Amen !!
Overigens een goed stuk..., ben net begonnen met lezen, maar tot nu kan ik er nog in mee gaan.
Wat ik ook best typisch vind...
Ik herinner me nog een topic over iemand wiens hond een rat dood had gemaakt. Iedereen was positief... maar als het muizen zijn krijg je dit soort reacties.
@ts
Idd ook apart dat er dan niet gereageerd wordt... :/
Ik heb zelf 3 jaar getraind en het is er bij olly niet uit maar heb het gelukkig nu wel onder controle.
Perfect answer
Ik vind een existentiële discussie wel interessant
Een watte? maar idd .... interessant is het wel ... de denkwijze van ....
wat is een mens toch een interessant en soms moeilijk wezen .... zijn honden vaak toch wat beter te lezen
Joy eet ook wel eens poep van straat, ben ik ook niet blij mee, vooral als ze daarna lief komt doen en likt. Ze is echter ook te snel en ik kan dit ook niet altijd voorkomen.
Dat is precies waar het filmpje voor bedoeld was, het gaat nu eenmaal snel soms en dat heb je niet altijd in de hand. En als het muisje dan toch al dood is.. Maakt het voor het muisje toch ook niet meer uit of hij nou wordt opgegeten of niet. Doen de husky's het niet, komt er wel een ander dier voorbij, die het wel doet.
Je kan niet altijd alles voorkomen en je honden dan strak naast je moeten houden omdat er eens een muisje kan lopen, vind ik niks. Zou ik zelf mijn honden nooit aandoen.
Oh, ik ook wel.
Wat wel grappig is in dit topic dat je ziet dat hoe meer mensen doorpraten, hoe duidelijker het wordt dat er verschillende motieven door elkaar heen spelen.
Waarom mag een hond een muis niet opeten? De antwoorden die ik tegen kwam (en soms van een en dezelfde persoon) waren
- het is zielig voor de muis
- het is niet nodig want ze (de honden) krijgen al eten
- het is niet nodig, want je kan het altijd voorkomen
- het is niet gewenst, want het vangen van een prooi wakkert het jagen aan
- het is vies en ongezond voor de hond
- de dode prooi kan beter blijven liggen voor een wild dier want die hebben het harder nodig
En vooral bij het "het is niet nodig" dat we ook wel een beetje een Walt Disney idee over de natuur hebben. Alsof alles wat in het "wild" gebeurt altijd nuttig en noodzakelijk is en elke gedode prooi daar opgegeten wordt.
Ik heb een abonnement op "Natuurfotopassie" (prachtig blad over natuurfotografie) en daar stonden laatst foto's is van twee luipaarden die op een wilde hond aan het jagen waren. Voor de lol. Het waren jonge dieren, een wilde hond is voor hen geen natuurlijke prooi, ze hadden niet tot doel de hond weg te jagen en de jacht duurde totdat mams riep dat moesten komen eten..... Althans, ineens hielden ze er mee op en liepen een andere richting in waar moeder bleek te zitten met een prooi.
Of het verhaal van een man die getuige was van hoe een roedel wolven een hert greep, neerhaalde en de ingewanden eruit trokken en begonnen te eten terwijl het dier nog leefde. Dat roept bij ons mensen een morele verontwaardiging op maar waarom dan? Verwachten we ergens dat wolven snappen dat ze het hert onnodig leed berokkenen? Die wolven eten en geven niks om het welzijn van hun prooidier. Ze zijn zoals ze zijn.
Verwachten we ergens van onze honden ook dat ze "snappen" dat het niet mag, dat jagen, dat het "fout" is? Ook dat is deels cultureel bepaald. In een van zijn boeken reist Nicolas Vanier naar Rusland om een Siberische Laika te kopen. Zijn hond gaat op een gegeven moment jonge hazen opjagen. Hij wil dat niet en roept de hond steeds terug. De lokale bevolking snapt daar helemaal niets van en lachen hem uit. Laat die hond toch....
