Ik krijg het idee dat je hier de boel in de zeik aan het nemen ben.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "sheltie" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
hoezo dat nou weer?? dat was voor degene die denkt dat ik de boel in de zeik neem
Oke, mooi dat je dat weet. Ik wil alleen maar aangeven dat werkhonden vaak wat andere soort aandacht nodig hebben. En het feit dat je al minstens 10 jaar 2 honden tegelijk hebt, maakt je niet per definitie geschikt voor elk ras…
ik ben op een site beland met alleen maar mensen met shelties
ik heb ze alles verteld en die zijn lang niet zo negatief.
hun motto......... het is maar net hoe je je hond opvoed ( en kids natuurlijk)
Hoe zijn je kids met je hondje die je nu hebt eigenlijk? Lief, zacht of wat ruiger? Even nog iets bijzeggen, ik hoop echt dat je roxy niet achteruit gaat steken. Eerst is ze haar beste vriendje kwijt, dan plots de stress van een nieuwe hond in haar huis, en geloooooof me al je tijd gaat naar een pup ( zindelijk maken, spelen, opvoeden, enzzzz,...) daarom heb ik bewust voor een volwassen ( nuja puber eigenlijk ) gekozen zodat ik hem niet meer zoveel moet afleren + vind zelf dat ik een lieverd dan weer uit een koude ren heb gered :D Nu heb ik een asiel gevonden voor shelties, border collies, aussies, die genre rassen. Maak eens een afspraak en ga met roxy zelf langs, zodat zij kan meekiezen. Maarja de meeste mensen gaan dan weer voor een schattige pup kiezen en dan vervolgens weer in een asiel steken omdat ze hun druk gedrag niet aankunnen. Zeg niet dat jij dit gaat doen maar zo gaat het meestal. Geef die beesjes ook een kans uit het asiel. En als je gaat neem dan meteen ook je kids mee! Ps als je een afspraak maakt en zou gaan en er zit niets naar je zin, hoef je dan ook geen te nemen. Geen halsoverkop beslissing nemen en een hond nemen om maar een te nemen. Wacht gewoon af. Oke en nu ga ik stoppen met zagen haha! :D hopelijk ga je eens langskijken met een open mind en niet direct gaan afkeuren!
die van 2 begint het nu intressant te vinden, lacht als ze gek doet.. loopt er wel eens achteraan ( niet de hele dag!!!!)
die van 7 was het maatje van kenji, voor roxy is ie ook erg lief.. gewoon aaien enzo
die van 10 heeft totaal geen intresse in honden , heel afentoe geeft ie roxy een kus of een aai ( maar hij is autistisch en begrijpt ook niet zo goed dat kenji dood is)
die van 13 is ook gewoon lief voor roxy
als er 1 van de 4 ruig zou doen zijn dat de jongste 2.die van 7 wilt nog wel eens te lief doen en dr omarmen en dat vind ze niet zo leuk.. en die van 2 vergeet wel eens dat ie moet aaien en niet aan oren mag trekken maar dat gaat elke dag beter en beter
1 van de reacties !!!!
Ik heb zelf drie kinderen van 7, 8 en 11 en 1x per maand een weekend 1 nichtje van 12, nichtje van 10 en soms nichtje van 5 erbij... ik heb drie shelties en soms een nestje. Nu ook twee puppies (zes weken)en die lopen bijna de hele dag los tussen de rest van t spul en vinden de drukte totaal niet erg, ze zijn t gewend... als de pups slapen of eten weten de kids ook dat ze ze niet mogen storen. Reacties van pupy baasjes van mijn nestje van afgelopen october( vijfling) alle mensen zijn zeer tevreden over hun vrije en open karakter... let dus wel op of de pup goed gesocialiceerd is bij de fokker. En een fokker kent het karakter van de pups, Een timide onzekere pup zou ik bvb niet naar een druk gezin laten gaan... een eigenwijs en stabiel zelfverzekerd pupje kan dat zeker wel aan mits de kids ook goed weten wat de regels zijn! Kinderen jonger dan vijf natuurlijk wel in de gaten houden... pup moet niet steeds achterna gezeten worden of mee gezeuld worden. Maar ik zou geen ander ras meer willen!
