Knuffelen aan te leren?

Sinds ik zoveel nadenk over de tijd dat ik mijn pup zou adopteren, denk ik veel na over het knuffelen. Ik wil namelijk het liefst een echte aanhankelijke hond die van knuffels houd.

Toen ik nog thuis woonde als kind bij mijn ouders hebben we 1 hond gehad, een Border Collie. Deze hadden we overgenomen van mensen, en hij bleek zelfs een stamboom te hebben. Hij was vriendelijk, maar ontzettend gefixeerd op zijn tennisbal. We vonden het leuk om de eerste eigenaar te benaderen en deze wilde maar wat graag komen kijken. Het was een oudere man en het bleek dus dat de collie een echte werkhond was, zelfs ook met schapen drijven. Ik zag de man ook niet voor me dat hij de hond als pup veel geknuffeld had.

Oke, hier komt het: Op een dag lag de collie op de grond in de woonkamer, hij was wakker en ik wilde hem een kusje geven. Plotseling hief hij zijn kop op en duwde zo zijn snuit (waarbij ik zijn tanden voelde) tegen mijn wang. Hij keek er heel verbaasd en geschrokken bij dus dat zal wel een verklaring kunnen zijn. Toch ben ik hier wel van geschrokken, ik wil namelijk wel dat ik gewoon met mijn hoofd bij de hond zijn kop in de buurt kan. (Door dit voorval is het een beetje een angst geworden dat ik ooit in mijn gezicht zou worden gebeten)

Mijn vraag nu: Als die man de pup nou opgevoed had met veel geknuffel en kusjes? Zou hij dan wel een knuffelhond zijn geweest? Is het enigzins aan te leren of werkt het bij bepaalde (rassen) honden gewoon niet? Het was natuurlijk wel een border collie uit een werklijn.

Honden zijn honden en mensen zijn mensen!
Mensen houden van iets vast pakken,knuffelen,kusjes en zo je liefde voor iets/iemand uitten.
Maar niet iedereen houdt daar perse van,niet iedereen wil mensen zo dichtbij hebben,dat kan!
Honden knuffelen elkaar niet zoals wij mensen doen en hebben daar ook niet altijd behoefte aan!
Honden hebben een andere taal dan wij mensen,wij zeggen wel eens tegen elkaar,"mag ik je even een knuffel geven",of "ik heb even een knuffel nodig hoor",dan geef je in woorden aan wat je wilt,in de taal die de ander ook direct begrijpt.
Honden praten niet,communiceren dmv o.a. hun lichaamstaal,door signalen te tonen,een andere hond ziet dus aan de houding en signalen wat een hond bedoeld.
Wanneer een hond ligt te slapen of jou niet ziet en je komt plotseling aanzetten,dan schrikt een hond daarvan,heeft jou immers niet aan zien komen en reageert dan op de hondenmanier,nl happen.
Een volkomen logische reactie vind ik!

Niet alle honden vinden het fijn om omarmt en stevig geknuffeld te worden,is niet direct afhankelijk van ras (al zijn er rassen die wat afstandelijker zijn naar mensen en meer op zichzelf zijn) iedere hond opzich,ook binnen 1 ras opzich,is een individu,heeft een ander karakter en andere behoeften,de 1 kan iets wel heel erg waarderen,de ander laat het iets wel toe maar staat er niet om te springen en weer een ander heeft er absoluut niets mee!

Kortom,ik denk dat het niet zo van te voren te zeggen is,of een hond knuffelen leuk zou vinden of niet,ligt mogelijk ook aan de relatie tussen hond en eigenaar!

Ik had een dh uit een werklijn en die werd heel vaak geknuffeld en gekust Zonder problemen.

Of een hond dat zelf echt fijn vindt?

Knuffelen is niet iets wat honden van nature kennen, maar veel honden laten het toe, en genieten er zelfs van.

Je kan niet zeggen dat bepaalde rassen wel of niet graag knuffelen denk ik. Ik zou het goed aanleren, een kriebeltje onder de kin, niet over de hond heen gaan hangen en langzaam opbouwen. Belangrijk is dat de hond je vertrouwd.

