Jouw (eerste) ontmoeting met je hond

Hoe zag de eerste kennismaking/ontmoeting met jou hond er uit? Was het precies zoals je verwachtte of viel het juist tegen? En hoe is het nu?

Toen ik Bayley voor het eerst zag was het gelijk liefde op het eerste gezicht (Ter info Bayley komt niet van een goeie fokker). Ik draaide me om en zag haar daar stokstijf liggen, ze keek heel bang om zich heen maar ik had gelijk een klik met haar. Heel gek want ik ben normaal niet zo dol op bange honden. Ik knielde voor haar en ik leg haar gedeeltelijk op mijn schoot, ze keek me aan en toen wist ik het "jij gaat met mij mee!". Ik ging voor een zwart witte stafford en kwam thuis met een bruin witte, het eerste wat mijn moeder dus ook zei toen ik terug kwam was "huh een bruine?!". Ik moest lachen en zei "Ja deze was het leukste". Uiterlijk is voor mij sowieso niet het belangrijkste bij een hond maar je hebt soms toch wel bepaalde voorkeuren. Ze is nu 3 jaar en ik ben nog steeds heel gek op haar, ze is een koppig en ontzettend eigenwijs sneaky meisje maar ze kan ook zo lief zijn.

Hier was Bayley 9 weken oud:

En dit is ze nu, 3 jaar oud:

Hunter had ik gezien bij een stel dat voor het eerst een nestje had met hun hond en daar 2 pups uit hadden gekregen. Ik ging langs om kennis te maken en zag dat kleine hummeltje in de deuropening staan (Ik smolt al weer) we liepen verder en maakten kennis met de moeder, een ontzettend lieve hond waarvan ik gewoon aan haar pups mocht zitten. We hebben even geknuffeld maar bij de eerste blik wist ik het al, dat is 'm! Hunter was een mooie blauwe pup met blauwe ogen, heel bijzonder en het was een ontzettende knuffelkont met een brutaal bekkie. Hunter is inmiddels alweer 2,5 jaar oud maar zijn karakter is onveranderd, het is nog steeds een ontzettende knuffelkont die soms een beetje te opdringerig kan zijn, hij lijkt af en toe nog net een puber. Maar ik ben heel erg gek op hem, hij is lekker druk maar kan ook rustig zijn en hij is echt mijn maatje.

Dit was Hunter toen ie 7 weken was:

En dit is 'm nu 2,5 jaar oud:

Ik vond het wel even leuk om terug te blikken op de periode dat ik voor het eerst kennismaakte met mijn honden. Wat is jullie ervaring?  

Ik kende de moeder van Bamse en ook de fokker al voor de dracht.

Het waren niet al te grote honden die deze fokker had, dus dacht ik, dan wil ik er graag een van hun hebben, mijn eerste ontmoeting was met vier weken, wel contact gehouden al die tijd, gewicht wist ik al bij de geboorte en dacht, wow dat wordt geen kleintje.    

acht weken oud, net in huis..... en of het tegen gevallen is ? nee een giga hond geworden, en wat mij het bevalt van Bamse is haar karakter, zo een vind je niet snel weer.

Ach kleine Bamse, wat een dotje. Was al vergeten dat een reus ook inderdaad klein begint.

4 weken oud, ja en verkocht he, de fokker had voor het eerst een andere vader gebruikt, vandaar haar bouw en groote.

Wij hebben jaren gesproken over een staffie maar ik werkte teveel en we hadden 2 katten die niet met elkaar konden opschieten. Regelmatig bij mensen laten vallen als jullie een goed adres weten voor Sam?! 

Op zondag kreeg ik een appje van mijn schoonzusje de kat van haar ouders was overleden en ze wilde graag een nieuwe, of ze Sam mochten hebben. Natuurlijk mag dat! Sam kwam van een boerderij en was gemaakt voor de boerderij dus die mocht weer terug naar een boerderij. 

Ik was net minder gaan werken en Sam zou dus verhuizen. Zullen we dan nu? Ik open marktplaats (keek al een jaar naar nestjes) en kijk naar een paar pups! <3 Verkocht!! Ja maar en zo snel en kunnen we het echt? Ik kon ze niet uit mijn hoofd zetten. 

Dus 3 dagen later naar Boekel gereden met een lijst waar de pup aan moest voldoen, waar de omgeving en moeder aan moest voldoen. 

We kwamen binnen, keken in een werpkist met 6 lieve kleine schattige kwispelende en piepende pups! We waren stiekum al verliefd op de foto van Gijs en hebben hem opgetild, moeder vond het allemaal prima maar wilde zelf ook graag een knuffel. 

