Een pup moet ook aan zoveel dingen wennen. Wat ik zou doen is de pup eerst eens een paar keer meenemen wanneer het schemert. Ga lopen als het al wat donkerder wordt.. Een pup mag nog niet zo lang lopen, maar het zou ideaal zijn als je ergens even wacht tot het wat donkerder is en dan pas naar huis te lopen.
Je pup kan dan wat geleidelijker wennen aan het donker worden.
Als je toch met je pup naar buiten moet en het is al donker, kun je je pup even optillen. even mee naar buiten nemen, naar een uitlaat veldje.. en dan vanuit daar weer zelf naar huis laten lopen. Vaak gaat dat een stuk beter, omdat ze dan al even in het donker zijn en alweer iets meer gewend zijn.
goed gedaan....
ik zou eerst zorgen dat je dit stukje zonder problemen kunt lopen...en dan pas verder naar het volgende.....niet teveel spannende dingen tegelijk....
en al ie iets heeft overwonnen , belonen met je stem .....
succes, het komt wel goed.....
Interessante discussie ;)
de leefijd van 8-12 weken is de leeftijd om indrukken en prikels op te doen stel je gaat bv naar de kermis en de hond schrikt bv al als je ernaar toe loopt van de muziek . Hij raakt in panniek en trekt in panniek weer richting beginpunt Wat doe je en waarom ?
Ik denk dat je het veel te zwaar opneemt. :)
Stel je loopt met je pupje naar de kermis. Dan let je ten eerste op de reactie van je pup. De 1 gaat misschien gezelig pal voor de botsauto's staan kijken, de ander vindt misschien de steeds luider klinkende muziek op de weg er naar toe als niks.
Stel, jouw voorbeeld, de weg er naar toe is al lastig. Dan zorg je er voor dat je niet over de grens van paniek heen gaat. Een beetje angst/onzekerheid is niet zo erg, dit is nieuw en moet nog ontdekt worden. Dus dan blijf je op een afstandje met je wat gespannen pupje staan. (Let op: gespannen is niet hetzelfde als paniek).
Op die afstand negeer je je pupje in de zin van - niet overdreven geruststellen in de zin van troosten/optillen enz.. Maar op een neutrale manier gaan jullie samen staan kijken dat er niets aan de hand is. Zie je dat je pupje wat meer ontspant of er bijvoorbeeld netjes stil gaat staan/zitten dan kun je rustig belonend toespreken van 'zie je wel, dat is best wel leuk hè..'. Ook even een aaitje zal echt niet maken dat hij bang raakt van de kermis.
Dus je staat daar zo'n 5 minuutjes. Dan doe je weer een paar pasjes in de richting van de kermis. En weer zodanig dichtbij dat je pupje niet in paniek raakt maar gewoon kan wennen aan het nieuwe gebeuren. Na toch wel goed dichtbij geweest te zijn weer lekker terug. Dan heeft je pup al genoeg indrukken opgedaan om te verwerken. Morgen weer een dag :)
Socialiseren in de zin van het laten wennen aan nieuwe dingen doe je (naar mijn mening) gedoseerd in met een beetje inschatten van wat de pup aankan. Het hoeft niet allemaal in 1 dag en de ene pup is nu eenmaal wat dapperder dan de ander.
Een pup leert er niets van als je hem meetrekt een hele drukke kermis op en in paniek laat raken, dan negeert of toch maar optilt en weer weg of juist geen keus laten daar te blijven enz... Het enige wat een pupje dan onthoud is: Dat was echt verschrikkelijk! En zal bij een volgend bezoek het hele paniek tafereel herrinneren en ja, al op de weg naar de kermis toe in de stress schieten.
En mijn mening: Stel het gebeurt per ongeluk toch.. (het kan altijd misgaan) dan zou ik hem daar zo snel en toch rustig mogelijk uithalen. Zijn er heel veel mensen waardoor het aan de riem bijv. niet goed lukt dan even optillen, lukt het om hem gewoon aan de riem mee te nemen even wat verder weg dan aan de riem, maar in iedergeval uit die situatie.
