Een husky en een stafford, matcht dat wel?

Ik begin er namelijk steeds meer aan te twijfelen.. Ares is een jonge husky van nog geen 2 jaar oud en is gedeeltelijk opgegroeid met onze 2 staffords (d.w.z. hij zag ze in 't weekend de eerste 1,5 jaar). De 2 staffords zijn samen opgegroeid en zijn net broer en zus, heel hecht. Sinds september dit jaar wonen ze in 1 huis samen en 't wil nog geen echte eenheid worden. Ben ik nu ongeduldig? Of gaat dit gewoon nooit gebeuren?

De reden waarom ik me af en toe een beetje druk maak is omdat Ares zich vaak afzondert, hij spreekt een ander "dialect" hondentaal, hij speelt anders dan onze staffords en de 2 staffords zijn nou eenmaal onafscheidelijk (tja die zijn vanaf jongs af aan met elkaar opgegroeid). Dus ik vind het vaak een beetje sneu voor Ares dat ie niet zo'n band heeft met die 2. Het lijkt net alsof ie niet in de groep past. We proberen hem zoveel mogelijk erbij te betrekken en we behandelen onze honden uiteraard gelijk. We willen Ares niet tekort doen of ongelukkig zien, en dat lijkt nu alsof dat wel zo is en gebeurd.

Heeft iemand ervaring met een soortgelijke situatie? Of tips wat we kunnen doen om ze wat hechter te maken? Of moet ik gewoon geduld hebben?

Ik denk dat je het idee van 'allemaal lekker close' best gewoon los laat. Ongeacht ras, kan het altijd zijn dat twee honden de dikste vrienden worden en een andere niet. Je kan deze band niet afdwingen, dat moet uit henzelf komen. Hoe meer je dit gaat forceren, hoe ongemakkelijker de situatie wordt.
Mag ik uit de tekst afleiden dat ze elkaar wel verdragen in huis? Er dus geen incidenten of bully-gedrag is? Behandel hen allemaal gelijk, investeer in elke hond tijd en energie en aandacht, en dan hoef je 1 hond niet zielig te vinden omdat ie een andere band heeft met de Staffs dan de Staffs onderling.

Ja weetje het gaat mij niet zozeer om dat ze enorm close met elkaar moeten zijn maar het lijkt net alsof ik 2 aparte groepjes heb. Team Ares en Team Bayley en Hunter..
Ik forceer niks, ik laat Ares zijn gang gaan maar ik probeer hem wel erbij te betrekken, maar alleen als hij dat wilt, als ie niet reageert dan laat ik 'm ook. Ze verdragen elkaar goed in huis, niks mis mee. Moet wel zeggen dat Bayley Ares soms wel "pest". Als in "laten we Ares pakken" met spelen (buiten), maar goed dat doen ze ook wel met Hunter..

Hier ook twee honden die elkaar absoluut niet opzoeken in huis. Ik zou er dus niet te veel achter zoeken...
Als ze buiten wel samen spelen, lijkt mij dat Ares er binnen gewoon geen behoefte aan heeft.

Mijn honden spelen in de tuin ook wel samen, in een losloopgebied lopen ze zelden bij elkaar. Ik merk dat Odi het contact met Sascha mist, maar Sascha geeft er geen moer om... Toch geven ze om elkaar, maar dan op een andere manier dan wat wij graag willen zien...

Hmm 't is niet zo dat ie niet naar ze omkijkt binnen maar meer dat ie niet tussen die 2 komt en er dus maar een beetje bij hangt. Soort van 3e wiel, vraag me gewoon af of dat niet zielig is voor hem.

Hm... Dus hij wil er wel bij horen? Want dan zou ik hem indd overal bij betrekken...

hier is dat andersom en is de Stafford een beetje de "vreemde eend in het bijt". Dus ik begrijp wel wat je bedoeld. 

