Puppy (32kg) maakt kinderen bang door over enthousiasme

Het ging mij absoluut niet om het aantal kilo's. Het gaat mij alleen maar om het beeld wat mensen hebben bij bepaalde rassen. Voor sommige rassen geldt nou eenmaal dat je het altijd gedaan hebt. Al is je hond nog zo sociaal. En daar is je hond altijd de dupe van. Een labrador is meestal groter dan een stafford, maar een labrador kan in de ogen van veel mensen niets verkeerd doen en een stafford is bij voorbaat veroordeeld. Zo zitten mensen nou eenmaal in elkaar. Je moet gewoon harder je best doen als eigenaar. Dat is niet erg, maar dat is waar je rekening mee moet houden omdat je hond anders aan het kortste eind trekt.

@Esther: dat ben ik helemaal met je eens. Leuk gezegd .. Hoewel het dus af en toe voorkomt dat mensen Lola eng vinden, vinden de meeste mensen haar gelukkig erg leuk. En dit laten ze merken door heel enthousiast en leuk tegen haar te doen. En dat vindt zij ook heel leuk. Waardoor zij dus nog enthousiaster wordt. En dat vinden de mensen dan weer leuk en die gaan weer leuker doen, enz..
Op die manier stimuleren ze inderdaad, volstrekt onbewust en onbedoeld, het ongewenste gedrag en ik als baasje vind dat lastig om mee om te gaan. Ik ben natuurlijk supertrots als mensen zo op haar reageren en trots op Lola dat ze zo'n vriendelijke blije eikel is, maar in mijn achterhoofd weet ik dus ook wat de keerzijde is.. Ik zou in zo'n situatie niet alleen Lola maar ook degene met wie ik in gesprek ben een beetje moeten opvoeden

Lola is 95% van de tijd kalm en rustig. Is die andere 5% een kwestie van geduld. Of is dit te trainen? En zo ja, hoe?

Ja dat is zeker te trainen (zie mijn eerste bericht voor uitleg) zoals ik daar al aangaf, jayla had ook dezelfde problemen, maar ik kan me niet meer herinneren dat ze in de laatste 2 jaar nog uit haarzelf naar een kind toe is gegaan. Ze heeft geleerd om ze te negeren. 100% kun je volgens mij nooit zeggen bij een hond, maar door training komen ze er wel heel erg in de buurt.
Ik hoop wel dat je begrijpt dat door je beginpost het verhaal heel anders leek dan wat je nu in je laatste bericht neerzet. In je beginpost klonk het alsof je hond altijd zo enthousiast is en naar alle kinderen toe rent en in je laatste bericht zeg je dat ze bijna altijd rustig is (95% zelfs) dat is gelijk wel een heel ander bericht en dan ga ik zelf ook twijfelen.. wat is het nou?

Voor mij tellen de aantal kilo's wel degelijk mee. 
Evenals het uiterlijk. 
Een blonde of bruine Lab, zal in de regel sneller aangehaald worden dan een zwarte. Dit geldt zelfs ook voor katten (zonder bijgeloof neem ik aan )

Verders ben ik het roerend met je eens.

wow.... mijn hond is volwassen, is 95 % lekker rustig de anderen vijf procent is ze nog druk, niet erg toch ?

die vijf procent is toch dan in goede banen te leiden ? je schetst nu een heel ander beeld Geja.

nu is jouw hond het evenbeeld van Bamse, hahahahaha maar wel meer in kiloos. hahahaha


Geja, ik woon naast de cres, Bamse kan nog steeds niet los lopen in de cres, te enthousiast, ze is volwassen, ik weet dit, dus hou ik haar aan de lijn, een hond die kindvriendelijk is zal dat altijd blijven die vijf procent zal je dan aan de lijn moeten houden.

Even zout op een slakkie gooien ,

Ik zal nooit zeggen ''tuurlijk bijt mijn hond niet''

Ik zeg altijd: ''ik heb het nog nooit met hem meegemaakt'' 

Slag om de arm he!

Als ik zeg: ''tuurlijk doe ie niks''
dan ben ik stiekem toch een beetje bang dat mensen dan denken dat alles kan en mag!

Maar ik snap je vergelijking hoor! Ik merk het verschil ook dagelijks! 

