Toch asielhond?

Hallo,

We hadden eigenlijk al beslist dat we voor een labrador pup zouden kiezen maar het wringt een beetje bij mij dat we 1000 euro betalen voor een pup terwijl er zoveel honden in het asiel zitten. Moest ik geen kindjes hebben dan nam ik direct een hond uit het asiel. We twijfelen heel erg omdat we 2 jonge kindjes hebben en ze nooit een hond in huis hebben gekend (mijn zus heeft wel een hond die ze zien). We twijfelen ook heel hard omdat we nooit 100% zijn dat de vorige eigenaars wel de waarheid hebben gezegd. Ers taat misschien bij dat de hond bij kinderen kan maar voor hetzelfde geld had die hond gebeten naar hun kindje en hebben ze het niet gezegd?  Heel veel twijfels dus. We hebben ook 2 katten en er worden wel honden op proef meegegeven als er andere huisdieren zijn.

Wat denken jullie en wat zijn jullie ervaringen?

BEdankt! 

Groetjes

Destijds toen ik voor mijn zoektocht naar een maatje naar t asiel ben gegaan was er wel sprake van een proeftijd volgends mij...

Alleen mijn ervaring daar was.niet zo goed... Totaalniet meedenken en ik kreeg maar gewoon een hond om ff een stukje mee te wandelen....Maar dat is natuurlijk niet overal zo :)

Ik wilde wel graag een herplaatser, ik wilde geen pup dus ben naar buitenlandse hondjes gaan kijken. De begeleiding die ik kreeg vd stichting was veeeeeeeeeeele malen beter.

In ieder geval super dat je voor een herplaatser wilt gaan. Ik zou zeggen praat gewoon goed met de mensen van.het asiel en maak goede afspraken dan komt t vast goed.

Wellicht zou je voor een buitenlandse asielhond kunnen gaan, of een herplaatser die tijdelijk in een pleeggezin zit. Veelal zitten er genoeg honden tijdelijk bij een gezin met kinderen en kunnen zij je eerlijk vertellen hoe dat gaat en of er zaken zijn waar je eventueel bij op moet passen (bijvoorbeeld dat een hond prima bij kinderen kan, maar ze niet aan een speeltje moeten gaan trekken als de hond hem heeft oid). Dan weet je dat en weet je waar eventueel aan gewerkt moet worden 

Ik zou juist kiezen voor een asielhond.

Je kan natuurlijk afspreken om de hond een aantal keer uit te laten inplaats van meteen mee te nemen. Dan kan je ook je kinderen mee nemen om te kijken voor de klik.

Er is ook na plaatsing support van het asiel en een proeftijd (normalerwijze) van 2 weken in overleg soms langer.

Je bespaart inderdaad wat geld erop hond kost gemiddeld 250 in het asiel en hebt daarmee ook nog een goed doel geholpen.

Vaak is er in het asiel (of altijd?) een gedragsdeskundige aanwezig die de honden test of er verder mee werkt.  Kundige mensen kunnen je dan ook verder helpen met je vragen.

Ik heb een herplaatser die doodbraaf ging zijn, toen we hem in huis neemde was hij een happer, ook naar mn 8 jarig broertje. Niet doorbijten maar happen, hij heeft iets tegen kleine kindjes, ook al is het een ras die normaal heeeel veel van kleine kindjes kan verdragn ( sint bernard ) maar je weet nooit hun verleden 100% zoals je al zei. Het kan zijn dat hij getreiterd geweest is van jonge kinderen. Want naar babys is hij heel voorzichtig en afstandelijk. Bij jonge kinderen niet.

Er zijn genoeg pup herplaatsers,
Ik zou een pup nemen. Men moeder heeft vroeger een toy poedel van 6 jaar geadopteerd uit het asiel en die beet naar ons terwijl we gewoon lagen te slapen, men moeder heeft hem moeten terugbrengen. Daarna een pup geadopteerd uit het asiel van 9 weken en deze deed niets naar ons, was zelfs heel lief.

Ik ben zelf vrijwilligster in een asiel (wel in België) en daar zitten eigenlijk doodbrave honden, nu ook een paar Labradors en zelfs een bruine, want ja de vakantie gaat beginnen en pension betalen dat is er teveel aan.

