Mijn Border Collie, Flippie,ernstige zenuwbeschadiging onderrug met uitvalverschijnselen naar beide pootjes

Wat naar Yvonne, dat je Flippie een plezier wilde doen en dan het bloed zag...

Ik begrijp dat je geen hele lijdensweg met haar wil gaan van dokter naar dokter. Hopelijk kun je haar nog veel pijn besparen door medicatie en misschien kom je toch nog onverwacht op een betere behandeling uit. Oren en ogen maar open houden.

En ja, sokjes van leer zijn het proberen waard. Maar ook wat je zelf nog zei... Met de auto tot aan de fijne uitlaatplekken en haar daar laten genieten van lopen zoals ze zelf voelt dat het kan.

En laat haar maar heerlijk genieten van haar knuffel en van tegen jou aanliggen op bed. Het zal haar zeker goed doen.

Een pupje erbij... Geen idee. Misschien maakt het haar blij en vindt ze het heerlijk. Misschien valt het haar zwaar als de pup wil spelen.. En hoe moet het als je werken bent ? Ik denk dat je dat best zelf kunt uitzoeken als je Flippie met andere hondjes ziet en wat ze aankan en kan verdragen.

Ik hoop toch echt dat jullie nog een hele poos van elkaar kunnen genieten.

Dankjewel,

Het is geen goed idee een pup erbij te nemen, ben een tijdje terug in de weer geweest een schat van een heeeele grote border erbij te nemen, Disco en zijn vrouwtje voor het eerst ontmoet in de duinen van Soest.
Een schat van een hond, echt een scheetje binnenshuis, maar ik kreeg van alle kanten zowel mijn DA als Steffie de homeopatische arts het advies...niet doen, zal ik dan aan een pup beginnen?

Het is wel zo zo dat Flippie zich verrekte alleen voelt, als ik nu zeg waar is je knufje dan???

Vertrekt ze gelijk om met dat onooglijke ding aan te komen

In de namiddag was ik aan het ramen lappen buiten en ik stelde haar weer die vraag terwijl ze bij het hek stond en zag haar gevecht met de pluchen kat, op haar pootjes willen blijven staan...echt zielig en d8 gelijk, het is maar goed dat het geen echte hond is want ze zwabberde alle kanten op, pootjes gingen overdwars gekruist en noem maar op, en ze was oh zo blij dat ze hem mij showde, zogenaamd niks aan de hand.

Liefs en Pootjes

Flippie en Yvon

Ach die lieve Flippie Ik kan me voorstellen dat je met haar te doen had. Maar zij doet haar best Yvonne, wees dus ook maar blij dat ze interesse voor de knuffel heeft en hem graag voor je komt showen.

Eigenlijk zou ik een zucht van opluchting kunnen slaken omdat je (nog) niet voor een pupje gaat. Ik denk dat ik het vannacht verwerkt heb en 't leek me niet echt een goed idee, hoewel dat natuurlijk niets zegt omdat ik niet met jullie samenleef

Zoals Flippie nu ook zo graag de pup wil showen zou ze ook graag met een pupje spelen... en zich dan tezeer inspannen of teneergeslagen voelen als het niet lukt.

Bovendien gaan we er dan nog van uit dat een pup in flinke gezondheid en topconditie is... dat ze al heel vlug zindelijk is en geen onverwachte kosten met zich meebrengt... Misschien zou het alleen maar zorgen meer brengen.

Kan Daisy niet nu en dan een dagje komen ? Dat zou Flippie toch ook goed doen en zij zal zeker rekening houden met Flippie.

Niet makkelijk allemaal... Maar maak er in elk geval het beste van Yvonne. Flippie wilde je zeker blij maken met die knuffel te showen. Laat haar maar merken dat ze daarin slaagt

Heel veel moois gewenst en duimen dat de tegenslagen wegblijven.

