Tervuerense herder

Hallo,
Wij zijn vandaag gaan kijken bij een herplaatser reu van negen jaar oud. Hij is een tervuerense herder. Wij zijn wel bekend met de Mechelse herder, maar iet met de tervuerense... Zouden mensen die hier wat meer ervaring mee hebben, deze met ons willen delen? 

Vragen die wij ons vooral afvragen zijn:

Kan een tervuerense herder goed alleen blijven? Met katten? Is hij heel nerveus? Welke hondensport is aan te raden? Wat doen we met de vachtverzorging? Verhaart hij veel? 
Wat zijn vooral de verschillen tussen hem en Duitse en Mechelse herders? 
En als je nog aanvullende dingen hebt, graag!

Groetjes janneke

Ik ken een Tervuerense Herder, Max en hij zijn beste maatjes.

Deze is wel wat jonger, 12maanden en woont samen met 6 katten en 5 ratten. Dit gaat goed, maar dit is wel van pups afaan aangeleerd. Hij is heel goed met kinderen(ze hebben net een kleintje van nu 8 maanden) en hij is super sociaal... Qua vacht verzorgig vinden ze het meevallen, hij gaat 2x perjaar naar de trimmer om de onderwol te verwijderen zodat hij sneller door de rui heen is.... 

Meer kan ik je niets over het ras vertellen! Hopelijk is er iemand die er meer ervaring mee heeft!

ik heb zelf een terveurense herder gehad een wereld hond.
hij was erg lief maar terughoudend tegenover vreemden dat hoort ook bij het ras.
het was een reu maar wel dominant tegen andere reuen ondanks hij was gecastreerd.
ik moest hem wel bij andere reuen weg houden zeker als het zijn eigen grootte was.
ik had toen zelf ook 2 teckeltjes en 2 katten dat was geen probleem hij was er dol op.
vacht vond ik geen probleem makkelijk bij te houden als je wekelijks even lekker borstelt.
ik heb de gehoorzaamheids trainingen met hem gedaan en flyball en dat kon hij goed en leerde ook erg snel.
maar die je wilt is 9 jaar dan zou ik wel niet al te fanatiek met hem gaan sporten maar meer aangepast aan zijn leeftijd.
de mijne is helaas maar 11 jaar geworden kreeg botkanker maar het is dat ik een kleineren hond handiger vind maar hij is altijd wel 1 van mijn favorieten.
beetje nerveus zijn ze wel maar ik heb dat niet als hinderlijk ervaren.
groetjes greet

Ik heb altijd begrepen dat de Mechelaar (en de Canadees) de meest nerveuze typetjes onder de herders zijn. Naar mijn ervaring (en dat is alleen in het asiel/pension) zijn Tervurense herders gevoelig, maar minder nerveus. Qua verharen, ik denk dat ze, net als andere honden met een ondervacht, twee keer per jaar door de rui gaan en dan flink kunnen verharen. Maar troost je, een Mechelaar (en Punk heeft dit dus ook) heeft van die irritante stokharen die overal in gaan zitten en niet meer uit je kleren e.d. te halen zijn. Ik heb soms een haar van Punk in mijn voet geprikt zitten, voelt alsof er een splinter in zit! Aangezien de Tervurense herder lang haar heeft neem ik aan dat hij dit in "plukken" verliest. Makkelijker op te ruimen dan al die kleine haartjes die overal in kruipen  Maar je moet natuurlijk wel zorgen dat hij klit-vrij blijft, vooral achter de oren en de "broek" zijn verraderlijke plekjes.. Wat katten betreft hangt het van de hond af, denk ik, ik denk niet dat een Tervurense herder per definitie wel of niet met katten kan. Wat voor hondensport.. geen idee. En ook de vergelijking met Duitsers hou ik me buiten, ik heb in het asiel alleen maar héél dominante, enge, grote Duitse reuen gezien dus ik ben bevooroordeeld.. 

mijn oom en tante hebben een tervuerense herder gehad (ook een herplaatser) en hebben met heel veel bloed zweet en tranen de hond redelijk onder controle gekregen.
Het alleen blijven was bij deze hond een groot probleem maar ik denk ook dat het een kwestie van gewenning, opvoeding en socialisatie is dus dit je zal even na moeten vragen wat deze hond gewend was. Deze hond kon ook niet met katten maar hiervoor geldt hetzelfde als hierboven.
Mijn oom en tante hebben eerst de beginners cursussen opnieuw gevolgd en zijn vervolgens met hem gaan speuren, dit vond hij helemaal geweldig
Haren doen ze wel
En nu het zenuwachtige dit is toch wel een puntje dat ik wel vaak terug zie bij tervuerense herders maar ook bij groenendaelers. Dit hoeft geen probleem te zijn maar pas wel op wat je in huis neemt. Deze honden hebben een consequente baas nodig die stevig in de schoenen staat en verder natuurlijk altijd een positieve opvoeding. De hond bij mijn oom en tante was door zijn slechte start toch wel een angstbijter dus laat je goed voorlichten!

