Stage bij ACE

Arme Bodine. Misschien was het wel een smoes om alles heel schoon te krijgen! Nee hoor, dat zal niet. Maar goed alles is nu wel schoon en jullie heeeeel moe. Als hij wel komt is het allemaal al schoon. Benieuwd wie er nou zo belangrijk is. 

Moet je ook een  stage verslag maken ná je stagetijd Bodine ?

. Want ik hoop dat je ook dingen hebt geleerd daar, en dat je er niet alleen was om , naar ik zo hoor, altijd te poetsen ? 

Waarom kan je niet vlakaf vragen aan Fabienne WIE die belangrijke persoon dan wel was.....zij is toch een vriendelijke sociale vrouw vind ik.....ik vind dit echt raar dat jullie daar ineens moeten voor opdraven., voor mysterie man ?

 Ik klink misschien beetje nors maar jullie grote inzet moet toch jullie iets bijbrengen ook, als het deel uitmaakt van een stage ?. 

Hoop dat ik niet vervelend overkom hoor , want je bent echt een schat en ik geniet van je verslagen.

Ik heb inderdaad aan een medewerker gevraagd wie die man was, voor ons niks interessants eigenlijk. Het schijnt een man te zijn met erg veel geld, die behoorlijk wat doneert aan ACE.  Ik snap best dat je dan alles super schoon wilt hebben, én dat Fabienne behoorlijk boos was dat hij niet kwam opdagen, ik weet niet wat ze nu verder gaat doen, of dat de man later nog komt, maar we zullen zien ;) 

Ja, voor zo iemand moet het idd heel schoon zijnDat snap ik. Wat balen dan dat hij niet kwam.

Maar ja nu is alles tenminste heel schoon, is ook wel eens lekker. Bij ons op de manege hebben we een keer per jaar grote schoonmaak. Er na zijn we allemaal dood op maar erg voldaan

Knuffel voor alle hondjes van mij! 

Eindelijk hebben we nieuws over het "tripje" dodingsstation, het staat gepland voor volgende week woensdag, en dat is tevens onze laatste werkdag. Ik ben vergeten te vragen aan Fabienne om welk dodingsstation het gaat, maar een van de medewerkers dacht dat het Malaga was.  

Voor hoe het er nu voor staat denk ik nog steeds dat ik er toch heen ga, ook al weet ik dat het absoluut niet leuk gaat worden en dat het meer dan alleen een indruk achterlaat. Ik kan altijd nog afhaken.

Nog maar precies 10 daagjes te gaan voordat deze prachtige stage afgelopen is... 

Jeetje, wat gaat het snel! Ik ben zo benieuwd hoe je hondje het zal vinden in NL. Hopelijk is het dan niet te koud, zal hij niet aan gewend zijn. Jij ook niet meer denk ik. 

Je hebt nog even om na te denken wat je doet, met het bezoekje dodingsstation Doe wat je gevoel je ingeeft! 

Oei Bodine....dan heb ik schrik om op donderdag hier te komen lezen. 

Wapen jezelf , verstand op nul , gewoon registreren.

Maar zelf zou ik het je niet aanraden.

Hoe doet Rayosk het in zijn hok nu ? Heeft hij zijn valiesje al gepakt ?  Staat zijn mandje al klaar in Nederland ? 

ik denk dat er een nieuwe topic komt binnen 11 dagen ofzo......

" Hoe doet Rayosk het in zijn hok nu ? Heeft hij zijn valiesje al gepakt ?  Staat zijn mandje al klaar in Nederland ? 
ik denk dat er een nieuwe topic komt binnen 11 dagen ofzo...... "

Anny en Lance

Ja hoor, het huis is helemaal Rayosk-klaar ;)  Het tuigje is binnen (inclusief naamplaatje!), de bench is gisteren binnen gekomen en mijn moeder heeft een kussen, kleedjes, een waterbak en een halsband gehaald.