Dusty (kruising) Gaya (basset) zijn heel hecht met elkaar, lola is ook nog steeds zoekende, zelfs na bijna twee jaar. Op meer dan elkaars aanwezigheid accepteren en dat toch nog steeds in goede banen leiden, zijn we hier ook nog niet. en eerlijk ik denk ook niet dat we ze ooit gezellig met z'n drieën zullen zien stoeien, of tegen elkaar aan liggen in de mand of bank. Zoals Cristel zal zegt best is gewoon dat plaatje in je hoofd loslaten. Waar het ene koppel/ roedel erg close is met elkaar, is de ander dat weer niet. De honden onderling kiezen daar uit eindelijk zelf voor. Nu heb ik niet direct het idee dat lola zich er echt om bekommert dat ze niet mee kan stoeien, (voor de andere twee; te wild, te lomp, te opdringerig). Het is hier gewoon niet anders. Echte close vriendjes zoals ik het hier tussen Dusty en Gaya zag zullen ze met z'n drieën niet gaan worden. Maar zoals Tamara zegt toch zie je dat ze op een of andere manier wel elkaar waarderen en om elk kaar geven. Maar dat plaatje is anders dan dat je oorspronkelijk misschien in je hoofd had.

max en lisa zoeken elkaar ook nooit op in huis. toen ik job erbij had ook niet.

heb een opvang hondje gehad en daar was max wel heel close mee.
vroeger had ik vaak een oppas hond waar hij ook close mee was.

job had vroeger een vriend en die waren net ho & mo, die lagen ook tegen elkaar aan. en ook hij en de oppas hond lagen graag samen.

hier heb ook niet het idee gehad dat ze job een dag gemist hebben. maar weet zeker dat max en lisa niet zonder elkaar willen zijn en als er ooit 1 weg valt zal de ander het er zwaar mee krijgen.
ik denk ook dat het hond afhankelijk is of ze samen liggen / naar elkaar toe trekken.

ik heb er iig nooit zorgen om gemaakt, ik denk ook niet dat honden zo denken dat ze erbij willen horen maar zich minder geaccepteerd worden.

Ja hij wil er wel bij horen en hij doet steeds pogingen maar 't wil nog niet echt lukken en ik vraag me af of dat wel gaat gebeuren en ik gewoon geduld moet hebben of dat hij de vreemde eend in de bijt blijft. 't zijn immers wel 2 totaal verschillende karakters.

Ja hier is Ares dat dus. De 2 staffies kunnen goed met elkaar spelen en dat is voor hem eigenlijk te ruw en te hard dus dat gaat niet altijd even lekker zeg maar. Ik zou graag willen dat 't een hechte groep van 3 wordt maar ik ben bang dat dat nooit gaat gebeuren en dat vind ik wel jammer. Maar ligt dat aan de ras verschillen of aan de karakters? Ik heb namelijk geen idee...

ah, ik wou ook reageren maar zie dat dat niet meer nodig is, zie verhaal van astrid..

ik denk, dat je best los kunt laten dat ze met zn 3tjes net zo close worden..

hier ligt het eigenlijk aan beide, zowel ras als karakter. logisch gezien zouden de honden elkaar ook denk ik nooit uitgezocht hebben om als roedel te fungeren, maar hebben wij ze bij elkaar gezet en hebben ze daar hun weg in moeten vinden. 

hier merk je toch dat de kracht, kilo's en manier van spel wat vaak tot problemen leid, het beuken, de bodychecks, op de grond pinnen wat in lola zit, vinden de andere strontvervelend om het maar even zo te noemen. Gaya bijvoorbeeld doet veel liever een spelletje tikkertje. er wordt wel eens wat met de bek gespeeld, of een enkele bodycheck maar dit gaat altijd met minder kracht dan wat in lola zit bijvoorbeeld. 

