Voor en nadelen reu castreren

@ Bruce:
Calandula? Ken ik en is voor álles goed!Spijtig genoeg is de pot leeg,de kinderen gebruikten die voor alles en nog wat!
@ Suzan: ik vond het eigenlijk ook raar dat ik niets aan pijnstillers meekreeg! Een wonde kan áltijd ontsteken, waarom niets meegegeven, in geval van...? Morgen opnieuw richting praktijk...
Nochtans en gekende praktijk:
dierenartsenpraktijk.dgp.be Ieper.

Ik zal mijn verhaal wel doen, nu mag Julien likken als hij goesting heeft en hij kijkt niet meer zo schuldig naar mij als ik roep: ' neen, niet doen!!!'
Hij heeft 10 korrels gegeten en wat gedronken, misschien komt alles weer goed, zucht...!

Even een oogje op hun praktijk?

Dierenartsenpraktijk D Gouden Poort ( facebook)

......De Gouden Poort

De man op foto is mijn DA!

" Dit hoeft dus niet, hè. Mijn boxer is mannelijker dan de meeste reuen hier in de buurt, geen reu die ook maar bedenkt om er op te rijden, want ze delven het onderspit. 
Vaak zijn de intacte reuen nog heel onderdanig naar Bruce toe. En degene die dat niet zijn...dat wordt meestal knokken, dus die ontlopen we
. "

Bruce Boxer

 Hier precies dezelfde ervaring,nog nooit heeft er 1 hond op hem gereden in zijn 8-jarig leventje.

Hij is nog slank,is nog zo gek als een deur,zijn vacht blinkt als een spiegel.

Hij is geen luie dikke castraat.

Samengevat; er is een reeële kans dat de vacht verandert (bij Jamie duidelijk zichtbaar) en dat de hond dikker wordt (Jamie was aan de magere kant en nu aan de dikke kant). Het is per hond verschillend. 

Castratie is onomkeerbaar; dus mocht je ooit echt gaan twijfelen, ga dan eerst voor chemische castratie. Dan merk je wat de effecten zijn.

het heeft zijn voor en nadelen wn hoe het voor jouw hond uitpakt weet je pas als het zover is.

Rocky was altijd fluweelzacht voor zijn castratie. Zijn vacht is nu veel stugger en hij verhaard beduidend meer.

Dat verschil van voor en na.. is wel groot bij hem.

Mijn eigen ervaring is heel positief, zowel bij reu als teef. Hele dominante reu, niets veranderd en een onzekere teef, ook niets veranderd. Echt niets, alsof het nooit gebeurd is.

Allebei waren ze op het moment wel al helemaal volwassen. Echter denk ik dat om gedrag castreren niet zo slim is. Die twee van mij veranderden beide totaal niet dus het lijkt me nogal nutteloos om daarvoor te gaan laten snijden. Kun je beter je geld in een trainer steken als je er zelf niet uit komt. 

Vaak hoor je inderdaad vermindering van de drive, spiermassa die afneemt enzovoort maar ik vind dat eerlijk gezegd wel meevallen. Dit is mijn teef dik een jaar na haar castratie (alles is weggehaald).

Ik heb ook geen gedragsveranderingen meegemaakt. niks.

Wel blij dat die puspiemels verleden tijd zijn. Van gewichtstoename heb ik niks gezien tot nog toe. Is toch al ruim een jaar geleden.

 Haha ik had stiekem wel een beetje gehoopt dat Faya minder scherp zou worden maar nee 

En inderdaad.. Hier geen heftige loopsheid meer, geen standaard schijnzwangerschappen van een maand. Geen melk meer geven, geen overbeschermende kattenmama..  En geen risico meer op BMO (hing ze tegen aan) en kanker in die delen is ook meteen uitgesloten.

Wat mij betreft alleen maar voordelen.

@Suzan:
Ik ondervind dat Julien altijd met een schuchtere en schuldige blik naar mij kijkt! Verharen deed hij altijd al veel, nu is het normaal, maar dit is geen teken dat het niet erger wordt...
Ik heb spijt dat ik het heb laten doen, het is toch een zeer ingrijpende operatie waarbij noch de DA noch ikzelf de reacties achteraf kan inschatten. Maar doe ontstoken prostaat, steeds weer opnieuw...was dé reden van mijn toestemming.
Hij heeft nog zijn glanzende vacht, maar voor hoelang?!!

Groetjes,
Christina

@ S&F: jij ben een van de gelukkigen, maar ik wanhoop nog niet: misschien loopt het allemaal wel los: ik heb Julien vannacht zonder ring om de hals laten slapen en hij was rustig! Van ht ogenblik dat we naar beneden gingen, stoof hij van de trappen en recht naar de bank, waar alle kussens en plaids op de grond belandden, maar daar zie ik geen graten in: momenteel is hij de voornaamste in huis!

@ Suzan: Julien VERMAGERT!!!

