Luan na zijn AM/SRMA terugval: 6 maanden medicatie vrij

Wat fijn zeg!

Inderdaad zit een stuk meer leven in dat koppie!

wij duimen mee dat de afbouw voorspoedig blijft verlopen

Inderdaad maar beter geen kalfs peesje meer .Gelukkig bestaat er genoeg ander lekkers

Hier weer een update van ons. Arme sul heeft waarschijnlijk een vleugje kennelhoest te pakken.

Hoorde van de week wat vocht ergens in zijn luchwegen als hij zuchtte (dat doet hij veel en vaak, niets zo lekker blijkbaar als een goede zucht terwijl je lui ligt te zijn), ook als hij blaft klinkt het af en toe wat schor. Meteen maar even de dierenarts gebeld, zijn weerstand is zo laag door de prednison, heb geen zin in een  longontsteking eroverheen.

Assistente aan de telefoon deed haar uiterste best me nog bezorgder te maken (ahum). "Komt u maar even langs hoor mevrouw, een rocheltje bij zo'n jonge hond is niet gezond. Hartproblemen komen niet veel voor maar het zou een erntige, redelijk zeldzame bijwerking van de prednison kunnen zijn." ...en bedankt,  hele dag me zorgen zitten maken.

De dierenarts heeft overal goed geluisterd en gevoeld, de lymfenklieren in zijn keel waren wat opgezet, andere lymfenklieren goed. Hart klinkt perfect, hoorde idd wel wat slijm in de luchtwegen, geen koorts. Zeer waarschijnlijk is het beginnende kennelhoest.

Moet hem dus goed in de gaten houden de komende dagen, mag wat hoestsiroop geven ter verzachting van zijn keel en van het weekend gaan we lekker naar het strand voor een badje in lekker zuiverend zout water :).

Even getwijfeld of we wel door moesten gaan met afbouwen, maar ik merk echt dat deze dosering prednison teveel begint te worden (vreemd genoeg merken we dat elke keer weer aan zijn gedrag, hij lijkt de bijwerkingen dan erger te beginnen te voelen of iets dergelijks). In ieder geval hebben Jeroen (mijn vriend) en ik allebei het gevoel dat het weer tijd is om een stapje terug te doen, en dat hebben we ook gedaan dus we zitten nog keurig netjes op schema ;).  Van het weekend zullen we het effect zien. Voor de kennelhoest en zijn weerstand is minder prednison alleen maar beter.

Hier dus weer even een paar dagen van hoop, hoop dat de kennelhoest niet te ver doorzet en voornamelijk dat het afbouwen goed gaat.... zondag weten we in ieder geval meer over het afbouwen :)

Vaak is beginnende kennelhoest goed onder de duim te houden door de hond niet te laten blaffen en uit te laten aan een tuig om de keel te ontzien zodat ze niet hoeven te hoesten.

De kennelhoest verergert door blaffen en hoesten omdat dan de stembanden en keel actief gebruikt worden.

Suikervrije thymsiroop heeft hier de kennelhoest beperkt tot 3 dagen af en toe een kuch.

Denk er aan dat het nog twee weken besmettelijk is.

Succes met het volgende stapje..., goed dat het weer nodig is om af te bouwen, geeft de burger moed 

We duimen dat de kennelhoest niet doorzet ! Knuffel voor Luan 

Ik duim er  ook voor dat Luan het goed doet op de afbouw

en heb veel respect  voor hoe goed jullie de hond kennenen inspelen op wat er gebeurd in zijn lijf !

Echt super mooi om te lezen ondanks de nare omstandigheden denk ik keer op keer

Met zulke bazen komt Luan er wel en hij weet dat!

Wow, dankjewel voor je compliment... ik ga er gewoon van blozen 

m.b.t. de kennelhoest, vandaag al 2x een beetje hoestsiroop gegeven en hij heeft nog niet geblaft. Ook vriend ervan overtuigd om even een paar dagen extra moeite doen en Luan zijn tuig om te doen ipv het jachtlijntje waarmee Jeroen normaal gesproken loopt.