Ik zat er inderdaad aan te denken dit weekendje even een topicje voor hem te openen ;) 

Vandaag is er trouwens iets minder leuks gebeurt. Ik heb nu avonddienst, en daarbij sta je dus niet op een sectie maar doe je hier en daar wat klusjes van 11 tot 7. Ik wist dat Rayosk een dezer dagen naar de kliniek moest voor bloedtestjes voor vertrek, en gewoon een check-up en misschien een gebitsreiniging. Ik had gevraagd of ze me wilden inlichten wanneer hij aan de beurt was..

Dus na mijn pauze loop ik terug naar de secties waar de 'ochtend-ploegers' al begonnen waren.. En tot mijn grote verbazing zie ik in de verte een van de andere meiden een witte hond met zwarte vlekken heel krampachtig vasthouden, met 1 arm notabene,  tussen een groep van 20 loslopende honden. Dat kan maar één hond zijn; Rayosk.  Nu weegt Rayosk een kilootje of 20 dus die hou je niet met 1 hand vast, hij hing gewoon. De andere 20 honden die er omheen dartelden vonden dat natuurlijk heel spannend en interessant. Dus ik in volle sprint er naar toe maar door het sluissysteem en de hekken die je achter je dicht moet doen kwam ik pas aan op sectie 3 toen hij al weer in zijn hok zat. Ook zat hij aan de LIJN!! wat hij dus absoluut niet fijn vind en waar ik al weken mee aan het trainen ben! Dus toen ik eindelijk aankwam bij zijn hok waar dat andere meisje nog stond ben ik een partij uit mijn slof geschoten... Waarom loopt alles los op sectie 2? Waarom zit hij aan een lijn? (ze zijn er van op de hoogte dat hij dat eng vind want daar praten we vaak genoeg over in de pauzes) En boven alles nog; waarom een hond van 20 kilo op zo'n rare manier tillen?! Is vast niet goed voor zijn rug. Ik krijg het beeld gewoon niet uit mijn hoofd... kan hier zo boos over worden!!! 

Dus om een lang verhaal kort te maken; ik kan weer helemaal op nieuw beginnen met de training  Ik snap gewoon niet hoe ze het in haar hoofd haalt om een bange hond door een groep van 20 anderen te sleuren... dat lijkt me een kwestie van gezond verstand? Ik heb het gelijk gemeld en de medewerkers waren er absoluut niet blij om.  Ik ben achteraf nog bij hem in het hok gaan zitten omdat hij zo in paniek was, hij viel gelijk in slaap op schoot, dat arme ding, helemaal uitgeput.

Het goede nieuws is, alle bloedtesten waren (nog steeds) goed, geen nare enge ziektes en hij is kerngezond

Was ze ook een stagiaire? Ze weten toch dat het jou hond is lijkt me?? Waarom laten ze jou hem dan niet zelf doen??

Wat vervelend dit! Jeetje. Maar let maar op, als je met hem gaat werken, gewoon voertjes geven en een paar dagen lekker knuffelen, komt het wel weer. Honden zijn slim en hij weet dat  hij jou kan vertrouwen.

Goed nieuws van de uitslagen tot nu

" Was ze ook een stagiaire? Ze weten toch dat het jou hond is lijkt me?? Waarom laten ze jou hem dan niet zelf doen??
Wat vervelend dit! Jeetje. Maar let maar op, als je met hem gaat werken, gewoon voertjes geven en een paar dagen lekker knuffelen, komt het wel weer. Honden zijn slim en hij weet dat  hij jou kan vertrouwen.
Goed nieuws van de uitslagen tot nu
  "

Suzanne en Luca

Ja, ze is een stagiaire en iedere stagiaire weet dat het mijn hond is. Ik denk, omdat ik avonddienst had en dus niet de gebruikelijke klussen doe en andere pauzes heb, dat ze daarom niet hebben gezegd dat hij aan de beurt was, omdat ik helemaal aan de andere kant van de refugio was. Maar inderdaad, ik hoop dat hij het snel weer oppakt! 

Ik hoop dat de stagiaire heeft geleerd dat het geen handige actie was.

Hij zal het echt snel oppakken. Geduld, warmte en liefde doen veel goed hoor! 

Fijn dat hij goedgekeurd is. Binnenkort is het helemaal JOUW hond , kom jij alleen er nog aan :-)

Dat akkefietje met die stagiaire is hij vlug vergeten . Al goed dat de andere honden hem op dat moment niet aangevallen hebben omdat hij zo paniekerig deed aan de les!

