Dag lieve Flippie, mijn lieve meisje

Dankjewel Bob,

Net zoals jullie probeer ik ook weer leven in huis te halen waar ik veel liefde aan kan geven.
Bovendien is mijn huis dan weer gevuld met honden waarvoor ik tijdelijk mag zorgen en vertroetelen.
Het weglopen uit mijn huis wat ik telkens doe is geen oplossing en de leegte als ik weer thuis ben te intens.

Natuurlijk neem ik Simba en Flippie constant mee in mijn hart waar ik ook ben, alleen als ik thuis ben mis ik ze des te meer.
Vanavond wat in de tuin gewerkt en de honden in de buurt gingen allemaal tekeer, een luchtballon, nog zoiets, daar ging Flippie altijd helemaal uit haar dak van.
Dit was dus weer zo`n eerste keer van iets zonder haar en het blijft pijn doen.

Gisteravond pakte ik voor mn kleindochter een plaid omdat het fris was om over de leren bank te leggen, allemaal Flippie haartjes...ik had het al een tijd niet gebruikt.
Dat zijn keer op keer elke keer situaties wat volgens mij nooit went.

Simba mijn lieve Golden Retriever had ik net als jij Bob met Truus, uit het asiel vandaan ook een gouden ventje.

En Flippie...haar mis ik `s nachts ook zo en bij het opstaan, bij een broodje eten en ach bij alles ook wat ik doe.
Ze zijn allebei in m`n hart maar als ik geen stappen onderneem om weer voor dieren te zorgen gaat het niet goed dus moet ik mezelf aanpakken om m`n weer leven goed op de rails te krijgen.

Yvon

veel sterkte Yvon.

Yvon, ik heb al je verhalen gelezen…. diep ontroerd snif ik nu nog mijn neus op en heb ik net de tranen van mijn gezicht gepoetst.

Wat doet het toch zeer…

Als ik alleen al na ga hoe hard het plotselinge afscheid van mijn oude kater er bij me inhakte, loslaten wat je zo lief is… je wilt het niet.. nooit!!! maar je kan niet meer anders.

Ik heb staan brullen in die dierenkliniek, voor mijn tranen zal ik me nooit schamen.

Wat goed dat jij je zo kunt uiten hier, heel helend en rustgevend kan het werken om je gevoel zo onder woorden te brengen.

Hier op Hp staan de neuzen lang niet altijd dezelfde richting op, maar verliest iemand zijn geliefde dier, dan treurt of huilt bijna iedereen stilletjes mee en is er steun voor elkaar.

Dat is heel mooi!

Ik ben blij te lezen dat je alle liefde die je nog in je hebt aan een ander hondje wilt gaan geven, of dat je dit althans wilt gaan proberen.

Ook dit kan heel helend werken, niet dat iemand ooit te vervangen is. Maar sta open voor de liefde en de vreugde die je weer opnieuw zult kunnen ontvangen, en die jij, op jouw beurt weer terug mag geven.

Liefde is namelijk onuitputtelijk. Ik volg… en evengoed, nog heel veel sterkte met dit zo zware verlies!

Suzan dankjewel voor je super lieve reactie en fijne woorden.

Het is zo herkenbaar wat je schrijft ook ik was in tranen bij de DA zowel bij Simba als bij Flippie en het kon me geen barst schelen wie mij zo zag.

Een verzorghond voor een tijdje of af en toe èèn lijkt me heel erg fijn.
Eerder had ik het ook over een eventueel andere eigen hond, maar ik heb mn twijfels daarover nog.
Aan de ene kant wil ik wel graag, maar aan de andere kant maakt het me af en toe misselijk als ik eraan denk dat een andere lieverd op de plaats ligt waar Simba en Flippie 8 maanden geleden nog samen lagen.
Eerlijk gezegd denk ik dat ik daar nog niet aan toe ben.

De verzorghonden lijkt me erg leuk net als de ACE hond terzijnertijd, misschien moet ik het voorlopig maar houden bij verzorghonden.
Als ik wel een andere eigen hond zou nemen uit het asiel of herplaatser ben ik bang dat ik deze stap ga zien als verraad naar Simba en Flippie al weet ik niet waarom, `t is m`n gevoel.

Yvon

Hallo Yvon, hoe gaat het nu met je?

Hoi Suzan,

Lief dat je dat vraagt

`s avonds vroeg in bed, en`s ochtends voor dag en dauw op. Mijn huis is vreselijk leeg en mis ze ook nog vreselijk.
Wel ben ik alles in orde aan het maken voor een in de toekomst weer nieuwe pup of jonge hond in huis.
Heb mijn auto te koop staan en het huidige bod staat op 850,00 euro, hoop hier van een gedeelte voor een nieuw maatje te bekostigen...
Verschillende sites hou ik dagelijks in de gaten op zoek naar toch wel een Border Collie net als Flippie.
Soms schrik ik van sites waarin ik pups zie die volgens mij broodfok zijn en daar doe ik absoluut niet aan mee. Hoewel ik het moeilijk vind om ze bij dat soort adressen niet weg te halen maar mijn verstand wint het in deze van mijn gevoel.