Tot zover volgens plan dus :) 

"  
Wow, dankjewel voor je compliment... ik ga er gewoon van blozen 
 
m.b.t. de kennelhoest, vandaag al 2x een beetje hoestsiroop gegeven en hij heeft nog niet geblaft. Ook vriend ervan overtuigd om even een paar dagen extra moeite doen en Luan zijn tuig om te doen ipv het jachtlijntje waarmee Jeroen normaal gesproken loopt.
 
Tot zover volgens plan dus   "

Kelly en Luan

 niet blozen...jullie houden van elkaar en zorgen goed voor elkaar.

Gewoon oprecht naar beste kunnen..

In mijn ogen hoort dat zo, al ben ik altijd weer blij als een  dier met wat meer problemen een baas treft met die houding.

Het is een bijzondere band die dan ontstaat met je dier... een ander soort communicatie

Maar die aanwijzingen van je dier zijn goud waard en helpen de behandeling 

Ja daar heb je wel gelijk in, we leren Luan steeds beter kennen en ik snap steeds vaker wat hij bedoelt... bij het eerste zuchtje hoor je al dat er iets in zijn adem niet goed zit, bij het eerste hupsje dat hij niet lekker loopt. Ik hoor wel eens dat moeders dat bij hun kinderen hebben. Ik heb geen kinderen en denk ook niet dat het zo sterk is als tussen een biologische moeder en een kind... maar toch leer je onbewust veel dingen herkennen.

Wel heb ik zo'n exemplaar die als hij wat van je wilt, gewoon voor je gaat zitten en je aan gaat zitten staren. Moet ie plassen? Voor je neus zitten. Honger? Voor je neus zitten. Water op? Voor je neus zitten. Vervelend? Voor je neus zitten. Spelen? Voor je neus zitten. Knuffelen? Voor je neus zitten.

Soms wel eens frustrerend dat ze niet kunnen praten, kan  je gewoon vragen wat hij wilt ;)

"  
Ja daar heb je wel gelijk in, we leren Luan steeds beter kennen en ik snap steeds vaker wat hij bedoelt... bij het eerste zuchtje hoor je al dat er iets in zijn adem niet goed zit, bij het eerste hupsje dat hij niet lekker loopt. Ik hoor wel eens dat moeders dat bij hun kinderen hebben. Ik heb geen kinderen en denk ook niet dat het zo sterk is als tussen een biologische moeder en een kind... maar toch leer je onbewust veel dingen herkennen.
 
Wel heb ik zo'n exemplaar die als hij wat van je wilt, gewoon voor je gaat zitten en je aan gaat zitten staren. Moet ie plassen? Voor je neus zitten. Honger? Voor je neus zitten. Water op? Voor je neus zitten. Vervelend? Voor je neus zitten. Spelen? Voor je neus zitten. Knuffelen? Voor je neus zitten.
 
Soms wel eens frustrerend dat ze niet kunnen praten, kan  je gewoon vragen wat hij wilt "

Kelly en Luan

 en als je dan doorvraagt?..laat hij dan meer zien?

of blijft hij als een smurf naar je staren 

jeff loopt dan naar de deur als hij misselijk is of iets moet...en als hij zeurt kijkt hij om naar zijn puzzel of de snoeppot en als hij aandacht wil kruipt hij dichter bij

Sterkte en ik hoop dat het niet verergert en Luan er snel doorheen is. Ik duim mee voor hem.

