puppyles is mislukt 
Ola, er is een verschil tussen een tik op de vingers en echt slaan hoor!
Inderdaad, nu worden de mensen boos bekeken als ze hun kind een tik op de vingers geven als ze ergens niet vanaf willen blijven, maar ik ben er zeker niet helemaal Tegen.
Met 'nee hoor dat mag niet' leren kinderen ook niks. Zeker de jongste niet.
Ik heb het handje van mijn neefje van 3 elke keer weggetrokken van de oven, het kind begon te schreeuwen dat hij er niet aan mocht, dus ik liet hem uiteindelijk zijn vingertje er tegen leggen. Sorry op de harde manier geleerd dat een oven heet is en dat je ervanaf moet blijven.
De ouders en schoonouders stonden erop te kijken en ze zijn nooit boos geworden op mij.
(Even voor de duidelijkheid, hij had geen brandwonden en heeft er ook geen pijn aan gehad achteraf, het was meer een schrikreactie dat het warm was).
Dat betekend niet dat die kinderen niet met liefde opgevoed worden hoor!
Net als met honden!
Ik heb die van mij langs achter eens met mijn voet een duw gegeven dat hij schrok.
Hij zat langs me en bleef maar springen tegen de kast en toen heb ik hem even omgeduwd (niet hard) maar hij kwam wel mooi langs me zitten en sprong niet meer.
Doet geen pijn voor het beestje (net als die tik op de vingers ook geen pijn doet), het is meer de schrikreactie die ze krijgen. Even terug met alle vier de poten op de grond gezet worden.
Eén van onze stoelen is eens bovenop hem gevallen, omdat hij er tegen stond te blaffen en te springen... hij heeft sindsdien het grootste respect voor Die stoel en hij doet er niks meer tegen. Af en toe eens schrikken en op de plaats gezet worden Moet kunnen!
Wat een idiote hondenschool zeg..
Zoiets mag toch niet bestaan.
Welk normaal denkend mens gaat daar na 1 les nou nog terug?
Echt onbegrijpelijk een slipketting en totaal zonder controle spelen met elkaar vind ik ook niet kunnen.
Niet bepaald een goede ervaring voor een hond lijkt me..
Heel jammer voor je.
Beste Tine,
Ik denk dat je gewoon te graag en te snel wil en niet altijd denkt volgens het denkproces van je hond.
Mijn eerste EIGEN hond Swift is nu anderhalf en ik ben nog steeds niet klaar (lees tevreden) met de opvoeding. Dingen als slipkettingen en negatieve correcties (je kunt wel degelijk positief corrigeren = ombuigen) is mijns inziens niets anders dan gemakzucht dan wel gebrek aan kennis. Met positieve benadering bereik je veel en veel meer, in sommige gevallen duurt het echter langer. Je krijgt er echter zoveel meer voor terug. Mijn hond trekt soms ook nog wel eens. Maar ik blijf dan net zo lang staan tot hij uit zichzelf weer naast mij komt staan en dan proberen wij het weer opnieuw. In het begin gebeurde dit tot vervelens toe, maar inmiddels heeft hij echt wel door dat bij mij blijven het lekkerste en het snelste resultaat oplevert.
Ander voorbeeld:
Op dit moment oefen ik met mijn beste vriend nog steeds het binnenkomen. Swift is he-le-maal dol op hem en vliegt bij hem het liefst in z'n armen zodra hij binnenkomt. Als de deurbel gaat, wil ik dat hij op zijn plaats blijft. Gaat de deur open en stormt hij naar mijn vriend toe, gaat de deur weer dicht.
Nogmaals aanbellen: Blijft hij mooi zitten, komt mijn vriend binnen. Maakt hij wederom aanstalten om veel te enthousiast te reageren? Vriend weer naar buiten, deur dicht. Hond weer op zijn plaats.
Pas wanneer het rustig in z'n kop is en hij beheerst mijn vriend kan begroeten is de oefening ten einde. Met als beloning dat hij lekker wordt geknuffeld door mijn beste vriend, zonder springen, zonder blaffen.
Inmiddels gaat het acht van de tien keer in één keer goed, anders doen we weer een stapje terug.
