Vragen over corrigeren

Hallo allemaal,   Al enige tijd ben ik informatie aan het verzamelen over de aanschaf van een pup, zoals welk ras, en de bijbehorende opvoeding. De pup zal waarschijnlijk nog even op zich wachten in mijn huidige situatie, maar ik wil alvast genoeg informatie opslaan! :) Aangezien ik dus nog geen hondje heb, had ik me ook nog niet geregistreerd, maar heb al wel veel gelezen hier op het forum! (ik ga me wel registreren mocht ik nog meer vragen hebben!) Hierbij heb ik natuurlijk ook de forumregels doorgenomen en zag dat er een negatieve kijk is met betrekking tot fysieke correcties bij honden (zowel pup als volwassen hond). Hier wil ik graag wat meer over weten over het hoe en waarom en wat, want in mijn beleving hoeft een fysieke correctie (lees = de hond geen pijn doen of bang maken) geen dramatische gevolgen te hebben zoals een bange hond, zoals vele baasjes bang voor zijn.   Begrijp me niet verkeerd, als ik mijn pup eenmaal in huis heb, dan wil ik positieve training toepassen, zoals het negeren van slecht gedrag en afleiden of "Nee" zeggen, en het belonen van goed gedrag, genoeg inspanning enz. Maar... bijv. het puppybijten, als de pup het niet meteen afleert met negeren, afleiding en nee zeggen, dan heeft het in mijn beleving toch een fysieke correctie nodig. Niet om hem te pijnigen, of bang te maken, maar om hem te leren dat het echt absoluut niet mag of om hem dus op die manier af te leiden van zijn focus. Honden onderling leren elkaars ruimte zo te respecteren, en ik weet wel dat we als menszijnde het hondengedrag niet geheel kunnen nabootsen, maar naar mijn mening zal een hond zo weten dat de eigenaar de leider is en dat de pup respect moet hebben. Ik zou graag willen weten waarom dat hier (bij het merendeel) als iets slechts wordt gezien. Honden gebruiken onderling ook fysiek contact (soms zelfs pijnlijk fysiek contact wat ik dus zelf niet wil), en kunnen net zo goed daarna heerlijk kroelen in een mand saampjes zonder bang te worden, waarom is het dan "slecht" als een baasje dat nabootst? Het is toch de hondentaal, als je niet luistert naar de waarschuwing, dan zijn er consequenties? :) Ik zag ook een filmpje op youtube van een man met een Amstafford en hij vertelde dat als zijn hond echt niet luisterde (na stemgeluid etc), dat hij hem dan op de grond liet liggen (lees= niet gooien, duwen, vastspijkeren) in de onderdanige houding. Ook hier meen ik dat dit als iets "slechts" wordt gezien, en dat begrijp ik dus ook niet helemaal. Ik zou zelf ook nooit een pup/hond zomaar op de grond kwakken en intimideren enz. maar op een rustige manier denk ik dat dit bij een dergelijke situatie best zou kunnen werken zonder de hond angst aan te jagen of de band te beschadigen die is opgebouwd, maar wel de hond leren dat deze geen dominant gedrag mag tonen. Dit heb ik dus ook bij meerdere hondeneigenaren gezien, en zij hebben er hele fijne goedopgevoede honden aan overgehouden, vandaar dus dat ik dat "bange" niet helemaal begrijp.   Zoals jullie zien heb ik hier dus mijn eigen gedachtes en ervaringen over, maar ik wil heel graag weten wat de andere meningen hierover zijn aangezien het dus ook afgekeurd wordt in de regels van dit forum en misschien denk ik er later wel weer anders over na het horen/lezen van andere meningen! Ik wil namelijk een lieve, vriendelijke, sociale hond in de toekomst en dan moet ik natuurlijk zoveel mogelijk te weten komen over de opvoedings methoden!   Groetjes, Alice

Om het kort te houden: mensen zijn geen honden. En een pup wordt idd gecorrigeerd door de moeder, maar die correctie moet altijd terrecht zijn, en binnen 0,3 seconde gegeven worden, anders wordt de link al niet meer gelegd.

wat wij mensen vaak uitleggen als dat de hond reageert door correctie is puur vermijdings gedrag. Hij weet niet dat hij fout zat, maar hij ziet wel een boze baas, dan kun je je maar beter klein maken. Dus 1: mensen kunnen het niet 2: het werkt niet.

Een artikel hier over met meer informatie:

http://moniquebladder.nl/cms/wp-content/uploads/artikel-LosVast.pdf

Mijn probleem met fysieke correcties zijn inderdaad ook dat ze vrijwel nooit goed getimed worden. Een moederhond en honden onder elkaar reageren direct; 'Jij bent NU iets aan het doen waar ik niet mee akkoord ga.'