Lola heeft ook dr periodes gehad dat ze begreep voorzichtiger te moeten doen, en dat als stoeien niet kan rennen wel. Dan zie je ook dat ze vaker en meer mee mag doen van de honden hier. En zeldzame keren er zelf door Dusty of Gaya uitgedaagd wordt voor een spelletje. 

daarnaast is het karakter heethoofd versus koelbloedig. ik omschrijf het nog wel eens als de peuter op de speelzaal die niet mee mag doen met de blokkendoos, en dan maar de blokken om gaat gooien zodat niemand meer plezier heeft . Er ontstaan vrij snel weer miscommunicaties door Dat stukje karakter omschrijft al wat je zei "beetje derde wiel aan de wagen idee" . 

maar dan toch in n hoop andere dingen zijn ze wel weer een roedel. Grappig voorbeeld daar van was dan weer een poos terug liep ik met de honden in het park, vanuit de bosjes kwam er een herder aangestormd op Gaya af, Gaya schrok zich wezeloos en kwam op mij afgerend. (herder was duidelijk aan het opdrijven) In een miliseconde schoten Dusty en Lola langs me op, zag ik Gaya omdraaien en werd de herder terug gebracht naar zijn eigenaar. Er is overigens niet een keer naar gedaan naar die herder, hij werd alleen door alle drie terug gebracht. daarna keerde ze alle drie naar me terug en gingen weer verder, in dat soort dingen zijn ze dan toch wel weer echt een roedel en staan ze er voor elkaar, Alleen dat plaatje wat ik in mijn hoofd had heb ik ook wat aan moeten passen.

Heb aan deze informatie eigenlijk best veel, bedankt daarvoor. Bij ons is het nog maar de vraag of het gaat veranderen, ze zijn nog niet allemaal volwassen dus ik heb nog wel wat hoop dat de groep nog iets hechter wordt. Maar wat jij ook zegt over dat ze soms wel en soms niet een roedel vormen dat herken ik, vooral wat betreft Hunter en Ares, als bij Hunter een hond is die geen goede bedoelingen heeft (gegrom/uitdagend gedrag etc.) dan rent Ares er naar toe en gaat tegen de hond grommen. Dus wat dat betreft komen ze wel voor elkaar op als roedel (Bayley houd zich hier buiten en ik let overigens erg goed op dit roedel gedrag en ga dan ook meteen weg bij de hond).

Ik heb niet alles gelezen, maar..

Een paar weken terug was ik bij een GT met Cosmic i.v.m. haar grote, drukke hondenangst. We waren goed aan het oefenen, kwamen wel maar weinig andere honden tegen, en ik was een beetje aan het uitleggen wat het probleem was. Met welke honden Cosmic problemen had. Ik noemde een aantal rassen waarmee het gewoon nagenoeg nooit goed gaat. Labradors, Staffords, etc. Waarom gaat dit niet goed? Omdat Cosmic's idee van spelen RENNEN is. Zonder fysiek contact. Terwijl rassen als Labradors, Staffords, etc. juist meer van fysiek spelen houden. Ik merk dit erg vaak. Cosmic raakt angstig van de aanraking van andere honden met snuit/poten, en als zij gaat rennen raken andere honden gefrustreerd omdat ze het niet bij kunnen houden. Het is gewoon geen match. Cosmic pikt uit een groep ook echt de snellere, slankere exemplaren eruit, al moet ik zeggen dat ze ook een zwak heeft voor Tibetaanse Terriers

Ik merkte het hier in huis ook. Cosmic wilde "contact-liggen". Punk vond dat maar niks. Winnie (ook windhond) uiteindelijk wel.

Maar afijn, waar ik met dit verhaal heen wil. De GT vertelde me dat ze had gelezen over een onderzoek waar ze Labradors en Border Collies samen op een speelweide zetten. Sommige mensen kwamen met een Labrador EN een Border Collie, uit hetzelfde gezin, dus. Maar na een paar minuten zag je al duidelijk dat de Border Collies elkaar op zochten, en de Labradors. Zelfs de combo's uit hetzelfde gezin verlieten elkaar. Eigenlijk niet zo gek, want een Border Collie speelt gewoon heel anders dan een Labrador.