Ik had er ook voor kunnen kiezen om mijn hond te straffen of aan de riem te leggen, maar daarvan leert hij niets, anders dan dat hij zijn kans op een later moment nog krijgt. Namelijk als we op de bank zitten...
*edit: spelling*
Inderdaad, verkijk je er niet op. Maar wat is nou twee jaar opvoeden op een heerlijk leven samen van toch al gauw minstens 10 jaar
Bij ons was de slipketting streng verboden... Halfchecks ook en stroppen ook.... Halsbanden met een gesp ofkliksluiting en tuigjes werden alleen geaccepteerd.
Ander voorbeeld:
Op dit moment oefen ik met mijn beste vriend nog steeds het binnenkomen. Swift is he-le-maal dol op hem en vliegt bij hem het liefst in z'n armen zodra hij binnenkomt. Als de deurbel gaat, wil ik dat hij op zijn plaats blijft. Gaat de deur open en stormt hij naar mijn vriend toe, gaat de deur weer dicht.
Nogmaals aanbellen: Blijft hij mooi zitten, komt mijn vriend binnen. Maakt hij wederom aanstalten om veel te enthousiast te reageren? Vriend weer naar buiten, deur dicht. Hond weer op zijn plaats.
Pas wanneer het rustig in z'n kop is en hij beheerst mijn vriend kan begroeten is de oefening ten einde. Met als beloning dat hij lekker wordt geknuffeld door mijn beste vriend, zonder springen, zonder blaffen.
Inmiddels gaat het acht van de tien keer in één keer goed, anders doen we weer een stapje terug.
Ik had er ook voor kunnen kiezen om mijn hond te straffen of aan de riem te leggen, maar daarvan leert hij niets, anders dan dat hij zijn kans op een later moment nog krijgt. Namelijk als we op de bank zitten...
*edit: spelling* "
Wow, echt top
ja, zulke dingen kosten inderdaad wat tijd, toewijding en energie.. Mooi als mensen zo'n moeite doen om gedrag om te buigen 
Op deze manier is het in ieder geval wel een stuk leerzamer voor de hond en word hem op een vriendelijke wijze uitgelegd wat een gepaste manier is om iemand te komen begroeten. Bij een 'nee' of een tik weet de hond inderdaad alleen dat op bezoek afrennen geen goed idee is..maar hoe het dan wel moet.. dat weet hij dan nog niet.
Het gebeurt wel vaker dat honden gecorrigeerd worden voor opspringen bij bezoek. Zoiets kan meerdere oorzaken hebben; de baasjes hebben de hond bijvoorbeeld niet goed duidelijk gemaakt wat er wel verwacht word, of ze hebben hem voorheen beloond voor opspringen of bezoek beloont de hond als hij opspringt.. Tsja dat laatste gebeurt hier thuis nogal wel eens
.. Ben je zo druk aan het trainen dat je hond rustig blijft bij bezoek.. komt moeders binnen, Lady springt op tegen mn moeder en moeders zegt op dr allervrolijkste toontje ' oooh tis goed hoor Lady, je bent een brave hond hoor, ga nu maar zitten'.. Maakt niet uit dat ik pas 100x heb gezegd dat ze Lady moet negeren en om moet draaien als Lady zo springt .
.. komt moeders binnen, Lady springt op tegen mn moeder en moeders zegt op dr allervrolijkste toontje ' oooh tis goed hoor Lady, je bent een brave hond hoor, ga nu maar zitten'.. Maakt niet uit dat ik pas 100x heb gezegd dat ze Lady moet negeren en om moet draaien als Lady zo springt
. "
haha! Dit is ZO herkenbaar! hahaha
.
"
Ja, het uitlaten kan soms lastig zijn als je de hond niet bij kan houden.
Ik ben met Mika ook gestopt met puppy cursus want Mika vond er niks aan en de man legde meer uit dan dat we iets deden
.Euhmm, dat is toch de reden dat je naar puppycurssus gaat.?
4 hekjes, met daar tussen 5 pups 10 minuten laten spelen lijkt mij alles behalve intressant voor mij als baasje.
