Ja, even een nieuw onderwerp aangemaakt, anders loopt alles erg door elkaar heen.
Zoals sommigen weten, kom ik er dus niet echt uit wat voor hond wij in ons gezinnetje zouden willen.
Qua karakter zou een retriever toch wel goed in het plaatje passen, maar qua vacht echter totaal niet.
Nu zat ik net te denken, in het kader van het goede doel, en om ons praktijk ervaring op te doen, zou het niet een optie kunnen zijn om een puppy pleeggezin te worden (indien je überhaupt door de "keuring" van het KNGF zou komen?)
Het is dan voor het doel om mensen met een beperking te helpen door een pup het 1e levensjaar de basis training te geven, met als zware domper natuurlijk het feit, dat je na een jaar weer afscheid moet nemen van een misschien wel perfecte hond voor ons gezin, maar anderzijds heb je een jaar de tijd om een pup van een ras op te voeden waarvan je nadelen ziet die misschien in de praktijk wel weg zouden vallen door de voordelen van het ras. Ja, dan snijdt het mes eigenlijk aan twee kanten.
Het is echter niet iets wat onderschat moet worden van ooh, dat doen we even een jaartje, want het is natuurlijk wel zo, dat je de moeilijkste periode van het zindelijk maken etc voor je kiezen krijgt en het momment dat de hond zo'n beetje is zoals je zou wensen, dan moet je deze af geven voor de verdere opleiding. Dus ja, ook dat is weer niet iets waar je zomaar aan begint.
Zijn er misschien hier mensen die daar ervaring mee hebben, of in hun omgeving?
Het lijkt me beter dat je dat andersom kan doen. Dus eerst goed leren hoe je een pup moet opvoeden, trainen enz.. En daarna pas een KNGF geleidehond. Ik denk dat je dat niet moet onderschatten, want deze honden hebben geen normale opvoeding nodig, maar een nog veel betere waar socialisatie nog veel belangrijker is dan bij een pup die je zelf wilt houden.
Ik denk dus ook niet dat je zomaar in aanmerking daarvoor komt.
Judith, het opvoeden van een pup, daar zijn wij niet onbekend mee hoor, onze schnauzer hebben we al van pup af aan en ons andere hondje was naar schatting toen die gevonden werd, ca. 4 maandjes. Dus helemaal blanco in opvoeden zijn we niet, en ben het ook niet helemaal met jou eens, dat je niet in aanmerking zou kunnen komen, want je kunt zelfs in aanmerking komen, als je nog nooit eerder een hond hebt gehad of totaal geen ervaring hebt met honden, dus dat zal het probleem niet kunnen zijn.
En mocht het zo zijn, (want het is nu nog zomaar een idee wat in mij opkomt) dan moet je je eerst aanmelden, en krijg je ook eerst nog een huisbezoek.
Ik denk ook niet dat de opvoeding van een kngf pup anders zou moeten zijn, dan een pup van jezelf, het gaat om een basis die gelegd wordt en inderdaad met stip op nr. 1 de socialisatie, maar de echte opleiding tot geleidenhond komt toch pas in het trainingscentrum na het 1e jaar. Het feit is alleen wel natuurlijk, dat je en hondje de basis bij brengt naar de ideeen van het KNGF en niet naar jouw persoonlijke keuzes. En onderschatten doe ik het zeker niet hoor, want het is inderdaad niet niks zo'n pleegpuppy;)
Maar je krijgt in elk geval in de basis natuurlijk wel veel meer bijval en ondersteuning als dat je zelf een pup groot brengt, mijn ervaring is met onze eigen hondjes, dat je het thuis ook allemaal zelf moet doen, en je wel je ondersteuning krijgt via de hondenschool waar je naar de puppy les gaat, maar de begeleiding vanuit het KNGF is wel veel intensiever naar mijn idee.
Maarja, net zoals ik het al aangaf, t is zo nog maar een hersenspinsel van mij hoor :)
sorry als ik mis heb,, maar begrijp dat je vooral een leuke hond voor je kind wil..?? Ga gewoon met je kind langs asiels en laat haar op de honden reageren.. denk dat je dan een hele goede klik heb als ze het zelf aangeeft...en als je een pup wil.. ga gewoon de puppels bekijken van het ras waar je dus nog steeds over twijfeld bekijken met je kind... Is maar een idee hoor!!