Wel spijtig dat de lessen die jij met hem deed van aan de leiband meelopen , nu wsch terug van nul  moeten beginnen. Maar Bodine , je zal nog wel meer dingen gaan ontdekken van Rayosk waar je je moet overzetten of moet gaan aanleren of afleren....hij is geen onbeschreven blad he. 

Komt wel goed hoor en zeg hem maar, nog een weekje en dan is het up we go ! 

Zo, ik heb eventjes speciaal een topicje aangemaakt voor Rayosk en de voorbereidingen. Dan kunnen we het daar over hem hebben, en hier over de laatste week stage ;)  Anders gaan die twee onderwerpen zo door elkaar! 

Hier is een linkje naar het topic: https://www.hondenpage.com/hondenforum/181607/rayosk-komt-bijna!-tips-gevraagd.php

Phoe, wat een ervaring weer zeg!!!

En wat hebben jullie weer enorm hard gewerkt, petje af hoor!

Nu de laatste week, zal toch wel even slikken zijn als je dan weer moet vertrekken, kan me voorstellen dat je een super band hebt gekregen met de honden daar! Gelukkig neem je wel iets mee terug naar huis en wat voor iets...

Hoe zit dat Bodine , heb je nog honden waar je aan gehecht bent geraakt ? Of kan je het nuchter bezien .

Wat is je nu het beste bijgebleven van je stage daar ? Buiten dat je Rayosk hebt ontdekt 

Ik volg zeker je andere topic met heel veel plezier en belangstelling. En trots....weer een hond die een goed thuis vindt  dankzij Ace en Bodine 

" Hoe zit dat Bodine , heb je nog honden waar je aan gehecht bent geraakt ? Of kan je het nuchter bezien .
Wat is je nu het beste bijgebleven van je stage daar ? Buiten dat je Rayosk hebt ontdekt 
Ik volg zeker je andere topic met heel veel plezier en belangstelling. En trots....weer een hond die een goed thuis vindt  dankzij Ace en Bodine  "

Anny en Lance

Ja, er zijn inderdaad een paar hondjes waar ik echt van hoop dat ze heeel snel een baasje krijgen! Van ieder hondje natuurlijk, maar onbewust kies je toch een paar favorietjes  Zo bijvoorbeeld Izara, de shar pei. Vier podencotjes; Itchy, Scratchy, Marnix en Keran. Macho, een mengelmoesje die nu bij Rayosk in de kennel zit, en zo nog een hele hoop!  Ieder hondje van sectie 3 beschouw ik ook echt als 'mijn hondjes', alle +/- 66  Ik ben ook zo blij telkens als er een hondje van mijn sectie geadopteerd wordt en ik dan later op de Doggyblog een foto zie van hen en hun nieuwe baasjes op het vliegveld, heel hartverwarmend. 

Dit is mijn 4e honden-stage, maar toch is dit zo anders dan de andere 3. 

Ga je pas je laatste dag van je stage naar een dodenstation?
En is er dan niemand meer die je opvangt, ik bedoel iemand met ervaring?

Ja, helaas wel, dat was nog de enige mogelijke datum. De andere stagiaires blijven langer en wij wilde ook graag mee. 

We hebben contact met een meisje op FB die al eerder daar is geweest, ook met ACE voor stage. Van haar krijgen we goede tips, verstand op nul, niet twijfelen welke hond je wilt, alle hokken aflopen en kiezen. Volgens haar ziet het er nog best proper uit, we hebben foto's gezien, maar ik vind het een beetje op gevangeniscellen lijken. Betekend wel dat wij ook foto's mogen maken en we gaan vragen of we iets kunnen filmen.

Er wordt gezegd dat dit dodingsstation 6 barakken heeft, waarvan wij er 1 mogen bezoeken. Die wordt schoongemaakt en de honden krijgen eten omdat ze weten dat Fabienne komt. Of dat waar is???? 

1+5 maakt zes inderdaad. Ik kan me lichtjes voorstellen wat en hoe het er in de overige is.

