Advies: Problemen asielhond

Ik heb advies nodig...
We hebben Boris donderdag geadopteerd uit het asiel, een 8 jarige engelse cocker. Hij is losgelaten door zijn vorige baasjes omdat ze hem niet meer wilden en zo in het asiel terecht gekomen.
Gisteren deed zich een probleem voor waar ik graag wat advies over zou krijgen om te zien wat we nu verder moeten doen.
Ik lag op bed en Boris sprong mee op bed. Aangezien het niet de bedoeling is dat hij op bed gaat wilde mijn man hem van bed halen. Hij luisterde niet en zette zich stevig vast op bed. Mijn man nam zijn halsband en zette een hand achter zijn achterste om hem op weg te helpen omdat we nog niet goed weten welke commando's hij kent.
En toen ging het fout. Hij beet naar mijn man en niet op zo'n vriendelijke manier. Mijn man verschoot en hield hem vast om verder bijten te voorkomen. Zo heeft Boris wel 10 minuten vreselijk hard liggen grommen en zijn tanden laten zien.
Elke keer als mijn man aanstalte maakte om de halsband te lossen haalde hij opnieuw vreselijk uit... Het leek een gevecht op leven en dood. De geluiden maakten ons beiden erg overstuur. Mijn man heeft toen Boris bij de riem naar de benche gebracht en dicht gedaan... Na een uurtje of 2 is Boris dan weer rustiger geworden en rustig gaan slapen. Vanmorgen is hij even enthousiast als de vorige dagen opgestaan en mee gaan wandelen enzovoort. Het normale ritme.
We zijn er erg van aangedaan. Mijn man zag lijkbleek toen hij eindelijk Boris veilig had kunnen wegzetten zonder al teveel kleerscheuren. We hebben nog 2 kinderen van 12 en 7 en een kleine chihuahua en nu zijn we natuurlijk ongerust over de verdere gevolgen. We willen niet dat er ongelukken gebeuren!
Ik begrijp dat dit een gevecht om de rangorde was. Boris zal testen omdat ook hij ons nog niet kent en zijn plaats misschien nog niet duidelijk is... Mijn man wil hem het liefste terug naar het asiel brengen, maar ik weet het niet. Ik was zo blij dat ik hem een warme thuis kon bezorgen...
Dus... Help!

hoho wat een verhaal zo vroeg op de morgen!
Wat zullen jullie geschrokken zijn!Hier ook een eigenaresse van een asielhond!Wees gerust,je hebt boris nog maar zoo kort!
Tijd zat om alles goed te laten komen!
Laat het duidelijk zijn dat je boris met je stem en je 'dominante' houding(lichaamstaal) van je commando moet overtuigen!
Zeker omdat je zelf al aangeeft dat jullie nog niet weten welke commando's hij kent en welke niet moet je er gewoon vanuit gaan dat je boris net als een pup alles opnieuw moet gaan leren.
Ga hem niet HANDELEN met je handen maar krijg hem op andere manieren zover om voor jou dingen te doen!koekjes of spel of dat wat voor hem werkt!
Verder kan je met Boris naar de hondenschool gaan!!!!
Omdat je Boris nog niet zo lang hebt weet hij nog niet in hoeverre hij jullie kan vertrouwen!!En hem aan z'n halsband trekken is heeel
direct en beangstigend en stressig en bedreigend!
Too much too early!Ga lekker veel spelen en aan het werk met hem!Jullie allemaal!lekker die band met hem opbouwen en hem bijbrengen dat hij nu een thuis heeft gevonden met mensen die hij kan vertrouwen,het beste met hem voor hebben en die leuk zijn!
Je zult ervan verstelt staan hoe groot het aanpassingsvermogen van een hond kan zijn!

Geef niet op!
Iedereen maakt fouten!
Boris,jij je man!

Even samen rond de tafel gaan zitten inclusief de kids en duidelijke regels en opvoedmanieren samenzetten!
Hoe beter iedereen dezelfde lijnen volgt,hoe makkelijker het voor boris gaat worden om te begrijpen wat er van hem verwacht word!
En hoe sneller het beter gaat worden! Sucses!!!!!

