Mijn Border Collie, Flippie,ernstige zenuwbeschadiging onderrug met uitvalverschijnselen naar beide pootjes

Yvon ,dat gaat niet goed zo.Als ik je verhaal zo lees heeft Flippie echt pijn.Dit heeft ze nooit gedaan en waarom zou ze dat nu doen.Daarom bellen even overleggen wat dit zou kunnen zijn,sterkte !

Ja idd Helene, je kent de verhalen zo`n beetje na al die jaren, en Flippie is soms wel eens een aanstellertje geweest maar het gedrag wat ze nu vertoond heeft ze nog nooit eerder gedaan.

Pijn heeft ze niet volgens de eerste conclusie van mijn eigen DA, toen was de diagnose in Utrecht dat ze veel pijn had dus pijnstillers geven (vind je het gek als een arts als een idioot op haar ruggegraat drukte)
Toen de laatste arts in Soest waar ik echt veel vertrouwen in heb, zei dat ze geen pijnmedicatie hoefde omdat ze geen pijn had.

Volgens mij had mijn eigen DA wel wat gelijk toen ik daar afgelopen dinsdag was voor haar hoornvliesbeschadiging, die zei nl dat ze dicht bij me wil zijn en jankt omdat ze voelt dat ze verzwakt en daarom zich zo gedraagt.
Maar het janken gaat je echt door merg en been.

Het is voor mij een teken dat ze zich sowieso niet goed voelt, als ik dan niet thuis ben wordt haar onzekerheid erger, logisch denk ik.

Als ik alles wat ik op internet kon vinden over deze rotziekte, er staat tussen de 6 en 18 maanden voor van begin tot eind, het laatste half jaar al dacht ik wat loopt ze toch raar de trap op...maar ik was ook nog zo bezig met Simba, en kon niet alles behappen.

Flippie is net even naar buiten geweest om haar broodje wat er al de hele dag ligt, te begraven.

Maar Helene je hebt gelijk, ik vind ook dat het niet goed gaat met Flippie.
Zal eerst nu een mailtje sturen naar Dr. Steffie van de Laarse in Soest, want ik vertrouw het helemaal niet.
Morgenochtend wel werken bij de kringloop, maar ik zorg op tijd weer thuis te zijn, bovendien verzorg ik altijd de beestenboel van de buren als ze het weekend weg zijn, nu ze op de hoogte zijn en zelf al hadden gecontateerd dat Flippie constant huilt als ze alleen is en enorme dierenvrienden zijn, heb ik daar mooi geluk bij om zulke fijne buren te hebben...

Yvon

Die laser stralen wordt bij onze honden en bij mij zelf ook gebruikt.
Jammer dat even bellen niet kan, ik vind in deze situatie mail contact toch wat langzaam gaan.
Maar goed ik zou dus snel even een mailtje de deur uit doen want dit klopt niet helemaal.
Ik ben ook benieuwd naar het antwoord...
Wat betreft het janken, je hebt ze toch een tijdje overal mee naartoe genomen?
Is dat niet een beetje de oorzaak dat ze haar zelf nu toch heel erg alleen voelt?
Zouden haar klachten niet erger kunnen zijn door het gemis van een maatje?
Ik weet niet of ze ooit echt alleen geweest is?

Is het misschien mogelijk dat je een bekend rustig hondje even in huis neemt om te kijken hoe ze het dan doet?

Ik weet niet hoor probeer maar een beetje mee te denken....

He Tamara, ik heb dus een mailtje de deur uitgedaan,
maar ik heb ze nooit allebei meegenomen of even een boodschap te doen.

Omdat Simba is overleden en ik dacht dat Flippie misschien even mee wilde rijden naar de winkel, met haar halve lijf uit het raam, heb ik dat best wel vaak gedaan de laatste tijd, zeker niet elke dag.

Dat ze zichzelf nu verstopt onder het dashbordkastje tijdens het rijden is nieuw, want ze is zo graag met haar snoetje uit het raam, allemaal dit soort dingen baart me zorgen.

