gedrag herplaatser verandert

hallo allemaal..

tijdje geleden dat ik hier was maar heb nu echt wel hulp nodig!

ik heb nu ongeveer een maand een herplaatser in huis.

een klein labradorteefje van vier.

ze kwam bij ons via ´kennissen´ .

die hadden haar weggehaald bij een boer waar amber 4 jaar opgesloten heeft gezeten,nooit is uitgelaten,sterk vermagert,3 nesten gehad,en mishandelt is geweest.

de kennissen hadden haar toen net in huis en echt mijn hart brak toen ik amber zag..

ze durfde daar niet onder de tafel vandaan te komen,zo bang.

nieuwschierig dat ik ben ging met haar aan de slag.

ik nam stukjes kaas en jawel daar kwam ze na zeker een half uur.

ik kreeg medelijden,mijn kennissen hebben zelf 5!!!! honden en nog een stuk of wat katten.

ik vond dat amber daar niet goed kon ontwikkelen weer tot zichzelf te komen.

wijzelf hebben een heel stabiele lab in huis en dacht tja daar kan ze heel veel van leren.

dus ik amber in huis genomen ,in eerste instantie voor tijdelijk.

binnnen een week knapte ze zo op!

wandelingen kende ze niet,en ik loop dagelijks een heel eind dus daar moest ze aan wennen,net als haar spieren hihi.

nu een maandje verder heeft ze vriendjes,rent ze erop los,is ze blij als ik wakker word,is ze wat aangekomen,en is haar trieste blik aan het afnemen.

maarr.....nu komt ie.

nu komt haar ware aard en angsten naar boven..

van de week heeft ze een reu proberen ze bijten die aan haar rook (ik verklaar dat omdat ze al drie nesten heeft gehad en denkt geen polonaise meer aan mijn lijf)

ook thuis vind ik haar neurotischer worden ,terwijl ze toch alle rust heeft,overdag de kinderen op school,en man werken dus alleen ik en de honden en ik ben ook geen adhder oid haha.

helaas heeft ze vanmorgen mijn jongste dochter tot bloedens aan toe gegrepen in haar gezicht...

mijn dochter geeft haar elke ochtend een zachte knuffel ( daar sta ik altijd bij en echt heel zachtjes ,want dat moet ze. tevens ook niet met de armen om haar heen)

vanmorgen ook weer,en toen was het zo ineens hap..geen gegrom voor de tijd,ook geen angstblijkingen ..mijn dochter deed niks geks,deed haar geen pijn en de manier waarop was niet beangstigend voor amber.

nu zit ik hier en denk.....en wat nu......

ik ben heel gek met amber.

terug van waar ze zat liever niet met die drukte en gekte en eerlijk gezegd heb ik ook niks meer gehoord van de kennissen dus die vinden het wel best geloof ik..

ik hoop wat tips of ideen te krijgen van wat ik nu moet doen,want eerlijk,het moet wel veilig blijven,hoe gek ik ook met amber ben.

maar nu weer herplaatsen lijkt me ook niet goed.

ik moet nu naar de fysio,dus lees straks weer!

alvast bedankt!

Oei dat is een lastige situatie.

Ik denk dat een Gedragstherapeut jullie hierin echt goed kan helpen. Wij kennen Amber en de situatie niet, de GT komt bij jullie thuis en zal gepaste info en tips kunnen geven.

Schrok ze misschien vanmorgen? Vaak laten honden tal van signalen van tevoren zien voordat ze 'toehappen', dit moet je dus allemaal gemist hebben, of ze schrok zo erg dat ze in 1x uithaalde (schrikreactie).

In huis kan je haar misschien laten puzzelen/hersenwerken? Geef haar verplichte rusturen en uren waarin ze actief mag zijn en waar je ook met haar bezig bent (weer terug naar puppytijd).

Volgens mij is Amber gewoon heel erg bang wat ook logisch is, dus het beste advies wat ik kan geven.. ga op zoek naar een gedragstherapeut in de buurt die jullie kan helpen en begeleiden!

Succes!

Lastige situatie! Amber is gewoon heel bang en heeft natuurlijk heel wat mee gemaakt. Met tips van HP kom je er helaas niet en raad je echt aan een Gedragstherapeut voor honden erbij te halen. Eentje zoeken, met goeie ervaringen die positief bezig. Een GT (ben zelf in opleiding) komt bij jou thuis langs en bekijkt de hele situatie en gaat daar op het probleem aanpakken een therapie geven voor hond en baas. De beste manier om Amber te helpen.

succes!