Bedankt voor je lieve berichtje,

Je hebt helemaal gelijk wat betreft een pup/andere hond erbij, is nu niet goed voor Flip.

Daisy is bijna 14 jaar oud, bijna blind, wel of min haar moeder, ze besnuffelen elkaar en ze gaan allebei elders liggen, Flip altijd op mijn voeten.

Ik heb in de vooravond een berichtje gedaan naar de arts in Soest, nu naar een ander e-mail adres, hoop dat ik antwoord krijg...

Dat mijn eiegen DA de versie gaf van...hoe meer Flippie voelt dat ze afhankelijk word van jou hoe meer ze zich alleen gaat voelen als je er niet bent, ik vind dat eigenlijk wel logisch, want ze wil constant mij voelen. Of ze nou op bed slaapt bij mij, dan wil ze constant contact, en ligt de laatste tijd dan ook strak tegen mij aan. Als ik omdraai, zij draait mee, eerlijk gezegd slaap ik echt slecht, want ik wil dat zij goed ligt, idioot hè?

Toch is het niet zo raar, want ik had haar op mijn hand als pupje, net zo groot als een broccolli stronkje....mijn moppie, dat was in 2004, en nog steeds is het mijn pupje, nu zonder Simba, zal ze ook aan het verwerken zijn hij was altijd in haar omgeving...

Ze gaat zo met mij weer naar boven, en ik moet af en toe weleens lachen hoe strak ze tegen me aan gaat liggen

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Vanmorgen al vroeg kreeg ik een reactie van de arts in Soest, ze wilde idd Flippie op korte termijn zien de eerste mogelijkheid is morgen om 12.00 uur.

Gelijk mijn werk gebeld dat ik dan `s middags werk ipv `s ochtends, geen probleem.

Vanmiddag Flipse meegenomen om boodschappen te doen, haar achterpootjes verdwijnen regelmatig tussen de stoelen...ze gaat niet goed maar dat wist ik al.
Zelfs op haar achterpootjes, snuit uit het raam zakt ze steeds door haar pootjes heen, ze loopt op haar voorkant van haar achterpootjes.
Op de terugweg ben ik gestopt langs het kanaal om te kijken waar ik haar kon uitlaten zodat ze niet op asfalt hoefde te lopen, gevonden en we hebben een lekker stuk gelopen

Het doet me echt zeer, omdat ze zo vrolijk altijd was, ze word hier ook schaggie van...

Ik ben heel erg benieuwd wat Steffie voor haar kan betekenen morgen.
Heb heel veel steun nodig wat ik kan betekenen voor Flippie want ik weet het zelf niet meer...

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Yvonne,wat vervelend allemaal.Toevallig heb ik een vriend op fb met een Samojeed met dezelfde aandoening als jou Flip nu heeft.In eerste instantie vond ik het heel zielig maar zie nu hoe blij de hond is.Helaas Loopt Blizzard ,zo heet de hond helemaal niet meer maar wordt door zijn maatje getrokken in een bolderkar.Zo komt hij toch buiten en geniet van alles om hem heen.Ik weet elke hond is anders maar je zou eens naar de filmpjes en foto,s moeten kijken,Misschien zijn er dingen bij waarvan je denkt dat zou ik kunnen doen.Weet dat je Flip niet in een soort rolstoel wilt maar er zijn wel andere opties.Als je eens wilt kijken laat het maar weten dan geef ik je de link.
Knuffels van mij voor jou en Flippie.

Helene, heel lief van je, maar ik denk er absoluut niet aan om Flippie in een rolstoel hier de tuin door te laten gaan...ze struint hier achter de dennebomen door de grindpaadjes, en allerlei struiken waar ze achterverdwijnt en later weer opduikt...

Met die plastic kap op haar kop was al een ramp, en wil haar besparen wat ze echt niet meer kan, ik zou het een hondsonvriendelijk bestaan voor Flippie vinden En wil haar deze manier van levensverlenging echt besparen voor haar bestwil.

