Riley een TIA,

Oef! Blij dit te lezen: hij is alvast de nacht goed doorgekomen en aan de beterhand.
Laat ons hopen dat het nooit meer terugkomt!

Wat het ook was, het belangrijkste is dat hij er goed doorheen is gekomen. Hopelijk komen ze er nog achter, maar je weet nu dat dit kan gebeuren en dat hij en na een nachtje doorheem komt! 
Heel veel knuffels voor hem en sterkte! Hij zal me erg moe zijn vandaag

Hij is weer thuis, nog wel erg wiebelig maar al stukken beter dan gisteren.
Wat het is of geweest is kunnen ze niet zeggen.

De neurologische onderzoeken waren allemaal goed, iets wat met dat syndroom of tia eigenlijk niet kan.
Ook verbeterd zn toestand, dat is in het geval van een hersentumor ook vaak niet zo.

Ze kunnen verdere onderzoeken doen, scan, bloedonderzoek maar weten eigenlijk niet waarop ze op dit moment moeten kijken. Advies is dus afwachten...en pijnstilling

Als het verslechterd gelijk bellen en als met een week hij niet de oude is langskomen om dan verder te kijken.
Ik denk dus dat ik idd maar ga afwachten.
Als de oorzaak idd iets in zn hersenen is of een tumor kan er niets aan gedaan worden, dus heeft het geen meerwaarde voor mij om het nu te weten.
Blijven de klachten of wordt het erger wil ik uiteraard wel het verder laten onderzoeken, dan maar door de hele molen en naar Utrecht

Pff....hij heeft altijd van die rare dingen, maar dit is toch wel het grootste schrik moment geweest

Fijn.., Riley is weer thuis  hopelijk knapt hij snel verder op !!

Fijn dat hij weer thuis is!

Mijn ouders hebben er idd ook voor gekozen om geen onderzoeken td laten doen. Ze geven hem vooral rust.

Beterschap!

Fijn dat hij weer thuis is Erika en ook stukken beter dan toen je 'm wegbracht. Ben je zelf de nacht beetje goed doorgekomen...met 1 oor op de telefoon?

He, maar gelukkig is hij weer waar hij thuis hoort te zijn en ik duim dat dit een eenmalige episode is geweest en hij binnenkort weer z'n eigenste zelf is.

Nu maar even bijkomen met z'n allen.

Fijn dat ie weer thuis!
Afwachten maar en hopen dat het niet nog een keer gebeurd.

Wat fijn dat het vannacht verbeterd is en hij nu lekker thuis is! Hopelijk gaat het snel vooruit en komt het ook niet weer terug!

Fijn dat het nu alweer wat beter gaat Hopelijk zet deze stijgende lijn door. Doe maar even rustig aan met hem, en verwen hem maar wat extra

gelukkig....Riley is weer terug waar hij hoort te zijn...'
al mijn positieve gedachten gaan jullie kant op....beterschap!

Dank jullie wel.
Hij is echt nog niet zichzelf, normaal las hij maar denkt dat ik aan zn eten ga beginnen springt ie al in mn nek, nu heb ik eten bij m gebracht..
Gelukkig kwam hij wel waggel waggel in de keuken om te zien of de rest wat had laten liggen

@Max
Nee ik hou alle opties nog open..ik was gister al van het ergste uitgegaan dus iedere dag dat het goed gaat is er 1

Erika, het is heel erg vermoeiend wat hem overkomen is. Hij zal nog wel een paar dagen nodig hebben om bij te komen. Lekker verwennen en veel knuffelen.

HIj is thuis en dat is al iets he, lekker rustig in zijn omgeving zal hem goed doen!
Nu maar hopen dat hij verder geneest hoor !!!
Veel beterschap en een dikke knuffel voor hem '

Bah dat is schrikken.

Ik ben blij dat hij weer lekker thuis bij zijn gezinnetje is en hoop op voorspoedig herstel.

oef gelukkig Erika, die boef heeft je de stuipen op het lijf gejaagd. Wens hem een spoedig en volledig herstel.

Gelukkig dat hij weer thuis is, en nu goed rusten en bijkomen en hopelijk herstellen van wat het ook geweest is.

Hoe reageren de andere honden eigenlijk op hem?

Riley weer thuis na een bang etmaal.

Wat het ook geweest is, we keep our cool!

slaap lekker vannacht Erika!

Ach, wat een schrik zo opeens!
Hopelijk hersteld hij helemaal. Gelukkig is hij weer in jullie midden!

Ik hoop dat alles weer rustig en stabiel is in huize Erika!
Zo'n aanval is een aanslag op de conditie van de hond; dus heeft hij zeker tijd nodig om bij te spijkeren.
Hopelijk hebben jullie allemaal een goede nachtrust, dat doet mens en hond ook goed.

Hoe gaat het vandaag met hem? Weer wat verbetering?

Ben ook benieuwd hoe het gaat! Hopelijk is even geen bericht goed bericht...

Sorry, nu pas tijd voor een update

Gisterochtend zwalkte hij nog wat maar sinds gisteravond is het gewoon helemaal over!