Oei! Hoop dat de wond in haar gezichte meevalt? Huisarts geweest ivm tetanus?

- In ieder geval niet meer knuffelen met je dochter!

- gedragstherapeut is een goede. Geef door waar je woont, dan krijg je ws wel een aantal reakties! 

- zo veel ruimte en vrijheid is ws erg beangstigend na zo'n opgesloten leven, als ze daarnaast ook niet goed gesocialeerd is dan heb je een aantal factoren die een grote rol (kunnen) spelen in haar gedrag. Dat is moeilijk in te schatten vanachter hier. 

- beperk haar vrijheid wat, laat haar zelf naar jullie toekomen...

Succes  en sterkte!

Jouw hondje heeft in een hele nare situatie gezeten, die voor jouw hond vertrouwt is geweest, dus veilig, en niet gesocialiseert met kinderen en andere dieren...Dit moet ze allemaal leren. Ennn omdat ze zo lang in de oude situatie gezeten heeft lijkt het me ook dat ze snel geprikkeld kan raken van alle nieuwe indrukken en daar daarom heel bang van kan worden....rustig aan denk ik.... Wat ik ervan begrijp is dat je met deze hond helemaal van voor af aan weer zou moeten gaan opbouwen en socialiseren.....En heel voorzichtig met kinderen en andere dieren...(haast een soort puppiecursus idee, maar dan zonder puppies en met oudere honden)..Ik ben het er ook mee eens dat je hiervoor bij een gedragsdeskundige aan zou kunnen kloppen....

Ik weet niet of dat op dit forum mag, maar ik zou zelfs in een uitlaatsituatie gaan denken aan een muilkorfje om de begin socialisatie tijd te overbruggen totdat hij genoeg zelfvertrouwen krijgt. Maar zo'n ding moet ruim genoeg zitten om te kunnen hijgen en zijn tong kwijt te kunnen. Ik denk dat er een forse grens overschreden word wanneer hij kinderen of andere honden bijt. Natuurlijk wel goed letten op de signalen die hij uitzend zoals gapen, zijn snuitje likken....En hier vond ik er nog ene paar:

• verstijven van het lichaam, spanning
• aanstaren (recht of van opzij, bij dit laatste is vaak oogwit te zien)
• gromblaffen, grommen
• borstelen (het haar op nek en/of rug gaat overeind staan)
• neus rimpelen
• lip optillen, tanden laten zien

Ik zat even de foto's te bekijken, maar wat een prachtig hondje!!! Wat een lief koppie!

Als een hond op een nieuwe plek is, komt zijn ware aard na 3 a 4 weken boven.

deze hond heeft dringend een gedrags therapeut nodig, maar ik vraag me af of dit ooit goed komt. Dit diertje is zo angstig en voortdurend is angst leven is een kwelling voor een dier.

ik zou bij de DA om clomicalm vragen. Dit is medicatie tegen angst, moet wel samen gaan met gedrags therapieen dus ook een GT inschakelen. 

Voor nu, laat niemand naar de hond toe gaan, ook geen andere honden. Hoe lief bedoelt, dit is te angstig en bedrijgend voor de hond op dit moment. De hond weet niet dat dit aardig is bedoelt. Deze hond weet waarschijnlijk uberhaupt niet dat je van mensen of andere honden liefde kan krijgen. Je kan hem regelmatig voertjes toegooien zo dat hij heel langzaam kan merken dat mensen aardig zijn en verder laat je hem met rust. Voertjes gooien en met rust laten. Zo kan de hond zien dat niemand hem kwaad doet. Dit is het enige wat je voorlopig gaat doen. Kan je hem wel aanlijnen en uit laten? 