Tja de liefde was geboren... Dit is de eerste foto die we

van hem hebben gemaakt.. 

Mijn eerste ontmoeting met lola was toen ze 8 weken oud was en ik was meteen verliefd
en nu is ze 10 maanden en ben ik dat nog steeds.

inmiddela is dipsy er sinds 21 dec bij gekomen. Ook op haar was ik meteen verliefd wat een lief koppie had ze.

Alles behalve romantisch haha.

Ik was nog half in coma van de narcose en kon niet eens goed staan.. Zag Faya, plakte er direct het label 'probleem geval' op en in de avond kwam ze.

De tweede was wat dat betreft iets mooier. Toen we elkaar weer zagen was het wel echt liefde weer. Ze plaste het hele huis onder. Toen heb ik haar de volgende dag opgehaald en de rest spreekt voor zich.

" Alles behalve romantisch haha.

Ik was nog half in coma van de narcose en kon niet eens goed staan.. Zag Faya, plakte er direct het label 'probleem geval' op en in de avond kwam ze.

De tweede was wat dat betreft iets mooier. Toen we elkaar weer zagen was het wel echt liefde weer. Ze plaste het hele huis onder. Toen heb ik haar de volgende dag opgehaald en de rest spreekt voor zich. "

Sammy & Faya

Haha dat klinkt inderdaad niet echt als de ideale ontmoeting maar wel leuk dat het dan toch klikt

Moet heel eerlijk bekennen dat ik 'de klik' een beetje overschat vind, zeker bij herplaatsers. Ik denk dat als je samen aan het werk gaat je band vanzelf komt en dan ook de klik. 

Maar ik had natuurlijk wel wat met het ras. En nu ben ik helemaal weg van dr haha

Onze eerste kennismaking was via foto's Vijf kleine frummels die bij mama lagen, waarvan 2 reutjes en 3 teefjes. Wij hadden voorkeur voor een teefje en mochten onze voorkeur voor een bepaald teefje ook uitspreken. Als het karakter ook bij ons paste, dan was de match compleet!

Hier in Noorwegen is het niet zo makkelijk om eens langs te gaan bij de fokker; onze fokker was zo'n 2000 kilometer verderop, dus via goed contact met de fokker werd besloten welk teefje bij ons paste. Het 'witte' teefje, waar we op de foto's ook al op slag verliefd op waren zou het beste bij ons passen. En zeg nou zelf, dit snoetje is toch onweerstaanbaar?

(Achteraf gezien is dit trouwens niet iets wat ik bij een volgende hond ga doen. Ik wil écht de pups eerst in levende lijve ontmoeten, want 'de klik' is anders niet te merken. Je voelt voor de ene pup toch meer dan een andere; heel bijzonder om te merken. Of Taika dan ook echt bij ons paste, daar twijfel ik nog wel eens aan. Ze is echt een pittig ding, en al weet ik dat haar zusjes dit ook zijn... of dit echt de 'beste' pup voor ons was weet ik niet. Uiteraard is ze nu de leukste hond ooit en zouden we haar voor geen goud kwijt willen of ruilen! )

De eerste échte ontmoeting was dan ook toen we haar op gingen halen toen ze 8 weken oud was. Afgesproken op het vliegveld, omdat dit het makkelijkst was voor ons (wij waren naar Oslo gevlogen om haar op te halen). We zouden haar eigenlijk die zaterdag meenemen, maar de pups hadden net een wormenkuur gehad, en hadden wat last van hun buik hierdoor. De fokker wilde het dus in ieder geval een extra dagje aankijken; een zieke pup werd niet meegegeven.

Op zondag kregen we haar gelukkig mee, de puppenbuikjes ware gekalmeerd, en we haaden natuurlijk veel bekijks op het vliegveld met zo'n beertje. Ik hield haar vast voordat ze de reisbench in ging, en ze was vooral erg zwaar en beweeglijk! Een voorbode op wat komen ging....