Hoe kan ik dat nu van mijn meneren verwachten dat ze snappen dat het niet mag? En dat is niet excuses zoeken voor hun gedrag maar accepteren hoe ze zijn. Een husky is toch net wat minder gedomesticeerd dan sommige andere rassen. In Siberie komt het nog steeds voor dat de honden in de winter ingespannen worden maar in de zomer af en toe misschien wat restjes krijgen maar voor de rest zelf hun kostje bij elkaar scharrelen. In Alaska zal dat nu niet meer gebeuren, maar een pakweg 100 jaar geleden wel. En wat is nu 100 jaar op de schaal van de evolutie? Er is in dit ras nooit gefokt op niet jagen, het is geaccepteerd als een noodzakelijk kwaad dat volgt uit de functie, nl lopen voor de slede.
Je kan debatteren of je dit soort honden wil hebben in een druk land als Nederland/Belgie. Of je ze überhaupt als "gewone" huishond moet houden. Dat is mijn keuze en daarmee mijn verantwoordelijkheid hoe ik daar mee om ga. Ik heb het daar ook met onze fokker over gehad. Eigenlijk is mn Spot misschien wel geen 'gewone' huishond. Zou je dit type honden uitsluitend in een team moeten plaatsen. Die honden lopen vaak of op de eigen weide, leven buiten in groepsverband en komen alleen 'buiten' voor de kar of slee. Als mensen een heel team hebben, wordt daar niet mee gewandeld iha. Het is best een uitdaging om daar een brave huishond van te maken. Alhoewel ... hij is best lief ... als hij slaapt ;-) ...
Ik geloof dat we dit officieel muizenissen kunnen noemen.
van het verouderde werkwoord muizen (peinzen) met het achtervoegsel -nis
tsjaaa hier ook 2 jagers, ze rende gisteren de tuin in met zijn 2e en ik hoor opeens gekrijs.. hadden ze een vogel te pakken...
lola jaagt achter alles aan maar eet het niet op..
dips die zou het zo opvreten.
Ik vind dat wel een heel antropomorfe gedachte. Denk je dathet die moeder ook maar een moer kan schelen wat er met die wilde hond gebeurt? De woorden waren 'voor de lol' waren niet van mij, maar van de fotograaf zelf. Het was een langere tekst, die ik hier niet helemaal over ga typen.
En al is het 'oefenen voor later' dat sluit toch niet uit dat ze er plezier in hebben? Dat ze zich er prettig bij voelen is evolutionair gezien alleen maar gunstig.
Ik snap best dat een hond het naar zijn/haar zin mag hebben maar als we een hond cotinue zijn/haar instinct laten volgen omdat ze daar voor gefokt zijn dan komt er toch weinig terecht van ze vrees ik. Rambo van mij waakt omdat hij daar voor gefokt is maar laat ik dat gaan en leid ik dat niet in goede banen dan is niemand veilig aan de deur maar ja hij is wel gelukkig.
Wat het leren van de moeder betreft zal wel maar nu zijn wij de vader of moeder van de hond dus kunnen we het ook in goede banen leiden
Helemaal mee eens, daarom doe ik dat dus ook niet. Alleen het in banen leiden is bij de ene hond wat makkelijker dan bij de andere ;-)
Maar in goede banen leiden.. Dat is toch maar net hoe je het oppakt? Ik vind dat het in goede banen wordt geleid. Het gaat hier uiteindelijk om een muis. Het zijn geen bloeddorstige husky's die achter elk mens en dier hollen om maar te kunnen jagen. Het lijkt hier nu net alsof op het filmpje te zien is hoe een vreselijke moord is gepleegd en of wij allemaal in de jury zitten om te bepalen of shad en spot schuldig bevonden moeten worden of niet.
Het zijn gewoon lieve honden. Die nog wel eens zo snel zijn dat niet voorkomen kan worden dat er eens een muisje sneuvelt. Dat is de natuur. Er zijn genoeg muizen, geen bedreigde diersoort. Komen er teveel muizen, zetten mensen veel onvriendelijkere muizenvallen of grijpt de gemeente in bij een echte plaag. Dat is veel muisonvriendelijker. De husky's doen het snel en op natuurlijke wijze. Meer niet..
