Hoi, Wij hebben een tweetal weken geleden een hondje geadopteerd uit Spanje. Het is een kruising Podenco/Maneto. Hij is super lief naar ons (volwassenen) en onze oudste dochter (12). Alleen met ons zoontje loopt het niet zo vlot (hij is 2 jaar een half) en we maken ons wat zorgen. Wanneer ons zoontje in de buurt komt dan kijkt hij steeds de andere kant op, één keer heeft hij ook eens zijn lip opgetrokken. Daarnet was ons zoontje ook plot op een stoel aan het springen en gromde de hond (hij lag onder de tafel en was waarschijnlijk geschrokken). Het lijkt erop dat zijn reacties vooral vanuit een angstgevoel komen. Nu vroeg ik me af of hier mensen zijn die tips hebben om de twee aan elkaar te laten wennen. We laten ons zoontje af en toe een snoepje geven aan de hond en dat lukt goed.
Ik zou niet lange zelf aankijken maar er een gedragstherapeut bij halen!
Ja, je hond is bang voor het onvoorspelbaar gedrag die kleine kinderen hebben.
Laat je kind wat uit de buurt spelen van de hond (elkaars ruimte respecteren) en wat je al doet is prima. Je hond is nog niet lang bij jullie dus heeft nog tijd nodig aan alles te wennen.
leuk dat jullie deze hond een tweede kans willen geven, spijtig genoeg is de informatie wat betreft de achtergrond van deze honden nogal aan de magere kant. Je weet helaas niets van negatieve ervaringen en kan zijn gedrag op die twee weken nog niet voldoende inschatten... Dus...hou je zoontje en je hond even uit elkaars buurt en laat hen geen seconde alleen...onder begeleiding kan je de twee rustig laten kennismaken, zorg voor een ontspannen sfeer en beloon je hond bij goed gedrag. Leer je jongste kind om de hond zijn rust te respecteren en om geen onverwachte handelingen naar de hond uit te voeren (hem plots aaien, roepen en springen...) Een gedragstherapeut is altijd een optie, zij kunnen je helpen om meer inzicht te krijgen in de signalen die je hond geeft te herkennen...wens jullie veel succes
dit is natuurlijk geen gemakkelijke situatie.je kan een kind niet zomaar even uitzetten zoals een radio.een kind van twee gilt ,loopt en springt nu eenmaal.ik zou veel leuke dingen gaan doen samen met de hond en je kindje,zoals wandelen bv. op neutraal terein.zodat je hond je kindje gaat asocieren met leuke dingen en zo de angstgevoelens kwijtraakt.
Begin zo snel mogelijk met het managen van kind en hond waardoor de hond niet meer zo verrast kan worden door je zoon. Dan heb ik het over het gebruik van kinderhekjes om ze fysiek te scheiden. En neem zeker een goede gedragstherapeut in de arm. En straf de hond niet voor het tonen van zijn angst. Laat ook je zoon geen lekkers meer geven. Na het aannemen van het snoepje vindt hij zich ineens in een situatie die hij helemaal niet aankan.
En als dat (managen en fysiek schieden hond en kind)niet mogelijk is is het misschien verstandig om de hond te herplaatsen. Want een hond die niet bij kleine kinderen kan, had niet bij jullie geplaatst mogen worden. De vraag is of het bekend was dat hij dat niet kan en of jullie gezinssamenstelling bekend was. Buiten dat het voor jullie onveilig voelt, voelt de hond zich niet veilig bij jullie kind.
Op deze blog veel tips over hoe je je hond zich veilig kan katen voelen bij kleine kinderen.
Heeft de organisatie, waar jullie hond vandaan komt, naar jullie gezinssituatie gevraagd?
Dit soort honden en met een dergelijke achtergrond kan wel bij kinderen zoals jouw dochter van 12 jaar, maar niet bij een kindje van 2 1/2 jaar.
Wat weet je van de hond zijn voorgeschiedenis?
Volgens de vzw was het geen probleem om de hond te adopteren.
De hond is nu naar schatting 2 jaar en is op straat gevonden. Hij heeft een tijdje bij een pleeggezin thuis (in Spanje) verbleven met andere kleine hondjes in huis.
Het is een niet al te grote hond een kruising Podenco/Maneto, ongeveer even groot als een Jack Russel.
Hij is natuurlijk nog niet zo heel lang bij ons, voorlopig proberen we de kleinste zijn enthousiasme wat af te remmen en de hond wat ruimte te geven.
Het lijkt me eerlijk gezegd verstandiger van een organisatie om onbekende honden niet bij kleine kinderen te plaatsen. maar goed je hebt de hond nu en je wi lhaar natuurlijk niet meer kwijt. Met een paar simpele regeltjes is het ook wel goed te doen, maar dat kost natuurlijk een heleboel inzet en begeleiding van jou.
Krijg je begeleiding van de stichting? Volg je goed de herplaatsregeltjes?
https://hondenbescherming.nl//ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/
In bovenstaande link staan veel goede tips, en regeltjes, die naar mijn mening streng toegepast moeten worden. Niet heel makkelijk voor een tweejarige, maar als je er consequent op toeziet zal hij het wel snel leren.
