Hallo allemaal,
Onze hond Hitam (21-10-2002) gedraagt zich de afgelopen dagen anders dan anders. Zij slaapt meer dan voorheen en lijkt ineens een stuk onzekerder. Ik heb geen idee wat het kan zijn, maar wil morgen met haar even naar de dierenarts, want ik vertrouw het niet.
Natuurlijk is ze met haar 11,5 jaar niet meer 'piep', maar als ze in korte tijd verandert van een enthousiaste hond die moeiteloos de trap op en af loopt naar een hijgende, twijfelende hond die zichzelf de trap afstort en moeite heeft de trap weer op te klauteren, dan is er iets mis.
Haar eetlust is prima,ontlasting ook, ze drinkt normaal, zit goed in haar vacht, heeft geen koorts en ook geen merkbare pijn. Ik heb haar aan alle kanten gecontroleerd en kan niks geks ontdekken. Iemand enig idee? Tips, vragen, opmerkingen: alles is welkom.
Hartelijke groet, Marlet
hier t zelfde en hier is een rug probleem de oorzaak.
maar slechter zien kan een oorzaak zijn, pijn ergens anders.
nog geen grote zorgen maken dus, wel even wat aanpassen, dus als het lukt de trap op en af tillen, wat kortere wandelingen maken. (beter 2x 30 minuten dan 1x 60 minuten)
Goed dat je morgen naar de dierenarts wilt gaan!
Hier ook een hondje van 13 jaar dat hetzelfde probleem een paar keer heeft gehad de afgelopen jaren.
Ook alle keren de oorzaak de rug (achterkant, achter de staart zeg maar).
De oorzaak kon bijvoorbeeld een verkeerde beweging zijn geweest.
Hij kreeg pijnmedicatie en het ging elke keer weer over.
Hij is natuurlijk niet meer zo soepel en lenig als vroeger, maar wat wil je met zo'n leeftijd.
Hopelijk is het met jouw hond ook zoiets en niet iets ernstigs!
Sterkte met je hond en laat je nog weten hoe het gegaan is morgen
Bedankt voor jullie reacties. Tja, haar ogen: daar dacht ik ook aan... Rug? Geen idee: ik merk geen pijn maar hopelijk kan de dierenarts morgen uitsluitsel geven. Ik ga liever 'voor niks' dan 'te laat'.
Wat ik nog vergat te melden is dat Hitam tijdens het uitlaten sinds kort steeds op kijkt alsof ze checkt of ik er nog ben (veel vaker dan voorheen) en dat ze dichter bij me loopt.
Ze slaapt ook veel meer (en dieper), lijkt wel. Nouja, morgen dus sowieso even naar de dierenarts. Ik ben benieuwd...
Groetjes, Marlet
Maxlisa,
Nee, nooit osteopathie geprobeerd, zou misschien wel wat zijn maar bij de kliniek is nooit zoiets geadviseerd dus ook niet aan gedacht.
Wat kunnen ze nog doen?
Is ze niet doof aan het worden of iets in die geest daar kan een hond ook onzeker van worden en vaster slapen want ze wordt minder snel gestoord in haar slaap dan natuurlijk.
Maar goed dan snap ik de vermoeidheid weer niet zo.
Goed dat je morgen even naar de DA gaat in ieder geval want tja 11,5 jaar is natuurlijk al op leeftijd.
Laat je het morgen even weten?
Doof... Tja dat zou ook nog kunnen natuurlijk.... Afijn, ik zal het laten weten! (& nogmaals bedankt voor het meedenken)
Maxlisa,
Bedankt voor de uitleg en de link naar de site!
Het ziet er interessant uit.
Hopelijk heeft de TS er ook iets aan.
(ik woon in Elburg trouwens).
Hoi, hier is het beloofde verslag van ons dierenartsbezoek.
't Viel de dierenarts direct al op dat Hitam anders reageerde dan anders. Minder uitbundig, een tikkeltje verlegen zelfs en ook zag ze direct dat er met de achterkant iets mis was.
N.a.v. mijn verhaal heeft ze Hitam helemaal onderzocht (ook de oogjes en oortjes) en daar mankeerde helemaal niets aan. Vervolgens het hele lijfje bekeken, buigproeven gedaan bij alle pootjes (althans, dat heet bij paarden zo: bij honden ook? Ze trok aan elk pootje en boog deze om te zien waar het zou zitten). En bij het linker achterpootje was daar ineens een piepje: dat deed pijn.
Conclusie was uiteindelijk dat de knieband van het linker achterpootje is ingescheurd. Hoe erg het ingescheurd is en of ze geopereerd moet worden dat gaan we maandag zien, dan wordt er een röntgenfoto gemaakt.
Voor nu is het voorlopig rustig aan doen geblazen. Niet alleen de trap op en af, niet spelen met de bal en de floss (die zal ik dus maar even verstoppen) en inderdaad kleinere wandelingen, maar mag wel vaker.
Tot zo ver even deze update... Maandag hoor ik dus meer. Fijn weekend vast!
heb je pijnstillers meegekregen?
succes en duim dat het met wat rust vanzelf weer goed gaat komen
Ja, ik heb inderdaad pijnstillers meegekregen. Gelukkig maar ...en nu maar duimen.
gelukkig, zal ze wel even fijn vinden wat minder pijn.
en echt voel je niet rot dat ze minder plezier heeft door minder te wandelen.
ik heb daar in het begin namelijk heel erg mee gezeten, ik mijn honden totaal niet.
moest even wennen aan onze nieuwe ritme en andere wandel routes. ik dus de honden totaal niet.