Echt, ga medicatie halen en bel een goede GT, die uitsluitend positief zonder enige correcties werkt! 

daar was ik weer!

zal proberen jullie vragen te beantwoorden.

uitlaten ging aan het begin heel slecht,ze was bang voor de riem en kende het ook niet. heel rustig met haar geoeffend en dat gaat nu goed. eerst durfde ze ook niet te plassen of te poepen aan de lijn,binnen deed ze het ook niet en ze heeft het 1x zelfs 24 uur opgehouden!! ben toen gewoon op het veld blijven staan tot ze wat deed.sindsdien gaat dat goed.

ze is idd een oude puppy,zo behandel ik haar ook.

ze heeft dan ook idd verplichte rusttijden,korte tijd voor spelen en ook hersenwerk (puzzel van nina ottosson)

de fotos op mijn profiel zijn overigens niet van amber,maar van mijn eigen lab die nu net een jaar is.

de eerste week liep ze vooral heel erg schichtig,gebogen rug,bijna knielend buiten,beetje het sluipen omdat ze het doodeng vond.

nu loopt ze kwispelend naast me en staat als eerste in de gang als ik mijn  jas aandoe.

ze laat geen signalen zien als borstelen,grommen,likken oid waaruit stress blijkt of angst.

ze heeft in het begin wel enorm gekwijlt door de stress.

inderdaad ga ik er niet vanuit dat ze gesocialiseerd is geweest...ze heeft ook geen chip.

een gt is een goed idee,wellicht kan hij wat.

korven wel over nagedacht maar wil ik eigenlijk niet omdat dat haar wellicht associeerd met angst en worden de wandelingen misschien niet leuk meer voor haar?

jullie geven de tips alleen laten en niet mijn eigen lab erbij en de kinderen erbij laten..

ik heb werkelijk geen idee hoe ik dat moet doen.

dan zou ik haar in de gang moeten doen..maar ook dat wil ik niet want dan sluit ik haar weer op..

ze heeft hier wel een bench en daar gaat ze vrijwillig inliggen en daar zit ze ook tijdens haar rustmomenten.

heb haar 1x losgelaten in huis maar dan gaat ze slopen en springt zelfs op de bench of tafel!

dus daarom in de bench.

eten gaat wel goed,mag mijn hand daar ook gewoon bij doen.

met wandelen gaat ze bij een losloopgebied los,ze speelt dan met vriendjes.

wel houd ze me altijd in de gaten en als ik haar roep staat ze binnen 1sec naast me en blijft dan ook naast me lopen.

ik let wel op als ze los is dat ze alleen met bekende speelt. bij vreemde honden doe ik haar vast.

ze komt savonds ook wel knuffels en kusjes halen dus ik vind dit zo apart..

thuis laat ik haar ook gewoon met rust.

maar dat doe ik ook bij mijn eigen lab. die weet dat ook en probeert ook niet te slijmen bij me haha.

die denkt vrouwtje is voor het voer en lange wandelingen,baasje en de kinderen voor het spelen en knuffelen.

met mijn dochter gaat het overigens goed! de wond viel gelukkig mee maar ze is wel heel erg geschrokken.

Dit gaat een kwestie worden van heel veel geduld, liefde, socialiseren en opvoeden denk ik...

Het is al knap dat het hondje durft te wandelen aan de lijn nu...

De beet naar jouw dochter zou ook een knauw geweest kunnen zijn.....Wat was de aanlijding dan (ik ben geen gt, maar ben heel benieuwt)...Misschien als je dat analyseert, kun je wat te weten komen over het achterliggende gedrag van de hond....Ik weet ook dat er testen zijn om de hond te testen op veiligheid....

Wat fijn dat je je hebt ontfermd over Amber. 

En wat verdrietig dat het nu zo mis ging vanmorgen. Is je dochter verder wel in orde?

Amber is een hond met een naar, onduidelijk verleden en heeft gewoon heel veel belangrijke dingen niet geleerd.

Dat kost tijd en geduld. Heel veel tijd en geduld. En hulp van een buitenstaander is misschien ook wel fijn.

Of haar angsten ooit helemaal zullen verdwijnen is niet te zeggen. Voor nu zou ik het rustig aan doen. Niet teveel gedoe, niet teveel drukte.

Zelf denk ik dat 4 x 10 minuten op het veldje op de hoek voor haar fijner is dan 1 x een uur in het bos met (veel) andere honden en andere geuren en indrukken.

Maar dat is mijn mening. 

Kijkend naar mijn eigen bange hond heeft zij een periode heel veel baat gehad bij kleine stukjes; plasje doen en weer naar huis. Doen wat zij aan kan. En eigenlijk nog steeds. Geeft haar heel veel rust en mij ook.

En rust is juist wat ze nodig hebben, vooral als het nog maar zo kort geleden is dat ze uit een nare situatie zijn gekomen.

Ik wens jullie veel goeds en succes!

Oei, hoe gaat het met je dochter? Zeker in het gezicht, oef, wat zullen jullie geschrokken zijn.