Onze ontmoetingen waren niet meteen liefde op het eerste gezicht. Perdie had ik al op foto gezien en bij het asiel aangekomen had ze totaal géén oog voor ons. Ze was bang en plakte vast aan de man die in het asiel werkte. Hij zei dat ik maar even moest gaan wandelen, maar ze zette zich neer en weigerde nog één stap te zetten. Met veel moeite hebben we haar in de auto gekregen en na een lange rit naar huis had ze duidelijk beslist dat ik dan maar die nieuwe persoon zou worden. Vanaf dat moment hing ze volledig aan mij. Het was wel even wennen omdat we hiervoor een klein hondje hadden dus zo'n grote Dalmatiër die graag op schoot kroop was toch even schrikken soms :)

Bij Orga was het ook zo dat hij geen oog voor ons of Perdie had. Hij was zo enthousiast dat hij mocht gaan wandelen dat het een helse wandeling werd eigenlijk. Eén en al getrek en gehijg en de meest energieke hond ooit! De mensen in het asiel verzekerde ons wel dat hij normaal net heel rustig is. Toen hebben we beslist dat hij mee naar huis mocht en daar werd hij na enkele uren inderdaad wel wat rustiger :)

Ik ben heel blij dat ik bij beiden gewoon de sprong heb gewaagd want uiteindelijk is het allebei meer dan goed gekomen. Maar liefde op het eerste gezicht... Dat niet echt nee :D

Ik ben naar een stichting gegaan die de honden zelf naar Nederland halen en in Nederland worden ze dan in het asiel van de stichting geplaatst, ieder hondje zijn eigen kennel. 
Toen ik daar kwam had ik geen idee hoeveel honden er zouden zitten of het pups zouden zijn of volwassen honden, laat staan dat ik van te voren een beeld had van de hondjes die ze hadden zitten. 

Ik had eigenlijk gemaild met de stichting over een hond die ik op marktplaatst tegen was gekomen. Ik had intresse in de hond en wilde graag langskomen. Toen ik van mailcontact een dag later over ging naar telefonisch contact om een afspraak te maken langs te komen, bleek de betreffende hond al geplaatst te zijn. Toch besloten we om een kijkje te gaan nemen bij de stichting, puur om te kijken. Ik had namelijk helemaal geen haast een nieuwe hond in huis te nemen. 

Daar aangekomen hebben we even gekletst met de mensen en ging de stagiaire een hond halen waarvan ze dacht dat deze bij ons zou passen. Het betrof een hond met een blauw en bruin oogje daar de hond waar ik in eerste instantie voor gemail had ook een bruin en een blauw oog had. Dit maakte mij absoluut niet uit, het gaat mij niet om het uiterlijk maar om de klik die ik voel. Maar ik vond het prima dat zij een hondje ging halen om te laten zien. 

De stagiaire kwam aan met 'Blue', een prachtig pupje. Hij spartelde als een wild beest aan de lijn want dit was hij niet gewend. Eenmaal binnen deed ze het lijntje af en keek hij een beetje beduusd en wat angstig om zich heen. Ik begon hem te lokken en hij kwam naar me toe. Ik aaide hem en hij vond het geweldig, hij is daarna iedereen nog even langsgegaan. 

Toen Blue weer terug zijn kennel in was besloot ik dat ik zelf graag een kijkje wilde nemen bij de honden in de kennels. Dat was vreselijk zielig. Het waren veel pups die bijna allemaal schreeuwde om aandacht en mee naar huis wilden. Blue zat achteraan en toen ik bij zijn kennel aankwam leek hij mij te herkennen. Begon hard te kwispelen en kwam haast door de tralies heen toen ik hem begon te aaien. 

Na die ronde heeft de stagiaire nog een ander pupje naar binnen gehaald die ik had aangewezen. Een heel lief pupje wat alleen niet echt naar je toe kwam maar de omgeving begon te verkennen. Met dit pupje voelde ik geen klik. 

Daarna ben ik bij Blue de kennel in gegaan om hem daar ook even mee te maken. Hij sprong als een dolle tegen me aan en toen ik ging zitten als een dolle over me heen. Enorm gestressed maar hij leek tegelijkertijd zo blij om me weer te zien. Ik heb hem toen zelf een keer uit zijn kennel gehaald en zijn we naar buiten gegaan. Ik liep met hem aan het lijntje en deed nogsteeds wild maar begon al wat meer vetrouwen te krijgen. En dat zo snel. Ik voelde me heel goed bij dit pupje. We hebben toen Blue gereserveerd en we zouden komende week bellen om te laten weten of we echt voor hem wilden gaan. Ik wilde een overhaaste beslissing voorkomen. 
De dag erna, of stiekem diezelfde dag nog, wist ik het eigenlijk al helemaal zeker en heb ik gebeld dat we hem over een paar dagen zouden komen ophalen. 

En zo woont sinds 4 oktober Blue, door ons nu Jairo genoemd, bij ons. Dat is nu bijna 5 maanden en ik ben ontzettend gek op hem. 