Mijn eigen hond is mijn derde herplaatser en nooit problemen. Bij ons zijn de meeste honden gewoon huishonden en het asiel weet ook perfect welke hond in een bepaald gezin zou passen, dat is voor hen belangrijk, immers beter voor het baasje en ook beter voor de hond. Beiden gelukkig is waar ze naar streven.

Geen van mijn honden was een pup, allemaal volwassen en ik draai nu toch al een hele tijd mee in het asielwereldje, dus denk wel dat ik ermee bekend ben. Probleemhonden zijn het beslist niet en een goed asiel weet welke hond graag met kinderen omgaat.

Ik zou, net als ik het altijd doe, wel eerst een paar keer gaan wandelen etc met de hond van keuze, dan krijg je al een zeker beeld en je verder ook goed laten informeren. Heus, asielhonden zijn beslist de moeite waard !

Ik ken dan weer veel mensen die altijd een asielhond hadden, dan toch eens voor een pup gingen en nu zeggen "de volgende wordt terug een asielhond hoor". Want ja, de pup draaide toch anders uit dan ze dachten, garanties heb je nooit.

Als je nog wat wil weten mag je me ook altijd een pb sturen met gerichte vragen.

Super wel dat je toch stilstaat bij een asielhond, er worden er zoveel lieve om niets gedumpt

Ik zag op pets.be dat er inderdaad veel labradors in het asiel zitten. Fleur is een bruine labradordie erop staat. Is zij het toevallig?

We twijfelen ook heel hard omdat we nooit 100% zijn dat de vorige eigenaars wel de waarheid hebben gezegd. Ers taat misschien bij dat de hond bij kinderen kan maar voor hetzelfde geld had die hond gebeten naar hun kindje en hebben ze het niet gezegd?

Hoe een hond zich gedraagt hangt van een heleboel factoren af, het kan best zijn dat de hond bij de vorige eigenaar bijv. met kinderen kon, maar als hij dan ergens in huis komt waar de kinderen niet geleerd wordt hoe met honden om te gaan, steeds een stapje te ver gaan, geen respect voor de hond hebben, alle signalen die de hond afgeeft genegeerd worden. Dan zou het zeker kunnen dat de hond in die situatie gaat bjten. Hebben de vorige eigenaren dan gelogen? Nee, zij gingen alleen goed met de hond om, zorgden voor veiligheid van kinderen en hond,,terwijl de nieuwe eigenaren geen idee hadden hoe hond en kinderen te begeleiden en het mis ging.

Daarom altijd goed inlezen in de lichaamstaal van de hond zodat je als je de hond beter leert kennen altijd weet hoe hij zich voelt, of iets teveel voor hem is of niet, de kinderen goed de omgangsregels te leren en daar ook op toe zien, hond en kinderen nooit alleen laten.

Een herplaatser in huis halen kan prima, maar het heeft uiteraard tijd en geduld nodig om elkaar goed te leren kennen en vertrouwen, voor zowel de hond als de mensen.

Maar goed dat is met een pup natuurlijk ook zo.

Eigenlijk zal het aan de hond niet liggen, het is maar net of hij met respect behandeld wordt, niet onder druk gezet wordt, en alle tijd krijg om in zijn eigen tempo te wennen.

Wij hebben 2 honden uit het asiel... Jack en Bailey... ook hebben wij een zoontje van 8 jaar.

Onze zoon is autistisch en heeft ADHD. We hebben met onze zoon hele duidelijke afspraken gemaakt, dit ook uitgewerkt en opgehangen:

• Als de hond in de mand of op zijn plaats ligt, laat je de hond met rust
• Niet aan de oren trekken
• Niet aan de staart trekken
• Niet aan ogen zitten
• Niet de hond plagen
• Als de hond bij je komt, mag je de hond aaien

Hele duidelijke afspraken, maar onze zoon heeft zich vanaf dag 1 aan deze afspraken gehouden. We hebben Jack nu 2 jaar in huis.

Toen ik een geschikte hond in het asiel zag, ben ik de volgende dag terug gegaan om de hond en mijn zoon kennis te laten maken met elkaar... die klik moet er immers ook zijn.

Mijn vorige hond was een Golden Retriever. Die zat in het asiel omdat hij een peuter/kleuter 2x gebeten zou hebben. Maar als ik dan het verhaal las wat erbij zat, was er ook een baby geboren en toen zou Chico ineens gebeten hebben? Ik denk eerder plagerij door het kind op een moment zonder toezicht en dan drama veroorzaken en de boel veel erger maken dan het was.