Ik moet 1 voor 1 alle dingen af en nakijken, meestal kom ik er dan wel uit ;)

"  
Ja daar heb je wel gelijk in, we leren Luan steeds beter kennen en ik snap steeds vaker wat hij bedoelt... bij het eerste zuchtje hoor je al dat er iets in zijn adem niet goed zit, bij het eerste hupsje dat hij niet lekker loopt. Ik hoor wel eens dat moeders dat bij hun kinderen hebben. Ik heb geen kinderen en denk ook niet dat het zo sterk is als tussen een biologische moeder en een kind... maar toch leer je onbewust veel dingen herkennen.
 
Wel heb ik zo'n exemplaar die als hij wat van je wilt, gewoon voor je gaat zitten en je aan gaat zitten staren. Moet ie plassen? Voor je neus zitten. Honger? Voor je neus zitten. Water op? Voor je neus zitten. Vervelend? Voor je neus zitten. Spelen? Voor je neus zitten. Knuffelen? Voor je neus zitten.
 
Soms wel eens frustrerend dat ze niet kunnen praten, kan  je gewoon vragen wat hij wilt "

Kelly en Luan

Deels bewust en deels onbewust leer je signalen opvangen en steeds beter vertalen. 

Hier een Sadi die ook erg onduidelijk kan zijn en aandacht vraagt op haar manier en inderdaad ook een plasje op die manier kan aangeven echter is Sadi zo verschillend in dingen aangeven of juist weer zo aangeven zoals ze andere dingen aangeeft dat er wel eens een miscommunicatie ontstaat. Maar op een gegeven moment leer je toch het juiste signaal op te vangen maar ja het is leren en soms verkeerd inschatten nou ja dan merk je snel genoeg dat je er naast zit.

Knuffel voor Luan

Zo weer even een update vanuit onze kant. Ben een beetje eigenwijs geweest. Voor onze DA op vakantie ging met hem afgesproken (op mijn verzoek) om Luan drie weken op 20MG te houden ipv de standaard 2 weken omdat ik hem nog niet helemaal stabiel vond. Echter de afgelopen 1,5 week gingen super en ik merkte dat hij erdoor zat en dat het tijd was om af te bouwen.

Heb dit aan de plaatsvervangend DA laten weten, die het me verbood omdat het niet was wat afgesproken was met de andere DA en dat een terugslag "het laatste was wat je nu kan gebruiken". Dat laatste ben ik volledig met haar eens, maar ik ken mijn hond, ik ken de ziekte inmiddels zo goed en ik was ervan overtuigd dat het tijd was. Dus gewoon mijn zin doorgedreven. Ik snap de vervangende DA wel, ze heeft Luan nog nooit gezien, kent mij niet en kent de ziekte niet.

Ben blij dat ik doorgezet heb, Luan is nu stabiel op 10mg en behoorlijk zichzelf :). Het enige lastige is nu dat ik eigenlijk nog niet intensief mag trainen met hem omdat ik stress nog steeds moet vermijden. Maar hij verveeld zich behoorlijk. We gaan weer wandelen en zwemmen maar ik merk echt dat hij de mentale uitdaging mist. Volgende week is onze DA terug en dan maar even overleggen, het is tijd om meer  te gaan trainen, anders krijg ik echt een gefrustreerde hond!

De kennelhoest is zo goed als weg en heeft niet echt doorgezet... vraag me af of het echt kennelhoest is geweest of gewoon een beetje snotterig :).

Voorlopig houden we hem op 10mg, volgende week even overleggen met de DA en hopen dat we weer mogen starten met trainen!

des te meer omdat je je eigen hond het best kent en met zijn ziekte bent meegegroeid voel je zelf beter aan wat de juiste keus is zeker t.o.v. een vervangende dierenarts die Luan en jullie situatie niet kent. Ik weet zeker dat als je eigen dierenarts terug is dat ie vind dat je in deze situatie voor Luan het beste hebt gehandeld. 

Net als dat wij zeker wisten dat ook al oogde Sadi gezond en alert etc. dat er iets mis was.