Wanneer mensen corrigeren is het meer 'jij hebt net wat gedaan wat me niet aanstond.'

... en de hond linkt dat al niet meer aan elkaar.

Daarnaast is er in mijn ervaring altijd een vriendelijker alternatief voor fysieke correctie. In plaats van een bijtende pup in zijn nek te grijpen of een tik over de neus te geven kun je net zo goed even van de hond afdraaien. Je lijf gebruiken om zonder fysiek contact duidelijk te maken dat wanneer hij zich zo gedraagt, wij niet mee doen. Het levert hem niets op, en het gedrag zal uitdoven. 

Met al die alternatieven weet ik niet waarom ik een hond fysiek aan zou moeten pakken. Het is gewoon niet nodig. 

@ zonnetje: Bedankt voor je reactie! Ik snap de timing essentieel is, maar dat is eveneens met goed gedrag belonen.bBovendien zie ik het honden onder elkaar ook doen, niet alleen moeder en pups. Als een hond wilt spelen bijv. met een andere hond, en die hond wilt niet en gromt. Als die andere hond dan doorgaat, dan krijgt hij een hap, of enkel een snuit met tanden tegen zijn leef. Dus als een pup in je hand hangt om even een extreem voorbeeld te noemen en niet luistert met stem dan lijkt me een aanraking of een por (=dus niet slaan ofzo) wel terecht. Bovendien zou ik een hond nooit boos corrigeren, maar meer zelfverzekerd. Dat artikel is erg interessant, bedankt voor de link. Echter, er staat in dat artikel fysiek geweld, en met fysieke correcties bedoel ik geen geweld.

@ Hannah: Maar timing is toch ook belangrijk met belonen? Dus ja, dat lijkt me dan geen reden. Ik zou ook nooit mijn pup corrigeren voor iets wat ie daarvoor heeft gedaan, maar meer in de actie zelf. Als mijn pup in mijn hand bijt en niet luistert naar mijn stem of het blijft doen, dan lijkt me een aanraking (dus geen geweld) logisch en effectiever. Zoals ik al zei, wil ik dus mijn pup eerst met positieve training opvoeden, en leek mij een fysieke correctie enkel terecht als de pup of hond niet luistert naar stemgeluid of negeren of afleiden. Wat zouden jullie doen dan als de andere correcties niet werken? Dan maar blijven herhalen? Dan lijkt mij dat een eigenwijze pup snel oppakt dat hij dus door kan blijven gaan met onwenselijk gedrag?

Ts. Waarom ben je eigenlijk zo vóór fysieke correcties?
Ik denk dat de band beter word met je hond als je positief beloond en negatief negeerd of de hond misschien even optillen en ergens van je af zetten als het echt niet kan wat deze doet.

Ik geloof ook niet zo in het bang worden van een correctie maar dat even terzijde .

Wat belangrijk is om je te realiseren is dat een moederhond die een pup corrigeert eerst het correctierecht opgebouwd heeft. M.a.w.: zij MAG corrigeren want ze heeft een relatie met de pups waarin zij het recht om te corrigeren heeft. Dat vergt een accepterende houding van de pups en daar heb je de clue te pakken. Want voordat een correctie echt een correctie is moet de pup het als zodanig ervaren. Enige timing is natuurlijk belangrijk maar jij als baasje moet ook correctierecht krijgen van de pup. En dat krijg je pas als je pup jou ook daadwerkelijk ziet als baasje, als leider van het gezin/roedel. Dan pas krijg je ook beloningsrecht, heb je dat niet dan is dat koekje of snoepje geen beloning maar gewoon iets lekkers dat hij krijgt na het opvolgen van een commando.

Wat betreft het op de rug gooien: als de hond echt onderdanig is hoef je dat niet meer te doen want die gaat zelf al op de rug liggen. Ik zou dit ook niet doen, onderdanigheid/respect voor een hogere positie kun je niet afdwingen. Dat moet je verdienen. Als je het toch doet hoeft niet te betekenen dat je hond bang van je word. Maar je bent wel het vertrouwen van de hond kwijt. Want een goede baas is stabiel en betrouwbaar. Je kunt wel proberen een hond in een 'onderdanige' houding te krijgen maar het enige wat je ermee bereikt is dat de hond conflictvermijdend gedrag laat zien (meegaat in het gedrag van de baas zodat er geen ruzies komen). Maar dat is natuurlijk niet een oprechte emotie. Vaak zie je dat zulk soort honden als het erop aan komt ook gewoon lak hebben aan de baas.

Een lieve sociale hond krijg je a. door een bepaalde raskeuze maar b. voornamelijk door je eigen inzet en houding.