Ik weet dat ze bij Calming Signs binnenkort een cursus kind en hond starten.
misschien is dat iets?
Hoi,
een hond ziet een kind, jonger dan 12 jaar als lagere in rang ...
Hier is een link waar je kunt lezen hoe je daar het beste mee om kunt gaan:
http://www.sophia-vereeniging.nl/nl/pages/huisdier-en-welzijn/honden/rangorde-bij-honden.html
Heel veel succes!
Het heeft hier niet zoveel met rangorde te maken denk ik. Veel eerder een hond waarvan je niet weet wat hij heeft meegemaakt. Misschien werd hij wel opgejaagd door kinderen, weet je veel. Hij zal af toe schrikken van onverwachte bewegingen en daarop reageren.
het klink even heel cru, maar voor een hond is er haast niks ergers dan een kind.
De bewegingen die kinderen maken, komen op veel honden zeer bedreigend over, ook al zijn ze nog zo goed bedoeld. Op de kop aaien, een knuffel geven, met de handen wapperen, al die dingen zijn voor honden lastig, en kunnen bedreigend overkomen.
Precies! Snap ook niet hoe mensen er bij komen (ja door de DOM theorie) om dit te zeggen.
Een hond die gromt,voelt zich niet prettig in de situatie,vraagt om meer ruimte/rust en afstand tussen hem en hetgeen hem een onprettig/bedreigd gevoel geeft.
Jonge kinderen komen heel wiebelig en onstabiel over,daar reageert een hond op door te communiceren,in dit geval een grom/brom en een lip optrekken.Wat Wendy al aangeeft lijkt me een goed idee.
Hoi ,
Veel honden uit het buitenland zijn vaak wat angstig naar mannen en zeker naar kleine kinderen.
De kindjes maken vaak veel geluid en onvoorstelbare bewegingen waar de hond bang voor is.
Ons derde hondje is ook bang voor mijn kleinzoon van nu bijna twee en reageert ook eerst met ontwijken en daarna met grommen en lip omhoog.
Mijn kleinzoon heb ik steeds bij de hond(trouwens alle honden) weg gehaald.
Dat is best veel werk en heel goed op letten(pas ook geregeld op dus hij is veel hier).
Maar nu weet mijn kleinzoon dat hij niet naar de hond mag en als hij nu eens een gekke bui heeft schrikt de hond niet meer zo omdat hij weet dat hij niet in gevaar is.
Jullie hond is nog maar 2 weken bij jullie en moet nog leren dat hij jullie kan vertrouwen.
Help hem zoveel mogelijk zodat hij weet dat jullie hem beschermen.
Geloof me de tijd doet ook wonderen ,hij heeft gauw genoeg in de gaten hoe het werkt binnen jullie gezin.
Ik heb niet gezegd, dat ervaringen van de hond geen rol spelen! Ik heb aangegeven, dat honden genetisch bepaalde eigenschappen hebben en wellicht van de moeder hond en broertjes en zusjes een stukje "roedelgedrag" hebben meegekregen. Hiermee wil ik o.a. aangeven (rekening te houden met), dat handelingen, waardoor kleine kinderen (in de ogen van de hond) lager in rang worden geplaatst (bijv. door het kind te corrigeren waar de hond bij is), een gevaarlijke situatie kunnen opleveren. De hond zal dan ook geneigd zijn om, als rang hogere, zelf te corrigeren.
Ook bij niet-zwerf honden, die goed opgevoed en gesocialiseerd zijn, is het verstandig om kind en hond nooit alleen te laten.
Zorgen dat je zoontje wat afstand houd van de hond, de hond heeft duidelijk tijd nodig te leren dat je zoontje niks doet en rustig beweegt in zijn/haar bijzijn. Alleen contact toelaten als de hond zelf contact zoekt en laten gaan als ie weg wil, kind leren niet de hond te willen omarmen of iets dergelijks want dat is supereng en je moet geen paniek situaties krijgen. de hond moet ten alle tijde de ruimte krijgen om weg te kunnen.
Rugzakhonden zie je vaker dat kinderen eng zijn. Onze Beauty vond kinderen ook eng enige voordeel is dat wij geen kinderen hadden (en nog niet).
Is wel een hele achterhaalde gedachte!
http://www.hondenwijzer.com/dominantie.html
Kinderen zijn ook onvoorspelbaar. Hun onverwachte bewegingen en handelingen. Onvoorspelbaarheid, maakt onzeker, zelfs hele stabiele honden.
Bij ons mensen ook, als je niet weet wat je te wachten staat, wordt je ook onzeker.
Een hond denkt absoluut niet in rangen, hoger of lager. De baas heeft de ouderrol. Zo ook in de natuur met wolven. Het alpha paar zijn de ouders met de meeste ervaring. De verschillende generatie jongeren hebben allen een eigen functie. Zorgen voor de welpjes, helpen met de jacht enzo. Er wordt vooral samen gewerkt.