Evengoed, dankjewel voor de suggestie,

Liefs en Pootjes

Flippie en Yvon

Vandaag bij Steffi van de Laarse geweest met Flippie.

Mijn zorgen waren niet voor niks, ze is inderdaad hard achteruit gegaan. Toen ik zei dat ik het idee had dat zelfs haar heupen aangetast werden door die rotziekte, kon zij dit alleen maar bevestigen helaas, ook had ze geen goed nieuws voor ons
Flippie was veel slechter dan 3 weken geleden, de verlamming zit nu al ter hoogte van de heupen. Dat is ook de reden dat ze regelmatig in de auto vast komt te zitten tussen mijn schakel en de stoel en moet ik haar weer op de stoel helpen.

Ze lag daar in de kikkerstand inplaats van eerder allebei de pootjes naar achter...
Steffi vroeg ook of ze incontinent was of dat er nog geen sprake van was. Mijn antwoord, vroeger deed ze weleens iets in huis, al maanden niet tot deze week, plassen in huis.
Als ze incontinent wordt is het einde nabij, ik kan je helemaal geen goed nieuws geven voor Flippie... Het gaat snel.

Ze heeft Flipse lasertherapie gegeven en accupunctuur, niet dat het beter wordt maar we moeten zien dat we het zo kunnen houden...

Wat betreft het huilen als ik weg ben....eigenlijk zou ik een oudere hond erbij moeten nemen want ze voelt zich erg alleen na het overlijden van Simba volgens haar.

Ook moet ik minder met haar praten en haar iets meer negeren, pffff, dat is echt moeilijk maar volgens mij wel goed.
De laatste tijd als ze meegaat in de auto voor een boodschap of wandeling op zachte grond, moet ik terwijl ik rij haar dwingende neus van de versnellingspook halen om haar te aaien. Het zal alleen maar erger worden zei ze, dus ik moet haar meer op zichzelf laten.

Flippie hangt idd meer op mij, in alles wat ik doe, en als ze alleen is, wil ze mij om zich heen omdat ze onzeker wordt door die uitvalverschijnselen.

Gadver wat een rotdag, maar ik heb wel deskundig advies van een DA waar ik erg veel vertrouwen in heb,

De diagnose van begin tot eind van deze rotziekte is van 6-18 maanden, en ze heeft volgens mij al langer dan een jaar deze verschijnselen, toen ik nog zo bezig was met Simba...Hoelang nog? Ik hoop haar het beste te bieden...

Verder ben ikzelf behoorlijk gestresst telkens, op 25 juli mn lieve Simba laten inslapen en nu? Binnekort mijn andere lieverd?...Brrrr ik moet er niet aan denken

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Fijn, om te horen hoe andere hondenliefhebbers deze situatie aanpakken Niet dus...

Jammer van deze site...een paar jaar geleden zeker veel meer bevlogene mensen die gek op dieren waren, nu zie ik alleen kletshoeken, koffiehoeken voorbijkomen wat gaat over niks anders dan alleen maar onzin.

Ik zou het fijn vinden met mensen in contact te komen die daadwerkelijk verstand van zaken hebben over Degeneratieve myelopathie, en die mij kunnen adviseren over het e.e.a.
En wat ik het beste kan doen voor mijn lieverd,
alle wijze raad is welkom,

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Hallo Yvonne,

Ik heb alleen je laatste paar reacties gelezen dus ik weet niet precies wat er allemaal aan de hand is. Maar wat me opviel was dat je schreef dat iemand gezegd had dat je haar meer moest negeren. Ik zou daar wel voorzichtig mee zijn hoor... Juist met al die uitvalverschijnselen heeft ze je steun nodig...

Sterkte in elk geval!

Dankjewel Dobber..

Het gekke is dat door de jaren heen een paar mensen ben blijven horen met hele fijne tips of een duim op, humor of weet ik wat, mensen waar ik wat aan had/heb, misschien maar 3 van het hele forum, door de jaren heen.

