Rhowdy wandelen: bijna laatste les, plan van aanpak.

Ik twijfel heel erg of ik moet posten of niet, want ik kan me wel voorstellen als jullie denken "komt ze weer met haar Rhowdy-gezeur". Maar ik weet echt niet of ik nog door moet gaan, ik zit in zo'n tweestrijd. 
Voor mensen die het niet weten: ouders hebben rottweiler teefje van 1 jaar, nooit mee gewandeld, ik woon nog thuis en ben begonnen met haar leren te wandelen (maandje terug). Ik ben 19 en weeg 55kg, Rhowdy 45kg. Daar zit dus een probleem.

Het ging twee weken lang zo ontzettend goed.. Zag ze een hond, dan bleef ze stokstijf staan. Ik steek over om ruimte te maken, en heb haar geleerd te gaan zitten. Of een afstand dat ze dat ook kan. Dat ging heel goed.
Nu, is er zo'n 50/50 kans dat in plaats van te zitten, ze heel macho gaat doen, en naar voren springt in de riem. Door dit gedrag wordt ik steeds onzekerder, en durf ik niet meer.
Dieptepunt was gisteren, alles ging fout, behalve het terugkomen bij loslopen. Het ging zo:
Ik liep de standaard route. Willen we een straat inslaan, staat daar een kat midden op de weg. Ik trek Rhowdy mee terug ( om niet midden op straat te staan), en wil haar laten zitten. Zij enorm gefixeerd. Komt er een hond aanlopen van de andere kant. Ik kan daar niet blijven staan, dus steek over om die hond uit de weg te gaan, dichter bij de kat, maar uit het zicht. Rhowdy ziet hond, maar dat was zo ver weg, dat ging nog. Tien minuten later, zie ik een hond aankomen. Ik wijk van de weg naar de kant, en laat haar zitten. Rhowdy ziet hond, en springt op, ik zeg zit, zij met moeite zitten. Komt er een geluid van achter de schutting, Rhowdy verstijfd en begint te grommen en te blaffen. Ik loop door, Rhowdy springen. Ondertussen ik al van slag, want met grommende rottweiler lopen is nou niet iets wat ik graag doe. In het bos ging het goed, zoals gezegd, loslopen. 

Toen kwam er een hond aan. Ik haar vastmaken, op veeerre afstand, laat haar zitten. Ze wordt helemaal gek, springen en niet te houden bijna. Terwijl ze het normaal op die afstand heel goed kan. Toen doorgelopen, langs de grote weg. Komt er ook nog eens een man op de fiets met een hond aan : geen plek om uit te wijken, weer springen. NAAST de grote weg! 

Ik kwam huilend thuis. Dit springen gebeurt steeds vaker, en ik weet het echt niet meer of ik nog wel door moet. Jaja ik snap het, ik was gespannen, hond reageert erop. Tuurlijk is het mijn schuld, hoe kan zoiets nou de hond z'n schuld zijn.. Ik weet dat IK iets anders aan moet pakken, maar ik weet niet of ik durf. Ze wordt steeds patseriger en .. naja, niet agressief maar in plaats van te denken "Hé wat is dat?" , zoals in het begin,denkt ze "WAT IS DAT?! *gromgromblafblaf*" 

Als ik een rottweiler op een herplaatsingsite zou zien die amper socialistiatie heeft gehad, niets gewent is en alles moet leren, zou ik nimmer nooit zo'n hond in huis halen om ermee te trainen. Ik ben daar de persoon niet voor. En toch probeer ik dat nu. Alles buiten is nieuw en spannend, en de angst is weer helemaal terug. Mijn vriend zegt dat als ik nu al zo gestrest ben, ik niet moet gaan lopen want dan wordt het alleen maar erger.

