Herplaatser Husky en ongewenst plas gedrag

Hallo allemaal

Ik heb sinds 3 maanden een herplaatser Husky luisterend naar de naam Juno. 24 januari wordt hij 2 jaar.. Juno is een prachtige bruine intacte reu...
Voor ik het probleem voor leg zal ik een klein beetje achtergrond geven...

Juno heeft een turbulent leven achter de rug.. Hij is gestart bij mensen die (zoals de meeste ex husky eigenaren) een hus op de mooie blauwe ogen hebben genomen.. En hun hadden ervaring met 2 schnautzers.. Hier is hij jank en sloop gedrag gaan vertonen omdat hij niet voldoende uitdaging kreeg. Deze mensen hebben met alle goede bedoelingen dogconsulting erbij geroepen en die zouden er wel verstand van hebben. Die man heeft juno compleet verkeerd benaderd en behandeld waardoor hij bang is geworden voor mannen... Doordat zijn gedrag dus niet veranderde is hij in de herplaatsing gekomen en is hij bij een man alleen gekomen.. (er was natuurlijk wel gescreend of hij een goede plek zou zijn) na ongeveer anderhalve week is Juno weer terug in de herplaatsing gekomen omdat hij niet snel genoeg met het dochtertje van deze beste man om kon gaan en heeft wss uit waarschuwing gehapt naar het meisje.. Gezien het karakter waarmee ik Juno nu mee maak, heeft hij daar denk moeten kiezen tussen twee kwaden, een man waar hij als de dood voor was en een 2,5 jarig meisje dat in zijn ogen veel te druk en hangerig was en heeft haar misschien willen laten weten hem met rust te laten... Goed ik weet niet of dit wel of niet logisch is maar Juno werd hierna aan een boom vast gebonden en daar werd hij gevonden door het vrouwtje van de herplaatsing die, omdat ze geen contact met hem kreeg, is gaan kijken hoe het ging... Hierna is hij bij mij gekomen en ik merkte direct dat hij totaal geen sturing heeft gehad en heb hem in dat weekend zijn plek in mijn huishouden laten zien... Ik heb zelf 3 kids (toen geen vriend) en het ging direct perfect! hij heeft naar de kinderen toe echt droomgedrag! totaal geen bak nijd en niet eens de intentie om te happen oid naar de kinderen.. De angst voor mannen is nu na 3 maanden al een stuk minder geworden en hij is alleen nog bang voor gezette en grote mannen...

Maar nu komt t... Het is hem niet geleerd om alleen thuis te zijn.. In het begin als ik hem alleen liet begon hij te rennen door het huis (heb geen bench) en te janken en blaffen. maakt deuren open en springt over de traphekjes heen.. Uit eindelijk werd ie wel rustiger maar nu sinds een week of 2 is hij begonnen met in huis te plassen als ik weg ga.. Eerst tegen de kerstboom (ergens wel logisch... hond --> boom tadaaaa) maar nu de kerstboom weg is, is mijn fauteuil het slachtoffer geworden.. Ik heb hem genegeerd, ik heb hem gestraft maar niets helpt.. Ik heb de stoel schoon gemaakt met dettol en vandaag heb ik kunnen proberen wat Juno doet met andere honden erbij. Dit heeft geresulteerd in nog meer plas in huis, ik had zelfs de stoel ingesmeerd met water en peper... Ik begin hier aardig moedeloos van te worden... Ik ben al enige tijd bezig met het kamer verlaten, terug komen en bij stilte en rust belonen. Maar dit geplas en panikeren als ik weg ga is behoorlijk frustrerend.. Ook voor de buren natuurlijk..

Zijn er hier misschien mensen die mij wat advies zouden kunnen geven?
Ik hoef geen advies als blafband, neus erdoorheen, oren bijten en aanverwante want dat is zinloos en helemaal bij mijn stront eigenwijze husky...
Het maakt me ook niet uit dat ik er tijd in moet steken (als ik dat niet had gewild had ik niet aan een hond moeten beginnen jong of oud) maar ik wil wel dat dit stopt want even weg gaan om bijvoorbeeld boodschappen te doen, dokter, of in mijn geval psychologen, onderzoeken ontkomt niemand aan..
En misschien een tip waardoor hij mijn stoel niet meer voor een boom aan ziet?

Een heel verhaal, maar beter goed verteld dan slecht aangevuld :p

Oh en als laatste nog even aanvullend, Juno vertoont verder niets aan ongewenst gedrag, hij is heerlijk lief en rustig en gaat geweldig met kinderen en andere honden, zowel reuen als teven, hij heeft verder echt zijn plek gevonden hier! En ik heb geen bench omdat mij verteld is dat hij hieruit ontsnapt, uiteraard ben ik tot alles bereid om mijn schatje gewoon even alleen thuis te kunnen laten ook als dit betekent dat hij aan een bench moet gaan wennen eventueel :p

Zo nu laat ik het woord echt aan jullie hopelijk kunnen jullie me tips en trucs etc geven

Het klinkt naar verlatingsangst. Dat is helaas niet 123 opgelost. Je kan proberen of ie bv in een auto kan wachten zonder paniek (mijn eerste hond kon niet zonder mij thuis zijn, maar in de auto ging hij gewoon slapen). 
Zoek zsm contact met een gedragstherapeut. 
En straffen heeft geen enkele zin, het maakt alleen dat je hond jou als onbetrouwbaar gaat zien.