Ik heb zelf ook een jachthond en deze heeft (bij ons in ieder geval) nog nooit iets gevangen. Het verschil is wel dat jagen hem ook niet zo interesseert... Speuren daarentegen vindt hij wel leuk. Hij rent dus ook regelmatig weg als hij losloopt, om na 20 minuten weer uit de bosjes op te duiken (zonder prooi). Dit krijg ik met de beste wil van de wereld niet afgeleerd (erg hard geprobeerd en het leek even goed te gaan, maar helemaal eruit krijg ik het nooit!) en ik geloof ook niet dat het lukt om een hond met een groot jachtinstict het jagen af te leren. Het enige wat je dan kunt doen is je honden aan de lijn houden om te voorkomen dat ze groot wild pakken. Maar zelfs klein wild kan aan de lijn nog gevangen worden, en dat is wat TS hiermee wil laten zien.
Het is geen wenselijk gedrag dat de honden zo af en toe eens een muisje vangen, nee... Maar het kan wel eens gebeuren, zeker bij een ras als de Husky. Je kunt gewoon niet alles voorkomen. Het "mooie" aan zo'n prooi vind ik dan juist dat het nuttig gebruikt wordt en opgegeten wordt. Als zo'n muis gevangen wordt, nog half leeft en losgelaten wordt vind ik dat veel zieliger. Het beestje lijdt dan veel pijn en gaat uiteindelijk alsnog dood. En zelfs de exemplaren die het er nog redelijk levend vanaf brengen, zullen waarschijnlijk niet veel later van de schrik alsnog dood gaan. Nee, doe dan maar liever één onverwachte, snelle beet waardoor de muis meteen dood is én dan ook nog nuttig gebruikt wordt. Anders is de muis voor niets slachtoffer geworden en ligt hij maar te rotten op straat.
Ik snap dan ook niet dat er zo'n punt van gemaakt wordt. Als je je hond nou willens en wetens laat jagen of hem zelfs opjut, vind ik dat niet acceptabel en zou ik de ophef snappen. Maar dit gaat zo snel, dat het niet voorkomen kan worden. En dat het beestje dan nog opgegeten wordt, lijkt mij beter dan dat het nog naspartelt of voor niets is doodgebeten doordat er geen gebruik van wordt gemaakt.
Overigens denk ik dat het jagen op zich al een doel is, en dat dat dus niet aangewakkerd wordt door het opeten van de prooi.
Muizen en de gezondheid Alhoewel de meeste overlast van muizen veroorzaakt wordt door knagen kunnen muizen ook een gezondheidsrisico zijn. Het zogenaamde hanta-virus kan vooral in de urine en muizenkeutels voorkomen. Daarnaast kan de muis teken en andere parasieten dragen en het salmonella virus verspreiden Dat is misschien een nadeel.. ik zag het ergens staan geen idee welke site. het blijven dieren, en honden zijn inderdaad soms heel snel. Ik heb begrepen dat er woningcorporaties zijn die het advies gaven de kat of 'hond' op muizen te laten jagen bij een muizen overlast.
Ik heb liever dat een hond jaagd uit instinct dan dat ik zelf een muis moet dood maken. Mijn opa vangde vroeger muisjes en liet ze daarna weer buiten hij zij altijd het zijn toch ook diertjes. Als ik kan voorkomen dat de hond hem te pakken krijgt doe ik dat , is het kwaad al gescheiden dan helaas pech gehad. Er zijn mensen die ergere dingen met die beestje doen mijn buurvrouw bijv, die mept ze zelf dood. Kijk daar kan ik kwaad om worden. Niet helemaal relevant op dit verhaal maar.. mijn moedder heeft 2 hondjes. Ik heb deze hondjes eens betrapt met een muis het teefje zat heel lief met iets wolligs tussen er potjes te likken ik wilde het bijna op pakken om er mee te gooien ( dacht dat het een speeltje was) toen zag ik ineens dat het een muis was. Het beestje leefde nog en zij zat het helemaal 'schoon te likken' we wilden hem buiten zetten hij begon te spartelen viel op de grond de kat kwam aanrennen en smeet hem door de kamer heen dat was een mislukte reddingsactie......