Jairo de eerste keer dat ik hem zag:

Jairo nu:

Ik was jaren ana het zeuren voor ene hond..

en toen we gingen verhuizen greep ik me kans ..

Ik kan namelijk moeilijk vrienden maken en gingen we ook nog afgelegen wonen.

Ja het mocht .. 

maar na ene paar weken dat we er woonde was er nog steeds geen hond.

Ik bleef zeuren en zeuren .. en ja jullie hadden het beloofd kwam uit mijn mond.

dus ik ging op marktplaats kijken .

en daar kwam ik dan gratis hondjes tegen ..

Mijn oog viel op een 6 maanden oude zwarte teef  en twee hele oude jack russels moest weg wegens allergie ..

en daar was Gucci dan zwart wit hondje 8 maanden oud.

Ik liet het ana me moeder zien en die zal het overleggen met mijn vader..

Ik wou zo graag dat ene zwarte teefje .. maar die leek te veel op ene oude hond van me vader die wou die niet.

de twee oudjes vielen ook al snel af en wat bleef over Gucci ..

Maar die wou ik niet ..

Maar oke gebelt hij was al weg ..

Naja dan verder zoeken maar de zelfde dag nog belde ze terug dat de andere had afgebelt.

we hadden al snel door dat dit niet oke was maar toch nog wezen kijken.

Klein meisje deed de deur open en daar was Gucci hij rende op em af en sprong letterlijk in mijn armen.

Toen ik hem vast had wist ik het zeker die laat ik nooit meer los ..

Ow wat hebben we ene elende met Gucci gehad .. bang schrikkerig maar wat een volhouder.

de eerste nacht kwam die zachtjes mijn kamer binnen en viel al bibberen en beven in slaap .. Ik legde mijn arm om hem heen en hij trilde niet meer ..

Hij is mijn bijzondere hondje en stiekem heb ik hem niet uitgekozen maar hij mij 

Hier ligt Bouncer bij mij opschoot, maar dat is niet echt ontmoeten want het kan hier nog niet echt wat, want hij was hier pas een paar dagen.

Hier zit hij bij mijn vriend op schoot en hier kregen wij te horen dat dit ons Monster zou worden. Het waren stiekem al verlieft op het "blauwe" pupje, maar het was nog hopen dat de karakter test ook zou kloppen en dat was zo :D.

eerste dag thuis :) van alle indrukken lekker aan het dutten op de bank met zijn nieuwe krokodil.

Mijn vriend wilde perse een eigen hond als hij uit huis ging en met mij samen ging wonen. Ik had al twee katten dus vond het niet echt nodig om er gelijk een hond bij te nemen. Daarnaast waren we het absoluut niet eens over het ras. Ik wilde een newfoundlander en hij een labrador.

Op marktplaats kwam hij toen een oepsnestje tegen: mama een newfoundlander en Labrador Kruising en vader een Landseer ECT.

Van de Landseer had ik nog nooit gehoord en ik ging dus googlen. Toen wist ik al snel dat ik mijn kans moest grijpen als ik een grote harige beer wilde, want de Landseer was verwant aan de Newfoudlander. Dichterbij zou ik niet komen want mijn vriend was niet over te halen. Balou werd dus onze compromis.

We gingen voor het eerst kijken toen hij zes weken was. Hij had gigantische poten! Ik was op op slag verliefd. 

Er waren nog een paar reutjes niet vergeven en Balou had de dikste poten en het meeste haar. De andere hadden echt meer weg van een Labrador. Mijn vriend vond het vooral leuk dat hij wat witte vlekjes had; op de bors, staart, tenen en kin.

 Nu is Balou een grote kanjer, en van die witte vlekjes zie je niet veel terug haha. Balou wordt in mei twee jaar en ik zou niet meer zonder hem kunnen. Mijn vriend wilde dan misschien perse een hond maar Balou is echt mijn hond geworden. Mijn beste vriend 

6 weken:

9 weken:

2 jaar en 10 maanden:

Malaika gingen wij halen bij een gezin thuis, toen wij daar aan kwamen snapte ik gelijk waarom ze Malaika weg wilde doen. Ze hadden een oude hond en kat die een beetje gek werden van die drukke pup en het was echt een klein huis waar ze dus niet echt rust konden nemen van elkaar. Toen ik Malaika zag was ik meteen verkocht, dat koppie echt geweldig ookal beet ze me een beetje (wel op speelse manier). Maar ze was zo lief en leuk en pastte perfect bij ons, dus hebben we haar lekker mee genomen.