Wel of geen juiste timing..het maakt eigenlijk niet uit als je je bedenkt dat honden al 100 dingen hebben gecommuniceerd (wat wij zou gauw niet eens goed zien..en heb je wel een getraind oog er voor dan mis je waarschijnlijk nog steeds de helft van de communicatie omdat deze ontzettend subtiel en snel is) voordat er een snauw/grauw plaats vindt...dan snap je denk ik wel dat als jij ineens een fysieke correctie uitvoert,de hond dan eigenlijk zwaar verbaasd,verbouwereerd zal reageren,schrikt en zal een onderdanige houding aannemen om jou te kalmeren. Zal jou in het vervolg beter in de gaten houden,uit toch wel angst/onzekerheid.Hoeft echt te gebeuren na 1 keer,maar een pup is een pup,dat kan op een dag in onze ogen wel 60 dingen verkeerd kunnen doen..en dan leer je hond iets aan wat niet bij zal dragen aan jullie band,als je fysiek bezig zal blijven.

En tussendoor 'nee' roepen naar een pup geldt niet als tussen-communicatie naar de fysieke correctie ,zoals de subtiele communicatie is tussen honden voordat er gegromd en gesnauwd wordt.

De interactie tussen honden die jij bijvoorbeeld buiten ziet,is vaak een druk 'spel' waarbij 9 van de 10 keer 1 hond zich opdringerig gedraagt ,te ver gaat,de honden elkaar niet eens kennen, en spelen vooral kracht meten is,elkaar op een te drukke manier aftasten,geen rustige communicatie is.En de hond die uiteindelijk snauwt/gromt/hapt dusdanig stress ervaart dat deze het noodzakelijk vindt om dan voor dat fysieke te kiezen.

Wat doen stabiele volwassen honden als een pup iets doet wat niet fijn is; weg lopen,stil staan,weg kijken,gaan liggen,gaan zitten,weg lopen en heel stellig gaan snuffelen aan de grond.

Dit zijn namelijk állemaal signalen die een stabiele hond laat zien,die zich niet van de wijs laat brengen door de drukte van een pupje,er is een 'puppy vergunning',de pup mag mag wat testen dat is toegestaan.

Dus als ik iets zou willen nadoen van een hond,dan kies ik voor het laatste,het mooiste is nog dat het werkt!

Volg het voorbeeld van de stabiele niet gestressde hond.

Quoten lukt niet, dus als reactie op de reactie op mij (even lekker ingewikkeld zo op de late avond, haha!)

Die beredenering vind ik net zoiets als 'als een kind twee keer niet luisterd, krijgt die de derde keer een tik voor zijn smoel'. En dat zou je aan een kind nog kunnen uitleggen (niet dat het dan okay is ofzo), maar met een pup gaat dat niet werken. 

Een por zou in dit geval ook averechts kunnen werken. Je wil hem geen pijn doen, dus het is een duwtje in feite, haast gestoei. Waarom zou je pup dan ophouden? Je doet immers gezellig mee! Maar oei, waarom is de baas nu zo boos? Die pup snapt daar echt de ballen van. 

De instructrice van mijn hondenschool heeft het eens vergeleken met...

Stel ik geef jou een vel papier met daarop een tabel met 100 vakjes. In 1 van die hokjes moet een kruisje komen te staan. Zou ik je dan 'helpen' door te zeggen 'Nee! FOUT! Nee ook fout. NEE, weer fout!' ... Waarschijnlijk schiet je dan uiteindelijk ontzettend uit je slof. Vooral als ik je bij de derde foute poging ook nog eens een mep met de krant zou geven. Wat in zo'n geval veel behulpzamer zou zijn is je aanmoedigen als je de goede kant op gaat. Als in 'ja, je wordt warm... warmer... je bent er al dichtbij... bijjjjna... goedzo!' 

Werkt een stuk beter. Zo is het met pups net zo. Negatief gedrag wordt genegeerd, positief gedrag wordt beloond; met aandacht, met een snoepje, een aai, een prijzend woordje. Laat hem merken wat je wel wilt zien, in plaats van wat je niet wilt zien.

Hannah..., wat een prachtige beschrijving van positief begeleiden..., super!!

@ Hannah: deels ben ik het met je eens, gedrag dat nog niet aangeleerd is moet je met geduld duidelijk maken aan de pup. Alleen... De moeder heeft natuurlijk in het nest al 8 weken lang de pups heel intensief opgevoed... En in principe kunnen wij mensen daar gewoon op verder bouwen. Een pup heeft in het nest al geleerd om op 'commando' van de moeder te gaan zitten, liggen en te blijven waar hij is. Hier kun je als baasje op verder bouwen en dit hoeft dus in feite niet meer aangeleerd te worden.