Chico is bij ons terecht gekomen en toen er in de familie twee kleintjes geboren werden hebben we daar nooit speciaal op hoeven te letten. Hij bleef rustig op zijn zij liggen als een peuter voorzichtig over hem heen stapte en stond nieuwsgierig bij de box toen baby nummer 3 kwam. Het enige "foute" wat hij toen gedaan heeft is met een hoektand een sokje van een uitstekend voetje getrokken en dat bij ons gebracht zo van "kind ligt onbedekt, doe der wat aan".

Dus zelfs al zou een hond ergens gebeten hebben, dan zegt dat nog niets over hoe het bij jou zou kunnen gaan. Er wordt ook een hoop onzin verteld bij honden die in het asiel gedumpt worden. Dat is een onzekere factor, ja. Maar in een asiel hebben ze natuurlijk wel ervaring met inschatten. Wordt er met honden gewandeld dan zullen ze vast wel eens kinderen tegen komen en dan kijken hoe de hond reageert.

Je zou altijd kunnen vragen om een proefperiode, voor het geval dat.

1000 euro voor een labrador? Poeh mag wel een goeie stamboom hebben dan. Mare.. ik heb altijd pups genomen omdat ik al 2 katten had. Dat was ook de enige reden want die paar honden die met katten konden klikte ik niet mee en je hebt ook honden "onbekend" met katten en dat risico wilde ik niet nemen. Misschien nergens op gebasseerd maar was een persoonlijke keuze.

Als je er 1 uit het asiel kan nemen zou ik het doen. Beestjes verdienen een 2e kans en zijn lang niet allemaal probleem honden maar vooral afgedankt. Als ik geen katten had gehad had ik ook zeker voor een hond uit het asiel gekozen.

Veel succes met je keuze wat je verder gaat doen. Gewoon doen wat goed voelt.

Ik zou in die situatie ook sowieso voor een pup gaan. 

Er worden ervaringen verteld met bijtende asielhonden, maar pups zullen toch ook bijten, al is het maar speels....maar toch au!!

Ik zeg altijd : er zitten drie soorten honden in het asiel

- honden die vanwege hun gedrag (en tegenwoordig ook hun gezondheid) zijn afgestaan

- honden die vanwege de baas (financien, ziekte, overlijden) worden afgestaan.

- vondelingen, waar niemand iets van weet.

Over het merendeel van de honden is dus van alles bekend. Mensen die hun hond afstaan aan het asiel worden uitgebreid ondervraagd.

Ik wens je sukses met je zoektocht!

Hier staat een hond Ushi op...een droomhond voor kinderen:

http://www.baasjegezocht.nl/index.php?l=1&mid=3&showall=1

USHI -JONG, AANHANKELIJK EN SPEELS -EEN DROOMHOND VOOR KINDEREN (hond-47cm)

Ras: Mix Leeftijd: 1 jr 6 mnd Plaats: ST. JOB in opvanggezin. S.O.S. Strays Provincie: BELGIE Geplaatst: 22/06/2014

 Prachtig he!

Er staat ook bij geplaatst, niet meer beschikbaar dus.

In jouw (gezins) situatie zou ik voor een pup uit een goed nest gaan. Een goed begin is het halve werk! Ik heb altijd het idee dat een herplaatser sneller zijn draai en plek vindt in een 'rustig' huishouden. Dat is uiteraard meer een gevoelskwestie dan een wetenschap.

Er zijn vast leuke en goede herplaatsers die bij je gezin passen. Ik zou vooral mijn tijd ook steken in het zoeken van een goed asiel dat bewust honden herplaatst. Kijk hoe ze jullie ontvangen, kijk wat ze van jullie willen weten, welke info ze over de honden geven... Als het allemaal snel en te vlot gaat zou ik oppassen...

Maar als je voor een pup gaat geldt dat ook. Als de fokker het snel afhandelt, is het toch ook zinvol op behoedzaam te zijn. 