Sky hebben we wel bij een fokker gehaald, we zijn eerst een keer met die fokker gaan praten en kijken naar hun honden en toen elke keer weer tot we hem mee mochten nemen. Omdat de pup voor mij werdt mocht ik natuurlijk uitkiezen welke. Er was gewoon echt een pupje waar ik de hele tijd naar bleef kijken en toen ik hem vast hield was die zo knuffelig en lief dat dit wel mijn Sky'tje moest zijn Mijn broer vond een andere pup leuker, maar ik wist dat dit mijn maatje was want die andere pup heb ik bijna niet naar omgekeken of vast gehad want er was iets aan Sky'tje waardoor ik hem zo leuk vond op het eerste gezicht. We hadden volgensmij 3e keus en wat was ik blij toen ik hoorde dat ik mijn lievelings pup kreeg

"
Haha dat klinkt inderdaad niet echt als de ideale ontmoeting maar wel leuk dat het dan toch klikt "
N & dogs

 
Moet heel eerlijk bekennen dat ik 'de klik' een beetje overschat vind, zeker bij herplaatsers. Ik denk dat als je samen aan het werk gaat je band vanzelf komt en dan ook de klik. 
 
Maar ik had natuurlijk wel wat met het ras. En nu ben ik helemaal weg van dr haha "

Sammy & Faya

Ik vind "de klik" meer een indicatie dat het goed zit, niet zozeer dat het meteen je beste maatje is ofzo . Bij herplaatsers kan ik me zeker voorstellen dat je niet meteen denkt "jippie!".

En zeker weten dat werken aan de band er mee te maken heeft. Ben ik met je eens.

Ja het ras  ik ben dol op alles wat ook maar een beetje op een bull of stafford achtige lijkt haha dus ik snap je

Balou was zo'n lekker zwart bolletje  en nu is ie alweer een grote vent! Wat gaat de tijd hard hé.

toen ik voor een eigen hond opzoek ging wist ik nog niet zeker wat voor een ras ik wou, ik wilde erg graag een husky, maar die paste kwa karakter niet echt op ons erf(pluimvee dat losloopt, niet voledigd omheind enz...)

als tweede keuze had ik een herder staan het liefste ee ODH, maar mijn ouders zijn van niet boven de €300- een hond, niet te ver rijden en  niet lang wachten op een pup.(daarom doe ik de testen en dekgeld voor tessa ook achter hun rug om).

dus de DH vond ik ook erg mooi behalve de rug, die vind ik erg tegenvallen. mijn vader zij 'neem gewoon een mechelse herder, die zijn goedkoop en er zijn zat nestjes van' , maar ik weet uit ervaring dat deze vrij fel/pittig kunnen zijn dus ik wou zelf liever geen mechelse.

uiteindelijk kwam ik een nestje tegen op marktplaats met duitse/mechelse/hollandse herder kruisingen waar tessa in zat, er waren ongeveer 9 pups waarvan er 5 al weg of gereserveerd waren.

ik wou zelf het liefst een pup met een duitse herder kleur, maar deze waren allemaal al weg/gereserveerd. toen ik ging kijken was tessa degene die het eert op mij afkwam en allemaal likjes begon te geven, dus ik was er gelijk van overtuigd dat zij het moest worden, omdat er toch al een aantal weg waren hebben wij haar met 6,5weken al gelijk mee genomen.

eenmaal thuis moest ze heel hard schrikken tot janken toe toen ik de auto deur open deet, want er kwam gelijk een grote beer van 50kg "genaamd sammie"met zijn snoet in haar gezicht :), maar vanaf dag 1 zijn het de grootste maatjes :)

tessa onderweg naar huis

tessa net thuis

en tessa nu

Mooi verhaal en wat een mooie hond!

2000 kilometer jeetje! Maar goed Noorwegen is ook een stuk groter dan Nederland haha.

Ze is wel een heerlijke grote beer !

Balou is echt een mooie hond zeg!

Toen ik net een jaar op mezelf woonde wou ik graag een pup

ik had al wat rond gezocht op marktplaats maar vond niet echt wat ik wou

Dus toen heb ik maar een advertentie op markplaats dat ik een pup zocht het liefst een mechelaar teefje

en daar reageerde een man op die een nestje had overgekocht

en die toevallig een teefje had en dat was Hope 

Het  was niet gelijk liefde op het eerste gezicht want ze was ontezettend lelijk met haar herten hoofd en ratten staartje haha

Maar ze was wel ontzttend lief 

Heb ook geen moment spijt dat ik haar genomen heb want ze is uitgegroeid naar een pracht hond met een perfect karakter

Hope met 8 week

Hope nu 3 jaar en 6 maand

Ja het gaat echt heeeel erg snel... Ik wist nog toen hij klein was en ik niet kon wachten tot dat hij groot zou worden, ik was zo benieuwd hoe hij uit zou groeien!