Honden zien jonge kinderen meer als speelmaatjes, maar er is geen sprake van boven de kinderen staan.
Een hond die niet is opgegroeid met hele jonge kinderen, vind deze (meestal) dood eng. Ze zijn te onvoorspelbaar. Met hun rare bewegingen heeft een hond geen idee wat er kan gebeuren. Een hond heeft tijd en goede begeleiding nodig hier mee te leren omgaan.
Hou kind en hond uit elkaar, geef de hond de ruimte en leer het kind nooit naar de hond toe te gaan.
Hallo, Ik denk dat we van de topic afdwalen. Het gaat om de vraag die Birger heeft gesteld, waarop ik (en velen met mij) tips hebben aangereikt. Daarom heb ik een link gestuurd, zodat Birger kan kijken wat de hondenspecialisten daarover zeggen.
Het is niet mijn bedoeling om de reacties naar mij toe te trekken door een andere topic te beginnen en ik hoop dus dat men Birger niet verder in de kou laat staan en zich weer concentreert op de eigenlijke topic.
Ps. Als ik wil iets wil weten over honden kijk ik wel op de websites wat de specialisten daarover zeggen, want in het losloopgebied zegt de een dit en de ander zegt het tegenovergestelde enz. en dan weet ik het helemaal niet meer.
Als er hier advies wordt gegeven met in mijn ogen achterhaalde gedachte, ga ik daar op in.
Het geen je oppert, klopt niet, sorry.
Helaas kan iedereen zich specialist noemen en er zijn nog steeds mensen die met achterhaalde theorieën trainen en op die basis adviezen geven.
Recente onderzoeken geven allemaal aan dat positief op voeden veel beter werkt. Dat rangen en standen bij honden niet aan de orde is. Dat honden willen weten waar ze aan toe zijn, een duidelijke consequente begeleider nodig hebben, zeker onzekere honden.
Als je ongewenst gedrag positief weet om te buigen, is dit voor baas en hond veel fijner en heb je een beter resultaat.
Bij werken met rangen, ben je bezig een hond op zn plek te zetten, lager in rang te kringen, terwijl dit niet speelt bij een hond .
Ik vind het heel belangrijk dat honden goed begrepen en behandelt worden. Een hond die niet goed begrepen wordt, wordt vaak onterecht gecorrigeerd, met alle gevolgen van dien.
Ik kan je een boek aanraden: dit is de hond van Bradshaw. Hij heeft onderzoek gedaan en ook verschillend onderzoek meegenomen in zn boek. Hierdoor zul je meer inzicht kringen in de hond.
Sorry hoor, maar wat is dit een verschrikkelijk achterhaalde gedachte! Klopt totaal niet!
Heb je een hoek van de kamer vrij? dan kun je daar de veilige plek voor de hond maken..eventueel een bench. Daar mag je zoontje dan niet komen.
Zo hebben ze beide ruimte om te spelen en te liggen..
Hallo Birger, gaat het al wat beter in de omgang zaoontje - hond ?
Nog een link m.b.t. kind en hond:
http://www.licg.nl/2mv/praktisch/hond/gedrag-en-opvoeding/kind-en-hond-houd-het-veilig.html
Succes !
@Suzanne en Luca:
Ik heb mij tot nog toe goed kunnen redden met:
Emily Larlham, Ian Dunbar, Karen Pryor, Dr. Sophia Yin, Suzanne Clothier, Victoria Stilwell.
Mocht ik er ooit niet uit komen; zal ik misschien Bradshaw raadplegen.
Als je Ian nou eens quoot hier, hoe hij zaken aanpakt o.a. met kinderen of een van de anderen die je noemt, krijg je een heel ander verhaal dan je link van de sophia vereniging!
Als uw dominante en corrigerende reacties naar mij toe van Bradshaw komen, zal ik die op voorhand al niet raadplegen. Ik doe wel mee aan deze topic, maar ik ben niet uw roedelgenoot ... en ik ben voorstander van de positieve benadering.
Hoe moeilijk ook, denk ik dat het beter is om een ander baasje voor deze hond te zoeken. Je kinderen gaan voor alles en het hoeft maar één keer fout te gaan. Een kind van 2,5 kun je wel dingen aanleren, maar een kind is daar erg wispelturig in. Het kind hoeft in de ogen van de hond maar één keer wat 'fout' te doen en het gaat mis. Dat vergeef je jezelf nooit. Alle vriendjes en vriendinnetjes van je kinderen nog weg gelaten.
Ik vind trouwens dat er wel wat respectvoller met elkaar omgegaan mag worden, dames! Ieder heeft z'n eigen ideeën en ieder heeft z'n eigen mening. Respecteer dat een beetje. Vind het onbeschoft dat er neer wordt gezet dat een theorie DOM wordt genoemd. Kom op zeg! Ieder z'n eigen ding, zolang we maar goed voor onze beestjes zorgen.
Ik ben het volldedig met Maaike eens.
De betreffende hond heeft helaas een onbekend verleden ... even naar het toilet, kan al voldoende zijn voor een ramp.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?