Diertje doodgebeten...

Intussen ben ik al wat bekomen. Ik heb ook al veel verhalen gelezen van baasjes die hetzelfde meemaken zelfs met hun niet-jachthond. En intussen heb ik Orga ook alweer vergeven 

 Konijn is het meest gegeten prooidier bij wilde katten. Ik vond het ook opmerkelijk. 

Toch geen ontsnapt prairiehondje ? http://www.prairiehonden.be/ ze worden steeds meer als huisdier gehouden maar zijn meesterontsnappers.

Voor je katten zou ik dus wel oppassen, zo te lezen heeft je hond toch nog wel de kans gehad het één en ander te pakken dus hij heeft zich zelf al zelfbelonend gedrag aangeleert.

Bovendien is een dier grijpen een reflex,als één van jou katten langs je hond rent gaat hij automatisch de reactie hebben om te grijpen zonder na te denken dat is een kat.

Veel honden die bv thuis een kat tolereren gaan op straat wel achter een kat aan,dat is gewoon instinkt het rent en ik ga erachter 

Ik denk dat de hond er niet zo goed vanaf gekomen zou zijn met een prairiehond. Die bijten nogal.  Hebben ook geen noemenswaardige staart. 

Nee dat was het niet, had een andere staart. En ik ga inderdaad goed opletten met onze katten, voor de zekerheid 

Puur reactie op openingsbericht.

Het is rot om mee te maken bij te staan. Maar ja tis sneu voor het diertje heel sneu, maar hoe moeilijk ook, het is instinct van een jachtdier en door middel van trainen kun je het zo ver mogelijk beperken maar ergens ben ik van mening dat het niet geheel te voorkomen is. 

Schuldig voelen moet je proberen naast je neer te leggen, je doet wat je kan maar in dit geval had je simpelweg niet de kans dit op tijd op te lossen. Wreed voor het diertje, maar het gaat inderdaad zo razend snel dat je er niks aan kon doen. En je Orga heeft geen flauw benul dat ie iets fout doet, tis instinct het gebeurd reactie volgt in een reflex. Een reflex is als baasje niet op te vangen door handelen.

Ik heb soortgelijk gedrag 1x mee gemaakt.

Een aantal jaren geleden ging ik met voordat ik naar het werk ging met mijn Dalmaten 's morgens naar het bos. Lees rond 7 uur. Ik had een fiets bij me en de honden liepen dus los. Op een gegeven moment hoorde ik een hoop herrie. Ging snel kijken en bleek dat Tessa en Noah een konijn te pakken hadden. Het moet een tam konijn zijn geweest anders hadden ze het echt niet te pakken gekregen. Dalmaten zijn geen jachthonden, in dit geval gelukkig maar. Het konijn schreeuwde als een gek. Na het commando LOS lieten ze beiden direct het konijn los wat beduust op de grond viel. Heb nog even wel de bek gecontroleerd maar er zat geen bloed aan wat betekent dat er niet doorgebeten is.

Mijn honden waren geen jachthonden en toch hadden ze een konijn te pakken. Gelukkig goed afgelopen maar je kan er zo weinig aan doen. Wil nog een ander voorval melden.

Een andere Dalmaat van mij Noah vond niets leuker dan in het bos achter de konijnen en fazanten aan te rennen. Op een gegeven dag zat ze achter een fazant aan. Helaas keer de fazant om om te kijken waar Noah was. Waarna de fazant tegen een boom opliep en zijn nek brak. Noah stond er bij en keek ernaar. Die snapte echt niet waarom de fazant opeens niet meer verder liep.

Ik wil alleen maar zeggen dat dit soort dingen gebeuren. Honden staan nu eenmaal dichterbij de natuur dan wij mensen. Maak er niet zo'n probleem van. Het is niet leuk maar ook dit hoort erbij.

Ik kan me voorstellen dat je er een nare bijsmaak van krijgt. Maar ik denk dat je het soms niet kan voorkomen. Wilde diertjes doen soms vreemde dingen, zitten op vreemde plaatsen. Als je hond dan aan de lijn zit en zo'n diertje schiet net voor je hond zijn voeten weg... tja. Dan kun je er als baas weinig aan doen qua voorkomen.

