mooie honden gedichten 
Meestal ben ik groot, zwaar en log
in bouw en type dus een echte Dog
breed van hoofd en zwaar van bone
terwijl ik u mijn massa toon
dat u uw snode plannen beter kunt vergeten
ik ben een goede waakhond moet u weten
want hoewel ik op een lobbes lijk
als het moet verdedig ik mijn koninkrijk
verder ben ik gauw tevreden met mijn leven
maar u moet me wel voldoende ruimte geven
en ook al speel ik graag en zo
het blijft toch betreden op eigen risico!!!
Een kleine wandeling voor de vakantie.
Hoera!!!!! We vertrokken met de wagen.
Je stopte aan de wegkant, het portier ging open.
Je hebt mij een stok toegeworpen.
Ik liep en liep, tot ik de stok tussen mijn tanden klemde.
Maar toen ik terug kwam, was je er niet meer... Nergens meer...
In paniek ben ik alle richtingen uitgelopen om je terug te vinden maar vergeefs.
Ik werd zwakker van dag tot dag.
Een man kwam naderbij en legde mij een leiband om.
Weldra bevond ik me in een kooi.
Daar wachtte ik op je terugkeer,
maar je kwam niet, nooit meer.
Het was de man die mij had "opgeraapt"
die mij in een ruimte met een doodse sfeer bracht.
Mijn uur was gekomen...
Dierbare meester, ik wil dat jij weet dat,
ondanks het leed dat je mij hebt aangedaan,
ik mij nog steeds jouw beeld herinner
en indien ik kon terugkomen op aarde,
ik zeker naar jou zou komen toegelopen,
want jou had ik lief.
Je hondje
willemijn (Gast)
God's garden
God looked around his garden
and saw an empty space
he then looked down upon this earth
and saw your tired face.
He knew that you were suffering
He knew you were in pain
He knew you'd never ever
get well on earth again.
He put his arms around you
and lifted you to rest
God's garden must be beautiful
he always takes the best.
It broke our hearts to lose you
but you did not go alone
for part of us went with you
the day God called you home
niet van mij,maar wel heel mooi
Deze mag ook niet ontbreken
De schepping, verteld door een basset
*Op de eerste dag van de schepping, schiep God de basset
*Op de tweede dag schiep God de mens om de basset te dienen
*Op de derde dag schiep God alle dieren op de aarde om als mogelijk voedsel te dienen voor de basset
*Op de vierde dag schiep God eerlijk werk, zodat de mens kon zwoegen voor het welzijn van de basset
*Op de vijfde dag schiep God de tennisbal, zodat de basset deze al dan niet kon apporteren
*Op de zesde dag schiep God de diergeneeskunde om de basset gezond te houden en de mens blut
*Op de zevende dag probeerde God te rusten, maar Hij moest de basset uitlaten
stephanie (Gast)
Dit gedicht heb ik geschreven voor mijn allerbeste vriendje(A)
Mijn vriendje
Wij waren onafscheidelijk van elkaar.
Waar ik was, daar was jij!
Ik was nog geen jaar oud,
toen jij in mijn leven kwam.
Wij hebben 14 jaar lang,
Plezier, verdriet, steun, vertrouwen en liefde
mogen delen.
Ik zag jou meer als mijn broertje,
dan de hond van opa&oma.
Ze zeggen je was maar een hond,
maar dat was jij in mijn ogen niet!!!!
Jij was mijn familie!!!
2,5 jaar lang waren wij samen,
tot dat do kwam, en ook die begroette je
altijd vrolijk!!
en deed je gek mee
Maar het was altijd:
Jij & Ik!!
Het is nu bijna 6 jaar geleden,
dat jij van mijn zijde bent geweken.
En ik herinner me het als de dag van gisteren.
Afscheid heb ik niet van je kunnen nemen,
het gebeurde zo onverwachts!!
En ik kon niet bij je zijn, om je te steunen,
want ik was een weekend weg!!!
Dan heb ik mezelf nooit kunnen vergeven!
Ik kijk vaak naar je foto's
met de tranen in mijn ogen!!
het valt mij nog steeds vreselijk zwaar
zullen die tranen ooit nog drogen?
