Ja, zoiets lijkt altijd een eeuwigheid te duren dan he...
Maar ik bedoel inderdaad dat het niet zwaar gewond nog weg kon lopen.
Dan is het beter af dood, hoe erg het ook is.
Zou zelf ook niet weten wat te doen als het daar nog ligt te schreeuwen.
Beter zo dus, moet je maar denken.
Ik denk inderdaad gewond of vergif gegeten en daardoor verdoofd.
Maar een wilde rat of wat dan ook, komt volgens mij zelden of nooit zo dichtbij als ze gezond zijn hoor.
Hier ook vaak ratten in de tuin en die zie je echt haast nooit.
Als ze je van ver zien aankomen, schieten ze al weg.
Ratten kunnen enorm gillen trouwens, hier heeft eens eentje vastgezeten ergens in de tuin en die kon vreselijk hard gillen.
We hebben hem nooit gevonden trouwens want als we dichterbij kwamen, dan stopte hij telkens met het gekrijs.
een rat is gigantisch hoor, die kan best met staart bij 50 cm lang zijn en de staart is iets korter als het lijf.
Niet om paniek te zaaien, maar ratten zijn verspreiders van de ziekte van Weil. Wees dus alert.
Gatverdarrie, ik kan me heel goed voorstellen hoe je je moet voelen.
Allebei mijn honden hebben een enorm jachtinstinct. Gitana staat al verstijfd/verstard bij het zien van een duif of een paar musjes. Nouja alles wat leeft en beweegt eigenlijk maar ze heeft gelukkig nog nooit een diertje te pakken gehad.
Aecio, mijn reu die ik sinds 3 maanden heb is een viezerik. Die heeft inmiddels al twee dooie, platte, half uitgedroogde uit de boom gevallen kuikentjes te pakken gehad.
Hij is echt vliegensvlug! Ik heb nog niet kunnen kijken wat het is of het zit al in zijn bek, schud het als een malle door elkaar en hap slik weg bah.
Laatst een dooie muis, die heb ik nog uit zijn bek kunnen halen. Ik denk dat je instinct er ook nooit uitkrijgt hoor.
Ik vind het al heel wat dat ik Gitana heb kunnen afleren om zich niet obbessief te concentreren op de kanarie van mijn moeder. Die moet ze van mij met rust laten als we daar zijn.
Een muskusrat heeft geen ratachtige staart (dikker) . Ze zitten altijd in de buurt van water, het is eigenlijk een soort bever
Oh en over ratten gesproken. In de straat bij mijn werk zitten er regelmatig van die grote dikke ratten op de rioleringsputten langs een drukke weg. En die zijn volgens mij niet ziek hoor. Zitten gewoon eten te zoeken.
Ik denk dat het geen rat was want het had echt een schattig kopje, meer zoals een muskusrat. Ja ik was ook even bang dat hij het half dood ging loslaten! Ik heb natuurlijk niet gecheckt of het nog ademde of iets, maar het bewoog toch niet meer... Juist nog aan de verkeerslichten dus kreeg ik nog heel vreemde blikken ook! Helaas reageert Orga niet op los en zelfs al zou hij het commando kennen dan zou hij het op zo'n moment waarschijnlijk niet toepassen
Ja als ik de foto's bekijk op google was de staart wel fijner denk ik... Er zit wel een kleine vijver in de buurt!
Ik hou het zeker in het oog!!
Ik denk dat ik weet waarom hij de hele tijd tegen jou been duwde. Hij wou dat jij keek en zag dat hij iets gevangen heeft. Zodat jij trots op hem kan zijn.
Mijn hond (jack russel) laat ook dingen zien die ze gevangen heeft. Ik weet niet zeker dat dit de reden is, maar ik denk het wel.
En eh, je moet je er niet schuldig voor voelen ,hoor. Je kan er toch niets aan doen? Het is een beetje zijn 'job' om dat te doen.
Ik denk dat je je om je eigen katten geen zorgen hoeft te maken.
Tja we zijn nog steeds bezig met hem aan de katten de laten wennen, tot nu toe zijn ze al een paar keer samen geweest (los en per ongeluk). Eén keer ging hij happend achter de kat, maar de andere keren ging hij gewoon snuffelen. Toch denk ik dat we verder gaan oefenen met een muilkorf. Hij is niet opgegroeid met katten en als onze katten eens gek doen kan hij er misschien wel willen achtergaan...