Wij hadden een herplaatser die niet uit een asiel kwam en waar we weinig van wisten. Ze heeft ook gehapt. Omdat we een schrik gepakt hebben en ook nog eens een kat hebben, wilden we enkel nog honden waarbij we grondig konden aftasten. In sommige asielen kan dat (stuur maar pb), maar nu wordt het toch een pup en herplaatser van fokker, maar ook daar komen we de voorbije weken bijna dadelijks over de vloer. Mijn kinderen gaan echt 'oefenen' met de honden. 

In elk geval veel succes!

Ik kan alleen mijn eigen ervaring vertellen over onze herplaatser. Guusje 

is bij ons gekomen nadat iemand een reactie op internet had geplaatst dat 

ze was gescheiden en meer moest gaan werken. Ze had 2 kinderen en 

katten, wat voor ons ook al wel aangaf dat de hond door omstandigheden

herplaatst moest worden en er waarschijnlijk niets aan kon doen. (tuurlijk

is het altijd maar afwachten of dit echt waar is)  

Na eerst wat mail contact en onze gezinssituatie beschreven te hebben kwam 

dan de eerste afspraak bij ons thuis en vanaf dat moment is hij nooit meer 

weggegaan, zo'n lieve hond, oke hij kan wat over enthousiast zijn  maar 

hij kan met katten, kleine/grote kinderen, vind het heerlijk om te kroelen maar 

zoekt op een gegeven moment ook zijn eigen plekje op. Het enige minpuntje 

was dat hij baknijd heeft naar andere honden toe wat simpel op te lossen is 

door apart eten te geven. 

Ik begrijp ook echt dat er mindere ervaringen zijn met het nemen van een 

herplaatser, maar ik wou dit toch even delen om te laten weten dat het ook 

wel goed kan gaan en je een hele lieve hond kan treffen die gewoon helaas door 

omstandigheden niet kon blijven. 

Hier twee asielpups!   Volgens mij geld bij alle asiels een proeftijd, bij het asiel waar Bo en Pip vandaan komen in ieder geval wel.

Asielhonden hebben wel vaak een rugzakje, maar ik zou het zo weer over doen! 

Hier 2 herplaatsers, maar wel geen ervaring met het asiel, we hebben ze via via.

Ik denk dat je het beste via een asiel gaat als je wilt adopteren, er is al een eerste selectie gemaakt want de baasjes gaan je heus niet alles vertellen. Uit ervaring hebben wij geleerd dat honden van de leeftijd rond 1 jaar dikwijls afgestaan worden omdat de baasjes dan beseffen dat ze de mist zijn ingegaan met hun opvoeding, dus ik zou ofwel gaan voor een pup, ofwel een volwassen hond (minstens 2 jaar), die hebben al een iets stabieler karakter.

Kanjou, onze eerste herplaatser, kwam van bij de civiele becherming omdat hij "epilepsie" had. Nog nooit iets van gemerkt, het enige probleem dat deze hond had is dat hij enorm agressief was naar vreemde mensen en dieren. En dit probleem kwam pas naar boven toen we hem een dag of 5 hadden. Proberen mensen aan te vliegen, naar de keel proberen te bijten... dus niet echt een hond die je met kleine kinderen in huis wil. Met onze zoon van toen 16 klikte het wel meteen. We hebben hem nu 2 jaar (waarvan 1 jaar intensief trainen in een hondenschool op gehoorzaamheid en socialisatie) het is een schat van een hond, een echte knuffel maar 100% zal ik hem nooit vertrouwen, zeker niet met kinderen. We kunnen wel met hem gaan wandelen, zelfs op zeer drukke plaatsen, zonder incidenten.

Pippa is onze 2de herplaatser, ook civiele bescherming. De uitleg daar was dat ze niet geschikt was voor het werk. Uiteindelijk bleek het een uiterst angstige hond te zijn. We hebben haar nu 1 jaar en ze gaat slechts heel langzaam vooruit. Als vreemden haar benaderen deinst ze terug en als ze aandringen zou ze durven bijten. Kortom, ook geen hond die je met kleine kinderen wil houden. Voeg daar nog een stevige portie baknijd bij en zeer jaloers tegenover onze andere 2 honden.

Dus: bezin eer je begint. Ik zou ze geen van beiden nog kunnen missen, het zijn zalige knuffels en ik ben blij dat ze bij ons terechtgekomen zijn. Maar zie zo veel mogelijk te weten te komen over je asielhond, en zorg dat je hem op proef kunt nemen want eventueel probleemgedrag zie je niet altijd meteen.