Nog steeds heb verdriet om jou
mijn allerliefste & beste kameraad,
Steeds weer naar die plek
bij opa en oma
waar jouw mand nu niet meer staat
zal dit minder worden?
zal 't ooit weer beter gaan?
zal 't verdriet ooit slijten?
kan ik 't zonder jou wel aan?
iedereen zegt dat het
minder pijn gaat doen...
maar 't gemis zal voor eeuwig blijven...
daar kan ik niets aan doen
omdat ze mij jou laatste blik
niet hebben kunnen geven!
'k zal je nooit vergeten
jij maakte mij vrolijk en blij
dat neemt niemand ons nog af...
want jij, jij hoorde echt bij mij!
en ik weet zeker dat jij bij de poort,
hoog in de hemel, op mij zal wachten!
We will meet again!!
Maar Vriendje,
onthoud dat geen een andere hond jouw plekje
kan innemen,
Je bent voor altijd bij me,
Diep in mijn hart.
Dat pakt niemand mij af!
(Ik heb mezelf het nooit kunnen vergeven dat ik niet bij hem kon zijn om hem te steunen)
Queeny (Gast)
Ik weet dat het niet mag maar ik zoek een paar mooi droevige gedichten omdat ik mijn keeshondje misschien in moet laten slapen?
Alvast bedankt Queeny
mss een oud topic maar soit..
Mooie gedichten!
Dit hangt bij ons in de gang samen met een foto van acha
Het gebed van een hond
Hé mijn baasja,
kies mij als vriend
en ik zal van al je vrienden de trouwste zijn.
Geef mij een thuis,
en ik zal de beste bewaker zijn.
Geef mij een naam,
en ik wil nooit nog een andere.
Geef mij een bevel,
en ik zal gehoorzamen.
Geef mij voedsel
en je zult nooit ontgoocheld zijn.
Geef mij al je liefde,
en ik zal gelukkig zijn.
Geef mij uw affectie
en ik zal je mijn leven geven...
De liefde van een hond
De vriendschap van een hond
Is vriendschap voor het leven
Voor een ander niet te zien
Hoeveel een hond kan geven
Want ben je eens verdrietig
Dan kijkt hij je aan
Alsof hij je zeggen wil
‘ik zal altijd naast je staan’
en als je dan weer vrolijk bent
dan slaat hij met zijn staart
en blaft alsof hij zeggen wil
‘dat hebben we weer geklaard’
zo’n vriendschap is een wonder
een wonder om te beleven
zo’n vriendschap kan geen mens
geen mens kan zoiets geven
eigenaar stoere boxer! (Gast)
moni liza
jouwn gedicht is zo ontroerend.
pris (Gast)
wat een onzettend aangrijpend verhaal de tranen zitten in me ogen van het verhaal mona liza
wat mensen toch doen je alle andere dingen voor je hond laten gaan echt te zielig wat je zo,n onschuldig lief beestje aan doet die zoveel van zijn baasje houd
kathy (Gast)
dit verhaal niet normaal zoiets doe je toch niet je trouwste vriend dat is niet normaal zo zielig zo erg voor die hond zo ontzettend erg wat triest wat een rot mensen op de wereld
Coppens Joyce :) (Gast)
Allemaal mooie gedichten!
Ik heb er ook 1tje over mijn hondje geschreven, en ik zie haar jammer genoeg niet veel meer :(
gedicht:
Missy,
Als ik welleens droevig was, was jij degene die me weer bij bracht
Je bent speels en lief, je hebt mijn hart gestolen, mijn lieve kleine hartendief
Samen spelen, samen zijn, het is gewoon fijn om bij jou te zijn
Je bent zo lief zo eindeloos goed
Je bent de kleurstof in mijn bloed
Jouw blik is dieper dan de zee
Je loopt in al mijn dromen mee
Iloveyou Missy 
niet echt een gedicht maar wat spreukje's:
The more I know about people, the more I love dogs
It is not just 'dogs', it is a way of life
Een heeeeeel mooooooi gedicht:
It's your friend, your partner, your defender, your dog.
You are its life, its love, its leader.
It will be yours, faithful, true, to the last beat of its heart.
You owe it to it to be worthy of such devotion.
