Jongere hond met epilepsie inslapen of nog wachten.

Hallo allemaal,   Ik sta momenteel voor een hele moeilijke beslissing. Ik heb een labrador/heidewachtel van nu 4 jaar oud die ook sinds 2.5  jaar aan epilepsie lijdt. In de eerste instantie met medicatie goed onder controle en maar een insult per 3 maanden. Maar dit ging na een tijdje ook al minder goed en de insulten kwamen sneller en veel heftiger. Overgestapt op andere medicatie wat dan weer even goed ging maar ook hier na een tijd toch weer mee insulten en ook weer heftiger. De insulten kwamen ook met clusters dus wel 4 a 5 achter elkaar in totaal dus zeker 1.5 tot 2 uur lang.  Voor de derde keer overgestapt op nieuwe medicatie maar dit lijkt zelfs het tegenovergestelde te doen. Dusty heeft vanaf afgelopen dinsdag nu al 3 insulten gehad waarvan er 2 op 2 achtereenvolgende dagen kwamen. En dan het bekende probleem dat hij tussen de insulten door gewoon een hele speelse hond is die superlief en zo enthousiast is en hij heeft ook verder geen lichamelijke problemen. Ik en mijn man hebben zelfs het idee dat Dusty voor ons kleine hondje die nu 7 maanden oud is door vecht en niet wil opgeven. Ik weet gewoon echt niet wat ik nou moet ik wil hem absoluut niet laten lijden maar ik ben ook bang dat ik te vroeg de beslissing neem om hem in te laten slapen komende dagen. Ik weet het gewoon echt niet en heb enorm veel verdriet hierover. Ik dacht ik ga eens naar dit forum misschien dat ik daar meer adviesen krijg wat ons helpen.  Wat is wijsheid, wat moeten we nu toch doen, wat is nu het beste voor Dusty. Ik wou gewoon even mijn verhaal kwijt aan mensen die het snappen waar ik het over heb dus daarom mijn verhaal.

Bedankt alvast voor het lezen van mijn verhaal en ik hoop op reacties , die helpen ons misschien in het maken van de juiste  keuze.

Wat vreselijk om mee te moeten maken dat je hondje zo iets heeft. Epilepsieaanval is naar om te zien, dat machteloze gevoel dat je dan moet hebben. De keuze laten inslapen of niet, is niet door een ander te maken. Tussen de regels door "lees" ik dat je de beslissing om het beste voor je hondje te willen al een klein beetje gemaakt hebt.   Ik begrijp heel goed hoe dit moet voelen voor jullie je houdt zo veel van hem. Doe wat jullie hart je ingeeft e.v. in overleg met de DA. Hoe dan ook en wat je ook beslist, veel sterkte en een dikke knuffel voor je hondje.

Bovenstaande was van mij, ik was niet ingelogd sorry.

Lastig..

Van een aanval herinneren ze zich achteraf gelukkig niets. Wel kunnen ze daarna erg moe zijn..

Is er al eens een scan van het hoofd gemaakt?

Sterkte.

Anoniem, hierboven, verwoordt het goed: het lijkt erop dat je diep in je hart al een beetje besloten hebt wat er moet gebeuren.

En, heel begrijpelijk, zoek je nu bevestiging.

Maar voor ons is niet te bepalen of je er nu wel of niet goed aan doet.

Wees van een ding overtuigt:

Mocht je ertoe besluiten weet dan dan voor jezelf dat je een weloverwogen beslissing hebt gemaakt.

Niemand laat "zomaar even" zijn hond euthanaseren.

Dan zijn alle pro's en con's afgewogen.

En je wéét dat, hoe erg het ook is, dat dit is wat moet gebeuren.

Als ultieme daad van liefde voor je hond, want je neemt zijn lijden weg.

Veel wijsheid gewenst, komende tijd.

Persoonlijk zou ik het niet doen als hij verder nog heel gezond en vrolijk is. In mijn ogen laat ie zijn wil om te leven daarmee zien en dat zou ik niet weg willen nemen als hij niet constant pijn lijd.

Heel veel sterkte met de beslissing die je gaat maken! Het is niet niks, je beslist immers over een leven. Persoonlijk is voor mij de grens bereikt als mijn hond geen hond meer kan zijn, en zodra ik in haar ogen zie; Help me. Ik wil je absoluut niet overhalen, of beïnvloeden in jou keuze! Je zal zelf het beste zien aan jou viervoeter of hij er genoeg van heeft. Nogmaals heel veel sterkte!

