Gezonde en niet gezonde rassen

Nu ik ben niet van plan om de komende jaren een pup erbij te nemen maar vroeg me dit toch af.

Ik lees namelijk veel op HP over ongezonde rassen. Bijna elk ras is ongezond merk ik dan :/.
Dus bij deze welke rassen zijn dan wel gezond ??

Ging eerst voor een king charles gaan maar heb dan een documentaire gezien over hun hersentjes die te groot zijn voor hun schedel. Jammer want ik vind het prachtige beestjes. Dus ben bewust voor een sint bernard gegaan dan uit het asiel maar merk dat hij ook wat gezondheidsproblemen heeft :/

Een mens zou nog bang worden om een hond aan te schaffen ..

Ik vind zelf mijn ras erg gezond: Manchester terrier. Waarom is dit ras gezond? Het is niet populair, bijna uitgestorven zelfs. Dus er word niks aan het uiterlijk veranderd omdat mensen dat mooier vinden, mensen kopen deze hond omdat ze die mooi vinden. Omdat weinig mensen dit ras willen is het voor de br**dfok ook niet interessant waardoor het ras niet kapot gefokt word. (ik hoop ook dat het ras niet popi word om al dat tegen te gaan)Kijk maar op mp, je ziet nergens een mt aangeboden staan. Dit ras is ook een van de oudste terrier rassen die nog leven, dit houd in dat ze al 400 jaar dezelfde genen mee dragen en er is nooit een ander ras ingekruist om het koppie er leuker uit te laten zien (of iets derg).

 

Ja goeie vraag.

 

Ik had eerst dus een golden retriever die op 8 jarige leeftijd longkanker kreeg. Zomaar ineens leek het. Maar de kanker zat er al maanden en maanden. Nooit iets gemerkt tot 2 weken voor z'n dood. Toen begon hij te hoesten en kreeg hij het elke dag benauwder tot we hem moesten laten gaan. Ik was er kapot van... 8 jaar maar?! Hij was nog zo levenslustig en vitaal.  De golden retriever is natuurlijk ook alles behalve en gezond ras. Maar dit heeft me wel aan het denken gezet toen... Uiteindelijk kwam ik bij de Zwitserse herder uit, want rechte rug. Niet al te populair ras.. (al lijken ze hier in de buurt ook elke dag populairder). Staat niet in de kanker top 5 waar de golden dus wel instaat. En daar kwam natuurlijk nog bij dat ik het karakter leuk vond + herdershond wat ik al helemaal super honden vind. 

 

Maar de west highland white terriër is ook heel ongezond. Dat is mijn moeders hondje hier. Al is het niet levensbedreigend bij dit ras.  Bah wat een ellende onze kleine Lady al niet heeft gehad met oorontstekingen en allergieën... verschrikkelijk. Ik wordt er zo verdrietig van soms als ik haar zo zie... Elk jaar wordt het erger lijkt het..

Inderdaad goede vraag, maar dan komt er bij mij gelijk de volgende vraag naar boven; wanneer is een ras gezond? Waar ligt de 'grens'?   We kunnen natuurlijk allemaal van de cavalier zeggen dat dit een ongezond ras is, maar dat is ook wel een toppunt ( of eerder dieptepunt ). 

 

Ieder ras heeft natuurlijk gezonde en ongezonde individuen, maar wanneer is het ras nou (in zijn geheel) ongezond? Veel erfelijke afwijkingen, slechte bouw, etc? 

Mijn Aussie is erg gezond, ouders getest enzo, maar natuurlijk zijn er ook Aussen die afwijkingen hebben, wanneer spreek je dan van een ongezond ras? 
Gewoon een vraagje uit interesse, ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb opgeschreven

 

 

 

(Ik weet er niks van hoor, maar dit is pure nieuwsgierigheid.) 

 

Maar als het ras bijna uitgestorven is en er worden geen andere rassen ingekruist, dan is de genenpoel toch heel erg klein? Dat maakt een ras juist weer ongezonder, meer kans op inteelt en gebreken of zwaktes worden zo erg snel doorgegeven. Hoe zit dat dan?

Een heel goed exact antwoord kan ik hier niet op geven maar ik zal mijn best doen met de kennis die ik heb opgedaan over het ras.

 

Na de tweede wereld oorlog zijn ze bijna uitgestorven geweest (de oorlog heeft hier zeker een handje aan mee geholpen) er waren toen naar schatting nog 5-11 raszuivere exemplaren over. Dit was geen familie van elkaar, dus inteelt in eerste instantie gebeurde niet. Later kun je het inderdaad niet voorkomen omdat je maar weinig gezonde exemplaren over had. Een aantal liefhebbers van het ras hebben alles op alles gezet om het ras weer uit de gevaren zone te halen (er worden tegenwoordig nog geen 100 nestjes per jaar geboren, die geregistreerd zijn natuurlijk) dus helemaal uit de gevaren zone zijn ze nog steeds niet.