Ik kan me voorstellen dat jullie hier erg van zijn geschrokken. Is het een optie om het asiel te bellen voor advies? Zij kennen Boris misschien beter/goed en weten misschien hoe je hierop in kunt spelen. Wellicht was het gedrag in het asiel ook al bekend? Hoe reageert hij als je hem bij de halsband pakt zónder dat hij op bed zit, zónder dat je hem ergens probeert te "verwijderen"? Zoals hierboven al gezegd werd is het pakken van de halsband voor veel honden erg intimiderend. Mijn opvanghondje gilde enorm als ik haar bij haar halsband vastpakte, en ook de hond van een vriendin van mij reageert door te gillen. Dit zijn allebei vrij onzekere honden, waarschijnlijk hebben jullie een vechtertje te pakken  Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat hij niet onzeker is, zijn reactie kan óók uit onzekerheid ontstaan, maar zoiets is natuurlijk lastig te bepalen vanuit hier!

Voor nu zou ik zeggen - vermijd de situatie en inderdaad, ga lekker een band met hem opbouwen. Zorg dat hij geen mogelijkheid meer heeft om op bed te klimmen, sterker nog, als het mogelijk is mag je hem best in zijn geheel uit de slaapkamer houden! Zo voorkom je een conflict totdat je hem beter kent, hij jullie beter kent, en je wellicht van het asiel informatie hebt gekregen over hoe je dit aan moet pakken.

Heel veel succes met Boris! 

Fijn dat je een asielhond hebt geadopteerd! Voor mij is dit typisch Cocker gedrag. Waarschijnlijk heeft hij dit bij zijn vorige baas ook gedaan.
Hoewel Cockers in wezen vreselijk lief kunnen zijn en ook gehoorzaam. Vraag de rasvereniging om tips hoe je hem het beste kunt aanpakken. En ik sluit me aan bij het bovenstaande: hondenschool en evt. gedragstherapeut! Laat je niet wijs maken dat een hond van die leeftijd niets meer kan leren. Een Cocker is heel inteligent. Laat hem voorlopig niet alleen met de kinderen. Veel succes!

Ik snap dat jullie geschrokken zijn, ik ben zelf ook de eerste avond van mijn hond geschrokken die ineens veranderde in een grauwende wolf, en ik haar alleen maar vriendelijk wilde aaien.

Het is een kwestie van vertrouwen, en dat is iets wat moet groeien. De hond kent jullie nog niet, en voelde zich bedreigd door je man en daarom moest hij voor zijn gevoel wel uitvallen naar je man.  Het was beter geweest als je man hem gewoon vriendelijk begeleid had naar een plekje naast het bed waar hij wel mag slapen zonder hem aan te raken. Desnoods met iets lekkers of een speeltje.
Belangrijk is dat jullie hem een gevoel van veiligheid kunnen gaan bieden, dat hij weet dat jullie de mensen zijn bij wie hij zich niet bedreigd hoeft te voelen. Dan dooft het wantrouwen vanzelf uit en zal hij ook niet meer uitvallen.
Het komt goed, de hond die eens zo uitviel naar van alles en nog wat ligt nu aan mijn voeten te slapen en is een ontzettend lieve hond. Toch blijf ik altijd alert, ga haar niet onverwachts aaien bijv.

Wij kregen wat tips mee van de stichting waar we haar vandaan hebben, misschien is het ook wat voor jullie:

de eerste tijd gebruiken om de hond kennis te laten maken aan het nieuwe huis en zijn nieuwe mensen, geen bezoek ontvangen of op bezoek gaan
de wandelingen nog kort en saai houden, de hond de eerste tijd aan de lijn houden ivm evt vluchtgedrag
de hond in alle rust laten eten
je stem en je gebaren altijd rustig en positef
niet naar de hond zelf toe gaan (kan bedreigend overkomen zoals bij jullie in de slaapkamer), maar hem naar jou laten komen
geen commando's onder druk, wel leuke kleine spelletjes, zoals een zoek- of verstopspelletje


Dit had overigens totaal niets met rangorde te maken maar met nog niet weten met wie hij te maken heeft en door de veranderingen nog hoog in zijn stress te zijn. Hij voelt zich gewoon nog niet op zijn gemak.