Met agressie leer je agressie. ALs de wereld daaraan stuk gaat, dan ligt dat aan hele andere dingen. Hebzucht, egoisme, ijdelheid.. maar niet aan positif opvoeden. "
.Een tik op de vingers corrigeren noem het maar ik vind dat een waarschuwing mag. Wanneer ik in de winkel loop en ik zie dat kinderen van 3 of 4 of ook ouder zo dusdanig drammen dat ze slaan en bijten omdat ze hun zin niet krijgen dan denk ik regelmatig pffff kind kind had je bij mij niet moeten doen. Ik had ze opgepakt en echt een flinke uitbrander gegeven. Daarbij hoef je ze echt niet hard te slaan maar eens beet pakken of een tik op de billen kan voor mij geen kwaad. Kijk naar de jeugd nu ....waar is het respect gebleven voor anderen? Wij hebben onze kinderen grootgebracht in een hele slechte buurt maar dank u mijn kids zijn keurig en gelukkig opgevoed.
Denk bij honden dat dat ook kan en ik ben ook zeker geen voorstander van de slipketting maar denk ook dat je er soms niet om heen kunt. Hier 60 kilo hond die soms compleet uit zijn torenflat kan gaan om een kat die op de straat loopt. En helaas is dat moeilijk er uit te krijgen en niet te trainen want die kat laat zich daar niet voor gebruiken
Mijn kinderen zijn zonder die tik ook keurig opgevoed. Ze drammen en bijten ook niet als ze hun zin niet krijgen. Dat ligt dus echt niet aan die tik.
En dat jij er niet aan ontkomt om te corrigeren bij honden zegt iets over jou en niet over de hond. Jij kent dus geen andere manieren om met bepaald gedrag om te gaan. Of je hebt weinig geduld, dat kan natuurlijk ook.
Laat ik even duidelijk zijn dat ik een bloedhekel heb aan gesleur of getrek aan een hond om te corrigeren zonder na te (willen) denken waarom de hond op zo'n manier reageert.
Maar uit ervaring kan ik u meedelen dat dit met mensen het zelfde is.
En dit mag voor mij ook op het verbale vlak van toepassing zijn.
Mijn kinderen zijn zonder die tik ook keurig opgevoed. Ze drammen en bijten ook niet als ze hun zin niet krijgen. Dat ligt dus echt niet aan die tik.
En dat jij er niet aan ontkomt om te corrigeren bij honden zegt iets over jou en niet over de hond. Jij kent dus geen andere manieren om met bepaald gedrag om te gaan. Of je hebt weinig geduld, dat kan natuurlijk ook. "
Dus Bassie ik corrigeer niet! Laat mijn hond gewoon doen waar hij zin in heeft ik corrigeer mijn pup niet als hij binnen plast want ik pak hem op zet hem buiten (dat is corrigeren ) Ik laat mijn hond het lekkere koekje bij mijn kleinzoon uit zijn handen pakken of ik laat mijn hond uitvallen zonder te corrigeren Wil jij mij vertellen dat dat gekomen is door corrigeren? Dat die dat gaan doen is door mij? Nou ik zeg echt foei of pak hem bij zijn of haar halsband en leid de hond weg en dat beloon ik niet met een koekje. Nee Bassie jij stelt de hond boven de mens maar het is zo dat ik iets mag verwachten van de hond. Maar ik neem aan dat jou werkgever of als je werkgever bent ook iets verwacht wordt van je. En ik ben ook zeker niet ongeduldig maar wil wat ik doe wel ontspannen doen.
Ow en Bassie met een tik op de vingers zeg ik niet hard slaan of wat dan ook zo doe jij dat nu weergeven. Sterker nog mijn oudste kinderen zeggen zelfs mam u was te lief voor ons
.
Ik kreeg Dobby in 2009. Alles geprobeerd. Clickeren, stoppen bij trekken, omkeren bij trekken. Iedere techniek máánden volgehouden.
Toen ben ik uiteindelijk in 2011 terechtgekomen bij een andere hondenschool/privéles/ GT. Ik voerde de techniek goed uit, maar Dobby had gewoon een bord voor zijn kop. Of een hele stapel. Twee maanden nogmaals alle technieken proberen onder leiding van de GT. Het werkte gewoon niet. Ja, dat kan.
Een methode moet ook werken voor de hond. Ik heb gemerkt dat als je binnen twee weken totaal géén verandering ziet, de methode (op dat moment) niet werkt. Of het ligt aan de hond, of het ligt aan de baas, of aan de combinatie, of aan externe gevallen (angst voor iets of iets dergelijks wat het leerproces verstoort). En soms gaat het nooit werken.