De genenpoel was inderdaad erg klein maar het is ook een gezond ras (er hoeft alleen getest te worden op de ziekte von willebrand, verdere ziektes zijn niet erfelijk in het ras, wat niet wil zeggen dat ze het niet kunnen krijgen)

Doordat het ras zo gezond was hebben ze denk ik dus ook gezonde nieuwe honden erbij kunnen fokken zonder een ander ras erbij te kruisen. Helemaal in de oorsprong hebben ze wel het idee dat de whippet er ooit in gekruist is om de mt van tegenwoordig te krijgen. Maar dan spreek ik over 100den jaren geleden.

In 1986 is het ras weer erkend geworden.

Ik heb het idee dat de Mechelse herder doorgaans erg gezond is.

De Oostenrijkse Pinscher is ook een gezond ras.

Maar ook heel weinig nestjes in een jaar.

Is ook een vrij onbekend ras.

 

Wel ik heb al pech gehad met mn hondjes die door inteelt en overfokking met problemen geboren werden die gewoon moesten uitbreken. Nu daar heb ik het, overfokt. Nu ondertussen kan ik broodfok en mensen die deftig 1 a 2 rassen fokken goed onderscheiden maar enkele jaren geleden dus niet ( was toen ook nog maar 12&14 toen ik de schatjes voor men communie en verjaardag kreeg) maar nu verschiet ik soms gewoon van de prijzen van honden met stamboom van een deftige kweker. 3000 euro voor een ras vind ik gewoon veel te veel, zeker omdat het geen garantie op gezondheid heeft. Heb dan eens een beagle met stamboom gehad die ook genoeg kostte en ze is aan 2 jarige leeftijd overleden aan baarmoederkanker, ook 'getest' geweest. Men chihuahua reu is vorig jaar in december overleden ook door genetische problemen, cognestive heart failure. Hij was dan wel net geen 9 geworden toch is dat veel te vroeg om te laten gaan. Mn wit chi'tje die je op men profielfoto ziet heeft ook al enorm veel problemen gehad die nu gelukkig weer over zijn. Maar ze zat ook op een zijden draadje tussen leven en dood :/ heb dus enorm veel geluk gehad, de DA zei het zelf dat ze veel lust om te leven heeft. Dat hij het niet gedacht heeft dat ze de operatie ging overleven. En nu de st bernard die ik een maand heb ziet er ook niet al te gezond uit.. Amper eten, platte diarree, ... We zijn nog maar naar de da geweest en die zei dat hij buiten de verwaarlozing van de vorige eigenaars een goede gezondheid heeft. Nuja als het morgen niet beter is ga ik dan naar de DA.

Soms zou ik een glazen bol willen om in de toekomst te kunnen kijken

Naar mijn idee zijn alle rassen die populair zijn (geweest) de dupe geworden van het fokken.

Er werd maar op los gefokt om aan de grote vraag te voldoen.

Natuurlijk bleven er altijd fokkers die zorgvuldig te werk gingen om hun ras gezond te houden.

Maar daarbuiten waren er vele (brood)fokkers die er wel geld in zagen en zijn er hele generaties honden 'kapot gefokt' en krijg dat er maar weer eens uit want bepaalde bloedlijnen zijn helemaal doorweven in een bepaald ras.

En helaas veel mensen die een pup wilden hadden daar geen idee van, en kochten een pup bij slechte fokkers want dat ging veel sneller.

Op die manier zijn er allerlei afwijkingen/gebreken  in een bepaald ras geslopen.

Sommige rassen hebben daar meer onder geleden dan andere!

 

En dat kost vreselijk veel tijd om dat weer gezond te krijgen (als dat sowieso al mogelijk is). 

Ook omdat de vraag groter is dan het aanbod, en daar komen de broodfokkers weer om de hoek en hou je het toch weer allemaal in stand.

En natuurlijk zijn er bij de populaire rassen (of die dat geweest zijn) best goede en gezonde honden te vinden.

Alleen je moet zelf goed op zoek gaan naar een fokker die daar ook bewust mee bezig is.

 

Zelf hebben wij 2 honden van verschillende rassen.

Allebei rassen die nooit echt populair en bekend zijn geweest. (Bolognezer en Barbet).

Deze beide rassen zijn daardoor redelijk authentiek en gezond gebleven.