Ik heb een e-mail gestuurd naar een hondencursus, en het hele verhaal (op achteraf een genante emotionele manier, ik zat in tranen), verteld. Ze zegt dat we kunnen trainen op het veld, op afstand van de groep, zodat Rhowdy leert honden te negeren en focussen op mij. Nu weet ik niet hoeveel zin dit heeft, als ik voor de rest niet meer wandel. Uiteindelijk zal ik het ZELF moeten doen, en ik durf niet meer.
Wat moet ik nou? Rhowdy is mijn verantwoordelijkheid niet, ik wil helemaal niet de training van een hond op me nemen, ik heb eigenlijk geen tijd, maar als ik het niet doe krijgt ze geen enkele beweging. Maar ik durf niet meer! Ik heb het zo hard geprobeerd.. 
Hoeveel zin heeft die cursus, 1-1,5 uur in de week, en voor de rest niet buiten komen. Dan heeft het toch ook geen nut..

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.. Ik ben zo geneigd te zeggen: mijn hond is het niet. , maar daar kan Rhowdy ook niets aan doen. Maar ik weet niet of ik dit wel kan.. Ik wil helemaal geen rottweiler, mijn droomhond is de grote poedel. LATER, als ik klaar ben met studeren en het niet gigantisch druk. Wat moet ik nou.. 

Het heeft zin om eerst te leren veilig over straat te kunnen en dan pas te gaan wandelen. Het heeft geen zin om je hond daarheen te nemen als ie daar constant over de prikkeldrempel gaat. In de tussentijd kan je in de tuin spelletjes doen en je zou kunnen vragen of zo op het terein van bv de hondenclub af en toe los kan lopen zonder andere honden(als het afgesloten is). 

Er zijn ook allerlei manieren om je hond zelfbeheersing te leren die je eerst thuis kan leren.

hier een moeilijke mechelaar gehad, wij hebben een goeie begeleiding bij een  hondenschool gehad ,ook heel veel tips hoe met bepaalde dingen omgaan ,ook kregen wij het advies om met een halty te gaan lopen ,denk aan een halster voor een paard,het voordeel is dat op het moment dat zich iest voor doet je beter een correctie kan doen ,door de andere kant op te lopen ,dit vraagt weinig kracht .kijk maar eens op google hier staan vast filmpjes op
je geeft aan dat het niet jou verantwoordelijk is ,maar jullie hond heeft hier ook niet voor gevraagd

groetjes angelique en lana

@ Wendy , wat raad je dan precies aan om te doen? 

@Angelique, haltie vindi k niet fijn, onze vorige hond heeft die weleens afgekregen, en ik hoor ook van honden die hun nek braken omdat ze zo gingen schudden met hun kop. Ik loop nu met de u-lead, tuigje dus.
De enige reden dat ik hiermee begonnen ben, is juist omdat Rhowdy hier nooit om heeft gevraagd en er ook niets aan kan doen. Maar ik wilde helemaal geen hond, en al helemaal geen rottweiler die groot, sterk en overbeschermend kunnen zijn, en dan ook nog eens dat ik aan nieuwe studie ben begonnen en het daar gigantisch druk mee heb. Een hond kan ik er helemaal niet bij hebben, maar juist door wat jij zegt, ben ik begonnen met trainen.

Eigenlijk is het gedrag van je hond, dát van een pup.....Alleen Rowdy weegt 45 kg...

Je hond krijgt zoveeeel prikkels, hij weet niet wat m overkomt en gaat dit gedrag vertonen.

Daar komt nog bij dat jij op t moment een andere hond of opstakel ziet, je hond laat zitten en daarmee geef jij als baasje nog een extra signaal af, van...oeps daar komt of zit wat op straat.

Je hond voelt jouw onzekerheid, want dogs zijn niet gek

Mijn advies is om de drukke tijden te vermijden, ver voor je uitkijken, zodat jij eerder dan de hond, het opstakel ziet.

Dan heb je de mogelijkheid om bv over te steken of gewoon omdraaien.

Ipv Rowdy te laten zitten, geef je als je zijn aandacht wilt, kleinere stukjes worst.