Ik zelf ben absoluut geen voorstander van 'een puppy voor een jaar om te kijken hoe het is'. Dat kan je echt niet doen, en als je dit aangeeft bij het KNGF, dan krijg je ook absoluut geen pup mee.
Het klinkt nu meer als een 'uitprobeersel' (kijken of het ras iets voor ons is) en dat lijkt me niet de bedoeling.
Bij jullie is het echt meer een kwestie van het juiste ras vinden (uiterlijk ondergeschikt dan ook ;)), veel vragen hierover, veel opzoeken, misschien wat fokkers gaan opzoeken die het ras dat jullie eventueel op het oog hebben fokt, zodat je kan zien wat voor soort honden het zijn, karakter, vacht voelen, etc.
Ik denk dat dit KNGF-pup-idee echt geen goed plan is.
Hier in de buurt zijn twee gezinnen die dit soort honden opnemen en opvoeden. Phoe wat een werk! Ik merk dat het heel anders is dan een eigen pup, die je op kunt voeden zoals jíj dat wilt. Toevallig is hier een puppie-boom geweest en kwamen er tegelijkertijd heel veel pups, heel leuk want ze zijn allemaal samen opgegroeid. Maar alle pups waren heerlijk aan het spelen; achter balletjes aan, springen en zwemmen in het water, rennen enz. Maar de pup van het KNGF mocht dit dus niet; hij moest leren ballen te negeren en het water ingaan was helemaal uit den boze. Ik snap heel goed waarom, maar dat zijn juist de dingen waar ik zo van kan genieten met mijn honden. Het is dus niet 'zomaar' een pup, maar een pup met heel veel grenzen. Natuurlijk krijgt deze hond veel liefde en is hij heus wel gelukkig, maar het is niet iets wat ik als baas zal zoeken. Ik houd van ontspannen wandelen, kinderen moeten alles met ze kunnen doen, de honden moeten lekker kunnen spelen en uit hun dak kunnen gaan. Ik vind dat heerlijk. Daarom zou een KNGF pup voor mij niks zijn. Een jaar duurt lang.. en daarna ook nog eens het afscheid. Phoe.. ik vind het knap van mensen die dit doen.
Ik vind het persoonlijk helemaal geen rare gedachtegang.
Het zou me trouwens niks verbazen als ze de voorkeur geven aan (gescreende) mensen met weinig tot geen ervaring. Die hebben ook nog geen eigen manier van opvoeden en trainen met al dan niet gewenste gewoontes waardoor ze als team ook weer 'trainbaarder' zijn.
Ik weet niet hoe het in NL precies geregeld is maar wel een beetje hoe het hier gaat omdat we daar ook informatie over ingewonnen hebben. De begeleiding is behoorlijk intensief en de eisen die ze stellen vallen in eerste instantie ontzettend mee waarschijnlijk juist door die intensieve begeleiding. De moeilijkheidsfactor is en blijft natuurlijk het afscheid met name voor je kind. Dat laatste is een hekel punt voor mij. Misschien makkelijker als je weet dat je erna weer een onder je vleugels kan en mag nemen. Maar die zekerheid zal er waarschijnlijk niet zijn.
Ben benieuwd of je er uiteindelijk verder mee probeert te gaan.
Zo'n pup moeten jij en je kind wel na een jaar weer afstand te doen, als je aan zo'n dier hecht wil je m echt niet meer kwijt.
Heb je geen honden in de familie die eens een weekend op logeer mogen desnoods dat het baasje mee komt.
Ik denk dat voor pleeggezinnen van apsirant geleidehonden/hulphonden wel enige ervaring gevraagt wordt met honden.
mede omdat er bij de socialisatie e.d. nog veel intensiever is en er nogal stricte regels zijn waar je je aan moet houden. Om te voorkomen dat een trainer er straks vanalles weer uit moet trainen.
en als een retriver qua vacht al niet past zou ik er sowieso niet aan beginnen.
