Luan na zijn AM/SRMA terugval: 6 maanden medicatie vrij

Misschien hoort het niet in leuke hondenverhalen, maar ik vind het wel een leuk hondenverhaal en heel goed nieuws bovendien

Ik durf het nu wel te zeggen... Luan is na bijna een half jaar eindelijk prednoral-vrij!
Vorige week woensdag hebben we Luan zijn laatste 2,5mg prednoral gegeven, we gaven dit om de andere dag dus het was eigenlijk al bijna helemaal niks meer (zeker niet als je je bedenkt dat hij bij de diagnose AM 80mg per dag kreeg voor de eerste 4 dagen!). 

Maar vorige week woensdag dus gestopt en ik was toch wel gespannen. Ik had er vertrouwen in dat het goed zou gaan maar je wilt ZO graag dat het goed gaat. En gelukkig is het dus goed gegaan en mag hij voorlopig zonder medicatie. We merken wel dat hij de laatste weken meer aan het puberen is (hij is nu 14 maanden) maar denk dat hij ook nog wel wat in te halen heeft  met tot nu toe als voorlopig dieptepunt mijn gemolde rijbewijs . Ach ik heb het er graag over voor een gezond hondje. 

Nu dus zo goed mogelijk ervoor proberen te zorgen dat hij geen terugval krijgt. Ik geef hem op dit moment niks chemisch en ga dat voorlopig ook even zo houden. Echt uit sluiten kan je het helaas niet maar we proberen in ieder geval om de kans zo klein mogelijk te maken dat er iets gebeurd 

Maar vanuit hier, proost  op Luan's gezondheid!

Yes!! Hartstikke goed!! Dat gaan we vieren zondag..lekker wandelen

Wauw, fijn nieuws Kelly  een hele dikke borrel op Luan's gezondheid 

Geweldig na n.b. een half jaar eindelijk geen Prednoral meer.
Ik hoop dat Luan het heel goed blijft doen zonder en geen terugval krijgt.
Santé.

Daar drinken we op.
Hartstikke goed nieuws

Heh... Blij dat ik je topic opende want het maakt mij ook vrolijk. Genieten van het moment en ervan uitgaan dat het goed blijft gaan. Loopt het anders dan heb je dan nog tijd genoeg om te paniekeren

We duimen dat het goed blijft gaan... En na het rijbewijs nog de bib-kaart... bus-abonement... en weet ik veel.... De pret kan niet op

Succes Kelly en Luan !!!!

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties. Zat voor een training een paar dagen in Engeland dus geen tijd om in te loggen op HP

Dat is fijn nieuws! Super!

En jaar geleden mocht Luan tot onze grote vreugde van de prednisolon af. Sinds die tijd zijn we uiterst voorzichtig geweest met allerhande medicatie en hebben we hard gewerkt aan zijn weerstand. Hij bloeide op, en werd het hondje wat we nu zo goed kennen. Ietwat onzeker maar alles wat hij doet doet hij met volle overgave. Een bloedfanatiek hondje en tegelijkertijd een enorme knuffel. 

Het ging zo lang goed, hij passeerde de kritieke leeftijd van 2 jaar en we dachten dat hij erover heen gegroeid was. 

Blijkbaar hadden we het verkeerd. Luan is weer ziek en weer aan de prednisolon in hoge dosis. Zijn ogen staan anders, hij is er wel en hij is er niet. Zijn karakter verstopt onder een enorme laag medicijnen. Alle plannen voorlopig van de baan. Beter worden is het allerbelangrijkste. Stiekem vragen we ons af of het niet al een paar maandjes aan het sluimeren is. De verergerde angst die hij de afgelopen weken/maanden had...

Wat is dit een lelijke tegenvaller. Ik had ook gehoopt dat Luan er overheen zou groeien.

De angst die hij de laatste maanden toonde, heeft er vast wel mee te maken.

Ik zie het aan zijn ogen, dat hij er als het ware niet bij is. Het lijkt wel of hij door je heen kijkt.

Ik hoop voor jullie en Luan dat hij hier weer goed uitkomt, ook al zal dit voor de tweede keer veel moeite, zorgen en verzorging vergen.

Beterschap.

Wat erg! Ik hoop dat hij weer de oude wordt! Veel beterschap en sterkte...

Wat een vreselijke tegenvaller voor jullie.

Je kan inderdaad zien op de foto dat hij 'anders uit de ogen kijkt'.

Wat is er met Luan aan de hand, dat hij prednison moet gebruiken?

Heel veel sterkte met het beter worden van Luan!