" @ S&F: jij ben een van de gelukkigen, maar ik wanhoop nog niet: misschien loopt het allemaal wel los: ik heb Julien vannacht zonder ring om de hals laten slapen en hij was rustig! Van ht ogenblik dat we naar beneden gingen, stoof hij van de trappen en recht naar de bank, waar alle kussens en plaids op de grond belandden, maar daar zie ik geen graten in: momenteel is hij de voornaamste in huis! "

Christina Ryckelynck

 Daarom en jouw hond is pas afgelopen vrijdag gecastreerd. Die veranderingen waarover men spreekt treden niet gelijk op dat begint pas wanneer de hormonen uit het lijf zijn (wat een tijdje duurt).

Oftewel in mijn ogen ben je een beetje aan het panikeren. Haal adem, vanavond naar de DA even na laten kijken... En wat betreft de pijnstillers mijn teef heeft dat ook compleet zonder gedaan. Dat is nog wel even erger dan een sneetje in een balzak en die heeft het ook gewoon blij overleefd.

"  Daarom en jouw hond is pas afgelopen vrijdag gecastreerd. Die veranderingen waarover men spreekt treden niet gelijk op dat begint pas wanneer de hormonen uit het lijf zijn (wat een tijdje duurt).
 
Oftewel in mijn ogen ben je een beetje aan het panikeren. Haal adem, vanavond naar de DA even na laten kijken... En wat betreft de pijnstillers mijn teef heeft dat ook compleet zonder gedaan. Dat is nog wel even erger dan een sneetje in een balzak en die heeft het ook gewoon blij overleefd. "

S&F.

 Helemaal mee eens voor die reuen is het een fluitje van een cent hihi...

@Monique:

De snee loop over het verlengde van de penis naar de balzak toe, en ik, vind dit raar: hij heeft nog die teelballen die tot één grotere zijn bijeen gebracht maar slap aanvoelt.
Vannacht heb ik hem die band niet aangedaan, daar kan hij gewoon niet mee slapen!! Ik heb hem niet druk horen bezig zijn, hij is wat rustiger en minder schichtig, en...ik heb een tandstick verkruimeld en in z'n korrels gedaan en daar heeft hij van gegeten en...wat gedronken! Hij is nog wel bezig met likken, ook aan de voorpoot waarin het infuus werd aangebracht; blijkbaar kan Julien niets missen...Hij is ook wat actiever, gaan nu spontaan in de achtertuin wat hij de hele week al niet deed... <3 Ik vind dit al een heuse verandering, ik ben gisteren niet meer naar de DA geweest, die was er niet en het zou enkel maar om een andere halsband haan, zo'n soort 'kartonnen' pot! Morgen is hij er wél en moest ik hem eigenlijk bellen om de toestand mee te delen. In mijn ogen gaat het niet slechter met hem, hij krijgt z'n oude gewoontes terug, likt zich wel nog maar het lijkt minder roze te worden: als het van de DA mag, dan doe ik er die ontsmetting aan die ze voor baby's gebruiken, is iso-betadine, maar dat mag hij niet aflikken! Misschien dermavet, of honingzalf? Die lusten ze niet! Amai, wat een gedoe, maar ik geb het er voor over, voor m'n stormram in huis!!

Ja, dat lege theezakje krimpt vanzelf.

Na het verwijderen van de ballen hoor je natuurlijk.. geen 'bal' meer te zien


De zak kan uiteraard iets zwellen door de inwendige verwonding. Maar dit is veelal een lichte en zacht aanvoelende zwelling.

Maar 2 duidelijke knikkers of een opgezwollen zak, zou voor mij absoluut reden zijn tot spoedig nader onderzoek.

Haja? Ooei: ik dacht: zo is niet direct te zien dat hij z'n edele delen mist. Maar eigenlijk doet dit er niets toe: het voornaamste is dat hij weer de 'oude' rakker en van z'n likken afgeraakt! het zijn geen opgezwollen knikkers, enkel één bal, nog tamelijk groot: precies van een tweeling één gemaakt!! En die voelt...leeg aan.
Morgen is het D-day: bellen naar de DA, dit had hij mij gevraagd! Dus...afwachten wat hij zegt: of ik mogelijk iso - betadine mag aanbrengen!

Groetjes aan allen en een likje van m'n Julien!

Christina

Hoi

Ik heb niet alle berichten doorgelezen, dus misschien staat het er al, maar ik zie dat jouw vraag al van iets langer geleden was, dus ik vraag me af wat je beslissing is geworden en waarom je die beslissing dan hebt genomen. Onze witte herder pup (Tommy) is nu 3 maanden. En ik krijg zoveel verschillende adviezen. Veel mensen zeggen dat ik hem met 6 maanden direct moet laten castreren, want als de testosteron zijn werk doet, dan zijn de gedragsveranderingen blijvend. Ik was eerst van plan om af te wachten of er problemen zouden ontstaan als ik hem niet zou castreren, maar ja...als die eventuele problemen niet meer terug te draaien zijn, dan is voorkomen misschien beter dan genezen? Ik vind het een moeilijke beslissing en ik wil heel graag de juiste beslissing nemen.