Ik denk dus dat het best kan dat Ares een ander "dialect" spreekt, of in ieder geval andere behoeftes heeft, en daardoor altijd "een buitenstaander" zal blijven op een bepaalde manier.

Eigenlijk wel logisch ook . Mens en dier zoeken en matchen, wanneer ze gemeenschappelijke interesses hebben, karakters of wat dan ook. Of aanvullend in sommige situaties.

Moos is dol op labradoodles, ze hebben dezelfde manier van spelen/ omhelzen, wat voor sommige honden misschien als dominant overkomt. Anderzijds is hij ook dol op kleine hondjes en pups, houdt zich klein, is erg voorzichtig en knuffelt wat af.

Je weet dus maar nooit waarom en of en hoe het "klikt"...

Ik weet niet hoe dat bij jou gegaan is,maar heel vaak zie je dat mensen en 2e hond erbij nemen,"als speel vriendje voor de 1e hond" maar wie zegt dat je de 1e hond daarmee een plezier doet!
De roedel uitbreiden zou ik mijn ogen moeten zijn omdat je zelf graag meer wilt ondernemen met honden,maar er moet wel goed gekeken worden naar de hond die er al is,is deze sociaal en stabiel qua karakter,verder geen problemen,niet te jong (beneden 1,5 ongeveer) en niet te oud (boven de 8 ongeveer)en is de hond eraan toe om een nieuwe roedelgenoot te verwelkomen,hij moet nl nu wel alles gaan delen,niet alle honden kunnen daar goed mee omgaan.
Daarnaast is het heel belangrijk dat er een goede match is qua karakter en behoeften van de honden!

Een hond vind niet automatisch iedere andere hond maar leuk en dat hoeft ook niet!
Mensen vinden ook niet iedereen maar leuk,hebben voorkeuren,zo ook bij honden.

De honden kiezen er niet voor om met elkaar te moeten leven in 1 huis.
Het is fijn en heel goed dat jouw honden in principe prima kunnen samenleven.
Dat ze niet opgekruld tegen elkaar aan liggen,wil trouwens ook niet perse zeggen dat ze elkaar niet mogen,maar ze leven gewoon met afstand samen in het huis.

Ja dat is dus precies waar ik al bang voor was (eigenlijk stom dat ik dat nu me pas realiseer ). Het is eigenlijk heel logisch, Ares rent ook liever dan dat ie stoeit en de staffords stoeien dus liever en dat matcht dan niet, Ares probeert het wel maar hij is gewoon niet tegen ze opgewassen. Vind het altijd wel leuk om te zien dat hij zich probeert aan te passen aan de staffords, Ares is wat dat betreft een aparte husky haha. Hij is ook de jongste van 't stel en ziet hen dus wel als voorbeeld. Ik denk dat je gelijk hebt en dat Ares op een bepaalde manier altijd wel de vreemde eend blijft, ik hoop alleen dat hij daardoor niet ongelukkig wordt want daar ben ik wel bang voor.

Zo is het bij ons niet gegaan, de 2e hond kwam omdat ik een 2e hond wilde, de 3e hond kwam omdat wij een 3e hond wilde, tuurlijk is er daarbij rekening gehouden met de hond die we al hadden maar dit was een punt waar ik niet over na had gedacht. Ik heb wat dat betreft veel van dit forum geleerd maar goed ik had de 3 honden al voordat ik hier kwam. Ik weet wel dat ik later wel beter ga kijken naar de rassoorten en welke er wel en niet bij elkaar zouden passen, vind dat eigenlijk best wel belangrijk.

Qua karakter gaat het in principe goed, ze zijn alle 3 anders maar er zijn geen conflicten, ze weten elkaars grenzen en respecteren deze. Wat dat betreft is er dus geen probleem.  