Ach, weer in de zorgen en wat triest voor Luan.  Duimen maar dat hij er weer overheen komt.  Beterschap gewenst lieve Luan.

Wat erg zeg! Heel veel beterschap voor Luan!

O bah Kelly, wat een domper..., veel beterschap gewenst..., hopelijk knapt Luan snel weer op, maar voorlopig zullen jullie wel weer een hoop buikpijn hebben van deze tegenslag.

Heel veel sterkte gewenst !!!

Luan heeft SRMA http://www.tollertales.nl/gezondheid/srma-am-aseptische-meneningitis

Hij is op de leeftijd van 9 maanden ziek geworden, na 6 maanden was hij medicatievrij. Waarschijnlijk kijkenn we nu weer tegen 3-6 maanden medicatie aan waar de eerste maanden het zwaarst van zijn.

Gelukkig lijkt de medicatie wel aan te slaan, af en toe zie ik nog een ondeugend koppie bij me staan te kwispelen dus hij voelt zich wel wat beter. Hij slaapt enorm veel en is na ff snuffelen buiten alweer helemaal uitgeput. We zijn weer op puppyschema, 3x per dag eten en 6 of meer keer per dag plassen (bijwerkingen van de prednison). Ik maak me wel wat zorgen om zijn achterhand, af en toe is hij enorm stijf en trekt hij wat met zijn achterpoot. Dit was de vorige keer niet. Dinsdag maar even langs ons behandelend specialist om te kijken wat hij ervan vindt en een afbouwschema te bespreken.

Ik ben er zelf echt kapot van. Ik weet dat het wel weer goed komt... maar toch, het breekt je hart je hond zo te zien. Ik heb een behoorlijk zware tijd op mijn werk gehad, afgesloten met dat ik afgelopen week de hele week op zakenreis was toen het gebeurde. Ik had voor dit weekend leuke workshops ingepland met Luan en volgende week ben ik een lang weekend vrij waarin we lekker met zijn drietjes zouden gaan wandelen. Voor mij is de tank ook ff leeg, maar we zullen door moeten, voor Luan. Het voelt ook zo oneerlijk, we zijn zo voorzichtig geweest, hij heeft al zoveel meegemaakt. Wanneer mogen we nu eens van het leven met elkaar gaan genieten.

Maargoed het geeft me wel weer energie als ik zie dat hij in de weinige minuten op een dag dat hij energie heeft, gewoon met een balletje speelt. Ondanks dat hij doodop is en zijn reflexen veel trager zijn dan normaal gaat hij er wel 500% voor, zoals ik dat van hem ken <3. Voor hem gaan we er gewoon alles aan doen dat hij zo snel mogelijk beter wordt...

pff wat een heftige diagnose en behandeling zeg

Fijn dat Luan alle vertrouwen geeft en zich 500% inzet

Ik hoop en duim voor beterschap voor Luan!

Hè wat vervelend... Hopelijk knapt hij snel weer op, heel veel beterschap voor hem toegewenst!!

Kelly,... na zo'n zware tijd op het werk en met wat verlofdagen in zicht.  Samen met Luan wat rust nemen en bijkomen.  Lange wandelingen waar je naar uitkeek gedeeltelijk vervangen door quality-time en van elkaar genieten. 

Hopelijk kunnen wat rustiger korte wandelingen, of zo nu en dan iets zonder Luan, terwijl hij z'n rust neemt....  Maar het "niets moet" gevoel kan ook eens een keertje deugd doen.  Goede moed gewenst en spoedige beterschap voor Luan.

Wat vervelend zeg! Het is echt verschrikkelijk je hond ziek te zien.. Veel beterschap! 

Sterkte, hoop dat hij elke dag meer aansterkt en dat hij snel weer de oude Luan is.

Neem beiden rust zal jullie allebei goed doen.

Ach, wat verdrietig.

Ik hoop dat hij heel snel de medicatie oppakt en het afbouwen dan ook weer mogelijk is.

Sterkte en vooral heel veel beterschap gewenst

Wat een ellende! Arm ventje.....

Heel veel beterschap voor Luan en sterkte voor jullie!

Bedankt allemaal voor jullie medeleven, doet me erg goed. Heb ook op mijn werk een email rondgestuurd dat ik meer vanuit huis werk in ieder geval de aankomende twee weken. Reacties varieren van medelevend en begrijpend naar zogenaamd medelevend en niet echt begrijpend, maar dat laatste kan me niet zoveel schelen :). Mijn hond hoort bij mijn gezin en daarvoor ga ik door het vuur, punt. Ik mag dan wel geen kinderen hebben, dat betekend niet dat ik geen gezin heb...