Je hoeft helemaal niet gelijk terug naar huis te rennen :) Soms zijn 2 meter terug lopen al voldoende om wat meer rust te krijgen. En soms moet je even 10 meter afstand nemen. Dan op afstand weer lekker kijken. Dat(kijken op afstand) positief afsluiten en van dat punt weer verder.
Wanneer je dan bijv. de volgende dag terug gaat er heeel goed over waken dat je pupje niet in paniek schiet. Gewoon net op het juiste moment de rust in bouwen, even afleiden met iets leuks of lekkers en de situatie positief laten verlopen. Deze positieve ervaring draagt weer op een positieve manier bij aan de socialisatie. :)
Gr. Alexandra
Dat dit jou mening is en handelswijze prima.
Dat ik een paar keer oneens te lezen krijgt boeit me totaal niet. Ieder zijn mening.
Jij tilt er nogal zwaar aan dat er meerdere zijn die een pup op pakken. Ik zal het zeker blijven doen......
Bij het naderen van een kermis til ik van te voren mijn pup op. Ik laat hem niet in de drukte rond lopen tussen al die mensen benen en graaiende handen van mensen die voor over buigen over de pup. Op mijn ooghoogte hou ik hem vast en loop gezellig over de kermis. Na 15 minuten ongeveer is het genoeg en als ik de kermis verlaat zet ik hem weer op de grond. Nog nooit een angstige pup hier door gehad.
Geloof me ik spreek met heel wat ervaring hierin.....
Die van mij woonde op straat toen ze zo oud was...
Met een kleiner ras zou ik het trouwens ook doen als Cia. Mikey was toen we haar kregen al 9 kilo en dat even tillen gaat wel, maar niet langer dan max 5 minuutjes, daarna werd het voor mij te zwaar :)
Weer terug ontopic:
Fijn dat het beter gaat! Belonen als iest goed gaat is juist goed. Dan leren ze sneller wat je graag wilt zien :)
Volgens mij maakt het niet heel veel uit of je meer dezelfde of verschillende rondjes loopt. Verschillende is meer afwisselend en daar doet je pup veel meer (verschillende) indrukken op. Bij meer dezelfde routes is de route niet zo heel spannend meer en kun je bijv. kleine oefeningetjes doen als beetje naast lopen, aandachtsoefeningetjes enz. Dus het kan allebei. Ik zou gewoon doen hoe je bui staat die dag ;) :D
Gr. Alexandra
Wat ik zou doen is hele kleine stukjes lopen buiten.
Densnoods kom je niet verder dan drie stappen van je voordeur.
Er is een verschilt tussen steunen en angst echt bevestigen.
Er zijn nieuwe theorieen dat angst niet bevestigd kan worden, ik betwijfel dat ten zeerste. Angst is een heel nuttige emotie die je weghoudt bij gevaarlijke situaties en is volgens mij heel gevoelig voor beloning, ofwel doordat je aan iets naars ontsnapt ofwel omdat een ander bevestigt hoe goed het was om die situatie uit de weg te gaan.
Er is bijvoorbeeld een verschil in de manier van aaien. Rustige langzame (ongeveer 10 seconden van kop naar staart) aai werkt kalmerend, drukke korte aaitjes zorgen juist voor meer spanning. Ook je stem, hoge toon of meer tonen in je stem zorgen voor extra opwinding, terwijl een stem die iets laag is en 1 toon heeft kalmerend werkt.
Ook ligt het aan de situatie. Hoeveel honden willen als ze stress hebben of bang zijn geaaid worden? De meeste duiken onder je handen weg..
De vraag is dus of aaien wel zo'n kalmerende/steunende werking heeft.