Wat voor ras komen jullie op uit als je zowel de vacht karakteromschrijving energie behoefte e.d. meeneemt ?
Bedankt voor jullie reaktie's, Haarlemse, waar heb je het idee vandaan, dat ik vooral een hond voor mijn kind wil???
Dat is totaal niet het geval, wij hebben wel kinderen, maar een hond voor de kinderen is bij ons nooit het geval geweest.
Een hond neem je voor het gezin, en met name voor de volwassenen, dat de kinderen daar een grote rol bijspelen is een feit, maar ik snap echt niet waar je dit uit op maakt hoor;)
Marlies ik snap wat je bedoelt, en ja, in feite is het ook wel deels het geval, dat het een manier is om ook te kijken wat je van zo'n ras in huis vindt, terwijl ook dat niet alleen maar de reden is natuurlijk.
En het KNGF werkt niet alleen maar met goldens, maar ook met labradors en kruizingen met deze rassen. En of het KNGF heel veel problemen met het feit heeft, dat je wilt weten hoe het met zo'n ras in huis bevalt? zal nog de vraag zijn, als je het puur en alleen echt alleen maar met die reden doet is het absoluut fout natuurlijk, maar er zijn meerdere redenen natuurlijk. Je bent met een doel bezig om andere mensen te helpen. Als je verhalen leest van Puppypleeggezinnen, zijn er ook mensen bij die een hond willen en er toch niet een heel hondenleven "aanvast willen zitten". En dan heb je natuurlijk 2 kanten he.
Ik ben het er wel mee eens dat het niet zomaar alleen maar lang leven een puppy in huis is hoor, het is een zware taak met een doel, en ook nog eens het afscheid, dat is duidelijk.
Maaike leuk dat er bij jouw pleeggezinnen wonen. En inderdaad het is een zware taak, en als ik inderdaad lees, dat lees je op internet ook bij de verhalen, dat de honden inderdaad niet in het water mogen, ja, en een retriever uit het water houden is nog niet echt makkelijk meestal ;). Dat van die ballen wist ik niet, maar eigenlijk wel heel logisch, als ze gek worden met een bal, kost dat veel pijn en moeite om het er nog uit te krijgen, en een blind iemand met een hond die achter een bal aan wil, moet je niet hebben natuurlijk. Dan komt de hond niet eens door de training uiteraard. Ook het niet mogen laten aaien door iedereen zijn van die regels, ja, vanuit het trainingsdoel gezien heel logisch natuurlijk, de honden worden wel klaargestoomd voor een zeer serieuse taak natuurlijk. Maar ook naast het goede doel waarvoor je een puppy een jaar op zou willen voeden volgens de regels van een organisatie en niet zoals bij een normale pup die je voor jezelf uit kiest, blijft het een zware opgave natuurlijk.
Ik heb dan ook nog geen definitieve beslissing genomen natuurlijk, het was zomaar een idee wat in mij opkwam, omdat we echt niet weten wat we zouden willen, en inderdaad in ons wensen pakket past dus niet de vacht van deze rasgroep die door het KNGF gebruikt wordt. Maar misschien als je echt een jaar zo'n hond in huis hebt, wordt dat onderdeel van de haren in huis wel ondergeschikt aan het feit hoe goed een ras qua karakter bij je past.
Mijn vriendin heeft nl. 2 goldens en die is er echt helemaal gek van, ze heeft er niet voor niets 2 in huis natuurlijk;). Ik vind het ook schatten van honden, maar zoals mijn vriendin zelf ook zegt, ze wordt gek van de haren!! Maarja, dat zijn er wel 2 in huis natuurlijk.
Onze schnauzer verloor ook bijna geen haar, alleen rond de loopsheid en als ze plukrijp was, ons vubaraatje verliest ook geen haar, behalve tijdens het borstelen, omdat deze een zijde achtige vacht heeft.