Ik vind het jammer dat dit alles wat echt een hondenforum is, zo op z`n kont gaat, en er zoveel koffieleuthoekjes georganiseerd worden, wandelingeletjes en weet ik veel wat voor meer onzin als je niks anders te doen hebt.

In het verleden was er veel meer aandacht voor mensen die een probleem met hun hond hadden, met vragen zaten over van alles over hun honden.

Maar goed, ik ben de laatste tijd behoorlijk shaggerijnig door de toestand met Flippie, net nadat ik Simba heb laten inslapen. Behoorlijk uit mijn evenwicht, en eerlijk gezegd maakt me nu niks meer uit.

Sorry voor mijn boute reactie,

Liefs en pootjes,

Flippie en Yvon





Yvon

Je kunt eventueel hydrotherapie proberen om de spier op bouw te versterken.

Dus niet zomaar laten zwemmen maar wel met iemand die er verstand van heeft en dit goed begeleidt met jou.

Lieve Yvonne,

Wat moeilijk... Flippie achteruit gegaan, en nee, ik heb ook geen ervaring met deze ziekte.  Wat ik weet komt ook van internetsites.  Meer niet.

Maar ik heb je toch een PB-tje gestuurd. 

Groetjes.

Yvonne,

Ik heb geen idee wat voor rotziekte Flippie heeft, sorry daarvoor heb niet alles gelezen.
Wel lees ik dat Flippie achteruit is gegaan en door de pootjes zakt.

Onze oudjes en met name onze Duke zakte door zijn achterpootjes, vaak moest ik hem er weer opzetten, zelf kwam hij niet omhoog.
Of het door hetzelfde komt, geen idee, weet alleen dat het vreselijk is om je lieverd te zien aftakelen, weet hoeveel pijn dat doet en ook weet ik hoeveel pijn het doet kort na het verlies van jou lieve Simba, ook hier ging alles vlot op elkaar

Helpen kan ik jou niet, kon ik het maar, kan jou alleen het advies geven, volg je hart, werk vandaar uit met Flippie.

Ook wil ik jou heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven ook aan Flippie.

Bedankt voor jullie lieve antwoorden en hele goedbedoelde adviezen

Helaas is het aflopend voor Flippie, en ik ga geen zwemtherapieen meer volgen.
Ze heeft al zo`n hekel aan water, hoe is het mogelijk hè?

Het is me wel zo dat het vreselijk is om zoals Rita ook schrijft dat je je lieverd zo ziet aftakelen, en ik ben nog niet eens over het overlijden van Simba heen, bovendien is ze nog zo ontzettend vrolijk en pups, zoals Steffie gister ook zei.

Deze lieverd heeft als pupje al op mijn hand gezeten en ze is nog niet eens 10 jaar, ze gedraagt zich nog als pup van mij...en nu moet ik binnekort al afscheid nemen? Het is niet eerlijk

Ik zit gewoon te janken terwijl die lieverd lekker ligt te slapen met die onooglijke grote kat die ik bij de kringloop gescoord heb, beter, mijn moppie...

Dankjewel Kylie voor je wederom fijne, eerlijke reactie, aan jou commentaar heb ik altijd heel erg veel, dank je voor je steun altijd weer door de jaren heen.

Verder wordt er nog een reading gedaan door een lieve vriendin van mij van HP aan de hand van een foto van Flippie, zie hier verwachtingsvol naar uit.

Ik ben gewoon bang wat komen gaat, zit altijd alleen en heb geen feedback van andere mensen, alleen op HP,
Daarom reageerde ik ook wat shaggie, gewoon omdat ik er alleen voorsta, sorry.

In ieder geval wil ik alle mensen bedanken die mij altijd steunen met goed advies op deze site

Ik voel me zo verrekt alleen om beslissingen te nemen als het om mijn lieverds gaat.