En Simba is ingeslapen op 25 juli, dus dan nu nog dit soort verschijnselen?

Bedankt voor het meedenken


Flippie en Yvon

Yvonne ben ook maar even het internet opgedoken om te lezen wat de aandoening bij Flip precies inhoudt.Eerlijk gezegd wordt je daar niet echt vrolijk van. Als meerdere artsen het op ALS houden is het een uitzichtloze ziekte die alleen maar erger kan worden.Las iets over een SWAP test, om zekerheid te krijgen.Misschien heb je dat zelf ook al gelezen maar anders is dit een tip.Wat ik ook las is dat de hond stress gevoelig wordt,en daar je al een poos thuis bent en hij dat wel fijn vindt zou het goed kunnen dat als jij moet werken hij zich alleen voelt en gestrest raakt. En daardoor zo gaat huilen.
Misschien willen je lieve buurtjes Flip bij zich nemen overdag? Is toch maar drie ochtenden in de week?Wat een ellende allemaal weer, ik hoop dat je verder komt met de arts die je nu helpt.Knuffels....

Ach, lieve Helene,

Even geleden ben ik bezig geweest om een andere Border Collie voor haar erbij te nemen, omdat Flippie nooit alleen was.
De BC waarmee we kennismaakten was een schat van een hond, alleen te enthousiast en beregroot. Omdat Flippie al last van haar rug had hebben we eerst afgesproken in de duinen van Soest...
Flippie is nl nog nooit helemaal alleen geweest.
Als pup eerst even bij mij, maar toen haar zgn moeder, een soort bouvier bij mijn dochter, is ze wel door opgevoed en gecorriseerd.

Toen ze plm 1 jaar was, dacht ik, er hoort een andere hond bij, die toen in de dierenwinkel aangeplakt stond, Simba...

Altijd samen deze 2, een echt team, en zoveel liefde gaven deze 2

Ik ga zeker niet vragen of mijn buren Flippie voor 3 halve dagen nemen, is beslagleggen van hun tijd, maar ze weten van alles duss... dat is voldoende, het is mijn hond, dus vraag ik mijn buren er zeker niet naar om haar bij hun te nemen...

Yvon

Was maar een idee hoor Yvon, je hoeft het zeker niet op te volgen maar ik ging er meer van uit dat het voor flippie misschien wat minder stres zou geven.

Misschien dat ze door alle aandacht die ze gehad heeft nu pas door heeft dat Simba echt niet meer terug komt?

Dat ze ineens onder het dashboard kruipt is inderdaad heel vreemd.
Konden we af en toe maar in die koppies kijken.

Ben bijna een uurtje thuis nu, eerst Flippie uitgebreid begroet natuurlijk.
Zooo zenuwachtig is ze, heeft net 2 grote gaten in de tuin achter de struiken gegraven waar ze in gaat liggen en daarbij piepen/zachtjes janken...

Gisternamiddag dus een verontrustende mail gedaan naar de DA in Soest, vanmorgen vroeg nog gekeken voor ik deur uitging of ik al een bericht terug had, misschien dat ik vanmiddag naar haar toekon, helaas nog geen bericht.
Terwijl ik echt stikongerust ben.
Nu weer mijn mail gecheckt en nog steeds geen reactie, gats.

Flippie en Yvon

Gat gegraven, in gaan liggen en zachtjes piepen en janken.
Dit deed Brynn een paar weken terug ook, zij was heel erg schijnzwanger.

Dankjewel Tamara,

Je berichtje geeft me weer wat moed, hoop dat Flippie dat ook is.

We hebben net samen even geslapen, zij zonder gepiep maar echt vast geslapen...
Zo neem ik haar even mee een boodschap doen, hoop dat ze zich niet weer verstopt onder het dashbord maar gewoon met haar snuit uit hem raam hangt wat ze normaal zo leuk vind.

