Erg plotselinge dood rottweiler 
Anoniem (Gast)
Dit is de eerste keer dat ik hier wat post, omdat het me toch erg dwars zit. Gisteren is namelijk mijn hond, een rottweiler, heel plotseling overleden. Hij lag ineens dood in de keuken met zijn bek een klein stukje open en zijn ogen open. Ook kwam er een soort braaksel uit zijn bek, donker paarsig/rood. Hij was enkele uren daarvoor wel een beetje ziek, braken, niet fit, maar het leek niets ernstigs. Sterker nog, de andere hond had er ook last van dus ik dacht die zullen wel wat verkeerds gegeten hebben. Die andere hond was er snel weer bovenop dus dat verwachtte ik van de rottweiler ook. 's avonds voor het slapen gaan had hij weer gekotst. Alles schoongemaakt en in de tussentijd was hij buiten gaan liggen. Hij zat binnen ook wat zwaarder te ademen (gewoon zoals op een warme dag, niets extreems). Toen alles schoon was wilde hij niet naar binnen en heb ik een handje geholpen, niet omdat hij niet kon lopen, hij stond gewoon op bij het eerste zetje en ik ging er vanuit dat de vloer buiten lekker koel was en aangezien hij niet fit was is dat wel lekker natuurlijk. De volgende ochtend ging mijn vriend naar buiten om 05:00, hond zat rechtop in zijn mand, liep nog mee naar buiten en heeft nog een knuffel en kus gekregen, hij had ook niet meer gekotst die nacht) Daarna toen ik om 06:30 naar buiten wilde, lag hij daar... Volledig levenloos in de keuken met dus een plasje wel helder, donker paarsig/rood achtig braaksel. De exacte leeftijd weten we niet omdat hij geadopteerd is, waarschijnlijk is hij tussen de 8 en 10 jaar geworden, waarvan 7 jaar bij mij. Maar ik ben er echt helemaal kapot van. Het was zo'n lieve speciale hond, daar kan ik een boek over schrijven. Maar wat ook erg aan me vreet, wat heb ik gemist? Hij was zo fit, energiek, liep te rennen en met stokken te spelen als een jonge hond (zelfs tot een paar uur voor zijn dood). Zag er geweldig uit, zelfs de dierenartsen dachten dat ze met een jonge hond te maken hadden. En dan ineens, weg... Ik ben zo geschrokken en aangezien we meerdere dieren hebben is de hond snel opgehaald. Ik heb hem nog een aai over zijn bol gegeven en weg was hij... Achteraf had ik misschien toch de oorzaak willen weten, zijn slijmvliezen moeten checken of wat dan ook.. Dacht dat ik het niet wilde weten maar eigenlijk wil ik meer tijd om er over na te denken... Heeft er iemand ideeën om dit toch een plekje te kunnen geven?
Wat erg. Dat moet inderdaad schrikken zijn geweest. En s nachts niks gehoord ofzo ?
ik denk hierbij aan vergiftiging, zelfs rattevergif. Dat geeft interne bloedingen. Bloedplasje.....
hebben ze nog buiten gewandeld de dag voordien, ja zeker hé.
Het is gebeurd,spijtig. Ik denk dat hij ineens gestorven is maagbloeding ? anders had je iets gehoord. Dus laat dat een kleine troost zijn.
Kijk toch maar uit waar je loopt met de andere hond.
Sterkte.
Van sommige kankers is het moeilijk te zien dat hij er is. Ik denk dat je je schuldig voelt dat je niks gezien hebt maar sommige honden blijven nu eenmaal aktief en levendig, zelfs al woekert er iets binnenin. Hij heeft 7 gelukkige jaren gehad bij jullie, en niet maandenlang afgezien, het is plots gekomen. Het gemis moet immens zijn, ik wens je heel veel sterkte!
Het rode braaksel zou kunnen komen van vb een gezwel in de maag dat gesprongen is of zoiets? Misschien zit hier iemand die wat beter onderlegd is in het medische aspect, da's ook niet direkt mijn sterkste kant.