Super herkenbaar!! Ik begrijp heel goed dat ik zelf verantwoordelijk ben enzo maar het is inderdaad moeilijk trainen wanneer de omgeving niet meewerkt. Je doet je best, ik zie aan Lola dat ze super haar best doet om geconcentreerd te blijven, en dan hoeft er maar 1 iemand te zijn die zegt: aah, lief hondje, en dan is het Poef, weg concentratie en weg Lola. Want die staat te knuffelen met die persoon..
Voorheen sprong ze gewoon op schoot bij mensen die op bankjes zaten, gelukkig dit af kunnen leren. Helaas loopt ze in tegenstelling tot Dobby nog niet weg wanneer ze ongewenst is, maar probeert ze vriendjes te worden met diegene.
Die rustige benadering van nu, kwam dat vanzelf of heb je daar ook op moeten trainen?

.

Hoi, jammer genoeg ook herkenbaar. Met vorige honden nooit negatieve reacties gehad, nu merk ik dat mensen beetje raar kijken, met een boog om ons heen lopen, vragen of 'het wel goed komt' wanneer de hondjes spelen, etc.
Beetje naïef misschien, maar ik heb het aantal negatieve reacties behoorlijk onderschat.
Kan me ook wel vinden in de reactie van Bassie dat je als eigenaar van sommige rassen extra je best moet doen.

Nou ik zou hem toch aan de lijn houden als hij dit doet. Ik zou not pleased zijn als er een hond ineens bij mij in de kinderwagen zou hangen of heel hard op mijn kind zou afrennen. En ja kinderen moet je opvoeden maar mijn middelste dochter is heel bang voor andere honden ( niet voor de onze) en vooral als die heel hard op haar afkomen. Zo kan ik haar dus 100 keer zeggen dat ze rustig moet zijn,niet gillen en niet rennen maar de angst overwint en ze doet het toch. Zo mogen ze hier dus ook nooit zomaar op andermans hond aflopen of aaien. Hoe vaak ik dan wel niet krijg te horen ooo maar hij doet niks hoor.

Ook loopt er hier een grote hond rond met een klein oudere vrouw.. die vrouw kan hem dus amper aan, en loopt met hem door de wijk. Elke keer als ik met mijn kinderwagen hun tegenkom dan moet ze in de ankers om hem tegen te houden zodat hij niet op ons afgerend komt. Ik probeer ze altijd te ontwijken maar helaas kom ik ze toch tegen. Als die hond wel ooit losbreekt en bij mij komt dan ga ik dus echt uit mijn plaat.

O en het maakt mij niet uit hoe groot of wat voor ras het is.. als ze niet 'luisteren' en zo in de wagen of op een kind afrennen ben ik er niet blij mee, maat rat of koe...

Even voor de duidelijkheid. Het zegt niets over het ras(of kruising van rassen) of het individu. Het zegt alleen iets over het beeld wat andere mensen bij deze rassen hebben. En daarom zul je gewoon beter je best moeten doen dan met bijvoorbeeld een labrador.

Heb niet alle reacties gelezen, maar je laat je hond toch niet loslopen als hij zo overenthousiast is?
Het woord 'puppy' klinkt zo lief, maar als ik je foto's bekijk is het echt al een grote beer, van 32 kg.
Je wilt niet weten wat er kan gebeuren met kleine kinderen. Zowiezo onbegrijpelijk dat hij de kans zou kunnen krijgen om in een kinderwagen te springen.
Kan me heel goed voorstellen dat menig kind én ouder ontzettend is geschrokken, en vind het dan ook jouw verantwoording.

Hoi Judith, ik bedoel 95% van de totale tijd. Dus in huis, in de auto, bij vrienden of familie. 5% van de tijd is ze druk en enthousiast. En dat is dus vaak bij kinderen en andere mensen. Het is dus niet zo dat ze 95% van de tijd die ze doorbrengt in de aanwezigheid van kinderen rustig is en 5% niet.
Ze is dus bijna altijd enthousiast en druk in de aanwezigheid van kinderen en tijdens de eerste 2 minuten kennismaking met andere honden. En 95% van de totale tijd is ze een super relaxte hond tot ze kinderen ziet, dan wordt ze weer super blij en druk.

@Judith: was nog niet helemaal klaar met typen, drukte per ongeluk al op verzenden..
Hopelijk heb ik het zo duidelijk aangegeven..

Oh heerlijk, nog zo een lompe puber .
Is er niet iets wat Lola heeeel erg leuk vind? Misschien iets moois met een piepje? Zogauw mensen in het zicht komen, ga haar observeren. Je zal ongetwijfeld al iets van enthousiasme zien. MIsschien een kwispel van de staart, of de houding van de oren. Zogauw je dit ziet (misschien met de mensen nog ver weg) ga je haar aandacht vragen met wat heeel leuks. Hou haar aandacht vast totdat je voorbij de afleiding bent, en beloon haar dan met spel of iets anders tofs.