We hebben hier het zelfde probleem meegemaakt. Max(de hond van mijn zoon) hebben ze afgelopen dinsdag in laten slapen. Ze hebben verschillende tabletten geprobeerd maar vrijdag ging hij in een aanval en kwam er niet helemaal uit. Hij kreeg ook bijt neigingen als hij in een aanval zat dan kreeg hij een wilde blik in zijn ogen en werd agressief.

Na overleg met Utrecht en de Da hebben ze hem in laten slapen. Hij was nog maar 2 jaar en de grote vriend van onze Bennie want ze zijn samen opgegroeid. Maar we moeten er niet aan denken dat hij hun of de kinderen had gebetenm

Ik wens je veel sterkte en wijsheid met jullie beslissing

Nee een scan is niet gemaakt. Wel al verschillende neurologische tests gedaan en heel uitgebreid bloedonderzoek om uit te sluiten dat er geen tumor of iets anders aan de hand is. Dierenarts zegt dat het primaire epilepsie is dus aangeboren.

Het moeilijk is gewoon dat hij inderdaad tussen de insulten door een hele gelukkige hond is die speelt met het kleine hondje en rondrent door de tuin. Ook wandelen gaat nog prima hoe langer hoe beter.

Alleen de insulten komen nu bijna dagelijks vanaf deze week. Ik ben altijd bang dat hij bijv onder de insulten erge pijn heeft of zo. Dat is voor ons het belangrijkste de hond mag niet lijden! We willen gewoon het beste voor hem wat dat dan ook mag zijn.

Heb je je al ingelezen over epilepsie bij honden? Vaak ziet het er enorm heftig uit, maar merken ze er eigenlijk niks van. Dat hij pijn zou hebben, kan ik me niet voorstellen, hebben mensen tijdens/na een insult ook niet. Misschien kun je er door middel van een dagboekje achterkomen wat de trigger is van een aanval. Bij mensen is dat bijvoorbeeld vaak lichtflisten. Misschien dat je er zo op die manier beter op kan inspelen, en zelf de insulten kunt verminderen.

Dat vind ik een hele goede!

Ja ik heb al heel veel gelezen over epilepsie bij honden en over mogelijke behandelingen. Daar lees ik inderdaad dat ze er zelf weinig van mee krijgen. Daar ben ik wel al heel blij om.  We houden ook een dagboek bij en we hebben daar samen met dieren arts ook al door heen gespit om een trigger te vinden maar het gebeurt als hij bijv actief is maar ook als hij s'morgens wakker wordt of s'nachts Het is niet duidelijk of het komt bij erge inspanning of alleen in rust of fel licht. Je kan er geen pijl op trekken. Hij is daarna alleen heel erg moe en slaapt veel die dag. Maar dat kan ook niet anders en hoort er bij. Bedankt voor het meedenken dat waardeer ik heel erg.

Verdrietig dat je voor deze moeilijke beslissing staat; terwijl je hond Dusty pas 4 jaar is.

Een epilepsie aanval is elke keer een aanslag op zijn gestel en hoewel het lijkt dat de hond snel herstelt, ijlt de aanval nog lang na.

Honden zijn bikkeltjes en laten niet gauw merken dat er ongemak of pijn is. Bij zoveel aanvallen vanaf dinsdag, heeft de hond veel te lijden en zoals marianna  schrijft, kan er op enig moment onvoorspelbaar gedrag uit voortkomen en dat wil je niet als laatste herinnering hebben.

Ik denk dat je je hond veel ellende bespaart door op tijd de beslissing te nemen. Wat is het advies van je dierenarts?

Heel veel wijsheid en kracht om op tijd de  juiste beslissing voor Dusty te nemen. 

Honden kunnen na een aanval wel degelijk spierpijn hebben.

Mijn hond heeft na de eerste aanval 2 dagen nodig gehad eerdat ie weer goed kon lopen.

Ik krijg mijn hond (tot nog toe) niet aanvalsvrij. Misschien lukt dat ook wel nooit.

Medicatie (Pexion) hebben we nu verhoogd, in de hoop hem op zo min mogelijk aanvallen te krijgen.

