eerste dagen met pup zeer vermoeiend

Schrijf dit om je het gevoel te geven dat het allemaal normaal is en dat je het heel goed aanpakt.Moet zeggen dat wij hier een pup hadden die beslist niet tot de gemakkelijkste behoorde en ik ook af en toe het idee had van, is dit wel zo leuk.Liep na enige weken op mijn tandvlees van vermoeidheid,maar de pup is een grote mooie en lieve hond geworden die ik voor geen goud zou willen missen.

Voor Cloë had ik haar zusje Lotte. Lotte was niet gewend aan het lopen aan een lijn dus we hadden een lange lijn waardoor ze heel langzaam uit haar schulpje kwam gekropen. Het nadeel was dat ze alles kon opeten voordat ik bij haar kon komen om het uit haar mond te halen. Ze werd vergiftigd hier in de buurt (samen met vele andere dieren). Daarna kreeg ik haar zusje Cloë en ik reageerde bijna overal panisch op. Cloë mocht niet snuffelen aan de grond, aan de wanden van een lift, weinig mensen mochten haar aanraken, ik wilde niet dat andere honden aan haar zaten, ze mocht niet door het bos of een pad met veel bladeren etc. etc. Dat ging toen wel heel ver maar ik zag alleen nog maar die kleine dood op een tafel liggen bij het dierenziekenhuis in Utrecht.
Bij de twee honden die na haar kwamen werd ik daar relaxter in en nu ik James erbij heb merk ik dat ik wel goed op let maar ik laat hem gewoon snuffelen en zijn ding doen.

En soms eten ze inderdaad iets op wat niet goed is maarja... daar kan ik ook niet zo veel aan doen

das wel een heftig verhaal !

Hey,

Ik herken je verhaal ook echt!
Ik dacht de eerste dagen echt dat alles in de soep zou lopen...
alles leek wel mis te gaan en hij luisterde totaal niet!
heb zelfs huilend aan tafel gezeten omdat ik er even helemaal doorheen zat!
MAAR het komt echt wel goed!
Het is de eerste paar dagen niet alleen voor de pup wennen maar ook voor jou, als je hem eenmaal wat langer hebt raak je vanzelf in een soort ritme en dan loopt alles ook soepeler..
Odie begint nu lekker te puberen en hij gedraagt zich ook als een echte puber, maar ik kan het nu wel handelen, omdat ik nu ook in een goed ritme met hem zit...

het komt echt wel goed, je moet gewoon wennen...

heel veel succes!
willemke en Odie

Het is volkomen normaal dat je doodop bent met een nieuwe pup in huis, al zeker omdat je er alleen voor staat. Het is gewoon een kwestie van doorzetten en alvast uitkijken naar wat voor een geweldig beestje het zal zijn eens die eerste moeilijke weken voorbij zijn. Geloof me, het zal het waard geweest zijn. Enkele weken afzien is jarenlang een trouwe viervoeter hebben. 

Probeer niet perfect te zijn, het is geen drama als het pupje eens een plasje in huis doet.  Je kan ze niet 24/24 in de gaten hebben, jij hebt ook je rust nodig. 
Er valt  trouwens niet veel op te lossen, je moet gewoon even door de zure appel heen bijten en dan komt het wel vanzelf goed 

bedankt lies, doet me goed te lezen ! ik ga doorzetten! ik denk dat ze een hele lieve hond wordt straks.

Natuurlijk is het wennen als je een pup in huis hebt... Geef jezelf en de pup de tijd om aan elkaar te wennen.

Ik vond het met Max erg meevallen... de 1e drie nachten ben ik eruit geweest  voor hem, daarna sliep hij door.
Hij gaat nu mee in het ritme van onze Jack... 4x daags naar buiten (7.30 uur - 11.30 uur - 15.30 uur - 19.30 uur) en de laatste keer alleen een plasje, dit is rond 22.00 - 22.30 uur. De andere wandelingen zijn circa 20 - 30 minuten.

Max is nu 14 weken.

Succes...