Een slipketting heb ik echter nooit gebruikt. In gevallen waar je ontspannen lopen wilt belonen zou je voor een half-check kunnen gaan, die valt losser als er geen spanning op de lijn is, zonder de mogelijkheid tot pijnprikkel van een slipketting.
In dit geval is Tine normaal begonnen, maar na twee maanden heeft ze nog geen succes. Dan is het iets anders aanpakken toch zinvol, anders loop je nog risico dat het gedrag nog meer een gewoonte wordt ook.
Of ze voor een slipketting moet gaan? Het zou niet mijn eerste keuze zijn. Ik zou dan eerder kijken naar zo'n tuig waarbij ze geen kracht kunnen zetten, een half-check of zo'n hoofd halster als tijdelijke train oplossing.
Wat betreft de opvoeding van kinderen trouwens "nee zeggen werkt wel" en "corrigeren zegt meer over jou", dan zou ik zeggen: ga eens kijken in het onderwijs. Ik heb eigenlijk geen opvoeding gehad, en ik ben prima opgedroogd. Maar dat geldt niet voor iedereen!! Dat het bij mij of Rebecca zo ging hoeft niet te betekenen dat het voor dat ADHD jongetje wat slachtoffer is geworden van een vechtscheiding wél zo werkt.
Hou een open vizier. Door alleen te kijken naar wat voor jou van toepassing was sluit je een heleboel mensen buiten en mis je een hoop leermomenten.
We hebben gezegd: tik op de vingers... NIET sla op de vingers, breek de vingers of mishandel uw kind... de tik geeft gewoon even eens schrik reactie... ook onderdeel van opvoeden.
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar heb er wel mee helpen opvoeden in de familie.
Sommige kinderen, net als honden, zijn suuuuper gemakkelijk en doen vrijwel onmiddellijk wat je wilt... anderen zijn onhandelbaar en hebben wat meer geduld en opvoeding nodig!
Ik zit er zowat tussenin met mijn pup denk ik.
Ben gisterenavond nog eens gaan wandelen met Roxx, alleen, zonder man...
Hij deed het goed!!! Het normale pupgedrag zou ik zo zeggen, nieuwsgierig naar de omgeving, hij bleef wat achter het eerste stuk, dus ik moest trekken i.p.v. hij.
Regelmatig even stoppen, langs me laten zitten, zijn aandacht vragen etc... ging 8 van de 10 keren goed!
Tegen het einde aan wist hij dat we al op de terugweg naar huis waren en begon hij weer te trekken! Echt hard!
Ik ben, zoals me hierboven al aangegeven is, regelmatig gestopt. Rustig wachten tot hij vanzelf ging zitten bij me... opnieuw aandacht gevraagd, met commando 'volg' terug vertrokken. Als hij weer vooruit sprong, terug gestopt, wachten tot hij kalm was enzoverder...
Langste wandeling OOIT! Voor mij toch :-p .
Toen we op 20meter van het huis waren kalmeerde hij ineens weer en bleef hij rustig langs me hangen.
Toen ik het hek open ging doen liet ik hem zitten, hij ging zitten (beloning natuurlijk) deed het hek open, hij zat nog steeds, ik voorbij het hek gewandeld met de lijn nog steeds vast (maar 1m20 lang), en toen riep ik hem en kwam hij enthousiast aangekwispelt.
Ok, eenmaal los was het een losbol en een speelvogel en de gehoorzaamheid was beetje weg, maar hij was goed moe en ik snapte het.
Geduld...
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar heb er wel mee helpen opvoeden in de familie.
Sommige kinderen, net als honden, zijn suuuuper gemakkelijk en doen vrijwel onmiddellijk wat je wilt... anderen zijn onhandelbaar en hebben wat meer geduld en opvoeding nodig!
Ik zit er zowat tussenin met mijn pup denk ik.
Ben gisterenavond nog eens gaan wandelen met Roxx, alleen, zonder man...
Hij deed het goed!!! Het normale pupgedrag zou ik zo zeggen, nieuwsgierig naar de omgeving, hij bleef wat achter het eerste stuk, dus ik moest trekken i.p.v. hij.