Bij mijn hond begon het met eens alle paar weken een aanval, maar in November vorig jaar had ie ook een clusteraanval, midden in de nacht...heel eng om mee te maken.

Ook mijn hond is tussen de insulten door "normaal", maar hij is wel veranderd, het is niet meer helemaal de altijd vrolijke heel stabiele hond. Soms herken ik hem niet meer...

TS, alleen jij kunt beslissen wat je moet doen, jij kent je hond het beste en weet wanneer het genoeg is.

Sterkte ermee...het is een verschrikkelijke rotziekte!

Sam, de boxer, een van de vriendjes van Romeo is bijna 13 jaar geworden en had vanaf zijn jonge jaren, epileptische aanvallen. Hij at goed, was heel enthousiast, wilde altijd spelen en dat deed hij tot het einde. Hij heeft een prima leven gehad en is toch maar bijna 13 jaar geworden, terwijl boxers meestal niet zo oud worden. 

We gaan morgen in ieder geval bellen voor een goed gesprek hierover met onze eigen dierenarts. Tot nu toe vond de dierenarts het nog te vroeg en wou hij nog een soort medicatie (ook het laatste wat mogelijk was) proberen. Dat hebben we ook gedaan  maar dat was voor dat hij  zoveel insulten kreeg nu een week of 4 geleden. Dusty heeft eerst phenoral gehad daarna pexion en nu  heeft hij epikal erbij maar dit is een voedingssuplement en wordt gebruikt als de gewone medicatie niets meer doet .  Hij heeft nu vanaf dinsdag meerdere insulten gehad.   Ik hoop gewoon dat Dusty er nu geen meer krijgt komende dagen dan kunnen we het uitstellen en nog afwachten want we willen hem nog niet kwijt..

Weet je soms hoop ik gewoon dat hij zelf de beslissing neemt en bijv s'nachts inslaapt en niet meer wakker wordt zonder dat hij geleden heeft of niet meer uit een insult komt. Dat zou de beslissing ook makkelijker maken want dan zie je heel duidelijk dat het echt niet meer goed komt en je hem moet verlossen uit zijn lijden.

Marrianna wat rot ook voor jullie zeg! En max was ook nog jong zag ik. Gelukkig is Dusty totaal niet agressief tot nu toe dan en hij komt er tot nu toe ook nog uit zelf. 

Heel veel sterkte voor je zoon en voor jullie zelf !

Wauw 13 jaar oud dat is nog eens een mooie leeftijd ! Fijn zeg dat jullie zo lang mochten genieten van hem!  

Ik zit bij een facebookgroep van epileptische honden. Onze hond heeft epilepsie sinds een klein half jaar.

in die facebookgroep is iemand die goede resultaten heeft behaald met acupunctuur. Misschien is dat een optie? 

Epilepsie is heel naar en ik heb ook echt wel buikpijn over de toekomst. Heel veel sterkte!

Wat een moeilijke beslissing zal dit zijn voor jullie. Wellicht dat het gesprek met de DA wat kan betekenen voor jullie :-) Ook ik heb hier een jonge hond zitten die nu 3 maal een epileptische aanval heeft gehad. Winter is nog maar 9 maanden en de aanvallen hakken er echt hard in bij hem. Hij is dan verward, onzeker en ja, valt onwijs uit aan de lijn en in kleine ruimtes. Gelukkig trekt dit na een aantal dagen weer aardig bij... 

Ik heb voor mezelf besloten dat zo lang hij tussen aanvallen in (die paar dagen uitgezonderd) het hondje is dat ik ken (levendig, nieuwsgierig en okay, een tikkeltje nerveus aangelegd) ik die beslissing niet hoef te overwegen. Pas zodra ik zijn kwaliteit van leven buiten de aanvallen om wel achteruit zie gaan zou ik hier aan gaan denken. Maar Winter's aanvallen komen om de zoveel maanden en hij heeft geen clusteraanvallen, dus de situatie zal bij jullie veel gecompliceerder liggen...

Heel veel sterkte!