Haha reageer ik op een topic van 2 jaar geleden 
Mn lieve kleine kiezelsteen
Ik was weer even terug naar toen vandaag
het deed vreselijk pijn maar jij was daar graag
Ik zag weer je ranke jonge lijf uit het water gaan
speels, sprankelend en blij kwam je bij me aan
Ondeugend schudde jij je natte haren over me uit
Je weet dat ik dat niet wil en ik gil t ontzet uit
Je vleit je vrijelijk op je rug in het gras en wenkt
Je ligt daar vol overgave en ik denk te weten wat je denkt
Ik kom naar je toe en ik aai je koele natte lijf
Ik zie fonkeling in je ogen, jij houd je poot niet stijf
God wat hield ik van jouw onbevangenheid en vreugde
Jij gaf me zo vreselijk het gevoel dat ik deugde
God, zij was me er één....
Mijn lieve kleine 'kiezelsteen'.
Rust zacht mn lieve pebbels
Anoniem (Gast)
Hoe kon je ???
Toen ik pup was, amuseerde ik je met mijn gekke streken
en maakte ik je aan het lachen.
Je noemde mij je kind,
en ondanks een aantal kapot gekauwde schoenen en wat vermoorde kussentjes
werd ik je beste vriend.
Als ik stout was, schudde je met je vinger naar me
en vroeg je me 'hoe kon je?',
maar dan gaf je weer toe en rolde je me op mijn rug om mijn buik te kriebelen.
Mijn zindelijkheidstraining duurde wat langer dan verwacht
omdat je het vreselijk druk had,
maar daar hebben we allebei hard aan gewerkt.
Ik weet nog dat ik 's nachts mijn neus tegen je aan schurkte
en dat ik naar je diepste geheimen en dromen luisterde,
ik kon me geen beter leven voorstellen.
We maakten lange wandelingen en rende door het park, maakten ritjes in de auto,
stopten om een ijsje te kopen,
ik deed lange dutjes in de zon en wachtte tot je aan het
eind van de dag thuis zou komen.
Geleidelijk ging je meer tijd aan je werk en carrière besteden,
en meer tijd aan het zoeken van een menselijke partner.
Ik wachtte geduldig op je, troostte je als je gekwetst of teleurgesteld was,
gaf je nooit op je kop als je een verkeerde beslissing nam
en sprong vrolijk in het rond als je thuis kwam.
En toen werd je verliefd.
Zij - inmiddels je vrouw - is geen "hondenmens".
Toch verwelkomde ik haar in het huishouden,
probeerde haar genegenheid te geven en gehoorzaamde haar.
Ik was gelukkig omdat jij gelukkig was.
Toen kwamen de menselijke baby's en ik deelde in je opwinding.
Ik was gefascineerd door hun roze huidje,
hoe ze roken en ik wilde ze ook bemoederen.
Alleen maakten jij en zij je zorgen dat ik ze pijn zou doen,
en ik werd de meeste tijd naar een andere kamer verbannen,
of naar de bench.
Oh ik wilde zo graag van ze houden,
maar ik werd een gevangene van de "liefde"
Toen ze groeide werd ik hun vriend.
Ze hingen aan mijn vacht en trokken zichzelf op wiebelige beentjes op,
staken vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven mij kusjes op de neus.
Ik hield van ze en van hun aanraking -
jouw aanrakingen waren nu zo zeldzaam -
ik zou hun met mijn leven hebben verdedigd als het nodig was geweest.
Ik glipte stiekem in hun bedden en luisterde
naar hun zorgen en geheime dromen,
en samen wachten we op het geluid van jou auto.
Er was een tijd dat, als anderen je vroegen of je een hond had,
je een foto van mij uit je portefeuille haalde en hen verhalen over mij vertelde.
De afgelopen jaren antwoordde je slechts "ja " en veranderde je van onderwerp.
Ik was van "jouw hond" verworden tot slechts "een hond",
en iedere gulden die je aan mij besteedde werd er een teveel.
Nu heb je een carrière kans in een andere stad,
jij en je gezin verhuizen naar een appartement waar geen honden toegestaan zijn.
Je hebt de juiste beslissing genomen voor je "gezin",
maar er was een tijd dat ik je enige gezinslid was.
Ik was blij en opgewonden over de autorit,
tot we bij het asiel stopten.
Het rook naar honden en katten, naar angst, naar hopeloosheid.
Je vulde de paperassen in en zei ik weet zeker dat jullie
een goed tehuis voor haar vinden.
Zij haalden hun schouders op en keken je meewarig aan.
Zij kennen de harde werkelijkheid voor een hond van
middelbare leeftijd, zelfs een met papieren.