Echter, waarom zou je eigenlijk niet mogen corrigeren tijdens het aanleren? Van alles dat we als kind leren is wordt heel veel aangeleerd door correctie en het uitblijven van een correctie met eventueel een bekrachtiging voor gedrag dat we echt graag willen zien. Dat is ook normaal. Waarom overdreven belonen? De pup leert ook van het uitblijven van een correctie en zo voorkom je ook nog eens dat de pup ontzettend etensgericht word in plaats van baasgericht...

Ik ben het eens met Dobber dat een willekeurig dier leert door positieve en negatieve ervaringen. Het probleem is dat er in de hallelujah positieve wereld niet meer geleerd wordt hoe je dan wel moet corrigeren.

Leer je hond "zit" "plaats" "hier" en "nee" en je hoeft deze hele discussie niet te voeren. @ t.s. Een hond krijgt respect voor je als leider als je evenwichtig bent, hij zich op z'n gemak bij jou voelt en weet dat jij de hjuiste beslissingen neemt en niet omdat je hem fysiek de baas zou kunnen.

Helemaal eens met RVS.....

Ook eens met RVS.
Enkele dagen geleden nog naar mijn hoofd gekregen van mijn dierenarts dat ik 'de baas' moet zijn en hem 'Quote': moet onderdrukken!!!

Ongelofelijk dat zoiets nog gepromoot wordt.
Bij veel mensen bemerk ik, dat wanneer ik spreek over kalmte, vastberadenheid en positiviteit, mensen haast denken dat ik dus mijn hond verwen, overal mee weg laat komen en zelfs bang voor hem ben?


Zoals RVS al aangaf, begin eens met die korte basis commando's. Zodat je duidelijk kunt zijn naar je pup.

Wij behoren niet in het onderlinge communicatie systeem dus we kunnen het niet nabootsen. Ik heb nog nooit een hond een andere hond zien corrigeren hoe wij dat doen. Bv trekken aan de slipketting, de manier waarop wij honden op hun rug leggen gebeurt volledig anders in het "wild",... 

Mijn hond is positief opgevoed ( ik corrigeer ook maar niet fysiek) met respect en ik heb automatisch respect terug gekregen. Bv Als ik zijn eten klaar maak gaat hij op afstand wachten tot het klaar is ( niet bewust aangeleerd)

ik en mijn hond vinden het dus gewoon fijner werken. 

Ik 'corrigeer' en 'beloon' anders, merk ik. Wanneer mijn pup in mijn handen beet bijvoorbeeld draai ik me van hem af en sluit me dan ook af. Springt die onuitgenodigd met zijn voorpoten op mijn schoot, dan ga ik rechtop staan zonder hem aan te raken of iets te zeggen. Misschien is dat meer 'bijsturen' dan corrigeren, maar het heeft hier altijd gewerkt; de pup begint te begrijpen dat dit gedrag hem niets oplevert en probeert iets anders. Gaat die bijvoorbeeld gewoon naast mij zitten, dan krijgt die dan zijn 'beloning' in de zin van aandacht van mij en een kriebel over zijn bol. 9 van de 10 keer komt daar geen voer aan te pas, dus overmarig belonen gebeurt hier niet (misschien wek ik die indruk met mijn voorbeeld hoor, maar dat was puur om het verschil tussen negatieve benadrukken/positieve benadrukken te illustreren).

Het probleem wat ik heb met fysieke correcties is:

- dat ze worden gebruikt om duidelijk te maken wat niét hoort, terwijl men vergeten is de hond te leren wat wél hoort. Altijd eerst afvragen: weet ie wel wat ik van hem verlang? Heb ik het duidelijk gemaakt? Meestal kom je dan tot de vaststelling dat een fysieke correctie helemaal niet nodig is.

- dat er wel es een soort frustratie achter zit. Een ongeduldig 'verdomme' gevoel van de mens. Vind ik een hele slechte combinatie met een fysieke aanraking. Want dan krijg je de link: aanraking vd baas - frustratie afreageren

Een stabiele moederhond zal trouwens zelden een pup fysiek corrigeren. Ze laat haar lichaamstaal spreken (draait haar hoofd nuffig weg, stapt weg uit de situatie, gaat mauwelen, enz). Pups mogen héél ver gaan bij de moeder, hoor, die is erg tolerant. Het idee dat een moederhond bij elk wangedragje van een pup die fysiek zal corrigeren klopt niet met de realiteit.

Wij, als mens, stellen veel meer eisen aan zo'n jonge pup. Dus vind ik dat we het de hond ook verplicht zijn zelf enorm ons best te doen om de pup in onze wereld te begeleiden, en ondersteunend en opbouwend te werken. Aanleren ipv afleren.