Een hond die schapen/herten vermoord loslaten bij schapen of in een gebied waar herten voor komen is niet handig en dat is de baas dan wel aan te rekenen.

Nou eerlijk gezegd vind ik wel dat Frank gelijk heeft. Wanneer je met een aangelijnde hond loopt en er komt een chihuahua langs of een kat en hij pakt dat dan staat iedereen op zijn kop maar is toch wel vergelijkbaar. Dan word er gezegd je hebt je hond niet onder controle en dan had je hem/haar moeten muilkorven. 

Alle respect voor ts maar zij weet ook wat haar hond kan doen dus ja misschien toch een muilkorf om 

Wat de katten betreft zou ik zeker oppassen want het kan zeker nog mis gaan omdat jou hond al meerdere keren succes heeft geboekt en dan ook nog aan de lijn.

Was het beestje nog wel in leven geweest en er slecht aan toe dan vind ik dat je verplicht ben aan het beestje om het uit zijn lijden te verlossen 

Uhm... 't went.... Ahum. Het blijft niet leuk maar honden zijn nu eenmaal roofdieren en dit soort dingen kunnen gebeuren.

beetje nuchterheid graag trouwens, als alle honden die een keer een muis of een rat gepakt hebben een ,muilkorf om moeten, dan ga ik aandelen kopen in een muilkorf-produktie bedrijf...

jij kan er niks aan doen. Nature he, het zit nou eenmaal in de hond. Je kan het sturen, maar je kan het niet altijd voorkomen.

Niemand die zegt dat ze moet muilkorven maar wil ze geen angst om het feit dat het nog een keer gebeurt tja dan alleen in de woonwijk op de stoep lopen en niet bij gras of langs de slootkant.

Asjeblieft zeg Tinneke. Wat overdreven.....een muilkorf.

Het betrof jachtinstinct geen aanval op een soortgenoot, geen agressie, niets van al dit.

Sommige mensen gooien alles op 1 hoop en maken geen onderscheid. Als jij in eten bijt of in je buurman....DAT is hier het verschil (even makkelijk gemaakt met dit soort voorbeeld).

 Lezen blijft helaas een kunst he want wat staat er nou daadwerkelijk?

Misschien een muilkorf om 

Daarbij komt ook nog dat de hond al een eend en een egel te pakken heeft genomen welliswaar los gelaten maar toch had ook dat anders af kunnen lopen. Zo'n beestje heeft net zo veel gevoel als een andere hond die te pakken wordt genomen door een soortgenoot maar toch is het volgens jullie minder zielig nou sorry dat is dus gewoon niet waar.

 Het is ook niet leuk ofzo, maar het is een instinct wat een dier heeft. Je moedigt het natuurlijk niet aan maar het gebeurt wel eens. Een leeuw vreet ook lekker een buffel op als hij de kans krijgt. Ook zielig, maar het is de natuur. Je probeert natuurlijk te voorkomen dat je hond een diertje pakt maar het kan gebeuren.

Bekijk het eens zo, wij eten ook andere dieren als kippen, koeien, etc, maar zouden wij andere mensen gaan lopen bijten/eten dan kijken we daar ook anders naar.

Jachtinstinct. Dat doet een hond niet uit gemenigheid en ts kon er echt niets aan doen, ze zit er zelfs mee. Dit diertje stond voor de neus van de hond (vermoed daarom ziek).

Niet leuk  om haar ook nog eens op haar gemoed gaan praten.

Ik begrijp jullie standpunten allemaal.

Voor het dier wat wordt gegrepen is het verschrikkelijk, zeker als hij wordt doodgebeten.

Dit kan je de natuur noemen (niet helemaal mee eens, want hij doodde niet om in leven te blijven, om op te eten).

