Succes/sterkte morgen! Ik heb veel respect voor wat je hier hebt gedaan! Petje af hoor
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Fijne topic geweest Bodine, en sterkte voor morgen. Maak de juiste keus meisje dat "jouw "hondje later vlug geplaatst wordt .
Ik ben benieuwd en ook bang om je volgende reactie morgen te lezen.
Hey meiden, ik vond het erg leuk om jullie verhalen te lezen en morgen heel veel succes en tjha ..... sterkte denk ik ook!
Toy toy toy!
Jullie zijn kanjers, een ervaring waar je over 20 jaar nog over praat en nooit zult vergeten, geweldig!
Ik ben bang dat het leeuwendeel inderdaad poetsen zal zijn geweest en poepscheppen
Maar dat maakt haar alleen maar een mooiere meid.
Want er zijn velen hondjes hierdoor blij en gezond!
Ik dank god op mijn blote knietjes voor mensen zoals zij....door haar "en mensen zoals zij)zijn mijn hondjes gezond en wel in nederland geraakt
Mijn honden werden door vrijwilligers herkend, tijdens de asiel wandelingen.
Goede reis morgen meis..fantastisch wat je gedaan hebt en vanaf morgen genieten van je nieuwe vriend thuis!
vergeet de regels voor herplaatsers niet..rustig aan
eerst gewoonte en routine kweken
Voor mij zijn jullie kanjers, en af en toe een traantje weg pinken, betekend alleen maar dat er veel dieren liefde is.
Jullie weten nu uit ervaring waar jullie het voor doen.
Met heel veel respect zeg ik..
Veel geluk en een mooie toekomst, naar welk doel die ook mag leiden.
Als ik de moed wel eens liet zakken, zeker in het begin, keek en luisterde ik naar dit lied en dan wist ik het weer.
https://www.youtube.com/watch?v=vCCa8GzQVQg
Jeetje Hanna..., wat een prachtig filmpje.
Bodine..., een hele goede reis morgen..., samen met je nieuwe vriend het 'normale leven' weer tegemoet..., een heel nieuw avontuur waar ik jullie heel veel geluk en vriendschap in wil wensen.
En namens de Spaanse kanjer..., bedankt !!!
Ina, morgen gaat ze nog niet naar huis hoor, eerst nog naar dat dodenstation in Malaga.
Dat zal nog een zware pil zijn om te slikken voor zulke jonge meisjes, ik bewonder hun moed want ikzelf wil er nooit komen. Zo krijgen andere ter dood opgeschreven honden ook weer een nieuwe kans.
Sterkte Bodine
deel wat je daar ziet, en leer de wereld wat er gebeurd
daarom ben je daar
we moeten het stoppen met zijn allen!
Liefs en sterkte van ons
Even snel een update. We staan nu in de stortregen onder een afdakje bij de refugio te wachten tot we gaan. Alle hondjes hier hebben regenjasjes aan en niet alleen zij, maar ook wij zijn doorweekt. Gelukkig hebben we extra setjes kleding bij. Nu komt het toch wel erg dichtbij, net even proberen te eten maar ik krijg geen hap door mijn keel..
Rotweer spijtig ...maar de hondjes zijn ernaar gekleed in de refugio.. Regenjassen in Spanje Dat is wel goede verzorging vind ik.
Zet m op Bodine , ik volg....
Heel veel sterkte vandaag Bodine! Lijkt me in die regen nog beroerder en treuriger dan het al is!
Veel sterkte vandaag.
Even een foto om jou en alle vrijwilligers te bedanken voor jullie werk.
Mijn ma en haar hondje. Zij woont in Fuengirola en haar hondje komt van ACE.
Ze heeft haar nu ongeveer een jaar.
Mijn pa is eind vorig jaar gestorven en zonder Finette zou voor haar het leven totaal geen zin hebben. En zonder de vrijwilligers van ACE had zij Finette nooit gehad.
(ze had daar een andere naam maar weet niet meer hoe)
Haha Xtine nu ik haar gezien heb, ga ik opletten hoor.
Ik weet al waar ze haar koffietje drinkt. Nu Finette nog herkennen en ik spreek jouw mama even aan hoor.