En als je erg aan je stoel gehecht bent kan je die ergens neerzetten waar je hond niet bij kan tot het probleem zich opgelost heeft. Je hebt wel kans dat ie dan wat anders gebruikt om tegen te plassen. 
Schoonmaken met een speciaal middel om urinevlekken schoon te maken. (Bv urine off)

hahaha het gaat me er niet om dat ik gehecht ben aan die stoel haha maar het is gewoon niet nodig helaas heb ik ook geen auto dus dat is een optie die al afvalt... Ik heb ook geprobeerd hem buiten te laten als ik weg ga maar dat gaf alleen maar ergernis bij de buren... Bedankt voor je reactie

Wat goed van je dat je deze hond een kans geeft en wat fin dat je al zo ver met m bent gekomen!!

Ik heb met dit gedrag totaal geen ervaring, maar is het ms een idee om helemaal van begin af aan te beginnen (ms heb je dat al geprobeerd hoor).
Dus weggaan en (proberen) voordat ie maar het idee krijgt dat ie (tegen die stoel) moet gaan plassen, weer de ruimte in gaan en m belonen dat ie niks gedaan heeft. En dan iedere keer langer wegblijven.
Je zou dit dan een paar keer per dag kunnen oefenen.


Heel veel succes en plezier met m!!

Dank je wel, het is niet altijd even makkelijk om een verleden uit de hond te krijgen maar we zijn idd goed op weg.. De vertrouwensband moet nog een heel stuk verder groeien. Maar we zijn al verder dan ik in het begin had durven dromen.

Voor wat betreft het overnieuw beginnen, ik was eigenlijk al bezig met het terug komen en belonen systeem, maar telkens als ik al wat langer (lees: 5minuten) weg kan blijven heb ik wel weer een afspraak bij de psych oid wat dat dus weer helemaal overhoop gooit...

Ik heb overwogen om juno dan naar een oppas te brengen maar mensen die ik ken zijn zo goed als allemaal werken en de oppasservices voor de hond zijn me te duur...

Wij hebben/hadden hetzelfde probleem met Yara.
We zijn ook al de 3e eigenaar dus ik vind het wel begrijpelijk dat ze verlatingsangst heeft. We hebben het inderdaad opgebouwd door eerst een minuut weg te blijven, toen per minuut opgebouwd naar 5 en toen per 5 minuten naar een half uur. En nu kan ze 2 uur alleen blijven (misschien wel langer, maar dat hebben we nog niet geprobeerd). We moeten wel zorgen dat ze haar energie kwijt is voordat we weg gaan en we geven haar een kong. 
Wij zijn wel met zn 2en dus dat maakt het een stuk makkelijker. Ook heeft de dagopvang heel erg geholpen, het leek wel of ze daardoor het vertrouwen kreeg dat we wel terug komen'
Maar ik snap dat jouw situatie lastiger is, omdat er niet altijd iemand thuis kan zijn en opvang ook geen optie is.

Ik merk wel dat Yara graag zelf in haar bench gaat liggen op het moment dat ik even naar buiten ben. Dus ik denk wel dat ze dit als een veilige plek ziet.
Dus misschien is dat toch een optie?

En misschien kan je hier een oproep plaatsen voor opvang? Wie weet is er wel iemand in de buurt die af en toe Juno even op kan vangen zodat je het alleen zijn langzaam op kan bouwen.
Succes in ieder geval!

Heb je misschien een kamer die dicht kan waar je kunt oefenen? Zeg de slaapkamer even voor als voorbeeld. Dan kun je hem terwijl je thuis bent daar in doen met een kong, of iets ander lekkers waar hij echt wel een paar minuutjes mee bezig is.
Dan zeg je iets van 'zo terug' of 'even weg' (of wat dan ook) en geeft hem daar het lekkers. Dan zelf de kamer uit met de deur dicht. Na ong. 5 minuten kom je dan weer binnen, heel neutraal zonder blij te doen en zonder heel veel aandacht en gaat de deur weer open.
Als het goed is is hij dan nog steeds lekker aan het smikkelen en zo wordt het geen nare ervaring dat hij eventjes in die kamer alleen zit. En hij leert dat je vanzelf weer terugkomt.

Stel dat dit lukt dan kun je het opbouwen door hem daar langer te laten. Steeds in combinatie met iets lekkers zodat het een positieve ervaring geeft. En ook op verschillende momenten zodat het een gewoon iets wordt dat hij even in die kamer is.
(Bij hele nieuwe ervaringen bijv. als je hem daar inlaat bij viste, weer van voor af aan beginnen met 2 tot 5 minuutjes en zo opbouwen)

Het geeft hem misschien ook meer rust omdat hij nu niet de hele woonkamer (met uitzicht op buiten?) hoeft te controleren, maar hij heeft maar 1 kamertje. Zeker als de ramen daar buiten zijn bereik zijn (gordijntje of iets) heeft hij veel minder afleiding en meer rust. De kamer functioneert dan eigenlijk als een grote bench en zou zijn veilige plekje kunnen worden.