elena, je bent 1 van de weinige die er nog een beetje positieve draai aan geeft
het is maar net hoe je je kinderen en hond opvoed hoor. als ik ze de hele dag achter roxy of pup laat rennen dan kan je wachten op problemen..
als je ze niet buiten zet om zindelijk te worden, pissen ze de rest van hun leven binnen
en als je alles maar toelaat wat pup uitvreet heb je een niet goed opgevoede hond
en dat zelfde geld voor kinderen, die laat ik ook niet op tafel poepen maar op de wc
Ha, hier kan ik wat mee doen.
Je wil waarschijnlijk liever een pup dan een asielhondje?
Het Vlinderhondje, de "Epagneul Nain Continental" is er in twee variateiten,
de Papillon en de Phalène.
De Papillon heeft (Vlinderhondje) heeft grote staande oren, die doen denken aan de uitgespreide vleugels van een vlinder.
De Phalène (Nachtvlinderhondje) heeft hangende oren. Alleen deze variateit komt voor op schilderijen en wandkleden uit de dertiende eeuw. Beide variateiten zijn aantrekkelijke gezelschapshonden, zeer levendig en intelligent.
Het Vlinderhondje is een uitgesproken gezelschapshondje, vriendelijk en aanhankelijk. Het is levendig en speels, geen constante blaffer, wel waaks en een enthousiaste begroeter van uw bezoek. Ook is het in staat, om " met goed gevolg aan behendigheidstraining mee te doen.
Reu of teef
Over de voor - en nadelen van een reu of teef doen veel verhalen de ronde. Zo zegt men wel eens dat de reu minder "trouw" zou zijn dan de teef. Elk Vlinderhondje, of dat nu een reu of een teef is, is verknocht aan zijn / haar baas. Er zijn natuurlijk wel karakterverschillen: de een is wat onafhankelijker dan de ander. Dat heeft met reu of teef zijn echter niets te maken. Er zijn pittige teefjes en bazige reuen, maar veruit de meeste hondjes van beide geslachten hebben een vriendelijk temperament.
De keuze voor een reu of teef baseert u het beste op de omstandigheden. Zal het Vlinderhondje een tweede hond worden, dan verdiend het in de meeste gevallen aanbeveling " om problemen in huis met loopsheid te voorkomen " er een te kiezen van hetzelfde geslacht als de eerste. Wordt het Vlinderhondje hond alleen, dan is meestal een reu het meest gemakkelijk.
Wie past er bij
Voor wie is het Vlinderhondje nu een geschikte hond?
Ieder, die een Vlinderhondje wil aanschaffen, zal voldoende aandacht voor hem / haar moeten hebben en tijd moeten maken om er mee te gaan wandelen. Het hondje voelt zich thuis in en groot of klein huis, met of zonder tuin, in de stad of er buiten. In onderhoud kosten de hondjes niet veel. Wel zijn entingskosten en de hondenbelasting voor een kleine hond even hoog als voor een grote. De eisen aan de hoeveelheid voedsel zijn echter bescheiden en het Vlinderhondje neemt genoegen met een klein plaatsje in de auto.
In het openbaar vervoer kan het, mits in een mandje vervoerd, vaak zelfs gratis mee. Dit geldt niet in het buitenland. Een Vlinderhondje past in een gezin met kinderen, het houdt van hen, tenminste als de ouders er op letten dat het een leven als hond kan leiden en niet als speelgoed wordt gebruikt. Het past ook goed bij wat ouderen en zorgt daarbij voor de zo nodige sociale contacten.
Geschiedenis:
De Volpino Italiano (Florentijnse Keeshond, Italiaanse Keeshond) behoort tot de Spitsen en oertypes, Rasgroep 5.
Volpe betekend 'vos' in het Italiaans en dat is een goede beschrijving van dit ras.
De honden werden behangen met ivoren halsbanden, symbolen van affectie en rijkdom.
De Volpino Italiano kun je herkennen aan zijn overvloedigem effen witte vacht, zijn sportief gekrulde staartm zijn prikoren en zijn vosachtig uiterlijk,
Ideale raskenmerken:
Het hoofd is pyramidevormig, met een eivormige, ronde schedel.