Kan je op geen enkele manier erachter komen dan ? Vragen terplaatse en kijken naar de reacties.....gaan jullie dus honden vrijkopen daar ?hoeveel in totaal ? 

welke criteria ga jij dan handhaven? Je klik gevoel met de hond, de staat vd hond (zielig of juist goed) heb je van Fabienne geen raadgevingen nog niet gekregen .? 

sorry Bodine maar het is hier wel een vragenbaak nietwaar? 

Maar zo dikwijls kunnen we niet van een gewoon meisje haar ervaringen genieten. Al is het woord "genieten" hier niet erg van toepassing .

Je mag ook zelf een hond redden uit het station die naar Ace komt? Bijzonder.

Wat ik me afvroeg, (heb het antwoord al n beetje) of er in de tijd dat jij er was honden geadopteerd waren. Zijn die allemaal naar NL? Zijn er ook naar adoptie gezinnen? Brengen jullie ze dan zelf naar het vliegtuig en hoe ging het verder thuis daarna met de honden.

Lijkt me moeilijk van afstand een hond te kiezen. Ze komen op de site met foto en beschrijving?? Mensen reageren dan op een hond? Ik heb dus geen idee hoe het gaat. Ken wel een hoop mensen met adoptie honden, weet niet waar vandaan, vind ik ook niet interessant, (welke stichting) maar heel goed dat ze een buitenlander hebben gered. Ze zijn stuk voor stuk zulke leuke sociale honden. 

Bij mijn honden sport een adoptie podengo mixje. Nouschka, zo slim, zo gek op hun baasjes. Zo een mooi hondje om te zien. Bij elke adoptie hond ben ik blij dat er een gered is

Zijn jullie ook bezig met trainen van de honden, bvb als er eentje bang is dat jullie met die werken? 

Of wandelen?

Hoe is het nu met de riem met Rayosky??

" 1+5 maakt zes inderdaad. Ik kan me lichtjes voorstellen wat en hoe het er in de overige is.
Kan je op geen enkele manier erachter komen dan ? Vragen terplaatse en kijken naar de reacties.....gaan jullie dus honden vrijkopen daar ?hoeveel in totaal ? 
 
welke criteria ga jij dan handhaven? Je klik gevoel met de hond, de staat vd hond (zielig of juist goed) heb je van Fabienne geen raadgevingen nog niet gekregen .? 
sorry Bodine maar het is hier wel een vragenbaak nietwaar? 
 
Maar zo dikwijls kunnen we niet van een gewoon meisje haar ervaringen genieten. Al is het woord "genieten" hier niet erg van toepassing . "

Anny en Lance

Iedere stagiaire die meegaat mag 1 hond uitkiezen. Fabienne zelf kiest er ook wat uit denk ik. Durf niet precies te zeggen hoe veel. Weet ook nog niet hoe ik ga kiezen, ik kijk gewoon wat mijn gevoel zegt en we zien wel hoe het afloopt. Fabienne zegt eigenlijk hetzelfde als het meisje waar we contact mee hebben, verstand op nul en niet twijfelen.  

" Je mag ook zelf een hond redden uit het station die naar Ace komt? Bijzonder.
 
Wat ik me afvroeg, (heb het antwoord al n beetje) of er in de tijd dat jij er was honden geadopteerd waren. Zijn die allemaal naar NL? Zijn er ook naar adoptie gezinnen? Brengen jullie ze dan zelf naar het vliegtuig en hoe ging het verder thuis daarna met de honden.
Lijkt me moeilijk van afstand een hond te kiezen. Ze komen op de site met foto en beschrijving?? Mensen reageren dan op een hond? Ik heb dus geen idee hoe het gaat. Ken wel een hoop mensen met adoptie honden, weet niet waar vandaan, vind ik ook niet interessant, (welke stichting) maar heel goed dat ze een buitenlander hebben gered. Ze zijn stuk voor stuk zulke leuke sociale honden. 
 
Bij mijn honden sport een adoptie podengo mixje. Nouschka, zo slim, zo gek op hun baasjes. Zo een mooi hondje om te zien. Bij elke adoptie hond ben ik blij dat er een gered is
 
Zijn jullie ook bezig met trainen van de honden, bvb als er eentje bang is dat jullie met die werken? 
Of wandelen?
 