Misschien ook een idee om je in Ttouch te verdiepen, dat schijnen veel honden fijn te vinden en rustig van te worden.

Persoonlijk vind ik het geen logische reactie, want ondanks dat hij lag, heb ik er juist opgelet dat hij wakker was en wist dat ik er was. Ik was toen nog wel jong, maar mijn ouders hadden altijd duidelijk gemaakt dat je de hond eerst moet laten weten dat je er bent. Ik aaide hem, hij was wakker, en toen kuste ik hem. Tja... Ik ben zelf gewoon van mening dat een hond absoluut niet mag happen en zeker niet in het gezicht of iets wat daar op lijkt. Tenzij het inderdaad onverwachts was, maar dat was het niet. Door alle "enge" verhalen in de media, in combinatie met dit voorval, heb ik daar toch een sterk gevoel in gekregen. Maar omdat hij dus door een vrij nuchtere man was opgevoed, vraag ik me toch af of dat ermee te maken had.

"Knuffelen is niet iets wat honden van nature kennen, maar veel honden laten het toe, en genieten er zelfs van.
Je kan niet zeggen dat bepaalde rassen wel of niet graag knuffelen denk ik. Ik zou het goed aanleren, een kriebeltje onder de kin, niet over de hond heen gaan hangen en langzaam opbouwen. Belangrijk is dat de hond je vertrouwd.
Misschien ook een idee om je in Ttouch te verdiepen, dat schijnen veel honden fijn te vinden en rustig van te worden.
  "

Dobry

Bedankt! Ik zal me ereens in verdiepen! En die dh was dan waarschijnlijk wel opgevoed met knuffelen?
En uiteraard ben ik me ervan bewust dat het geen natuurlijk gedrag is, maar als we dan weer terugkomen op het corrigeren, dan is die manier hoe wij dat doen natuurlijk ook niet normaal voor hun. Zelf zie ik het toch veel bij gezinnen met kinderen die een hond hebben en meteen aanleren te knuffelen (dus inderdaad niet helemaal vastpakken en opdringerig zijn enz) dat het normaal is binnen het gezin om aangeraakt te worden en kusjes te krijgen en de hond met rust laten als deze wegloopt.

Ohja, maar sommige rassen staan toch ook bekend om kindvriendelijk? Zoals Staffords etc? Tenminste, die worden vaak "nannydogs" genoemd, mits goed opgevoed natuurlijk.

Niet elke hond houdt van knuffelen en dat vind ik ook heel normaal.

Net als dat de ene mens heel lichamelijk is, is de ander daar niet van gediend (ik vind het dus echt verschrikkelijk om na de jaarwisseling op mijn werk te komen, rot op met al dat gezoen!)

Knuffelen en zoenen is iets van mensen (sommige mensen dan ) en zeker niet iets wat een hond maar moet accepteren want 'wij zijn de baas'.

Ik kan vrij veel doen bij mijn hond, maar als ze aangeeft dat ze iets niet wil, dan accepteer ik dat. Ze is dan wel een hond, maar heeft ook haar grenzen en die mag ze ook best aangeven. Ik heb liever dat ze met een bepaald geluidje laat weten dat ze iets niet wil (en dat ik daarnaar luister) dan dat ze dat niet doet en gelijk haar tanden in mijn wang zet.

Ik vind dat een hond absoluut niet met zijn tanden iets duidelijk mag maken wat hem niet zint. Ze kunnen daar nou eenmaal schade mee aanrichten, en dan is de hond de pineut. Tenzij het echt iets is wat hem pijn doet, dan is het een ander verhaal. Maar als een kind een hond wilt knuffelen, en de hond ligt, dan moet deze opstaan en weglopen. Zoals honden elkaar ook negeren en wegkijken als ze iets niet willen. Tuurlijk hebben ze recht op hun eigen ruimte, en als ze er geen zin in hebben moeten wij dat ook respecteren als zij weglopen, maar ik vind het niet nodig dat een hond zijn tanden daarvoor gebruikt, met alle gevolgen van dien. Tenzij het kind achter hem aan loopt, dan moet de ouder uitleggen dat de hond met rust gelaten wilt worden.