Direct muilkorven of niet meer uitlaten op het gras oid vind ik ook wel weer erg ver gaan, het is het instinct van de hond, het is niet dat hij stout doet of dat hij uit agressie of om gemeen te doen dieren doodmaakt, maar puur uit instinct, en honden hebben vaak niet genoeg "wil" om tegen hun instinct in te gaan. Dus straffen dmv een muilkorf of niet meer lekker uitlaten vind ik ook iets te veel.

Ik weet niet precies wat ik met mijn hond zou doen wanneer hij dit vaker doet, ik denk persoonlijk dat er niet veel tegen valt te doen aangezien honden niet tegen hun instinct in kunnen gaan (natuurlijk moet je het gedrag niet aanmoedigen).

Wat ik zou hebben gedaan in die situatie:

Toch even boos zijn geworden op mijn hond (ik hou heel veel van alle dieren op de hele wereld, dus wanneer er eentje doodgaat, maakt niet uit wat voor een dier, vind ik dat echt erg). Vervolgens zou ik een gat graven, het diertje erin begraven, een houten kruisje van 2 takjes met gras aan elkaar gebonden er in steken, en dan naar huis gaan. Het gaat om het idee, ik zou denk ik met een rotgevoel blijven zitten als ik dat diertje op de straat had laten liggen...

TS: ik begrijp dat je het heel erg vind, maar in deze situatie had je er niets aan kunnen doen.

 Daar ben ik het wel mee eens, maar met de wilde leeuw die een buffel vangt om niet uit te hongeren en de tamme huishond die op brokken leeft en dan een diertje doodbijt en niet opeet vind ik zodanig groot verschil dat ik het tweede geen "natuur" meer zou noemen, maar gewoon puur instinct.

 Het is inderdaad niet minder zielig, het ene dier heeft evenveel gevoel als het andere dier.

Maar toch is er een daadwerkelijk verschil tussen het happen naar soortgenoten en het happen naar andere dieren.

Wanneer een hond naar andere dieren zoals egels, konijnen, muizen, ratten etc. hapt wordt er gesproken van "instinct", hier is weinig tegen te doen behalve het te negeren, en zeker niet aan te moedigen. Muilkorven zal het instinct niet tegengaan, en kan de hond zich onzeker laten voelen doordat een van zijn beste middelen om zich te verdedigen wordt afgepakt. Zo kan je een ongelukkige hond creëren die feitelijk niets heeft misdaan.

Wanneer een hond naar soortgenoten hapt is er vrijwel altijd sprake van agressie, en vrijwel nooit van "instinct". Hiermee bedoel ik niet dat iedere hond die hapt naar anderen gemuilkorfd moet worden, maar bij sommige situaties zal dat toch wel nodig zijn.

 Dat bedoel ik ook zo hoor. De hond pakt het inderdaad niet omdat hij zo'n honger heeft, maar het is een instinct.

Ik bedoelde alleen dat we in het geval van de leeuw ook niet zeggen "Wat ben jij een slechte leeuw want jij vangt een buffel" Dat is dier eigen. Natuurlijk proberen we het bij onze honden te voorkomen omdat ze het niet hoeven te doen, maar het zit wel in het dier(in ieder geval in sommige honden)

Bij Mellow is het gelukkig beperkt gebleven tot 1 keer een dood muisje (van schrik) en 1 keer een muisje wat ze vrij rustig oppakte maar ook weer losliet toen ik dat zei.

Vanmiddag zagen we een egeltje. Beestje zat stil tussen hoog gras, precies waar Mellow liep. Ze zag 'm niet en stapte er keurig overheen. Pas toen ik haar vroeg te wachten en 2 foto's had gemaakt had ze door dat er 'iets' was en stond ze op scherpt. Een hoge jachtblaf en ze hing in de lijn. Toen zijn we doorgelopen.

Als ze een hert of konijntje ziet dan gaat ze daar vól voor, dan pas merk je hoeveel jachtinstinct er in haar zit. Daarom gaat ze dus absoluut niet los. Met een muisje luistert ze nog wel naar mijn "LOS!" maar als ze achter een groter dier aan gaat dan gaat ze écht niet meer luisteren.

