Pancho

Patrick de tijd bepaal jezelf.

Misschien dat je samen met iemand kan kijken naar de foto's

dan kun je erover praten wat je ziet/ beleefd/voelt op dat moment.

Ik kom misschien een beetje hard/therapeutisch over...maar ik leef met je mee! 

( ik weet wat het gemis is van een dierbare hond, en weet wat dalen zijn in het verleden

door privé omstandigheden)

Petra, bedankt voor je tips en ze zijn zeer welkom.  Kan wel wel ervaringen gebruiken om uit dit dal te komen. 

Patrick ik weet niet hoe je hier tegen aan kijkt....

maar is het misschien toch nog goed om nog paar dagen weg te gaan..... andere omgeving.

Omtzettend veel sterkte. Ik heb je verhaal met tranen in mijn ogen gelezen... Wat mocht Pancho blij zijn met een baasje als jij..... 

 Helaas is dat volgende week niet mogelijk. We krijgen bouwvakkers over de vloer waar ik bij moet zijn. Misschien de week erna. Goed idee!

@ R&M. Bedankt voor je lieve woorden. Echter ben ik diegene die dankbaar is  dat Pancho haar tijd op aarde met mij wilde doorbrengen. 

Ik weet zeker dat ze jou net zo dankbaar is.... Jullie band klinkt ijzersterk... Prachtig, krijg alweer kippenvel. 

Nogmaals, ontzettend veel sterkte!

Dank je wel voor je lieve woorden. 

Heb het even moeilijk.  Dacht opeens dat vorige week woensdag ik mijn eerste dag vakantie had en toen in de middag een dekentje op de bank had gelegd en toen samen met Pancho op de bank heb gelegen. Ik heb daar echt van genoten. Als ik had geweten dat dat de laatste meer zou zijn zou ik nog intenser van dat moment hebben proberen te genieten.

Mijn hondje is weg.

water in de ogen

wat mooi over haar geschreven

zo zie je dat jullie liefde voor elkaar heel oprecht

was !

denk aan de mooie momenten die je samen deelde

en onthoud ze leeft verder in je hartje !

veel sterkte toegewenst

Ben nu klaar met vandaag. Heb net de kaars voor haar foto uitblazen en heb nog even tegen haar gesproken. Hetzelfde wat ik al 3 jaar voor het slapen tegen haar heb gezegd.  Dat ze mijn hondje is en of ze vanacht goed op mijn kinderen wilt passen.

Bedankt allemaal voor het meeleven. Dit wordt echt gewaardeerd.  

Voor iedereen met verdriet, slaap lekker en misschien zien we onze honden weer in onze slaap. Voor iedereen met een nog levende hond, geef ze een extra knuffel.

Weltrusten Patrick, maybe you see her in your dreams

Zelf verzin ik altijd een verhaal voor het slapen gaan waar mijn overleden honden een rol in spelen.

Pancho,

Deze morgen zou de morgen zijn dat ik naar beneden zou komen en jouw weer de eerste keer na de vakantie 'smorgens eten geven en daarna heerlijk  met de kinderen door de bossen te lopen. 

Vanmorgen kwam ik beneden en je was er niet. Ik zou je graag willen vertellen dat ik je enorm mis en dat niks meer hetzelfde is. Gisteren heb ik nog samen met Gijs gespeeld en ook hij mist jou heel erg. Ik sta een beetje stil Pancho. Ik probeer heel hard om door te gaan maar ik kom maar niet vooruit. 

Ik zou zo graag willen weten of het allemaal goed met je gaat en of je een goed leven heb gehad. Je kent me, ik twijfel over alles. 

Pancho , je wordt enorm gemist. 

Als ik lees hoe jij over je hond schrijft, kan het niet anders dan dat ze goed leven heeft gehad.

ja Patrick ik bgrijp dat je je dingen afvraagt, ik doe het zelf ook, maar alleen al uit je liefdevolle woorden voor Pancho is er geen twijfel over dat ze een heerlijk leventje had bij julliel.

Ja Patrick ik weet wat er allemaal in je hoofd omgaat,een ding is wel zeker je hebt er alles voor gedaan.Het gemis dat zal zijn tijd nodig hebben,ik weet wat het is na 4jaar mis ik mijn jongen nog steeds.
Een ding weet ik jouw Pancho zou niet willen dat je eronder door gaat,hou je sterk doe het voor Pancho!

Sterk houden gaat op dit moment niet zo goed.