Hoi Hannah, Ja dusty heeft inderdaad clusteraanvallen maar hij is na een insult buiten dat hij heel moe is wel de oude dusty. Even gek en speels als anders. Ik merk wel dat hij onrustiger is dan vroeger. Hij kan ook moeilijk in een vreemde omgeving alleen zijn en dat kon eerder wel. Nu kunnen we hem alleen thuis alleen laten maar als we op vakantie zijn kan dat absoluut niet  dan wordt hij heel angstig en in totale panniek dus dat doen we niet hij gaat lekker overal mee heen als we op vakantie zijn. Hier hebben het ook over gehad met de DA en die zei ook dat dit echt een gevolg kan zijn van de insulten. Bang om alleen te zijn.

Ik hoop dat het bij jullie hond nog lang goed mag gaan en dat jullie lekker van hem kunnen genieten. Wat heeft hij een mooi kopje!  Tenminste ik neem aan dat het de hond op de foto is.

Hij kan spierpijn of hoofdpijn ervaren, maar als hij vrolijk blijft, ga ik er vanuit dat hij dat niet tot weinig heeft.

Epilepsie is voor de omstanders erger als voor het dier, want het dier weet achteraf niet wat er gebeurd is. Hij herinnert alleen de periode voor het insult, niet het insult zelf.

Maar jij kent je hond het beste. Ik ga je echt niet veroordelen.

Roosje bedankt voor je reactie, nee hoor ik zie het ook niet als veroordelen ik ben juist heel blij met alle tips. Ik voel me nu al wat rustiger na al die reacties van iedereen.  Heel erg bedankt daarvoor. 

Wij snappen ook dat we de keuzen zelf moeten maken maar door alle lieve woorden en tips kunnen we wel verder en hebben we in ieder geval nu gezegt dat we de komende dagen eens afwachten wat Dusty gaat doen en we gaan zo wie zo naar de eigen dierenarts gaan morgen voor een gesprek hoe nu verder.

We zullen zeker geen overhaaste beslissing gaan nemen want dan ben ik daar achteraf weer onzeker over en twijfel ik later of ik het goede heb gedaan dus we laten het nog even zo als het nu gaat . Of er moeten hele dramatische veranderingen gaan komen waardoor we in moeten grijpen dan houd het natuurlijk op. Het welzijn en gelukkig zijn van Dusty staat voor ons voorop.

 Klopt, Winter is inderdaad het hondje op de foto Dat niet alleen durven zijn ken ik ook van Winter. Soms is het net alsof ze nét even iets langer nodig hebben dan de gemiddelde hond om zich te 'aarden' in een nieuwe omgeving of situatie. Gelukkig valt hier voor mij goed mee om te gaan, maar wat dat betreft zit ik in een vrij luxe situatie waar ik flink in kan spelen op de hond.

Wat fijn dat Dusty naast zijn vermoeidheid toch nog wel de hond is die jullie kennen En zoals jij het beschrijft zou ik mezelf inderdaad de tijd gunnen om alles even te laten bezinken en een goed gesprek aan te gaan met de dierenarts.

Ik heb slecht nieuws! Gisteren heeft Dusty zo'n zwaar insult gekregen , de dierenarts noemde het een status epileptica dat is een insult waar ze niet meer uit komen. Dit duurde al 3.5 uur en Dusty had het heel erg zwaar.

Hierdoor hebben we Dusty uit zijn lijden moeten verlossen en hem om 10.00 uur gisteren morgen in moeten laten slapen.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle reactie's en medeleven op mijn verhaal.

Dusty heeft het nu goed en is van alle ellende af!

Nogmaals bedankt iedereen!

He bah nee toch!!!!

Heel veel sterkte met het verlies! Als ik jou zo lees, was dit in ieder geval het beste wat je kon doen! Verwijt jezelf niks, je hebt alles gedaan wat je kon! Nogmaals heel veel sterkte

Slaap lekker lieve Dusty

Heel veel sterkte gewenst.

Och wat ontzettend verdrietig...heel veel sterkte toegewenst.

Wat is dat plotseling gegaan. Zoals ik in mijn vorige reactie schreef, vond ik de meerdere aanvallen de laatste dagen zeer verontrustend.

Je hebt Dusty veel verdere ellende bespaard door haar in te laten slapen.

Veel sterkte met het verlies van Dusty.

Heel veel sterkte toegewenst !

Heel veel sterkte!

Moge Dusty het nu lekker naar de zin hebben.

 Alle pijn is nu weg!

Voor jou: Veel sterkte en probeer te genieten van de goede herinneringen.