Wat je volgens mij het beste kan doen is rustig blijven staan, zo ontspannen mogelijk. Je kunt als het donker is de voordeur open zetten en in de gang een spelletje doen en dat langzaam naar buiten verplaatsen. Je kunt even op een bankje in de tuin gaan zitten en laat je hond maar snuffelen en kijken. Binnen 5 tot 8 minuten moet je merken dat je hond uit zichzelf verder wil lopen of meer interesse krijgt in de omgeving. Als het langer duurt en je hebt dit soort dingen vaker, dan herstelt je hond slecht van prikkels, dat is niet zo goed. (maar dat komt zelden voor)
Kijk echt op je horloge of telefoon, want 5 tot 8 minuten echt wachten, duurt langer dan je zou denken :)
Ook moet je tussendoor geen nieuwe prikkels hebben.
Hou de stukjes heel kort en telkens hetzelfde stukje. Je zou iedere reclame als je 's avonds tv zit te kijken even kunnen gebruiken om voor de deur/in de deuropening een spelletje te doen, gewoon om te wennen aan het donker.
Met optillen moet je bedenken wat voor boodschap je geeft. Zeker als je wel heen tilt, maar terug niet. Waarom loopt de hond wel snel terug naar huis? Ik denk omdat hij zich zo snel mogelijk veilig wil voelen. Dat is al zelfbelonend gedrag en maakt buiten niet leuker.
Dus als je tilt, zou ik niet alleen naar het veldje tillen, maar ook terug.
Een grote pup kun je al niet tillen, een kleine wel, dan moet je wel bedenken dat zijn perspectief vanaf je arm heel anders is en het op de grond dus alsnog heel spannend kan zijn, ook al is hij al 9 keer op je arm meegeweest. Mijn voorkeur heeft dan om jezelf klein te maken en steun te bieden op zijn niveau, zodat zijn perspectief niet veranderd en hij leert 'op eigen pootjes' staan. In ieder geval als hij al angstig is. Als hij nog niet angstig is, kun je hem best optillen om angst of vermoeidheid te voorkomen.
Ik denk dat je altijd moet bedenken: 'welke boodschap wil ik geven'. Je wilt je hond leren dat hij bij jou veilig is, maar je wilt hem ook leren dat het op straat ook gewoon veilig is, niet alleen op je arm of als het licht is. Daar moet je balans in zien te vinden.
Ook is iedere hond weer anders. De ene hond til je een keer op en staat vervolgens iedere wandeling tegen je benen op omdat hij dat weer wil, de andere wil het na drie keer gewoon eens even zelf bekijken. Ook iets om rekening mee te houden.
Hoera! Teun liep net keurig mee! Trok niet aan de lijn naar huis en lierop ook keurig naast (meeste tijd dan ;) ) Heel erg bedankt voor alle tips, trucs en adviezen.. Teun en ik komen er wel.. Mede dankzij jullie :)
Hoera! Teun liep net keurig mee! Trok niet aan de lijn naar huis en lierop ook keurig naast (meeste tijd dan ;) ) Heel erg bedankt voor alle tips, trucs en adviezen.. Teun en ik komen er wel.. Mede dankzij jullie :)
Hoera! Teun liep net keurig mee! Trok niet aan de lijn naar huis en lierop ook keurig naast (meeste tijd dan ;) ) Heel erg bedankt voor alle tips, trucs en adviezen.. Teun en ik komen er wel.. Mede dankzij jullie :)
Ho! Er ging hier iets mis.. Sorry voor de 4 dubbele post :)
Super..., in drievoud zelfs
Fijn dat deze horde genomenen is....., nu op naar de volgende uitdaging
hahahahahahahaha.....jij en teun hebben de smaak te pakken.....
3 x scheepsrecht, fijn dat het zo goed gaat, heus je komt er wel met de kleine.
Super!
Heel veel dingen zijn 'Q4' oftewel: lossen zich vanzelf op :D
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?