Ja, mijn zoektocht zal zeker nog even doorgaan hoor, het is juist zo dat ik niet over 1 nacht ijs wil gaan, het gaat alleen allemaal door mijn hoofd heen, en daarom is dit forum dan zo fijn, omdat je dan reakties krijgt van buitenstaanders de er weer een hele eigen kijk op hebben, dus bedankt hoor. Ik heb ook net het fenomeen doggies uitdelen ontdekt, had dit nog niet eerder doorgehad, sorry!
Toen wij onze hond net hadden was er hier in de wijk iemand die dit deed.
Vorig jaar ben ik bij de open dag van Hulphond geweest, misschien is dat een idee?
Toen was het in mei, maar het zal vast op hun website staan.
Dan spreek je pleeggezinnen, medewerkers, kun je al je vragen stellen en vooral ervaringen horen.
Ik zou het trouwens niet doen, puur omdat ik niet na een jaar een hond weer moet afgeven.
Santa, dat is een goed idee, zal eens kijken op de website, je steekt er altijd toch weer een hoop van op als je mensen met ervaring spreekt. En inderdaad het afscheid na een jaar is een groot struikelblok natuurlijk. Je bent een jaar heel intensief bezig en dan heb je rond het jaar net de hond die perfect is (nouja, misschien dan). en dan moet die weer weg en sta je zelf weer met lege handen.
Ja, het is echt pittig hoor. En het is ook zeker niet zo, dat het gaat gebeuren hoor, maar mijn interesse is wel echt gewekt. Alleen is de vraag of het echt daadwerkelijk iets is om te gaan doen, is natuurlijk de grote vraag, en dan erbij, ik beslis zoiets ook niet alleen, je moet voor zoiets als heel gezin erachter staan, en vooralsnog speelt dit alleen in mijn hoofd rond hoor, manlief wordt gek van mijn ideeen af en toe, ha, ha,ha. Momenteel genieten we dan ook echt van ons kleine mopke die we hier nog in huis hebben rondlopen, en die vind het wel best om het rijk alleen te hebben voorlopig.
Eeen deel van de haren is tegen te gaan met goede voeding.
Qua ruiperiodes die houd je altijd bij deze honden.
Maar er zijn best een stel honden rassen en kruisingen die niet verharen.
Misschien daar wat meer in verdiepen, er zitten er ook meerderen op hondenpage.
Labra en goldendoodle, poedel, haverneesjes, Ben de naam kwaad maar was ook iemand met een vrij oud ras op het forum met een hond waarvan er maar 200 in nerderland zijn eigernaren van deze honden op hondenpage kunnen je misschien ook wat informatie geven al is het natuurlijk wel altijd zo dat elk een eigen karakter heeft die met punten van een karakteromschrijving kan afwijken.
Even tussendoor met een andere pagina weer op hondenpage lopen zoeken en gevonden de hond waarvan ik niet op de naam kon komen is een Barbet. De eigenaar heeft een eigen topic gestart misschien kan je daar eens lezen en via daar naar het profiel om gewoon eens wat vragen te stellen of deze honden. https://www.hondenpage.com/hondenforum/179019/onze-barbet-puppy-van-bijna-3-maand-oud!.php
En dat zou je met diverse andere honden ook kunnen doen. Het is qua wel of niet verharen wel net welke keus je maakt. Periode van verharen moet je wat intensiever kammen en een hond die niet verhaard moet naar de trimmer t ene kost dus daarvoor niets extra's het andere wel... Kies je voor een hond die niet verhaart, moet je dus wel rekening houden met 2 tot 4 jaarlijks terug kerende trimbeurt. Alles heeft voors en tegens. Ik vind dat als je met hart en ziel voor een ras valt en je vind er een waar gewoon echt die klik er is, dan neem je die mindere dingetjes voor lief, dat heb je er voor over.
