epilepsie maar medicijnen werken niet wat nu?

Hallo. Wij hebben een hele lieve husky van 4 jaar. ( wel eentje met gebruiksaanwijzingen ivm naar verleden ) Ik had nog nooit een epileptische aanval gezien. Niet bij mens en bij dier. Maar toen wij onze husky zo'n 4 weken hadden kreeg hij die wel. Ik schrok me werkelijk een ongeluk, en ben bij de dichtstbijzijnde da bijna letterlijk naar binnen gereden. Da concludeerde dat ons schatje een epileptische aanval had gehad , niets om je zorgen over te maken. ( mn hondje kon nauwelijks zn evenwicht bewaren maar goed. ) Ik moest maar een afspraak maken met mn eigen da. ( mijn vriend en ik zijn beide chaffeur en we hebben allebei een hond mee ) Ik heb dus meteen een afspraak gemaakt. Na wat controles bleek mijn hondje afgezien van zwakke maag en darmen verder kerngezond. Geen reden tot paniek dus. Door de wisseling van eigenaar andere leefomgeving , veel beweging ( dat kreeg hij niet bij zn oude baas ) en "honden" voer ( ook dat had hij nog nooit gehad hij kreeg mensen voedsel. Al die wisselingen zijn natuurlijk erg stressvol! En dat kan een epileptische aanval veroorzaken. Er was geen reden voor med. Want daar zou ons hondje de rest van zn leven aan vastzitten. We moesten maar afwachten en bellen mocht het toch voorkomen. Hopende dat het weg zou blijven kreeg hij 4 a 5 weken later toch opnieuw een aanval. Oké hij heeft dus wel degelijk epilepsie. Maar als het stabiel blijft geen reden tot med. Na 3 aanvallen dachten we dat het stabiel zou blijven. We zouden er maar mee moeten leven. Da verzekerde ons dat ons hondje geen pijn had of doodongelukkig zou zijn. Tussen de aanvallen door is het een doodnormale hond. Veel lopen en sporten wat husky eigen is. Maar het bleef niet stabiel. Na 2 aanvallen in één week besloot de da toch med. Te geven. Maar nu komt meteen het volgende probleem. Hij reageert heel negatief op de med. Hij eet niet of nauwelijks, Is veel moe, Braakt veel en bijt zn poten tot bloedens toe kapot. We hebben nu verschillende soorten med al gehad maar niets blijkt te werken. En de bijwerkingen zijn een ramp voor ons schatje. Op advies van de da zijn we gestopt met de med. De bijwerkingen zijn helemaal over maar de aanvallen niet. De da heeft ons geadviseerd om over inslapen na te denken maar daar willen we nog helemáál niet aan denken ! Het is nu 2 weken geleden dat hij de laatste aanval heeft gehad. We hopen dat iemand advies voor ons heeft... We zijn echt ten einde raad. :'( :'(

Inslapen vind ik wel erg ver gaan bij om de paar weken een aanval.

Mag ik vragen wat hij nu zoal te eten krijgt? Wat gebruik je aan ontworming en tegen vlooien/teken?

Hoe vaak ent je?

Is er iets opgevallen dat een mogelijke veroirzaker kan zijn?

Ben je al bij een specialist geweest? 

Diarree, jeuk.. klinkt als een allergie/intolerantie..

Ontwormen zou ik niet meer standaard doen. Ik denk dat het beter is om de ontlasting te laten testen en pas ontwormen als er wormen worden gevonden. Preventief ontwormen werkt namelijk niet ;)

Welke merken kvv gaf je? Wat geef je nu? En wat gaf diarree?

Wellicht is het fijn om te weten dat ze achteraf niets van de aanval zelf herinneren. Ze herinneren zich alleen de periode voor de aanval.

Een epileptische aanval is dus eigenlijk voor de omstanders erger als voor de patient.

Welke medicatie geef je en gaat het om primaire of partiele epilepsie? Hoe lang krijgt de hond de medicatie al en welke aanvullende onderzoeken zijn er tot dusverre uitgevoerd?