En ik ben zoooo vreselijk bang dat ik mn liefje niet lang meer bij me heb....ik kan gewoon niet zonder haar 2 van mijn kanjers binnen een paar maanden moeten missen...dat kan ik echt niet trekken, te vreselijk voor woorden

Liefs en pootjes,

Flippie en Yvon

Van hieruit ook liefs en pootjes, want al is er een afstand... we denken aan jullie.

God zeg yvonne...ik ken jou niet , ben nog niet zo heel lang hier op forum. Maar wat raken jouw woorden me. Ik denk, denk dat ik me jouw angst nu kan voorstellen. Ookik kan je geen raad geven ivm deze ziekte. Al wat ik kan doen is een verre arm om je heen leggen, en zeggen....kop op meid.....

Jee Yvonne, die rotziekte, je hebt het over DM vermoed ik (ik wist helemaal niet dat dit ook bij BC voorkomt). Geniet van je tijd met je lieve flippie! Veel sterkte van ons.

Lieve Yvonne,

Wat ontzettend naar dat het snel achteruit gaat met Flippie En dat terwijl je kort geleden je andere hond hebt moeten laten inslapen.

Ik heb (gelukkig)geen ervaring met de ziekte die Flippie heeft. Helaas kan ik je dus ook geen advies geven.

Wel wil ik je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd. Probeer nog te genieten van de mooie momenten die je met Flippie hebt.

Hier wordt aan je gedacht, meer kan ik helaas niet doen.

Ach Yvon, vreselijk als je geen feedback hebt, er alleen voor staat, begrijpelijk dat je een beetje sjaggie overkomt, maar dat is jou vergeven hoor.
Ben jij maar sjaggie en gebruik ons als uitlaatklep, je moet je ding ergens kwijt.

Ook ik heb onze Duke in korte tijd achter uit zien gaan, zijn overlijden volgde zes weken na Cosmo, is vreselijk meid, ben nu pas aan het verwerken, ook het verlies van Cosmo nog.

Yvon, volg jou gevoel, geniet zo lang het kan en praat met ons, scheld tegen ons, maakt niet uit, je moet het kwijt, hoort bij het verwerken.

Sterkte en dikke knuff meid!
Ik denk aan jullie!

Twee lieve honden in korte tijd... Jij weet waarover je het hebt Rita. 

Ook nog sterkte met het verwerken gewenst.  Enkel als je ze nooit gekend hadt moest dit nu niet... Maar hoe was het hen dan vergaan... ?  Nu zijn ze zo belangrijk en geliefd geweest en worden nooit door je vergeten.

Bedankt voor jullie opbeurende berichten, heel erg fijn als echte dierenvrienden meeleven en vele goeie tips geven, bedankt daarvoor, voelt erg fijn als je er niet alleen voorstaat in deze moeilijke beslissingen

Rita, wat vreselijk voor je om 2 van je kanjers te moeten missen in zo`n korte tijd Heel veel sterkte met het verlies....en bedankt voor je begrijpende woorden.

Vandaag, zondag even een boodschap gedaan, Flipse mee, de auto op de terugweg ergens neergezet en een heel eind over gras langs het kanaal gelopen, ze vond het prachtig Net voordat ik de terugweg begon ging ze liggen in de kikkerstand die ze deze week voor het eerst bij Steffie deed, even al die eendjes bewonderen.
Veel bramen geplukt en ter plekke opgegeten, Flipse haalde haar neus ervoor op

Nu ligt ze lekker te slapen met haar surrogaatkind, de poes....

Fijne zondag verder,

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Dank jullie wel nog voor de sterkte wensen ook hier, maar terug naar Yvon.

Yvon, als iemand het begrijpt ben ik het helaas wel.
De zorgen, de beslissing moeten nemen.
Maar vooral de laatste tijd de vele verzorging en daar tussen door nog genieten.
Helaas is het daarna erg zwaar en heb ik ook nog geregeld een dip dag hoor.