Haha, ik heb een aantal jaren ratjes als huisdieren gehad, echt geweldige dieren en even intelligent als honden!:)
Wel sneu voor het beessie, maarja, nu niets meer aan te doen...
Is dat geen jonge Bever?
Brr, wat een nare ervaring.
ik heb een middenslag keeshond. Af en toe kwam ze ons een dode muis brengen. We hadden geen idee waar ze die vandaan haalde.
twee maanden geleden zag mijn man hoe snel ze een muis vong!
sinsdien vangt ze gemiddeld elke dag een muis. Gewoon, je loopt aan de korte lijn, focus, sprong en hebbes!
ik walg ervan! Maar ja, het schijnt normaal te zijn. Dus voel je je maar niet schuldig. Let wel op dat ze de gevangen prooi niet opeten. Dat kan wel gevaarlijk zijn.
ik kan dus helemaal met je mee voelen.
Ik krijg toch een rare bijsmaak hiervan. Het doden van wilde dieren wordt goed gepraat onder het mom "dat is de natuur" en "het is natuurlijk gedrag". Enerzijds is dat gewoon zo, maar oh wee als die prooi iets anders is dan iets wat we als ongedierte bestempelen.... Als de TS een hond gehad die achter een schaap, vos of ree aan was gegaan ziet de wereld er heel anders uit. En dat gebeurt ook gewoon.
Ik heb zelf ook een jachthondje, gelukkig snapt Daisy het concept vangen niet helemaal maar ik streef er toch naar om de natuur de natuur te laten en mijn hondje daar buiten te houden. Ik snap het rotgevoel van de TS dan ook heel goed. Ik ben ook blij dat je je er vervelend bij voelt, ik denk dat een andere emotie verkeerd was geweest.
Kan me voorstellen dat je ervan geschrokken bent.
Jack, onze jack russel, is tijdens het wandelen alleen maar bezig met zijn neus achterna lopen.
Dit heeft geresulteerd in kippen doodbijten (dit was de reden dat hij bij de vorige eigenaar wegmoest), bij ons heeft hij een kip en een haan te pakken gehad, verder heeft hij nu 4x een egel gepakt... je zou denken dat hij na de 1e keer zijn lesje wel heeft geleerd... niet dus!
En vorige week in het bos had meneertje ineens een veldmuisje in zijn bek.
Ik krijg het er bij Jack niet af... ik heb geaccepteerd dat hij zo is.
De consequentie voor Jack is dat hij niet los kan en mag lopen.
Ah, ok. Ik ging er vanuit dat hij probleemloos met jullie katten was.
Mijn eigen honden vertrouw ik wel met mijn kat of met katten als ik ergens op bezoek ben, binnen (hou ze dan toch meestal aangelijnd). Maar een vreemde kat die is de pisang, daar gaan ze achteraan.
Ik heb altijd het "geluk" gehad dat de katten die ik gehad heb nooit echte jagers waren. 1 van mijn katten van vroeger(die muis heette) heeft een keer een muizenkooi omgegooid. Het muisje kroop bang in een plastic zak onder mijn bed, en de kat Muis is voor die zak gaan zitten, heel zachtjes ertegen aan tikken zo van "Hey, toe eens iets! ik wil spelen" maar happen of bijten of het muisje zelf aanraken ho maar.
Onze huiskatten van toen ik nog thuis woonde die waren echter wel jagers. Kwam je thuis, doe je een kastdeurtje open, ligt daar een dooie raaf. Geen idee hoe ze hem in dat kastje hebben gekregen, maar ze kregen het voor elkaar. 1 keer zelfs een blauwe gaai.
Dat is schrikken.. Ik heb het eens gehad met Punk. Die had een baby-konijntje te pakken. Ik denk dat 't beestje ziek was, dikke ogen, en hij bleef vrij stil achter een boomstam zitten toen Punk de achtervolging inzette. Ik schrok me een hoedje, konijntje was nog niet helemaal dood.. maar na drie stuiptrekkingen (gelukkig) wel..
Ironisch eigenlijk, hé? Ik heb twee Podenco's in huis, heb een Greyhound x Whippet opgevangen, en geen van allen ooit iets te pakken gehad.. en mijn Mechelaar mix doet het even, hihi..