Ik heb twee honden met epilepsie hier rondlopen... Een met partiële en een met primaire epilepsie. Ik heb me de afgelopen jaren erg in de materie verdiept en hoewel ik zeker geen expert ben heb ik misschien nog wel wat tips en adviezen voor je. Echter zal ik dan wel eerst wat meer informatie van je moeten hebben (antwoord op bovenstaande vragen).

Heb je ook al de informatie van Dr. Mandigers over epilepsie? De epilepsie specialist in Nederland. Hij heeft een erg goede brochure over dit alles geschreven die ik je eventueel wel kan doorsturen anders.

En is die specialist die jullie hebben bezocht toevallig Dr. Mandigers in Wageningen, hij is namelijk eigenlijk de enige echte epilepsie specialist in Nederland. Utrecht wordt ook nog wel eens geconsulteerd bij dit soort dingen maar toch wordt meestal doorverwezen naar Wageningen.

Oké dus jullie hebben het nieuwste middel op epilepsie gebied nog niet geprobeerd begrijp ik... Pexion is namelijk wat sinds kort door een hoop artsen wordt voorgeschreven. Dit middel is nieuw op de markt, heeft nauwelijks bijwerkingen en is bijna even krachtig als fenoral.
Inmiddels zitten mijn beide meiden op medicatie, maar degene met primaire epilepsie is in 2012 ook status epilepticus geweest. Deze aanval duurde bijna 2 uur en is ze maar ternauwernood uitgekomen. Ze heeft tot dit najaar op fenoral gezeten maar gezien de bijwerkingen hiervan zijn wij ook overgestapt op pexion. Op zich had ze niet zo'n last van de bijwerkingen, dit heeft ze alleen de eerste 6wkn gehad. Maar op lange termijn kam fenoral heel wat kwaad doen aan het lichaam van een hond dus vandaar dat werd aangeraden over te stappen op pexion. Hier zit ze nu sinds januari volledig op.

Ik zou zeker aanbevelen een afspraak te maken bij Dr. Mandigers, hij weet toch het meeste van dit soort dingen af en kan jullie waarschijnlijk het beste hiermee verder helpen.
Ook zou ik navraag doen naar pexion, en anders hier op korte termijn mee gaan beginnen. Ik denk dat dit best wel eens een middel zou kunnen zijn waar jullie veel profijt van kunnen hebben, zeker omdat die niet de bijwerkingen als vermoeidheid e.d. kent.

De brochure is een PDF bestand dus kan ik niet zo doorsturen. Dan zal ik dus of je e-mailadres moeten hebben (kun je even naar me PBen) of je moet me even via Facebook een PBtje sturen.

Overigens duurt het zo'n week of 6 voor medicijnen pas echt goed hun werk doen... Ook dient bij fenoral om de zoveel weken in het begin een bloedonderzoek plaats te vinden. Niet iedere hond reageert hier hetzelfde op dus bloedonderzoek is nodig om te zien hoeveel er wordt opgenomen. Naar aanleiding hiervan wordt de dosis dan naar boven of beneden bijgesteld.
Is dit dus wel gebeurt toen de hond aan de fenobarbital zat? Want dat is wel een erg belangrijk aspect van goed die specifieke medicatie toedienen.

Jaimie; hoop dat je met de adviezen van Wichita verder komt.(epilepsie is voor mij een grijze zone)

Geef het  tijd, haak niet te snel af.

beterschap!

De mail is inmiddels al verzonden!

Pexion is pas sinds vorig jaar in ons land als ik het goed heb. Onze dierenarts kwam er in eerste instantie mee vanwege de partiële epilepsie van onze Chihuahua. Haar aanvallen zijn niet zo heftig maar omdat ze zo frequent werden was medicatie nodig. Echter zijn haar leverwaardes al niet super vandaar dat fenoral niet de voorkeur had. Onze Sheltie is uiteindelijk na de goede resultaten van Ashley ook overgezet op pexion dus in verband met de lange termijn bijwerkingen. Beide meiden worden dit jaar 7 (hebben sinds 2011 epilepsie) dus hopen we nog lang bij ons te kunnen hebben, dit was een van de redenen dus ook om over te stappen.