Let ook goed op dat de kinderen zich aan de regels houden om ongelukken te voorkomen. Op de site van de hondenbescherming staan goede tips voor het begeleiden van honden en kinderen



https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/



Ook is het belangrijk dat je hem goed leert "lezen", dat heeft uiteraard tijd nodig, grommen is bijv. een teken dat hij verteld dat hij iets niet prettig vindt en je beter afstand kan bewaren. Je kunt dan bijv. vriendelijk iets zeggen zoals, rustig maar, ik doe je niets manneke.

Deze link is ook goed om eens door te nemen, het gaat over hondentaal

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

De antwoorden die ik kreeg hebben me goed gedaan! Ik heb vertrouwen in Boris en vandaar dat ik het feit dat hij ons moet leren vertrouwen uit het oog verloren...
Daarom dat het niet slecht was wat andere meningen te horen!
 
Gisteren waren we er nog zeker van dat het mooie verhaal uit was, maar nu kunnen we er weer in geloven. Mijn man was vastberaden hem vandaag terug te brengen omwille van de veiligheid voor de kinderen, hoewel Boris heel voorzichtig met de kinderen omgaat. Deze morgen vroeg opgestaan, maar mijn man zat in tranen. We hebben aan de hand van de antwoorden op het forum goed gepraat, ook met de kinderen. Het moet goed komen!

Met de adviezen en links gaan we zeker aan de slag!

Super om te lezen dat jullie ervoor gaan, heel goed van je man ook, want hij heeft wel gelijk veiligheid van je kinderen en daardoor ook voor de hond gaat voor alles. In dit geval kon de hond er ook niets aan doen.
Als ik nog denk aan het begin bij ons hoe heftig dat was voor Lola om na haar lange verblijf in het asiel ineens een huishond te moeten zijn. Ze viel uit naar alles, we konden niet bij haar in de buurt komen als ze at. Buiten liet ze zich soms gewoon voor dood neervallen omdat ze niet verder wilde/kon.
Voor haarzelf en onze veiligheid en ook al omdat ze te sterk was en haar tanden erg groot en scherp, moesten wij wel heel erg met beleid te werk gaan voor ieders veiligheid en dat heeft toch een prima resultaat gehad.
Buiten hebben we ook eerst heel korte wandelingen gemaakt op rustige tijdstippen, met grote bogen eerst overal omheen. Ze begreep toen dat wij begrepen dat zij sommige dingen nog niet aankon en dat gaf rust voor haar, zodat we stapje voor stapje steeds wat meer konden uitbouwen totdat ze nu gewoon in de stad rustig meeloopt.

Als je je goed aan de regels houdt, en de kinderen daar ook goed mee begeleid, kan er eigenlijk weinig fout gaan. Al zal je soms best weleens een stapje terug moeten doen misschien.

Ga ervoor!
Niet opgeven en altijd geduldig blijven!
Een hond wil eigenlijk altijd goed doen,maar weet soms nog niet hoe!

Heerlijk niet opgeven....

Doe wat met de gegeven tips...

Succes

Blondes was een eitje!

Voor Rocky ben ik een periode 'serieus' bang geweest!

Ik heb het knap moeilijk met hem gehad. Hij intimideerde me, hapte naar me, blafte naar mee, gromde naar me... net zo vaak tot ik serieus rekening ging houden met het moment waarop ik vandaag of morgen, echt zou worden verwond door hem!

Een uurtje een G.T in huis en stevige lessen op de hondenschool (ik heb 5 cursussen gedaan) hebben een 'wereld' van verschil gemaakt.

Nu is hij mijn kameraadje, mijn hartlapje.
Niet van de een op de andere dag, maar de band die we nu hebben lijkt onverwoestbaar.

Fijn dat jullie niet opgeven.
Neem de tips van harte, je hond moet wennen.
Typisch cocker gedrag heb ik me laten vertellen.
Bouw een band met hem op en houd moed,

Oeps Suzan, ik wilde je 3 doggies geven maar klikte er net naast!

Boris doet het goed. De afspraak was het tot vandaag te bekijken hoe het verder ging met de angst die mijn man kreeg voor Boris. Vandaag vroeg ik wat hij ervan dacht en mijn man zei dat hij er zelfs niet meer had over nagedacht hem weg te brengen! Ik ben dus superblij!!

Verder gaat het goed met Boris. Hij ligt al vrolijk te rollebollen en geniet van de wandelingen en spelletjes. Ook de benchtraining gaat super, zodat hij voldoende rust kan krijgen. En vandaag nog geen plasjes in huis.