Morgen hebben we om 09:10 een afspraak met zijn behandelend arts. Ik heb hem meer prednisolon gegeven dat in eerste instantie was voorgeschreven omdat ik voelde dat we met deze dosering niet uitkwamen. Zal wel op mijn kop krijgen ;). Aan de andere kant heb ik me dusdanig ingelezen inmiddels dat ik alle mogelijke schema's uit mijn hoofd ken en weet welke artikelen ze nalezen om die dosering te bepalen dus ik zag niet in waarom ik daarvoor met een spoedarts moest bellen die Luan of de indicatie toch niet kent...

Het zit me niet helemaal lekker nog, ik heb zo'n voorbode dat er misschien een chronische component aan het meespelen is (die ik ook in de literatuur tegenkwam). Ik hoop dat mijn onderbuikgevoel verkeerd is en ik gewoon een beetje hypochonder ben geworden van alles wat ik gelezen heb... Ben heel benieuwd hoe de arts er morgen naar kijkt...

Ach ja, er zijn altijd mensen die het niet snappen en dan uit onverwachte hoek ineens mensen die het helemaal wel snappen! Je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt. 

Sterkte en succes morgen bij de dokter. Ik hoop voor jullie dat je onderbuiksgevoel niet klopt. Klein woord van troost: een van de broertjes van Janouk had aan auto-immuun ziekte waar hij prednison voor nodig had. Hij heeft dat gebruikt vanaf dat hij een jaar of 4 was, geloof ik en hij is dit jaar eigenlijk nog vrij onverwacht overleden , hij is 14 geworden (dus nog bijna 3 jaar ouder dan mijn beer Janouk die nog nooit van zijn leven medicijnen had gebruikt... prednison heeft bijwerkingen maar soms is het een ook een wonderbaarlijk goed werkend middel!)  

" Bedankt allemaal voor jullie medeleven, doet me erg goed. Heb ook op mijn werk een email rondgestuurd dat ik meer vanuit huis werk in ieder geval de aankomende twee weken. Reacties varieren van medelevend en begrijpend naar zogenaamd medelevend en niet echt begrijpend, maar dat laatste kan me niet zoveel schelen . Mijn hond hoort bij mijn gezin en daarvoor ga ik door het vuur, punt. Ik mag dan wel geen kinderen hebben, dat betekend niet dat ik geen gezin heb...
 
Morgen hebben we om 09:10 een afspraak met zijn behandelend arts. Ik heb hem meer prednisolon gegeven dat in eerste instantie was voorgeschreven omdat ik voelde dat we met deze dosering niet uitkwamen. Zal wel op mijn kop krijgen . Aan de andere kant heb ik me dusdanig ingelezen inmiddels dat ik alle mogelijke schema's uit mijn hoofd ken en weet welke artikelen ze nalezen om die dosering te bepalen dus ik zag niet in waarom ik daarvoor met een spoedarts moest bellen die Luan of de indicatie toch niet kent...
 
Het zit me niet helemaal lekker nog, ik heb zo'n voorbode dat er misschien een chronische component aan het meespelen is (die ik ook in de literatuur tegenkwam). Ik hoop dat mijn onderbuikgevoel verkeerd is en ik gewoon een beetje hypochonder ben geworden van alles wat ik gelezen heb... Ben heel benieuwd hoe de arts er morgen naar kijkt...
 
  "

Kelly en Luan

 Ik had dat chronische gevoel ook een beetje ...

Mocht dat zo zijn zou ik kijken of holist er iets mee kan

Al is het maar minder medicatie of ondersteuning van organen

Iets...

Eerst maar kijken wat je da zegt

Als hij erg boos is kan je vragen om zijn mobiel nummer...dan kan hij aangeven hoe de medicijnen aan te passen of dat je echt een noodarts moet bezoeken

Vraag een uitdraai van conclusie  behandeling voor vreemde dierenartsen

evt kan hij een brief voor je maken met uitleg aan een nieuwe da

Thanks Roos. Denk niet dat hij erg boos zal worden. Kan het erg goed vinden met deze DA. Slimme vent met zijn hart op de goede plek, is ook degene die me aangeraden heeft niet meer te enten met Luan en niks voor dat consult heeft gerekend. Hij heeft enorm veel research in Luan gestopt. Hij weet dat ik me ook goed inlees en kan dat wel waarderen. Echt een topvent...