En....nog steeds geen bericht/advies van de arts

Flippie en Yvon

Dat is nou zo vervelend van mail contact.
Ik ben zo benieuwd wat ze gaat zeggen.

Nog steeds geen bericht....

In de vooravond met Flippie boodschappen gedaan, nu weer helemaal uit het raam hangend en ze vond het zo leuk om mee te gaan in de auto
Ze lag dit keer helemaal niet onder het dashbord...

Aansluitend ben ik langs mijn DA gereden, haar in de auto gelaten, maar ik ben ongerust en ben voor advies naar binnen gegaan.
De assistente gaf me een folder mee, ze denkt dat ze Simba mist en daarom zo huilt, van een Adaptil verdamper.

Jeetje wat een natte vinger werk toch telkens om me heen.

Want Simba heb ik op 25 juli laten inslapen, en het gehuil van Flippie is pas deze week.

Nu slaapt ze al sinds plm 20.00 en heeft haar medicatie gehad in salami wat er goed inging, daarna haar gewone lekkere patè gegeven.

Ik ben gewoon erg ongerust om hoe zij zich voelt en of ze pijn heeft, de een zegt van wel de ander niet, daarom vroeg ik bij de DA vanavond voor de zekerheid Metacam, om in huis te hebben omdat ik het zelf niet weet en ik wil absoluut niet dat ze pijn heeft, maar de assistente zei dat het ontraden was door de DA omdat ze geen pijn heeft...

Ik ben dus geen steek verder, wel scheelt het dat Flippie de hele tijd al lekker ligt te slapen zonder gejank of gepiep, dat vind ik echt zielig zeker als ik haar niet kan helpen.

Flippie en Yvon

Yvonne,

Ik was aan 't bijlezen en wat spijtig dat het niet echt goed gaat met Flippie..

Maar toen ik dat las van een gat in de tuin graven en daarin liggen piepen... had ik net als Tamara dadelijk iets van "Schijnzwanger??"

Ze heeft al problemen... Maar dat wil niet zeggen dat schijnzwangerschap er niet ook nog bij gekomen kan zijn.

Dat is gewoonlijk een aantal weken na de loopsheid. Ze gedragen zich dan alsof ze een nest moeten maken... zich verbergen... knuffels of kussens worden in plaats van pupjes bij zich verzameld en ze kunnen je dan echt met de meest zielige blik aankijken!

Kylie had het ook nooit gehad tot ze 8 jaar was... en toen ineens erg genoeg. We dachten echt dat er iets scheelde en haar tepels waren dik. Niet veel later voelen we ook nog melkkliertumoren en moest ze geopereerd worden.

Na de operatie was ze al heel vlug weer helemaal de "oude" vrolijke Kylie.

Het enige wat je kunt doen is haar niet in dat nestjesgedrag laten gaan. Knuffels wegdoen en vooral heeel veel afleiden. Dat kan spijtig genoeg niet als je werken bent. Niets aan te doen. Maar leid haar af als je thuis bent. Mee boodschappen doen met de auto is ideaal hoor. Hopelijk is ze er over een weekje ofzo vanaf!

Yvonne, Natuurlijk weet ik niet of er met Flippie iets ergs aan de hand is. Als DA's en artsen in kliniek het niet eens kunnen uitzoeken, wie ben ik dan.

Maar dat Flippie nog helemaal van de kaart kan zijn door wat er allemaal gebeurd is is ook wel mogelijk hoor.

Die zal niet nadenken over eenzaam zijn ofzo... Maar we mogen niet vergeten dat we, hoe goed we ook voor onze huisdieren zijn, heeeel erg ingrijpen in hun leven.

Eén van de grootste drives voor hen is "overleven", (voeding, water, een veilige slaapplek...) wat goed lukt door onze goede zorgen. Een andere is "voortplanting"en "voortplantingsgedrag". En dat nemen we hen af.

Als je ziet hoeveel problemen mensen daar al mee hebben ? En dat terwijl wij er over kunnen nadenken. Wij kunnen filosoferen. Bij voorbeeld bedenken dat er al genoeg mensen op de wereld zijn... Dat we de middelen of de gezondheid er niet voor hebben enz...