Constant tijdens t oversteken belonen, gebruik je vrolijke stem.

Ik loop ook met 2 Leonbergers, luisteren goed, maar blijft een hond hé...
Ik hou zelf altijd rekening met andere hondenbaasjes als ik zie dat zij het "eng " vinden om mij te passeren.

Mijn honden reageren bijna nooit op andere honden, maar door toedoen van andere baasjes, die het leuk vinden om hun klein hondje blaffend aan de flexilijn richting mij te laten komen.

Dan vraag ik netjes of ze hun hondje korter bij hun willen houden.

Oók ik steek over en vraag hun aandacht, loop routes waarbij ik uitwijk mogelijkheden heb.

Dus nooit , als ik ze alleen beide bij heb, langs een drukke weg waar ik geen kant op kant.

Dus veel belonen,niet kwaad worden op Rowdy, probeer je te ontspannen.

Ik weet dat dit niet altijd meevalt, maar kom op!
Dit lukt je wel

Hoi!
Kijk eens of je je kunt vinden in de antwoorden die ik kreeg op mijn topic: help! heftige hond. Ik heb een rottweiler met soortgelijk gedrag en ben inmiddels fanatiek met hem aan het trainen. Ups and downs maar ik laat me niet meer kennen en zal m trainen tot ie het snapt. Ik denk dat jouw hond hetzelfde doet want ik herken alles! Nu geen tijd voor een lang verhaal maar als je interesse hebt wil ik mijn ervaringen e.d. wel vertellen. Inmiddels een trainer erbij gehad en heb daar de nodige informatie die gekregen.
Hoor graag van je

Ik lees in jouw topic de tip om niet over te steken en je hond te laten zitten, maar gewoon stug doorlopen..
Als ik dat doe met Rhowdy, is het een heel gevecht en getrek en voor m'n voeten lopen enzo, terwijl als ik haar laat zitten, ze vaak rustig blijft (bleef?) zitten en we dan weer door konden lopen als de hond gepasseerd was..

Ik probeer zoveel mogelijk wegen te pakken waar ik ruimte heb om uit te wijken, maar het gaat gewoon niet altijd. In het dorp heb je nou  eenmaal niet onbeperkt ruimte.. Ik ben echt als de dood dat ze straks agressie gaat tonen ofzo, zoals ik in jouw (HuHu) topic lees.

@Elianne , het is precies zoals je zegt, een pup van 45kg. Ik weet echt niet of ik dit wel kan, zoals ik zei, als ik Rhowdy's omschrijving op een herplaatserssite zou zien, zou ik nooit van m'n leven aan zo'n hond beginnen. Ik ben gewoon niet de persoon voor een rottweiler.. Ik durf gewoon echt niet meer, ik heb de situaties in het dorp niet onder controle, soms kan ik gewoon nergens heen als van beide kant een hond aan komt lopen.

mijn eerste reactie: geef jezelf zo niet de schuld hiervan! Dit is geen makkelijk gedrag om mee om te gaan (naast het fysieke dan nog) dat je dus niet weet wat je juist moet doen wil niet zeggen dat jij dingen fout doet.

Daarom zou ik wel aanraden om naar de hondenschool te gaan. Je gaat daar van ervaren mensen leren hoe je in zulke situaties moet handelen, hoe je het gedrag bij Rhowdy kan doorbreken en Rhowdy zelf zal er ook van leren. Je gaat ook tips mee krijgen waar je thuis mee aan de slag kan. Echt, zo'n hondenschool kan een hele hulp zijn. Onze hond haalde tijdens wandelingen ook uit naar honden, uit onzekerheid dan wel, dat is nu dankzij de hondenschool helemaal opgelost geraakt. Ze wennen daar ook goed aan andere honden, het kan zijn dat Rhowdy ineens de klikt maakt; hee, honden zijn niet eng/spannend, ik hoef niet zo te doen.
Ik zou zeggen probeer het eens, en dan kan je nog stoppen als je denkt dat het niet werkt.