Ik ben al in contact met een fokker die ik enorm vertrouw over een eventuele vervolgstap. Zij is in contact met een aantal goede osteopaten waar ze goede ervaringen mee heeft. Verder weet ze de namen van DE SRMA behandelaren in Nederland. We houden de moed erin :). Maar eerst morgen maar eens afwachten en kijken waar de arts mee komt.

"  
Thanks Roos. Denk niet dat hij erg boos zal worden. Kan het erg goed vinden met deze DA. Slimme vent met zijn hart op de goede plek, is ook degene die me aangeraden heeft niet meer te enten met Luan en niks voor dat consult heeft gerekend. Hij heeft enorm veel research in Luan gestopt. Hij weet dat ik me ook goed inlees en kan dat wel waarderen. Echt een topvent...
 
Ik ben al in contact met een fokker die ik enorm vertrouw over een eventuele vervolgstap. Zij is in contact met een aantal goede osteopaten waar ze goede ervaringen mee heeft. Verder weet ze de namen van DE SRMA behandelaren in Nederland. We houden de moed erin . Maar eerst morgen maar eens afwachten en kijken waar de arts mee komt. "

Kelly en Luan

 Fijn dat je zo'n lieve da hebt en dat de fokker ook helpt.

Ze zijn net zo ongelukkig als jij met het probleem met Luan

en daarnaast ook heel blij dat je alles op alles zet...das duidelijk en goud waard!

Ik hoop echt dat het niet chronisch is maar indien wel vind je vast de goede middenweg

Respect en we duimen voor Luan!

Langzamerhand vallen er meer en meer puzzelstukjes op hun plek. Vanmorgen zijn we bij Luan's behandelend specialist geweest. De koorts was wegen hij vertoonde geen tekenen van pijn meer bij het buigen van de nek. Goed teken, de prednisolon slaat aan en dat bevestigt meteen de diagnose gezien ook zijn voorgeschiedenis. Wel loopt hij nog steeds slecht. Ik heb ook aangegeven dat ik de dosering zelf heb opgehoogd, wat prima was.

We hebben voorzichtig ook uitgesproken dat we vermoeden dat Luan's terugval al veel eerder was gestart. Voor zijn doen extreem angstig de afgelopen maanden en de problemen met zijn heupen in januari, nu de prednison die niet volledig aanslaat... De arts ging volledig mee in onze vermoedens en zegt ook dat het hem niet zou verbazen als de terugval veel eerder had plaatsgevonden (past ook beter in de leeftijd) maar heel mild was geweest en pas vorige week geescaleerd is. Het is zo jammer dat hij niet kan praten en het niet zelf kan vertellen. De signalen zijn zo subtiel geweest dat we totaal de link niet hebben gelegd...

Voor mij is er een soort van opluchting, al die puzzelstukjes die op hun plek vallen. Tegelijkertijd maak ik me wel zorgen, zo lang geen behandeling te hebben gehad gaat het niet makkelijker maken om de ziekte onder controle te krijgen en uiteindelijk af te bouwen.

Aan de andere kant, we hebben een diagnose, we hebben een idee wat er het afgelopen half jaar is gebeurd en we zijn aan het behandelen. Vanaf nu is er alleen maar een weg omhoog .

Heb wel weer vol verbazing naar Luan gekeken bij de arts. Hij vindt hem wel heel lief en leuk en kent hem natuurlijk al(terwijl hij ook doodsbang is) en de arts mocht hem zelfs een knuffel geven. Boefje als hij is (en uitgehongerd door de prednison) bleef hij zich van zijn charmanste/meest manipulatieve kant laten zien op jacht naar koekjes. Was een arts die veel gebaarde met zijn handen dus Luan bleef 'touch' 'poot' 'high five' en 'high 10' proberen te geven zodra die handen in de buurt waren . Een ding is duidelijk, hij is ziek maar zijn streken nog niet kwijt .

We hebben nu een behandelplan, over twee weken weer contact met de arts om te kijken hoe het ervoor staat. Ondertussen ga ik kijken of er manieren zijn om Luan's gestel te beschermen tegen de langdurige prednisolon, helaas zijn deze er niet in de reguliere geneeskunde. Tips zijn welkom!

Wat fijn dat vandaag zoveel duidelijk is geworden.

En wat een enorme en lieve bikkel is Luan!

Ik zou een goede holist inschakelen , omdat ze advies op maat geven voor luan

zelf zou ik aan de weerstand werken voeding supplementen en pro biotica

een holist kan veel specifieker organen ondersteunen die het nodig hebben(lever nieren)