Bedankt voor jullie hulp en ervaringen!!

fijn dat te lezen!
Sucses verder!

fijn om te lezen dat je man het helemaal ziet zitten met Boris en dat het met Boris goed gaat bij jullie.

Herkenbaar van het bed af willen halen. Dan wel geen asielhond, maar wel een -soms- koppige engelse springer spaniel. Die graag soms zich laat gelden en m.n. als hij op bed springt (mag hij niet) en ik hem eraf wil halen. Hij ging dat grommend, blafend en happerig springend naar me proberen uit te halen. Echt boos dus, waarop ik nog bozer werd en hem zo'n beetje het bed afsleurde aan zijn halsband. Hij heeft me trouwens daarbij nooit gebeten. In het begin schrok ik ontzettend ervan, maar wilde mij niet laten leiden door angst.

Tegenwoordig probeer ik de strijd te voorkomen mocht hij onverhoopt toch op bed springen. Idd. met mijn stem eraf leiden, het van bed afkomen aantrekkelijker maken dan op bed blijven liggen. Het blijft voor onze hond een moeilijk punt, maar de strijd is stukken minder.

Verder is het een schat van een hond, ontzettend lief, pakt wel het liefst de hele hand als ik hem 1 vinger geef. Consequent zijn is erg belangrijk en dus duidelijk zijn.

Ik denk ook echt dat het wat spaniel's-eigen is. Het ras is qua gedrag ontzettend lief, maar wanneer ze de overhand kunnen pakken, zullen ze dat proberen. Nogmaals, met goede begeleiding, geduld en consequent zijn, zijn het heerlijke honden. Plus jullie hondje heeft een rugzakje en moet idd. nog vertrouwen krijgen, elkaar leren kennen enz.

Het is altijd schrikken als een (asiel) hond 'plotseling' dit gedrag vertoont. Op het commentaar en de tips die gegeven zijn heb ik verder ook geen toevoegingen. Behalve het advies om (alsnog) de opvang hiervan op de hoogte te stellen. (als je dit nog niet gedaan hebt tenminste)
Hoewel jullie hebben besloten hem niet terug te brengen is het toch verstandig om de situatie kenbaar te maken. Zo zal het (mocht het uiteindelijk toch nodig zijn) Niet plotseling bij de opvang aankomen als hij uiteindelijk toch terug zal moeten. 

Veel plezier van je herplaatser

hier een cocker met precies hetzelfde gedrag naar mijn vriend. althans twee keer. toen waren we het goed zat heeft mijn vriend hem opgepakt en buiten op de galerij gezet (paar minuten he geen half uur ofzo). dus uitsluiten. Hierna heeft hij dit nooit meer gedaan en was het duidelijk. Nu zegt mijn vriend hup laag en gaat hij weg. Ook wij schrokken heel erg in het begin maar toen kreeg ik dus die tip van iemand en het werkte. Geen grote strijd gewoon hoppa zoek het maar even uit.

Sinds het voorval is het bed geen probleem geweest. Omdat we in een doorloopkamer slapen glipt hij nog wel eens binnen als de kinderen de deur vergeten te sluiten, maar dan blijft hij van bed. Dus dat is al goed!
Verder hebben we het asiel op de hoogte gebracht en zullen we begeleid worden door een gedragstherapeut om goed te leren samenwerken met Boris. Begin augustus gaan we voor de eerste keer.
Hij past zich goed aan. De baknijd is verleden tijd en zijn obsessie voor wandelen is al een heel stuk minder. De eerste dagen huilde hij de hele dag bij de kast waar de riemen liggen en week geen seconde van deze kast. Nu mengt hij zich in het gezin en zoekt zelf het speelgoed op.
Hij leert ons volop kennen en wij hem!
Alleen maar positief dus!

hoe reageerde het asiel? Ik vind het overigens erg goed dat ze een gt om jullie te begeleiden in dienst hebben. Weet je hoe zijn of haar wanier van werken is?

Fijn dat het zo goed gaat! Het heeft gewoon even tijd nodig en met hulp van een gt komt het helemaal goed! Maar nu wil ik toch ook graag foto's zien...

