Dringend een nieuwe thuis gezocht voor een Anatolische Herder reu

Hoe gaat het nu met Pinot Sylvie ? En inderdaad hopelijk heb je wat hulp met uitlaten etc, want dat zou ook al veel kunnen geven !!

Ben net als de anderen zeker dat Pinootje wel een fijne thuis kan vinden, hij is zulk een lieve hond, het is niet omdat het niet matcht met de dieren van Esther dat het ergens anders niet lukt. Ben zeker van wel, dus de moed niet opgeven hoor !!!

Als Sylvie eventueel hulp wilt om Pinot uit te laten, is het handig om haar woonplaats te vermelden...

Misschien is er iemand op HP die in de buurt woont om Sylvie te helpen met de honden...

Jammer dat het niet klikte! Maar super dat je het hebt geprobeerd!
Hopelijk vind hij een nieuw gouden mandje, maar dat zal vast wel!

dat weet ik echt heel zeker..!

dit ligt niet aan Pinot, laat dat even duidelijk zijn......

het is de combinatie die niet fijn gaat..., 3 potige reuen , totaal 160 kilo hond,

en daarvoor ben ik simpelweg een (te) softe baas...

Sylvie heeft Pinot inmiddels opgehaald...en we houden contact....

Had dit topic al even gevolgd. Wat jammer dat het niet samen gaat met Pinot! Hele tijd gescheiden houden zou inderdaad ook niks zijn, word Pinot niet gelukkig van en de rest van je roedel ook niet. Je hebt het iig geprobeerd, en dat alleen al vind ik heel mooi van je. Ik hoop dat Pinot alsnog een fijn huisje krijgt!

ik wil dit mooien ventje wel in huis nemen meschien ook eerst proef week of dag

Het siert je Esther dat je gelijk schrijft dat het echt niet aan Pinot ligt, want velen zouden dit niet doen hoor !

Ik zou het ook niet aankunnen, drie potige reutjes. Is niet te onderschatten. Zo zal Tibo ook steeds vechten met Labrador reutjes, weet niet waarom, maar het is zo en zo'n gevecht is erg angstaanjagend.

Maar voor Pinot'tje komt er beslist nog iemand waar het wel lukt, daar ben ik zeker van. Hoop dat Sylvie ook ons wat op de hoogte houdt over deze lieverd !

Durf het bijna niet te vragen maar hoe is het nu?

Pinootje is gewoon thuis en gelijk hij altijd is...
Het probleem is niet het probleem...dat is redelijk goed dat ik gecontroleerd in beweging blijf met mijn spierziekte en reuma...
Het probleem is de volledige zorg, zoals de drollen opkuisen in de tuin, extra stofzuigen en dweilen, hem borstelen enz...
Wat maakt dat ik dan fysiek compleet uitgeput ben om hem nadien nog de aandacht te geven die hij verdient...hij verdient dan veel beter...
Vermits ik frequent in het ziekenhuis vertoef valt deze zorg op mijn echtgenoot...
Hij gaat ook fulltime werken, moet dan de dochter van school halen, huiswerk, eten maken en dan op weg naar ziekenhuis...wanneer heeft hij dan tijd voor aandacht en zorg voor Pinot...

Maar het ventje heeft echt een gouden hartje en was helemaal zijn eigen rustige ik zoals altijd lol

Fijn te horen dat Pinot nog lekker zijn eigen zelfde ik was na het logeerpartijtje.

Helaas is het niet gelukt bij Esther..., maar er komt vast een andere gouden kans voor de kanjer 

Sterkte met alles en hopelijk heb je snel goed nieuws over een nieuw huis voor Pinot.

Niet wanhopen hoor Sylvie, het komt vast in orde, zoals je zelf schrijft het ventje heeft een gouden hartje, dus op naar een baasje met een even gouden hart, want alleen dat is goed genoeg voor Pinootje.

Ook voor jou zal het goed zijn wanneer je iemand kan vinden die het oprecht goed meent met Pinot, dat zou een hele zorg minder zijn, maar soms moet je daar wel even naar zoeken. Ik duim alvast heel erg en veel sterkte voor jou !

dat is erg lief van jullie, maar er moet natuurlijk ook opgepast worden dat Pinot niet steeds op proef ergens heengehaald wordt en daardoor weer erg onzeker gaat worden en zich steeds moeilijker zag gaan aanpassen. Het is voor hem 1 grote onzekerheid als hij niet weet waar hij aan toe is. Hij is nu vriendelijk en vol vertrouwen, maar dat zal niet eeuwig zo blijven als hij steeds verplaatst wordt. Je ziet dit maar al te vaak beschreven in de vele topics waar het mis gaat met een herplaatser.

@dobry: dat is ook mijn bezorgdheid...

ja dat kan ik me helemaal voorstellen Sylvie.

Er komt vast nog de geschikte persoon voor hem in de juiste situatie. Het is op de foto's al een prachtige indrukwekkende lieve hond, daar moet wel iemand zijn die er helemaal voor wil en kan gaan.

Ik ben het 100% met Dobry eens.

Ik zou een hond van dat kaliber eerder plaatsen bij mensen die op dit moment geen andere hond hebben, maar wel wat honden ervaring.

Een reu (of hond) introduceren in een roedel, kost, naar mijn mening, gewoon ook veel tijd, zeker ook als er al een roedel is.

In mijn optiek zouden daar meerdere wandelingen voor nodig zijn, op een zeer open wijze, eens voorzichtig samen zijn binnen op onbekend terrein voor allemaal etc. etc.