Ik denk dat je net ietsje te snel bent gegaan met het knuffelen door je dochter. Je zegt dat Amber een maandje bij jullie is. Het kan zomaar zijn dat Amber de afgelopen weken alle nieuwe dingen min of meer gelaten over zich heen heeft laten komen. Nu ze zich realiseert dat dit voor langere tijd is kan haar ware aard boven komen drijven.

Mijn hond Dobby was 1 jaar toen ik hem uit het asiel haalde. Super sociale huishond, maar heel erg hyper en druk. De eerste twee weken ging het eigenlijk prima. Hij kon los lopen en luisterde prima. Sindsdien... niet meer. Obsessief jachtinstinct, weglopen. En het heeft echt máánden geduurd voor hij tot rust kwam. Maanden heb ik met de deur open op de wc gezeten, want zodra ik uit het zicht was, was het paniek. Idem met de douche, dan lag hij op de douchemat naast de douche. Het heeft maanden geduurd voor er weer een beetje rust was.

Daarom denk ik ook dat er nog wel meer gekke dingen zullen komen bovendrijven en dat het ook een tijd zal duren voor problemen verminderen. Een gedragstherapeut erbij betrekken kan helpen, maar dan nog zal de aard van het beestje zich langzaam gaan tonen. En wat dat gaat zijn? Joost mag het weten.

Veel sterkte met je dochter.

Wat mooi dat jullie haar zo'n fantastische kans hebben gegeven en ze nu bij jullie in huis zit.

Ik ben het eens met de berichtjes hiervoor: ik zou een GT inschakelen.

Toch wil ik ook even aangeven dat er misschien ook 'gewoon' sprake van pijn kan zijn en het misschien niet zozeer in gedragsproblemen zit. Pijn: Vandaar het happen wanneer er een hond of mens dichtbij komt en haar aanraakt. Is misschien ook iets om even te laten checken bij de DA.

Succes in ieder geval!

Gelukkig gaat het goed met je dochter, erg schrikken dit!

Hoe gaat het contact met je eigen lab? Als dat goed gaat zou ik haar zeker bij je hond laten, daar kan ze alleen maar van leren. Sloopt ze ook als je er bij bent? Ze is het gewoon niet gewend om in vrijheid te zijn, weet zich geen raad. Als ze niet sloopt als jij er bent, laat je haar dan alleen los. Verder in de bench of op de gang. Dit zal geen straf zijn, maar een rustige plek voor haar. Alles is nieuw voor haar, ze heeft heel veel dingen te verwerken in dat koppie en daar heeft ze veel rust en tijd voor nodig. 's avonds zoekt ze jullie al op, dat is heel mooi, ze wil wel. Je kinderen zou ik er wel bij laten, maar laat ze op afstand blijven. Ze heeft je kind heeft gebeten, vind kids heel eng en moet rustig aan ze wennen. Door er te zijn, maar op afstand kan ze zien dat ze geen kwaad kunnen. 

Ik vind het ook al heel positief dat het buiten goed gaat. Hou haar idd bij vreemde weg en laat echt niemand naar haar toe komen. Muilkorf lijkt me niet nodig, het gebeurde toen je dochter naar haar toe ging, het is wat anders als de hond er op af gaat en bijten.

Wat fijn dat jij je over Amber ontfermt hebt en ze een lieve familie gevonden heeft en ontzettend sneu voor je dochtertje. Ik zou proberen uit te leggen dat voor een hond een omarming niet hetzelfde betekend als voor een mens en het voor Amber misschien wel heel bedreigend overkwam, onbedoeld dus.

Ik denk niet dat de uitval Ambers ware aard is, maar dat je te snel gegaan bent, ook het slopen wijst erop dat ze nog niet op haar gemak is en het teveel is voor haar. Heeft ze een lekker holletje waar ze zich terug kan trekken?

Een gt is goed natuurlijk om erbij te halen, wel een gt die ervaring met honden als Amber heeft en geen driller natuurlijk.

Zelf zou ik me heel goed aan de regels houden die je met een herplaatser moet volgen, zoals altijd kalme stem en houding, nooit naar haar toe lopen maar haar naar jou laten komen, met rust laten tijdens het eten, wandelingen nog saai en kort houden, geen oefeningen onder druk, wel leuke zoek- en aandachtspelletjes (waar je je dochter natuurlijk ook bij kan betrekken), genoeg tijd en rust om van alle nieuwe indrukken bij te komen. Goed letten op haar lichaamstaal en wat ze daarmee aan wil geven.