Super !
Wat een mooie foto en wat een helden onze honden!
Ondertussen zijn we weer thuis aangekomen, maar ik zal even vanaf het begin vertellen:
We begonnen dus ’s ochtends met de first clean in de stortregen. Volgens mij hebben we nog nooit zo snel gewerkt, want waar we twee uur de tijd voor kregen hadden we binnen 50 minuten af. Na het schoonmaken zijn we onder aan de refugio blijven wachten op Fabiënne, en iedereen die mee wilde naar het dodingsstation. Fabiënne legde ons nog even uit; geen emoties tonen, aardig doen tegen de mensen van het dodingsstation, doen alsof je het niks boeit, en als je foto’s wilt maken moet je dat stiekem doen.
Toen iedereen er klaar voor was vertrokken we met twee bussen, en twee auto’s naar Malaga. In de auto kregen we nog wat tips, en werd ons uitgelegd dat we twee dodingsstations op de planning hadden staan. Eén in Malaga, en nog een andere voor het geval dat alle honden in die van Malaga al afgemaakt zouden zijn. Zo zeiden ze dat die in Malaga er nog schoon en proper uitziet omdat zij veel geld hebben gekregen van de overheid. Fabiënne zei nog; je zult denken, oh het ziet er hier nog beter uit dan bij ACE als je binnenloopt. Enfin, na een autorit van ruim een half uurtje kwamen we, nog steeds in de regen, op de plaats van bestemming. We kwamen binnen in een ontvangstruimte, waar buiten aan de muur kettingen hingen om je hond aan vast te maken als je hem in wilde leveren, gewoon een soort parkeerplaats. De mensen in de ontvangstruimte deden allemaal heel vriendelijk en wij moesten ook maar vriendelijk lachen, terwijl er in je hoofd zo veel scheldwoorden voorbij komen. Ik moest mijn kaken echt strak op elkaar houden, omdat ik anders zou gaan klappertanden van de kou en de zenuwen.
Nadat we daar nog even gestaan hebben liepen we een barak in. Het zag er uit als een gevangenis, met cellen, geen kennels. Iedereen mocht 1 hondje was te afspraak. Achter te tralies, in veel maar dan ook veel te kleine hokjes zaten ze. Het zag er wel schoon uit, maar in de andere barakken mochten we natuurlijk niet kijken. Er zaten zelfs groepjes pups, veel te jong om bij hun moeder weg te zijn. Na een paar kooien zag ik een klein Podencootje die nogal zenuwachtig heen en weer danste en enorm grote opgezette ogen. Ik stak mijn hand door de tralies en het eerste wat ze deed was aan mijn hand knagen, niet bijten, echt knagen. Ik heb nog wat andere hokken bekeken, maar eigenlijk stond mijn keuze al vast. Iemand kwam nog aan me vragen, “wat vind je er van?”, en het enige wat ik nog uit mijn strot kon krijgen was “verschrikkelijk”. Meer dan dat kon ik niet zeggen. Ik heb besloten niet meer in de andere hokken te kijken, anders ging ik twijfelen. Aangezien de bewakers ons snel weer weg wilde hebben mocht iedereen zijn hondje uit de cel halen, omstebeurt dat wel. Ik was als laatste aan de beurt. Ik tilde mijn kleine zenuwachtige Podenco op en ze was gelijk rustig, nog steeds angstig, maar het zenuwachtige was eraf. Alsof ze wist dat het goed was.
Ik heb haar naar de bus gedragen en ondertussen zó veel kusjes gegeven en zó strak tegen mijn lijf aan gedrukt. Ze begon een beetje om zich heen te kijken alsof ze dacht: “Hee, daglicht!” Ze ging daarna de bench in, in de bus. We kregen nog even de tijd om rond te kijken in twee andere barakken, namelijk die waar katten zaten , en boerderij dieren. De katten zaten in hokjes nog kleiner dan die van mijn eigen cavia… Zieke katten, doodzieke katten, moeders met kittens, noem het maar op. In de andere barak stonden twee paarden, wat varkens en een gans. Die waren vlug eten naar binnen aan het schrokken, waarschijnlijk het eten wat ze snel gekregen hebben van de bewakers toen wij nog bij de honden waren.