Tsja mijn Coton is gek op knuffelen met kleine kinderen, maar 13+ hooguit nog van kriebelen enzo, zij is dus een beetje rasistisch  Mijn Shih Tzu is nu 13 weken en gek op knuffelen als ze net wakker is, kusjes geven etc en ze likt je helemaal af hihihi. Maar is zij eenmaal wakker heeft ze er geen zin in. Laat de beestjes beestjes zijn, ik leer het ze wel, maar laat hun de grenzen aangeven 

" Niet elke hond houdt van knuffelen en dat vind ik ook heel normaal.
Net als dat de ene mens heel lichamelijk is, is de ander daar niet van gediend (ik vind het dus echt verschrikkelijk om na de jaarwisseling op mijn werk te komen, rot op met al dat gezoen!)
 
Knuffelen en zoenen is iets van mensen (sommige mensen dan&nbsp en zeker niet iets wat een hond maar moet accepteren want 'wij zijn de baas'.
Ik kan vrij veel doen bij mijn hond, maar als ze aangeeft dat ze iets niet wil, dan accepteer ik dat. Ze is dan wel een hond, maar heeft ook haar grenzen en die mag ze ook best aangeven. Ik heb liever dat ze met een bepaald geluidje laat weten dat ze iets niet wil (en dat ik daarnaar luister) dan dat ze dat niet doet en gelijk haar tanden in mijn wang zet.
 
  "

Mellow (en Jozef)

Maar dat is juist precies wat ik bedoel! Ik snap ook wel dat knuffelen en kusjes onnatuurlijk is (maar de manier hoe wij met een hond communiceren is in zijn geheel al onnatuurlijk), maar als er van pup af aan mee gekroeld wordt, dan is hij er toch meer aan gewend? En als de hond dan inderdaad geen zin heeft, en loopt hij weg (dat zie ik liever dan een snauw) dan zou ik dat ook respecteren. Dan vind ik een grom of snuit in het gezicht ook veel logischer als ik hem achterna zou gaan. Maar in het geval van mijn situatie als kind met de border collie, plakte hij meteen zijn snuit tegen mijn wang. En dat vind ik zelf wel beangstigend. Hij had alle ruimte om weg te lopen, en dat zou ik dan ook respecteren. Het is niet zo dat hij alles zou moeten doen wat ik wil. De hond heeft natuurlijk recht op zijn eigen space.

Zo zou ik het ook willen, haha! En uiteraard zou ik het niet afdwingen, waarom denkt iedereen dat? Zolang een hond gewoon wegloopt of aangeeft er geen zin in te hebben, dan is dat prima, maar ik hoef geen snuit met tanden tegen mijn wang!

het punt is dat een hond reageert op zijn eigen manier, vaak worden van tevoren al signalen gegeven voordat een hond hapt. Signalen die mensen en zeker kinderen vaak missen. Het kan ook zijn dat de hond al moe was, overprikkeld misschien en zijn rust nodig had en dat het net teveel was voor hem en er een hap volgde.

Aan ons mensen weer de taak om de hond te leren lezen en er goed en respectvol mee om te gaan zodat hap en bijtincidenten voorkomen kunnen worden.

Toen ik mijn hond net had, kwam ze met muilkorf aan, toen ik die afdeed en haar wilde aaien werd ze wild en beet me. Ze had er duidelijk geen vertrouwen in. Mijn hoofd bij haar hoofd zou geen goed idee geweest zijn op dat moment. En nu kan dat dus wel. Ze kent me en vertrouwt me. Maar nooit zou ik het wagen om als ze bijv.  ergens ligt ineens over haar heen te gaan hangen en haar te gaan kussen. Als ik haar wil knuffelen, ga ik liever ergens rustig zitten en roep haar bij me. Zodat ze naar mij toe komt en ik niet naar haar toeloop (kan bedreigend overkomen).