Duidelijke stop, Rechte neusbrug. Puntige snuit en zwarte lippen.
De ogen zijn middelgroot en wijd open. Ze zijn donker, okerkleurig met zwarte oolidranden.
De oren zijn kort, driehoekig en rechtopstaand.
De volpino heeft een vierkante lichaamsopbouw. Borstkas sterkt zich uit tot de elleboog.
Goed gewelfde ribben, Buiklijn zeer opgetrokken.
Rechte rug. Ledematen: Ovale voeten met zwarte voetzolen en nagels.
Benen met relatief zware botten.
De staart wordt altijd gekruld over de rug gedragen en is bedekt met zeer lang haar.
De vacht: overvloedigm zeer lang en uitstaand. Ruwe textuur
Middellang op de schedel. Kort op de snuit. Bevedering op de achterhand van de ledematen. Regelmatig borstelen is zeer aan te bevelen.
Kleur:
Eénkleurig wit en éénkleurig rood (zeldzaam). Champagnekleur is toegestaan. In vroegere tijden werden ook effen reebruine, zwarte en sabelkleurige Volpino's gefokt. De schofthoogte bedraagt voor reuen 27 tot 30 cm en voor teven 25 tot 28 cm, met een gewicht van ongeveer 5 kg.
Aard:
Deze levendige, opgewekte speelse hond heeft een sterke persoonlijkheid.
De Volpino Italiano is aanhankelijk en een goede kameraad voor kinderen.
Hij is argwanend ten opzichte van vreemden en deze hond zal niet aarzelen te blaffen, waardoor hij ene betrouwbare waakhond is. Consequente opvoeding is noodzakelijk,
Activiteit:
Deze hond past zich makkelijk aan als huishond en stelt geen speciale eisen naar open ruimte en overvloedige beweging.
Behalve in Scandinavië en Italië is de populatie in Nederland en de andere Europese landen zeldzaam tot zeer beperkt.
In het begin moet je ze elke dag borstelen omdat de puppyvacht wisselt en ze ook moeten leren dat ze geborsteld worden maar nadien is 1x per week genoeg.
Het Markiesje is een fijngebouwde, zwarte spioen, elegant en alert.
Een intelligent gezelschapshondje met een zachtaardige oogopslag. Een kleine spioen zonder sporen van verdwerging, evenredig gebouwd, licht geraamte, behoorlijk ontwikkelde bespiering.
Het lichaam is iets langer dan hoog met goede hoekingen. Soepel en veerkrachtig gangwerk.Vrij lange staart, geen krulstaart. De lange hals draagt het hoofd fier.
Schedel vlak met matige stop; de snuit versmalt naar de neus, zonder spits te zijn. Vrij groot, ovaal oog, donkerbruin tot zwart. Oren hoog aangezet en langs het hoofd gedragen.
De schofthoogte ligt rond de 35 cm.
De glanzende beharing versterkt de indruk van sierlijkheid. Middenlang, fijn en zacht, sluik aanliggend, met bevedering aan de oren, de staart en de poten.
Het Markiesje heeft geen andere taak dan de mens te plezieren.
Voor deze gecompliceerde taak is hij volledig toegerust.
Hij is handzaam van formaat. Klein, maar gezond van lijf en leden. Hij kan zich heerlijk op schoot nestelen, maar is ook altijd te vinden voor allerlei sportieve activiteiten zoals een stevige wandeling, behendigheid, gedrag & gehoorzaamheid, of flyball.
Hij hecht sterk aan het gezelschap van mensen en is daarin niet bijzonder kieskeurig. Het Markiesje is waaks, maar begroet iedere bezoeker verder heel vriendelijk.
Graag gaat hij overal met de baas mee naar toe, maar kan ook heel goed een paar uurtjes alleen thuisblijven.
Hebben wel plat liggende oortjes...
Karakter Boston Terriër
In de meeste rasbeschrijvingen wordt het karakter van de boston terriër als volgt omschreven :
Intelligent, vrolijk, speels, kindvriendelijk, heeft niet zoveel beweging nodig, blaft niet zo vaak , kortom de ideale gezinshond !