Hoe is het nu met de riem met Rayosky??
 
 
  "

Suzanne en Luca

Jep, een hele hoop zelfs  Het gaat best snel. Bij de koffietafel hangt een bord met lijsten van de honden die gaan vliegen. Als er dan een hond van jou tussen staat denk je yesss hij heeft eindelijk een huis/gastgezin!  De meeste adopties zijn voor Nederland en Belgie. Zo zijn ook Rayosks broers geadopteerd in Nederland en daarvan heb ik telefoonnummers gekregen, zo kunnen we misschien een keer de broertjes herenigen? 

Ik zou zelf eigenlijk ook nooit een hond van internet nemen om het zo maar te zeggen. Ik vind het risico te groot, je weet niet hoe ze zijn, er kan wel een mooi verhaal bij staan maar dat kan in de tijd dat hij in het asiel verblijft ook behoorlijk veranderen. ( Bijvoorbeeld bij Izara staat dat ze bijt, dat was in het begin zo, maar nu doet ze geen  vlieg kwaad. Ik heb gevraagd of ze dat willen veranderen ).  Ik heb gewoon het geluk gehad dat ik 10 weken de tijd heb gehad om ze te leren kennen.  Als je op internet zoekt gaat alles zo op het uiterlijk. Ik weet zeker dat als ik Rayosk alleen op internet had gezien dat ik er dan voorbij gescrollt was. Maar daar heeft iedereen zo zijn eigen opvatting over, ik vind het fijner om ze eerst te leren kennen. Precies hetzelfde met mijn andere asielshond Shiva. 

We proberen inderdaad tussen de werkzaamheden door te trainen. Er zijn een heleboel hondjes met angst. Zo heb ik een hondje op mijn sectie, Niel, die doodsbang was in het begin en zich verstopte in donkere hoekjes. Ik heb hem veel aangehaald en gekroeld... resultaat: hij is bijna verliefd op me... heel schattig natuurlijk, maar oh zó irritant  want nu is hij zo blij om me te zien dat hij opspringt en naar mijn armen hapt uit pure vreugde. Van het ene uiterste naar het andere uiterste Maar ach, verder is het een super leuk hondje hoor! Al haalt hij soms het bloed onder mijn nagels vandaan.

Maar dus nog in het kort; daar besteden ze inderdaad wel veel aandacht aan. Bij de een duurt het wat langer dan bij de ander maar we doen ons best :) 

Het zou leuk zijn Rayosk's broertje dan weer in NL te kunnen zien!

Is die sharpai die angstige hond Niel? Die nu zo een knuffel is?

Fijn dat jullie ook de tijd krijgen met de honden te werken. Is zo belangrijk om fijn contact met mensen te hebben, je weet nooit wat ze hebben meegemaakt. Voor jullie ook, daar doe je het om 

Ik durfde ook geen hond te nemen die ik alleen via internet zou kennen, heb kinderen, veel dieren in huis. Nu helaas door overlijden minder, maar je weet idd nooit hoe een hond echt is. Neem je toch een risico. 

Het is idd zoeken op uiterlijk wat mensen doen.

De hond die eerst beet, door vertrouwen en training kan het wel beter gaan, maar je weet het nooit  zeker. Jou Rayosk die ken je, is een heel ander verhaal.

Fijn te horen dat er gelukkig veel een goed huis krijgen. Houden die nieuwe eigenaren ook contact mer ace? Ik heb nog steeds contact met de fokker van Luca, vind ik zelf leuk.

Nee, ik heb zelf geen foto's van Niel maar hier is zijn website linkje: Klik! klein vuilnisbakkenrasje. 

Er is van ACE een nazorgteam die 2 weken na de adoptie nog bellen om te vragen hoe het gaat, daar kun je naartoe mailen of bellen om vragen te stellen etc. Veel mensen komen ook langs op de refugio zelf of komen vrijwilligerswerk doen :) 

Er komt ook een ACE-dag in september ergens in Nederland, geen idee waar het is, maar we hebben al wel met ons stagiaire-teampje afgesproken om daar met zijn alle heen te gaan, inclusief honden! Zo houd je ook een beetje contact

Het zit er alweer bijna op.. En dan de laatste dag een hele zware dag.. Heb wel met jullie te doen, zal een hele moeilijke dag zijn! Wel mooi dat je op je laatste dag dan nog een hondje kan redden, maar alles er om heen is een ervaring die je nooit meer zal vergeten denk ik..