Een lagere dosis of andere epilepsie medicatie geprobeerd?
Welke medicatie kreeg de hond last van Phenobarbital?
Er is andere medicatie. Keppra, Zonasamide.etc.

Ga naar dr. Mandigers. Die zit in de Wagerenk en Utrecht.


Tips die ik kan geven en waar verschillende honden baat bij hebben met epi al verschilt het per hond en is het geen wondermiddel:

-graan en glutenvrije voer. geen chemische geur kleur en
smaakstoffen en chemische antioxidanten. Zeker geen BHA BHT in de brokken. Check de zak! Let ook op kauwdingen en koekjes
dat het niet chemisch is.
-geen chemische vlooi en tekenspul zoals Frontline etc.
en chemische ontworming.
-vaccinatie kan een aanval triggeren! Zelfs weken erna!
-narcose ook!


Zorg voor vaste routines en regelmaat. Rustige omgeving.
Ik sleepte mijn honden met epi niet meer mee naar druke stadscentrum. Gewoon rustig rondje in het bos of in de buurt. Merk je dat de hond wat onrustiger wordt en ben je bang dat er wat komt dim beetje de lichten, geluid tv, etc.

Dit soort dingen deden de aanvallen van die van mij erg verminderen!!!

Na de aanval kunnen ze erg stijf zijn en hebben ze erge honger en dorst en zijn erg moe en moeten rusten. Net een hardloper na een marathon.Laat ze eten en drinken als ze het zelf willen en weer kunnen. Kan ook schelen met voorkomen 2e aanval er achter aan.

Denk om andere honden. Ze kunnen de hond aanvallen die aanval heeft.

Coldpad kan ze sneller eruit halen.
Er is rectale valium om ze er uit te halen.


Ik was ook vaak actief bij dit engelstalige forum
http://www.canine-epilepsy.com/
Er zijn ook chatmomenten om met mede eigenaren te chatten.
Mijn reddende engelen echt. Zoveel steun aan gehad.

Is dat overstappen trouwens ook wel geleidelijk gebeurt? Fenoral is een hond namelijk al gauw verslaafd aan... Ik weet niet exact hoe het met die andere middelen zit, maar wij hebben uiteindelijk zo'n 2 á 3 maanden gedaan over het overstappen naar pexion met fenoral. Toen we besloten over te stappen kreeg ze al direct de volle dosis pexion ernaast. Maar omdat fenoral niet te snel mag worden afgebouwd duurde dit maanden voordat wij hier helemaal mee konden stoppen. Plots stoppen hiermee kan ook als gevolg hebben dat er extra aanvallen komen, omdat het lichaam dus zo snel gewend raakt aan dit middel.

Bij epilepsie moet je er niet van uit gaan dat een middel de hond weer beter zal maken. De aanvallen blijven, maar doel van medicatie is de frequentie en heftigheid van de aanvallen te verminderen. Een hond met epilepsie komt nooit van de ziekte af, maar net goede steun van de dierenarts is in veel gevallen er wel goed mee te leven.

Nog een advies wat ik je mee wil geven is na de aanval direct een bak eten te geven. Honden vergaan meestal van de honger zo direct na een aanval omdat het zoveel kracht en energie vreet. Zodra de hond er dus helemaal uit is is wat extra voer wel aan te raden.

Verder is het belangrijkste zelf rustig te blijven, en steunen waar kan. Onze meiden willen vastgehouden worden en dat er tegen hen gepraat wordt. Maar wellicht wil de jouwe juist meer afstand. Zorg in ieder geval dat je er voor hem bent en zo rustig en kalm mogelijk. Duurt een aanval langer dan 10m dan is het aan te raden valium (stesolied) in huis te hebben om dit rectaal in te kunnen spuiten in de hoop dat de hond zo uit de aanval komt.