Bij het asiel werd gezegd dat dat de eerste keer was dat ze daarvan hoorde. Verder niets... Als ik over de GT begon, werd de vrouw boos. Ik heb verder dus niet aangedrongen erop in te gaan. Ik belde haar ook om te weten te komen hoelang Boris precies in het asiel gezeten had, want dat wisten ze toen niet. Boris heeft ongeveer een half jaar in het asiel geleefd.
De GT die we gaan bezoeken staat los van het asiel. Geert de Bolster zet zich in om wekelijks gratis gedragstraining te geven aan baasjes die zojuist een asielhond hebben geadopteerd, aangevuld met een maand begeleiding via email. Dit om de nieuwe baasjes te helpen bij problemen niet meteen op te geven, maar dat met training veel kan veranderen.
Met Ringo heb ik ook een periode gedragstraining gevolgd bij een GT die opgeleid was door Geert de Bolster en ik was heel tevreden over de positieve manier van werken. Vandaar dat we zo gaan starten met Boris.
Vandaag is Boris bij de hondenkapper geweest en ze was heel lovend over hem. We waren dus heel trots op onze nieuwe man in huis! (En eindelijk ruikt hij niet meer naar uitwerpselen, maar lekker fris!)
Ohja, foto's zijn op mijn profiel te bekijken!

Lastige situatie.. Maar sinds je kinderen hebt zou ik kiezen voor een verantwoorde situatie. Dus de keuze maken tussen keihard trainen, of Boris toch terugbrengen.

Ook zou ik kijken hoe je m uitlokt, waar ligt de grens van Boris? Want als je dit weet, kun je je kinderen vertellen wat ze niet mogen doen.

Zo kan ik Ben helemaal binnestebuiten keren, maar mogen andere mensen hem pas aaien als hij zelf naar die mensen toe komt, anders vind hij t niet fijn. T happen is er wel uit gegroeid, maar hij laat nogsteeds zien van "ik vind dit niet prettig"

Als je met Boris goed traint en gewoon zorgt dat je zijn grens niet over gaat en goed laat zien wie de baas is.. Kun je een hele leuke hond overhouden.

Hoe reageert Boris als je hem alleen met de stem corrigeert, als hij is losgelaten zo gezegd dan zal er in het asiel geen kennis van zijn achtergrond zijn.
Misschien is ie aan de halsband hardhandig aangepakt en reageerde hij daardoor agressief.

Hoe reageert hij tijdens het lopen aan de halsband, en hoe reageert hij in normale situaties als je aan de halsband komt?

Als er sowieso afwijkend gedrag is bij gebruik van halsband is een tuig een idee.

Je zou op de slaapkamer een mand of kussen kunnen leggen en zo gauw hij op bed wil springen, Nee > plaats.

Gaat ie uit zichzelf op zijn plek liggen zonder te pogen op bed te springen, dit gedrag belonen.

Ik vind het zelf geen goed idee om, zoals Esther voorstelt , te gaan testen wat er juist 'over de lijn' is voor Boris. Ik zal eerder in de dagelijkse omgang zien waar hij het moeilijk mee krijgt en daaruit leren. Hij moet nog aan heel wat nieuwe dingen wennen en dat is al lastig genoeg voor hem.

Je kan zonder problemen zijn halsband aanraken. Uit de vorige dagen is gebleken dat Boris niet graag tegengehouden of geleid wordt. Ik kreeg weer een diepe grom en een opgetrokken lip, toen ik mijn been zette toen hij Ringo zijn eten wilde opeten, nadat hij zijn portie al binnen had. Hij duwde maar ik verzette me niet en toen kwam de opgetrokken lip.

Hij trekt erg hard aan de halsband. Alleen aan de lange lijn loopt hij heel goed mee! Een meter of 2 meter voorop, maar zonder dat de lijn gespannen geraakt. Het is ook enkel heen met de wandeling, want terug trekt hij helemaal niet. Hier zijn we nog volop mee aan het oefenen.

Op corrigeren met de stem reageert hij wel, hoewel hij soms ook wel eens koppig kan zijn Buiten reageert hij dan weer helemaal niet op onze stem...

Ringo was een heel gemakkelijke hond om op te voeden, Boris is een hele uitdaging! Een beetje hulp door een gedragstrainer, die ons wat kan bijsturen, is dus nog steeds een goede beslissing! Maar natuurlijk... Boris is nog geen 2 weken lang hier en het vraagt zeker nog meer tijd om zich helemaal te ontplooien.