Ik ben natuurlijk heel blij maar toch baart dit snelle herstel me ook wel zorgen...
Hij zwalkt nu niet meer maar is ook echt nog niet de oude, beetje chagerijnig lijkt het wel.
Maar goed, hij slaapt veel en krijgt nog pijnstilling dus we wachten maar af

Ik heb nog is goed nagedacht of ik toch niet verder onderzoeken wil, voor zo ver dat kan,
dus ik ga maandag dit toch nog even overleggen met de DA.
Misschien dat ik toch een foto van zn hoofd ga laten maken om een tumor uit te sluiten.
Ik heb honden erg zien veranderen (agressie, onverwacht uithalen) door (vaak achteraf) een tumor in het hoofd, dit risico kan en wil ik niet lopen, dus maar even overleggen weer wat de DA hier van denkt

Op zich natuurlijk superfijn dat het zo goed gaat nu.

Maar ik zou liever ook een tumor in de hersenen uitsluiten. Zeker met een kindje in huis.

Een foto maken is zo gedaan, dan ben je uit de onzekerheid.

Ja daarom... 
Onze buren hadden vroeger een hond, echt een schat van een beest, deed niemand kwaad en van de een op de andere dag pakte hij het neefje van 4...en echt erg ook :(
Ze hebben de hond in laten slapen maar wilde wel weten of er misschien iets niet goed zat en idd een tumor...
Hun zeiden toen ook...als we dit hadden geweten hadden we hem in laten slapen, dan had het kindje niet verminkt geweest en hadden hun met 100% liefde afscheid kunnen nemen van hun dier, dat was nu wel even anders...

Daarnaast is hij gewoon verzekerd dus voor de kosten hoeven we het ook niet te laten, dus maandag toch maar bellen, als hun echt uitsluiten dat dit met een tumor te maken kan hebben ok maar bij twijfel dan een foto/scan

Groot gelijk.., buiten het feit dat jullie nu zelf een kleine hebben waar je geen risico mee wilt nemen.., stel je voor dat het plots fout gaat en hij grijpt wie dan ook..., zoals je zelf verteld over de buren.., je gevoel over Riley zal dan toch opeens veranderen en dat is een trouw maatje niet waard.

Maar voorlopig gaan we er maar vanuit dat hij elke dag een stapje vooruit maakt en dit een éénmalig iets was 

Denk dat het een verstandige keuze is.
Zekere voor het onzekere.

Wel heel fijn dat hij niet meer zwalkt

Gister heeft de DA zelf al gebeld naar me om te vragen hoe het met Riley gaat. Helaas zien we hem toch af en toe nog wat onstabiel staan/lopen maar meer omdat we het weten en er op letten. het is bij lange na niet zo erg als dat het was

HUn verwachten dat d eklachten ontstaan zijn door een "trauma" dus bijv verkeerd ergens tegen aangekomen, een van de andere honden met spelen verkeerd op m gekomen waardoor er een kneuzing in de ruggenmerg is ontstaan.

Ze vermoeden dit omdat hij goed reageerd op de pijnstilling en de spuit tegen zwellingen die hij s'nachts daar heft gehad, aangezien hij de volgende ochtend al veel beter liep. 

Uiteraard kunnen ze een hersentumor niet uitsluiten maar dat staat bij hun niet bovenaan.

Tevens mijn zorgen uitgesproken ook omdat we al een tijdje nog een probleempje hebben met hem.

Sinds een maand of 4 bromt hij veel. Zowel in rust als bij inspanning. Wij dachten dat dit een hormoonkwestie was met een ongeholpen teefje in huis. Want voorheen deed hij ook zo chagerijnig/brommerig. Dan kreeg hij een chemische castratie en dit gebrom verdween. 10 weken geleden heeft hij dus die chip gehad, alleen het chagerijnige is niet weggegaan. Opzich vinden we dit niet heel erg want het is absoluut geen kwaadheid bij hem, het is echt brommen, we zeiden wel eens het wordt een ouwe chagerijn haha, maar sinds het voorval vorige week wordt het erger en dan voornamelijk bij geluid.

Als onze dochter huilt, als een van ons bij stilte begint te praten, als de wieltjes van de stoelen piepen, maar ook bij aanraking. Als hij aangehaald wordt gaat zn staart hard heen en weer maar ook begint hij te brommen.

We hebben nu dus de "angst' dat het brommen niet gewoon chagerijnigheid/hormonen zijn maar dat het misschien allemaal met elkaar te maken heeft.

De DA herkent het brommen idd wel als iets hormonaals, ze hoort dit vaker maar het kan ook een uiting zijn van pijn/niet gemakkelijk voelen. We hebben nu het volgende afgesproken

Als het wankelen erger word direct bellen

als d epijnstilling op is en hij is nog niet 100% stabiel terug komen op spreekuur en dan gaan we verder kijken

Om een tumor uit te sluiten is een foto niet genoeg er moet dan echt een CT of MRI scan van de hersenen en/of ruggemerg gemaakt worden. Dit kan niet bij hun en zal dus waarschijnlijk in Utrecht moeten (ik ga nog even zoeken of België niet dichterbij is)

We wachten dus nog maar even af..de zorgen bij mij zijn in ieder geval voorlopig nog niet weg

Heftig hoor Erika!

Ik kan me goed voorstellen dat het brommen je toch wat zorgen baart.

Wel fijn dat je een da hebt die je goed begrijpt en ook handelt wanneer het nodig is.

Kunnen ze niet alsnog een foto maken van zijn rug om te kijken hoe zijn wervels staan?

Of zou dat overbodig zijn?