Een hond kan dat niet. De drang om zich voort te planten is er en als ik zo denk aan wat anderen met teefjes ooit vertelden dan valt het me wel op dat ze eens dat ze ouder dan 6 zijn vaker schijnzwangerschappen en nestbeschermingsgedrag vertonen. Ik denk dat het de natuur, hun instinkt is dat hen ingeeft dat het hoog tijd wordt om zich nog voort te planten... Als wij hen niet "beschermden" zouden ze gedekt en zwanger worden.

Gelukkig is dat gedrag niet iets wat het hele jaar aanwezig is. Maar het kan een aantal "nare" weken geven.

Voor Flippie spelen nu misschien meerdere factoren tegelijk. De leeftijd... het "lege nest-gevoel" doordat Simba, haar maatje er niet meer is en een soort verlatingsangst wanneer jij weg moet enz...

Misschien is het al wat aan 't overgaan vermits ze weer uit het raampje hing en lekker rustig sliep...

Nog eens... Dit is één aspectje dat ik uit je posts haal. Het heeft er misshien niets mee te maken en er is misschien heel wat anders aan de hand, nog bij de verlammingen die ze vertoonde... Maar het is misschien toch wel iets om bij sommige gedragingen in je achterhoofd te hebben...

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat en hoop dat Flippie zich elke dag weer wat vrolijker en beter voelt.

Groetjes.

Dankjewel lieverd,

Aan jouw mening/visie heb ik altijd heel veel, nu maar ook zeker in het verleden, bedankt

Deze week heb ik 3 ochtenden bij de kringloop gewerkt als vrijwilligster, Flippie heeft vreselijk gehuild toen ik weg was.
Ik had al zo`n vermoeden toen ik weer thuis kwam, ze was helemaal buiten adem en hijgen als een gek.
Mijn buurvrouw gevraagd hoe ze zich gedroeg als ik weg was.
Ze zei, ja Yvon, ik wist eigenlijk niet of ik het moest zeggen maar ze heeft vreselijk gejankt, zoals nooit eerder.
Wij hebben er geen last van maar het was vreselijk zielig haar zo te horen.
Met haar afgesproken dat als zij in de gelegenheid is even bij Flipse te kijken en anders mij een smsje te sturen.
Dat laatste wilde ze niet direct doen want ze zei ik ken jou dan spring je gelijk in de auto naar huis...

Vanmorgen zijn we laat opgestaan, Flipse sliep nog toen ik ging douchen, toen wat in de tuin gewerkt, de vollierre gedaan en ik wilde mijn auto stofzuigen en wassen, was ik die kleine kwijt.

Zat ze al voorin de auto, bang dat ik wegging zonder haar Nou ja, ze moest echt even naar binnen en ik mijn auto schoonmaken, wat scherts haar verbazing, ze kreeg haar doekje om en mocht mee even een boodschap doen, neus uit het raam en snuiven en kijken maar...helemaal in haar element, totdat ze een paar x vastzat want haar pootjes wilde niet mee, en moest ik even helpen, maar dat doet me echt zeer.

Die lieve Flippie, ze gedraagt zich nog als een puppy,

Liefs Yvon

Haha, ze gedraagt zich zelf nog als een puppy... Dat is ook een oplossing Flippie. Laat Yvon je dan maar wat bemoederen

Ik had het zeker helemaal mis Yvon... Het nest moet niet voor pupjes dienen. Jij moet erbij

Ja grapjas, misschien heb je gelijk

Vandaag is het weer goed gegaan evenals afgelopen nacht.
Vanmiddag een bakje koffie ergens gedaan, Flipse mee uit het raam, soms gaat ze onder het dashbordkastje liggen maar daar bonjour ik haar vandaan.