Iets om op te kauwen werkt vaak ook rustgevend. Vanwege dat idee ben ik zelf met mijn herplaatser gaan barfen.

Hier nog wat links waar je misschien iets aan hebt

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Het is een beetje de klassieke fout, iedereen met herplaatsers zal die maken of heeft hem gemaakt. Het komt alleen maar voort uit goede bedoelingen. Je wilt graag dat ze blij is en het alleen maar leuk is.

Maar helaas is dat soms gewoon niet zo. Het emmertje van honden die weinig gewend zijn en een hoop stress hebben is nu eenmaal nog sneller vol dan die van een hond die dat allemaal niet heeft. Dat volle emmertje is precies iets wat eigenlijk vermeden moet worden om ongelukken te voorkomen.

Wat ik bij mijn hond heb gedaan toen zij ook een paar keer heel duidelijk aangegeven had dat het teveel was is een hele nieuwe basis aangelegd. Haar echt behandeld als een hond die nog helemaal niets wist en waarvoor alles nieuw was. Die honden neem je niet mee voor een uur naar het park, daarmee ga je stapje voor stapje de buurt verkennen. Dat alleen al geeft spanning. Tuurlijk is dat heel saai maar saai is soms net wat ze nodig hebben. De drie R'ren: Rust, reinheid en regelmaat.

Die emmer is uiteindelijk nooit meer overgelopen. Terwijl we zijn nog steeds niet klaar, iedere keer gaan we nog een stukje verder. Het is ook belangrijk daarin heel veel geduld te hebben en leren je hond te scannen en volgen in plaats van je eigen enthousiasme. (Dat laatste is vooral moeilijk vind ik, nog steeds. Soms wil je gewoon graag).

Toch denk ik dat het niet verkeerd is om er iemand bij te halen zoals hier al aangegeven. 

tnx voor al jullie tips!

ik kreeg vanmorgen eindelijk haar vaccinatieboekje..of nou ja..wat het voor moet stellen..

ik kwam erachter dat ze van dierenhotel maaszicht afkomt..broodfok dus!

vandaar wellicht haar kleine maatje.

ik weet niet of ze daar als fokteef gebruikt is of dat ze vanuit daar weer ergens heen is gegaan als fokteef.

ook heeft ze alleen haar puppyenting gehad en dat was het..

ze word over 4 nachtjes 4 zag ik dus ze is zelfs nog drie!

10 maanden geleden heeft ze haar laatste nest gehad.

maar nu komt het mooie...vanmorgen was die kennis hier dus om haar boekje te brengen..

verteld hij even tussen neus en lippen door, is ze niet zwanger?

dus ik zwanger?????

ja zei hij ze is bij ons loops geweest en onze rottweiler heeft erop gezeten!! volgens hem ook vast gezeten!

dus ik was des duivels!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ik bedoel,kom op,arme beestje heeft al zoveel meegemaakt en dan doe je dit even?!

het schijnt gebeurd te zijn vlak voor ze bij ons kwam en ze is nu exact 2 weken en 5 dagen bij ons.(ik dacht al langer maar was met een week in de war)

ze zou nu dan ong 4 weken drachtig moeten zijn.

hun rottweiler reu is 7 maanden en volgens hun nog niet vruchtbaar?

kan ze nu wel of niet drachtig zijn?

oh ik ben er zo boos over!

ze is nog maar zo kort van haar laatste nest af,heeft er al drie gehad..ben bang dat ze een bevalling alweer niet eens overleefd.

wie o wie kan me helpen?

vanmorgen viel me met wandelen wel op dat ze niet toestaat dat andere honden aan haar achterste ruiken.

dan gaat ze grommen en happen en drukt haar staart naar beneden.

Ach, wat sneu. En wat niet leuk van de vorige eigenaar (en dan druk ik me nog mild uit...)

Ik zou toch even contact opnemen met de dierenarts voor dit laatste. Ik weet niet wanneer een reu vruchtbaar is, maar ik zou d'r niet op gokken dat de vorige eigenaar hierin heel erg eerlijk is.

ik ben ook echt not amused...net naar haar gekrken en ja ze lijkt wat dikker maar ja ze krijgt bij ons dan ook goed voer..ik hrb voor volgende week vrijdag een afspraak staan bij de da.kan ik het zolang afwachten en zpu ik nu wat aan haar kunnen zien/merken?

een reu word geslachtsrijp tussen de 6 en 12 maanden dus die reu kan perfect vruchtbaar zijn

nu persoonlijk zou ik sneller naar de DA gaan om erachter te komen of het zo is en moest dit zo zijn wat je gaat doen ik weet dat dit al ver vooruit denken is maar het zou haar reacties wel kunnen verklaren

en vind het echt schandalig van de vorige eigenaars  dat ze dat hebben laten gebeuren

Ik zou inderdaad niet nog een week wachten.