En met het Paas-akkefietje in mijn achterhoofd ben ik ook extra voorzichtig bij kleine hondjes, maar muilkorven doe ik niet.

Moest hij andere honden aanvallen zou ik het misschien overwegen. Al ben ik heel alert op zo'n dingen en komen we een hond tegen gaan we altijd de andere kant op of steken we de straat over. Een kat is meestal wat schuwer, maar als het inderdaad ooit zo is dat we onverwacht een kat tegenkomen dan vrees ik het ergste... Maar daarom ga ik hem niet muilkorven. Perdie is trouwens een aangevallen door een kat op straat, maar daarom moeten van mij niet alle katten opgesloten worden in huis. Zulke dingen kunnen gebeuren maar ik ga Orga zeker niet muilkorven...

Ik denk dat ik dan veel opmerkingen zal krijgen over het plassen tegen voortuintjes en gevels. De plekken waar we wandelen zijn heerlijk om te snuffelen en niemand wordt gestoord als ze er plassen. Helaas is de consequentie dat daar ook vogels en dergelijke zitten. Ik ben heel alert maar ik kan niet alles voorkomen en er is zeker een kans dat het nog eens gebeurt. Die diertjes kunnen enorm stil zitten of plots verschijnen...

Ik vind het zeker niet minder zielig. Ik was er echt heel erg van aangedaan en de tranen stonden in mijn ogen omdat ik het zo erg vond! Maar het is een instinct, net zoals een kat muisjes vangt en ik denk dat ik niet meer kan doen dan Orga altijd aan de lijn te houden, goed kijken voor ik hem loslaat op een omheind veldje en verder alert zijn. Het is dus zeker niet minder zielig maar wel een heel andere situatie als het bijten van een andere hond. 

Tja als ik wat opzoek over andere roofdieren lees ik toch ook gruwelijke dingen. Zo zijn leeuwen hun prooien niet altijd direct dood en lijden ze vaak een lange tijd vooraleer ze sterven, leeuwen doden jonge welpjes, katten doden ook puur voor het plezier van het jagen, Orca's spelen ook met hun prooi en eten die soms ook niet op en zo kan ik waarschijnlijk nog honderden andere voorbeelden vinden van dieren in het wild die niet alleen doden om te eten. Ik praat Orga niet goed en vind het verschrikkelijk maar het is een instinct. En wie weet zou hij het wel hebben opgegeten als ik hem niet had weggetrokken...

 Maar de roofdieren gaat het uiteindelijk toch om een gevulde maag.

Maarja, af en toe een gevangen muisje is dan maar instinct.

Het enige wat ik echt afschuwelijk vind (0% natuur en 0% instinct) is het vlees wat wij mensen eten...
Dan kan je wel zeggen dan een Orka een zeehondje een uur pest, of dat een door een leeuw gevangen buffel nog een half uur ligt te lijden. Wij behandelen bio-industrie beesten dágenlang, met vieze hokken, afgeknipte staarten, geen licht, geen ruimte, dát noem ik pas erg.

Sorry dat ik misschien onaardig overkom... ik ben vegetariër en kan echt niet tegen dat soort dingen...

Zullen we weer on-topic verdergaan?

Ts: ik hoop dat je al een beetje over je schrik heen bent, en dat Orga je niet te vaak meer zal verassen met zulk soort acties

Ik ben zelf geen vegetariër maar ik ben het wel met je eens dat daar iets aan gedaan moet worden!! Intussen ben ik al over de schrik heen ja, ik ben wel wat meer op mijn hoede tijdens het wandelen maar of dat veel zal helpen. Ik hoop ook dat hij zulke stoten niet meer uithaalt 

Als ik dit allemaal lees dan stel ik me wel de vraag of mensen die vlees eten horen in de categorie van leeuwen die honger hebben (eten jullie dan allemaal geen vlees?) of bij de katten, op brok, die voor het plezier beestjes dood maken (voor de lol vissen vb)

Hoe kan iedereen zo de kluts kwijt zijn als de honden iets vangen en dan toch even later met een gerust gemoed een stuk kalfje in je mond proppen?