Net even een stukje met de kinderen gefietst,  komen we natuurlijk langs alle bospaden  waar Pancho heerlijk doorheen rende. Op dit moment ligt er een dikke zwarte deken van verdriet over me heen die ik niet kan oplichten.

Maar inderdaad, Pancho zou op dit moment mijn tranen van mijn gezicht likken en met haar neus tegen me aanduwen net zolang ik in haar ogen zou kijken en gaan lachen.  Nu moet ik zelf die knop omzetten maar ik kan hem ff niet vinden.

Morgen weer een dag, nieuwe kansen op een glimlach op een traan als ik aan haar denk.

Ik heb je verhaal over Pancho gelezen. Wat ontroerend!

Wat is Pancho een fantastisch maatje geweest, wat een lieverd....

Kan me zo goed voorstellen dat je stuk bent van verdriet en dat momenteel  de glans overal vanaf is.

Uit je stukje proef ik zoveel liefde die er tussen jullie was. Zo zie je dat een hond onvoorwaardelijk trouw is aan zijn baasje. Dat maakt dierenliefde zo bijzonder en kostbaar!

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies en gemis van Pancho!

Vind het fijn om jullie berichtjes te lezen. Geeft mee een goed gevoel dat jullie mij in de juiste richting laten kijken nu mijn gevoel van slag is. 

Als jullie het goed vinden wil ik nog wat berichten blijven plaatsen als ik het moeilijk heb.

Bedankt dat jullie over Pancho hebben willen lezen.

Ik hoop dat de bouwvakkers deze dagen een beetje voor afleiding zorgen.

Sterkte!

Heel heel veel sterkte gewenst. Ik weet hoe machteloos je je voelt, mijn Janouk ging dood aan een darmtumor toen wij op vakantie waren. Ik kon niet op tijd terug zijn om erbij te zijn (hij werd acuut geopereerd omdat hij niet mee wilde eten en bleek gaten in zijn darm te hebben). Het kwam voor ons ook heel onverwacht (en daardoor ben ik trouwens ook hier op het forum verzeild geraakt, want hier snappen mensen hoe je je voelt) 

Omdat ik dit gedicht mooi vond, heb ik het hier voor jou ook gekopieerd. Ik hoop dat het helpt. 

Wat te doen de dag nadat je hond dood ging

Veeg de vloer Kijk uit het raam

En hijg..

Zet thee met een koekje

Om het vervolgens te vergeten

Verschoon het bed

Neurie een lied

Begin te huilen

Vergeet de dagen van de week

Zink ineen in een hoekje van de kamer, knieen omklemmend

En kreun

Raap jezelf weer op

Zet opnieuw thee, nu om op te drinken

Kijk uit een ander raam

Je blik valt op de plek waar je hond zich behaaglijk nog eens uitstrekte, om te verzinken in een droom van weilanden en bossen, waar ze konijnenkeutels proefde, hazengeur opsnoof

Zoek de tissues

Dan maar WC papier

Zwerf door het huis, je hart klopt loodzwaar in je borst

Warm de restjes op

Prik erin met je vork en dump ze in de gootsteen

Zoek wat er niet is

Hoor van alles

Voel fluweelzachte oren onder je vingertoppen

Voel herinneringen die je ontglippen

Maar vang die herinnering, elke herinnering, die straalt, zacht en droevig, geur van natte vacht en herfstbladeren, modderpoten op de vloer, de wandeling in bos en weide, oren wapperend in wind

gestolen koekjes gesloopte speeltjes een kriebel op de buik een trekspel, dat favoriete piepding

een blik van verbondenheid jouw hand op haar hoofdje een kwispelende staart

ochtendnevel boven het veld maan achter de bomen een uil roept oren gespitst neus aan de grond snuffels in kwadraat het spoor volgend triomf van het vinden

Doe je pyjama aan

Draai drie keer in de rondte en nestel jezelf bij het flostouw

Plots jaag je op de echo van een blaf in de nacht die niet eindigt

Ineens groeit

Je staart

Vrij vertaald naar Catherine Young 11.27.12 -

Bouwvakkers komen nu een week later. Ik kon wel wat afleiding gebruiken. Typisch.

Vanmorgen een wandeling door de bossen gemaakt. Eigenlijk de route die we altijd met Pancho liepen. Het was lekker om buiten te zijn. Kwamen nog een pub tegen met de zelfde tekening als Pancho. Het lopen was lekker, de herinneringen branden als gloeiende kolen in mijn maag.

Acceptatie is er, vrede nog lang niet. Verdriet heeft de overhand.

Morgen alweer een week geleden.

Samen met Fred de kikker.