" Zo weer even een update vanuit onze kant. Ben een beetje eigenwijs geweest. Voor onze DA op vakantie ging met hem afgesproken (op mijn verzoek) om Luan drie weken op 20MG te houden ipv de standaard 2 weken omdat ik hem nog niet helemaal stabiel vond. Echter de afgelopen 1,5 week gingen super en ik merkte dat hij erdoor zat en dat het tijd was om af te bouwen.
 
Heb dit aan de plaatsvervangend DA laten weten, die het me verbood omdat het niet was wat afgesproken was met de andere DA en dat een terugslag "het laatste was wat je nu kan gebruiken". Dat laatste ben ik volledig met haar eens, maar ik ken mijn hond, ik ken de ziekte inmiddels zo goed en ik was ervan overtuigd dat het tijd was. Dus gewoon mijn zin doorgedreven. Ik snap de vervangende DA wel, ze heeft Luan nog nooit gezien, kent mij niet en kent de ziekte niet.
 
Ben blij dat ik doorgezet heb, Luan is nu stabiel op 10mg en behoorlijk zichzelf . Het enige lastige is nu dat ik eigenlijk nog niet intensief mag trainen met hem omdat ik stress nog steeds moet vermijden. Maar hij verveeld zich behoorlijk. We gaan weer wandelen en zwemmen maar ik merk echt dat hij de mentale uitdaging mist. Volgende week is onze DA terug en dan maar even overleggen, het is tijd om meer  te gaan trainen, anders krijg ik echt een gefrustreerde hond!
 
De kennelhoest is zo goed als weg en heeft niet echt doorgezet... vraag me af of het echt kennelhoest is geweest of gewoon een beetje snotterig .
 
Voorlopig houden we hem op 10mg, volgende week even overleggen met de DA en hopen dat we weer mogen starten met trainen! "

Kelly en Luan

Lekker speuren met je hond. Aanleren zowel binnen als in een buitenomgeving. Wil je je hond mentaal moe krijgen, waarbij hij ook echt voldaan is, dan is speuren wat mij betreft de beste optie voor een hond die over het algemeen graag met zijn neus en in de vrije natuur werkt.

Speuren vindt Luan helemaal super en wil graag in september een cursus gaan doen (heb de hondenschool ook al uitgezocht) maar dan moet de DA wel eerst toestemming geven. Verder doen we jachttraining, wat een heerlijke combinatie is tussen mentale en fysieke inspanning, kan niet wachten om weer te starten :). Verder waren we bezig met BAT training voor Luan zijn onzekerheid naar onbekenden.

Genoeg ideetjes dus om hem mentaal bezig te houden, maar wil wel eerst even met de DA overleggen :)

Vandaag even een paar zoekapportjes gedaan. De laatste was eigenlijk net iets te veel/ver, vandaar het concentratieverlies en het plasje op het eind :). Daarna meteen gestopt, hij was doodop.

Brn nu heel voorzichtig elke dag een aantal apportjes aan het doen (met name zoeken) en ga dit langzaamaan uitbreiden :)

filmpje doet het niet. Dan maar zo http://youtu.be/1jWorTC2TOs

Mooiiiiii...., en dat brave, blije hoofd..., super 

"  
Speuren vindt Luan helemaal super en wil graag in september een cursus gaan doen (heb de hondenschool ook al uitgezocht) maar dan moet de DA wel eerst toestemming geven. Verder doen we jachttraining, wat een heerlijke combinatie is tussen mentale en fysieke inspanning, kan niet wachten om weer te starten . Verder waren we bezig met BAT training voor Luan zijn onzekerheid naar onbekenden.
 
