Hoi mijn naam is Riet en op aanraden van mijn partner Michelle ben ik op deze forum terecht gekomen.
Afgelopen maandag 24-06-2013 is de zwartste dag uit mijn leven.
Toen heb ik mijn allerbeste maatje Jamie in moeten laten slapen.
We waren 11 jaar een prachtig paar.
Hij was me allerbeste vriend me allessie.
Hij heeft me door de moeilijkste tijden in me leven geholpen.
En bij de mooiste stond hij vrolijk kwispelend vooraan.
Alles hebben we altijd samen gedeeld.
Hij was de allerliefste en mooiste hond voor mij!
Donderdag hebben we afscheid genomen en hem laten cremeren.
Het uitvaartcentrum heeft fantastisch werk geleverd en al mijn wensen voor hem ingewilligd waar ik heel blij om ben( en dat Michelle mij de ruimte geeft over hoe ik hem wil herdenken)
Mythos hebben wij ook afscheid laten nemen van hem.
Maar ik weet nu echt niet hoe ik verder moet.
Ik ga kapot van verdriet mis hem zo verschrikkelijk erg.
Ik ben bang dat ik dit nooit kan verwerken en een plaatsje kan geven.
Hij was voor mij gewoon me kind en ik heb het gevoel dat een stukje van mij mee is gestorven.
Ik heb geen eetlust meer,huil heel veel ben steeds aan het piekeren en aan het ijsberen
Ik slaap met zijn tuigje dicht tegen me aan
Gelukkig heb ik Mythos nog om me heen anders zou ik gek worden.
Hij is super lief voor me je merkt echt dat hij het voelt.
Hangt vaak ook de clown uit de lieverd.
Hij mist hem ook en zoekt Jamie nog vaak.
Ik schrijf nu veel teksten enz en de volgende gedicht heb ik voor Jamie gemaakt en meegegeven tijdens de crematie...
Wacht op me.
Ik hoop dat je op me wacht.
En aan de hemel straalt als een ster diep in de nacht.
Nog één keer een knipoog schenkt aan mij.
En zegt mam hier ben ik vrij en blij.
Heb om mij geen verdriet.
Want pijn heb ik hier niet.
Ooit zullen we weer samen zijn.
Vrolijk rennend en spelend over de groene wei.
De dag waar ik nu al naar smacht.
De dag dat jij vrolijk kwispelend op me wacht.
Rust zacht lieve Jamie ?
Ik mis je vreselijk
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Gebroken van verdriet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heel veel sterkte met het verlies van jouw Jamie. Koester de mooie momenten en herinneringen.
Wat een prachtig gedicht heb je geschreven! Het verdriet moet slijten, maar het is niet erg om verdriet te hebben, iedereen verwerkt het op zijn eigen manier. Koester vooral de mooie momentjes die jullie samen hebben gehad. Denk aan de momenten waneer hij je moest laten lachen. Heel veel sterkte en lekker blijven schrijven want je gedichtje is onwijs mooi!
Liefs
Het missen van je maatje is zo ontzettend verdrietig.
Neem de tijd en volg je hart.
Heel veel sterkte toegewenst.
Wat een mooi leven heb jij hem toch gegeven ? nu is hij in de "hondenhemel" ja zeg......en jij houdt hem voor altijd bij je in je herinneringen. Schrijf je pijn maar van je af. Iedereen reageert anders, maar allemaal voelen we ons rot als we zoiets meemaken. We voelen mee met je, kop omhoog . Het leven gaat verder en gij gaat ooit ook wel weer terug lachen als je aan zijn gekke dingen denkt.
heel veel sterkte met het verlies van jamie.en ja ik weet net als vele hier hoe dat voelt.
ook ik herken het gevoel alsof er een stukje van je mee gestorven is.
mijn teckeltje is februari gestorven ook 11 jaar oud.
en in de loop der jaren al veel honden verloren en katten.
elke keer denk ik ik begin er niet meer aan maar het gemis is zo erg.
ik had nog een sheltie die miste mijn teckel zo erg hij was er zo stil en verdrietig van net als ik.
ik heb er wel weer snel een andere hondje bij genomen voor hem en ook voor mezelf.
vergeten ben ik haar zeker niet en mijn anderen ook niet ze waren mijn kindjes.
een deel van je leven sluit je ook af en is weg.
echt ik kan er nog om huilen ik heb ook alles gedaan zoals ik dat wilde met de crematie.
ik heb de urntjes hier thuis dat geeft me een goed gevoel ze bij me te hebben.
ik vind je gedicht erg mooi en ik hoop ook ooit weer bij ze te zijn en weer met ze te kunnen knuffelen en bij ze te zijn.
als die dag er is hoop ik ook dat ze me opwachten net als alle mensen die ik liefhad weer terug te zien.
uit je verdriet en je hoeft je er zeer zeker niet voor te schamen hoor zou erger zijn als er geen verdriet zou zijn.
de mooie herinneringen die zijn van ons die pikt niemand ons af.
groeten greet
Mooi beschreven
rust zacht Jamie....
Ach Riet, sta jezelf toe om te rouwen om je hondje. O er zullen ongetwijfeld mensen zijn die je voor gek verklaren. "Het is maar een hond, hoor", zeggen ze dan. Laat maar kletsen. Jij voelt je, zoals jij je voelt. Jamie was en blijft een deel van je leven. Want al is hij niet meer in levende lijve bij je, hij is wel altijd om je heen. Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte toegewenst! Ik heb nog nooit een maatje wat zo lang bij mij was verloren maar kan me er zeker een voorstelling bij maken. Pepper is mijn maatje en moet er niet aan denken dat ik haar kwijt zou raken.
Nogmaals, héél veel sterkte en ik hoop dat je het een plekje kan geven.
Dank je wel iedereen voor jullie lieve woorden dat doet me goed.
Voor mij was het zeker niet gewoon maar een hond.
En vergeten zal ik hem nooit zijn heerlijke snoet en gekke streken.
Hij blijft altijd in me hart en een deel van me leven.
Het is fijn om mijn verhaal te delen met mensen die ook de pure en trouwe liefde en vriendschap van een hond hebben gedeeld.
Die weten hoe mijn verdriet nu voelt.
Wat een prachtig gedicht!Ik weet als geen ander hoe het voelt,
we hebben 2 jaar geleden bij mijn ouders 2 honden in 7 weken in laten slapen...
Dan weet je ook echt niet wat je er mee aan moet!
Lekker veel huilen! En praat erover! Dat werkt het beste!
Riet.... verdriet is er, maar er zal ook vreugde zijn dat je zoveel fijne gelukkige jaren met Jamie samen bent geweest, probeer daar eens aan te denken.
missen zal je Jamie zeker, maar onthoudt dat jullie voor altijd samen zijn verweven, en er ergens een ster flonkert die op jou neer kijkt, en jou zeker bedankt voor die ontzettende fijne jaren samen met jou.
Riet, heel veel sterkte.
Riet wat heb je dat allemaal mooi beschreven en wat een geweldig gedicht heb je gemaakt voor jou Jamie.
Ook ik weet wat het is om je maatje te moeten missen, en dat is verschrikkelijk, maar heeft echt tijd nodig.
Natuurlijk zal het verdriet er voorlopig nog zijn, en het gemis en de pijn.
Maar denk aan de mooie en leuke dingen die jullie samen hebben beleefd en koester die momenten.
Jamie heeft een heel goed leven bij je gehad en ik weet zeker dat ze je dankbaar is voor alles wat je voor haar gedaan hebt.
Heel veel sterkte.
Lieve Jamie rust zacht.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Gebroken van verdriet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?