Heel simpel gezegt kies je voor kinderen heb je ook leuke en minderleuke dingen tja daar moet je dan maar mee dealen met een hond is dat precies zo. Ook een hond die perfect lijkt ras karakter vacht etc... kan dingen hebben/vertonen die niet zo leuk zijn. Geen enkele hond is invoren compleet van te voorspellen hoe die zich gaat gedragen bijvoorbeeld, tuurlijk heb je daar als je een pup neemt, een tijd voor omdat in goede banen te leiden maar is vreselijk hard werken. En ik weet niet of je kinderen hebt die nog erg jong zijn bijvoorbeeld of al wat ouder maar in combinatie met een jong gezin is het driedubbel zwaar omdat stuiterende kinderen ook nog eens een pup activeren die niet aan zijn rust toe komt overprikkeld raakt en daardoor dingen kapot kan gaan maken of juist dat niet doet maar vervelend gedrag gaat vertonen.
Het is supergoed dat je informeert, overweegt wat mogelijkheden zijn en wat juiste keuzes zouden kunnen zijn. Blijf vragen stellen maar kijk ook eens onder puppies hier, en zie zowel de mooie tijden die gedeeld worden als ook de dip tijden en gebeurt bijna iedereen met een pup wel dat ie een aantal dagen of langer compleet uitgeblust is het even niet meer weet. Tuurlijk zijn er dan ook altijd mensen hier die proberen mee te denken proberen te zien aan de hand van wat iemand verteld of de pup bijvoorbeeld veelvuldig overprikkeld raakt en gewoon meer rust nodig heeft en meer duidelijkheid.. maar hoe je het went of keert ook een puppy in huis is best een opgave. Hier konden we elkaar eens afwisselen of de ander een paar dagen rust gunnen en zelf even alles op zich te nemen. Omdat we op het moment van de komen van de pup beiden nog bij huis waren. Mijn vriend nu inmiddels niet meer bij huis en zelf ga ik hopenlijk straks zelf voor 2 middagen wat doen. Maar ja met onze pup hadden we onze ogen voor en achter nodig en als er gegeten word of met of op visite nog steeds. Maar ze is ook nog pup met haar 7½ maand.
Tsja, je stelt hier een vraag, krijgt een weerwoord en weerlegt dat dan de hele tijd.. als je op zoek bent naar goedkeuring, informeer dan gewoon bij KNGF. Dan weet je waar je aan toe bent.
Ik zou het zelf niet kunnen. Een jaar lang bloed, zweet en tranen in een hondje stoppen en 'm dan afstaan.
Ik vind het heel mooi dat er mensen zijn die het doen maar ik zou het zelf niet doen. We hebben momenteel een puppy in huis en dat is handen vol met werk, niet altijd even leuk. Het kan best wat stress met zich mee brengen om een puppy op te voeden, ook veel leuke tijden natuurlijk. Ik ben zelf niet een persoon die zoveel stress op zich zal nemen om de pup vervolgens af te moeten staan. Na een jaar heb je hem inderdaad een beetje gevorm, hij heeft een hoop geleerd en dan kun je echt aan je tijd beginnen met je hond.
Ik heb een beetje het gevoel alsof je de stress periode mag doen en dan kan de pup weer terug.
Dit moet echt in je bloed zitten en je moet hier echt goed mee om kunnen gaan. Ik zou er niet aan moeten denken om al die moeite in een pup te stoppen zodat iemand anders de vruchten ervan plukt. Nu is dat in dat geval natuurlijk anders omdat je weet dat je het voor een goed doel doet, dat verzacht waarschijnlijk voor de juiste mensen ook een hoop. Ik denk niet dat iedereen dit even zomaar kan doen zonder dat je zelf emotioneel in de stress komt. Hetzij met de puppy tijd, of wanneer je hem af moet geven.
Het klinkt idd een beetje alsof je op deze manier wil kijken of de retriver bij jullie past. Ik denk dat je dit moet doen omdat je een kind/mens een hulphond wil geven. Ik ben bang dat je anders van een koude kermis thuis gaat komen en dat is voor jullie gezin ook niet fijn. De gedachte dat je het wil doen is natuurlijk heel goed maar denk er wel heel goed over na. Beslis dit niet in 2 weken tijd en zoek idd mensen op die het ook gedaan hebben zodat je weet waar je eventueel aan begint. Ik vind het top van je dat je erover zit denken!
Hoi Adinda,
Wij hebben het gedaan.