Is dit ook zo ?
Het meeste klopt inderdaad, een goed gesocialiseerde boston terriër is een lieve, evenwichtige, sociale hond vol vertrouwen, die zich overal en bij iedereen op zijn gemak voelt.
Dat betekent dat bezoek meestal ontvangen wordt volgens het credo “ dijn vriend, mijn vriend”.
Ben je op zoek naar een echte waakhond dan is een boston terriër best niet de eerste keuze.
Wat is een boston terriër dan wel ?
Het is een actief hondje dat graag in je gezelschap vertoeft en dagelijkse beweging op prijs stelt. Een actieve hond is niet gelijk aan een zenuwachtige hond. Zo kan je met je boston terriër probleemloos overal komen en sla je onderweg hier en daar een praatje, gaat de boston terriër niet over op een ‘automatische piep’, maar ‘lijdt’ in stilte.
Het is een hondje met een groot aanpassingsvermogen dat blaakt van zelfvertrouwen, niet te verwarren met dominantie.
Een ideale compagnon voor kinderen, boston terriërs hebben een hoge tolerantiegraad, ze zijn absoluut niet ‘snappy’ en beste maatjes voor de kleine mens, vooral als ze als pup in contact zijn geweest met kinderen.
Een boston terriër behaagt graag zijn baasje, hierdoor zijn ze makkelijk trainbaar, positieve beloning doet hierbij wonderen.
Deze honden verharen niet zoveel als sommige andere rassen omdat zij een dunne vacht hebben, andere kant van de medaille, sommige boston terriërs hebben het vlugger koud.
Oké,…… dus niets dan voordelen ?
Dit ras kan zoals de meeste rashonden, rasgebonden erfelijke gebreken hebben, een verantwoord fokker houdt hiermee rekening in zijn fokprogramma.
Het is een hond die wegens zijn korte snuit knorrende geluiden kan maken en meestal snurkt als hij slaapt.
EN een boston terriër is en blijft een hond, een hond die aandacht, speel -en kauwmogelijkheden en beweging nodig heeft, om stoom af te blazen, een hond die niet de ganse dag in een bench kan zitten wachten tot baasje thuis komt.
Heb je zoiets voor ogen dan is dit ras voor jou een goede keuze.
Wil je graag vrijblijvend kennis maken met dit ras, altijd welkom na een mailtje of belletje.
Zo kijk deze rassen eens goed na en geef me feedback zodat ik weet wat je verder nog zoekt.
Ik zou wel proberen kijken voorbij die oortjes
EUHM... Heb je mijn reactie gelezen?
Ik bedoel, ik steek hier niet mijn tijd in voor mijn eigen plezier he... Ik doe dit voor jou en het geluk van jouw toekomstige hond en jouw gezin... Er staan links in naar rasverenigingen, naar fokkers en puppylijsten. Ik geef het je bijna op een dienblaadje...
Dus euhm zou best wel graag hebben als er dan ook daadwerkelijk op gereageerd wordt... Ik heb je niet afgebroken, ik heb opbouwende kritiek gegeven en dan nog eens handvaten om zelf verder op zoek te gaan...
Trouwens, het is niet omdat je hondje ouder gaat worden dat deze minder goed een andere hond aanvaard. Zo werkt dat niet.
Ik zou ik jouw plaats je hondje eerst stabiel maken maar jij denkt dat een tweede hond het beste is dus geef ik je een aantal rassen die in grote lijnen voldoen met wat jij zoekt...
De Sheltie is een opgewekte, intelligente hond. Hij is geïnteresseerd in alles, wat er om hem heen gebeurt en bemoeit zich overal mee. Het is voor hem heel belangrijk te weten, dat hij gewaardeerd wordt. Daarom probeert hij steeds zijn baas een plezier te doen. Hij moet daartoe zeker de gelegenheid krijgen anders zoekt hij er zelf één. Eén van de van nature aangegrepen gelegenheden vormt het waken. Wat de Sheltie daarbij te kort komt aan grootte, wordt gecompenseerd door zijn luidruchtigheid. Met een goede opvoeding is die luidruchtigheid wel wat in te dammen, maar dit vereist veel geduld en doorzettingsvermogen. Een Sheltie staat gereserveerd ten opzichte van vreemden. Deze gereserveerdheid mag niet verward worden met angst.