En toch vind ik het een klein beetje lastig.........
Want ik kan me met mijn zeer zelfstandig denkende en beslissende pure waak- en verdediger namelijk helemaal geen enkele fout veroorloven.
Bij een jachthond dus wel (het was maar een muis), en een hond met hond agressie ook (hadden die andere mensen hun hond maar niet los moeten laten lopen, oke, je moet de schade betalen maar dat is het dan meestal verder wel)
Maar bij ons zit dat toch echt wel anders.
Of mensen nu nog zulke stomme dingen doen, hij moet en zal onder appèl staan, anders heb ik een groot probleem....
Nu is dit ras voor ons een zeer bewuste keuze, dus ik klaag niet en ik weet hoe hard TS werkt maar haar zeer pure werklijn Husky's, dus het is beslist geen beschuldiging.
Hmm...........toch wel een beetje lastig, deze overdenking
Hier gelukkig geen problemen met het jagen en doden van beestjes. (behalve mijn kippen, die eten samen een muis of 4 per dag)
Pepper wil achter katten aan, maar zodra er één in de buurt in haar komt en niet wegrent zijn ze niet leuk meer. Helmer heeft hetzelfde met houtduiven.
Wel heeft Helmer een keer twee parende padden ontvoert en in de kamer neergelegd na de wandeling...
Had helemaal niet gezien dat hij wat opgepakt had, beestjes waren nog helemaal intact.
Heb ze maar weer terug naar het water gebracht.
Nu pakt hij elke pad op die hij ziet als ik niet oppas. Heel zachtjes, dat wel. Maar ik zie het persoonlijk liever niet, straks gaat hij nog adders apporteren of zo.
Wat betreft het doden van muisjes etc.
Als ik een hond zou hebben die dat deed zo ik proberen het zo veel mogelijk te vermijden, Maar het kan toch eens een keer voorkomen. Ze zijn snel en je ziet niet altijd alles.
Wat een baasje daarna ermee doet is ieders eigen keuze lijkt me.
Wel vind ik dat het vriendelijk is naar een gewond beestje om deze uit zijn lijden te verlossen indien nodig. Maar ik begrijp dat niet iedereen dat zo makkelijk kan.
Oke dan weet ik dat ook weer, dankjewel! Chico eet ook kvv, maar ik dacht altijd dat muizen vol ziektes zaten.
Dat valt dus wel mee.
Ik realiseer mij terdege dat ik een verantwoordelijkheid heb. Naar mijn honden maar ook naar andere mensen en dieren.
Weet je, ik kan echt heel veel rampscenario's bedenken waarin mijn honden voor heel veel problemen kunnen zorgen. Toen we Chenak nog hadden, waren wij ook echt heel goed getraind om niks open te laten staan en waren we altijd op onze hoede. Niet omdat hij mensen aanviel, maar omdat hij er als even de kans kreeg vandoor ging. (gelukkig doet S2 dat minder, laatst kwam mijn man de oprit op vanuit de garage en stond Spot in de voortuin. Voordeur stond per ongeluk open. Oeps.... maar hij hoefde maar 1 keer te roepen en Spot liep keurig mee naar binnen. Terwijl er toch heel vaak katten in onze voortuin zitten. Chenak was al lang weg geweest).
Chenak liep ook vaak aan een dubbele lijn, hij ontsnapte uit halsbanden en harnassen. Hij is een paar keer ontsnapt uit de tuin en ik ben mij er zeer sterk van bewust dat dat gebleven is bij 2x een gesneuveld konijn. Daar was ik al niet blij mee trouwens hoor. Als hij toen achter de schapen aan was gegaan en neergeschoten door een boer, had ik daar alle begrip voor gehad en alleen mezelf verwijten gemaakt. Dan was dat mijn eigen fout geweest.