Alle belgen zijn wat nerveuzer van aard,de honden hebben ook vaak dat nerveuze piepen kennisen van mij hebbeb groenendaelers en tevurense en ik vind ze mooi maar word gek van hun gepiep verharen ja heel goed bij houden maar in de rui maaktdestofzuiger overuren. groeten Hein.

het verharen dat vond ik zelf erg meevallen mits je natuurlijk de vacht goed bijhoud.
ik deed elke week lekker borstelen en bij de oortjes kammen.
ze zijn nerveus maar ja,zijn meer rassen die daar last van hebben.
ze zijn ook best gevoelig van karakter en ik vond ze ook een lief karakter hebben.
de mijne was een grote knuffelbeer maar zoals ik al eerder zei tegen andere reuen kon hij best dominant zijn.
de onze was gecastreerd maar desondanks toch niet minder dominant.
maar ik hield het in de gaten en nooit is het tot een gevecht gekomen.
het zijn ook honden die de kat uit de boom kijken je moet er ook niet als een dolle op af gaan als je binnen komt ze laten gaan en dan komen ze van zelf naar je toe.
ik heb er een fijne hond aan gehad mis hem eigenlijk nog best wel hij kon ze heerlijk tegen je aan leunen en we hebben wat afgewandeld met de teckeltjes erbij.
ook de hondencursus vond hij geweldig het was een echte werker.
groetjes greet

Bij de tervueren mis ik bij de meeste hedendaagse honden heel wat stabiliteit en karakter.
Show primeert helaas, ze moeten gewoon 'mooi' zijn.

Voor mij bezitten ze te veel angst en wantrouwen wat ik niet graag zie in een Belg en wat er ook niet hoort in te zitten.
daarnaast beginnen er ook gezondheidsproblemen in te komen (EPI, (maag)kanker,...) Nee, ik zou er niet voor opteren.

Ik ken een stel met momenteel 3 tervuerense herders. 2 teefjes en een jonge reu. Zij kennen het ras erg goed en hebben ze dan ook behoorlijk goed onder controle maar de reu van 1 jaar loopt monenteel aangelijnd omdat hij iedere andere reu aanvliegt. Hij is een paar dagen geleden chemisch gecastreerd. Het zijn lieve doch pittige honden.

Het gaat over deze hond... hij is dus zeker niet angstig...en hij wandelt samen met andere reutjes, in groep met andere honden. Het gaat hier dan ook om een hond van 9jr.  Pas op, ik geloof wel hoor dat er zo Terveurens zijn zoals jullie zeggen, maar zoals met elk ras, mag er niet worden veralgemeend.
Wat jullie schrijven over de Terveurens die jullie kennen, past gewoon niet bij bet gedrag dat deze vertoont...vandaar dat ik dit even wilde vertellen ' 
Hij is een aanhankelijke knuffel die heel graag wandelt.

http://www.youtube.com/watch?v=BU4WYxppu3k&feature=player_embedded

9 jaar is ook niet meer jong.

En verder veralgemeen ik helaas niet, ik wou dat ik het wel deed.

Ken je Juul dan Maart ? Angstig gedrag vertoont hij niet en qua gezondheidproblemen heb ik ook nog niets vernomen...

nee, maar jij zegt dat ik veralgemeen. dat doe ik niet.

Het is niet omdat jij een Juul kent, dat jij daarmee een gans ras kent (en dus veralgemeend vanuit 1 hond), dat bedoel ik te zeggen.

Over het algmeen is het nu eenmaal gewoon triestig gesteld met de TH.