Vaarwel lieve Pancho

En zo heb je je weer door een dag heen gesleept. 

Maar je hebt het gered.  Het gemis blijft en met alle liefde en steun die Pancho je gaf zul je nu zo'n beetje het gevoel hebben als een kind, dat op eigen benen moet leren staan.  Maar het lukt je wel, want je hebt alles wat Pancho je gaf in je hart en geest opgeslagen.

Neem alles dag per dag, van moment tot moment.  Onze hondjes vragen zich ook niet af of en hoe ze de volgende kerst zullen doormaken.  Wat nu is telt.  Doet je verdriet je pijn, dan laat het toe, maar wentel je er niet in, dan gaat het enkel stinken.  Gebeurt er straks iets fijns, geniet ervan.  Niet alleen jijzelf zult je beter voelen, ook je omgeving, je kinderen,...  Laat hen weten dat je verdriet hebt, maar ook dat je dankbaar bent dat je Pancho mocht kennen.

Heel veel sterkte nog.

Ik ben het volledig mee eens wat Kylie schrijft.
Prachtige foto van Pancho.Veel sterkte verder.

Klopt allemaal. 

Morgen en Donderdag gaan we de kamer van onze oudste dochter compleet veranderen. Dus papa moet veel verven en een bed in elkaar zetten. Dit zal me hopelijk een behoorlijke dosis positieve energie geven.

Vandaag ging redelijk. Om 12.30 was het precies een week geleden dat ze haar eerste spuitje kreeg, en einde  van de middag kregen we nog een mooie kaart van het crematorium. Dat was wel een tranentrekker hoor. 

"Schouders eronder en gaan" is het motto voor morgen en donderdag

Jeetje zeg wat een mooi verhaal! Heb op de bank zitten huilen.. En wat moet pancho een lieve hond zijn geweest.. Moet er zelf niet aan denken dat onze hond zal gaan.. Heeel veel sterkte met jouw verlies! Je hebt in ieder geval heel veel mooie herinneringen aan pancho... Sterkte...

Wat een heel mooi verhaal, zit hier gewoon tranen met tuiten te huilen.....

Heel veel sterkte met dit grote verlies, en dat je zoveel verdriet hebt verdient Pancho ook.

Hij heeft zoveel voor je betekend.

Het gemis is enorm, ik heb nog maar net ook afscheid van mijn kleine meisje moeten nemen. Ook een cockertje. 

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. En knap om je verhaal te delen. En bedenk maar dat ze deze mooie jaren nooit meer van je af kunnen nemen.

Heel veel sterkte, hou je taai

Ach anneke,ook waar, allebei een cockertje... Gaat het een beetje ?  En Patrick, lukt het om stilaan de draad weer op te pakken ?  Ik hoop van wel.

Patrick hoe gaat het met je?

Hallo Patrick,jemig de peemig,wat vreselijk dat jij je zo onwijs geliefde,maatje Pancho hebt moeten laten gaan.

Ik leef erg met je mee,ik heb net alles gelezen,en het raakt me ontzettend.

Maar zoals jij zo vol liefde over Pancho schrijft,vindt ik werkelijk zo mooi,en oprecht.

En jij hebt Pancho uit liefde,los gelaten,en daar heb ik respect voor.

Ik denk dat Pancho zou willen,dat je aan alle goede,en leuke herinneringen denkt,ook om je wat op te monteren.

Pancho,voor altijd in je hart,en dat kan niemand je af nemen.

Ik hoop,dat het wat beter met je gaat.

Hoi, 

Wat een hoop nieuwe reacties, bedankt allemaal.  

Tja, hoe gaat het. Ik ben vorige week weer met werken begonnen en dat geeft wel afleiding. Het is nu 4 weken geleden en het besef dat ze echt weg is sterk aanwezig. 

Er zijn momenten dat dat zeer hard binnenkomt. Klinkt misschien raar uit de mond van een man...  Maar als ik de vaatwasser inruim dan komen tranen, als we de CD van Sesamstraat aanhebben, komen de tranen. Allemaal herinneringen enzo. Van de week nog alleen een wandeling gemaakt en de route gelopen die Pancho en ik altijd smorgens liepen, in de hoop om iets te voelen maar naast verdriet geen andere iets.

Nu is het niet alleen maar verdriet hoor, maar soms komt het hard binnen. Zoals ik al eerder heb geschreven, Pancho was mijn hondje en wij begrepen elkaar echt. Ik mis echt mijn beste maatje, een stukje van mijzelf. 

Anneke, veel sterkte met het verlies!