Ik zou zelf sectie hebben laten doen, zeker wanneer een tot voor kort ogenschijnlijk gezonde hond zo plots sterft.
Wanneer hij door een crematorium is opgehaald zou dat misschien alsnog kunnen.
Gecondoleerd.
wat ontzettend, zou je hond vergiftigd kunnen zijn ? juist omdat de andere hond ook ziekies was ? misschien dat je rottweiler er meer van binnen gekregen heeft ?
misschien een sectie laten verrichten zodat je kan zien waaraan de hond is gestorven, denk anders dat het zo onbevredigd is voor je.
wat ik van jou lees, je kan er niets aan doen, voel je er niet schuldig over van had ik maar........
voor jou zoveel sterkte met dit tragische verlies, probeer het een plekje te geven ondanks alles.
bel, mail je dierenarts met dit verhaal.
Oh wat erg. De symptomen had van alles kunnen zijn, dus voel je niet schuldig. Het leek inderdaad onschuldig.
Wat je wel kan doen is alles nalopen of er niets ligt waar de honden bij kunnen, misschien vind je zo de boosdoener (herhaling voorkomen). Denk aan aanmaakblokjes, vlooienbandjes en zelfs druppels, onkruidverdelgers enz. Teveel om op te noemen. Ongeluk zit in een klein hoekje.
Misschien hadden beide hadden toevallig iets (niet hetzelfde?). Zoveel mogelijkheden....
Voornaamste is dat je hond het goed heeft gehad, hou je daaraan vast. Je kan niet alles voorkomen en nu je hond al weg is moet je dit zien te verwerken. Heel veel sterkte ermee.
Wat verschrikkelijk en wil je heel veel sterkte wensen met dit verdriet!
Je zegt een paars/rood plasje, rattengif misschien?
Ik weet dat er gebeurtenissen zijn van honden met kanker (maligne histiocytose) die nog maar enkele uren leven... Aangezien het een rottweiler was misschien ook een mogelijkheid
Zelf zou ik ook absoluut willen weten wat er aan de hand was, maar dat is voor iedereen anders natuurlikk
Anoniem (Gast)
Bedankt allemaal voor de reacties. Dat doet goed, mensen die geen honden hebben reageren nog weleens anders, of die zeggen nog serieus, gelukkig heb je er nog 2.
Helaas was er geen mogelijkheid meer om alsnog sectie te laten verrichten. Dus dat probeer ik maar naast me neer te leggen, het is allemaal al erg genoeg.
Ook denk ik niet dat hij vergiftigd is. De honden lopen allemaal alleen op eigen terrein. Dus een riem kennen ze bijna niet en ik verwacht ook geen indringers met 3 (nu 2) kasten van honden.. En buiten dat, alles 100% nalopen is ook een kleine mission impossible..
Mijn eerdere rottweiler had ook kanker, die viel tijdens het wandelen om en toen zijn we direct naar de kliniek gegaan om na te laten kijken. Ook nooit wat aan gemerkt, maar bleek vol met kanker te zitten. We hebben haar in laten slapen maar de dierenarts had toen gezegd dat we ook een uur konden wachten. De bloedingen waren zo ernstig dat ze toch wel dood was gegaan. Alleen welke idioot zou dat nou doen..
Al met al moet ik het toch maar naast me neer leggen dat ik het nooit 100% zeker zal weten. Ik probeer aan de leuke momenten met hem te denken en het beeld van hoe ik hem vond te vergeten. Het was zo'n mooi en speciaal beest. Een draak toen we hem kregen, extreem dominant en onhandelbaar. Gelukkig is dit helemaal goed gekomen en was hij zo'n slimme lieve hond. Hij heeft inbrekers betrapt en gaf me altijd een veilig gevoel. Hij was alleen geen allemansvriend.. 1 baas had ie en liet niet met zich sollen. Maar hij was zo lief voor mijn dementerende moeder. Ik was weleens bang als hij naast haar lag op de bank omdat mijn moeder door haar ziekte weleens agressief werd. En ja hoor, hij heeft menig klap opgevangen. Dan kreeg mijn moeder een kus, ging hij een uurtje elders liggen en kwam vervolgens weer naast haar liggen als ze rustig was....