Ik zou ook de halti niet helemaal afschrijven. Ik ben ook niet voor een halti, maar in zulke situaties durf ik het mensen wel aanraden. Ik lees ook dat jij echt het beste voorhebt met je hond en je gaat er dus ook voorzichtig mee omgaan. Dat honden hun nek ermee gebroken hebben geloof ik niet zo.
Ik zou dit houden als laatste optie, heb al vaak ervaringen gelezen, en ook bij ons in het dorp gezien, dat honden met halti soms van de eerste keer zonder trekken meelopen. Voor mensen die fysiek hun hond niet aankunnen een uitkomst. Maar ik begrijp je terughoudendheid, maar in zo'n geval, lijkt het me niet schadelijk, als Rhowdy nog steeds hetzelfde wilde gedrag vertoont zou ik hem echt niet aandoen nee. Uiteraard niet gebruiken om te corrigeren maar dat wist je al weg

Ik wens je veel succes!
En ik vind het super van je dat je al die moeite wil doen om Rhowdy een leuker leven te geven

De 1ne hond kan er tegen, de ander wordt gek..

Ik bedoel het naast zitten als het baasje dit vraagt..
Onder normale omstandigheden is het natuurlijk wel te doen.
Maar je hond loopt langzaam vol met prikkels.
En op het hoogte punt moet ze dus 100% naast gaan zitten.
Dus juist compleet het tegenovergestelde doen...als wat ze zelf zou willen.
Complete zelfbeheersing....
Ik ken honden die in de hoogste klasse obediance lopen, en die dat zelfs niet kunnen op de openbare weg.

Dus je vraagt veel te veel van de hond..doe je uiteraard ook niet express, maar is volgens mij wat er gebeurt.

Dus ik zou als eerste ontwijken.
Lukt dat niet ....afleiden, energie weg laten vloeien.
Wij gebruiken daar de riem voor waar onze asielzoekrt op zo'n moment z'n frustratie helemaal op uit mag leven.
Ik weet bijna zeker dat als onze asielzoekrt op de openbare weg vol zou lopen met prikkels, en ik hem bv vast zou binden aan een vrachtwagen.
Dan komt er na 20 seconden een vrachtwagen voorbij gerold met een hond ervoor.
Zit in dat beest van ons..kan hij niets aan doen, hij schiet gewoon mega snel in het rood.
Karaktertrekjes, voorgescheidenis.wie zal het zeggen..
Ligt echt niet 100% aan mij als baas...
Wat ik als baas wel kan doen, is het ontwijken, of beheersen.
En .....mja, ik mag wel zeggen dat ik het goed kan beheersen.

Wat wel inhoudt dat je dan soms een hond gewoon netjes naast een baas ziet zitten in zo'n zelfde situatie, en ik daar dan jaloers op kan worden.
Ja.
Maar zou die zelfde baas dat ook met mijn hond kunnen??..

Dus vooral rustig doorgaan met opbouwen, laten wennen aan de prikkels, vallen en opstaan.
Het hoort er allemaal bij.
Maar er zit een grens aan elke hond, en jij moet daar op anticiperen als baasje.

Laat hem nu eens 5 minuten buiten.
eerst in achtertuin spelen. Beetje moe, dan 5 min wandelen of omkeren als het jouw te veel wordt.daarna rusten. Net als een pup laten wennen met beetjes.
Kent hij wel andere honden die wel sociaal getraind zijn. Misschien een wandeling met hen en hun baasje. Kan hij en jij afkijken hoe het moet.