Wat is het probleem met corrigeren?

Eigenlijk heel simpel. Wij kunnen het niet! Iedereen weet dat je niet te hard moet corrigeren, dat is duidelijk. Maar bijna niemand snapt dat je ook niet te zacht moet coorigeren, dan bouwt je hond weerstand op tegen die correctie waardoor je nog veel harder moet corrigeren om effect te hebben. Doseren is dus wel heel belangrijk. Maar hoe hard is dan wel goed? Dat weet je eigenlijk niet, dat kun je niet voorspellen, want dat is ook nog eens afhankelijk van wat de hond doet. Niet alles dient even hard gecorrigeerd te worden. En het is ook nog eens individueel verschillend.

Verder is het van belang dat een correctie niet gekoppeld wordt aan de aan wezigheid van de baas. Nou kijk maar hoe vaak dat echt lukt. Honden die bepaald gedrag alleen vertonen als de eigenaar aanwezig is. En probeer dat dan nog maar eens op te lossen.

Ook willen wij als mens heel vaak corrigeren voor gedrag wat voor een hond heel normaal gedrag is. Je kunt je voorstellen dat dat voor een hond heel vreemd is. Het levert dus veel stress op.

En wat misschien nog wel veel erger is is dat er vaak gestraft wordt voor de onwetendheid van de baas. Veel te vaak worden allerlei signalen van de hond gezien als niet luisteren. Dat gaat altijd ten koste van de relatie met de hond.

Hoe dan wel?
Begin ALTIJD met aanleren wat je wel wilt. En op het moment dat je hond iets doet wat je niet wilt laat je hem doen wat je wel wil. Heel consequent en blijven herhalen. Dat gaat niet vanzelf, daar zul je voor moeten oefenen.

Daarnaast is het nog veel belangrijker om gedrag te voorkomen. Wanneer je weet dat je hond bepaalt gedrag vertoont in een paalde situatie dan voorkom je dat gedrag. Bijvoorbeeld door aanlijnen of door in huis je schoenen op te ruimen enz.... Je kunt het meeste gedrag gewoon voorkomen. En met gedrag wat je niet kunt voorkomen ga je aan de slag. Dat gedrag ga je vervangen door ander, gewenst gedrag.

Aanleren in plaats van corrigeren!!!

Aanleren duurt langer, is meer werk dan corrigeren…
Veel eigenaren kiezen daarom voor het laatste. Zag gisteren nog een vrouw 'letterlijk' bovenop haar Choco Labrador in de berm liggen.
Ik kwam er aan met Rock, de Choco reageerde zoals we dat van de meeste Labs gewend zijn. De vrouw begon meteen met rukken aan de riem, knijpen in zijn neus en uiteindelijk trachte ze met haar gewicht boven op hem, hem in het gareel te houden.

Niet alleen een bespottelijke vertoning, maar ook eentje waarbij ik ervan overtuigd ben dat deze Choco, best wel eens 'hap' zou kunnen gaan zeggen, midden in de waffel van zijn leider.

Waarom? Omdat zijn leider abnormaal gedrag vertoont, en daardoor uiteindelijk ook helemaal geen leider kan zijn!

En het hilarische van dit tafereel? De hond had ondanks al het fysiek vertoon, nog steeds alleen maar aandacht voor Rocky, niet een keer reageerde hij op ook maar 1 ding actie van zijn bazin. Hierop pakte zij zijn kop beet en duwde ze haar gezicht in het zijne en snauwde ze: ''Pas op he' jij, pas op!''

Waarop ik dan weer dacht… ''pas jij maar op, als je neus je lief is!''

Wow Bassie,goede uitleg!

@Suzan; Dat is idd ook wat mij opvalt,veel mensen hebben geen tijd,of eerder,willen geen tijd steken in de opvoeding en begeleiding van een pup/hond!
De eerste 1,5/2 jaar zijn zo belangrijk,daar legt de hond een basis voor o.a. zijn verdere gedrag,door ervaringen,goed of slecht en ontwikkeling,een mega belangrijke tijd dus voor de hond maar ook voor de eigenaar!
Wil je een fijne,stabiele en doorgaans rustige relatie met je hond,is tijd en energie steken in de opvoeding en begeleiding,vooral die eerste periode,heel erg belangrijk!
Wanneer je dan een sociale,stabiele hond hebt en een goede vertrouwensband,wordt het allemaal leuker en makkelijker dan wanneer dat niet zo is en kun je soms eens de teugels laten vieren!
Maar idd heel veel mensen nemen daar de tijd niet voor en geven een pup dus ook niet te tijd om pup te zijn.te ontwikkelen,kennis te maken met van alles,groeien en volwassen worden,een pup moet altijd van alles,moet zindelijk zijn,moet alleen kunnen zijn,moet luisteren,moet kunstjes kunnen.. maar hallo mensen,het is geen robot hoor,het is een levend wezen!!