Wellicht weet je dit allemaal al maar beter te vaak gezegd dan een keer te weinig. Epilepsie hoeft echt niet het einde te betekenen voor een hond. Mijn meiden lopen inmiddels al bijna zo'n 3 jaar met de ziekte rond en hebben ondanks alles een prachtig leven. Ik wil dus nogmaals benadrukken een specialist te bezoeken, want in dit stadium zou inslapen echt nog niet aan de orde moeten zijn. Hopelijk kan die jullie verder helpen tot een goed medicatieschema zodat jullie nog een mooi en lang leven samen tegemoet gaan.

Overigens gaan onze meiden met epilepsie juist overal wel mee naartoe, dus ook drukke winkelcentra. Ashley deden we dit altijd al mee en met Abby zijn we dit gaan doen omdat we haar gezien de ernst van haar aanvallen niet meer alleen durven te laten (en ook niet overal een oppas voor willen/kunnen regelen). Beide meiden vinden dit juist prettig omdat ze niet alleen hoeven te zijn, dus het is niet zo dat een bepaalde techniek voor iedere hond geld.
De hond met primaire epilepsie heb ik afgelopen zomer zelfs nog een show mee gelopen. Ze vond dit altijd een geweldige hobby, was stabiel dus ik vond het een poging waard. Ze heeft er van genoten, straalde in de ring en haalde een 'Uitmuntend'. Ook dit is voor sommige honden veels te druk en stressvol, maar voor haar blijkbaar geen enkel probleem en juist een leuk uitje.

Triggers kunnen zo verschillend zijn per hond. De exacte triggers voor onze meiden zijn na al die jaren nog niet gevonden. Maar wij blijven zoeken en dat zou ik jou ook aanraden. Ieder klein iets, hoe minuscuul ook kan de trigger zijn voor een volgende aanval. Noteer alles, de aanvallen van begin tot eind maar ook dingen die in de week in aanloop daarnaartoe zijn voorgevallen. Wellicht kun je dan zodoende triggers uitsluiten en eventueel enkele aanvallen voorkomen.

@ Claudia.
Oei ik liet mn andere hond altijd met rust als hij een aanval kreeg. Volgende keer wel even andere kamer dus.
De dag vóór de aanval is hij iets onrustiger maar als hij die aanval krijgt gaat het allemaal zo snel
En tijdens de aanval lijkt het uren te duren.
Meestal is het een minuut of 5 maar de laatste keer duurde het meer dan een half uur.

@ wichita
Nee Hij heeft helemaal geen tijd gehad om de med af te bouwen
Dat van extra voer geven na een aanval wist ik wel.
Water heeft hij altijd.
Lopen heeft hij geen zin die dag ( gek genoeg krijgt hij ze altijd sochtens )
Ik ben idd van plan om die specialist op de zoeken want als ik dit allemaal lees krijg ik het idee dat mijn da minder van honden met epilepsie afweet als hij zegt.

Tussen de aanvallen door vind hij het heerlijk om te lopen / fietsen ophet terrein van de politie honden vereniging over de hindernissen te lopen en zwemmen vind hij fantastisch ( dat durf ik alleen niet meer zonder lange lijn want stel je voor dat hij in het water een aanval krijgt , dan wil ik hem wel binnen kunnen halen )

Belangrijkste vind ik persoonlijk altijd dat de hond kan blijven genieten van zijn/haar leven. Houdt die van wandelen en naast de fiets lopen, gewoon blijven doen dan!
Alleen na een aanval heeft een hond even wat rust nodig. Dus dan zou ik een of twee dagen even een pauze inlassen wat betreft dat soort dingen. Maar verder juist laten genieten van het leven, anders is het immers ook geen leven meer!
Over het algemeen is het zo dat de meeste honden alleen een aanval in rust krijgen. Hier zijn natuurlijk uitzonderingen van… Maar vaak hoef je je dus geen zorgen te maken tijdens zo een activiteit als zwemmen. Merk je nu dat die daar op een bepaalde manier op reageert en dit een trigger kan zijn dan zou ik het natuurlijk niet zomaar doen. Maar als er verder geen connectie is dan zou ik dit de hond ook niet verbieden.