Ik herken je angst heel goed om niet meer met de hond naar buiten te gaan,alleen was het bij mij een andere reden.
Ik heb nog steeds angst maar mijn honden moeten toch echt naar buiten,ik denk dan dat zij er niks aan kunnen doen wat mijn angst aangaat.Ik ga op tijden dat het minder druk is met honden uitlaten,dit helpt al veel en zie ik er aan komen waar ik onzeker van word draai ik om met de honden en ontwijk de tegemoet komende hond,en leid de honden af met de lekkerste beloning of een piepertje in mijn zak waar ik dan in knijp en draai direct weg met ze want ze willen dan gaan blaffen omdat ze voelen dat ik me op zo,n moment slecht voel,dit werkt goed bij ze.
En voor de lange wandelingen ga ik naar de dijken waar geen honden komen.
Ik heb het advies gekregen van een gt en van een therapeut voor mensen om toch door te zetten want anders word het probleem voor jezelf alleen maar groter en ga je echt niet meer,ik loop ook met knikkende knieen buiten maar ga wel.
Dus ik zou rustige tijden pakken om te oefenen en zeker een cursus met hem gaan volgen want dat heeft zeker nut,je krijgt ook tips hoe je jezelf een houding kan geven bij de wandelingen want de honden voelen je zeer goed aan ook al denk je zelf van niet,ik zelf merk het ook aan mijn honden als ik in een slecht moment zit.Ze gedragen zich dan als draken,blaffen heftig maar vallen niet uit.
En als mijn man er mee gaat wandelen zijn het de liefste honden maar die heeft geen angst dus de honden blijven ook rustig.Dus in de meeste gevallen ligt het probleem bij de mensen,er zijn uitzonderingen maar dat hou je toch.

Als je ouders niks met die hond doen, en voor jou is de hond eigenlijk te sterk waarom adviseer je ze dan niet om in het belang van de hond of zelf toch energie in te gaan steken en cursus te doen of de hond te herplaatsen bij iemand die weet wat deze honden nodig hebben.

Als ie steeds zijn energie niet kwijt kan en mag wordt het gestuiter alleen maar erger en kan het uiteindelijk ook foutief op mensen gericht worden, zo'n dier moet zijn energie kwijt kunnen, heel belangrijk.

geef het niet op Irene, ik weeg ook niet veel, en heb een hond van nu ruim 72 kilo, ook Bamse was echt in de begin jaren onbesuisd, de aanhouder wint.

ga naar de honden school, je hebt al een handaanreiking gehad dat ze je willen helpen, het heeft zeker zin, zelf ben je door de angst dat het verkeerd gaat heel onzeker, en grijp je niet in of net te laat.

ga daar praten, niet opgeven, ook jouw hond wordt ouder rustiger, gaan wandelen met een stuiterbal is bijna onmogelijk, ga daar naar toe naar de hondenschool, laat ze je helpen, ze gaan zeker met jou dan ook door het verkeer wandelen, en geven je goede handaanreikingen, niet opgeven Irene.

Ok, msschien verteld mijn topic het verhaal niet vanaf het begin af aan goed:
We kregen hummer toen hij 8 maanden was. Hij kende toen alleen een wandeling die altijd dezelfde richting had, en was tot die leeftijd met zijn moeder gebleven, en nooit alleen met de baas op stap geweest. Hummer kende eigenlijk niks, en was bang voor alles!
Ik heb hier veel met hem aan gewerkt, en uiteindelijk kreeg hij veel meer zelfvertrouwen en kreeg intussen ook meer body. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder, en is het zelfzekere dus omgeslagen in "stoere binken gedrag". Dit alleen in mijn aanwezigheid, bij mijn vriend is hij een stuk onderdaniger, en ook makkelijker.
Ik denk (en de GT ook) dat dit komt doordat ik hem steun heb gegeven/dingen heb aangeleerd. Ik was er ALTIJD bij als hij iets nieuw leerde en een nieuwe angst overwon. Hij voelt zich sterk in mijn aanwezigheid, en zeker van zichzelf. Het probleem is dat ik het totaal niet heb afgeremd als hij iets nieuws durfde, en sinds een week heb ik het inzicht dat ik hem op die manier heb leren domineren over mij. Bij mijn aanwezigheid gaat hij in bescherming en gaat hij blaffen, springen, grommen e.d. Precies hetzelfde als wat jouw hond nu doet. Nu heeft hij dit gedrag ook overgenomen tijdens de loslopende wandelingen.
Dit leidde bij mij ook tot veel onzekerheid/frustratie en angst. Hummer is 45 kg, ik 65
Daarom denk ik dat jouw hond zich ook zeker voelt bij jou, met mogelijk dezelfde ontwikkeling daarin.