Een echte Sheltie kijkt de kat uit de boom en blijft op een afstand, totdat hij ziet, dat de vreemden geaccepteerd worden door zijn baas. Hij beslist zelf of hij naar hen toe zal gaan. Zo is ook een goede begeleiding bij de kennismaking met kinderen van groot belang. Niet alle pups komen immers bij de fokker met hen in contact. Deze begeleiding is noodzakelijk om te voorkomen, dat gereserveerdheid omslaat in nerveus gedrag.
Een Sheltie heeft het nodig de kameraad van zijn baas te zijn. Hij is nergens gelukkiger dan bij "zijn mensen" en kwijnt weg als hij buiten gesloten wordt. Dit houdt in, dat hij niet tot zijn recht komt in een kennel. Veel plezier beleeft hij aan gedrag- en gehoorzaamheidsoefeningen of behendigheidstraining. Ze bieden hem de mogelijkheid samen met zijn baas iets te ondernemen en hem te plezieren. Een Sheltie moet op een evenwichtige wijze opgevoed worden. Hij is heel gevoelig voor beloning en het is dan ook beter hem te stimuleren op een positieve manier dan hem steeds te moeten bestraffen. Als hij te hard bejegend wordt, wordt hij onzeker. Door deze spanning zal hij het niet meer kunnen begrijpen, wat er van hem verlangd wordt en zijn vertrouwen zal slechts met veel moeite herwonnen kunnen worden. Een Sheltie is een ideale kameraad voor iedereen, die op een vriendschappelijke wijze met zijn hond kan omgaan
Foto: © Ron Baltus
In tegenstelling tot wat zijn imposante vacht doet vermoeden vergt het onderhoud van de Sheltie niet veel inspanning. Het zachte haar achter de oren dient dagelijks doorgekamd te worden teneinde klitten te voorkomen. De vacht hoeft slechts éénmaal in de week geborsteld te worden, bij voorkeur met een pruikenborstel. Als de hond in de verharing gaat, laat de ondervacht van de huid los. Dan moet er veel vaker geborsteld worden om te voorkomen, dat de onderwol gaat vervilten. Het verdient aanbeveling om de oren van de hond regelmatig te controleren en indien nodig schoon te maken. Ook moet er voor gewaakt worden, dat de nagels van de hond te lang worden en hem het lopen bemoeilijken.
Dan vind ik de rassen die ik opnoemde en waarvan de beschrijving gehaald werd van de rasvereniging of een goede fokker beter bij je passen...
Deze beschrijving is ook alweer afkomstig van de rasvereniging.
ik heb daar toch op gereageerd, dat ik vlinderhondje niet zo mooi vind ( staat hier ergens in het topic hoor
Ja dat zag ik maar behalve dat staan er nog verschillende rassen op de lijst die ik gaf.
Geef me dan meer info zodat ik je kan helpen zoeken.
Maar weet je, als je een sheltie absoluut wil dan doe je dat maar. Ik bedoel niemand die je hier belet dat te doen.
We proberen allemaal maar te helpen, we gaan niet voor ons plezier zoveel opzoekingswerk gaan doen. We gaan ook niet voor de lol negatief gaan doen...
Ik denk dat je een Sheltie wel bij kinderen kan zetten hoor .. Uiteraard moeten je kinderen niet achter je hond aan lopen maar dat geld voor elk ras. Verder zijn shelties wel heel kindvriendelijk. Vermeid stressvolle situaties want daar is een Sheltie gevoelig aan.
nou iedereen
het word NIET de pup van 250 euro.. simpelweg omdat we ( man en ik) vinden dat we moeten kunnen kiezen
niet op het uiterlijk maar op karakter
waarschijnlijk gaat roxy dan ook mee,en als die daar al niet normaal doet tegen pups ( wat ik niet verwacht maarje weet maar nooit) dan gaat het al helemaal niet door..
ik vind het heel rot voor het 250 e reutje want die zit waar hij nu zit echt niet op zijn plek, zit in een flat en die mensen vinden m wel leuk enzo maar hij ( en hun ander hondje) is te druk
dat is pas echt stom
verder heb ik op andere site veel positieve reacties gezien op het hebben van sheltie in druk gezin. als je maar geen timide pup uitzoek, maar een " brutale"
Waar blijft de reactie op mijn reacties? ...