Ik kan jullie zeggen dat Juul totaal geen angstige hond is, eigenlijk vind ik hem een hele stabiele hond! 
Hij is heel sociaal, zoals Marie-Rose al zei wandelt hij samen met reuen en teven. Naar mensen die hij niet kent zal hij wel wat terughoudend zijn in zijn hok. Maarja wat wil je als je in een asiel zit. 
De mensen die hem eerder adopteerde zeiden dat hij de perfecte hond was maar hij had de kippen dood gebeten wat de schuld was van zijn baasje in mijn ogen, hij liet de kippen los in de tuin, dan moet je daar niet een hond bijzetten die je nog niet door en door kent zonder begeleiding. 
En Janneke, je moet zelf zien of je een klik met hem hebt of niet, is dat niet, dan is dat zo, is dat wel en wil je moeite doen voor hem dan moet je zelf die beslissing nemen en je niets aantrekken van wat ze hier zeggen. 

Als ze zich niets aan moet trekken van de mening van anderen moet ze ook niet vragen wat de ervaringen zijn met dit ras? *rolls eyes*.

Maar inderdaad, als het goed voelt moet je er gewoon voor gaan!

Ik vroeg inderdaad naar de ervaringen met het ras. Wat heel vreemd is inderdaad dat Juul hier helemaal niet op leek. Maar dan nog zijn alle ervaringen leerzaam! 
Hij reageerde leuk op mij, maar wat schuw op mijn man. Na wat koekjes was dit trouwens ook over. Hij leek eenhele lieve, rustige stabiele hond inderdaad. Dus dat is wel vreemd, dat het totaal niet rastypisch is. We hebben hem in het kattenverblijf gezien, en ook daar was hij heel rustig en niet gefocust. Dus eigenlijk was het heel positief. We vonden trouwens Yanika ook erg lief... Maar dat terzijde. Ook aan de riem, buiten was hij erg leuk. 

We komen eerder terug van de vakantie waarschijnlijk om volgende week zaterdag nogmaals te komen kijken... Zijn jullie er dan ook, Marie rose en Eline?

Wij willen overigens graag een reu, omdat alle mensen die wij kennen met een hond waar we we eens heen gaan... Teven hebben! En dat gaat vaak beter.. Dus wat dominantie richting reuen vinden we niet zon ramp...

Ja wij zijn er elke zaterdag!
Maar kan natuurlijk zijn dat we aan het wandelen zijn als jij er bent.

Wij hebben er 1 gehad, tijdelijk ter opvang na het overlijden van zijn baas. Maar op dat moment was de stress voor ons het diertje te groot. Hij was al bij meerdere verschillende mensen geweest voor ons en ook ons toen erg drukke, stressvolle leventje deed hem geen goed. Hij was heel nerveus en onzeker en viel uit naar vreemden. (vooral honden, maar ook naar mensen). Heel veel piepen, rond ijsberen, kwijlen en dan wil ik het niet eens hebben over de stress die er was tussen hem en de katten. Het schuim stond op zijn bekkie als hij er weer eens 1 zag en ging als grommend en blaffend vol in de aanval.
We hebben hem toen naar het asiel gebracht omdat we hem niet de juiste aandacht konden geven. We hadden toen ook een golden waar het ook niet lekker mee klikte. Later ontdekten we dat hij bij kennissen van mijn partner (van heel vroeger) is geplaatst en daar is hij de rest van zijn leven ook is gebleven. (We hebben zelfs nog contact gehouden) Hij leefde daar zelfs met nog 2 andere herders. (Hij is ruim 13 geworden).

Ik vond het een hele lieve hond, maar in mijn ogen gewoon heel nerveus en onzeker. En wij waren toen niet voorbereid op het ras en hadden niet de juiste tijd en aandacht voor hem. Het angstbijten was ook best wel indrukwekkend aangezien het toch wel een grote hond was. En ja, hier moet je toch een beetje ervaring mee hebben wil je er goed mee om kunnen gaan.
Waar hij later zat bloeide hij echt helemaal op . Hij liep weer los (met hier en daar een mini akkefietje maar niets serieus) en werd een echte gezinshond. Hij is misschien nooit helemaal de perfecte hond geweest, maar daarvoor had hij teveel meegemaakt.

Dus ja, misschien niet het makkelijkste ras maar het ligt echt aan de manier waarop je daar mee om gaat.

Door Mikey heb ik veel geleerd (ook van te voren) over herders en hun karakters. Maar dit was pas veeeel later. Als het hele gedoe met de tervueren zich nu had afgespeeld hadden we hem wel de juiste zorg en aandacht kunnen geven.