Veel mensen zouden zich eerst "echt" moeten verdiepen in honden en hun echte taal,hoe honden daadwerkelijk in elkaar zitten en met elkaar omgaan en niet enkel de lectuur van 100 jaar geleden lezen,voordat men eraan begint!

Trouwens geweldig je verhaal,Suzan,ik zie het al helemaal voor me!

Liever voorkomen dat er gecorrigeerd hoeft te worden is mijn mening. Het belangrijkste waar je je als pupeigenaar op moet concentreren is dat de pup zich veilig voelt bij jou.

Wat wij als mens als fout gedrag zien, is voor de pup natuurlijk niet zo, dus hij doet in zijn ogen niets fout. Eigenlijk zijn wij mensen het die de pup in de fout laten gaan dus daarom is het ook niet eerlijk om een pup daarvoor te corrigeren.

Wat ik zelf bij moederhonden gezien heb is dat ze juist heel lief voor de pups zijn, corrigeren heb ik nooit gezien, liever gingen ze zelf even ergens anders liggen. Een pup heeft ook een pupvergunning en kan met ontzettend veel wegkomen bij andere honden.

Bijten bijvoorbeeld hoort een beetje bij een pup, voorkom dat hij in dingen kan bijten waar hij niet in bijten mag, en geef hem iets waar hij wel in mag bijten.

Bijten (of happen) kan ook door overprikkeling komen, daar moet je dus als mens ook voor zorgen dat de pup een balans heeft tussen rust en aktiviteiten. Een pupje heeft nog veel rust nodig om alle nieuwe indrukken te verwerken. Sommige pups nemen hun rust niet zelf, daar moeten wij dus voor zorgen.

Het voorbeeld van Suzan bijvoorbeeld, op die manier ga je een soort strijd aan en dat moet je zien te voorkomen, bij een strijd heb je een winnaar en een verliezer en dat lijkt me niet de bedoeling als je een goede band wil opbouwen met je hond.

In zo'n situatie kan je bijv ook gewoon even een boog om de andere hond heenmaken, of de hond afleiden met een zoekspelletje bijv. Creatieve oplossingen zoeken is niet altijd heel makkelijk, maar geven veel meer voldoening en veel minder sress voor alle partijen. En dan zal de hond je echt als leider zien, jij zorgt ervoor dat hij niet in stressvolle situaties komt die hij (nog) niet aankan.

Het is ook belangrijk dat de pup je begrijpt, als hij bijvoorbeeld een commando niet opvolgt, kan dat zijn dat hij het gewoon nog niet snapt. Ook kan het zijn dat je stem te streng klinkt, ook dan zal de pup niet gehoorzamen. Het kan zijn dat je te lang bezig bent, de pup te moe is...etc.

Turid Rugaas heeft een mooi stukje geschreven over pups en jonge honden waar e.a. ook goed uitgelegd wordt

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Zo, ik heb me maar even geregistreerd, dan kan ik tenminste alinea's gebruiken! ;P

Wat een hoop reacties! Daar ben ik alleen maar blij om! Ik moet Dobber en Soraya even complimenteren door de manier hoe zij het uitleggen. Het is natuurlijk een onderwerp waar we makkelijk de welles en nietes kant op gaan. Maar hun uitleg was heel duidelijk en makkelijk te lezen. Ik begrijp nu de negatieve kanten dan ook wel beter. Top!

@Jaimie: Het zal misschien zo overkomen, maar het is gewoon iets wat ik niet per definitie uit zou sluiten als de andere methodes niet zouden werken. Ik kan moeilijk een "correctie" blijven herhalen als het toch niet werkt.

@Hannha: Tja, fysieke correcties bij kinderen is denk ik zo'n beetje het zelfde verhaal, je staat erachter of je staat er voor, en dan spreek ik natuurlijk niet over geweld en mishandeling. Ik heb vroeger ook weleens een tik voor mijn billen gekregen, en ik heb een ontzettend hechte band met mijn ouders.

Het voorbeeld met de tabel is niet van toepassing op mijn manier. Want zoals ik dus al heb uitgelegd, zou ik goed gedrag van een hond ook belonen. Het is dus niet zo dat ik continue zou "afstraffen". Zoals ik al zei, als een pup bijt (venijnige tandjes) en een stemcorrectie werkt niet, afleiden met speeltje werkt niet, negeren werkt niet, dan lijkt voor mij de logische stap om hem een tikje of een porretje te geven. Om hem uit zijn fixatie te krijgen. Eigelijk een andere manier van afleiden. Ik heb deze methode in werking gezien, en na 1 fysieke correctie heeft de pup niet meer gebeten maar pakte daarbij steeds zijn kauwspeeltje. En nee, mischien werkt dit niet voor elke hond. Maar liever fysiek corrigeren dan een hond die hapt omdat het niet gecorrigeerd is (zoals ik bij mensen weleens hoor die tegen fysieke correcties zijn).

