Ik wil heel graag een Puppy

Hallo,
Ik wil al vanaf mijn derde een hond. Ik heb superveel uitlaathonden van stichting hond in nood https://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CDQQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.stichtinghondinnood.nl%2F&ei=MYnmUYW2JoPDO_3ygYAB&usg=AFQjCNEUjhIW9noTtSXnxsx38FfTS3ZvMw&sig2=I02QqqtUDFtT33DL83mOOA&bvm=bv.49405654,d.ZWU . Maar dat voelt toch anders. Ik heb van alles geprobeerd(zo weinig mogelijk gezeurd) Mijn moeder is zelf ook dol op honden maar ze wilt er geen 1 omdat ze bang is dat ik de hond niet uit zal laten. Dus ik ging dingen doen om te bewijzen dat ik dat wel kon. Ik stond elke ochtend vroeg op en ging me snel aankleden en blijf een half uur weg daarna ging ik ochtend eten en naar school als ik thuis kwam ging ik gelijk mijn uitlaathonden halen en wat later op de middag weer mijn uitlaathonden halen. Ik ging zelfs naar buiten als het hagelde sneeuwde. Toen kwam er een hond(Ik was toen pas 10!) ik kreeg een hele sterke band met die hond en mijn moeder vond die hond(kelly) zelfs helemaal leuk maar toch wilde ze haar niet dus kelly ging naar een ander baasje mijn hart brak heb een jaar niet kunnen slapen kom nu gelukkig regelmatig langs Toen kwam er een andere hond: Sammy daar kreeg ik ook een goede band mee( Als je Sammy wil zien ga dan naar: stichting hond in nood en dan naar het kopje geplaatst dan zie je haar)  Mijn moeder kreeg ook een band met die hond dus ze dacht erover na, na een maand lang denken was het antwoord weer nee weer heel mijn wereld stortte in. Nu vind ik dat we er genoeg tijd voor hebben en dat ik er verantwoording voor heb maar mijn moeder durft het nog steeds niet aan. Wat moet ik doen!?

Groetjes Emma.

Oei! Ik ken het dilemma. Hoe oud ben je? Als je nog op school zit en later wil gaan studeren/werken moet je er voor je hond op letten dat hij niet zo lang alleen zit. En wanneer de zorg voor de hond overgaat op je moeder moet zij daar ook zin en tijd voor hebben. Een hond kan immers wel 15 jaar oud worden.
Ik vind het wel goed van je dat je je als vrijwilliger inzet om honden uit te laten!

Ik ben 14 jaar

Als je moeder het niet wil kan het helaas niet doorgaan. Een hond nemen is iets waar het hele gezin achter moet staan. Je moeder heeft meerdere malen aangegeven dat ze he niet ziet zitten. Er zit maar een ding op: genieten van je uitlaathonden en wachten tot je uit huis bent

Ik snap mijn moeder ook wel alleen vind het heel erg lastig om te verwerken

Tja, ik ben mijn hele leven ook al gek van honden. Ik geef je moeder wel gelijk. Ik heb geen idee hoe je zo'n teleurstelling kunt verwerken. Plan leuke dingen met vrienden, het is vakantie, geniet van het mooie weer en geef de uitlaathonden alle aandacht. Zij vinden het geweldig dat ze jou tijd en aandacht niet hoeven delen. Sterkte!

blijf uitlaathondjes uitlaten, zo heb je ook vriendjes, het is echt jammer voor je, maar als jij op school zit en met je vriendjes en vriendinnen uitgaat, wat komt, heus, dan zit je moeder met de hond wat ze eigenlijk niet graag doet.

vakantietijd er zijn genoeg mensen die graag en heel blij zijn met je als jij hun hondje eens fijn uitlaat. en wie weet is de klik zo groot dat je eens af en toe dat hondje mee naar huis kan nemen voor een uurtje, en wie weet zegt je moeder dan.... mmm toch wel heel gezellig. geduld