Je krijgt GE-WEL-DIGE ondersteuning vanuit KNGF. Je wordt volledig ondersteund door ze. Komen maandelijks langs om te kijken of de ontwikkeling goed gaat en om met je te trainen. Een puppypleegouder kan dag en nacht met KNGF bellen, ze staan altijd voor je klaar.
Ook wordt alles geregeld, van voer tot mand tot DA kosten.
Wat ik heel moeilijk vond, is de restricties/ richtlijnen. Allemaal zijn ze helemaal te begrijpen maar ik vond het moeilijk; hond mag niet met bal, niet met stok, niet in water, mag niet op gras de behoefte doen, je MOET de hond in de goot naast de stoep leren plassen en poepen.....(heeft ons dagen gekost, uren in die goot....)
Wat ik ook heel moeilijk vond is de buitenwereld; Hond mag niet aangeraakt worden als het tuigje om is, NIET AANRAKEN stond erop, niemand las het..of 'dat ene aaitje van mij maakt toch niet uit'....
Ook; laat die hond lekker met die andere honden rennen, wat zielig....
Als je nog een hond in huis hebt moet je er wel aan denken dat je de pup afzonderlijk moet trainen, volgens mij ook afzonderlijk uit moet laten maar dat weet ik niet want wij hadden geen andere hond.
Het is een geheel andere manier van een hond opvoeden, het is de bedoeling dat de hond zo zelfstandig mogelijk wordt opgevoed en in de toekomst zelf beslissingen kan maken. Je hebt geen ervaring nodig met honden (je wordt volledig begeleidt), als je door de eerste-schriftelijke- ronde bent komt er iemand bij je thuis voor verdere beoordeling.
Het is heel zwaar, je gaat aan de hond wennen en van de hond houden, daar kan je niets aan doen want je bent zo met het beestje bezig.
Tja, en dan moet je de hond terugbrengen naar KNGF.
Mijn grote, stoere man van bijna twee meter heb ik in de 10 jaar dat we samen zijn nog nooit , echt nooit dus ik bedoel ECHT NOOIT zien huilen maar de dag dat we het hondje terugbrachten heeft hij de hele terugweg gehuild. En ik ook. Was echt gezellig in de auto...
Adinda, denk er goed over na!!!Het is een heel avontuur!!
O, trouwens, dit is al een tijdje geleden en de hond is ondertussen geslaagd en is aan het werk als geleidehond!
Als je nu al tegen de haren van een hond opziet, dan zou ik trouwens inderdaad wel echt gaan voor een hond die niet verhaart.
Ikzelf heb niet zoveel problemen met de haren (wij hebben een Leonberger, veel haar dus :D Maar ze verhaart eigenlijk heel weinig, alleen tijdens de rui is even doorbijten, haha), maar toch zal onze volgende hond een grote poedel worden, met mede als reden dat deze niet verhaart.
Ook al verhaart de onze eigenlijk vrij weinig en vind ik dus niet veel haar van haar in huis, toch erger ik me best vaak aan de haren, terwijl ik vantevoren wist dat er haar in het huis zou komen te liggen :D Wat ik al eerder zei: als je dus nu al tegen de haren opziet, dan zou ik echt voor een ras gaan dat niet verhaart.
Jullie vinden het karakter van de rasgroep 'retrievers, spaniels en waterhonden' leuk? Dan kom je eigenlijk uit op de Barbet, Portugese en Spaanse waterhond, en de Lagotto Romagnolo. De Wetterhoun en Curly coated retriever verliezen ook relatief weinig haar, omdat de vacht zo krullend is. Zit daar misschien iets bij dat jullie aanspreekt?
(En ja, ik als poedelfan moet toch ook nog even zeggen dat een poedel écht heel leuk is :D)
Ik ben ooit gebeld of ik het niet alsjeblieft wilde doen. Een pup een jaar begeleiden en opvoeden.
Hoe mooi ik het ook vind, ik kan het niet. Ik moet er echt niet aan denken om een hond na een jaar weg te moeten doen, ook al gaat deze iets geweldig moois doen.
Heb dan ook enorm veel bewondering voor diegenen die dat wel kunnen!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?