag blijven vertonen als ze volwassen zijn. Zelfs bejaarde honden hebben vaak nog een "dolle 5 minuten" waar ze rond hupsen als pups.

De enige reden die je daarbij echt kan verzinnen is dat ze het leuk vinden.

 Ik sluit me deels aan bij voorgaande quote. Zij het dan met een paar nuance verschillen. Ook ik denk dat honden opportunisten zijn en leven in het "nu" Voert een hond een aktie uit waarbij de beloning meteen gescoord is ... dan is het zeer waarschijnlijk dat deze aktie herhaald zal worden. Het stelen van het koekje .. het koekje is al de beloning.

Krijgt de hond straf .. ja .. wat de hond dan leert is dat het niet handig is om te stelen als de baas thuis is. Het koekje is dus minder aantrekkelijk als jij erbij bent. Maar om nu te beweren dat de hond heeft geleerd dat hij nooit een koekje van tafel mag jatten ... Laat ik zeggen dat het niet slim is om hond en koekje alleen thuis te laten voor een paar uur.

Beste manier om ongewenst gedrag af te leren is door te voorkomen dat het kan gebeuren. Das mijn mening.

Wat ik echt niet geloof is dat de hond denkt als een mens ... en zeker niet in de zin van: ohhh ik ga nu je pantoffel slopen want ik vind dat je maar een truttebol. Een hond bijt geen bankstel kapot omdat hij denkt dat je hem dan nooit meer alleen zult achterlaten. Hij bijt de bank kapot uit frustratie ... angst ... verveling ... gebrek aan beweging ... gebrek aan aandacht .. omdat hij er de kans toe kreeg ... etc.

Nee ik denk niet dat je zover kunt gaan. Als mens kun je het zo willen interpreteren en beredeneren maar ik denk niet dat je het vd hond uit als gevoel voor humor kunt bestempelen.

De ene hond lijkt zich beledigd te voelen als hij uitgelachen wordt en reageert daar geïrriteerd of timide op terwijl de ander misschien vrolijk hetzelfde gedrag gaat herhalen omdat hij de aandacht (het goed bedoelde uitlachen) fijn vindt.

Edit: neem het voorbeeld van Mieke met het ontbijt op de vorige pagina. Ik als mens vind dat wel humor hebben. Ik denk echter niet dat de betreffende hond humor in gedachten had, die heeft haar gewoon heel slim gestuurd in hetgeen hij wilde bereiken/verkrijgen. Gemanipuleerd, als je het zo wil noemen.

 Als je om een streek van je hond lacht zal de hond denken dat hij lekker goed bezig is en het gelach als positieve aandacht/beloning ervaren en dus grote kans dat het grappige voorval zich zal herhalen.

Dat gezegd hebben moet ik denken aan mijn oude Rottweiler. Erg slim dier die duidelijk het verschil kende tussen lachen en uitlachen. Wilde zij bijv als een dolle woeste terreinbewaker naar het hek schieten en gleed ze onderweg onderuit in een modderpoel met gevolg dat ik op de grond viel van het (uit)lachen ... dan liet ze toch op duidelijke wijze merken dat ze dat dus NIET van gediend was en er zelf NIET de humor van kon inzien.

Ook deed ze altijd wel erg haar best om bij mij op te vallen. Ze haalde altijd wel een streek uit om mijn aandacht te trekken. Als de aktie lukte dan leek het soms wel of ze stond te lachen ..... maar of dat nu bewijs is van een gevoel van humor ?

Wat ik wel verdacht veel op humor vond lijken:

We hadden een monteur op de zaak die het letterlijk groen in de broek deed bij het zien van onze hond. Beestje lag altijd braaf bij mij in het kantoor en de monteur nam graag de korte route van werkplaats naar shop via het kantoor (omlopen is ook wel veel moeite natuurlijk). Onze hond liet hem 100 keer passeren en de 101ste keer schoot ze opeens overeind en gaf ze een enorme brulblaf. De monteur schrok hier zo van dat hij dan een sprong in de lucht maakte en hoppa op het bureau dook !! Waarna de goede man zich herpakte en al mopperend het kantoor weer verliet. En de hond ... die had toch een verdacht geniepige grijns op haar kop. Humor ? Ik vond in ieder geval wel wel. Het kat en muis spelletje tussen de monteur en de hond heeft trouwens nog jaren voor hilarische momenten gezorgd.