Na nog even te hebben rondgelopen en te lopen schelden en huilen zijn we teruggekeerd naar de refugio. Je voelt je boos, verdrietig, gelukkig dat je een hond hebt gered, maar oh zo machteloos. We hebben bijna de hele barak leeggekocht ( 25 honden) en vervolgens stond er al weer een nieuwe vrachtwagen klaar om honden op te halen waarvan de mannen die er in zaten ons uit zaten te lachen.
Op de refugio hebben we de ussen uitgeladen en daar was ze weer met haar mooie grote groene ogen. Ik heb haar L’Elu genoemd ( lee-loe ). Ze was niet gechipt, wel gecoupeerd op zo’n jonge leeftijd. Ik heb niet precies gehoord wat de schatting was, maar toen ze zo in de kennel op mijn hand aan het knagen was dacht ik een paar melktandjes te zien, maar dat kan ik ook verkeerd gezien hebben. Ze is in ieder geval nog jong.
Na het opmeten, chip checken en foto’s maken mocht ik haar naar boven brengen. Even langs de kliniek voor een wormkuur, die ze niet aan wilde pakken terwijl er nog wel zo veel vlees bij zat! Naarna mocht ik haar verder naar boven dragen naar de quarantaine. Daar stonden 2 medewerkers die de honden op kwamen vangen en over te nemen, maar ik wilde haar eigenlijk helemaal niet los laten, maar ik moest wel want mijn armen waren na al dat dragen een beetje aan het verzuren. L’Elu zit nu met nog wat andere dodingsstation hondjes in een gezamenlijk hok. Morgen kan ik haar nog even zien en dan ga ik naar huis. Ik zou haar zo graag nog eventjes willen knuffelen, ik hoop echt dat ze snel geadopteerd wordt.
De gang van de barak:
Pups:
L'Elu in haar cel
Katten 'verblijven'
Mama poes met kittens
Veilig aangekomen op de refugio
Mooi van je , en wat een lieve podenco. Beseft die wel wat een geluksvogel hij nu is.....dat hij op jouw pad is gekomen vandaag.
Ik ben zo blij dat je geen echt gruwelijke dingen hebt gezien. Als dit al zo zwaar was voor jullie wil ik me gewoon niet indenken wat er in de overige barakken zit.
Je kan je stage afsluiten met een fijn gevoel, dat je alles hebt gedaan vanuit een groot hart voor dieren.
Beetje melodramatisch maar vergeef het me maar. Ik vind je een schatje En nu naar Nederland met Rayosk.
Ik heb het topic stil gevolgd maar wat een verhalen zeg! Pff en dat dodingsstation: vreselijk
Maar wel een mooi poddy zeg
Wauw bodine wat een werk heb jij daar gedaan, ik heb stil meegelezen. En heb er echt bewondering voor dat jij dit hebt gedaan. Ook dat dodingsstation pff ik had het niet gekund hoor. Geniet nog van je laatste dag.
Bodine, je bent een held! Je hebt een hele mooie geluksvogel hond gered! Wat vind ik je dapper! Wat zullen jullie gehuild hebben erna. Die arme dieren en zo veel. Heftig dit!
hopelijk van je L'Elu nog ziet voor je weggaat.
mijn hart is gebroken, de angst in die ogen van de pups.
Heb het kippenvel op mijn armen! Wat een geluksvogel die L'elu!
interesse, is er ook zoiets voor de katten als wat jullie voor de honden doen?
L'Elu....de verkozene . Wat een originele naam Bodine, hoe kwam je daarop ?
Oef, geen idee eigenlijk. ACE vangt wel wat katten op, maar niet zo veel als de honden. Ik zal hier morgen nog eens vragen of iemand meer over de katten weet en/of er een andere stichting is ;)
Dat heeft mijn vader bedacht :) Hij had wat namen bedacht aangezien ik daar zelf heel slecht in ben, toen ik haar zag zitten dacht ik... Ja, een echte L'Elu :)
Pfff..wat een dag heb je gehad.
Rillingen over mijn rug , die arme dieren daar in de hel.
Ik probeer er niet te vaak aan te denken ...kan slecht tegen dierenleed.