@ Henny , honden voelen je inderdaad heel goed aan.. Ik raakte middenin de wandeling gisteren steeds meer in paniek, en stond bijna op het punt m'n vader te bellen om me midden in de polder maar op te komen halen. Dat helpt ook niet natuurlijk.. 
Ookal zijn onze situaties verschillend, je snapt m'n gevoel dus heel goed.. Heel knap hoe je zo doorzet.
Ik probeer zovaak mogelijk dingen te ontwijken, maar het gaat niet altijd.

@ Renate , herplaatsen? Het is mijn hond niet.. Ze is van m'n ouders. En zij zien geen probleem. En ik zie Rhowdy nou ook niet agressief worden ofzo, puur binnen huis dus een stuiterbal.  

@ Willemijn, jeetje, 72 kilo!! Ik ben helemaal gek op van die grote beren, en m'n kinderwens was altijd zelf zo'n beer in huis te hebben, haha. Tot ik met Rhowdy ging wandelen en 45kg al teveel vond. Nu m'n droomras aangepast naar de grote poedel, 30kg maximaal voor mij, haha. 
Hoe heb jij ooit Bamse uit kunnen laten als zo'n gewicht achter een kat aan wil en jij aan de andere kant van de riem zit? Wow, dat is bijna twee Rhowdy's, haha. 

@HuHu , aah dat maakt je verhaal een stuk duidelijker. Dat gedrag van springen kan inderdaad ook 'stoere bink gedrag' zijn , zo komt het wel op mij over in iedergeval. Jouw uitleg past daar zeker bij.. Je zei dat jouw fout was dat je hem nooit hebt afgeremd. Mijn probleem van springen is pas nieuw, dus kan nog 'in de kiem gesmoord worden'. Hoe bedoel je precies, haar afremmen? Heb je tips hoe ik dit tegen kan gaan?

@ Erika @ Tosca, dat zijn hele goede punten.. Ik ga het wandelen nu even van me afzetten.. Als ik weer moed heb ga ik weer verder.

Bedankt allemaal..!
Ik ga nu nog geen beslissingen maken, voel me nog een beetje labiel op het moment. Maar mijn plan is om me op te geven voor die cursus, die begint 9 oktober, en de komende tijd niet te wandelen. Misschien als ik voor die tijd opeens een dapper moment heb, maar ik ga er geen druk bij mezelf opzetten. 

Ik ga die 10 weken cursus volgen, en als ik geen verbetering zie, of ik het daarna nog steeds niet zie zitten, weet ik dat ik alles heb gedaan wat ik kon.. Dit is echt m'n laatste optie. 

Ik ga advies vragen bij de cursus voor regels tijdens het wandelen. Misschien kunnen jullie al een en ander adviseren (bekritiseren ) op de manier waarop ik wandel. 
De 'regels' die ik gebruik bij het wandelen:
1. Ze loopt altijd tussen mij en het verkeer in, dus de hand waar ze aan loopt wisselt. Binnen de lengte van de riem dat ik haar geef heeft ze vrijheid om te lopen  'waar ze wilt', als ze maar aan haar kant blijft. Strak naast lopen hoeft van mij dus niet.
2. Ze mag zoveel snuffelen als ze wilt, mits de riem niet strak komt te staan / mij mee trekt. Ik geef haar de tijd, want snuffelen wordt ze rustig van. Als ik het wachten zat ben zeg ik "Kom je mee? Kom maar!" , en 9 van de 10 keer komt ze dan weer mee.
3. Stoppen & zitten bij elk stoeprandje.

