wie kent er nog meer een mooi honden gedicht
ik zal beginnen
Een tongetje likt aan mijn wang
Bij jou voel ik me niet bang
Je neusje snuffelt aan mijn oor
Mijn liefde voor jou gaat maar door
Je bent mijn beste maatje
Jij bent iemand die heel veel liefde verdient
Alles kan ik jou vertellen
Want jij verteld niks door
Mijn hoofd tegen je buije
Mijn handen tegen je oor
Het is liefde tussen mens en dier
Samen maken wij veel plezier
dat is nou eens lekker gezellig,
toen onze hond een mopje was, was hij aardig om te zien. woef woef woef woef. was aardig om te zien.
zo de volgende, wel leuk en gezellig houden, geen droevige gedichten hoor.
niet echt een gedichtje, maar wel een leuk "versje"
Je komt thuis,
De hond vliegt op je af.
?Waar ben je geweest,
Je was zo lang weg!
Ik heb je gemist, gemist, gemist!
Ik hou van je, ik hou van je.
Wat zit er in de tas?
Iets voor mij?
O, laat me je oor likken,
Laat me je handschoenen opknauwen.
Je bent thuis!
Hhmm ik heb een heel mooie gedichtje van een pupkoper gekregen.
Ik kan je vertellen dit heb ik met tranen in mijn ogen gelezen en nu ik het weer lees schieten mijn tranen in mijn ogen...is niet zielig hoor,maar mijn gevoel erbij....
Vandaag is het voor mij een grote dag,
daarom tover ik op mijn snoetje die mooie grote lach.
Ik trek erop uit,
ook al ben ik nog zo’n kleine spruit.
« Een beetje bang » dat ben ik best wel,
maar dit betekend voor ons geen vaarwel.
Je zult me in de toekomst nog heel vaak zien
en waarschijnlijk denk je dan « daar heb je weer die zotte trien ».
Ik blijf van jou een trouwe klant,
ook al woon ik dan in een ander land.
Ik hef mijn hoofdje,
sptis mijn oortjes
en strek alvast mijn kleine pootjes.
Er staat al heel wat op mijn program,
dus ik word vast en zeker een grote madam.
Je hebt voor mij een goed trouw baasje gezocht,
wie me trouwens al heel vaak heeft bezocht.
Ik trek de wijde wereld in,
en hopelijk heb ik het bij mijn nieuwe baasje ook naar mijn zin.
Ik verlaat dit warme, gezellige nest,
en ik wens jullie het aller best.
Alvast bedankt voor de goede zorgen,
ik voelde me hier echt geborgen.
Je hebt een plaatsje in mijn hart,
want voor mij blijf je altijd heel apart.
Ik geef jullie allen nog nen hele dikke poot,
en ik vertrek nu door die hele grote poort.
Ik moet nu echt gaan,
want ik voel de eerste traan.
wie is de koper
Triest verhaal...
Hoe kon je ???
Toen ik pup was, amuseerde ik je met mijn gekke streken
en maakte ik je aan het lachen.
Je noemde mij je kind,
en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes
werd ik je beste vriend.
Als ik stout was, schudde je met je vinger naar me
en vroeg je me 'hoe kon je?',
maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen.
Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer dan verwacht
omdat je het vreselijk druk had,
maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt.
Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus tegen je aan schurkte
en dat ik naar je diepste geheimen en dromen luisterde,
ik kon me geen beter leven voorstellen.
We maakten lange wandelingen en rende door het park, maakten ritjes in de auto,
stopten om een ijsje te kopen,
ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het
eind van de dag thuis zou komen.
Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en carrière besteden,
en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner.
Ik wachtte geduldig op je, troostte je als je gekwetst of teleurgesteld was,
gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam
en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam.
En toen werd je verliefd.
Zij - inmiddels je vrouw - is geen "hondenmens".
Toch verwelkomde ik haar in het huishouden,
probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar.
Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.
Toen kwamen de menselijke baby's en ik deelde in je opwinding.