Is hij niet verzot op lekkere snoepjes ? Je moet als baas de beste snoepmachine zijn voor je hond.....'
Heb dit ooit ergens gehoord en verdorie het is nog waar ook. Mijn Lance doet alles wat ik wil, als er maar over een snoepje wordt gesproken '  In alle rechterzakken zitten stukjes snoep . Heel vervelend als ik ze er vergeet uit te halen bij een wasbeurt. En weet je , alle honden uit de buurt zijn gek van mijn hand die in mijn rechterzak gaat '

Nooit dwingen. Dwingen (en dan ook nog alleen als het echt noodzaak is) moet je alleen doen als jullie elkaar vertrouwen. De hond moet jou vertrouwen en jij de hond. Boris komt net uit het asiel en er is nog geen enkele band tussen jullie. Geen vertrouwen en voor Boris zijn jullie alleen een paar mensen die ineens veel bij hem in de buurt komen maar nog niet zijn baasjes. 

Voorkom dat jullie kwaad moeten worden op hem, het belangrijkste is nu dat jullie duidelijk maken dat hij kan rekenen op stabiele baasjes die niet kwaad worden en waar hij op kan vertrouwen. Als hij op bed springt, dan niet bij de halsband pakken en trekken maar gewoon achteruit lopend en licht voorovergebogen hem roepen. Dan heb je een uitnodigende houding en als hij bij je komt kun je hem belonen en even op de borst kriebelen. Niet over de kop, schouder of achterhand! Dat zijn dominante zones, door daar over te gaan aaien ben je in feite heel dominant bezig en als de relatie nog niet zo sterk is zou ik dat nog even vermijden. 

Buiten zou ik hem nog niet los laten. Zoals gezegd, hij heeft nog geen band met jullie en dus ook geen reden om bij jullie te blijven. Laat hem eerst even een paar weken (maanden misschien wel) wennen aan jullie, jullie regels leren etc. voor dat hij los mag. Voorkom dat jullie moeten corrigeren en kwaad worden. Dus gewoon even vast houden. Misschien aan de lange lijn zodat hij wel meer vrijheid heeft maar jullie 'm ook gewoon binnen kunnen halen als hij niet luistert. 

Verder zou ik de komende tijd zeer duidelijke en consequente regels hebben. Hij weet nog helemaal niks van jullie regels en er komt een moment dat hij de kat uit de boom gezien heeft en de grenzen van die regels uit gaat testen. Dus wees nu al heel duidelijk in wat wel en niet mag. Wat daarbij heel goed kan helpen is een set rangorderegels zoals deze: http://www.bssennenhonden.nl/BSS_J17/cursussen-natuurlijk-opvoeden-rangorderegels. Deze regels zijn voornamelijk handvaten voor jullie om op een voor Boris begrijpelijke manier met hem te 'praten'. Het zijn handvaten om een stukje hondentaal te spreken dat Boris begrijpt en hem ook duidelijkheid bied. 

Het belangrijkste is nu dat jullie conflicten voorkomen, niks van Boris verwachten (dan valt alles mee) en duidelijke, consequente baasjes worden die hem laten zien dat hij op jullie kan vertrouwen. Enne, vermijd het belonen met snoepjes ed. . Honden hechten uiteindelijk meer waarde aan interactie met de roedel dan aan snoepjes. Een echte beloning voor een hond is het interacteren met zijn roedelgenootjes. Snoepjes zijn op de korte termijn erg leuk maar op de lange termijn heb je er eerder last van dan profijt.

Ik ben het met je eens geen testen wat over de lijn is voor Boris. Dat is niet goed voor het vertrouwen, hij moet nu juist goede ervaringen krijgen. 

Even een paar puntjes uit je laatste post, niet bedoeld als kritiek maar om te helpen


Ik kreeg weer een diepe grom en een opgetrokken lip, toen ik mijn been zette toen hij Ringo zijn eten wilde opeten, nadat hij zijn portie al binnen had. Hij duwde maar ik verzette me niet en toen kwam de opgetrokken lip

ik zou, totdat de hond je goed kent en eenmaal vertrouwd hem ergens rustig apart laten eten en niet bij hem in de buurt komen.
Het is heel logisch vanuit zijn oogpunt dat hij zo reageert, hij kent je nog niet goed en vertrouwd je nog niet, dat vertrouwen moet ook echt opgebouwd worden.