Even over de vraag hoe het nou precies in zijn werk gaat voor een hondje wordt geadopteerd..

Je ziet een hondje waar je een klik mee hebt (op de site zelf of bijvoorbeeld bij de advertenties op marktplaats)  dan stuur je een mail met eventuele vragen en of de hond nog beschikbaar is voor adoptie.. Die vragen worden beantwoord en als je interesse hebt dan krijg je een formulier in de mail met wat vragen over je gezinssituatie en leefsituatie.. Als de vragen zijn beantwoord worden die nagelezen en als de eerste goedkeuring er dan is komt de hond in Pre-Reservation , dan begint de adoptieprocedure en wordt er een afspraak met je gemaakt voor een huisbezoek. Dan komt er een vrijwilliger bij je thuis en heeft een gesprekje met je, er worden vragen gesteld en er wordt informatie gegeven over het adopteren van een buitenlandertje, ook wordt je gewezen op de buitenlandse ziektes die voor kunnen komen en worden er wat vragen gesteld over of je bekend bent met dat honden met een verleden een rugtasje bij zich hebben. De vrijwilliger gaat naar huis, zet zijn bevindingen in een mail naar de verantwoordelijke en spreekt uit of je goed bevonden bent voor adoptie. Als dit zo is komt de hond op Reservation te staan en gaat het balletje rollen. In die tijd betaal je ook het adoptiebedrag via de bank, als dit verwerkt is krijg je bericht als er een vlucht naar Nederland is, je krijgt dan de dag, tijd, vluchtnummer en luchthaven door. Je gaat naar de luchthaven waar je wordt opgewacht door vrijwilliger(s) van de stichting en als je hond dan is geland dragen hun de hond aan je over en krijg je ook het paspoortje en eventuele verdere informatie die nog nodig is.

Als je hond eenmaal thuis is nemen in de weken/maanden daarna nog een paar keer vrijwilligers contact met je op om te vragen hoe het gaat en hoe de hond het doet.

Dat is in het kort dus een beetje hoe een adoptie in zijn werking gaat.

Wauw Hanna, respect hoor. Mij lijkt het heel lastig om een opvang gezin te zijn, om dan vervolgens de hond weer 'af te staan' om het zo maar even te zeggen. Een tijdje geleden kwamen er twee adoptanten hier hun hondje ophalen van een Spaanse pleegmama die op de refugio het hondje over kwam dragen. Helemaal in tranen, en begrijpelijk, dat lijkt me zo lastig... Maar het was erg mooi om te zien hoe veel ze om haar opvang hondje gaf en de adoptanten waren zó gelukkig met het diertje Heb zelf ook stiekem een traantje weggepinkt 

Voor ons zit nu de laatste officiele werkdag er op. Het voelt eigenlijk helemaal niet raar, alsof we morgen gewoon weer een normale werkdag tegemoet gaan. We worden morgenvroeg om 8 uur verwacht op de refugio, en om 10 uur vertrekken we naar het dodingsstation. Ik heb gevraagd of we foto's mogen maken, en als we het onopvallend met onze telefoons kunnen doen mag het. 

Om onze laatste werkdag compleet te maken mochten we onze namen op de muur schilderen, hier het resultaat! En mijn lieverd Scratchy moest natuurlijk ook even mee op de foto ;) 

Hanna en Nastastic, bedankt voor deze uitleg! 

Respect voor het opvangen van een pleeg hondVandaag zag ik weet een hondje uit Spanje, een kleine podengo, beagle mix, zo leuk! Was zo bang toen ze hem kreeg, gaat inmiddels heel erg goed.  Ik krijg altijd een warm gevoel als ik zo een hondje hier erg happy zie rondlopen. 

Bodine, heel veel succes en sterkte morgen, hou je taai! Leuke foto trouwens!