Vanavond haar gefopt met de medicatie, had mijn vis door een rauw ei gewenteld, dat ei gebruikt voor die sterk ruikende poeder 2 x daags, ging als een tierelier naar binnen

Morgenochtend bij mijn zoon werken en met boodschappen de kast vullen na hun vakantie, ben benieuwd hoe ze zich gedraagt als ik weg ben...


Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Yvonne, heb je nu nog geen antwoord op je mail??

Oef! Hopelijk kon je haar 's anderendaags ook nog foppen !

.Nee nog steeds niet, en ik denk dat de fout bij mij ligt, er is nog een ander e-mail adres zag ik net:-(

Flippie en Yvon

.Zo makkelijk is ze dus niet te vangen Vanmiddag kostte me het 4 plakjes salami voor ik er iets inhad

Na mijn werk ben ik begin van de middag naar huis gegaan, mn dochter belde die vlakbij de kringloop woont om te vragen of ik een bakje kwam doen, niet gedaan want zoals ik haar al zei, Flipse zit al vanaf vanochtend 8.15 alleen, en ik moest echt naar huis toe...
Thuisgekomen lag ze lekker te slapen, en haar meegenomen om nog wat boodschappen te doen, en wat vers gemaakte soep bij mijn oudste zoon te droppen met wat verse appels uit eigen tuin...

Toen we weer thuis aankwamen zei ik dat ze moest blijven in de auto...ze begreep me perfect
Riem gepakt en ik dacht haar te verrassen met een rondje in het natuurgebied..., allebei rustig lopend en een heel eind op ons gemak gewandeld, zie ik ineens dat haar beide achterpootjes bloeden, ik schrok me rot.
Met Simba en Flippie heb ik deze gang vaker gemaakt, alleen met Flipse is het al een tijd geleden.

Het was te ver van huis om haar te dragen, dus gebood ik haar per direct op het gras...

Zo zielig, net toen ik dacht ik moet haar gaan dragen zag ik ons huis en gebood haar nog een keer om zachtjes te lopen, onverstelbaar bij een hond als Flip, dus moest ik haar noodgewongen echt kort houden.

Thuisgekomen heb ik als eerste haar pootjes omstebeurt in het water gehad, daarna heeft ze zelf genoeg gelikt om het schoon te maken, hè gats, wat vervelend, ik dacht haar echt te verwennen.

Vanavond heb ik alle med er feilloos in weten te werken,

Wat een gedoe, ik dacht haar alleen maar extra te verwennen, en voel me natuurlijk gelijk schuldig toen ik haar bloedende pootjes zag, gatver

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Yvon;

viel het mee met haar pootjes?

Hoe kwam dat zo?

als je wondjes ziet kun je ze aanstippen met betadine...en natuurlijk nog verwennen.

beterschap!

He Kiki,

Flippie heeft verlammende achterpootjes, dus ze sleept steeds meer met haar achterpootjes over de grond inplaats dat ze haar pootjes recht neerzet.

Ik realiseerde me niet dat als we een stukje samen wandelden, ze haar pootjes over het asfalt sleepte, fout van mij, had er niet aan gedacht en had ook niet door dat het zo erg verslechterd was met haar.

Ik schrok me gister echt rot dat ze bloedens aan toe mee naar huis moest lopen, anders had ik haar deze wandeling echt bespaard.

De laatste keer dat ik deze wandeling maakte was met Simba en Flip.
En ze vonden het allebei altijd een tractatie.
Simba, mijn Golden Retriever heb ik laten inslapen op 25 juli, daarna dit loopje nooit meer gedaan.
Flippie en Simba eerder liepen altijd te struinen in mijn grote tuin, en ik dacht haar te verrassen.:-(
Ze gaat achteruit en ik merk dit aan alles, en volgens mij heeft het weinig zin om allerlei artsen erbij te halen...

3 verschillende artsen is voor mij genoeg, wel doet het gigantisch veel zeer, zo kort na Simba zijn overlijden, dat Flippie ook veel zwakker word/mankementen krijgt.

Het waren/zijn mijn kinderen van nu, Simba is niet meer, en nu Flippie, die zo hard gaat met aftakelen, dat doet me heel erg veel zeer.