Zelfs bij de meest mensvriendelijke hond moeten er wel regeltjes in acht genomen worden, elke hond kan gevaarlijk worden als hij zich bedreigd voelt. Zeker met kinderen moeten een aantal regels goed opgevolgd worden. Hoe vaak hoor je niet: mijn kind kan alles doen met de hond en gaat het dan ineens toch mis.

Ik vind het trouwens super dat je je zo goed voorbereid!

Hier nog wat intressante linkjes om door te nemen

https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Je denkt hier andersom. Als kind kon je dat niet weten, maar de hond lag op de grond, en jij liep ernaar toe, dat was al een "fout", die je moet voorkomen.

Als de hond ergens ligt en jij wilt hem knuffelen, roep hem dan liever bij je (natuurlijk niet als hij moe is en zijn rust nodig heeft). Op die manier voorkom je het happen.

Waarschijnlijk voelde de Collie zich bedreigd, maar dat kunnen we nu nooit nagaan. Als Lexie haar snuit tegen me aanduwt is dat affectie denk ik, maar voel ik de tandjes ook omdat zij een onderbeet heeft. Kijk vroeger kunnen we alleen maar over gissen, je zal het met de hond zelf moeten aanzien. Ik kijk niet of zij aangeeft het niet te willen, maar aangeeft het wel te willen

"  
Je denkt hier andersom. Als kind kon je dat niet weten, maar de hond lag op de grond, en jij liep ernaar toe, dat was al een "fout", die je moet voorkomen.
Als de hond ergens ligt en jij wilt hem knuffelen, roep hem dan liever bij je (natuurlijk niet als hij moe is en zijn rust nodig heeft). Op die manier voorkom je het happen. "

Dobry

Daar heb je een zeker goed punt! Dat zal ik dan ook zeker zo aanpakken met mijn toekomstige eigen hond. Klinkt ook heel logisch inderdaad. Maar... de hond lag niet op zijn eigen plek, denk ik dan. Hij had een groot kussen bij de kast, en toen het gebeurde lag hij bij de tafel. Zijn plek was altijd verboden voor iedereen, dus dat lieten we ook met rust. Toch had ik liever gehad dat de hond zou opstaan ipv meteen zijn snuit in mijn gezicht, denk je dat je dat kan aanleren? Dat de hond gewoon wegloopt en dat hij dan snapt dat we hem dan zijn rust en ruimte gunnen?

"Maar nooit zou ik het wagen om als ze bijv.  ergens ligt ineens over haar heen te gaan hangen en haar te gaan kussen. Als ik haar wil knuffelen, ga ik liever ergens rustig zitten en roep haar bij me. Zodat ze naar mij toe komt en ik niet naar haar toeloop (kan bedreigend overkomen).
Zelfs bij de meest mensvriendelijke hond moeten er wel regeltjes in acht genomen worden, elke hond kan gevaarlijk worden als hij zich bedreigd voelt. Zeker met kinderen moeten een aantal regels goed opgevolgd worden. Hoe vaak hoor je niet: mijn kind kan alles doen met de hond en gaat het dan ineens toch mis.
 
Ik vind het trouwens super dat je je zo goed voorbereid!
 
Hier nog wat intressante linkjes om door te nemen
 
https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php
 
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven "

Dobry

Zo klinkt het inderdaad wel heel begrijpend ja! Hij keek er ook heel geschrokken bij, dus misschien sliep hij wel met ogen open? Ik ben in ieder geval al heel blij dat hij niet echt beet, het was ook meer snuit in my face! XD Maar het is meer de schrik natuurlijk die je eraan overhoudt.

Dus in het volgende scenario: Je zit op de bank en je roept de hond naar je toe voor een knuffel, deze vind het fijn, maar heeft er dan weer genoeg van, dan moet deze dus weten dat hij weg kan gaan?

Thanks voor de links, die ga ik zo even goed bekijken!

Als ik zo de reacties lees, realiseer ik me dat het hoogstwaarschijnlijk mijn fout als kind is geweest door zelf naar hem toe te gaan. Het beste was natuurlijk als hij zelf weg zou lopen (vind ik), maar misschien schrok hij er inderdaad wel van. Die laatste zin is echt een hele goede trouwens!

ik weet niet of je dat een hond aan kan leren Alice, ik zou eigenlijk niet weten hoe...