Hoe ik op dingen reageer:
1. Andere hond: oversteken, daar wachten, en laten zitten. Proberen aandacht naar mij te krijgen, maar dat lukt niet goed. Zitten gaat redelijk. Als ik ga lopen terwijl er een andere hond losloopt, loopt ze absoluut niet mee en hangt ze in de riem. Zitten ging zeer goed, en nu redelijk goed.
2. Kat: drama! Want katten lopen niet door. Ik probeer te zitten en wachten tot de kat weggaat, en desnoods omdraaien
3. Geluid waardoor Rhowdy begint te grommen: ik wist het zelf ook niet goed wat te doen, en heb haar 'meegesleurd' terwijl zij sprong en blafte.

Wat ze GEWELDIG doet: loslopen! Zo gauw ik 'hier' zegt komt ze (oke, niet altijd, VAAK), aanstormen en ploft ze in zit of af bij m'n voeten neer . Tenzij er zand is. Dan is ze doof. Ze is GEK op zand.


P.s. nog tips die thuis kan toepassen tot 9 oktober?

Even terug te komen ."op het laten zitten" , dit kan je natuurlijk wél aan de overkant vd straat bv, en maar belonen,...belonen als ie netjes zit.

Je moet natuurlijk ook niet vergeten dat Rowdy in z'n pubertijd zit.

Is een groot ras....bij mijn Leo's was de pubertijd ook later dan de ong 9 maanden vd kleinere ras.

Váák bananen in de oren gehad

Eigenlijk heb je een dubbel probleem, de prikkels omdat alles nieuw is...en de leeftijd.

Ook al val t niet mee, probeer positief te blijven ! Je hond voelt dat super aan hoor.

Dan ga je zelf stressen en mopperen en daar bereik je niets mee en help je Rowdy echt niet mee.

Dan word het één gefrustreerd gebeuren.
En Rowdy kan hier niets aandoen...das zo jammer

Zoals al aangegeven is, is een bezoek aan de hondenschool, leg je probleem voor.

Krijg je dan tips, dan kan je gaan oefenen , zodat je ( zelf)vertrouwen óók sterker word.

Rowdy is hier niet de schuldige van , zijn bijna voor 90% de baasjes die een hond nemen en er verder niets mee doen.

En dat is zó triest, want jij wilt zo graag maar krijg geen back-up.

dus....GO !

Zoals

1 jaar op die leeftijd is ze mentaal niet eens volwassen nog... Je hond krijgt veel prikkels te verwerken elke keer, hoelang ga je met haar wandelen? Je kunt de wandelingen beter kort houden en dan meerdere keren dan heel lang want dan heeft je hond denk ik op een gegeven moment de max. al bereikt van wat ze mentaal aan prikkels aankan. Misschien voor jezelf ook beter omdat je dan eens kunt denken "Heey dat ging goed!" Ipv al die negatieve ervaringen met de hond. Hoe je jezelf opstelt is ook zo belangrijk, probeer zoveel mogelijk relaxt te zijn. 

 Ik heb nu een pup van 7 maanden (weegt denk ik iets over de 30 kilo). Dat is ook erg lastig want hij is echt al heel erg sterk. Maar het is een schijterd dat wil je niet weten, en daardoor heeft ie soms ook rare dingen op straat.  En hij is erg nieuwsgierig dus wil graag tegen mensen aanspringen. Maar omdat het een herder is vroeg iemand me 15 min geleden nog: "Hij bijt toch niet of wel??" Dat is ook wel een domper moet ik zeggen want tis zo'n lieverd..

Wellicht is het al gevraagd.. dan heb ik dat gemist.. maar kan je vriend hierin niet meehelpen wellicht?