Oh ja en wat je als reactie tegen Dobber zei, daar sta ik gewoon helemaal achter en zo zou ik het ook aanpakken. Maar mocht dit dus niet werken om welke reden dan ook, in mijn beleving leek mij een fysieke correctie dan gepast.

@RVS: Ik geloof niet dat je mij helemaal begrijpt, want mijn doel is niet om mijn hond "fysiek de baas" te kunnen zijn. Zoals ik al zei wil ik een fysieke correctie niet uitsluiten indien de andere manier niet werken.

@Max: Dat wij niet tot hun communicatiesysteem behoren, wilt nog niet zeggen dat wij ze niet mogen corrigeren. Ze zijn geen mensen, en we moeten ze dus ook niet behandelen zoals mensen. Maar ik ben blij om te horen dat het bij jouw goed gewerkt heeft. Dat is dus precies wat ik zou willen nastreven, maar mocht ik gezegend zijn met een brutalere pup, tja...

@Bassie: Dus dan moet je je brandnieuwe schoenen maar weghalen omdat je hond ze anders verscheurt? Dat klinkt me meer als weglopen van het probleem. De hond moet weten niet zomaar ergens aan te zitten. Zelfs met eten op de vloer. Dat betekent niet dat hij het meteen mag opeten, alleen maar omdat het op de grond ligt. Ik denk dat als je de hond leert dat jij als baas aangeeft wat hij wel of niet mag eten/spelen etc, dan heb je die problemen niet. Net als dat er bijv. een klein kind zou rondlopen met een koekje, koekje valt, hond eet het op. Als hij weet dat dat niet mag, dan voorkom je een hoop ellende denk ik.

@Suzan: Wat die mevrouw deed, zou ik ook alleen maar afkeuren.

Misschien heb ik er overheen gelezen, maar hoe zou jij je pup dan corrigeren als ie je nieuwe schoen aanziet voor leuk speelgoed?

Is het niet een beetje de kat op het spek binden door hagelnieuwe schoenen voor zijn neus neer te zetten waar hij niet aan mag komen?

Pups werken veel met hun gebit, beetje vergelijkbaar met baby's die alles oppakken en in hun mond stoppen (en die werk je dan ook niet tegen de grond lijkt mij).

Mellow pakte in het begin ook nog wel eens een schoen. Mijn Crocs waren leuk, maar mijn goede Palladiums ook. Er zitten kleine deukjes in het leer, echt gekauwd heeft ze nooit.

De schoenen van mijn vriend pakte ze nooit; maat 40 was toch een stuk fijner dan maat 47 

Schoenen stonden en staan altijd in de gang, als de tussendeur eens open stond ging ze iets ophalen. Ik pakte het af, zette het weer weg en deed de tussendeur dicht. Is in mijn ogen niet weglopen voor het probleem, maar gewoon anticiperen op iets wat pups (over het algemeen) doen. Nu kan ik alles laten staan, Crocs, schoenen, kan folders laten liggen. 

De enige 'correctie' die daaraan te pas is gekomen is de schoen afpakken en wegzetten.

Ik kan zelfs een proefpakket hondenvoer en -snacks laten staan of een dichte zak hondenbrokken. Ze komt er niet aan.

Ze weet ook heel goed dat ze niet van straat mag eten, maar als er toch een lekkere verse kattendrol in het gras ligt... Dan tetter ik LOS! en laat ze het (meestal) los. En laat ze het niet los, omdat ie echt héél lekker was, dan straf ik haar niet middels een tik op d'r achterwerk. Schiet ik niks mee op, het enige wat ik er waarschijnlijk mee bereik is dat ze dingen nóg sneller opeet en dat ze ook nog eens bang van me wordt.

Ik zeg nog wél even dat het een viespeuk is en dat we dat toch niet meer doen nu. Schiet ik ook niks mee op hoor 

Ik hoef ook niet zo nodig 'de baas' te zijn over mijn hond. We leven samen, we gaan samen op pad. Ik zorg voor haar (eten, drinken), zij maakt mij aan het lachen (en ja, ook door wel eens iets te doen wat eigenlijk niet mag, zoals rollen in ondefinieerbare derrie...).