Qua vacht, net als de witte herder, is het gewoon een ramp Veel plukken haar op de grond, haren op je kleding, op de meubels.. en dagelijks stofzuigen
Wel is de vacht zelfreinigend. Dus een flinke dosis modder valt er gewoon vanaf als het is opgedroogd, dat is wel weer ideaal. Af en toe een borstel er doorheen is voldoende. (met als aandachtpuntjes de broek en de haren achter de oren die kunnen klitten )

Gr. Alexandra

Ja, ik ben er zaterdag ook  Daarstraks Juul nog gezien, hij was op wandel tezamen met Rena...maar nu was het wel wat warm voor hem '

Hopelijk tot zaterdag, zou het erg leuk vinden jullie te ontmoeten !!

Hoi,

Ik heb een tervuerense reu van nu een jaar oud. Een geweldige hond ! Hij is zeker niet terughoudend naar vreemden, hij vindt iedereen lief. Hij is een beetje schrikkerig van harde geluiden maar dat is dan ook het enige.
Voorlopig is hij helemaal niet dominant naar andere reuen.
Ik heb hiervoor ook een reu gehad, die was wel dominant, best vervelend. Maar verder ook een hele stabiele, vriendelijke hond.

Zoals jij over je lieve hond schrijft Danielle, dat lijkt al veel meer op Juul's gedrag. '

Ik denk ook dat de Tervuer soms echt te negatief beoordeeld wordt. Er lopen er hier in de buurt nog twee. Ook die zijn heel sociaal en echt niet nerveus ofzo. Het kan dan in het karakter zitten, wat trouwens steeds minder wordt aangezien erkende fokkers hun honden ook op gedrag laten testen, maar het is natuurlijk ook wat je er zelf mee doet.
Mijn hond is zelfs zo dat hij buiten eerst de baas van de hond begroet (met een enorm enthousiasme) en vervolgens met de hond gaat spelen. Niks terughoudends aan. Hij is laatst achterna gezeten door een labrador reu, niet al te vriendelijk, hij deed niets. Ja, later onderdanig aan de bek van die hond likken.
Dus er zijn echt wel vriendelijke, niet-
dominante en stabiele tervuerenaars.

Wat betreft de vacht. Twee keer per jaar is het even een paar weken goed kammen maar verder weinig 'last' van hoor.

Bedankt! Danielle, dit is inderdaad hoe we Juul hebben leren kennen! Ben benieuwd zaterdag ..

Marie-Rose en ik zijn ook heel benieuwd hoe het zaterdag zal gaan.

Er zijn reeds honden naar Nederland gaan wonen '. 

De eindbeslissing ligt volledig bij de mensen van het asiel, maar ik ben zeker dat, als ze denken dat ze een match zijn en het allerbeste voor hebben met Juul, ze er geen problemen over maken.

Over dat andere geval wil ik niet meer uitwijden, heb toen reeds alles gezegd wat er te zeggen was evenals Eline, Jana (die het asiel ook erg goed kennen) het deden.  Dit asiel kan niet verweten worden dat ze niet het allerbeste voor hebben met hun honden en het is voor mij positief, niet negatief dat, als ze hun grote twijfels hebben, ze een hond niet mee geven.

Ik woon inderdaad in Nederland. We zijn al een x bij Juul gaan kijken en er is niets gezegd over dat het niet mag omdat we in NL wonen. Wij hebben eerst telefonisch contact gehad, en onze situatie uitgelegd. Met de vraag of er een hond in het asiel zat die bij ons en onze situatie past. En daaruit is Juul naar voren gekomen.. Daarna gaan kijken, en echt gekeken naar hoe Juul reageert.
De mevrouw die ons rondleidde was erg begaan met het lot van Juul, die word indd niet zomaar ergens geplaatst heb ik het idee. Het verhaal waar jullie het over hebben is mij niet bekend.
Gaan in ieder geval nog een keer kijken, en dan overleggen met het asiel en een besluit nemen.

Dat zal Ine de bazin misschien wel zijn geweest, zij geeft inderdaad enorm om de honden, zij wil niets dan het beste! 
En zeker na die drama met Juul en die mensen. Naar wie Juul gaat is nog altijd de beslissing van het asiel en als honden echt niet in Nederland mochten geplaatst worden zou Janneke niet welkom zijn geweest maar dat is duidelijk niet het geval!