Geniet echt van de meest idiote kleine dingetjes, van hoe ze slaapt met haar "kindje", van de wandelingetjes nog, vergeet niet nog de nodige foto's te maken, die zijn achteraf, na een tijd zo waardevol!

Nee je staat er echt niet alleen voor, weet denk ik precies hoe jij je voelt, zo voelde ik mij ook de laatste weken, gewoon kl*te!

Sterkte en dikke knuffel Ook voor jou lieverd een dikke knuffel

Dankjewel Rita,

Helaas voor jou ook, je weet precies wat ik voel/bedoel door deze hele nare periode voel ik me idd ook kl*te en shaggie, natuurlijk niet naar Flippie toe, maar het verdriet in mijn hart is nog zo vers om mn lieve Simba, en nu dan ook Flipse Na het overlijden van Simba kreeg ik bijna geen hap door mn keel, nu ben ik al van oorsprong een magere darm dus ik kan niet zeggen dat dat goed is voor de lijn.
Het eten ging gewoon niet, alleen pap en vloeibaar omdat ik misselijk was van verdriet, en nu dan mn lieve Flippie.

Zelf moet ik me dwingen te eten anders voel ik me slap en kan er zeker niet zijn voor Flippie, ze mag best weten dat ik verdriet heb, maar ik moet wel sterk genoeg zijn om er te zijn voor haar.

De tip die je gaf over het maken van foto`s is waardevol. Heb ik gedaan ook weer de laatste tijd, alleen het toestel is niet op de juiste manier aangesloten terwijl ik wel de foto`s zie van Flippie, kan dus geen enkele foto plaatsen ...Gats en ik wil zo graag delen.

Een tijd geleden vroeg Kylie ook al om wat foto`s van beide honden toen Simba nog leefde met hun nieuwe knuffels, helaas kon ik toen ook al even niks doen op dit gebied.

Het is wel zo dat je gelijk hebt dat ik er niet alleen voorsta met zulke fijne reacties hier.

In mijn familie wordt er raar tegenaan gekeken dat ik Flippie niet laat inslapen, volslagen idioot en dan erbij de opmerkingen, je hebt geen geld dus zeker geen nieuwe hond nemen...
Als ik dan zeg dat ik met honden ben grootgebracht en dat mijn hart ligt bij honden en niet een partner.
Zonder partner kan ik heel erg fijn leven, maar niet zonder honden...want zij zijn mijn echte maatjes, altijd eerlijk kan ik van vorige partners niet zeggen.
Honden hebben me nooit onderuit gehaald, ik hun ook niet en zijn puur/eerlijk in omgang en gevoel.

Ik hoop dat mijn jongste zoon, die behendig is met de PC, mij vanavond wat tips kan geven over het opslaan van mijn foto`s en het plaatsen ervan,

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Yvon,

ben bijgelezen (was even weg) en wat spijt het me dat Flippie zo achteruit gaat.

Hoe ik je kan helpen weet ik niet, kan je enkel veel sterkte wensen, en je laten weten dat ik aan je denk.

ps; laat je niet doen door je omgeving; jij weet het het beste!

lieve Yvonne,

ook ik ben je zeker niet vergeten, maar andere mensen vroegen mijn aandacht,maar lees echt je topic wel al reageer ik niet steeds.In mijn laatste antwoord had ik het over Blizzard, en dat hij getrokken wordt door zijn maatje.Dat is ook geen rolstoel maar een kar waar hij inzit en mee naar buiten kan, zoals we hier buggy,s hebben voor hondjes. dat je dat nu nog niet wil begrijp ik best maar misschien komt er binnenkort een tijd dat het niet anders kan. De aandoening die Flippie heeft is te vergelijken met ALS.Dus helaas zal er weinig of geen verbetering optreden.Je kan het alleen makkelijker voor haar maken.Ik weet het Yvon het doet verdomde veel pijn je maatje zo te zien,maar helaas weet ik verder ook geen oplossingen, kan alleen maar zeggen, sterkte en kracht en wijsheid wat wel en niet te doen.