We zijn daar echt "gezwijnd" want al was hij heel zacht naar mensen, hij had zomaar achter een ree aan de weg op kunnen lopen en een ongeluk veroorzaken. Maar goed, dat was een herplaatser van 4 en dan zijn sommige dingen nog moeilijker om te vormen. Toen hij na 10 jaar bij ons overleed, was ik trouwens tegelijk verdrietig en opgelucht. Het leven was ineens wel iets makkelijker geworden. Zelfs met S2 is het makkelijker. ;-)
(Bizarre anekdote: Chenak kon je geen "prooi" afpakken. Die liet gewoon niet los en die kaken kreeg je niet open. Zeker in het begin niet. We hadden hem net een paar weken en we waren een dagje op stap met vrienden, met puppy Janouk en zijn broertje. We gingen wat eten in een restaurant en de pups moesten even een plas. Toen ik terug kwam zat Chenak mij aan te kijken "Ik wil ook naar buiten". Ok, ik loop met hem het dorp in, aan een 1,5 mtr lijn, springt hij ineens de bosjes in en komt tevoorschijn met een dode kat. Het arme beestje was al helemaal stijf en al wat langer dood, maar 'nak gaf het niet af. Daar sta je dan: ik kon zo niet terug het restaurant in, ik kon hem niet zo in de auto zetten en ik had geen telefoon, dus kon ook niet bellen om hulp. Uiteindelijk ben ik snel een donkere weg in geslagen - als de dood dat ik iemand tegen zou komen - en ben gaan lopen, net zolang tot Chenak blijkbaar vermoeide kaken kreeg en de kat neerlegde. Heel snel kon ik hem wegtrekken. Verbaasde blikken in het restaurant "wat bleef jij lang weg.... je toetje is gesmolten" ... )
Ik vind het daarom ook heel belangrijk dat mensen zich realiseren dat de kans vrij groot is dat er een stuk niet uit te trainen jacht in husky's zit en dat dat dus een verantwoordelijkheid bij de baas legt.
Wat wel zo is: ieder zal daarin zijn eigen grenzen bepalen. Dat zie je hier trouwens op het forum ook: de ene laat zijn hond niet los als die niet direct voor hem staat bij 1x roepen, de ander vindt het ok als de hond maar binnen een minuut of 20 weer een keer terug komt nadat hij/zij een spoor heeft geroken.
Ik heb zelf zoiets: ik doe wat ik kan, maar ik accepteer dat er grenzen zijn en dan ga je dus over op management en dan bepaal ik bewust grenzen van wel/niet acceptabel. Voor alle partijen. Waarbij je het nooit iedereen naar de zin kan maken ;-).
Wat een discussie zeg
Ik heb liever dat een op zoek naar uitdaging husky eens ( want zo vaak gebeurt dat niet ) een muisje dood , dan wanneer er honderden zo niet duizenden muizen en ratten gebruikt worden als proefdieren omdat wij zo nodig parfum moeten spuiten.
Dat is pas dierenleed
Ik vind dit een lastige en ik durf ook niet precies te zeggen wat mijn mening is.
Een dier loslaten zodat een ander dier hem kan vangen vind ik niet goed. Dan ben je in mijn ogen niet goed bezig.
Maar honden met een jachtinstinct die buiten dieren vangen. Allebei mijn honden hebben een jachtinstinct, Thalia (de manchester terrier, niet zozeer alleen Thalia) is er vroeger voor gefokt om ratten te vangen, dat was hun hoofddoel. Toen er ratten gif kwam zijn ze in populariteit afgenomen en op het moment dat de weddenschappen verboden werden (hoeveel ratten kan een mt vangen in 1 minuut) zijn ze helemaal afgenomen. Hun genen zijn vrijwel niet verandert dus het instinct hebben ze nog. Wil ik mijn meisje dan voor altijd aan de lijn houden omdat de kans bestaat dat ze een muisje of mol te pakken krijgt. Nee, dat wil ik niet. Ze luistert best goed als ze los loopt, soms is een verleiding te veel (ze loopt ook aan de 15 meter lijn daardoor)
Ik zou het vervelend vinden als mijn meisje een muisje, ratje, mol dood. Maar ik weet dat mijn meisje een keer met haar kop gooit en de prooi is dood. De mt bijten ze niet dood maar breken de nek. Een vrij humane dood als je het zo kan noemen.