Regelmatig even stoppen, langs me laten zitten, zijn aandacht vragen etc... ging 8 van de 10 keren goed!
Tegen het einde aan wist hij dat we al op de terugweg naar huis waren en begon hij weer te trekken! Echt hard!
Ik ben, zoals me hierboven al aangegeven is, regelmatig gestopt. Rustig wachten tot hij vanzelf ging zitten bij me... opnieuw aandacht gevraagd, met commando 'volg' terug vertrokken. Als hij weer vooruit sprong, terug gestopt, wachten tot hij kalm was enzoverder...
Langste wandeling OOIT! Voor mij toch :-p .
Toen we op 20meter van het huis waren kalmeerde hij ineens weer en bleef hij rustig langs me hangen.
Toen ik het hek open ging doen liet ik hem zitten, hij ging zitten (beloning natuurlijk) deed het hek open, hij zat nog steeds, ik voorbij het hek gewandeld met de lijn nog steeds vast (maar 1m20 lang), en toen riep ik hem en kwam hij enthousiast aangekwispelt.
Ok, eenmaal los was het een losbol en een speelvogel en de gehoorzaamheid was beetje weg, maar hij was goed moe en ik snapte het.
Geduld... "
Natuurlijk is geduld het sleutelwoord echt ben ik met je eens maar er zijn soms momenten dat je of je wil of niet moet ingrijpen door te corrigeren. Rambo van mij heeft ook een band die op die momenten wel aantrekt. Wanneer hij rustig loopt gebeurt er niet maar dat heb je ook met een gewone halsband als de hond trekt ook dan komt alles op het strottehoofd terecht. Alleen duurt het dan vaak nog langer omdat hij door blijft trekken. En nogmaals ik ben er zeker geen voorstander van. En wat jij zegt met kinderen is dat eigenlijk net zo ik ben duidelijk tegen de kinderen wensen ze niet te luisteren gaan ze ook door mij opgepakt worden en op de bank neergezet worden of iets dergelijks
.
Natuurlijk is geduld het sleutelwoord echt ben ik met je eens maar er zijn soms momenten dat je of je wil of niet moet ingrijpen door te corrigeren. Rambo van mij heeft ook een band die op die momenten wel aantrekt. Wanneer hij rustig loopt gebeurt er niet maar dat heb je ook met een gewone halsband als de hond trekt ook dan komt alles op het strottehoofd terecht. Alleen duurt het dan vaak nog langer omdat hij door blijft trekken. En nogmaals ik ben er zeker geen voorstander van. En wat jij zegt met kinderen is dat eigenlijk net zo ik ben duidelijk tegen de kinderen wensen ze niet te luisteren gaan ze ook door mij opgepakt worden en op de bank neergezet worden of iets dergelijks
. "
Ik ben zelf absoluut tegen het slaan en stampen van kinderen!
Maar ik heb mijn neefje het knijpen en pitsen in mijn armen en benen enkel kunnen afleren door zelf eens terug te knijpen. Niet te hard natuurlijk, want kinderen zijn een stuk breekbaarder dan volwassenen, maar toch. Hij luisterde niet.
Hij begreep het meteen. Begon te huilen en een zielige gezichtje te trekken naar mij toe.
Ik heb hem toen gezegd dan knijpen pijn doet en dat hij dat niet meer mag doen!
Daarna hem gewoon opgepakt, getroost en geknuffeld en terug met hem gaan spelen.
Ik heb wel zo een vermoeden dat de honden zo niet denken!
Als hij speels in mijn benen loopt te happen dan is er geen stoppen aan met hem.
Het enige wat ik kan doen is hem met zijn nekvel pakken, op de grond leggen en onderhouden tot hij kalmeert. IK ben de baas, niet hij! Daarna neem ik zijn bal en begin ik met hem te spelen alsof er niks gebeurt is.
Ik hoop wel dat het trekken aan de lijn stilletjes zal beteren.
Ik ga vanavond weer naar de hondenschool, eens benieuwd hoe het gaat gaan. Ik denk dat ik wat verder van de andere pups ga afstaan deze keer, want hij schiet er elke keer weer heen om ermee te spelen.