Wat betreft het geïrriteerd reageren als andere honden aan haar achterkant snuffelen: heel begrijpelijk!

Als ze al weet ik hoeveel nestjes heeft gehad, dan is elke hond in de buurt van je achterkant een mogelijke 'sexpartner' waar ze niet op zit te wachten.

Heb de da nu aan de lijn,ze zijn aan het overleggen hoe en wat nu te doen,ook ivm stress..

aaarg wat heftig dit!!! Wat enorm triest voor dit hondje, wat een nare start zo door het toedoen van achterlijke mensen (beesten).

Geen raar gedrag (begrijpelijk) dan dat ze gaat grommen wanneer een andere hond aan haar achterste ruikt...Ik heb even op de site gekeken van dat dierenpension die idd deze honden fokken....Weet je al zeker of ze zwanger is?

Nou ze krijgt volgende weekv Vrijdag een echo.

Eerder kon ze Wel voelen,maar dat geeft geen zekerheid omdat ze al zo uitgezakt is en echo was dan niet duidelijk. Ze geven ook pas rond 28 dagen een injectie om de vruchten af te drijven en om extra belasting en stress voor haar gekozen voor volgende week. Dan weet de da het ook zeker te vertellen.

Omdat we ook niet exact weten wanneer ze gedekt is.

Wat zijn de risicos van zo een injectie? Hoe gaat zoiets? Waar zouden jullie voor kiezen?

Vind het herleven moeilijk..en nog steeds ontzettend boos erover.

Ja zo wordt je kwaad op mensen die zo met dieren omgaan, en dat dit je niet eerder verteld is. maar dit hondje heeft jou niet voor niet voor niets als haar baasje uitgezocht als ik dit allemaal zo lees! 

Ik ben ook heel blij achteraf dat ik haar meegenomen heb!! Moet er niet aan denken wat ze anders nog meer over haar heen had gekregen,arm beestje ..

Weet alleen weinig over teven ,dracht enzo,ben echt van de reuen dus ben heeeeel blij met dit forum!

moest ze drachtig zijn zou ik  persoonlijk de vruchten laten af drijven

niet omdat je zelf dan niet met de pups zit enz maar voor de hond zelf ik dacht gelezen te hebben dat ze nog maar 10 maanden geleden een nest heeft gehad? dan zou dit veel te snel  zijn na het vorige nestje en is ze nog niet genoeg herstel

en ze word 4j en heeft al 3 nesten gehad?  dat zijn al teveel nestjes voor een hond van haar leeftijd

maar wat je ook beslist ik vind het geweldig wat jij allemaal voor amber doet en ben er zeker van dat ze bij jou een super thuis heeft

Arme arme hond! Wat een geluk voor haar dat ze nu bij jou zit! 

Ik hoop dat ze niet zwanger is, zou mooi zijn. Duim!

Och wat sneu zeg..nog gedekt ook..bah

.

Ik wilde nkg even zeghen dat ik het echt SUPER van je vimd dat je dit doet!!

Nu even duimen dat ze niet drachtig is en anders toch de injectie..alles beter dan de puppies krijgen dan maar..

Daar kan de gedragsverandering ook nog aan liggen trouwens, het drachtig zijn! Iedere rond reageert anders op die boost hormonen dus daar kan het best wel eens (deels) aan liggen!

wat betreft die knuffels zou ik dit niet foreceren en van de hond laten afhangen (als de hond aangehaald wil worden komt hij vanzelf wel naar je toe ,zo niet laat haar ) Eerst werken aan een vertrouwensband en bij een getraumatiseerde hond lukt niet niet in een maand .

en als er hormonen in het spel zijn kunnen ze gewoon prikkelbaarder zijn he

dat heb je met die vrouwen he.

maar even serieus ..ik besef dat ik wellicht te snel ben gegaan met haar..maar ja ik dacht,arme beestje kent niks,ze moet plezier krijgen in haar leven..te snel dus..