Je moest de vingertjes van je zoon van mijn halsband
lostornen terwijl hij schreeuwde
"nee papa ! laat ze mijn hond niet meenemen ! ".
En ik maakte me zorgen om hem, en over wat ik hem hiermee had bijgebracht over
vriendschap en trouw, liefde en verantwoordelijkheid, over respect voor het leven.
Je gaf me een afscheidsklopje op mijn hoofd,
je vermeed mij in de ogen te kijken,
en weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen.
Je moest nog een deadline halen -
en ik nu ook.
Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist
dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan
om een goed tehuis voor me te vinden.
Ze schudden het hoofd en zeiden " hoe kon je ? ".
Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk is
met hun drukke bezigheden.
Ze voeren ons natuurlijk, maar ik heb geen trek meer.
In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek,
hopend dat jij het was.
Dat je van gedachten was veranderd.
Dat dit allemaal slechts een nare droom was.
Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden met me had, die me zou redden.
Toen ik me realiseerde dat ik niet op kon tegen
die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes, die geen idee hadden wat hen te wachten stond
ik trok me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel
en wachtte af.
Ik hoorde haar voetstappen, ze me kwam halen aan het einde van de dag,
ik liep met haar de gang door naar een aparte kamer.
Een gelukzalige stille kamer.
Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren
Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren,
Ze vertelde me dat ik me geen zorgen moest maken.
Omdat het mijn aard is, had ik met haar te doen.
De last die zij moest dragen is zwaar,
dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen aanvoelde.
Voorzichtig plaatste ze een tourniquet om mijn voorpoot
terwijl er een traan over haar wang gleed.
Ik likte haar hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten,
al die jaren.
Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden.
Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde,
ging ik slaperig liggen, keek haar in de ogen en fluisterde
" hoe kon je ? ".
Misschien begreep ze mijn hondentaal, want ze zei
" het spijt me zo".
Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was
ervoor te zorgen dat ik niet genegeerd, mishandeld of verlaten kon worden
of voor mezelf moest zorgen.
een plaats van licht en liefde,
en zo verschillend van dit aardse bestaan.
Met het laatste beetje energie dat ik nog had,
probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen
dat mijn " hoe kon je ? " niet tegen haar gericht was.
Ik dacht aan jou lieve baas.
Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.
Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen.
herkomst: J. Wiilis "
loes van gerwen (Gast)
ik heb een hond
hij wandelt in zijn blote kont
en loopt in het rond
hij gaat eten dat moet die ook maar zelf weten
ik ben echt niet bang want dadelijk geeft hij mij duizende kusjes op elke wang
esmee (Gast)
honden
je komt thuis je hond rent door de tuin
je bent zo lief laat me ruiken waar je bent geweest
lik je oor en je wang liefde is wat ik wil
shana (Gast)
ik vind dit mega mooie gedichten er zijn gedichtjes die me doen denken aan hoe ik me voelde toen k mijn kleine lieve meid lady moest afgeven echt heel mooi deze gedichtjes
lala (Gast)
leuk versje
sanne (Gast)
super lief gedicht dat ga zeker wel een keer gebruiken.
iemand (Gast)
heel leuk
kees (Gast)
maak een verhaal over een rottweiler
Ik heb er ook nog 1: a true friend leaves footprints in your heart. Hij is heel kort, maar zoooo waar!! (vind ik...)
lotte (Gast)
mijn hond die is dood het doet me erg veel pijn maar ik weet dat hij altijd bij me zal zijn nog zit ik te huilen te huilen van verdriet omdat mijn lieve hond mij zomaar verliet
Lieve Ralph:
Lieve Ralph, gekke hond.
S'ochtend ren jij vrolijk rond.
Gekke streken doen is leuk, dan lig ik weer in een deuk.
Elke dag maak jij het bont.
Hier en daar een bal, die jij maar hebben zal.
Soms zo druk en wild, dat de hele kamer trilt.
Niks is voor jou te gek, zelfs niet mijn vingers in jou bek.
Ondeugend zijn is fijn, net als lopen aan de lijn.
Zou dit nou het perfecte honden leven zijn?
Lieve Ralph, ik meen het echt.
Ik die veel lieve woorden zegt.
Ik jou maatje voor altijd, hoop dat je nog lang in ons leven blijft.
Ik hou van jou kleine lieve boef!
Je vrouwtje
Thijmen (Gast)
Prachtig
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?