Zelf heb ik dat dilemma al twee keer gehad.
Op mijn twaalfde heb ik mijn eerste hond gevraagd. Gelukkig voor mij, zag mijn mama het wel zitten en is Happy in huis gekomen. Toch is het nooit geworden zoals ik wilde. Ik moest naar school en op mijn achttiende ben ik naar de universiteit gegaan. Happy was dan ook meer de hond van mijn mama dan van mij.
We zijn nu meer dan 13 jaar later en vorig jaar hebben we Happy moeten afgeven. Een maand later wilde ik een nieuwe hond en opnieuw heb ik die kans gehad. Nu is Loes in ons leven. Ik ben nu afgestudeerd en ik heb veel meer tijd voor Loes. Loes is dan ook echt mijn hond.
Ik weet hoe moeilijk het is, om echt een hond te willen en die niet te krijgen. Maar misschien is heeft je moeder wel gelijk. Zolang je zelf naar school gaat, moet je mama de hond opvoeden en dan is het nooit echt jouw hond. En er is niks zo zalig als een hond die echt van jou is. Geloof me maar!

Och, Emma, ik leef met je mee.
Als die liefde voor honden blijft, dan komt er ooit wel een hond voor jou. Maar waarschijnlijk pas, als jezelf helemaal op je eigen bent "gesetteld".
De grootste rede, dat je moeder geen hond wilt, is dat ze bang is dat straks alle zorg toch bij haar komt te liggen?

Ik kocht mijn eerste hond toen ik 15 was, en dat is verder ook goed gegaan. Als ik het over zou mogen doen, zou ik haar toch een aantal jaren later aangeschaft hebben. Vanaf mijn 17e druk geweest met studie, bijbaantjes etc. dus de aandacht voor haar is er wel eens bij in geschoten. Inmiddels ben ik 22 en heb ik twee/drie honden en moet wel dingen laten voor hun.

Willemijn,
Ik zit best vaak ook met de honden thuis. Mijn moeder vind het prachtig alleen toch wil ze er zelf geen 1 :(

Gewoon blijven zeuren.

Mijn ouders wilden eerst ook geen hond en ik heb er wel een jaar om gezeurd, maar nu hebben we er een!

Niet opgeven!

Jij lijkt me heel volwassen en heel geschikt als baasje, ondanks jouw jonge leeftijd. Bewijs : jouw inzet voor je uitlaathonden. 
Normaal zou ik zeggen, wacht nog want jouw tijd van uitgaan en plezier maken moet nog komen.....in jouw geval denk ik dat jouw plezier maken dat hondje zou zijn. ????
Dus meisje ga ervoor, blijf zeuren, bewerk mama ( knipoogje) , misschien ook met goei rapporten ? 
De aanhouder wint.....toch dikwijls 

Of vrijwilligerswerk gaan doen in het dierenasiel? Of iets bij een fokker of pension?

Zeuren en drammen werkt averechts.
Niet doen dus.
 Ik ben een moeder van twee kinderen, geloof me.. dreinen helpt absoluut niet.

Gewoon lekker blijven doen waar je mee bezig bent. Heb plezier met de hondjes die je uitlaat.
En wie weet.. alles op zijn tijd.

KOBUS, er komt een dag dat jij de trotse bezitter bent van een eigen hond, alleen je zal heel veel geduld moeten hebben, straks als je op jezelf bent en dan een goede balans is met werken van je wie weet heb jij dan ook een hond.

en wel heel erg aardig dat je moeder het toch goed vind dat je met de oppashondjes naar huis kan, en je moeder het in het geheel niet erg vind dat ze binnen komen, misschien...... ooit dat je moeder zegt....vooruit we gaan er aan beginnen, geduld hebben

Als je moeder niet wilt, wacht dan nog even. Ik wilde ook altijd al een hond. Op mijn 16 jaar ben ik met weekendwerk begonnen en ben ik geld beginnen sparen met als doel mijn toekomstige hond te kunnen onderhouden. Op mijn 18 jaar mocht ik dan eindelijk een hond, onder voorwaarde dat de kosten enkel op mij zouden vallen.

Ik kon toen een pup krijgen vanuit een oepsnestje, maar ik leek helemaal geen klik te hebben met de 2 rassen die erin zaten dus heb deze gedachte even opzij geschoven.
Ondertussen was ik ook vrijwilliger in het asiel.

Toen kwam Romi daar terecht en ik was stapelverliefd. Na 2.5 weken zat ze er nog steeds (al een geluk) en kon ik haar niet meer achterlaten.

Ik heb Romi geadopteerd en het is de beste keuze die ik in mijn leven gemaakt heb.

Heel erg bedankt voor jullie reacties

groetjes Emma