En het is belachelijk hoe makkelijk het de spanjaarden wordt gemaakt door de overheid om zo onzorgvuldig met hun dieren om te gaan.
Verstrek dan gratis neutralisatie als overheid..en maak het volk bewust
Zijn ze heel even duurder uit maar op den duur goedkoper
dit is de reden waarom ik nooit een dier bij een fokker zal kopen...er zijn er genoeg die snakken naar een goed onderkomen.
ik ben superblij met mijn unieke 2e handsjes
Wat een mooi meisje heb je daar kunnen redden.
Wat een prachtige gevoelige blik...daar gaat vast iemand heel verliefd op worden.
Ik neem aan dat ze bij Ace wel een paar katten hebben.
Al is het maar dat ze op hun pad komen
en om honden een kattentest af te nemen indien nodig.
Bij animal in need zijn er ook regelmatig transportjes tussen stichtingen onderling.
er valt genoeg uit te wisselen helaas.
Jazeker hebben ze daar katten. Hoe dat in zeijn werk gaat weet ik niet maar ik heb tijdens mijn laatste vlucht verleden jaar enkele katten ook overgebracht. Gingen direct naar een kattenasiel van waaruit ze naar de baasjes gingen. Kan me moeilijk voorstellen dat katten op de luchthavenparking aan hun baasjes worden overhandigd. Er zouden veel ontsnappingen, en veel geblaas en gekrab bij zijn....
Heb wel interesse voor mijn ouders, aangezien hun hond, en kat, op hun laatste loodjes zijn, heb wat op internet gekeken, maar vind het niet helemaal betrouwbaar wat ik daar vind. Als ik die foto's zie denk ik gewoon, helpen!!
Bodine fijne laatste dag daar en goeie vlucht morgen! Geniet van het weerzien, en het voorstellen van Rayosk!
Nou, nu is het echt zo ver, het zit er op. Vandaag zijn we met zijn drietjes op onze vrije dag naar de refugio gegaan om officieel afscheid te nemen van onze hondjes, de werknemers en onze lieve mede-stagiaires. Niet alleen dat, maar ook om Rayosk en Danita in bad te doen voor hun reis naar Nederland.
We hebben nog enorm kunnen lachen vandaag, we hebben prachtige foto’s gemaakt met de camera in plaats van met onze telefoons en we hebben het erg naar ons zin gehad. Maar toen het einde van de dag naderde moesten we toch wel een paar traantjes wegpinken. Wat zeg ik? We hebben staan janken alsof de wereld verging. En dan net als we het weer een beetje droog konden houden, kwam iemand weer aan met een lieve opmerking. Zoals die van Julien, een van de medewerkers: “We’ve had good students, and really good students… you guys were really good”, waardoor we dus nog harder moesten huilen. We hebben iedereen bedankt voor de gastvrijheid en de gezelligheid de afgelopen weken.
Het afscheid nemen van de hondjes was absoluut niet makkelijk. Het moeilijkste vond ik nog wel afscheid nemen van Izara, de shar-pei die ik in het begin van mijn stage juist heel erg vervelend vond.
Om een lang verhaal kort te maken, we hebben een super stage achter de rug. ACE zal altijd in ons hart blijven en ik zal me voor deze organisatie blijven inzetten. Het werk wat ze doen is prachtig, dat besef ik nu pas 100% nadat ik zelf naar een dodingsstation ben geweest. Het is een hel, en niemand verdient het om daar terecht te komen. We gaan zeker terugkeren naar de refugio als we daar de kans voor krijgen. In september gaan we met ons stagiaire-team naar de ACE-dag in Nederland en we hopen daar weer een hoop van onze honden te zien, en natuurlijk de medewerkers.
Alle lieve mensen van ACE, bedankt!!
Wat een ontzettende pittige maar gave periode heb jij achter de rug. En leuk om te lezen dat de hond die je zijn nekkie wel om kon draaien in het begin nu toch je hart heeft gestolen
Veel plezier met je nieuwe kanjer thuis, en toch ook succes met afkicken van alle gezelligheid in Spanje.
En wat een PRACHTIGE honden op je fotos!!
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?