Team podenco, dat konijntje klinkt idd als ziek. Ik kom even niet op de naam van de ziekte, maar hier sterven elk jaar heel veel konijnen aan, ook tamme konijnen kunnen hier dood aan gaan als ze niet geënt zijn. Als ze eenmaal ziek zijn gaan ze sowieso dood, de wilde dan! Dus misschien troost dat je hond paar dagen lijden heeft bespaard voor dat konijntje. De konijnen die ziek zijn krijgen dikke rode ontstoken ogen, worden mager, eten niet en worden heel sloom. Je kan ze zo oppakken, ze kijken wel tam dan ineens... Maar goed dit heeft niets met de topic te maken...
Maar wie weet was dit beestje ook wel ziek omdat het zich zo makkelijk liet pakken. Helaas is het gebeurd, je kon het denk ik op dat moment ook niet voorkomen. Pas idd op,.mocht het een rat zijn, met ziekte van weil. Als je hond geënt is is de kans klein dat hij er last van krijgt
Hoe jammer en ongewenst het ook is, het is soms niet te voorkomen. Dobby heeft zijn meeste slachtoffers gemaakt terwijl hij aan de lijn zat. Eerlijk gezegd heb ik dat áls er dan gedood wordt, het zo snel mogelijk gaat. Één keer meegemaakt dat een merel niet meteen dood was. Niet leuk. Je wil zomaar open en bloot op straat ook weer geen beest vermoorden, als je het al durft.
En ja, als mij zoiets overkomt hoef ik hem ook even niet te luchten of zien.
Laatste hebben hier een 10 jaar oude Golden, een 9,5 jaar oude labrador en mijn sullige boxer met zijn drieën een konijntje ingesloten en doodgebeten.. Ook dit dier was zichtbaar erg ziek, moet ook wel, anders krijgen die oude sullen echt nooit een konijn te pakken, zijn ze gewoon niet snel genoeg voor.
ook ik schrok me een hoedje, je raakt in een soort van paniek, maar achteraf ben ik blij dat ze het in ieder geval gedood hebben. Dit beestje had nog dagen kunnen lijden, dat is ook maar zielig..
Babs heeft ook al eens een dode rat 'gevangen', gelukkig liet ze het op commando direct vallen, jasses, vind ratten vies!
Ik denk dat je er vooral niet te lang bij stil moet staan, het is gebeurd..
Hier kon je absoluut niks aan doen en had je ook niet kunnen voorkomen.
Dit diertje moet iets gemankeerd hebben dat die zo dicht bij jullie ging lopen, pal voor je hond en jou. Het enige wat je nog wel zou kunnen doen is ontwormen (antiworm kuurtje).
Ben je al bijgekomen van de schrik?
Ja ik weet dat het heel slimme beestjes zijn, maar ik ben zo bang van knaagdieren!! Ik heb ooit een heel agressieve hamster gehad en sinds dan moet ik niets meer van knaagdieren weten
Ik denk dat het verschil er ook in zit dat ik Orga nooit zou loslaten, de kans dat hij dan ook iets vangt is normaal redelijk klein en beter te controleren. Hij zal nooit achter een ree, vos of schaap kunnen gaan omdat hij aan de lijn zit. Ik snap wel wat je bedoelt hoor, maar ik denk dat men zegt 'het is de natuur' omdat dit echt heel moeilijk te voorkomen was. Als je bewust je hond los laat en hij gaat dan achter een dier vind ik het wel anders
Nee Orga en de katten dat ligt wat moeilijk. Het is ook een beetje mijn eigen schuld omdat ik heel voorzichtig ben en niet goed weet hoe ik dit moet aanpakken... Bedankt voor het artikel, ik ga het meteen eens lezen
Onze katten zijn eigenlijk ook nooit jagers geweest. Maar ik ken een kat die regelmatig een konijn mee naar huis neemt! Dat had ik echt nog nooit gehoord!
Ja we stonden aan de verkeerslichten dus ik vreesde echt dat hij het beestje half-dood ging loslaten en dat ik daar dan voor al die auto's het beestje uit zijn lijden had moeten verlossen! Ik zou niet eens weten hoe! Gelukkig was dat dus niet nodig!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?