Het was afgelopen vrijdag 8 weken geleden dat ik Flippie heb in laten slapen, Simba 9 maanden geleden en ik mis mn lieverds dagelijks.
Als ik onder mn prieeltje zit te eten op mn slippers likte Sim vaak mn tenen, rare gewoonte maar oooh zo lief.
De luchtballon die laatst voor het eerst weer overkwam ging Flippie altijd helemaal uit haar dak van al die eerste momenten doen verrekte zeer en sowieso hun aanwezigheid maakte dat ik me gelukkig voelde in wat voor situatie ik ook zat.
Gister de gewassen knuffels van Simba en Flippie uit de schuur gehaald en geborsteld, deze een ereplaatsje bij hun foto`s gegeven...

Nu ik vastbesloten ben weer een lieverd in huis te halen het liefst toch wel een pup tot plm 1 jaar, geeft dat idee me wat moed en kan bijna niet wachten om weer voor een moppie te zorgen.

Mocht iemand nog een Border Collie pup weten bij voorkeur een teefje hou ik me aanbevolen.

Groetjes Yvon

sterkte met het verlies van flippie

uit het oog is niet uit het hart

Cesar Millan zag ik toch zo'n treffende uitspraak maken, werkelijk prachtig (wat men van hem vind, even buiten beschouwing gelaten)

''Wanneer mijn hond sterft… wil ik hem eren door mijn emoties toe te laten. Door te rouwen geef ik blijk van de betekenis die hij voor mij mocht hebben in het leven..''

''Ik eer mijn overleden hond, door een 'nieuwe' hond in mijn leven en hart toe te laten''

"Alles dat we mochten leren van elkaar, mochten delen, mochten voelen… kan ik opnieuw meenemen en doorgeven aan de volgende''

''Zo eer ik mijn hond, de herinneringen in mijn hoofd, de liefde in mijn hart… mijn nieuwe doel, tastbaar bij me.. met dankbaarheid aan zijn voorganger"

''Zo eer ik mijn overleden hond''

(C.M over het verlies van Daddy)

Ja Yvon je hebt op korte tijd zoveel meegemaakt het verdriet de pijn ze moeten missen.Ik duim dat je snel weer een ander hondje zal vinden zo heb je terug iets om naar uit te kijken.Hou mij op de hoogte.

Heel veel sterkte.

Mooi, zoals je het verwoord, zolang je ze in je hart draagt, blijft ze bij je, en wie weet wanneer jezelf overgaat, dan komen ze allemaal naar jetoe, daar vertrouw ik op.
Sterkte.

Wat ontzettend mooi omschreven Suzan, het is inderdaad zo...

Net bezig geweest bij het prieeltje de dode takken weggehaald en ineens weer aan simba denken die hier vorig jaar rond deze tijd ook nog was...hij was altijd op de stokjes aan het kauwen en weer die verrekte brok in mn keel en waterige ogen.
Mn moppies... wat zijn er toch veel momenten dat ik dit soort gedachten heb.
Nog nooit in mn leven heb ik door ziekte mijn honden moeten laten gaan en nu mijn 2 kanjers binnen 8 maanden na elkaar allebei 9 jaar geworden...

Ik ga weer naar buiten want binnen is het weer eens te stil. Ja, buiten eigenlijk ook maar ik moet toch wat.

Bedankt voor jullie lieve woorden en steun telkens weer, fijn om hondenliefhebberd te kennen

Lieve groet
Yvon

Ja, zo voel ik het ook Suzan.  Verdriet.. dankbaarheid.. doorgeven...

Er is hier weer leven in de brouwerij...

Afgelopen zondag heb ik niet 1 maar 2 honden onverwachts gekregen voor 2 weken.
Een schat van een podence reu(tje) maar zo vreselijk bang heeft genoeg meegemaakt helaas En nog een kleintje tja wat voor iets een uhh soort mini schnautzer/teckel achtige podenco een ini mini met een grote mond maar ook een echte schat.
Gister ook de belgische herder van mn ouders te logeren gehad dussss een lekkere volle boel.

De 2 ACE honden heb ik tot 14 juni te logeren.
Van 12 juli tot 30 juli krijg ik de labradorpup te logeren van mn mondhygeniste.
Op mn werk is een collega aan het rondvragen geweest in haar kennissenkring en er is net een nest puppies geboren, ik weet nog niet wat voor maar dat hoop ik morgen te horen...
Verder heb ik wat foto`s gemaakt van de 2 tijdelijke gezelschapschatten maar eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik deze direct op het forum kan plaatsen,

Groetjes Yvon en pootjes van Sammy en Jazz

Het zal je goed doen Yvon, weer wat leven in huis 

Ja Lise, dat weet ik wel zeker....

Ondanks verdriet kan ik niet zonder honden, hun verzorging, hun liefde en veel meer.
Als ik naar Sammy kijk ben ik intens blij dat hij even bij mij mag zijn. Mijn bewegingen moeten rustig zijn, absoluut niet iets onverwachts en ja soms valt er wel eens iets, zoals de dop van de haarlak in de wastafel en dan schrikt hij zich helemaal lens, zo ontzettend zielig.
Maandag schrok hij zo van een andere hond dat hij zijn kopje wist los te wurmen uit zijn halsband en er vandoor ging, nou toen schrok ik me rot.
Op mn knieen en daar kwam hij gelukkig aan met zijn staartje tussen zijn poten die arme ziel.

