Akita wat voor mij?

Op zich is een uur intensief gaan lopen en nog wat spelen in de tuin al genoeg hoor (bij onze toch). En met intensief lopen bedoel ik wel naast de fiets. Maar het kan ook aan die van ons liggen want dat is niet echt een van de drukste honden.

Moest je denken aan een hond uit een asiel, dan denk ik dat er nog een Akita in het asiel ij Weelde (veeweyde) in België zit. Ik heb niet elk bericht gelezen, dus misschien ben je intussen van gedacht veranderd of zo...

Maar ik denk dat het asiel je ook veel over de hond kan vertellen. Ik was er ook door geboeid, maar de hond kan niet bij katten en onze kat die was hier eerst, dus daar moet een nieuwe hond wel bij passen.

Succes met je keuze!

Bedankt voor alle tussen updates.

Ik heb nog steeds geen hond.

Voor mij is het zoals ik al eerst zij een weg naar een bewuste keuze. Ik ga geen hond aanschaffen op de impuls omdat ik hem mooi vind of omdat dit zo in mij opkomt.

Ik wil hem aanschaffen op het moment dat ik zeker weet dat ik hem ook over langere tijd nog wil en dat ik zeker ben dat de hond en de zorg die het ras eist bij mij past.

Ik ben nog steeds overtuigt dat een Akita uiteindelijk wel bij mij past.

Heb een Akita fokkerij gevonden bij mij in het dorp notabene. En binnenkort is er een dag dat alle Akita eigenaren afspreken uit de buurt. Ze hebben mijn nummer en zouden mij ook bellen.

Dus ik ga het allemaal gewoon meemaken. Ik laat het gewoon op mij af komen.

Ik heb voor mijzelf al vastgesteld dat het komt zodra ik een koophuis heb. We hebben nu een huurhuis. Het iets wat nog minimaal een jaar vooruit ligt. En dat jaar of meer gebruik ik gewoon om zoveel mogelijk over mijn potentieel volgende hond te weten te komen.

Maar we willen het alle twee heel erg graag.

Als je die moeite al wilt doen dan ben ik er van overtuigd dat je goed voor je akita zal zorgen. 

Denk dat de meeste tips wel zijn gegeven maar vraag mij iets anders af. Je vriendin wil een klein ras. Dit ras is niet bepaald klein. Staat ze echt mee achter dit ras? 

Geweldige manier zeg om zo goed met de mensen en honden kennis te maken. TOP!

@Silke,

Je hebt gelijk dat mijn vriendin dolgraag een kleine Chiuaua wil.

Maar aan de andere kant heb ik haar ook met haar hond in Polen zien spelen.

Een reus van een herder.

Echt een joekel. En zo verschrikkelijk lief. Ik kom net terug van twee weken Polen en heb twee weken met hem gespeeld. Cywil heet hij. Als je hem niet kent en hij springt waaks blaffend tegen het hek dan doe je wel even drie stappen terug. Maar nu valt hij mij aan met een poot en geeft hij kopjes als een kat. ;-)

Mijn vriendin heeft al meermaals aangegeven dat zij deze hond ook heel lief vindt en zo een hond ook wel zou willen.

Maar alsnog is haar mening dat zo'n hond niet in ons huidige huis past. Ik wil waar wij nu wonen ook niet oneindig blijven wonen.

Het is een klein starters huurhuis. En ik werk nu keihard om straks een hypotheek te kunnen bekostigen voor een gemiddeld koophuis.

Niet te lux maar goed genoeg om te trouwen en een gezinnetje in te kunnen stichten en uiteraard een hond.

Zij is echter van huis uit opgevoed dat een hond buiten blijft. En NIET mee naar binnen gaat. Alleen de allerkleinsten mogen mee. Vandaar haar mening.

Maar daar wordt aan gewerkt. :P

Ik neem gewoon de tijd. Want die heb ik toch nodig. :)

Betreffende de tijd die ik nodig heb. Bedankt voor alle complimenten. Maar die verdien ik niet.

Het is volgens mij normaal dat als je een levend wezen in huis neemt waar je de verantwoordelijkheid voor hebt dat je die dan ook neemt.

De verantwoordelijkheid begint namelijk al bij de overweging. Niet bij de aanschaf.

Een hond is geen iphone die je aanschaft en dan snel weer weg doet omdat je hem waardeloos vindt werken. Die telefoon voelt geen emoties als je hem in de hoek gooit en zegt waardeloos ding. Een hond wel.

En het hele idee van ach dan maar het asiel is een soort moderne tendens waar ik van walch. De enige reden wat ik mij kan bedenken dat de hond weg zou moeten is dat er een gedwongen situatie is. Zeg maar ziekte oid. Een reden van: ja ik wist niet dat hij zoveel moest lopen of dat hij zoveel at of ik wist niet dat hij zoveel aandacht wilde. Dat vind ik werkelijk onzin.