Hoi lieve Helene,

Je hoeft ook idd niet altijd te reageren hoor, we kennen elkaar nu al jaren met de ziekte van Simba en alles, dus dat bedoelde ik ook niet.

Heb net de hulp ingeroepen van een lieve vriendin van HP omdat het met Flippie voor mijn gevoel slechter gaat dan een week geleden. Volgens mij gaat ze hard achteruit..

Ze eet sinds gister niet ook geen patè, ze begroet Daisy, de hond van mijn dochter waar ik vanmiddag mee thuiskwam, bijna een soort moeder van haar nauwelijks... ze trekt zich terug.
Vannacht heeft ze de gang ondergekotst(waarvan), en tot overmaat van ramp d8 ik haar nog een vers broodje te geven vanochtend toen ik naar mijn werk ging, was de kamer volgeplast en gepoept, arme Flip

Steffie, die arts zei al dat ik het goed gezien had dat de verlammingsverschijnselen nu bij haar heupen zijn aangekomen en ik moest in de gaten houden of ze incontinent werd...

En Flippie, een teefje ondanks haar naam, ga ik het niet aandoen om hier door het struikgewas met wat voor karretje dan ook verder te laten gaan, dat vind ik voor haar in ieder geval een hondsonwaardig bestaan.
Overal grindpaadjes, grote dennen, waarachter de honden struinen, en zij mn liefje kan niks meer wat ze altijd zo graag deed...rennen door, achter struiken.

Ik maak me grote zorgen, Simba is op 25 juli ingeslapen, en ben nog steeds in een soort rouwproces, en nu mijn pupje van 9,5 jaar Flippie?
Ze gedraagt zich nog steeds als een pupje naar mij toe, heeft vertrouwen in mij, nu moet ik wel de juiste beslissing nemen en dat is verrekte moeilijk en valt me heel erg zwaar....eigenlijk weet ik het wel, maar kan ik het niet alleen

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Yvonne ben inderdaad bang dat het al verder is dan een paar maanden, als ze zo hard achteruit gaat. Wat kan je dan verder nog doen?je wilt geen hulpmiddelen inzetten maar er zijn ook geen medicijnen tegen.Het wordt van dag tot dag kijken hoe het gaat. Geniet van elke dag dat jullie samen zijn.

lieve groetjes en een knuffel voor jullie beide.

Dankejewel Helene,

Omdat ik zo druk in de weer was met mn lieve Simba, zijn me de eerste tekenen wat ontgaan.

Ze liep anders dan anders de trap op, beetje slepende ene achterpoot. En eigenlijk dacht ik eerst dat die kleine zich verstapt had, zo van...gaat wel over.

Er zijn idd geen med voor, de vorige keer dat ik bij steffie was heeft ze accupunctuur gedaan, niet om het te verbeteren maar om het nog even zo te houden.

De schat slaapt bijna zolang als ze leeft bij mij op bed, en dan eerst `s avonds even kroelen en een gesprek van de dag hebben, lachen hè, maar zo gaat het wel.

Ze heeft als pupje op mijn hand gezeten, en nog is ze een pup in mijn ogen, alleen kijkt ze de laatste week anders naar me, ze is het zat...
Vorige week heeft steffie haar ook een chiropractie behandeling gegeven voor haar bovenwervels, omdat ze deze nu meer gebruikt, moest de boel weer rechtgezet worden.

Ik vind haar echt zielig...

En wat moet ik dan? Kiezen voor het beste en ik weet het wel, maar ik kan het niet
Mijn pup van slechts 9,5 jaar oud, wat moet ik zonder haar?
Slechts 3 maanden geleden mijn trouwe schat Simba overleden, ik kan niet zonder ze, gadver wat een ellende, heb verdriet...

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon