Ik zelf heb een vrouwtjes hond. Maar heb haar pas na haar eerste loopsheid laten helpen. Niet omdat ik last heb van loopsheid maar op minder risico voor eierstokkanker e.d. Ik denk dat een hond nog moet groeien en ook door die hormonale verandering heen moet. Ik zou pas na een jaar kijken en even geduld hebben. Na een jaar kan je nog altijd beslissen.
Je moet ook kijken naar de reden waarom je dit wil doen. Maar zou hem zeker niet zo vroeg laten helpen.
Ben even gaan google, ook bij dierenartsen, bij een teefje zijn de voor en nadelen wel redelijk het zelfde, bij reuen, staat er over al iets anders! Geen eenduidige uitkomst over de voor en nadele castreren.
Anonieme gast, bij een teefje is er medische reden om te castreren, bij een reu is dat een ander verhaal.
Ik ben voor castratie, als je niet met de hond wilt fokken. Je hond heeft door de hormonen toch bepaalde driften en gedragingen omdat hij graag wilt paren, maar niet mag.
Wel zou ik eerst chemisch laten castreren, om te kijken of de vacht niet verandert. Bij Sep was dit niet het geval, dus toen die uitwerkte hebben wij hem definitief laten castreren.
Sep is een terrier, dus veel energie. Buiten heeft hij idd veel energie en als hij die lekker kwijt kan, dan vind hij het binnen lekker om gewoon te liggen, spelletjes te doen, bij je te zijn. Als je hem niet goed zijn uitdaging en energie uitlaatklep geeft, dan wordt het een sloper. Het is dus niet zo, dat door de castratie, hij luier is geworden, hij is misschien wel wat rustiger, omdat hij geen last heeft van zijn hormonen. Maar als je zegt "ga je mee naar buiten", dan komt hij er aan hoor .
Ik denk dat er baasjes zijn die het rustigere van hun hond (hij wordt niet steeds opgefokt van de hormonen) aanzien voor luiheid en hem daardoor niet meer de beweging geven die hij nodig heeft, wat dan idd voor gewichtstoename zorgt.
Ben het er nog steeds niet mee eens dat een reu energie verminderen zou krijgen.
Ik merk aan Djago totaal niks.
Daarbij eet hij nog steeds net zoveel en is geen gram aangekomen of afgevallen.
http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/20829-castratie-bij-honden.html
Hier nog even alles op een rijtje!
Ik zou nooit een reu castreren je maakt er letterlijk een mietje van kan lichamelijk ook niet veel meer en uiterlijk zal die ook nooit meer hetzelfde zijn.
Is je hond zo hevig dat je denkt dat castratie nodig is om van hem een rustige hond te maken want die stort gewoonweg lichamelijk in na castratie dan zou ik voor in de toekomst toch eens gaan uitkijken naar een fokker die er een ander fokbeleid op na houd eentje die de aandacht op karakter legt of miss moet je zelf je reu de juiste stimulansen geven die hij nodig heeft,castratie is voor niks nodig en is eigenlijk maar een vluchtmiddel van de werkelijke problemen.
Ik blijf erbij dat het gewoon per hond verschilt.
Djago is niet minder energiek en absoluut niet dikker geworden.
Ik zou ook zeker niet castreren als daar geen rede voor is.
Wij hadden daar wel een rede voor als die er niet was geweest dan was hij nu nog steeds intact.
wees conseqwent met een reu, zie je dat tie vervelend gedrag uitoefent, wees daar dan heel conseqwent in, ik heb hier een grote fok reu gehad, een zwartwitte newfoundlander, een reu die heel wat heeft gedekt, je zou dan zeggen dat tie vervelend zou zijn.
nee, als je maar conseqwent bent en alles in de gaten houdt, nimmer achter teven aanrende, nergens tegen aan plaste. zelf was ik wel alert, want het was mijn eerste reu, nimmer ongehoord gedrag in huis gehad, nimmer markeren waar ik dat niet wilde. denk dat het heel veel aan opvoeding ligt en conseqwentie.
wat de vachten betreft, een gecastreerde hond behoudt voor de rest van zijn/haar leven een vacht, die bijna niet meer in de gewenste rui gaat, als je niet oppast dat tie dikker wordt , het haar dan, daar kan je veel aan doen, bijhouden, en de onderwol goed onderhouden, conditioner gebruiken, ook wordt zo,n castratie vacht niet meer waterdicht, rekening mee houden ? nee, vind ik niet, castratie laten doen, als het echt nodig is, vacht komt dan op de laatste plaats.
zelf twee teven gehad, newfoundlanders, gecastreerd met vier jaar, beiden medisch nodig, en allebei een castratie vacht, maar als je die goed bijhoudt is dat geen probleem, ja veel werk, vooral langharigen, en wat incontinentie betreft, beiden geworden, de een met ruim zeven jaar de ander met negen jaar, niet leuk, dat is ridderen, beiden zijn overleden op een hele hoge leeftijd.
wat dikkigheid betreft, geen van beiden zijn dik geworden, maar er moet wel flink bewogen worden, en wat op het eten letten dat ze niet te veel krijgen. maar geen van beiden lagen aan de geelhonger.
zelf ben ik niet voor castratie als het niet nodig is . Bamse is niet gecastreerd, en ik heb nog meer honden gehad die niet gecastreerd zijn, geen problemen, maar zelf moet je dan zeker bij een reu wel conseqwent zijn.
Ik heb 2 dierenartsen gesproken,en beide vonden castratie van Lodewijk Niet nodig. dus Lodewijk houd zijn klokkenspel. Lobke is wel gecastreerd om dat haar baarmoeder was ontstoken.van de week in het park ging Lodewijk zijn neus achterna een loopse rotweiler en die teef ging voor hem op zijn zij liggen.kon hem nog net beet pakken , vroutje van de rotweiler boos ik moest mijn hond niet loslaten, waarop ik zei dat bord daar staat ber toch niet voor niets losloop gebied, oh kwam er toen uit, ik zeg zou maar gauw weg gaan met je loopse tee er lopen hier vaak grote reuen rond die stuur jeniet zo makkelijk weg. toen as haar antwoord reuen moeten gecastreerd worden . ja gekke gerritje Hein.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?