Dat ze niet vaak bij elkaar liggen vind ik niet erg, Ares krijgt het immers snel warm en dus begrijp ik dat wel (toch liggen ze zo nu en dan wel met z'n 3en op de bank). Ik wil Ares alleen niet te kort doen omdat hij met 2 honden moet samenleven die vanuit ras gezien niet bij hem passen of minder bij hem passen.

Ik denk niet dat ie er per se ongelukkig door hoeft te zijn/worden. Veel honden hebben ook geen behoefte aan een echte "hechte" vriendschap met hun huisgenootjes. Misschien vindt Ares het wel prima zo!

Ik moest vanmiddag nog even aan je denken toen ik met Cosmic bij Maryse en haar Dan en Lizzie was. Dan en Lizzie waren flink aan het stoeien samen, en Cosmic wilde mee doen, maar je zag duidelijk dat ze niet goed wist hoe. Een beetje erop af rennen. Nee, ze reageren niet. Ik zal eens blaffen. Getsie, ze reageren nog niet! Nou, dan ga ik maar rennen, misschien komen ze achter me aan! Rent ze op en neer, geen aandacht van Dan en Lizzie die nog steeds samen over het veld tuimelen, haha.. Ik had het er toen nog met Maryse over, dat ik Cosmic waarschijnlijk een erg groot plezier zou doen met een windhond-reutje van haar formaat..  Lekker samen rennen!

dat merk ik hier zeker ook, zeker als de hond van me ouders over de vloer is zoals vandaag bijvoorbeeld. Het is kwa energie, omgang met elkaar een compleet andere "roedel" dan als lola er is, Jane is dan net als Gaya een fauve. Je merkt toch dat ondanks sommige persoonlijke karakter verschillen het vele malen meer overeen komt. De "klik" gaat dan ook vele malen natuurlijker zelfs met mijn meer sociaal gehandicapte dusty die omgang met andere honden vaak dood en doodeng vind . 

ik denk ook zeker dat door mij en mijn vriend samengestelde trio onderling elkaar nooit echt zo uitgezocht zouden hebben om als roedel te fungeren. Maar dan toch zie ik hier wel dat een hond een ras opportunist blijft, Zich in de grote lijnen gemakkelijk aanpast aan de leefsituatie. Alleen is de band onderling tussen de honden soms anders dan oorspronkelijk gehoopt had. 


Daarom denk ik ook dat je je niet heel druk moet maken over dat Ares zich echt heel ongelukkig zou voelen, Hij zal alleen niet de band hebben met de twee staffords in jou roedel zoals die jou twee staffies wel met elkaar hebben. Hij zal op een andere manier een band met hun hebben. je schrijft zelf al het escaleert nooit, het gaat eigenlijk gewoon prima, Dan kan ik je alleen mee geven laat het lekker los, Want ondanks dat het spelen misschien niet heel erg goed werkt heeft Ares wel degelijk een belangrijke plek en taak binnen de roedel. Spel met elkaar is daarin toch ook maar een heel klein onderdeel van het samenleven.

Zo herkenbaar! Alleen spelen ze hier heel zelden samen...

Ik hoop het niet, soms lijkt het wel zo maar soms ook niet.

Wat grappig ja, Ares doet eigenlijk precies 't zelfde, vandaag nog, Hunter pakte een flostouw en begon met Bayley eraan te trekken en Ares staat er dan een beetje bij te blaffen/joelen (hoe moet je dat noemen dat geluid wat husky's maken ) omdat ie niet weet wat ie er mee moet, hij probeert wel steeds t touw te pakken maar vind het snel niks aan haha. Dus dan gaat ie maar in hun poten bijten om hun aandacht te krijgen .. 

Zou denk ik wel leuk zijn voor Cosmic om een matchend maatje te hebben ..

Dat laatste stuk ben ik het zeker mee eens. Ik vind het ook belangrijk dat mijn honden 't beste hebben en als ik daar aan twijfel dan ga ik op onderzoek uit en zo kwam dus dit topic ..