Op corrigeren met de stem reageert hij wel, hoewel hij soms ook wel eens koppig kan zijn Buiten reageert hij dan weer helemaal niet op onze stem...

op dit moment zou ik me liever concentreren op vertrouwen opbouwen dan op corrigeren, dat geeft teveel druk nu. Zorg liever dat je situaties voorkomt dat je moet corrigeren. En als dat niet lukt, wat natuurlijk voor kan komen. Blijf dan liever rustig, zeg niets maar haal hem uit de situatie.(zonder hem aan te raken of weg te trekken, liever rustig meelokken)

Buiten zou ik me ook concentreren op ontspannen bezig zijn, liever rustig ergens een leuk klein spelletje doen, of lekker ergens laten snuffelen dan hem in het diepe gooien, hij is dan te gespannen om op jou te kunnen concentreren.


Het heeft allemaal zijn tijd nodig, en het beste en snelste gaat dat toch zonder druk is mijn ervaring.

Ik zie het niet als kritiek, hoor! Ik ben alleen maar blij dat ik kan bijleren...

Boris is niet zo snoepjesgezind. Een vrolijke, enthousiaste stem kan hem echter overal naartoe lokken, dus dat houden we vast.
Buiten gaat hij sowieso aan de lange lijn mee, zo heeft hij zijn vrijheid. Zwemmen is hij gek op, dus dat laten we hem regelmatig doen. Ondertussen heeft onze kleine Ringo zich ook al gewaagd aan een zwempartijtje. Heerlijk om Boris en Ringo samen bezig te zien!

We concentreren ons zeker op de positieve dingen, maar mijn man vergeet soms dat hij beter geen strenge commando's geeft. Ook mijn man wordt getraind!
Hoewel mijn man en Boris een moeilijke start namen, is mijn man nu dol op Boris en Boris is altijd wel ergens aan mijn man zijn voeten of in zijn buurt te vinden...

Ik hoop dat het vertrouwen snel mag groeien en dat Boris zich veilig mag voelen in ons gezinnetje.

Lees je topic nu pas.

Geef Boris de tijd om te wennen in jullie gezin.
Begin daarna heel langzaam met kleine commando's om te kijken wat Boris wel kent of nog niet.
Vandaar uit kan je dan verder werken.

Ik denk dat zijn reactie kwam uit "he wat gebeurt hier nu ik wist niet dat dit niet mocht" Oke ik geef wel aan dat ik het niet eens ben met de manier waarop jij mij bij de halsband pakt".

Ik heb zelf 2 asielhonden Boomer van 16,5 en Amber van nu 7 jaar.
Amber is een ex fokteefje.Oktober hebben we haar 2 jaar in huis.
Nu nog zijn wij bezig met commando's ed uitproberen en haar dingen te leren wat wel en niet mag.

Amber wist helemaal niks van commando's. Geen zit blijf kom en hier. Een aai over haal bol kende ze helemaal niet. Wandelen dat was ook nieuw. Nu bijna 2 jaar later luisterd ze voor haar doen goed. Als ze losloopt en moet wachten tot Boomer er is dan is het wacht en Amber staat stil. Amber kom en Amber komt.

Met haar deze dingen leren zijn we pas na ongeveer 3 a 4 maanden begonnen. Eerst hebben we haar de tijd en ruimte en aandacht gegeven om te wennen aan een gezin met katten en een oudere hond.

Neem de tijd. Succes ermee.

Hoe gaat het nu met Boris en is er verbetering ?

Ik vond dat je heel goede tips kreeg... van Dobry onder andere... En je leek me ook goed op weg. Helemaal verbaasd was ik over de naam "Geert de Bolster"... Ik kende hem niet, maar die gratis training voor mensen die een asielhond adopteren !!??? Wow !!!

Laat je ons nog iets weten ? Ik hoop dat de grootste spanningen er inmiddels helemaal af zijn en dat het voor Boris vooral leren wat wel en niet kan in een gezinnetje was. Een half jaar in het asiel is niet niks en dat hij dan moest aanpassen lijkt me normaal.

Groetjes.