Ik was gefascineerd door hun roze huidje,
hoe ze roken en ik wilde ze ook bemoederen.
Alleen maakten jij en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen,
en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen,
of naar de bench.
Oh ik wilde zo graag van ze houden,
maar ik werd een gevangene van de "liefde"
Toen ze groeide werd ik hun vriend.
Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op,
staken vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op de neus.
Ik hield van ze en van hun aanraking -
jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam -
ik zou hun met mijn leven hebben verdedigd als het nodig was geweest.
Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde
naar hun zorgen en geheime dromen,
en samen wachten we op het geluid van jou auto.
Er was een tijd dat, als anderen je vroegen of je een hond had,
je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde.
De afgelopen jaren antwoordde je slechts "ja " en veranderde je van onderwerp.
Ik was van "jouw hond" verworden tot slechts "een hond",
en iedere gulden die je aan mij besteedde werd er een teveel.
Nu heb je een carrière kans in een andere stad,
jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden toegestaan zijn.
Je hebt de juiste beslissing genomen voor je "gezin",
maar er was een tijd dat ik je enige gezinslid was.
Ik was blij en opgewonden over de autorit,
tot we bij het asiel stopten.
Het rook naar honden en katten, naar angst, naar hopeloosheid.
Je vulde de paperassen in en zei ik weet zeker dat jullie
een goed tehuis voor haar vinden.
Zij haalden hun schouders op en keken je meewarig aan.
Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van
middelbare leeftijd, zelfs een met papieren.
Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband
lostornen terwijl hij schreeuwde
"nee papa ! laat ze mijn hond niet meenemen ! ".
En ik maakte me zorgen om hem, en over wat ik hem hiermee had bijgebracht over
vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, over respect voor het leven.
Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd,
je vermeed mij in de ogen te kijken,
en weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen.
Je moest nog een deadline halen -
en ik nu ook.
Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist
dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan
om een goed tehuis voor me te vinden.
Ze schudden het hoofd en zeiden " hoe kon je ? ".
Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is
met hun drukke bezigheden.
Ze voeren ons natuurlijk, maar ik heb geen trek meer.
In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek,
hopend dat jij het was.
Dat je van gedachten was veranderd.
Dat dit allemaal slechts een nare droom was.
Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden.
Toen ik me realiseerde dat ik niet op kon tegen
die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes, die geen idee hadden wat hen te wachten stond
ik trok me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel
en wachtte af.
Ik hoorde haar voetstappen, ze me kwam halen aan het einde van de dag,
ik liep met haar de gang door naar een aparte kamer.
Een gelukzalige stille kamer.
Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren
Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren,
Ze vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken.
Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen.
De last die zij moest dragen is zwaar,
dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde.
Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot
terwijl er een traan over haar wang gleed.
Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten,
al die jaren.
Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden.
Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde,
ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde
" hoe kon je ? ".
Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei
" het spijt me zo".
Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was
ervoor te zorgen dat ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden
of voor mezelf moest zorgen.
een plaats van licht en liefde,
en zo verschillend van dit aardse bestaan.
Met het laatste beetje energie dat ik nog had,
probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen
dat mijn " hoe kon je ? " niet tegen haar gericht was.
Ik dacht aan jou lieve baas.
Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.
Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen.
herkomst: J. Wiilis
ik heb er hier nog een
Liefde voor een hond is
....Houden van
....Denken aan
....Zorgen voor
....Vertrouwenop
....Samen wandelen gaan
Dat gedicht hierboven kende ik en het doet me altijd veel verdriet, ik denk dan aan mijn asielmaatjes. Gelukkig wordt dit verhaal niet altijd bewaarheid en worden ook vele oudere honden geplaatst. Wilde ik toch even zeggen om toch een positieve noot toe te voegen !
Hierbij een gedichtje dat ik altijd wel leuk vond :
Hier in deze harde wereld,
vol ellende en verdriet,
ben je vaak onzeker,
en vertrouw je je vrienden niet.
Wat is er dan mooier in je korte bestaan,
om met dieren als vrienden door het leven te gaan.