En nu is hij groot en mis ik het soms wel, die kleine pluizebol.

Vind het vooral jammer dat we eigenlijk helemaal niet veel mooie pup foto's hebben...

Wat een leuk topic, ik vind het heerlijk om te lezen hoe jullie allemaal die eerste ontmoeting met jullie schatjes hebben gehad.

Op een gegeven moment word ik sochtends wakker en ik zeg tegen mijn vriend dat we vandaag gaan kijken voor een hondje. We waren in het asiel in Tilburg en Breda geweest maar daar zat helaas geen hondje wat bij ons paste. Vervolgens zijn we bij een stichting uitgekomen en daar zagen we Gruul lopen. Dit hondje voldeed wel aan onze beschrijving, er liep ook nog een ander hondje rond wat we leuk vonden. We hebben de dobbelsteen laten beslissen. Vervolgens had ik Gruul opgepakt om te kijken wat hij daarvan vond en hij begon mij en mijn vriend gelijk in ons gezicht te likken. Dit werd echt ons hondje. Hij had ook een heerlijk karakter, speelde met alle honden die daar zaten. Ik heb een andere hond daar gelaten waar ik wel een naar gevoel bij had. Hij was gewoon te groot voor bij ons, maar hij was ook echt Gruul zijn maat. Hij sprong ook op naar ons en begon ons ook te likken. Als ik toen had geweten dat ik 2 honden zou willen had ik die ook mee genomen.

Bij Thalia ging het heel anders omdat die van een fokker komt. De eerste keer dat we gingen kijken hebben we nog niet beslist welke bij ons zou komen. We hadden met de fokker overlegt dat zei een meisje zou kiezen wat het beste bij ons zou passen. We hadden natuurlijk verteld wat wij van het hondje verlangde en wat we haar konden bieden. Helaas is een pup overleden aan een darmverlamming waardoor ik pas wist welk meisje bij ons kwam op het moment dat we haar op gingen halen. Al de hondjes waren gereserveerd en helaas heeft de fokker 1 iemand teleur moeten stellen. Uiteindelijk is nog 1 pup niet naar de reserveerder gegaan omdat een van de ballen niet ingedaald was. Daar aangekomen zagen we ons meisje lopen, wat een prachtig hondje was ze geworden. Meteen begon ze te likken en wilde ze spelen met ons. Ze zag er alweer zo anders uit dan een maand daarvoor. Ze was zo lief e actief en alles was leuk. Onderweg naar huis viel ze in slaap, en toen was ze echt ons meisje.

En nu hebben we een gelukkig gezinnetje met zijn vieren zonder kinderwens. En sinds we Gruul in huis hebben gehaald snap ik niet waarom ik niet eerder aan honden ben begonnen.

De aller aller eerste ontmoeting met "Max" was met de leeftijd van 2 weken. 
We hadden bij de fokker een nestje gezien van 6 weken oud, waar we graag bij wilden kijken. Maar, uiteindelijk toch niet gedaan.. Ze vertelden ons dat ze wel een nestje hadden van hun andere teef, die toen net een paar dagen oud waren. 

We zijn toen anderhalf week later naar de fokker toe geweest om bij het nestje te kijken en om natuurlijk de moeder te ontmoeten. 
Toen we daar aankwamen lagen er 7 kleine frummeltjes.... Zó lief... Meteen verkocht natuurlijk (ookal leken ze in het begin meer op cavia's :) ).

Er was 1 pupje die het kleinste was, maar met 2 weken zocht je nog niet echt iets achter een pupje. Ze waren identiek aanmekaar en je kon nog geen enkele vorm van karakter zien. We zijn daarna nog 2 keer langs geweest. 1 keer met 4 weken en 1 keer met 6 weken. 

Vanaf vier weken zag je al wel een beetje een verschil tussen de pupjes in gedrag. Qua uiterlijk nog steeds identiek aan elkaar! Haha. 

En met 6 weken kon je toch al wel lichtjes je voorkeur geven, want toen waren het heerlijke pups die van alles wouden ontdekken.. 

Met 8 weken mochten we de pups écht uitkiezen. Een hele fijne methode naar mijn mening, ik hou er niet zo van als de fokker een pup voor me uit zou kiezen... Het ging wel op volgorde, de eerste mensen op de lijst hadden uiteraard de eerste keuze en ga zo maar door.