Gruul vind het vooral leuk om erachteraan te rennen, hij heeft wel vaker vogels gevangen maar hij laat ze ook weer vrij als hij ze heeft. Het rennen is er immers niet meer en dan is het spel ook over.
Ik denk dat het vrij lastig is om dat instinct uit een hond te krijgen. Natuurlijk hebben we allemaal liever niet dat onze honden een ander dier dood maakt. Maar in hoeverre is het verkeerd?
Er zijn genoeg mensen met een boerderij die bepaalde rassen honden hebben juist om de muizen en derg. te verjagen. Is dat verkeerd? muizen zorgen voor overlast. Ze brengen ziektes met zich mee. Als het dan goed is waarom is het tijdens een wandeling dan verkeerd. Is het altijd verkeerd, of ligt het geheel aan het doel waarom de hond aangeschaft is. Waar trek je de grens wanneer het wel of niet verkeerd is.
Wij hebben een tijdje een muis in huis gehad (zullen er wel meer zijn geweest want ze zitten nooit alleen, mijn honden kregen toen ook nog slecht voer wat de hele dag tot hun beschikking stond dus zo raar was de muis niet) De muis was redelijk tam geworden want hij kwam ook tevoorschijn overdag. Ik als dierenvriend vond het wel prima, een muisje kan geen kwaad dus we hebben er niks aan gedaan. Op een gegeven moment zag de hond de muis en ging er als een gek achteraan. Vanaf dat moment hebben we de muis nooit meer gezien. Soms mis ik hem wel haha. Hij heeft de muis niet gepakt alleen weggejaagd. Niet zo'n goed voorbeeld maar toch kan het wel degelijk handig zijn om een muizenjager te hebben.
Om het een beetje in goede banen te leiden ben ik gaan speuren met mijn honden zodat ze dat instinct kunnen voeden en buiten beter onder appel staan. Ga ik mijn meisje straffen/corrigeren als ze ooit met een dode muis aankomt. Ik denk het niet, ten eerste ben ik al te laat, ten tweede is het deels moeder natuur. Ben ik er blij mee, waarschijnlijk niet. Daar zit het probleem voor mij. Ik zou het niet leuk vinden, maar tegelijk weet ik ook dat het simpelweg de natuur is. Is het dan goed of fout? Ik zou haar nooit leren om achter dieren aan te gaan, ik zal het niet stimuleren maar ik weet dat de kans aanwezig is dat het een keer gebeurd.
Ik vind het maar moeilijk, ik vind het ook bijna een discussie die makkelijker te voeren is in persoon. Omdat er zoveel bij komt kijken, het is niet zwart wit, het is vooral heel grijs.
Alles gebeurt een keer maar dan denk ik toch dat je er van leert zeker als je het niet wil
Ik vind dit topic eigenlijk een interessante discussie, daarom even een berichtje dat ik volg ;-).
Zelf bezit ik twee honden die met respect en rust tussen andere dieren kunnen wandelen. Toen ze jong waren hebben ze ze nog wel eens weggejaagd, dat hoort er ook een beetje bij :) tegenwoordig genieten we enorm van de wandelingen in de polder, altijd los. Ik vind het prachtig om te zien hoe brutaal de konijnen zijn om niet eens van ons weg te rennen, tientallen konijnen omringen de honden binnen twee meter afstand. Ik vind het leuk dat mijn honden zo'n respect hebben voor ander leven. Ik heb me niet voorgesteld hoe ik het zou vinden indien dit anders is geweest. Ik vermoed ook niet dat ik dat kan eigenlijk. Maar ik lees graag mee :)
1x was genoeg
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?