Je kunt ze voor eeuwig vertrouwen,
ze geven vreugde en plezier,
en hun liefde zal je nooit berouwen,
daarom hou ik van het dier!
jeetje zeg cabasje en inge en maria roos wat een mooie gedichten
liefs joke
ow... wat een mooie gedichten allemaal...
het laat me huilen
ik heb er ook één. die had ik geschreven in groep 5. dus het is niet zo'n goede. maar ik vind het wel een beetje knap van mezelf
Een hondje dat wil ik.
en lief zwart neusje.
zachte haartjes,
een om te knuffelen,
want soms ben ik zo alleen
dan wil ik een hondje
om bij mij te zijn
mijn vriendje
mijn kindje
mijn hondje
jeetje uma ik vind hem wel heel mooi hoor heel goed gedaan
liefs joke
nou hier nog een van mij
Een wandeling
Jouw mandje naast ons bed
Wij koffie.jij een koekje
De bank door jou bezet
Jij hoort bij ons leven
Dat gaat nooit voorbij
Want in ons hoofd
En in ons hart
Blijf je er altijd bij
oh wat mooi! (:
bij dit soort gedichten droom ik altijd weg en dan zie ik mezelf met mijn eigen hond die ik dus nog niet heb... maar dat komt nog wel (:
maar bij dit soort gedichten besef ik echt wat ik mis!
echt mooi.
liefs, Uma
Jouw lieve trouwe ogen
staren mij aan
met je kopje schuin gebogen
met, zullen we nu naar buiten gaan?
jouw ogen donker bruin van kleur
kijken vol liefde en trouw
maar ook tergelijker tijd naar de deur
met andere woorden gaan we nouw!
nog steeds staren je warme ogen naar mij
je wil graag naar buiten gaan
je kijkt omhoog en dan weer opzij
en blijft nu rustig voor mij staan
kom we gaan lekker naar buiten
zeg ik tegen jouw,
je ogen beginnen te stuiten
alsof je zegt ;ik hou van jou
jou lieve trouwe honden ogen
maken me warm en blij
jij hebt me nog nooit bedrogen
want jij bent gewoon jij !!!
pootje zina
en baasje sandra
Mag het ook een engels gedichtje zijn?
You can't buy loyalty, they say ,
I bought it though, the other day;
You can't buy friendship, tried and true,
Well just the same, I bought that too.
I made my bid, and on the spot
Bought love and faith and a whole job lot
Of happiness, so all in all The purchase price was pretty small.
I bought a single trusting heart, That gave devotion from the start.
If you think these things are not for sale, Buy a brown-eyed puppy with
a waggling tail.
schrijver onbekend
jeetje sandra wat een mooie zeg
@ dorby die van jou zou ook best heel mooi zijn maar ik kan geen engels helaas
liefs joke
wat een mooie gedichten allemaa.
ik kan dat echt niet
Letterlijk vertaald
Je kan geen trouw kopen zeggen ze
ik kocht het echter onlangs nog
Je kan geen oprechte vriendschap kopen zeggen ze
Precies t zelfde: ik kocht dat ook
Ik deed mijn bod en ter plekke
kocht ik liefde, vertrouwen en een heleboel geluk
de prijs die ik betalen moest was heel weinig
ik kocht een hartje vol vertrouwen en adoratie meteen vanaf het begin
Denk je dat zulke zaken niet te koop zijn?
Koop een puppie met mooie bruine ogen en een kwispellend staartje
Beetje krom nederlands nu maar het idee is er
het gaat om het gedicht
dank je wel dorby voor het vertalen hij is echt mooi
liefs joke
wow mona liza wat een ontroerend verhaal ik kreeg de tranen in mijn ogen
mooi gedicht hoor.
Geschreven voor mijn knullen:
s Morgens als ik beneden kom is het al raak,
5 paar ogen maken me week als ik ontwaak.
Door groot en klein word ik hartelijk begroet,
dit is het, waar ik het allemaal voor doe.