Op zich is het natuurlijk allemaal een kwestie van hoe wordt er in het algemeen omgegaan met de hond, is dat respectvol, wordt er goed op de lichaamstaal gelet, zet je hem niet onder druk, eis je geen dingen van hem die hij niet begrijpt etc. Dan laten de meeste honden ook heel veel toe omdat ze rust en vertrouwen in zich hebben waardoor ze al relaxter zullen reageren.

Maar altijd kan er iets zijn, ziekte,  pijn of schrik bijvoorbeeld dat een hond fel reageert.

"  
 
ik weet niet of je dat een hond aan kan leren Alice, ik zou eigenlijk niet weten hoe...
 
Op zich is het natuurlijk allemaal een kwestie van hoe wordt er in het algemeen omgegaan met de hond, is dat respectvol, wordt er goed op de lichaamstaal gelet, zet je hem niet onder druk, eis je geen dingen van hem die hij niet begrijpt etc. Dan laten de meeste honden ook heel veel toe omdat ze rust en vertrouwen in zich hebben waardoor ze al relaxter zullen reageren.
Maar altijd kan er iets zijn, ziekte,  pijn of schrik bijvoorbeeld dat een hond fel reageert. "

Dobry

Ja, ik begrijp inderdaad dat er altijd een situatie kan voordoen waarbij een hond anders reageert dan normaal. Ik wil ook gewoon een fijne band opbouwen met de hond, dat hij weet wat kan en mag en wat niet. Dat hij me vertrouwd en weet dat hij zijn eigen plekje heeft in huis waar hij zich kan terugtrekken. Misschien loop ik ook wel veel te vooruit te denken, wat als, wat als. Die situatie met de border collie heeft gewoon een behoorlijke indruk achter gelaten en ik wil daar op de beste manier mee omgaan met mijn toekomstige hondje.

Veel is als gezegd hier van goeie raad.

Nog één ding misschien.

Als je hond slaapt, blijf dan weg met je gezicht !

Hij kan aan het dromen zijn , en ineens schrikken ...en dan heb je ervan. Is helemaal geen kwaad opzet, alleen dom gedrag van  baasje. 

Verder denk ik dat misschien een klein ras meer aaibaar en knuffelbaar is ? Het gedrag van mijn grote honden was meer , kop op knieen leggen of poot op je leggen, soms een lik. 

Het gedrag van mijn yorkjes is gewoon je letterlijk dood willen knuffelen en altijd op je schoot willen zijn. Echte knuffeldiertjes.  

" Veel is als gezegd hier van goeie raad.
 
Nog één ding misschien.
Als je hond slaapt, blijf dan weg met je gezicht !
Hij kan aan het dromen zijn , en ineens schrikken ...en dan heb je ervan. Is helemaal geen kwaad opzet, alleen dom gedrag van  baasje. 
Verder denk ik dat misschien een klein ras meer aaibaar en knuffelbaar is ? Het gedrag van mijn grote honden was meer , kop op knieen leggen of poot op je leggen, soms een lik. 
Het gedrag van mijn yorkjes is gewoon je letterlijk dood willen knuffelen en altijd op je schoot willen zijn. Echte knuffeldiertjes.   "

Anny en Lance

 Ja, dat is zeker een hele goede tip, maar hij was (of als ik het goed herinner) leek wakker, met ogen open, dus misschien was hij aan het staren of sliep hij met zijn ogen open (doet een hond dat? ) en mijn ouders zeiden altijd, laat merken dat je er bent om schrikken te voorkomen. Maar goed, ben nu ook weer ouder en wijzer (hopelijk). Zelf denk ik ook wel dat knuffelbaarheid deels ook rasgebonden is. Alle kleine hondjes van kennissen zijn echte knuffelkonten, en een paar reuzen van honden, zoals een Bullmastif, die wil het liefst op schoot springen! Jouw Yorkie ziet er echt zo ongelooflijk schattig uit!