Ze slaapt bij op bed, altijd al, maar nu ligt ze naast mij, inplaats van op het voeteneind, ze heeft echt behoefte aan contact.

Het is mijn pupje als eerder, want ik kreeg haar toen ze nog een klein pluizenbolletje was, echt een pupje...bijna 10 jaar geleden, maar een hond als zij kan veel ouder worden dan wat ze nu is...

Misschien moet ik er toch een pupje bijnemen om haar het warme gevoel te geven...om iets te verzorgen,

Ik weet het helemaal niet, maar vind het erg fijn om advies te krijgen in dit,

Liefs en Pootjes

Flippie en Yvon

Als Flippie verder nog gezond is en plezier kan hebben is een rolstoel dan niet iets voor haar?
Zodat zij ook weer met plezier en zonder bloedende pootjes mee op wandeling kan gaan?

Want je hebt gelijk, zij is eigenlijk veel te jong om te laten gaan, maar ken haar verdere lichamelijke conditie niet, vandaar mij idee!

Heel veel sterkte is alles wat ik jou verder kan wensen, weet hoeveel pijn dit doet, heb er net twee verloren al waren die een stuk ouder, de pijn is er echt niet minder om!

.

Nee dat kan echt niet, hier staan allerlei grote dennenbomen waar ze normaal achtrdoor sprint, mijn paadjes zijn niet van asfalt maar van grind...

Flippie zou constant blijven hangen in alles, en die wildebras kan ik dat echt niet aandoen.

Laatst met een kap op was al zo vreselijk, omdat ze een hoornvliesbeschadiging had met dat ding op de hele tuin door...was ook geen succes.

Wel heb ik vandaag de aanbieding gehad om voor haar sokjes te maken in leer, zodat ze af en toe wel een wandeling kan maken, zonder haar achterpootjes te beschadigen, deze ga ik dus wel zelf maken.
Zeker omdat Flippie het zo leuk vind om af en toe een wandelingetje te maken

Liefs en Pootjes

Flippie en Yvon

Nu je het zo schreef Yvon over de achterpootjes, kwam het beeld van mijn oude hond ook weer boven.
Ik herken het.

Is heel typische doorslijtage op de raakvlakken met de grond...zelfs aan de bovenkant of zijkant van de voet.
Ook bij Flippie?

betadine ontsmet, best drooglaten.

is lastig ...;Flippie wil nog 'gaan' (rennen en vanalles leuks doen) en vergeet dan de pootjes...
voor haar een beetje doseren dan maar...

Dankjewel voor je reactie Kiki,

Gistermiddag was ik bij een goeie vriendin, tevens ontwerpster, en ik zei dat ik een soort slijtvaste sokjes voor Flippie wilde breien, alleen ze sleept haar pootjes over de grond...dus deze van wol etc zijn zo door,
haar idee, ik heb nog genoeg leer liggen deze mag je wel hebben, is zeker beter bestand tegen asfalt.

Maak ik dus graag gebruik van...

Nu aan het naaien, maar voor het zover is, er is nog een pad vlakbij, wel met de auto heen dus, waar ze gewoon kan lopen omdat het een soort graspad is met wat aarde...

Vandaag bij de kringloop een ongelooflijk mooie kat gevist uit de container die afgevoerd zou worden...meegenomen voor Flippie, en ze sleept het overal mee heen, nu slaapt ze zelfs met dat grote ding bij zich...zelfs op haar eigen plek heeft ze dat beest een plek gegeven, lief om te zien...

Liefs en pootjes

Flippie en Yvon

Heel lief aanbod Yvonne, maar de hond waar ik het over had, mijn grote vriend, heb ik helaas niet meer.(Wodan)
Hij is twee jaar geleden gestorven en mocht dertien jaar bij me zijn.

dank je

Spendeer jij maar he goede zorgen aan Flippie; die is er ongetwijfeld heel dankbaar om.

liefs,