Dan gaat ze vanzelf leren dat andere mensen niet zo interessant zijn, en jij wel! Als je haar niet af kan leiden, zou ik haar voorlopig ook even aanlijnen op het moment dat er mensen in beeld komen, voor het nette . WIj doen dat met Juno nu ook. Lekker loslopen, maar als wij ver weg al een hond zien dan roepen we hem nog even en lijnen we hem aan. Overigens kan je wel ook volwassenen en kinderen gaan zoeken om mee te oefenen. Laat de mensen haar negeren als ze niet netjes is, en aandacht geven als ze het wel netjes doet.

Je wilt haar namelijk wel leren hoe het WEL netjes kan, en niet altijd het contact maar volledig uit de weg gaan.

Succes en veel plezier met je lieve enthousiasteling

allereerst TS: super dat je zelf gezien hebt dat er iets niet gaat zoals je graag zoudt willen zien
zelf vind ik dat echt moedig, omdat te erkennen, eerst naar jezelf en dan naar je omgeving/hier
daar is moed voor nodig: er gaat iets niet goed: wat kan ik anders of beter doen
en daarom denk ik dat het ook wel goed komt bij jullie
9.5mnd is geen pup meer, ze is een jong volwassen geslachtsrijpe hond, maar.... nog wel heel jong
met jonge nog wat ongecontroleerde energie, daar gaat ze ook nog in groeien.
ik zou zelf haar in een fijn tuig zetten, met een vaste stevige lijn erop
en los is ...... spelen en rennen, aan de lijn is....... rust
en probeer even een poosje te voorkomen dat ze toch weer "in de fout" kan gaan.
leg uit aan moeders waar je mee bezig bent, en dat het heel fijn zou zijn als bv de kindjes langs gaan terwijl jij heel rustig probeert de hond van de kinderen af te leiden naar jouw zelf toe.

want daar bgint alles mee, aandacht van de hond voor de baas
geen aandacht ....... dan kan je op je kop gaan staan, dat werkt dan dus niet meer
je kan er bv "kijk eens'  aan koppelen, start daar thuis mee, en breidt dat langzaam uit naar wat lastiger situaties. Ga niet te snel, en stap terug als je merkt dat dat wel zo was, opvoeden kost tijd, en zeker als je zo'n enthousiasteling aan de lijn hebt.

Succes !!

en die vooroordelen, ach die zijn er over zoveel rassen/types
ik heb er ook "last" van, maar het laat me echt koud, ik heb een hond niet voor een ander, en zo zie ik het al meer dan 25jaar, ik vind het prettig als mensen gewoon accepteren dat ik een hond heb, maar leuk hoeven ze hem niet te vinden, dat vinden ze ook niet, vaak hebben ze wel veel respect voor hem, maar hoevaak ik al niet gehoord heb "mijn hond is bang van grote zwarte honden' ..... hmm, jaja, ze bedoelen dat ze hem zelf doodeng vinden, want grappig genoeg vinden andere honden mijn hond dus helemaal niet eng, in tegendeel.

Zelfs de best opgevoede honden luisteren niet altijd 100%. Er zullen altijd situaties zijn waarin je denkt 'hey, dat doet hij anders nooit'. Helaas, nieuwe omgeving, er moet weer even geleerd worden wat wel of niet kan. Ik geloof echt niet dat er een hond is die altijd en eeuwig volledig onder appel staat (alhoewel het wel fijn zou zijn... hahahah).

Hoi Willemijn, zie reactie hierboven aan Judith. Lola is een super relaxte hond en in tegenstelling tot sommige reacties die ik heb gehad suggereren, heeft ze een prima opvoeding gehad en gedraagt ze zich zeker voor haar leeftijd echt heel goed. In bijna elke situatie luistert ze en reageert ze zoals ik dat van haar verwacht. Op die ene situatie na. Alleen hebben we het hier wel over kinderen. En dan kan het gewoon niet wat ze doet, hoe goed ze het ook bedoeld. Voor mij is de situatie erg genoeg om hulp te vragen hoor. En ik ben echt blij met alle hulp die ik hier heb gekregen..
.

Misschien verstandiger om wel alle reacties te lezen, want er wordt gevraagd hoe dit probleem aangepakt moet worden. En dat dit gedrag niet gewenst is dat snapt ts ook nog wel...
Fijn dat je je mening geeft, maar op deze manier voegt het niet zoveel toe.

Gr. Alexandra

Dankje voor je uitleg, nu snap ik ook wat je bedoeld inderdaad. Hopelijk heb je wat aan de adviezen die er gegeven zijn. volgens mij staan er al een heleboel goede bij waar je zeker wat mee kan gaan doen.

Een hond hoeft niet altijd onder appel te staan om gewenst gedrag te vertonen, dat vind ik echt een groot verschil.
100% is moeilijk te halen, toch weet ik 'bijna' zeker dat mijn honden niet op vreemde mensen (klein en groot) afstormen en tegen de opspringen en niet achter rennende kinderen aanrennen. Zonder 'onder appel' te staan.

Nou, ik krijg bijna wekelijks de vraag of Dobby niet bijt. Zeker door kinderen, of moeders met kinderen. Blijkbaar voeden veel ouders hun kinderen op met "nee hoor, doe maar niet, hij kan bijten". Vast in een poging om te voorkomen dat hun kroost iedere hond aait, maar daardoor krijg je dus wel angstige kinderen die denken dat een hond altijd maar bijt.

Met je eerste zin ben ik het eens. Maar ik heb wel eens met een herder gewandeld bijvoorbeeld die geweldig luisterde en voorbeeldig was. Totdat Juno in de buurt kwam van zijn stok.... Toen werd er toch gegromd en onaardig gedaan! Ik gok dat jouw huskies ook goed hun best doen maar ook dat voorbij rennende konijn niet met rust laten. Overenthousiasme is ook lastig trainen, en om dan maar te zeggen dat ze DUS niet goed is opgevoed vind ik te kort door de bocht

Op het terrein van wild met rust laten en niet ongevraagd naar andere honden toegaan en rustig zijn aan de lijn bij vreemde honden, zijn mijn honden niet goed opgevoed , ben de eerste om dat toe te geven. Daar wordt dan ook aan gewerkt, met wisselend succes. 

In sommige opzichten vind ik overenthousiaste honden makkelijker te trainen dan passievelingen. Dat overenthousiaste is ook te gebruiken, alleen staat of valt dat bij het aanleren ook van zelfbeheersing. 

Overigens vind ik de hond uit jouw voorbeeld niet 'slecht opgevoed" kom ook niet aan Shadow z'n Kong Wobbler, daar kan Spot over meepraten. Grommen en grauwen van honden onderling over 'bezit' vind ik niet per se getuigen van een slechte opvoeding. Het zijn geen robots, dat ben ik met je eens.

Betere manier is natuurlijk om kinderen gewoon te laten vragen aan de eigenaar of het aaien mag. I.p.v. er vanuit te gaan dat elke hond een bijter is, of dat honden gevaarlijk zijn.  Eigenaar kent de hond het beste en weet of het kan of niet of dat de hond dat überhaupt leuk vind. Kinderen hier in de buurt doen dat ook allemaal moet ik zeggen, nog nooit heeft iemand onze golden zomaar geaaid. Hij was ook echt heel goed met kinderen die hond. Ik heb nog geen aai-requests gehad van kinderen met onze Obi..  (Ja één keertje misschien toen hij nog in z'n puppy-wollen vachtje rondliep), dus dat telt niet echt vind ik. Mensen dachten toen namelijk dat het een kleine golden-pup was. 

Maar ik heb wel eens de neiging gehad om te zeggen: "Neuhhh nu zal hij niet bijten, hij heeft net gegeten". Of heb ik soms  zoiets van: "Denkt u dat ik hier zou zijn als ik zou verwachten dat mijn hond zou bijten?" Als je b.v. net een aantal kleine kinderen passeert of zo. Ik zou er niet aan moeten denken als ik zou verwachten dat het fout zou KUNNEN gaan zou ik daar niet zijn.

De golden was de favoriete hond in de buurt hier van de kinderen. Ze kenden hem bij naam, riepen hem aaiden hem (bij de poort). Ze zongen soms naar hem.. (ja echt!).  Nu lachen ze van een afstandje om Obi (onze herder) "hihi wat heeft ie grote oren!", maar daar laten ze het ook bij. Obi is in z'n lichaamstaal wat minder uitnodigend misschien + hij kijkt de kat graag uit de boom. Maar als je met hem knuffelt.. doet hij echt niet onder voor onze golden hoor.