Verplaats je eens in de hond.

Jij ligt lekker te slapen, iemand anders wil met je knuffelen maar jij wil graag verder slapen. Moet jij dan opstaan en ergens anders gaan liggen ? Een hond 'wennen' aan knuffelen vind ik ook niet zo'n goed idee. Dan heb je kans dat de hond het toelaat maar liever niet wil. 

Een hond heeft vaak het hele jaar door dezelfde mand/kussen/kleed. Dit kan in de zomer te warm zijn waardoor die op een koelere plaats gaat liggen. Als de hond daar 'lastig gevallen' mag worden zal die daar niet rustig slapen en mogelijk geprikkeld raken.

Al heb je nog zo'n knuffelig ras er zitten altijd honden tussen die het niet leuk vinden. Dat heb je dan maar te accepteren. Mijn hond wil niet knuffelen maar in bed wel graag op me liggen. Dan is 13 kg best zwaar dus ik laat haar met rust en zij laat mij met rust. 

Dat begrijp ik niet helemaal. Dus je vindt dat jouw hond zelf mag bepalen of hij op jou gaat liggen? Ik vind je reactie ook niet helemaal terecht, en je hebt blijkbaar mijn andere reacties niet gelezen, want 1. ik was jong als in kindzijnde 2. ik heb allang toegeven dat het ook mijn fout was. 3. heb ik ook aangegeven te denken dat hij wakker was en hem laten merken dat ik er was. (misschien dat hij inderdaad schrok, maar ik ging niet zomaar over hem heen hangen terwijl hij lag te slapen, dat was dus niet de bedoeling)

Tot slot vind ik nog steeds dat een hond weg moet lopen als hij iets niet wilt en niet meteen zijn snuit met tanden tegen mijn wang mag plakken, dat vind ik gewoon gevaarlijk. Tuurlijk, een hond kan altijd onverwachts reageren als hij schrikt, bang is etc maar ik wil een gezonde band opbouwen met mijn hond en die dus recht heeft op zijn eigen space en dit zelf kan aangeven. Nogmaals, toen dat gebeurde was ik jong en ik zou het dan ook heel anders doen later (of eigelijk dus, niet, maar de hond naar me toe laten komen om te knuffelen).

Maar toch leg jij de verantwoordelijkheid bij de hond 'hij moet maar weglopen'... Laat hem het aangeven, want als je steeds knuffelt als je hem roept en hij vind het niet leuk, krijg je of een hond die komt en meteen wegloopt, een hond die niet komt, of die met tegenzin komt. Waarom knuffelen verplicht maken?

Vast een voorproefje!

En nu even deze!

Nee, ik denk niet dat je knuffels moet 'aanleren'.... 

Het zit in de hond, of het zit niet in de hond.....

Toen mijn hond nog een pup was, was hij helemaal niet aanhankelijk... Hij hing al in je mouwen voordat je er erg in had.

Maar sinds zijn eerste jaar, is het echt een knuffel beer... Maar hij is wel de initiatief nemer.... ;-) Als hij wil knuffelen of wat dan ook, dan komt hij wel.

 Als hij ergens ligt, waar dan ook. Laat ik hem lekker, hij komt immers niet voor niets niet naar me toe.

En tja, als mijn hond me zou happen is er maar 1 ding waar ik aan denk: 'mijn fout'....

Volgens mij schrijft TS nergens dat als de hond (op verzoek) komt maar aangeeft niet geknuffeld te willen worden, ze dat alsnog onder dwang zal doen als hij niet wegloopt.

Ik vind haar verwachting helemaal niet vreemd. Dat is exact wat ik ook van mijn honden verwacht (en krijg), dat ze de keus om weg te lopen van een (onaangename) situatie gebruiken en niet als eerste reactie in de verdediging/aanval schieten. Dat is geen verantwoording bij de hond leggen maar hem de vrije keus geven of hij wel of niet wil.

Ik neem aan dat de TS niet verwacht vanaf dag 1 een opgevoede hond in huis te hebben die gelijk 100% van haar als mens begrijpt en op haar vertrouwd.