Ik ben bedolven onder de liefde voor dit ras,
wist ik veel dat dit het bullenvirus was.
Het is zo besmettelijk als de pest,
binnen 2 jaar na de 1e kwam de rest.
1 ras, maar 5 verschillende knullen, met hun eigen gedrag,
die ik ieder om zijn eigen ik, zo ontzettend mag.
Vreugde en verdriet kan ik met jullie delen,
onder de mensen zijn er niet zo velen.
In jullie heb ik echte vrienden ontmoet,
die er altijd voor mij zijn, en dat doet me zo goed.
Overal waar ik ook ben, zijn jullie in mijn gedachten,
ik wil naar huis, kan bijna niet wachten.
Ik wil zo graag bij jullie zijn,
bijna niet te geloven……… jullie bullenknullen zijn van mijn.
Hoi mariana
Wat een vreselijk mooi gedicht zeg
Liefs joke
Je bent zo lief zo eindeloos goed
Je bent de kleurstof in mijn bloed
Jouw blik is dieper dan de zee
Je loopt in al mijn dromen mee
Jouw trouw is van de beste soort
Ik weet dat jij mij toebehoort
Als ik je aanraak word ik stil
Is of ik dan niets anders wil
Als mijn geestkracht soms gaat kwijnen
Wil ik door jou de zon zien schijnen
Je bent zo ongeëvenaard
Je maakt mijn leven levenswaard
Jouw zieltje is aan mij verwant
't Verschil zit aan de buitenkant
Door jou voel ik me weer gezond
Jij bent mijn vriend
Mijn lieve hond
http://www.hondengedichten.com/dogslove.htm
(Gedicht nummer 36)
Telkens ik mijn hondje zie...
Telkens als ik mijn hondje zie
Breekt mijn hart in 1000 stukken
Telkens ik mijn hondje zie
Wil ik haar tegen me aandrukken
Zij speelt de hoofdrol in mijn dromen
Ze is de held die plotseling is gekomen
Ze is de liefde van mijn leven
Daarom heb ik voor haar dit geschreven
In de tuin begint er al iets te bloeien
Onze genegenheid blijft steeds verder groeien
Ze is diegene die is gekomen
Om samen met mij in de zetel te liggen dromen
Met de leiband in de hand
Gaan we samen rennen door het land
Ze is dapper en heeft veel moed
Voor haar ben ik toch zo goed.
groetjes wilma
Hier een hele site vol:
http://www.hondengedichten.com/
Op de plekken van hond hoort eigenlijk paard te staan, maar ik vind dat hij ook kan met hond!!!!
Zo af en toe vertellen mensen mij ach joh, het is
maar een hond
of dat is wel een hoop geld voor maar een hond.
Ze zien de reisafstanden, de tijd gespendeerd en het geld uitgeven voor maar een hond en ze begrijpen het niet.
Uur na uur gaat voorbij en mijn enige gezelschap is maar een hond.
Mijn meeste trotse momenten waren met maar een hond en ook mijn droevigste momenten kwamen door maar een hond.
Maar in die donkere dagen was het de tedere aanraking van
maar een hond die me sterk en motiveerden om door te gaan.
Maar een hond brengt mij pure vriendschap, vertrouwen en volmaakt geluk.
Maar een hond brengt medeleven en geduld bij mij omhoog waardoor ik een beter persoon ben geworden.
Door maar een hond sta ik vroeg op, maak ik lange wandelingen en kijk ik verlangend uit naar de toekomst.
Voor mensen zoals ik is het niet maar een hond.
Maar een belichaming van alle hoop en dromen voor de toekomst, menige blijde herinnering uit het verleden en de pure blijdschap voor het heden.
Maar een hond brengt al het goede in mij omhoog en leidt mij af van alle zorgen van de dag.
Kort maar krachtig:
Een hond is de enige op aarde die meer van jou houdt dan van zichzelf.
Er bestaat geen betere psychiater in de wereld dan een puppy die je een likje in je gezicht geeft.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?