Dan moet je maar een plastic dino met batterijen nemen.

Even mijn mening. Sorry voor het fel zijn.

ik lees hier dingen over akita kan maar een ding zeggen

hoi ik hoor lees hier veel foute dingen over akita idd deze honden zijn niet voor iedereen en niet los lopen enz de mijne gaat geen meter van mij weg ge moet er wel mee bezig zijn en super lief en trouw en voor kids geen probleem heel leerrijk en dat haar is overdreven in plaats van hier info te zoeken zoek info bij akita kenners want mensen die zn hond ni hebben praten over niks en het vergelijken met een shiba moet je zeker niet doen heb er zelf een da is een ras apart koppig karakter maar heel lief speels en idd zoek spelltjes enz zijn ze dol op een akita is helemaal anders en dat haar 2 maal per jaar mits goede verzorging!!!!! en voeding akita echt een aanrader.grtz Nico

Een late reactie van mijn kant en misschien heb je al lang een keuze gemaakt maar hier mijn ervaring met een Japanse Akita:

Die van ons is nu twee jaar. Zowel mijn man als ik zijn beide opgegroeid met honden maar niet met een Akita. Wat een bijzondere beesten zijn het.

Ik kan uren vertellen maar beperk me even tot plus en minpunten. Ik besef mij heel goed dat deze punten voor onze Anita gelden en dat dit niet voor iedere Akita geldt en dat het natuurlijk ook met onze opvoeding te maken heeft (ook wij zijn wel eens handelingsverlegen en maken fouten!)

Pluspunten:

- onze akita is erg rustig is huis: hij blaft zelden, ligt niet op de bank, springt niet tegen mensen op en bietst niet. Dit alle was heel makkelijk aan en af te leren (toen hij nog jong was snapte we ook echt niet waarom iedereen een Akita zo'n moeilijk ras vond, het ging allemaal zo vanzelf)

- hij is zo rustig dat je hem makkelijk overal mee naar toe neemt en hij ook rustig bij visite is. Wat krijgen wij ook vaak te horen hoe rustig en makkelijk hij is.

- hij is loyaal, vriendelijk naar bezoek en naar honden die hij goed kent.

- hij is erg slim maar doet trucjes niet vaker dan 3 keer dan heeft hij er genoeg van.

_ hij loopt keurig naast je, trekt niet aan de riem, tenzij je een andere hond tegenkomt.

Minpunten:

_ naar onbekende honden is hij vreselijk dominant. Met andere reutjes gaat het vaak fout, dan wordt het vechten. Dat deed hij pas sinds hij een jaar was. We hebben van alles gedaan om hem goed te socialiseren maar toen hij in de puberteit kwam veranderde hij echt van gedrag.

- hij loopt niet weg, gaat niet achter wild aan dus loslopen gaat in rustige gebieden prima. Wij gaan vaak vroeg in de ochtend of laat in de avond naar losloopgebieden zodat je niet teveel andere honden tegen komt. Als ik in het bos 3 honden tegenkom gaat het prima, dat kan hij overzien. Kom ik er 10 tegen dan wordt het hem te druk en gaat hij heel bazig en stoer doen alsof hij zich moet bewijzen.

- hij is niet op eten gericht waardoor je hem moeilijk traint. Hij is niet makkelijk te motiveren voor voertjes of beloningen. Ook is het een slechte eter en eet hij regelmatig een paar dagen niet. Niet aan toegeven of van voer blijven wisselen, hij gaat vanzelf weer eten.

Dat waren de belangrijkste punten.

Oh...mijn man is ook allergisch maar niet voor onze akita. Hebben we regelmatig getest bij de fokker en bij shows. Twee keer per jaar verhaard hij erg maar dat nemen wij voor lief.

Hoi, heb al dik 20 jaar akita's. Op het moment de trotse eigenaar van 2 reuen. Het zijn prachtige, sterke, zeer loyale honden. Word ook regelmatig op straat gevraagd wat voor honden het zijn. Ik snap helemaal dat je ervoor gevallen bent en toch.... wil ik het je afraden.

Een Akita is namelijk echt geen "beginners" hond. Het zijn namelijk vaak dominante en koppige honden (de meesten kunnen niet los lopen en een balletje terug brengen is ook echt niet voor de meesten weggelegd). Ze missen namelijk over het algemeen de sterke "will to please" zoals dat genoemd wordt.

Als je aan een eerste hond begint kan je echt beter naar de retrievers of herdershonden kijken. In veel gevallen is een hond net een kind en is het soms moeilijk (zeker als je er voor het eerst aan begint) consequent te zijn en blijven. Een Akita zal je hierop absoluut afrekenen. Vergeet alsjeblieft niet dat dit een hele sterke hond is met een nog sterkere eigen wil.

Ik zou je echt aanraden om een Labrador of zo te nemen en als je weet hoe het werkt pas aan een Akita te beginnen.