 Niet iedere hond krijgt problemen,gedragsverandering als de hormonen opspelen. Ik had een hond die alleen niet wilde eten als er een loopse teef in de buurt was.

Hij reed niet op alles,ik moest hem alleen aanlijnen als er een loopse teef in de buurt was.

Ik heb het nooit nodig gevonden om hem te castreren.

Het was een lieve hond,mooi gebouwd,stabiel.

Ik heb nog maar 1 reu gecastreerd en dat is mijn huidige hond omdat ik dit wel nodig vond maar het is geen vanzelfsprekend iets,ik vind een ongecastreerde hond mooier.

 Nog niet castreren,honden hebben hun hormonen ook nodig om te groeien.

Wat je zou kunnen doen is een chemische castratie,een implantaat,zoiets lost ook weer op na een +/-6 maanden.

Zo haal je de scherpste randjes er van wat betreft een doorgedraaide puberhond die voornamelijk strak staat van zijn hormonen en hem daardoor wat nerveus en onberekenbaar maakt wat betreft luisteren.Met een implantaat voorkom je dus dat dit gedrag kan gaan inslijten,en kom je ,samen met de hond,makkelijker door de pubertijd heen.En kun je ook zien of het wel voor hem zal werken,want pakt het niet prettig uit,dan verdwijnt de werking na 6 maanden weer.

Een gewone castratie is definitief en kan juist helemaal verkeerd uitpakken bij sommige honden.Vaak zijn gedragingen van de hond idd ingesleten gedrag en is niet voldoende begeleid door het baasje in de pubertijd.

Zo kan een hond onzeker zijn,met een baasje die dan denkt dat een hond met iedere hond moet spelen en de hond vaak in een groep met honden knalt..kan het gebeuren dat deze hond van zich af gaat bijten.Vervolgens durven sommige mensen een hond dan als agressief/vals te bestempelen en bedenken als 'oplossing' castratie.

Daardoor komen er juist opdringerige honden op hem af,want hij ruikt 'anders' en gaan op de hond rijden..kortom nog meer problemen,die je niet had gehad als je hem niet had laten castreren ,maar wél een betere gedragstherapeut naar hem had laten kijken en een goed begeleidingsplan had op laten stellen.(mocht je onzeker zijn over of je je eigen hond wel goed weet in te schatten qua karakter,want dat kan best lastig zijn hoor)

Dus je moet eerst goed je hond kennen voordat je denkt hem definitief te casteren.

Iik zou hem niet laten castreren; mijn ouders hadden onze hond ook laten castreren op 7jarige leeftijd.omdat de onderburen een intacte teef hadden. hij is nooit meer de hond geworden die hij was. zijn vacht werd rommelig en viel uit, zijn spieren gingen weg ,hij kreeg problemen met zijn schildklier en kreeg veel last van hd. ze hebben hem uiteindelijk op 9jarige leeftijd moeten laten inslapen.wil nu niet zeggen dat het bij alle honden zo moet vergaan ,maar zou het risico niet nemen als het niet echt nodig was.

 Ozzie is ondertussen is gecastreerd toen hij 1,5 jaar was. Ik merkte met 8 maanden al dat zijn hormonen behoorlijk op begonnen te spelen. Ik ben enorm blij dat ik dit gedaan heb. Ozzie is nogsteeds een heel gespierde hond, heeft een mooie vacht en nogsteeds harstikke prettig gestoord. Ook wandelen we nog veel, we spelen en gaan noaar de hondenschool volgen nog workshops enz. Ik heb Ozzie een keer gertimt, en kreeg ik van veel mensen te horen dat ze hem een spierbundel vinden. Verder is hij harstikke gezond.

Mijn advies is, dat je misschien het beste kunt afgaan op je eigen hond. Wanneer het niet nodig is en jouw hond reageert niet heel heftig op zijn hormonen dan is het misschien helemaal niet nodig. Maar wanneer hij dusdanig gespannen en gestrest gaat worden dat hij er zelf onder lijd, wanneer je er bijvoorbeeld niet mee fokt (hij kan er dan niets mee) dan zou je altijd nog kunnen beslissen om dit te doen. Ik kreeg destijds het advies om te wachten tot rond de 1,5 jaar. Mijn hond had ook zijn hormonen nodig om wat feller te worden. Na de castratie heeft hij ook nog goed geleerd om voor zichzelf op te komen waar ik zo nu en dan verbaast over was. Na een castratie staat de ontwikkeling van je hond absoluut niet stil. Hij leert gewoon door. Ik ben hier heel blij mee geweest en nogsteeds. Ik denk dat het individueel voor elke hond verschilt. Ik zou bijvoorbeeld niet een hond castreren omdat dat iemand zegt dat het beter is op 6 maanden..... Ik zou nogmaals..op de hond afgaan.

Het probleem van dik worden van de hond schuilt als gevaar wat achter een castratie, daarom ook goed om het voer denken en goed blijven bewegen.