Genoeg ideetjes dus om hem mentaal bezig te houden, maar wil wel eerst even met de DA overleggen "

Kelly en Luan

Speuren kun je juist op korte afstanden goed intrainen. Fysiek kost het je hond dan weinig inspanning, maar mentaal is hij na 3 goed afgelegde spoortjes echt total loss. Dat deel moet je goed bespreken met je dierenarts en niet doorvragen. Mijn oudste hond vindt het nu nog kicken om wat speuropdrachtjes uit te voeren. Hij is nog steeds in staat om de lange trajecten te doorlopen, maar ik moet wel rekening houden met makkelijk begaanbare ondergronden. Idem voor jachttrainen. Ik doe geen jachttrainen meer met mijn honden, maar zeer regelmatig zoekapportjes op wat kortere afstanden. Leuk hoor. Maar daar weet jij alles van lees ik in je verdere berichten.

Leuk filmpje!

De mentale training moet ik juist heel voorzichtig mee zijn en opbouwen, fysiek is minder een beperking. Met name jacht kan veel stress veroorzaken (in dit geval positieve stress) doordat hij zichzelf moet begrenzen. Teveel stress kan terugvallen veroorzaken en zal dus heel langzaam opgebouwd moeten worden. Vandaar dat dit inderdaad in goed overleg met de DA moet :)

De DA gaf een paar weken geleden aan dat hij liever had dat ik behendigheid ging doen dan jacht. Laat Luan daar nu net geen bal aan vinden, veel te saai. Hij springt wel over die hindernissen maar je ziet hem constant kijken van "zo vrouwtje, wanneer gaan we nu echt aan het werk?"

Goed hoor Luan.

Sadi en Luan zijn wel beiden zorgenkindjes he.

Dat je arts liever behendigheid ziet dan Jacht tja maar ja het gaat natuurlijk ook om wat Luan leuk vind. Ik denk dat Jacht wellicht ook wel aan Luan aan te passen is. Bedoel in fases dat het minder gaat korter en kortere afstanden etc. Bij behendigheid lijkt mij dat lastiger en ik kan me best voorstellen dat Jacht meer uitdaging heeft voor Luan. Gevoel dat ie er meer voor moet doen.

"  
 
De mentale training moet ik juist heel voorzichtig mee zijn en opbouwen, fysiek is minder een beperking. Met name jacht kan veel stress veroorzaken (in dit geval positieve stress) doordat hij zichzelf moet begrenzen. Teveel stress kan terugvallen veroorzaken en zal dus heel langzaam opgebouwd moeten worden. Vandaar dat dit inderdaad in goed overleg met de DA moet
 
De DA gaf een paar weken geleden aan dat hij liever had dat ik behendigheid ging doen dan jacht. Laat Luan daar nu net geen bal aan vinden, veel te saai. Hij springt wel over die hindernissen maar je ziet hem constant kijken van "zo vrouwtje, wanneer gaan we nu echt aan het werk?" "

Kelly en Luan

De relatie met de opbouw van stress is absoluut een feit om mee rekening te houden, zeker als je traint in een groep die elkaar motiveert. Overigens is dat met speuren vaak ook het geval. Een hond die graag op zijn neus loopt, wil nu eenmaal werken en die motivatie mag je eigenlijk nooit 'bestraffen' want de hond moet gemotiveerd blijven voor het doel, wel op een andere manier begeleiden. Wanneer je de pred verder kunt afbouwen, zal de bijnier het uiteindelijk zelf moeten doen. En in die tussenliggende periode en na afbouw zijn er prima kruidensupplementen om stress te reguleren en de bijnierschors in werking aan te sturen. Dat zijn dan bijv. prednisonvervangende kruiden die een bijnierfunctie juist niet overnemen, maar stimuleren en nog andere lichaamsprocessen aansturen, zoals o.a. de stofwisseling. Ik geef je dit ter kennisname mee, omdat er nog zoveel goede mogelijkheden zijn om je hond hierin te begeleiden.

Je zou er voor kunnen kiezen om individueel te trainen, dan is de mate van stress vaak ook een stuk minder, want in meutegroep wordt er minder opgezweept en gewacht. Jachttrainen of speuren opgeven in die zin. Zonde hoor.