 Dat wij niet tot hun communicatie systeem behoren wil wel zeggen dat we het niet moeten proberen nabootsen want we kunnen het gewoon weg niet. Dat is wat ik wil zeggen. Je mag corrigeren dat doe ik ook maar niet fysiek proberen te onderdrukken dat is in mijn ogen totaal kiet nodig 

je je moet niet met de uitleg komen :" in he. Wild doen ze het ook" vind ik want we kennen het gehele communicatie systeem niet volledig dus nabootsen hoeft niet 

@ Mellow: Ah, ik had al een vermoeden toen ik dat schreef dat het niet helemaal duidelijk was. Ik doelde meer op een volwassen hond. Maar inderdaad met een pup zou ik hem niet meteen aan de tand voelen met nieuwe spullen, aangezien pups hun bijtdrang hebben.

En sorry hoor, maar die opmerking over baby's op hun rug gooien vind ik een beetje beledigend. Ik moet toegeven dat er wel veel mensen meteen met vingertjes zwaaien hier, alsof ik meteen mijn pup zou mishandelen en aan de grond zou nagelen. Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik een voorstander ben van positieve methodes en dat die fysieke correcties enkel een optie waren als de andere niet zouden werken? En nee, dat is niet "tegen de grond werken". Het is dus zelfs een "ALS" kwestie, want als de pup goed reageert op de positieve methodes, dan heb ik die fysieke correcties niet eens nodig.

Als ik dus mijn pup in huis zou hebben zou ik natuurlijk zorgen dat het huis puppyproof is, en dat ik later niet thuis kom met als resultaat kapotte nieuwe schoenen. Ik zou hem niet blootstellen aan een zware test van, blijf van mijn nieuwe spullen af die ik netjes voor je heb uitgestald. Maar wat ik dus bedoelde tegen Bassie, is dat ik niet van plan ben om altijd maar nieuwe spullen weg te moeten leggen ook als de hond ouder is, alleen omdat mijn hond zo graag dingen sloopt. Dat is geen oplossing maar weglopen van het probleem. Wat jij je hond hebt geleerd, vind ik heel goed, zo wil ik het ook later. Behalve dan die kattendrollen!

Waar zeg ik dat ik mijn hond wil "onderdrukken" dan?

En ik ben nog steeds van mening dat als het op de juiste timing gebeurd, nadat andere methodes faalden, een correctie dmv een tik of porretje kan werken.

Als je hond ouder is en nooit slopen aangeleerd heeft zal hij ook niet meer gaan slopen hoor. Tenzij hij natuurlijk in een stressituatie is (angst, verveling, te lang alleen zijn e.d.) Een oudere hond die sloopt daar moet dan echt eerst de oorzaak van dat slopen achterhaald worden.

Mijn vorige hond sloopte bijv. altijd de post, ze werd helemaal opgewonden als de brievenbus klapperde, foei roepen of nee hielp niet, daarmee maakte ik haar alleen maar wilder. Ik moest dus een andere oplossing zoeken. Ik ben toen meegerent met haar naar de brievenbus, ondertussen haar lovend: goedzo, pak de post! En snel griste ik die dan uit haar bek. En loofde haar, goooeeedzooooo, post gepakt. Dit ging ik uitbreiden, en liet de post steeds ietsje langer in haar bek, en liet haar naar me toekomen. Uiteindelijk kon ik gewoon op de bank zitten en bracht ze de post heel en wel naar me toe. Ook als we niet thuis waren sloopte ze niet meer, maar gooide alles gewoon in de woonkamer.

@ Dobry: Nou ja, het was als reactie op Bassie en die zei: "Wanneer je weet dat je hond bepaalt gedrag vertoont in een paalde situatie dan voorkom je dat gedrag. Bijvoorbeeld door aanlijnen of door in huis je schoenen op te ruimen enz.... Je kunt het meeste gedrag gewoon voorkomen."

Dat klonk voor mij dus als een hond die van slopen zou houden en daarom moet je dan maar de schoenen opruimen. Dat zou voor mij geen optie zijn. Dus inderdaad, de pup niet laten slopen, en zoals Mellow het uitlegde klonk heel goed. Ik wil gewoon rustig iets laten kunnen liggen. En wow, hele creatieve oplossing voor de post! Lekker makkelijk ook haha! Dus als je thuiskwam lag de post al netjes op tafel?

 Je gaat eraan voorbij dat al door een aantal mensen op verschillende manieren is uitgelegd dat mensen niet goed kunnen timen, en dus een correctie zelden aan het verkeerde gedrag wordt gekoppeld. Er zijn al een heleboel goede argumenten gegeven, dus dan kun je blijven volharden, maar dat geeft mij niet de indruk dat je een open vraag stelt hier. Eerder dat je je gelijk wil halen.