Wij waren 6de op de lijst en mochten dus nog uit 2 pups kiezen. En ik ben altijd zo iemand van 'het heeft zo moeten zijn'. 
En ja hoor... De kleinste pup van het nest was er nog.. Dat ene pupje die op 1 of andere manier niet uit mijn hoofd te krijgen was. En daar zat ie... Met zijn donkere kraal oogjes kwam hij voorzichtig, maar ontspannen op ons af en ging er echt zo voor zitten van "til me maar op en neem me maar mee". 

We konden hem niet gelijk meenemen omdat we na 5 dagen op vakantie zouden gaan. Het leek ons voor de pup heel verwarrend om hem mee te nemen, dus we hebben hem 1,5 week later op gehaald en met 9 weken kwam hij dus bij ons. 

Of het liefde op het eerste gezicht was? Weet ik niet... Het was wel héél toevallig dat de kleinste van het nest steeds in mijn hoofd rond spookte en hij er toen ook nog was ook! 

Het nest bestond uit 7 reutjes. :)

Hier met 2 weekjes oud...

Hier ongeveer 11 weekjes oud. 

En nu.. 22 maanden oud. 

Onze eerste ontmoeting met ons meiske

En zo is onze dame nu

Ons eerste kijkje bij onze kleine lelijke marmot 

En zo is onze kleine marmot veranderd in een stoere vent

Wij gingen voor een teefje naar een voor ons onbekende fokster (wel erkend en aangesloten bij de rasvereniging) We hadden eigenlijk niet echt een goed gevoel bij haar, maar verkocht door de pup met het zwarte stipje op het hoofd. Verder absoluut geen spijt, alleen het contact met de fokster laat te wensen over als je ergens mee zit. Sterker nog, ze reageert nergens op.

Gelukkig hebben we wel goed contact met de fokker van onze reu, dat is tevens dezelfde fokker als van ons vorige bullenteefje. Dus bij vragen voor één van beide kunnen we daar terecht.

Onze reu hebben we heel bewust uitgekozen. Voordat het nestje er was, wilde wij een witte reu. Dus had die niet in het nestje gezeten, hadden we moeten wachten tot een volgend nestje. Ik had wel op deze fokker gewacht dan. Maar we hadden geluk er waren 3 mannekes, een zwart gestroomde, bruin gestroomde en een witte met gestroomd oog. 

De reu is misschien een beetje tegengevallen in de zin van, dat het een beetje moeilijk mannetje is met een gebruiksaanwijzing. Wij zijn altijd teven gewend en dit was de eerste reu. En dat is toch wel iets anders. Daarentegen is hij voor ons wel ontzettend lief en aanhankelijk, een grotere knuffelkont is er niet.

En wat een tikkeltje tegengevallen is, maar dat heeft meer te maken met het feit dat we er nu twee hebben is dat ze beide ontzettend jaloers zijn. Ze willen allebei de aandacht en dat wil weleens tot conflictjes leiden.

" toen ik voor een eigen hond opzoek ging wist ik nog niet zeker wat voor een ras ik wou, ik wilde erg graag een husky, maar die paste kwa karakter niet echt op ons erf(pluimvee dat losloopt, niet voledigd omheind enz...)
als tweede keuze had ik een herder staan het liefste ee ODH, maar mijn ouders zijn van niet boven de €300- een hond, niet te ver rijden en  niet lang wachten op een pup.(daarom doe ik de testen en dekgeld voor tessa ook achter hun rug om).
dus de DH vond ik ook erg mooi behalve de rug, die vind ik erg tegenvallen. mijn vader zij 'neem gewoon een mechelse herder, die zijn goedkoop en er zijn zat nestjes van' , maar ik weet uit ervaring dat deze vrij fel/pittig kunnen zijn dus ik wou zelf liever geen mechelse.
 
uiteindelijk kwam ik een nestje tegen op marktplaats met duitse/mechelse/hollandse herder kruisingen waar tessa in zat, er waren ongeveer 9 pups waarvan er 5 al weg of gereserveerd waren.
ik wou zelf het liefst een pup met een duitse herder kleur, maar deze waren allemaal al weg/gereserveerd. toen ik ging kijken was tessa degene die het eert op mij afkwam en allemaal likjes begon te geven, dus ik was er gelijk van overtuigd dat zij het moest worden, omdat er toch al een aantal weg waren hebben wij haar met 6,5weken al gelijk mee genomen.
eenmaal thuis moest ze heel hard schrikken tot janken toe toen ik de auto deur open deet, want er kwam gelijk een grote beer van 50kg "genaamd sammie"met zijn snoet in haar gezicht , maar vanaf dag 1 zijn het de grootste maatjes
 
tessa onderweg naar huis

tessa net thuis

 
en tessa nu

 
  "