Even een update betreft Hitam:
Vanmorgen zijn er röntgenfoto'[s gemaakt en in tegenstelling tot wat eerst werd gedacht (een ingescheurde knieband) blijkt het probleem in de onderste ruggenwervels te liggen. Dat is voor ons logischer, want ze heeft al eerder een 'gevoelige' rug gehad en we konden maar niet achterhalen wat een mogelijke oorzaak van de ingescheurde kniebanden kon zijn. Afijn, het gaat dus om botweefsel dat schijnt aan te groeien aan de onderkant van de laagste wervels. Omdat een röntgenfoto niet precies genoeg was, moet nu een MRI scan worden gemaakt om te kunnen bekijken welke verdere behandeling mogelijk is. Hiervoor wordt ZSM een afspraak gemaakt bij de kliniek. Gelukkig hebben we inmiddels sterkere pijnstillers meegekregen (Tramadol) wan die ze eerst had hielpen totaal niet voldoende.
Ik hoop dat ze zich gauw weer beter voelt.
je bedoeld spondylose?
Heel veel succes en sterkte voor jullie en haar met uitzoeken e.d. ik hoop dat het te ontlasten en te stabiliseren is.
Heel veel succes,als Hitam geopereerd word,dan sterkte.
Beterschap.
Even een update... Na ruim een maand dokteren zijn we er inmiddels achter dat het probleem van onze lieve Hitam niet zozeer de Spondylose is, maar een hersentmor. Vandaag heeft zij een prednison injectie gehad om het weekend door te komen (zodat mijn vriend die ih buitenland werkt en vanavond pas laat thuis komt ook afscheid van haar kan nemen) en hopelijk mag zij maandag haar rust vinden. Lief meisje, zal je zo ontzettend missen. :-(
O wat erg en wat moet dit enorm zwaar zijn maar wat dapper van je om haar niet te laten lijden dat je Hitam zijn rust gunt.
Dat..... noem ik nou houden van.
Wens je heel veel sterkte komende dagen en knuffel en verwen haar maar lekker
Och jeetje wat een vervelend bericht.... Fijn dat.je vriend toch nog afscheid kan nemen maar wat zal dit lastig en verdrietig zijn voor jullie... Voor Hitam is het waarschijnlijk het beste...Heel erg veel sterkte met het afscheid nemen van jullie maatje!
Wat verdrietig!
Heel veel een sterkte dit weekend... Maak samen nog zoveel mogelijk dierbare herinneringen!
Je beslissing is de juiste, ook al doet het heel veel pijn.... Maar geniet nog even van elkaar....
Jeetje wat verschikkelijk... wat leek te beginnen als een "kwaal". En later het hoopvolle bericht waarbij het leek dat er een juiste diagnose gesteld was en nu dit... Verschrikkelijk... Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met onze Lobbes die had "ineens" longkanker. En kreeg ook enorme sterke prednison injecties en tabletten om de klachten op het einde wat te drukken maar zoiets is gewoon echt niet tegen te houden en laten lijden is iets verschrikkelijks.
Bahh wat naar.... Geniet nog van haar zoveel je kunt. Het zal een zwaar weekend worden zeg. Dikke knuffel en veel sterkte!
Heel erg veel sterkte toegewenst
Heel veel sterkte komende maandag. Het is het laatste wat je uit liefde voor haar kan doen.
Kan allemaal opeens zo snel gaan....
Ach wat een triest bericht.
Heel veel sterkte de komende tijd toegewenst!
Allemaal ontzettend bedankt voor de lieve woorden, ik waardeer dat echt enorm. Er is alleen nu iets geks aan de hand.
Kent iemand de film Awakenings? Dat gebeurt nu hier. Hitam lijkt wel weer de oude. Vrijdagmiddag heeft ze iets Prednison-achtigs gehad van de neuroloog en ik hechte er niet al te veel waarde aan, ik ging er nog steeds gewoon vanuit dat we afscheid moesten nemen. 't Ging ook echt heel slecht met Hitam! Maar gedurende 't weekeind ging 't steeds beter met haar.
Vandaag sloeg alles! Geen rondjes naar links meer lopen, uit zichzelf eten (deed ze al 2 weken niet meer) en drinken... gericht naar je kijken als je haar roept, enthousiast wandelen (& reageren op andere honden), ze liep ZELF de trap weer op (OK, met hulp, maar toch) en als klap op de vuurpijl ving ze tot 3x toe een snoepje dat ik haar toegooide.
Nou moe... Schiet mij maar in de feestverlichting... Morgen om 13.00 u hebben we dus de afspraak met dierenarts, maar als het zo goed met haar blijft gaan, dan gaan we gewoon nog even verder! Ik houd jullie op de hoogte.
Ik wens je van harte toe dat dat geks zich voortzet :-)
Eerdere diagnoses waren ook niet correct en daar heeft niemand schuld aan. Vooral goed dat er gereageerd wordt... maar niet te vlug over één nacht ijs gaan, positief noch negatief.
Pluk de dag en geniet, want dat doet Hitram nu duidelijk ook.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?