Bij ons wil Ashley altijd dat er niemand om haar heen is tijdens een aanval. Meestal tillen we haar op en houden we haar stevig vast, mede ook omdat de stuipen haar hernia soms verergeren dus dit proberen te voorkomen.
Abby (die dus primaire epilepsie heeft) wil de meeste meiden op afstand, maar haar dochter (zij heeft 2 nesten gehad voordat bij haar epilepsie werd ontdekt, een half jaar na haar tweede nest) mag af en toe wel komen kijken. Hier let de roedel erg op elkaar, dus ze blijven gewoon in dezelfde kamer maar we bewaren een afstand tussen Abby en de andere meiden als ze een aanval heeft. Gaan om haar heen zitten en sturen de rest weg, zij snappen dit gelukkig dan ook.

Soms reageren honden agressief tijdens een aanval, anderen juist precies het tegenovergestelde. Ook hier is helaas geen tekstboek omgang voor en verschilt per hond. Dat leer je ook allemaal gaandeweg de aanvallen, wat jouw hond het meest op prijs stelt.

Wat bij Abby ook een trigger bleek was haar loopsheid. Na lang getwijfel is zij dus ook in februari van dit jaar geholpen, in de hoop een trigger weg te nemen. We vonden het afschuwelijk om deze stap te zetten gezien de risico’s die narcose met zich mee brengt maar hopen hier goed aan te hebben gedaan en zodoende toch enkele aanvallen te hebben voorkomen.
Ook stress blijkt een duidelijke trigger in dit huishouden want de dag van de operatie, nadat Abby weer thuis was kreeg Ashley een aanval. Zij had zich vreselijk druk gemaakt om Abby, vond het ook afschuwelijk toen we haar achterlieten bij de dierenarts dus eenmaal toen de roedel weer samen was werd het haar teveel.

Soms kun je hier helaas niks aan doen, zoals de hierboven omschreven situatie. Maar veroordeel dan niet jezelf. Je doet je uiterste best voor je hond en meer kun je niet doen! Epilepsie is gewoon een rotziekte die zich soms op zo een manier openbaart dat niemand het begrijpt.

@ wichita.
Ik verbied hem niets wat ik normaal ook deed met hem doe ik ook nu gewoon.
De dag dat hij een aanval heeft gehad is hij erg moe heel erg hangerig en soms ook lange tijd zijn evenwicht kwijt.
De volgende dag is dat helmaal weg. Dan is het weer een hyper actieve husky die ik gewend ben .
Tijdens een aanval houd ik hem vast omdat ik niet wil dat hij zich bezeerd.
Onze andere hond blijft meestal over hem heen draaien en weet zich volgens mij niet echt een houding te geven.
De da heeft niet gezegt dat ze wel eens uit zou kunnen vallen.
Dat vind ik best kwalijk gezien hij weet wat voor verleden zij heeft en hoe zij nu is.
Ik denk dat ik voor de zekerheid toch haar even in een andere kamer zet voor het geval dat.
Wat betreft bewegng doe ik niets anders dan normaal dat vind hij echt fijn.
Als hij een dag niet genoeg beweegt dan word ik rijkelijk getrakteerd op een waar jank concert.
Volgens uit pure verveling maar het is niet aan te horen.

We passen wel een paar dingetje aan hoor.
Net als dat zwemmen aan de lijn.
( als ik zeker weet dat hij geen aanval in het water kan krijgen laat ik hem miss wel los zwemmen. )
En we laten hem ook niet meer alleen thuis.
( alleen thuis is geld voor beide honden nooit langer dan 3 uurtjes. )
Ze gaan altijd met ons mee.

Als de aamvallen stabiel zouden blijven en niet te lang duren dan is hier wel mee te leven hoor.
Alhoewel het elke keer verschrikkelijk is om te zien.


Super bedankt voor jullie hulp!!
Ik hoopte al dat er iemand uit ervaring zou spreken hier