Hmmm.... ik had een reactie geschreven: weg Opnieuw dan maar!
Ik vind dat je een sheltie niet perse hoeft af te schrijven. Maar je moet dan echt bij een goede fokker kijken en niet op MP. Op MP zeggen ze wel dat ze in een gezin opgroeien, maar het is belangrijk dat je het pupje vanaf het begin kunt volgen, zodat je weet hoe hij/zij zich ontwikkeld en welke het beste bij jullie past. Een goede fokker helpt daarbij.
het is dan wel duurder en je moet langer wachten, maar dan weet je over de geschiedenis van de pup, ouders en andere nakomelingen en kun je ongeveer zien hoe de pup wordt qua gedrag.
Verder moeten de kids natuurlijk ook opgevoed worden over de pup: niet altijd optillen ed....
Tess is nu 9 maanden en heel goed met kinderen, heel rustig ook. Maar als ze druk rondrennen, dan gaat zij blaffen en ook rondrennen en nee, dat bestraf ik meestal niet, want de kinderen zijn de aanstichters en Tess doet gewoon leuk mee, ook al vinden de kinderen het niet fijn.
Een sheltie kost behoorlijk wat energie en alleen behendigheid 1 keer in de week ofzo is niet voldoende. Met Tess ga ik elke dag een uur naar het park waar ze los kan rennen en dat heeft ze echt nodig!
De vachtverzorging vergt ook wel het een en ander, de oren, voetjes moeten zo nu en dan geknipt worden en met een goede kambeurt ben je wel een uurtje bezig (elke week).
Ik ken een aantal goede fokkers, helaas hebben de meesten net een nestje gehad....
Succes met de zoektocht en ga alsjeblieft voor een goede fokker en een pup met stamboom!
was zondag naar een poedelwandeling geweest, en de enige hond die daar aan het blaffen was op wandeling was...je raadt het al...een sheltie.
Ook mijn geburen hebben er 1, maar deze hond blaft alles bij elkaar. Heb nog niet echt een goede indruk van ze gekregen. Ze reageren op alles, en hun blaf is heel hoog en schel.Ook krijg ik de indruk dat ze blaffen doordat ze nerveus worden van beweging of geluid.
Denk dat je hier echt rekening mee moet houden,en ik weet ook niet of je dit ziet zitten in jouw gezin en met jouw buren.
Ze kunnen inderdaad flink blaffen, en van tijd tot tijd moet je dat ook toestaan!
Mijn meiden blaffen gelukkig vrij weinig in huis, maar je moet ze eens horen als ze buitenspelen! Je kunt ze onmogelijk altijd stil houden!
Zeker met (drukke) kinderen willen ze wel een overprikkeld raken en gaan blaffen.
Welke keuze je verder maakt, succes en veel geluk.
Mijn goede vriendin heeft 2 shelties,2 collies, een oud duitse herder pup en een kruising.
Ze doet ook agility met een sheltie die niet van haar is maar van goede kennissen.
Ik vind shelties hartstikke leuk. Zoals ik ze ken zijn het enthousiaste, leergierige slimme hondjes. Wel vind ik (zover ik het meemaakt bij mijn goede vriendin) hondjes die aandacht en uitdaging nodig hebben.
Hoe ze het in een gezin met kinderen zouden doen weet ik niet.
Wat blaffen betreft, ja ze hebben er zeker de aanleg voor om veel te blaffen. Bij mijn goede vriendin daarin tegen wordt dat niet ''geaccepteerd'' Het wordt al vroeg in toom gehouden. Belonen bi rust corrigeren bij blaffen. Tuurlijk mogen ze wel eens blaffen maar ik moet zeggen dat die kleine van een jaar het heeeeeeel goed snapt dat ze het niet mag ;) Als ze blaft moet ze bij dr baas komen... Mocht ze dus per ongeluk vergeten dat ze eigenlijk niet mag blaffen komt ze meteen richting mijn goede vriendin gelopen. Slimmerikken zijn het zeker.