Het zal nog wel even duren voordat ik dit verwerkt heb, maar hij zal altijd een plaatsje in mijn hart hebben en nooit vergeten worden.
(Overigens is mijn openingspost met alinea's geschreven, geen idee waar deze gebleven zijn)
'Although it's difficult today
To see beyond the sorrow,
May looking back in memory
Help comfort you tomorrow.'
Heel veel sterkte.
Braaksel uit zijn bek, donker paarsig/rood. Dat is rattengif. Mijn kat is daar ook aan overleden. Binnen een uur was ze er niet meer Bij zo'n grote hond duurt het langer. Ik zou toch maar even de DA bellen en als het zo is moet je aangifte doen ,want dan worden er in de buurt rattengif gestrooid of in vlees verwerkt. En hou a.u.b je anderen hond in de gaten dat hij ook niets van de grond eet.Heel veel sterkte met je verlies.
Zo'n verlies is heel moeilijk te begrijpen. Ik heb hetzelfde met mijn reu Rano van 10 jaar meegemaakt. Mijn man laat hem op 5 juni 's avonds uit, hij plast en poept. Vervolgens wankelt hij en steunt tegen de knieën van mijn man en valt op de grond. Begint te zweten en met de poten te trekken en hij is dood. Hij mankeerde ook niets, hij had voordat hij naar buiten ging nog gegeten en was heel vrolijk. Ik kan er ook nog steeds niet bij, net als jij 's morgens nog uitgelaten, knuffel gegeven en gaan werken. Ik had zijn moeder nog, die heeft afscheid van hem genomen. Helaas heb ik zijn moeder op 28 juni moeten laten inslapen. Zij is 13,5 jaar geworden. Ik heb ook niets nagekeken en hem de dag erop laten cremeren. Het blijft een groot vraagteken.
Enige troost is dat het heel snel is gegaan en hij eigenlijk geen pijn heeft gehad. Volgens mijn DA is het een hartstilstand of een hersenbloeding geweest. Ook zij kon niets anders bedenken.
Ik wens je heel veel sterkte met dit onverwachte verlies.
In de eerste plaats; veel sterkte.
Ik denk niet aan gif (rattengif werkt veel trager)
Maar aan een hartaanval.
Kramp, overgeven, ogen open....
Laat het rusten en koester de mooie herinneringen.
Heel veel sterkte.Ik begrijp je verdriet het overlijden van mijn lieve hondje Bobby ging ook erg snel en onverwachts ook al was hij 16 jaar.En ook het schuldgevoel van had ik het niet eerder moeten zien dat hij achteraf ziek was.
Vreselijk om dit mee te maken.
Wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd.
Vraagje woon je omgeving Mierlo, lees dat daar ook honden dood zijn gegaan door vergiftiging.
Je hebt mijn volle medeleven. Ik weet niet meer wat te zeggen.
Anoniem (Gast)
Het verhaal komt mij bekend voor..
Ik ben mijn geliefde spike kwijtgeraakt op 8-7-2014. Op zondag 7-7-2014 was hij harstikke levendig, lief & speels. Vannacht was hij een beetje ziekjes. Had de dierenarts gebeld die meldde mij dat hij zich niet zo lekker voelde vanwege de warmte..
Ook hij braakte zijn eten uit voor het gedoemde moment. Is gaan slapen.. Ik ben gaan slapen. Vanochtend wakker geworden.. Wil mijn maatje begroeten.... ligt hij daar wezenloos. Niet piepen van blijdschap.. Toen viel mij het paarsrode braaksel op. Ik raakte hem aan en voelde koud aan... Mijn wereld stortte in... ik was kapot. Mijn maatje was niet meer in deze wereld.
Hij is maar 4 jaar geworden.. Hij was een Duitse Herder met een ongelooflijk lief karakter.
Zelfs dit verhaal typen komen de tranen in overvloed uit en mijn hart voelt op dat moment zwaar aan. Ik mis hem zo.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?