Als hij steeds minder moeite heeft met die kamer en het wordt een gewoonte in verschillende omstandigheden dan kun je hem daar ook in doen als je wegmoet.

Maar ikzelf zou eerst zorgen dat hij echt eerst met succes in die kamer kan verblijven voor langere tijd en hem daar dan pas inlaten als je weggaat. Want als hij in die kamer in de stress schiet en nare ervaringen opdoet kun je weer van voor af aan beginnen.

Misschien is het een idee?

Gr. Alexandra

Aanvulling,
Ik zou hem niet belonen als je terugkomt. Hooguit even een neutraal woordje of een enkele aai, maar meer ook echt niet.

Als je hem (overdreven) beloont dan laat je weten dat het heel goed is dat je er weer bent en dat jouw terugkomst heel belangrijk is. Automatisch houdt dit dan in dat alleen zijn echt verschrikkelijk is en dat hij niet kan wachten op het positieve dat je we weer bent.

Juist door het om te draaien - bijv. door veel lekkers als hij even alleen - en 'niets' bijzonders als je er dan weer bent, maak je het alleen zijn positiever en komt er minder druk op het alleen zijn.

Gr. Alexandra

Ik volg even.

Het opbouwen van de tijd dat je wegblijft (beginnende bij enkele seconden desnoods) ken je al. Wat ook belangrijk is, is de 'staat' waarin de hond verkeert op het moment dat je weggaat. Dat moet rust & kalm zijn. 
Wat je hieraan kan doen is: alle handelingen die je normaal doet als je je huis verlaat, loskoppelen van het effectieve weggaan. Ik bedoel: als een mens de deur uitmoet, heeft ie een reeks rituelen die de hond meteen herkent als: ze gaat me verlaten! Bijvoorbeeld: nog es naar toilet gaan, schoenen aandoen, handtas nemen, sleutels in de jaszak, jas aandoen, e.d. De hond bouwt dan al stress op en is eigenlijk al onrustig op het moment dat jij dan de deur uitstapt, terwijl ie eigenlijk net rustig zou moeten zijn. Je kan deze handelingen dus tijdens de dag gaan doen, maar niét buitenstappen. Bijvoorbeeld: je doet je jas aan, maar gaat achter de laptop zitten. Je neemt je handtas, je sleutels, maar je gaat de afwas doen, je stapt zonder jas opeens naar buiten, enz. Zo gaat de hond de link tussen deze handelingen en je weggaan loslaten en ondertussen kan je met mondjesmaat de tijd opbouwen waarbij je even de deur uitgaat en weer binnenkomt.
Wat het plassen betreft: het kan dat ie z'n plekje wil afbakenen. Plast ie enkel tegen de stoel als je wegbent, of ook als je in huis bent?

Even een upje voor je.

Ik heb altijd geleerd dat je van het thuiskomen geen heel verhaal moet maken. D.w.z. ik negeer mijn honden. Zij negeren mij. Zo leren ze dat weggaan en terugkomen erbij hoort en dat heeft als resultaat dat er geen opwinding is. Ze begroeten mij niet. Zo blijft het stressvrij. Ik moet even zoeken naar een filmpje op you tube wat ik hierover gezien heb. Gemaakt door een Duitse gt.

Hebbes:

https://www.youtube.com/watch?v=DMbNKNzzP54

Precies zo heb ik het mijn honden geleerd. Ik moet er bij opmerken dat wanneer mijn hond blaft, ik een kwartier wacht voordat ik naar binnen ga. Hij moet dan ook een kwartier stil zijn. Ik dacht dat ik het zo van een Martin Gaus methode geleerd heb. De hond moet nl. zelf rustig worden. Dat duurt even omdat hij een andere chemie hiervoor moet aanmaken in zijn lichaam.
Er wordt in het filmpje alleen niet in verklaard waarom een hond plast bij afwezigheid van de eigenaar...
Misschien heeft iemand er toch iets aan.
Is het een idee om je hond eens te filmen Jacqueline? Misschien verklaart dat het e.e.a.
Ik denk toch dat je een goeie gt moet opzoeken. En tijdens de training, wanneer je langer wegmoet dan waar je met trainen bent, een oppas moet zoeken.
Veel succes!

Plast die alleen tegen die ene stoel aan?
Zet de stoel dan even op een andere plek neer.
In een andere kamer...op zolder of in de schuur.
Als die er maar niet bij kan.

Een onzekere hond heeft veel aansturing nodig.
Vertel tegen hem wat je wilt.
Is die druk of loopt die in de weg?
Stuur hem even zijn mand in.

Benader hem opnieuw alsof je een pup van 9 weken in huis heb.
Dit heb ik met Sasja gedaan en het werkt zeer goed