Mijn reu is zeer sociaal, maar ik hoef echt niet zomaar een totaal onbekende reu na 1 wandeling in zijn huis te halen, dat is gewoon te veel van het goede, en dan is Pinot ook nog eens een enorm sterke hond, als het fout gaat is het niet zo makkelijk ff uit elkaar te halen.

Ik hoop en duim voor Pinot op een mooi thuis.

misschien nog handig om te vermelden. Hoe denk jij dat de beste gezibssamenstelling eruit ziet voor pinot? Gezin met kinderen? Jong stel? Gepensioneerd stel die vaak thuis zijn? Vindt pinot kinderen überhaupt leuk? Met andere honden samenleven ja of nee? Liever met reu of teef groot of klein? Ik hoop dat je snel het perfecte baasje vindt!

Was er niet nog iemand die geïnteresseerd was (Reina) die ervaring had met het ras en zelf geen hond had en graag wat meer info wilde over Pinot? Misschien is deze persoon nog steeds geïnteresseerd?

Pinot is heel stabiel met andere honden...hier mogen alle soorten honden op het terrein komen daar maakt hij geen probleem van...hij leeft hier ook samen met een teef en niet gecastreerde reu...

Pinot is eigenlijk niet veeleisend, zijn we thuis ok, zijn we niet thuis ook ok...
Dus een jong of oud koppel dat maakt hem niet uit...natuurlijk des te meer aandacht des te leuker dat hij het vindt...

Omwille van zijn baknijd zou ik enkel aanraden bij kinderen waar duidelijke afspraken te maken zijn...die dus groot genoeg zijn om de regels te onthouden en zich eraan te houden, want dan blijft zijn baknijd netjes onder controle...voor de rest vindt hij kinderen leuk...mijn dochter is nu 9 en dat gaat prima...ze geeft hem zelfs eten enz...
In het begin als hij hier was wilde ik niet dat zij buiten speelde als hij buiten was omdat ik hem niet kende en hij kon haar evengoed als prooi zien als ze in de tuin aan het rondlopen was of dat hij speels zou happen maar daar is zijn mondje iets te groot voor...
Nu zitten ze samen op de trampoline lol...en weet ik ook dat hij niks doet...
Ik was eens op de markt met hem...spurte er een peuter uit haar buggy en vloog hem rond zijn nek en zei dan lief hondje...ik verschoot wel maar hij stond daar van ow geweldig doe maar verder lol...

Ik heb met Reina vorig weekend reeds contact gehad maar zij vreest gezien haar leeftijd dat wandelen een probleem zou kunnen vormen gezien Pinootje zijn omvang...

 Kortom het is de perfecte hond die bijna in alle situaties past haha

Goed om te weten toch?

Dit moet helemaal goed aflopen. Ik duim voor je mee! En natuurlijk voor Pinot!

Ik vind het heel fijn dat je er aan denkt om Pinot niet zomaar overal te plaatsen. Voor nu moet het echt zeker zijn zou ik zeggen is wel zo prettig voor jullie en Pinot.

Inderdaad een plek waar eventueel geen andere honden zijn want dat is ook niet prettig met baknijd. Heeft hij dit ook met speeltjes?

Succes met deze kanjer

 Ow, dat is wel spijtig natuurlijk ... 

Ik vind het wel schattig hoe je hem PinooTJE noemt 

Wat super dat Pinot zelf zo tolerant en dus ongetwijfeld zeer zelfzekerd is, hij klinkt als een ontzettend fijne en stabiele hond.

Of dat het plaatsen bij andere honden makkelijker maakt.... dat is misschien de vraag, zijn zelfverzekerdheid zal bij honden (en zeker bij andere reuen die daar al wonen) zeker een reactie triggeren, ze zullen hem op de proef stellen en voelen zich gesterkt omdat zij "thuis" zijn.

Bij iemand met een teefje gaat dat misschien beter, is vaak toch de competitie anders of zelfs afwezig, maar dan opnieuw ben ik sterk voor een wat rustiger introductie.

Maar hij is prachtig, ik ben niet zo'n doggen-mens maar zijn toet is geweldig.... daar komt vast het juiste adres voor, kan niet missen.

Ik had vroeger ook zo'n zelfzekere reu en zeer tolerant, maar elke hond kon het prima met hem vinden, zelfs de dominante, maar wellicht zal dat anders zijn op eigen terrein.

Zoals jij het schrijft Goja vind ik het ook, zulk een prachtige snoet heeft hij, moet goed komen...gewoon wat geduld !

Dit is iets wat ik dus echt totaal verkeerd heb ingeschat.., bij mijn eigen honden,

die ogenschijnlijk goed met andere reuen kunnen...,

maar zich dus helemaal niet zo gedroegen zoals ik hoopte en verwachtte....

zeker een punt om over na te denken ( en ook voor mijzelf een eye opener...)

Aan de lijn gedraagt Pinot zich keurig..., zeer ontspannen,  daar zou menig hond een voorbeeld aan kunnen nemen...

En wat het eten betreft, hij gaat keurig zitten uit zichzelf..., en dan volgt er vanzelf een enorm dikke poot in je hand......

Ik geef mijn honden altijd apart eten omdat ieder zijn eten heeft...de rottie dieet en Nootjes net vetrijker eten...snoepjes of dingen die vrij snel op zijn krijgen ze samen, ik zeg de naam van de hond en die krijgt dan het snoepje de anderen moeten hun naam afwachten...gaat het om botten of varkensoren of zo dan gaan ze apart...geen ruzie...baknijd of niet

en in overleg met Sylvie plaats ik nog wat foto's....

omdat de juiste baas voor dit juweeltje echt wel ergens rondloopt.....