Lisanne Tessa, Sammie en Gaia

Jammer hé als je ouders niet op 1 lijn zitten met wat je graag wilt. Anders had ik nu een pitje gehad i.p.v een stafford (mijn ma wilde geen pitbull in huis...). Maar Tessa is echt een super leuke hond dus dat is dan wel weer goed afgelopen haha ^^ ODH's zijn ook zo leuk. Ik vind Tessa echt een schatje :)!

Ja idd, ik kon ook niet wachten tot Hunter een lekkere grote kop kreeg en nu mis ik zijn kleine snoetje wel eens haha.

Ik heb ook niet echt hele mooie pup foto's beetje jammer is dat idd.

" De aller aller eerste ontmoeting met "Max" was met de leeftijd van 2 weken. We hadden bij de fokker een nestje gezien van 6 weken oud, waar we graag bij wilden kijken. Maar, uiteindelijk toch niet gedaan.. Ze vertelden ons dat ze wel een nestje hadden van hun andere teef, die toen net een paar dagen oud waren. We zijn toen anderhalf week later naar de fokker toe geweest om bij het nestje te kijken en om natuurlijk de moeder te ontmoeten. Toen we daar aankwamen lagen er 7 kleine frummeltjes.... Zó lief... Meteen verkocht natuurlijk (ookal leken ze in het begin meer op cavia's ).
 
Er was 1 pupje die het kleinste was, maar met 2 weken zocht je nog niet echt iets achter een pupje. Ze waren identiek aanmekaar en je kon nog geen enkele vorm van karakter zien. We zijn daarna nog 2 keer langs geweest. 1 keer met 4 weken en 1 keer met 6 weken. 
Vanaf vier weken zag je al wel een beetje een verschil tussen de pupjes in gedrag. Qua uiterlijk nog steeds identiek aan elkaar! Haha. 
En met 6 weken kon je toch al wel lichtjes je voorkeur geven, want toen waren het heerlijke pups die van alles wouden ontdekken.. 
 
Met 8 weken mochten we de pups écht uitkiezen. Een hele fijne methode naar mijn mening, ik hou er niet zo van als de fokker een pup voor me uit zou kiezen... Het ging wel op volgorde, de eerste mensen op de lijst hadden uiteraard de eerste keuze en ga zo maar door.
Wij waren 6de op de lijst en mochten dus nog uit 2 pups kiezen. En ik ben altijd zo iemand van 'het heeft zo moeten zijn'. En ja hoor... De kleinste pup van het nest was er nog.. Dat ene pupje die op 1 of andere manier niet uit mijn hoofd te krijgen was. En daar zat ie... Met zijn donkere kraal oogjes kwam hij voorzichtig, maar ontspannen op ons af en ging er echt zo voor zitten van "til me maar op en neem me maar mee". We konden hem niet gelijk meenemen omdat we na 5 dagen op vakantie zouden gaan. Het leek ons voor de pup heel verwarrend om hem mee te nemen, dus we hebben hem 1,5 week later op gehaald en met 9 weken kwam hij dus bij ons. Of het liefde op het eerste gezicht was? Weet ik niet... Het was wel héél toevallig dat de kleinste van het nest steeds in mijn hoofd rond spookte en hij er toen ook nog was ook! Het nest bestond uit 7 reutjes.
 

Hier met 2 weekjes oud...
 

Hier ongeveer 11 weekjes oud. 
 

En nu.. 22 maanden oud.  "

Rebecca & Max <3

Haha hoe je dat zo mooi verwoord "net cavia's". Ja kan me voorstellen dat je op die leeftijd nog niet echt een voorkeur hebt. Lijkt me wel leuk om je hond al vanaf zo vroeg te kennen. En dat je zelf mocht kiezen is wel erg leuk, ik vind het ook altijd lastig als ik mensen hoor zeggen dat de fokker het hondje heeft uitgekozen dan denk ik altijd "Tjah de fokker kent ze wel goed maar is dat wel de beste manier?" Weet niet of ik dat zelf zo prettig zou vinden. Mooi pupje was Max hoor! Ik heb over t algemeen niet zo heel veel met goldens maar Max is wel een plaatje!