Hij mag spelen tijdens de les, wel enkel als WIJ het toestaan. De instructeur zegt dan dat we de lijn mogen losdoen, hem vasthouden en met een commando mogen loslaten en laten rollebollen met de rest van de pups.
Daarna komt het moeilijkste... hem terug roepen...
Als alle honden terug bij hun baasje zitten, dan komt die van mij pas aangehuppeld, want dan is het niet leuk spelen meer met de andere pups als ze vasthangen.
Zooo grote oren, maar niet luisteren :-p
Als ik vragen mag....hoe lang wordt er dan "gespeeld".?
Of is het enkel een oefening om te kijken of ze terug naar het baasje komen.
Dat is afhankelijk van je definitie van corrigeren, maar we hadden het over de corrigerende tik! Dat is absoluut niet nodig. Niet bij kinderen en niet bij honden.
Oh nee zeker niet, maar om nou de mens BOVEN de hond te stellen dat gaat mij ook weer te ver. Mensen stellen zichzelf boven een dier omdat ......uhhh..... omdat het kan. Omdat wij onszelf beter vinden. Nou kijk maar eens om je heen in de wereld hoe goed wij zijn.
Ja, maar dat is een denkfout die door veel te veel mensen wordt gemaakt. Opvoeden moet niet in het onderwijs gebeuren, maar door de ouders!
Zou dat mijn kind geweest zijn dan stond je voor dat je met je ogen kan knipperen weer buiten op de stoep. Mijn kinderen worden door niemand op die manier gecorrigeerd!
Kijk en dat zijn inderdaad de momenten dat je in moet grijpen zoals je zelf al zegt met je neefje je moet iets doen. Net als wanneer de hond in je benen hapt dan is negeren niet mogelijk.
Ik snap dan ook eerlijk gezegd niet wat mensen bedoelen met niet nee zeggen niet corrigeren dat is voor mij een heel groot vraagteken. Wanneer ik in de avond heerlijk met Rambo wandel en dan onverwachts ineens met mijn gezicht bijna op een geparkeerde auto geplakt zit omdat er een kat onder zit nou geloof mij dan trek ik toch aan de riem zet hem even netjes naast mij en vervolg gewoon mijn weg weer.
Een pupyles met slipketting?? Ik zou ook direct het veld verlaten.
Dit is niet normaal.
Ik ben blij dat je toch een hondenschool gevonden heb die wel positief trainen.
Kan je met een gerust hard je lieve pupy opvoeden.
Maar als ik jou ervaring met honden zo lees, en de tijd en energie die je erin steekt om er een leuke gebalanseerde en sosiale hond ervan te maken, zou het op die manier ook wel goed komen.
Maar wie zegt er dat je alles moet negeren? Niemand toch! Het gaat er alleen om dat ook op die momenten een fysieke correctie niet nodig is. Waarom leer je je hond niet gewoon wat je wel van hem verwacht?
Nou dit is dus wel het perfecte voorbeeld van afreageren van frustratie. Dit is dus GEEN correctie, want je bent op dat moment al veel te laat! Het gedrag is al lang al uitgevoerd en de beloning voor je hond is al lang binnen en daardoor is het effect van jouw trekken aan de riem is precies NIETS! Je hond leert hier helemaal niets van. Je had net zo goed een 3 dubbele salto kunnen maken. Dat heeft ook geen enkel effect op het gedrag van jouw hond in die situaties. Het afreageren van frustratie is niets mis mee, maar weet wel dat het voor het gedrag van je hond geen enkel effect heeft.
"Opvoeden moet door de ouders gebeuren, niet door het onderwijs."
Ah, maar in het onderwijs LEER je toch dingen aan de kinderen? Opvoeden is leren. Een hond opvoeden is ook de hond leren wat wel mag en niet mag.
Waarom denk je dat er in het onderwijs via boeken, opdrachtjes én uitleg les gegeven wordt? Iedereen leert anders. Sommigen door luisteren, sommigen door lezen, sommigen door doen. En voor sommigen ontbreekt de klik waardoor intensieve begeleiding nodig is. In sommige scholen wordt dit ondertussen gekoppeld aan ook nog eens begeleiding door een oudere leerling, alleen maar om het leren zo makkelijk mogelijk te maken.
Daarom: iedereen is anders. Niet iedereen leert op dezelfde manier.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?