Edit: bij de agility wedstrijden bij veel prikkels blaft de sheltie ook veel. En ik zou zelf nooit voor een sheltie , of collie, kiezen is niet mijn ras maar ik vind ze wel erg leuk (bij een ander )
Precies
Klopt shelties kunnen er wat van! (Blaffen)
Sorry, hier een sheltie die niet blaft, ook de sheltie van een van mijn beste vriendinnen blaft nooit. Het hoeft dus niet. Misschien omdat het ras gewoon goed bij me past, maar ik heb de sheltie juist altijd als een enorm makkelijk ras ervaren. Ze kunnen misschien wat minder goed tegen stemverheffen, maar ze zijn echt niet van suiker hoor, die gevoeligheid kan ook wel overdreven worden. Lizzie speelt heel graag met balletjes, maar verder is mijn collie echt veel actiever (en luidruchtiger!). Ze heeft altijd genoeg gehad aan normale wandelingen (wel los), is erg rustig in huis. En ze kan vanaf de geboorte van mijn neefje al perfect bij hem, ondanks dat ze niet met kinderen is opgegroeid.
Ik heb dit hele topic meegelezen zonder te reageren, maar ik vind dat een sheltie best zou kunnen bij jullie hoor. Als je een pup haalt bij een goede fokker (dat hebben wij toentertijd niet gedaan, want wij hadden niet de kennis die jij nu hebt opgedaan hier, en hebben nu een hondje met artrose en PL) en je kinderen en hondje samen opvoedt, zie ik geen problemen eigenlijk. Misschien niet het meest terughoudende pupje uit het nest nemen omdat die de kids wat lastiger zou vinden, maar buiten dat..
Misschien ben ik geen representatief voorbeeld van een sheltie eigenaar, omdat ik geen rastypische sheltie heb en ik ze helemaal niet zie als zenuwachtige hyperactieve hondjes, maargoed dit is mijn ervaring ermee. Dit alles geldt trouwens ook voor de sheltie van mijn schoonouders met stamboom. Die blaft ook alleen als het bezoek binnenkomt even en verder niet.
Goh ik lees dat ik toch niet de enige ben met een onopgevoede sheltie. Geweldig. Er zijn dus nog shelties die blaffen, kijk eens aan.
Natuurlijk zijn er individuele verschillen. Maar het zit er wel een beetje ingebakken. Lees ook hier http://www.nederlandsesheltievereniging.nl/?taal=NL&id=210 "het waarschuwen bij onraad door te blaffen" was onder andere hun taak namelijk Als het er niet in zit dat blaffen, zou je er geen energie moeten instoppen om het in te dammen toch?
Dus gelieve een blaffende sheltie niet als onopgevoed te bestempelen. Is misschien een normale sheltie? Iets dat er nu eenmaal in zit, hoeft er niet helemaal uit. Lijkt me niet zo gezond. Het moet natuurlijk niet de spuigaten uitlopen maar hé, beetje begrip voor de aard van het beestje?
Ter vergelijking, mijn golden vroeger, die hoorde ik nauwellijks (oh ja die zal ik dan wél opgevoed hebben). Blaffen zat er gewoon niet in en ja hij kon wel blaffen,uiteraard wel, maar dat was vele malen minder.
En dat is geloof ik nu echt het laatste dat ik erover zeg want ik begin me hier aardig in op te jagen.
Bij chihuahua's zit dat blaffen er ook echt wel in. Het is met wat opvoeding wel in toom te houden, maar Jamie en Teun zullen nooit zo weinig blaffen als Kiwi bijvoorbeeld.
Teun is echt een keffert, dat valt bij Jamie heel erg mee dus natuurlijk zit er ook verschil in per hond.
Maar een sheltie of chihuahua moet je niet nemen als je een hond wil die amper blaft.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "sheltie" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?