Additionele kruiden e.d. ben ik zeker in geinteresseerd als we eenmaal zo ver zijn. Ik probeer in september ook nog een keertje een afspraak met een (andere) holist te krijgen en hopelijk kan zij ons ook verder helpen :).

We trainen met jacht in kleine groepen en kan ook altijd op afstand van de groep trainen dus heb daar wel vertrouwen in. Speuren weet ik nog niet hoe het gegeven wordt, daar moet ik me verder in verdiepen.

Ik wil absoluut niet stoppen, het is zo goed voor zijn zelfvertrouwen en hij heeft er zo'n enorme lol in, dat ga ik hem niet afnemen. Een hondenleven is maar kort en als ik kijk hoe hij ervan geniet om te kunnen werken... ik straf hem echt als ik niet mag trainen dus daar komt echt wel een oplossing voor. Maar lekker op ons eigen tempo :)

Vandaag weer op controle geweest bij ons behandelend arts. Luan loopt nog steeds een beetje te snuffen en te niezen. Gezien dat hij er al bijna drie weken mee loopt en de prednison weerstandverlagend werkt gaan we hem ondersteunen met een kuurtje.

De dierenarts heeft Luans achterhand ook goed getest, hij gaf niet echt blijken van pijn. Hij zei dat het mogelijk was (maar er nog niet echt bewijs voor is omdat er geen post-mortem studies zijn uitgevoerd) dat er misschien ergens wat blijvende schade in de meningen is ontstaan waardoor hij af en toe wat pijn voelt. We hebben een half jaartje geleden rontgenfoto's laten maken maar daar kwam eigenlijk niks uit. Ik hoop binnenkort op een afspraak met een ander holistische praktijk om te kijken of zij me kunnen ondersteunen.

De dierenarts was erg tevreden. Ik heb ook aangegeven dat Luan zich mentaal begint te vervelen. Hij had er helemaal niks op tegen dat ik voorzichtig aan het mentale trainen weer op ging bouwen (zijn woorden "een ongelukkige hond heb je ook niks aan"). Het advies dat hij me gaf was "Jij kent je hond het beste, doe het rustig aan en als je merkt dat het teveel wordt doe je een stapje terug." Dus dat gaan we ook doen :)

Qua afbouwen houden we hem voor de duur van de kuur sowieso op deze dosering, we bellen volgende week even hoe het dan gaat en overleggen dan over verder afbouwen. Door onze vakantie in september en daarna de pup gaan we die laatste stappen heel langzaam nemen zodat de kans dat er iets fout gaat heel klein is :)

Fijn dat jullie langzaam de goede kant op gaan. En dat filmpje. Energie spat ervan af! 

En idd liever een hond die gelukkig is en bijvoorbeeld minder oud wordt dan een hond met zo'n werklust die zijn dagen gefrustreerd binnen moet slijten. Vind Luan puzzels niet leuk om te doen? Daar kan ik Casper heel lang zoet mee houden zonder lichamelijke inspanning.

succes. Jullie reden het samen prima! 

En na de dierenarts ben je toch wel heel erg moe... en als vrouwtje dan ook nog vanuit huis aan het werk is, is het wel heel erg fijn om lekker op de bank naast haar te gaan liggen slapen <3

Bedankt :). Ja de energie spat er vanaf maar het is nog niet wat ik van hem gewend ben, maar dat komt wel... rustig aan opbouwen :)

Het punt is juist dat we de mentale belasting heeeeeel langzaam moeten opbouwen, de fysieke belasting zijn we al wat langer mee bezig. Ik mag dus vanaf nu met kleine puzzeltjes gaan beginnen en ben ook weer gaan clickeren :)

Het komt zo aan he op dat hele rustige opbouwen, observeren, inschatten, stapje terug.

Leuke foto heerlijk de hond zo naast je op de bank, wij hebben nu al drie jaar geen bank meer maar mede om die reden mis ik een bankstel nog steeds.