En dan die kleine doerak Jazz, wat een praatjesmaker en ook zo ontzettend lief. Die heeft de vreemde gewoonte midden op het pad van het natuurgebied te poepen, echt een mafkees. Het lijkt wel alsof hij niet zo mishandeld is en dus beter uit spanje vandaan is gekomen...

Groetjes Yvon

Eindelijk iets blijvends leuks te melden.....
Vanavond werfd ik gebeld door de mondhygeniste op haar pupje zou ik passen van 12 t/m 30 juli....raad eens wat, IK KRIJG HEM CADEAU !!!
Ze hadden hem aangeschaft omdat ze dat een goed plan leken bij hun ADHD zoontje maar ze versterken elkaar zodanig dat de rust in huis ver te zoeken is.
Omdat ik met zoveel liefde over mijn honden sprak willen ze hem graag aan mij geven.
Oooh wat vind ik dit fijn heey

De 2 schatten die ik nu heb gaan de 14de weer weg, en zo afgesproken dat ze de 15de Blitzen komen brengen, een grijze Labrador van 20 weken!!!

Yvon

Wat ontzettend leuk /fijn voor je.  En die pup mag ook in z'n poten wrijven dat hij (of zij?) zo'n baas krijgt. Samen heeeeel veel plezier gewenst! 

Ben heel blij voor jou !! En ook voor Blitzen want dan krijgt die tenminste een heel fijne thuis, want duidelijk weer een geval van niet goed nadenken en een pup enkel voor het zoontje kopen is nooit een goed idee, is een levend wezen, maar dat terzijde...hoop op fotootjes als het zo ver is

En gaan de lieve ACE hondjes naar een goede thuis ?

Ik ken het gevoel zo goed ik heb 2 en hslf jaar geleden mijn maatje Bobby in laten slapen. Ik mis hem nog steeds. Heel veel sterkte met jullie verlies.

Wauw Yvon..., wat een geweldige verassingen komen er zomaar op je pad.

Twee gelukkig Ace zieltjes die bij jou mogen acclimatiseren...., en dan zomaar 'out of the bleu' een blitzen cadeau.

Super..., en heel veel plezier gewenst met je nieuwe maatje 

Wat fijn voor je Yvon!
Heerlijk weer om voor een hondje te zorgen en wat zal de hond het goed hebben bij jou!
Groetjes Marjan

Wat geweldig zeg!

Ik ben benieuwd naar foto's!

Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst!

Dat is geweldig nieuws,gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst!
Hou ons op de hoogte

Hoe mooi kan iets zijn dat je na een periode van verdriet, zij het via een omweg, de juiste hond voor jou en bij jou een geweldige mand vindt. 

Het verdriet zal er ( nog ) niet minder om zijn, maar de mooie herinneringen worden wel versterkt en het genot van en met Blitzen ook. 

Heel veel plezier en genot samen 

Blitzen......wat een welkome pup.

van harte gegund Yvon; ben blij voor je!

.....denk dat dat achter de regenboogbrug zo geregeld is!

"  
 
Blitzen......wat een welkome pup.
 
van harte gegund Yvon; ben blij voor je!
 
.....denk dat dat achter de regenboogbrug zo geregeld is! "

Kiki, Wodan

dat denk ik dus ook Kiki 

Dank jullie wel voor de lieve reacties...

Inderdaad Kiki dat denk ik ook, en weet je door dat delen van Suzan met dat mooie schrijven van Cesar Millan kan ik het nu ook anders zien, niet dat ik geen verdriet heb maar er mag weer een maatje permanent in mijn leven zijn waar ik weer veel van houden. Dat doet niet af van de liefde voor Flippie en Simba die voor altijd in mijn hart zijn, die draag ik beiden toch met mij mee.

Verder Marie-Rose, je vroeg of de 2 ACE honden een goed plekje kregen...Jazz, de kleinste en brutaalste van het stel, speels en lief is geadopteerd en word de 14de bij mij opgehaald, hij heeft dus geluk.
Voor Sam, nog steeds op de site als Adin, ziet het er minder uit. Hij zit het langst en wacht op een warm thuis. Ik vind het een schat.
Hij is heel erg bang, schrikkerig en durft niet te eten met Jazz in de buurt dus geef ik hem apart eten.
Hij wordt steeds vrijer, eet een beloning uit mn hand en ook de kippesoep wat ik 2 dagen over hun brokjes deed gaat erin als koek.
Het is echt een enorme lieverd, volgens mij is hij het best af bij iemand die alleen is en hem veel liefde geeft...eerlijk gezegd gaat het me aan het hart dat hij weggaat, hij gaat naar de opvang. Het liefst had ik hem gehouden maar dat gaat niet, dus hoop ik voor hem dat hij zo spoedig mogelijk een liefdevol thuis krijgt.

Yvon