En dat vind ik ook het mooie van deze honden.

Hoewel je nooit garanties hebt op gezondheid natuurlijk, het blijven levende wezens.

 

 

 

De bouvier is over het algemeen gezond, al moet je wel de juiste fokkers en de juiste lijnen zien te vinden.. ook bij bouviers zijn er ongezonde lijnen.

Ik denk dat de gezonde rassen de minder populaire en gekende rassen zijn, diegene die niet op heel korte tijd een uiterlijke verandering hebben moeten doormaken en daardoor dus redelijk wat fysieke problemen hebben....

Maar ja waar trek je de lijn?

 

Ik ken geen enkele Chi met PL oid (raszuivere chi let op de andere hebben allemaal wat...)
Maar het ras lijkt wel vatbaar voor veel kwaaltjes waar je dus op moet letten en testen 

 

EDIT:

Dit soort zaken zorgen ervoor dat de chi een ongezond ras is. BAH!

De basenji is ook n gezond ras.

Worden of zijn ook bijna nooit/niet ziek.

De teefjes zijn maar 1x p jaar loops waardoor broodfokkers er geen brood aan kunnen verdienen. Per keer krijgen ze ook maar 4-6 pups. 

 

volg!

 

ps; ik hou het voor nu bij asielkruisingen. (sterk, gezond en eigenwijs)

 

Dat is zeker niet altijd zo Wij hebben 3 kruisingen gehad, 2 ongezond, De 3e kreeg later kanker.

Dag Elena, heeft je sint- bernard intussen problemen? Oei, wat heeft hij?

 

Ja hij is erg sloom en heeft vanmorgen 2maal overgegeven, wilt niet eten, heeft echt waterig diarree, en je ziet het gewoon aan zn gezichtje dat hij niet lekker is. Nu ik zit zelf met een salmonella voedselvergiftiging. Ik weet niet of honden dit kunnen overkrijgen ? Ik weet niet hoe ik het heb gekregen maar denk door rauw gehakt te eten ( zoals ik in een ander onderwerp al zei geef ik altijd een stukje van wat ik eet ) hopelijk kunnen honden dit niet krijgen :/. Men moeder gaat vanavond naar de DA ermee want ik maak me toch enorm zorgen. En met z'n gewrichten ook, hij heeft soms moeite om recht te komen, wil ik ook eens fotos van laten trekken. Heb gelezen dat st bernards gevoelige gewrichten hebben. Nu heb ik nog altijd zen paspoort niet gekregen van het asiel. Wie weet heeft hij wel nooit z'n nodige vaccinaties gekregen :/ er moet een reden zijn dat de vorige eigenaars het boekje niet willen geven he. Ochh kan me er toch zo druk in maken haha

Dat klinkt inderdaad als 'ziekjes'. Veel beterschap. Het lijkt me wel dat als jij ziek kan worden van het rauwe gehakt, dat je hond het ook kan krijgen. 

De Shikoku is overigens ook een erg gezond ras!

 

Wat een leuk ras, nog nooit van gehoord! Volgens mij hebben ze een trek weg van een shiba inu. Ik lees hier bij de reacties allemaal rassen die ik nog nooit van gehoord heb wel handig moest ik er later eentje bijnemen

Ik vind de Parson over het algemeen een gezond ras, waarom? Omdat hun kleinere broertje de Jack Russell veel populairder is en die vaak helemaal doorgefokt zijn. Tevens is door de Jack de Parson op de achtergrond geraakt en niet een erg bekend ras, vaak denken mensen nog steeds dat beide rassen  het zelfde ras is maar dat is absoluut niet .

 

Natuurlijk moet je wel kijken uit welke lijnen de parson komt maar over het algemeen zijn alle lijnen in nederland gezonde lijnen en worden er vaak nieuwe genen uit Duitsland en Belgie er in gefokt. 

Ik heb het idee dat een Markiesje over het algemeen wel gezond is. Je kunt alleen via de Rasvereniging aan een raszuiver markiesje komen dmv een wachtlijst. Bovendien zijn er verplichte DNA-testen die de fokkers moeten doen.

 

De meeste Japanse rassen zijn wel gezond :)
Je moet alleen uitkijken met de shiba inu, de amerikaanse en japanse akita. Deze worden in de broodfok gebruikt.
De overige Japanse rassen zijn trouwens zeer zeldzaam in Europa.

Veel Scandinavische rassen zijn trouwens ook behoorlijk gezond, omdat ze zo onbekend zijn en in Scandinavië zijn ze heel trots op hun rassen en gaan er voorzichtig mee om, over het algemeen.